Beznadzieja czy tez moze nie ? - Netkobiety.pl

Mając 25 lat czas już zacząć być mężczyzną. A to oznacza, że trzeba spiąć pośladki i wziąć odpowiedzialność za siebie. Skoro nie masz zawodu, to zacznij od czegoś najprostszego. Pomocnik na budowie, jakaś praca sezonowa, coś prostego, dającego jakiś dochód. W międzyczasie uzupełnić wykształcenie, zdobyć konkretny zawód. Jak to ogarniesz, to nabierzesz pewności siebie i sam wyznaczysz sobie dalsze cele.
Znam faceta który zaczął pracę w Niemczech przy budowie dróg jako prosty rozgarniacz asfaltu. Zrobił szkołę, studia, został kierownikiem. Teraz kieruje kilkoma budowami, kupił w Niemczech dom i w tym roku się żeni. Jak zaczynał był minimalnie młodszy od ciebie. Możesz być kimkolwiek zechcesz, ale musisz dojrzeć do zadbania o swój los.
Jak będziesz klientem MOPSu, to ci życie przecieknie przez palce i na końcu stwierdzisz, że właściwie mogłeś się powiesić mając te 25 lat i nikt by tego nie zauważył.

Urząd pracy nie jest dobry  ale na pewno pomoże. Zapewniają kursy i szkolenia. Pytanie właśnie tylko czy coś próbujesz zrobić ze swoim życiem.

Czas zrobić jakieś kwalifikacje.
Na tej wsi pewnie masz jakichś kolegów, którzy sami albo członkowie ich rodzin jeżdżą na jakies roboty. Jakbyś z nimi pogadał to ktoś mógłby Cię gdzieś wkręcić, na jakąś budowę na przykład. Ja bym się starała wyjechać na twoim miejscu i znaleźć robotę, gdzie jest perspektywa przyzwoitych zarobków, choćby i wyjazdowo. Podszkolić się w jakiejś specjalizacji. Bez kasy niestety możliwości w życiu są niewielkie. Trzeba mieć na mieszkanie, na życie, na jakieś ewentualne szkolenia czy leczenie czasem.
Weź przynajmniej jakieś ściany g-k czy coś innego naucz się dobrze robić i jedziesz. Z tego co pamiętam, to taki koleś co u mnie robił, jak wyjechał do Holandii to bardzo przyzwoitą kasę za te ściany dostawał, kilka tysięcy euro. Wrócił podobno dlatego, że sierota nie znał angielskiego i nie chciał się nauczyć, więc musiał się dzielić kasą z kimś, kto znał angielski, ale nie znał się na robocie.
Jak sam nic nie zrobisz, jak się nie odważysz, to nikt ci życia nie odmieni niestety. Jest to przykre, ale niestety niektórzy mają ciężej niż inni.

Napisałeś tutaj więc masz dostęp do komputera czy telefonu.
Kto ci to finansuje?
Kto ci daje na jedzenie, ubrania, inne potrzebne rzeczy?
Jak wygląda twój dzień?
Robisz cokolwiek? W domu? w gospodarstwie?

Jakiej Ty pomocy oczekujesz? W czerwcu pisałeś o pomoc, a teraz piszesz to samo? Tylko Ty możesz sobie pomóc, ale musisz tego chcieć... Wyjedź z miasta, znajdź pracę, wynajmij pokój. To serio nie jest aż takie trudne, teraz są bardzo duże możliwości

Mamy końcówkę 2k22. Stan się nie zmienił ( o ile się nie pogorszył).

6.10.2022 napisałeś o sobie na  Forum: Poznajmy się. Twój temat: Hej

…”Chętnie pogadam”....

Tak pisałeś o sobie …”Cześć wszystkim, mam na imię Maciek i mam 28 lat. Interesuje się filozofią a szczególnie okresem starożytnym. Zajmuje mnie też tematyka gospodarczo- społeczna. Sporo czytam różnych dzieł filozoficznych jest to moja pasja. W wolnym czasie jeżdżę też na rowerze, lubię długie spacery i piesze wędrówki. Rozwiązuje też dużo quizów, lubię poszerzać swoją wiedzę na różne tematy. Wydaje mi się że mam ciekawą osobowość.
Może jest tu ktoś kto ma podobne zainteresowania i chciałby porozmawiać od czasu do czasu. Chętnie poznam kogoś do rozmowy, może ktoś ma podobne zainteresowania.
Pozdrawiam” ...

Nie jestem naiwna, mnie nie nabrałeś.

To może zgłoś się do różnych teleturniejów, gdzie liczy się wiedza. Tu zarobisz, tam zarobisz i będziesz miał kasę na wyprowadzkę z domu.
Wbrew pozorom wcale nie jest trudno dostać się do teleturnieju, mój znajomy z pracy był w trzech różnych i wygrał w sumie ponad 40.000 zł

Jednak się pojawiło światło w tunelu. Cofam to stwierdzenie.

Ajj była delikatna poprawa pod koniec zeszłego roku, teraz jeszcze gorzej, ogólnie staczania się ciąg dalszy...