Zdrada - winni. - Netkobiety.pl

Moje zdanie jest takie, że generalizujesz przepotwornie.

Wystarczyłoby, żeby i kobiety i mężczyźni mieli w sobie więcej solidarności z własną płcią. Wtedy nie byłoby brania się za romanse z ludźmi, którzy są w związkach.
Mnie nie interesuje czy kochanek czy kochanka. Czy zdradza facet czy zdradza kobieta. Robią oboje najgorsze możliwe świństwo. I tak, kochanek i kochanka też są winni. Bo nie powinno się wchodzić w taką relację z kimś, kto jest w związku.

Watek i tak nic nie wniesie nowego i niczego nikogo nie nauczy. To takie ogólnikowe klepanie, jak to na świecie jest źle. A mogło by być idealnie.
Zawsze warto dbać o siebie i swoją postawę. Na to mamy jako taki wpływ. Trzeba się siebie uczyć, siebie obserwować i rozwijać. Niestety wielu woli palcami pokazywać na innych.

Sama Autorka wątku w żaden sposób nie generalizuje, podaje chyba jedynie stereotypy, jakie panują na temat zdrad. Sam muszę przyznać, że jeśli już mam odczuwać z kimś solidarność, to przede wszystkim z CZŁOWIEKIEM jako takim, który jest właśnie krzywdzony na skutek zdrady a nie z daną płcią. Jeśli widzę i wiem, że ktoś kogoś zdradza, na przykład w gronie moich znajomych, to będę się starał stanąc po stronie zdradzanego.Oczywiście dodatkowe okoliczności grają tutaj sportą rolę, jednak taka próba przemówienai komuś do rozumu byłaby wskazana. Wyjątki to sytuacje, kiedy osoba zdradzana krzywdzi czy znęca się w jakichś sposób nad zdradzającą. Jednak póki nie znamy kogoś dobrze, możęmy nie wiedziec jak wygląda sytuacja naprawdę.

Nie chcę wyjść na zołzę, ale mamy już MULTUM wątków na ten temat, a zgodnie z Regulaminem Netkobiet, dublowanie wątków jest zabronione. Ponieważ zdążyło pojawić się sporo wypowiedzi, to tematu nie zamykam, ale Autorkę bardzo proszę o zapoznanie się z naszymi zasadami i przestrzeganie ich w przyszłości.

Dyskusja jest o stereotypach. Wiec jak moze nie generalizowac?
Niby czego ma uzyc skoro o tym chce rozmawiac?

Bardziej chodziło mi o to, że SAMA nie generalizuje, podaje jedynie to, co powszechnie uchodzi za stereotyp, tudzież generalizowanie. Zapomniała może cudzysłów umieścić Oczekuje po prostu, że każdy teraz się wypowie i ewentualnie obali te stereotypy czy nie. Niby każda sytuacja jest inna. Tylko na samym początku, jeśli słyszę o zdradzie, to raczej nie zastanawiam się, czym zawinił zdradzany, tylko dlaczego oszukał zdradzający. W moim odczuciu zdrada jest często próbą wyjścia z niezręcznej sytuacji, w jakiej znalazł się zdradzający ( pomijam jakieś patologie, kiedy kogoś kręci sam fakt zdradzania i "upajania się " zakazanym owocem). Rozwiązanie to bywa proste, alebrzemienne w skutkach.

Świetnie napisane Balin .
Pamietam jakiś czas temu historię jaka pojawiła się na czerwonych stronach . Napisała zdradzona kobieta , dzieci już dorosłe , mąż ma romans . Wyszło dopiero po czasie , że jak dzieci były małe Ona zaliczyła kilka zdrad plus problemy z alkoholem . Jej facet posklejał to wszystko , dzieci podrosły i poszedł swoją drogą . Dotarło do niej , że ona go nigdy tak naprawdę nie przeprosiła szczerze .

