Mój chłopak zakochał się w swojej psychoterapeutce! - Netkobiety.pl

Zwykla projekcja. On nie ma pojecia kim jest psychoterapeutka jako osoba.
To jest bardzo typowe uczucie, chociaz wkurzajace.

Co zrobic? Zalezy co czujesz.
Ja bym sie rozstala.

O! To jest pomysl dobry, zeby zmienil sobie terapeute na mezczyzne.

No dobra zakochał się w terapeutce, a Ona co na to? Odwzajemnia to uczucie ? Czy to jest " miłość" czysto platoniczna? Może to są tylko jakieś fantazje Twojego chłopaka, które nie mają szans się spełnić. No ja mimo wszystko nie chciałabym być z kimś takim co jak się z kimś spotka to od razu się zakochuje. Ale może rada o zmianie psychoterapeuty na mężczyznę okaże się najlepsza.

On użył słowa "zakochałem się", ale też mi się wydaje, że chodzi o zauroczenie/fascynację. Tak jak napisałam w pierwszym poście, chodzi od jakiegoś czasu na terapię, dokładnie to będzie z trzeci, czwarty miesiąc. Czytałam różne wiadomości, że dużo ludzi tak ma, ale głównie w psychodynamicznej przy tym tzw. "przeniesieniu". A tutaj w innym nurcie zupełnie inaczej pracuje, no ale myślę, że może mu imponować to, że gabinet terapeutyczny to miejsce bezpieczne, że może powiedzieć co chce i nikt go nie będzie oceniał i sam fakt takiego cotygodniowego kontaktu z inną kobietą (młodą osobą) mogło coś spowodować. Sama nie wiem, gdybam sobie troszkę, bo nie widzę innego logicznego wytłumaczenia (??)

Też raczej nie planuje rozstania, bo mój związek był/jest udany, oprócz tej sytuacji, która teraz wyszła. Rozumiem, jakbym nie dawała mu wsparcia, gdybym mu się nie podobała, olewała go, jakieś kłótnie, awantury, brak seksu. No ale tutaj wszystko jest ok. Dlatego boli mnie, smuci, może trochę złości (ale trzymam to w sobie) to jego zauroczenie. Pewno gdyby mi o tym nie powiedział to czułabym się lepiej, spokojniej, ale no chciał być ze mną szczery.

Zwłaszcza jak często nie mógł doczekać się terapii, długo się szykował, a po sesji było widać , że z jednej strony cieszy się, a z drugiej jest mu smutno. Do tego zmieniło się wszystko w przeciągu rozpoczęcia terapii - częściej chodzi zamyślony. Z tym, że dalej jest wobec mnie czuły, dlatego tak bardzo mnie ta wiadomość zdziwiła.

Nie wiem czy powiedział o tym terapeutce, raczej wątpię, pewno się wstydzi, ale moim zdaniem powinien powiedzieć i ew wtedy zmienić na kogoś innego.

Co do terapeutki - akurat tu jestem spokojna. Tych wszystkich terapeutów obowiązują jakieś kodeksy i nie mogą tak sobie spotykać się czy mówić o swoich uczuciach pacjentowi/klientowi.
Nie podejrzewam , że jego terapeutka również się w nim zauroczyła. To absurdalne. Sama terapeutka chyba jest ok, jest zaraz po studiach psychologicznych i w trakcie 4 letniego kursu. Także to osoba dość młoda.

Powinien powiedzieć swojej terapeutce jak najszybciej o tym , prawda?

Nie wiem co on z tym zrobi, spróbuję o tym z nim pogadać.
Z jednej strony logicznie rozumiem (albo próbuje zrozumieć) sytuację , bo to tylko platoniczne, z drugiej.. no kurde jest mi przykro, ale to chyba normalne?

Nie panikuj .To jest bardziej fascynacja - żadna tam miłość .Masz jednak prawo do swoich uczuć nie dowalaj sobie za to co czujesz nie oceniaj się.
Zdarza się takie coś na terapiach ludziom z różnymi problemami i nie ma znaczenia wiek czy płeć.
Wyznawanie sekretów,tajemnic,tego co ból,przełamywanie blokad przyznawanie się do różnych lęków, uczuć, powoduje i uwalniania  emocje, wzruszenia,itp.Terapeutka kojarzyć zaczyna się z tymi emocjami,to na ogół przejściowe, jak doświadczona terapeutka to to zauważy i będzie wiedzieć co zrobić,ponieważ przedłużający się taki stan fascynacji u klienta/pacjenta, może być przeszkodą w terapii ,pacjent będzie opowiadał o sobie to co mu się wydaje że chce usłyszeć terapeuta,będzie zafałszowywać swój obraz żeby się nie narazić lub sprawić jakieś oczekiwane wrażenie ,wtedy taka terapia stanie w miejscu.Będzie raczej pełnić rolę znieczulacza ,a nie będzie rozwiązywaniem problemów i samopoznawaniem .
To co przeżywa Twój chłopak to właśnie projekcja, a nie żadne tam zakochanie.
Tak to nazwał bo to intensywne emocje, trochę beż dystansu z jego strony.
Jak mu ten stan  nie będzie przechodzić to nie dobrze jednak bo się uzależni od tej kobiety.
Pogadaj z nim niech powie o tym terapeutce może być konieczna zmiana osoby prowadzącej jego terapię.
Miałem podobnie na początku z moja psycholog okazało się że nie ja pierwszy,nie ja jeden Coś jak z przykładu ballina.
Tylko że ja szykowałem się chyba raczej do bycia cichym wielbicielem bo terapeutka była starsza i poza moim zasięgiem.Sprawa się zakończyła bo ta psycholog wyjechała na staż ,a mnie dość szybko przeszło.Zdarzały się też takie sytuacje znanym mi innym pacjentom nie jest to jakieś masowe zjawisko ale się zdarza po prostu.
Po jakimś dłuższym czasie jak rozmawialiśmy i po zakończonym cyklu terapii, to okazało się że ona doskonale o tym wiedziała - przyjaźnimy się do dziś i utrzymujemy kontakt bo to super fajna kobieta jest.

