Zamiast zniczy wsparcie dla potrzebujących - Netkobiety.pl

Ja tak robię od lat.
Niemniej cieszy postawa Jezuitów. Od ostatnich lat bardzo pozytywnie mnie zaskakują.

Wszystkich świętych to po prostu biznes. Podobne jak inne święta.
Nie widzę nic złego w zapaleniu jednej lampki, kupnie szklanego znicza i uzupełnianie wkładów. Problemem jest, że ludzie dosłownie wariują. Kupują mnóstwo plastikowych wiązanek, które i tak za miesiąc wylądują w koszu na śmieci.

Odnośnie ekologii. Wszyscy o tym tak krzyczą, a dalej kupują ciągle nowe ubrania, telefon zmieniany co rok, nie kupią soku w szklanym, bo przecież ciężkie...

Kiedys z rozbawieniem, teraz z przerażeniem obserwowałem jako "rośnie" przeciętny znicz. Obecne są już rozmiarów monstrualnych, sam skromnie pozostałem przy tych za 90 groszy sztuka w ilośći 1sztuka  na grób. Niestety taka postawa spotyka sie od lat z krytyką w rodzinie - "nie udawaj, że nie stać cie na większe" jest najłagodniejszym komentarzem.
@Salomonka, a po Hallowen to jakie niby śmieci pozostają. Bo w moim przypadku są to 2 dynie, które mają"srodki" wykorzystane na tarte dyniową a "skóra" z dyni idzie do kompostowania. Odzoba ze starego przescieradła i wieszaka jest wielosezonowa.

Nie mam wśród zmarłych żadnej osoby, z którą byłabym prawdziwie emocjonalnie związana, więc trudno mi powiedzieć, co robiłabym w takiej sytuacji. Myślę, że raczej wystarczyłby mi pojedynczy znicz + "ciche" siedzenie przy grobie, najlepiej nie w święto, bo wtedy ciche nie będzie. Ale kto wie, może by mi odbiło i chciałabym okazywać żal gigantycznymi zniczami. Wtedy, podejrzewam, gdyby miało to pomóc mojej psychice, miałabym w nosie ekologię czy potrzebujących.
Teraz odwiedzam groby pradziadków, których nie/ledwo znałam, i grób babci, z którą związana specjalnie nie byłam. Trochę żeby nie sprawiać przykrości rodzinie. Z tego samego względu kupuję znicze, raczej średnie i raczej szklane. Kwiaty, jeśli już, też kupujemy tylko żywe. Czyli nie źle, ale i nie dobrze?

To ja chyba jestem ewenementem, bo nie kupuję zniczy. Kupuję żywe kwiaty i zaraz jak przekwitną, zabieram je do siebie z powrotem, na kompost.

Przeciętny znicz i ilość tego, co znajduje się obok niego, jednym słowem mamy coraz bardziej widoczny przepych. Tylko aby na pewno zmarłym jest to potrzebne? <pytanie retoryczne>

Osobiście jestem zwolenniczką poglądu, że ilość zapalonych światełek i pozostawionych na grobie ozdób nijak ma się do tego, co nosimy w sercu i naszej pamięci o zmarłym. Ba, zupełnie gubi mi się w tym zaduma i rzeczywista potrzeba 'pobycia' z tymi, którzy odeszli, na rzecz 'pokazania się' i komercji. Niemniej trudno byłoby mi zrezygnować z zapalenia znicza, pomimo apelu i zwracania uwagi na ekologię, jednak nigdy nie idę w ilość, uznając to za coś absolutnie niepotrzebnego. Kwiaty wybieram żywe.

Swoją drogą zdarzają mi się takie dni, gdy poczuję jakąś irracjonalną, wewnętrzną potrzebę, by porozmawiać z bliskimi w miejscu ich pochówku - wtedy również zapalam symboliczne światełko. Te 'rozmowy' mają zresztą zupełnie inny wymiar, w tym przede wszystkim intymny klimat, a ja nie czuję się na cmentarzu nieswojo, nawet gdy zdarza się, że jestem na nim sama.

