Sarkazm - Netkobiety.pl

Nie wiem czy wiesz, ale ludzie często mylą sarkazm z ironią. Bycie sarkastycznym to bycie złośliwym, drwienie z kogos, szydzenie, ostre krytykowanie. Współczuję takiego charakteru.

A jak powiem że zaczęłam stosować tą metode w niego ale nie odbijając piłeczkę tylko np odnosząc sie do innego tematu a obydwoje jakoś nie wylapujemy tego u siebie ? On powiedział mi że nie podoba mu się że ja upodabniam się do niego bo on nie wytrzymał by sam ze sobą w życiu... Czyli jestem jaki jestem i akceptuj mnie takim ale nie bądź taka jak ja bo z Tobą nie wytrzymam...

trudno powiedzieć. jest to jednak forma dop.ierdalania komuś, która na dłuższą metę może być męcząca i krzywdząca, a w związku nie powinna być regułą.
sporadycznie, od czasu do czasu, żartujemy sobie z siebie i z siebie nawzajem. ale żeby petować się co krok. bez sensu.

Jak dla mnie jest to męczące bardzo... Jakoś brak mi w nim powagi miałam kolege który też lubił taki humor stosować ale ten jego ton glosu też był wtedy inny a jak temat był poważny dla niego to też zmieniał ton i wiedziałam co jest... A tu wszystko jest na jedno kopyto cały czas i dla mnie to jest takie pajacowanie zaczynam powazny temat a i tak  nie spotykam sie z powagą albo np ja żartuje a on reaguje z usmiechem na twarzy a jest to uśmiech zakłopotania a potem jest fala złości a gdyby jego mimika była wymowna też bym wiedziała co jest grane...

nie miałbym siły ani chęci być w stałym związku z taką osobą, jeśli sarkazm dotyczyłby mnie i zdarzałoby się to często

To Dlaczego z nim jesteś ? Gość powiedział Ci wprost. Że jest wobec Ciebie nie do zniesienia ale taki jest i będzie i ciebie ma w 4 literach.

Kolejna która będzie z bucem  e nieszczesliwej wielkiej przeogromnej  miłości bo ten jej kiedyś kwiatka kupił ?

Ja też często stosuję sarkazm albo ironię i różne ich kombinacje, i ty nie masz odpowiedniej ilości dystansu,żeby nie brać tego do siebie o czym się zdążyłem przekonać więć dlaczego chcesz ją pouczać? Zapomniałbym: Happy Valantine's Day!

Nie uważam czlowieka za złego ... Ja mogłabym też tak odbijać piłeczkę ale jakoś chyba do mnie nie przemawia taki humor... Dla mnie to taka dziecinada jakoś lubię prostlijniosc .. Mam wrazenie że tak nadrabia brak męskości i kompleksy...

Wszystko da się zmienić;). A przesadnemu sarkazmowi mówię nie.

Wiele osob używa sarkazmu, przecież to jeden z mechanizmow obronnych.

Pewnie byś mnie zanudziła na śmierć:D

Ale dlaczego przez okno? Przez muszlę byłoby bardziej dystyngowanie (ostrzeżenie: ostry sarkazm!)

Bardzo proszę o zaprzestanie off topu i o przeniesienie luźnych pogaduszek do którejś z naszych netkafejek, bądź na maile.
Dziekuję

To było na temat. Prezentacja na żywo sarkazmu w działaniu. Pewnie trudno uwierzyć,ale złośliwości nie było.