Karn jak czytam co napisałeś to ciężko z którymś zdaniem mi się nie zgodzić, uważam tak samo

Via Falsa : "......Spotkałam się z poglądem, że w zdradzie wszyscy są winni i wszyscy są poszkodowani. "

-nie znoszę zbiorowej odpowiedzialności lub tekstu - wina jest zawsze po połowie, no więc nie zawsze choć brzmi światowo i modnie

Via Falsa : "Życie jest tak strasznie krótkie... " - czy to znaczy że nie ma czasu na uczciwość i godność

Via Falsa :"czy nie lepiej się rozstać  " - pewnie lepiej, Karn napisał obszerniej jak należy to zrobić

Via Falsa : "kochanka - "suka,co to jak by nie dała, to pies by nie wziął" (XXIwiek, środek Europy, a wciąż zdarza mi się czytać takie seksistowskie głupoty)

- jeśli chodzi o środek Europy i XXI wiek ja jestem wolna od kompleksów, w niczym nie czuję się mniej cywilizowana niż reszta Europy, nawet do niektórych światłych poglądów doszłam wcześniej niż dotarły do nas ze świata, a to powiedzonko ma swoją argumentację i nie zawsze ma zastosowanie, nie sądzę jednak aby ubliżało mężczyznom, raczej wyklucza gwałcicieli i innych psychopatów a kobiety mają decyzyjność więc w czym problem i jaki seksizm

W tytule wątku jest słowo "wina", problem w tym, że nie każdy w tych kategoriach zdradę traktuje. Owszem to zdradzający jest sprawcą zdrady bo to on się jej dopuszcza, ale motywy są przeróżne i nie zawsze traktowane jako "wina" czegokolwiek. Szczególnie wśród facetów dość powszechne jest przekonanie, że póki 2 osoba nie wie, to nic się nie dzieje. Takie osoby traktują romanse/seks na boku, jako pewnego rodzaju "hobby", które rozwijają poza związkiem a które czemuś tam im służy - daje satysfakcję, nakręca do działania itd. I są święcie przekonani, że ich zachowanie nie ma negatywnego wpływu na związek, a nawet wręcz przeciwnie. I tak póki druga osoba nie dowie, wszystko funkcjonuje w miarę normalnie do czasu... aż się wyda. Wtedy dana osoba wini tą, która wydała/odkryła romans. Ile było wątków gdzie zdrajca oskarżał kochankę, że zmarnowała życie żonie bo ją o romansie poinformowała? Albo nawet samą żonę, że zaczęła węszyć i wywęszyła? Taka osoba sama nie poczuwa się absolutnie do winy bo jej zdaniem związek na tym nie cierpiał.
Dlatego w tej dyskusji ważne są motywy, samo podejście do seksu/wierności i ich spójność z partnerem. Kiedyś obszernie i nieco kontrowersyjnie na ten temat wypowiadał się (bodajże) Gary, zaznaczając, że ślubuje się sobie nie tylko wierność... ale też miłość, uczciwość małżeńską. Co jeśli ktoś przestaje kochać, też ma odejść, też jest winny? Czy w ogóle jest zasadne przysięganie sobie tej miłości? Wierności? Co z uczciwością małżeńską? Czasem wydaje mi się, że demonizuje się zdradę określając ją, jak tu wyżej, największym złem.
Doświadczenie pokazuje, że to nie morale, nawet nie miłość, ale zobowiązania i ostracyzm najbardziej cementują związki.
Ogólnie rzecz biorąc składanie przysięgi często w wieku wczesnych 20l, " DO ŚMIERCI", jest ogólnie … nawet nie wiem jakiego słowa użyć - naiwne? Tak samo jak wiara w nie.
Może tu jest problem?
To tylko takie moje ogólne spostrzeżenia....