Jasne, że w wielu przypadkach, może i w większości, będzie to chęć pokazania się i jakiegoś dziwnego lansu na cmentarzu. Jednak jak patrzę po znajomych czy rodzinie, wydaje mi się, że często zrobienie takiej wystawy z grobu daje ludziom jakieś takie poczucie dbania nie o grób, a o tę zmarłą osobę. Najczęściej widzę to, kiedy zmarłym jest dziecko albo względnie młody dorosły, u jego rodziców czy bliższej rodziny (ale raczej ciotek niż kuzynek). Oni wtedy nie idą na grób/na cmentarz, tylko, powiedzmy, do Kasi. Sprzątają u Kasi, chcą, żeby Kasia miała ładnie, wybierają kwiaty, które Kasia lubiła i znicze w jej ukochanych kolorach. Mam wrażenie, że to może i przesadne strojenie grobu daje im poczucie, że robią, ile mogą, że zmarły byłby zadowolony; po prostu mogą dbać o kogoś nadal, mimo że ten ktoś już zmarł. Nie mówię, że to rozsądne, ale motywacja zupełnie inna niż szpan, nawet jeśli rzeczona Kasia miałaby największy znicz na całym cmentarzu, w kształcie serce i wygrywający melodyjki.

Druga sprawa to wielkość rodziny. Na grób mojego pradziadka jeździliśmy mniej więcej w 10 osób, razem, więc można było ustalić, że ten bierze kwiaty, ten znicze, a ten szufelkę i zmiotkę. Przepychu nie było, bo organizacyjnie dało się to ogarnąć, nikt więcej tam nie chodził. Po południu docieram za to na grób mojej babci, najczęściej jako ostatnia. Przede mną zawsze dotrze tam kilkadziesiąt (!) osób. Bo mąż babci, bo babcia miała czworo dzieci, bo każde z tych dzieci ma dwoje dzieci, a te dzieci są już w takim wieku, że mają swoje żony/dziewczyny, czasem dzieci... I tu nie ma wielkiej pielgrzymki, tylko każda mała rodzinna grupka idzie osobno. A że cmentarz w mieście jedyny "działający" i zdecydowana większość ludzi ma właśnie na nim swoich bliskich, to przy okazji chodzi się po grobach znajomych - wiem, że do babci wpadają sąsiedzi, jacyś dalsi krewni, których niemal nie znam, ba, nawet moi dziadkowie z drugiej strony idą. I każda taka grupka niech zostawi jakikolwiek drobiazg... To potem fakt, z wyglądu zastaw się, a postaw się. I, szczerze mówiąc, sporo takich sytuacji widzę: że ktoś przychodzi już na "odstawiony" grób i dokłada jeszcze jakiś znicz. Natomiast chyba nigdy nie widziałam, żeby ktoś przywiózł całą walizkę zniczy, kwiatów itd. Tak że ja bym uznała, że większość składkowa i trudno ludzi o to winić.

Znicze nie maja nic wspolnego z wiarą.  To tylko tradycja, podobnie jak Lany Poniedziałek czy Popielec. W tym wypadku tradycja wypaczona przez lans jacy to niby my wspaniali jestesmy bo tak dbamy o groby przodkow i jak nam dobrze sie w zyciu powodxi bo stac nas na 12 zniczy po 59 zl sztuka. Taki cmentarny facebook.

Znicze sa poganskim zwyczajem. Mi sie bardzo podoba palenie zniczy i takich rzeczy.
Jednak w Polsce to swieto odeszlo bardzo od tego czym powinno byc, czyli obcowaniem ze smiercia.
Bardzo mi sie podoba meksykanska Ofrenda.

Tez sa kwiaty i swiece.  Te znicze tutaj sa jednak takie proste jak widac, takie podobnie proste (tylko czerwone) w moim dziecinstwie stawiano na pobliskim cmenatrzu. Teraz z kolei sa wielkie i nawet grajace

Bardzo mi się podoba ta akcja.
Niestety raczej nie znajdzie zbyt wielu naśladowców.
Bo ciągle lubimy pokazać, że nas stać, rywalizujemy w ilości i wielkości ozdób na grobie.
A poza tym jeśli rodzina duża i każdy nawet symbolicznie przyniesie coś od siebie to i tak na grobie  prawie miejsca braknie na ustawienie wszystkiego.