Pamiętaj, że on jest słabszy psychicznie w tym momencie i podatny na wpływy.
Jest to jakaś minimalna pociecha.

I nie wpędzaj się w jakieś dziwne stany, to nic nie da.

Ja bym wymagała od swojego faceta zmiany terapeuty z kobiety na faceta. Trudno darmo.

Twój chłopak zachowuje się jak święta krowa, tak, jakby uznał, że skoro korzysta z terapii, wszystko mu wolno, a Ty powinnaś godzić się na to. Z rozbrajającą szczerością wyznaje Ci, że zakochał się w terapeutce i jeszcze Ci współczuje z powodu tego, że cierpisz?!
Na Twoim miejscu nie byłabym taka wyrozumiała. Fakt, że on chodzi na terapię, nie czyni go bezwolnym, czy upośledzonym, więc nie widzę powodu, żeby obchodzić się z nim jak ze śmierdzącym jajem.
Zaproponuj mu, jak radzą inni, zmianę terapeuty, a jeśli się nie zgodzi (obawiam się, że tak może być)) to pomyśl nad przerwą w związku. Wiem, jak to brzmi, przerwa w związku na ogół zwiastuje jego koniec, ale może w Waszym przypadku będzie inaczej.
Daj mu czas na przemyślenie i odseparuj się od niego. On dba o siebie, więc Ty także o siebie zadbaj. Rozumiem, że starasz się go wspierać, ale nie rób tego takim kosztem. Wydaje mi się, że Twój chłopak jest zapatrzonym w siebie egoistą, a problemy emocjonalne wcale go nie usprawiedliwiają.

Josz masz rację i słuszność, zdystansowanie się i odseparowanie Autorki na jakiś czas od chłopaka to dla niej samej to dobra droga, pobycie z sobą, odparowanie,przyjrzenie się uczuciom, chłopak  teraz już będzie irytował,drażnił  Autorkę  swoim oszołomstwem.
Autorka się już wkręciła więc daje się ranić powodować sobą, przejmuje się,jest przygnębiona i złości się,młodemu to raczej w ciągu paru dni nie przejdzie,a o dorośnięciu czy rozwiązaniu problemów emocjonalnych to też w najbliższym czasie mowy nie ma terapia i zdrowienie ,dojrzewanie są procesami, to nie jest cudowna piguła.No i lepiej nie uzależniać się od nikogo, jaki by on wspaniały nie był kiedyś tam.

Po pierwsze, partner nie powinien mowic ci o takich rzeczach, bo dlaczego chce cie ranic?
Po drugie, z jakiego powodu on jest na terapii?
Po trzecie, to sie zdarza bardzo czesto - dojrzaly czlowiek potrafi to w sobie w mig zdusic.
Od niego zalezy, czy na spotkania bedzie teraz chodzil po to, aby sie poddawac zakochaniu, czy do pracy nad soba.
A na koncu: widocznie czegos mu w waszym zwiazku brakuje i nie jest tak fantastycznie (przynajmniej z jego strony) jak to opisujesz.
Ty raczej powinnas sie zdystansowac do tej glupoty, ktora przy tobie palnal.
On sam decyduje, czy bedzie pielegnowal to uczucie zakochania, czy zdusi w zarodku.
Ty nie masz na to wplywu.

Właśnie, że powinien jej powiedzieć, szczerość w związku to podstawa.

Ja też się z tym nie zgodzę. Jak napisałam - wierzę że w długim związku nie raz możemy się zakochać/zauroczyć w innej osobie. Życie jest w cholerę długie i wciąż poznajemy nowe osoby. Jest kompletnie bez sensu za każdym razem lecieć z tym do partnera i krzywdzić go wydumaną szczerością, jeśli np. wiemy że to nic poważnego, po prostu taki poryw serca, motylki w brzuchu, ale do niczego nie doprowadzi (ani do zdrady ani do odejścia).

Prawdopodobnie masz jeszcze mlody staz zwiazkowy, stad tez takie przekonanie.

Chłopak zmienił terapeutkę, będzie chodził do kogoś innego.