Roxann
Nie tylko przysięga małżeńska, ale cała monogamia nie jest zasadna. Założę się, że ludzie składając sobie przysięgę małżeńską są w dużej części przekonani, że to co czują do siebie biorąc ślub, będą czuli przez dziesiątki lat. Nie tylko małżeńską, ale obiecując sobie wierność przed małżeństwem również. A potem przychodzi rzeczywistość i są kłopoty. Nie znam wielu małżeństw ze starszego pokolenia ode mnie (mam 33 lata), które zawsze przez życie razem bez kryzysów i perypetii by szły. Ani spośród młodszych małżeństw i długich związków wśród rówieśników. Czy z tymi wszystkimi ludźmi jest coś nie tak ? Nie. Po prostu założenia małżeńskie są bardzo trudne w realizacji i wymagają pracy oraz urealnienia oczekiwań.

Ale zdrady się nie demonizuje. Zdrada jest takim złem, jak będzie cierpiała osoba zdradzana. Dla mnie to największa niekaralna przez prawo zbrodnia jaką wyrządza się drugiej osobie, która wierzy w wierność. A powoduje dużo większe cierpienie niż wiele czynów karalnych. Ale to dla mnie, bo ja mam taki system wartości. Być może gdybyśmy całe społeczeństwo mieli zbudowane w oparciu o poligamię i od urodzenia traktowali to jako normę społeczną i miałbym inne przekonania, to by to nie bolało. Być może poligamia czy związki otwarte w dzisiejszych czasach byłyby bardziej bliskie naturze, kto wie. Ale to całe społeczeństwa musiałby inaczej wyglądać i wychowywać od najmłodszych lat. Natomiast w naszym świecie patrzenie na to jaką krzywdą ogólną zdrada jest czy nie jest nie ma sensu, bo zdradza się konkretną osobę i jej uczucia się tutaj liczą.

Nie sądzę, żeby mężczyźni byli w zdradzaniu gorsi niż kobiety. Inne są mechanizmy i cały proces. Ale świadome wyrządzanie krzywdy drugiej osobie dla własnych potrzeb to raczej cecha osobnicza, a nie płciowa. Chociaż fakt, że znam gościa, który dosłownie tak tłumaczy mi swoje zdrady jak napisałaś. Cały jego związek jest wg. niego lepszy, bo jego "samica czuje samca alfa, który czasem poderwie jakąś laskę i jak wraca potem do niej do domu to ma najlepszy seks ever i to z dwiema kobietami jednego dnia! A najważniejsze, że utrzymuje ją i dzieci.". Byłoby to spoko, gdyby jego żona wiedziała i akceptowała. Ale nie wie.

Morfeusz1
Z tym byciem ze względu na dzieci to jest bardzo duża pomyłka. Rozstanie i wytłumaczenie dziecku, że rodzice przestali się kochać i taki jest świat, ale wspólny udział w wychowaniu, nie jest dużą tragedią dla dziecka. Natomiast wychowywanie się w rodzinie ze zdradą jest. Zdrada to często miesiące i lata romansu, w którym związek i rodzina jest patologiczną fikcją, a potem miesiące lub lata "naprawy związku" lub tragiczne rozstanie, gdzie dzieciak codziennie słyszy przez drzwi jakim skurczyfontem jest jeden z rodziców. W takich warunkach dzieciak nie ma szans wychować się normalnie.

Co do amoku zakochania i nieracjonalnego myślenia. To nie jest tak, że nagle się zakochujesz. Amor trafia w serce i stawia penisa do erekcji i popycha człowieka na akurat leżącą kobietę, która akurat leży bez majtek też zakochana. Tak jak seks nie zaczyna się w łóżku, tylko znacznie wcześniej. Tak zdrada też zaczyna się znacznie wcześniej niż będąc w stanie zakochania i nieracjonalnego myślenia. Najpierw kogoś poznajesz, są iskry, flirt, napięcie, niepewność, poznawanie itd. Wiele etapów, na których się możesz wycofać. Jak już rozwinie się znajomość do zakochania to wiadomo, że po ptakach. Ja mam w mózgu wyszyte "nie zdradzać" obok "nie gwałcić", "nie zabijać" itp. Jako wielką tragedię. Dlatego nawet jak się pojawia jakaś kobieta, która mi się podoba i są te iskry, chemia w znajomości to mam tak duży z tym wewnętrzny problem, że się wycofuję, zresztą kobiety też, bo to widać po moim niepewnym zachowaniu i strachu w oczach. Wbudowany w mózg cock-blocker.