Ja symbolicznie i prawie ekologicznie od wielu lat: jedna doniczka chryzantemy i jeden kilkudniowy znicz z wymiennym wkładem  na zmarłego.
A dalecy kuzyni mojego męża uszczęśliwiają mnie z tego powodu dołożeniem po wiązance/wieńcu na grób. Bo według nich to za mało, grób wygląda zbyt mało okazale,  biednie, nieświątecznie, świadczy o braku szacunku czy miłości dla zmarłego.
Przywożą zeszłoroczne wieńce plastikowe ze szmacianymi wyraźnie brudnymi już kwiatami, które rok wcześniej położyli jako nowe na grobach swoich zmarłych.
Wyrzucam to od razu jak tylko zobaczę, nawet 1 listopada.
Mam zamiar w końcu zdobyć się na odwagę i wprost im powiedzieć aby się nie trudzili transportem bo lepsze okazy można wybrać na naszym miejscowym cmentarnym śmietniku.

Znicze, wiązanki, doniczki z kwiatami tym, którzy zmarli potrzebne nie są. Potrzebują ich ci, którzy żyją.

Mnie za taka opinie lady_lipton zrugała. Lobby zniczowe (90% w szarej strefie) nawet na forum trzyma sie dobrze.

Plastiku nie lubię.
Na grobie Ojca każde z nas pozostawia znicz - jaki komu pasuje, dużo w sumie ich nie ma.
Kwiaty - żywe, ale Ciocia siostra Mamy ma zwyczaj przynoszenia sztucznych i te też leżą.
Nie wyobrażam sobie aby pozostawić grób bez światełka, Mama wyraźnie powiedziała, że każdy pozostawia co chce i jak chce i Ona w to nie ingeruje - samo z siebie - jakoś dobrze to wychodzi i wyglada ok, oszczędnie raczej, więc wpisuje sie chyba w apel, o którym zreszta dopiero tutaj przeczytalam.

I znów ktoś pod szczytnymi hasłami ekologii usiłuje rozwalić polską tradycję, katolickie zwyczaje.
Nie udało się przy pomocy Halloween to teraz ekologią w tradycję
Co komu przeszkadza, że ludzie w Polsce w ten sposób świętują? Jako jedyni w ten sposób w Europie.
Wyśmiać, wyszydzić??? A już GW przeszła samą siebie proponując likwidację cmentarzy.

Ma być tak jak w niektórych krajach europejskich gdzie ludzie nie chcą odbierać szczątków swoich bliskich z kostnicy i krematoriów? O spadku oczywiście nie zapominają

Równie dobrze można by zaapelować: Nie chodźmy do kin, teatrów tylko przekażmy pieniądze dla biednych.
Nie kupujmy modnych ciuchów, smartfonów....itp. itd.
Tylko po co, jak kto chce pomóc to i tak biednym pomoże.

Gdybys sie tematem interesował to byś wiedział, że tak własnie jest. Tak zwany minimalizm (simple living)  to życie bez zbędnych wydatków, wiec nie smartfom z ekranem jak tablet tylko najwyzej komórka na przyciski. Rezygnacja z samochodu na rzecz komunikacji miejskiej, rezygnacja z lotów samolotem (w ogóle) i w ogóle 'no waste living'. W Polsce wyśmiewane, na tzw. bogatym zachodzie coraz popularniejsze.
Noszenie szklanych lub plastikowych zniczy, obstawianie nimi grobów, puszczanie z dymem ton najgorszej parafiny to nie jest to z czego Europejczyk w 21 wieku może być dumny.
Kiedys tradycją było nabijanie na pal, kamieniowania, palenie żywcem na stosie - też pewnie byli tacy którzy narzekali na "rozwalanie katolickiej tradycji palenia niewiernych, topienia czarownic czy wieszania odmieńców' .

Ja tam nie wnikam z czego Europejczycy w XX wieku powinni być dumni. Jakbym zaczął wnikać, to mielibyśmy kupę zabawy i offtopu. Reszta Europy zatem niech się zajmie swoimi problemami i nie wcina się w polskie tradycje, a akurat tradycja szacunku i kultywowania pamięci zmarłych jest w Polsce długa i wciąż żywa. To musi drażnić jak drzazga w oku, bo nie lubi się teraz społeczności, które potrafią kultywować swoje tradycje i budują wokół nich swoją tożsamość.

Nie powtarzaj bzdur rozpowszechnianych przez ignorantów. To nigdy nie było katolicką tradycją i wystarczy do tego po prostu posiadać jakieś minimum wiedzy historycznej. Tym bardziej, że wspomniane nabijanie na pal było w niektórych miejscach powszechnie stosowaną karą dla politycznych buntowników i zwykłego pospólstwa, które ważyło się podnieść rękę na swego pana dziedzica. Można by do tego dorzucić arsenał tortur zwyczajowo fundowanych w wielu cywilizowanych krajach za podniesienie ręki na majestat władcy.
A tak na marginesie, to akurat kamieniowanie i palenie żywcem jest wciąż stosowane pod szerokościami geograficznymi, które między innymi Polacy uwielbiają odwiedzać wakacyjnie. Dalibóg na 100 % nie ma to nijakiego związku z katolicką tradycją.

@Snake, jedna jaskółka wiosny nie czyni, ale:
"Giordano Bruno (właśc. Philippo Bruno, ur. w styczniu 1548 w Noli, zm. 17 lutego 1600 w Rzymie) –  włoski filozof renesansowy oraz teolog, dominikanin (1565/6–1579), humanista, filozof hermetyczny, poeta; jego teorie wyprzedzały ówczesne
czasy i zapowiadały współczesną naukę; został skazany przez Kościół katolicki pod zarzutem herezji i spalony żywcem na stosie na Campo de' Fiori, gdzie obecnie znajduje się jego pomnik."
Z bliższych nam geograficznie wspomne tylko Jana Husa.
@Salomonka, wiesz, zamiast choinki ubieram Figowca benjamina, drzewko ma juz 10 lat, 2m 60 cm wysokości, doniczke o srednicy 60 cm, bombki szklane, jakie dostałismy z żoną po swoich babciach, dziadkach. Da sie? Da sie! O fotowoltaice i zalesionej działce nie bedę pisac bo to już całkowity offtopic.

Jak zwykle, rozwój wątku poszedł w innym kierunku, niż założono w temacie.
Doświadczonym już jestem bywalcem, więc wrócę do idei.
Tysiące ton plastiku i innych substancji chemicznych, to pryszcz, gdy setki tysięcy samochodów zatruwają nasze powietrze.
My, na cmentarze chodzimy. Pieszo po prostu, dźwigając szkło, plastiki i parafinę. Dwa kilometry, to wcale nie jest daleko.
Na miejsca pochówku moich bliskich sprzed lat, kilkanaście kilometrów ode mnie, korzystam z komunikacji autobusowej. Oczywiście, wcześniej ustalając możliwości wyjazdu i powrotu w święto.
I tak, nie miałbym gdzie zaparkować w rozsądnej odległości od nekropolii.

Nie spotkałam się z czymś takim, ale podoba mi się ta idea.
W ubiegłym roku kupiłam między innymi dwa naprawdę duże, a przy tym porządnie wykonane, szklane znicze - po jednym na groby moich najbliższych. Obydwa po roku naprawdę wyglądają jak nowe, wystarczyło tylko przetrzeć wilgotną ściereczką i uzupełnić wkłady, co zresztą mnie samą nieco zaskoczyło. I może to jest jakaś metoda, by zamiast kupować kolejne i kolejne, to zainwestować raz a porządnie w produkty, które mogą służyć znacznie dłużej niż standardowo.