W dzisiejszych czasach zdrada stała się normą społeczną. Nie wiem czy zwróciliście uwagę, ale dziś przez pół dnia na stronie głównej Gazety Wyborczej był wywiad z jakąś laską opisującą swoją historię zdrady i jak jej to się pozwoliło zmienić i rozwinąć i takie tam, nawet mi się nie chciało oglądać szczegółów. Największym drukiem. Obejrzało to pewnie setki tysięcy ludzi dowiadując się, że zdrada jest normalnym elementem życia. Jakbym ja był wychowany na takich wartościach to spora szansa, że sam bym już dawno zdradził. 

Czyja wina, czy nie wina, powody zdrady, warunki sprzyjające, okazje itp. To wszystko to sprawy poboczne. Liczy się to, że kogoś kto zaufał się krzywdzi w pełni świadomie własnymi czynami dla własnych potrzeb.

bagienni_k
Dokładnie. W zdradzie chodzi o to, co się przysięgało partnerowi. Konkretnej osobie.

Ale ja właśnie o ty mówię. To są moje ogólne refleksje, nie tyle mój system wartości, ale chyba do takich refleksji miał ten wątek nakłonić. Co gdyby nie było instytucji małżeństwa? Jak wtedy by związki wyglądały?
Nie wiem, czy tylko ja mam takie wrażenie, ale małżeństwa, a tym bardziej wesela są zawierane głównie na pokaz - rodziny, znajomych, ew dla "zaklepania", pokazania. Wcześniej, wśród naszych babć czy prababć z przymusu. Więc pytam, jaką one mają realnie wartość? Czy jak kogoś zaciągniesz do ołtarza to już masz "gwarantowaną" miłość, wierność itd. ?
Przecież gro ludzi, którzy te śluby biorą, pierwszy raz od dawna było wtedy w kościele. Gdzieś przeczytałam ciekawą sentencję apropos ślubów: kobieta udaje, ze jest dziewicą, a facet, że to ta jedyna. I taka w dużej mierze prawda.
Ja wiem, że są ludzie wierzący, dla których ten sakrament ma znaczenie. Ale w praktyce i z tym różnie bywa.
Nie uważam jednak, że instytucja małżeństwa jest ogólnie zła, bo ona daje, a przynajmniej powinna dawać gwarancję wychowania dzieci w pełnej rodzinie. I co do tego jak najbardziej jestem za. Jednak do trwałego związku i bycia odpowiedzialnym ojcem/matką trzeba po prostu dorosnąć. Ślub niczego nie zmieni.

Roxann napisała:  Gdzieś przeczytałam ciekawą sentencję apropos ślubów: kobieta udaje, ze jest dziewicą, a facet, że to ta jedyna. I taka w dużej mierze prawda.

Z dziewictwem róznie bywa - ale to nie jest takie ważne. Zdziwisz się, jak dużo ludzi nie udaje, tylko szczerze ślubuje, że to będzie ta jedyna czy też jedyny i dla nich to żadne osiągnięcie czy też poświęcenie, że dochowują wierności. W swej podświadomości i świadomości nie wyobrażają sobie zdrady. Niestety, ludzkie skłonności weryfikują to. Cóż począć kiedy druga połowa ma kur...wskie inklinacje. Upilnować, nie upilnujesz. Zresztą życie nie polega na tym.

.... "No przecież ciebie i tylko ciebie kocham. Jestem z tobą. Teraz i na zawsze. A ten skok w bok... no stało się. Nie wiem dlaczego, ale stało się"...

Często słyszymy to od zdradzających.
Dlaczego się stało?  Po prostu kur...wskie skłonności.