Od lat stosuje tą metodę w stosunku do moich bliskich. Jako że w swoim mieście nie mam nikogo bliskiego na cmentarzu, to grobami rodziny opiekuje się kto inny. Jak ich odwiedzam, to kupuje kilkanaście wkładów i po prostu uzupełniam w zniczach które na grobie już są. 1listopada stał się już na tyle komercyjny, że tego dnia odwiedzam tylko pomnik powstańców listopadowych i sióstr zakonnych które prowadziły przed wojna misje w moim mieście. Stawiam po jednym zniczu kupionym od organizacji charytatywnej. Nie potępiam ludzi którzy jadą do swoich bliskich wiele kilometrów i w okolicach cmentarza kupią sobie hot dogi, ale ja się z tym tłumie źle czuję. Wolę pojechać później, spokojnie pomodlić się, zadumać nad tą osobą. A i zaparkować dużo łatwiej :-).
Nie żyjemy sami sobie. To w naszym stosunku do rodziców, dziadków i naszych bliskich zmarłych wyraża się nasza tożsamość. To ci zmarli stworzyli to co mamy. To nie Kaczyński, Popiełuszko, czy inny znany człowiek. To wujek Franek który całe życie pracował w fabryce, to dziadek którego wywieźli na roboty, to ciocia, która całe życie była w partii. To oni stworzyli ten kraj i nas. Od nas należy im się szacunek i pamięć. Jeśli jej wyrazem w naszej tradycji są te znicze, to niech tak będzie. Może to i nieekologiczne, choć ja osobiście jestem zdania, że ten jednorazowy, pierwszolistapadowy wyraz pamięci to mały pikuś w stosunku do tego że ludzie na siłownię jeżdżą SUV'ami, palą cały rok starymi butami, szmatami i czym tam jeszcze, a nasza energetyka stoi węglem.
Tezy foggy, jak to katolicyzm szerzy szkodliwe tradycje są tak głupie, że aż trudno ich nie skomentować. Szacunek dla zmarłych, nawet jeśli przybrał nieco jarmarczną firmę, jest i tak lepszy niż zostawianie zmarłych na śmietniku, jak to dzieje się na zachodzie. A tortury, jak nabijanie na pal czy palenie na stosie? Takie były czasy. Chińczycy mieli bambus, to rozkładali klienta na ziemi i ten bambus załatwiał sprawę. Ktoś miał szczury to tymi szczurami torturował skazańca. Teraz ludzie bardziej cywilizowani to i tortury bardziej wyrafinowane, ale nie mniej okrutne. A katolicyzm jest obok. Wiara w tego czy innego Boga nie czyni z człowieka okrutnika. To jest w naszej naturze.

Nauczona doświadczeniem profilaktycznie bardzo proszę, aby ta dyskusja po pierwsze nie zamieniła się w słowną przepychankę zwyczajowo wynikającą z istnienia różnicy poglądów, a po drugie, by nie tworzyć off topu, który to stanowi wyraźne naruszenie zasad.
Z góry dziękuję i pozdrawiam, Olinka

Tak się zastanawiam gdyby ktoś podobne hasło głosił (nie płaćmy na Owsiaka - światełko do nieba i Woodstock tylko na biednych) to by się podniósł krzyk. Jak tak można!
Tak to jest, gdy pod niby pozornie słuszna propozycją skrywa się głębsze cele.

Pozwólmy by ludzie sami decydowali co dla nich ważne i na co chcą przeznaczyć swoje pieniądze.
Widać, że pamięć o zmarłych jest dla nich ważna, tak ważna że przychodzą, palą znicze, stawiają kwiaty.
Owszem, część przychodzi raz do roku, ale z moich obserwacji wynika, że jednak większość bywa na cmentarzach systematycznie. Wystarczy odwiedzić cmentarz w Wigilię czy Wielki Piątek i zobaczyć te tłumy i łunę z tysięcy zniczy.

PS. Foggy masz zerowe pojęcie czym była Święta Inkwizycja. Ale nie będę tego rozwijał bo to off top.

Generalnie jakieś próby określenia tego, co jest zbędnym wydatkiem, są idiotyczne. Każdy tę zbędność będzie określał w odniesieniu do standardu życia, własnego. Jeden uzna, że telefony są niezbędne, kolejny uzna je za zbytek, bo ważne to jest mieć w co się ubrać, a jeszcze kolejny się z tym nie zgodzi, bo tak naprawdę niezbędny jest tylko kawałek chleba w ramach posiłku. I tym sposobem dojdziemy do momentu, w którym tylko najbiedniejszy z biednych będzie mógł wskazać rzeczy prawdziwie niezbędne. Jaki to ma sens? Żaden, bo każdy jest do jakiegoś poziomu życia przyzwyczajony i nie obniży go tylko dlatego, że ktoś go grzecznie poinformuje, że to, to i to, to niepotrzebne wydatki.