Canarios, bardzo proszę o potraktowanie moderatorskich uwag, oraz zapisów naszego regulaminu w sposób poważny

Spotykałam się z taką osobą. Na początku bawiło mnie to, nie ruszało, sama się z siebie śmiałam, czy nawet sama sobie przy nim dopieprza...m by się pośmiać. Ale i w jego stronę na równi leciały sarkastyczne uwagi, teksty pełne ironii. Było ok. Lubiłam to w związku. Byłam sobą, nie bałam się, że mogę go urazić swoimi tekstami (choć potem coraz częściej czuł się "urażony", nie miał aż takiego dystansu do siebie)
Po dłuższym czasie, gdy nas związek był poważniejszy i poczuł się pewniej, zaczął przy swojej rodzinie na imprezach jak to ujęłaś "stosować sarkazm". Raz się wkurzyłam i walnełam go ręką po głowie przy wszystkich. Tak w "żartach" bo uznałam, że przesadził. Głupio mi się zrobiło, ale przynajmniej dotarło, że przesadził bo do końca wieczoru już było normalnie Po chwili przeprosiłam, że tak przy wszystkich;)
Któregoś dnia poruszyłam temat jego tekstów, bez czepialstwa, tak na luzie. Wytłumaczył to tym, że u niego w domu wszyscy tak się zachowywali  (ma 6cioro rodzenstwa), i nie mogło się robić głupich rzeczy bo zaraz go cała reszta "wyśmiewała". I się prześcigiwali kto miał najlepszą ripostę, tekst, by dopiec sobie nawzajem. Poznałam jego matkę... taka sama. Jej tekściki były na prawdę czasem w  punkt i zabawne, ale przykre dla osoby, której dotoczyły. Sarkastyczne zachowania całej rodziny dało się mocno zauważyć podczas świat, zwłaszcza przy alkoholu. To było fajne do pewnego momentu, potem słuchałam tego z niesmakiem, zaczęłam stawać w obronie osoby "najeżdżanej", zwłaszcza gdy było to dziecko.
9letnia córka jego siostry, któregoś dnia do mnie podeszła ze smutną miną i powiedziała "dlaczego musiałam urodzić się podobna do taty bede cale zycie brzydka". Widziałam, że parę dni ją to dręczyło dość mocno. Jej ojca i całą jego rodzinę, rodzina exa "wyśmiewa" za duży nos i w ich odczuciu małą urodziwość itp.  Więc małej też dopiekają poniekad bo jest do ojca podobna. Mała nie ma jeszcze takiego dystansu do siebie i niestety wszytko bierze do siebie.

Z czasem coraz bardziej i mnie bolały te sarkazmy, bo uderzały w czułe punkty, bądź były na siłe, mijające się z prawdą, codzienne, non stop. Było mi czasem tak zwyczajnie przykro. Ciężko było z nim normalnie porozmawiać o problemach, o nas. Szybko sie denerwował "bo on rozmawiać nie lubi" (szczerze i poważnie) i zaraz zaczynał mnie atakować np przedrzeźniając mnie, odwracajac kota ogonem itp.  Do związku poważnego w moich oczach on się nie nadawał... I tak Sentymentalna, myślę, że masz trochę racji w tym, że twój partner próbuje w ten sposób nadrobić kompleksy...tak jak i mój ex. Bo potem wyszły z niego wszystkie... i też uwazałam go, nadal uważam, za bardzo dobrego, uczynnego, sprawiedliwego faceta. Ale nie do życia... dla mnie.

Ale ironia też nie musi być pozytywna.

No miałam kolegę który też lubowal się w ironi sarkazmie ale uśmiał sie a potem zmieniał.ton i gadal poważnie i konkretnie i bardzo mile go wspominam a ten jest taki irytujący może dlatego że czeka na moją reakcję z milczeniem i obserwuje ... No ma taki irytujący sposób na ten sarkazm ironie... Nie jest zbyt otwarty a ma takiego kolegę przy którym taki odważny nie jest ... Nie ma tej riposty co mnie zastanowiło może on czerpię od tych ludzi z którymi obcuje i to chłonie a potem mi sie obrywa ... Nie wiem... Ja.lubię się.pośmiać ale jakoś inaczej powiedziałam mu dziś że może ty masz taki żart sarkastyczny a ja czuje sie nie komfortowo... On na to ...trudno widocznie ci nie pasuje ... No przykro mi że  nie przemysli że może ranić tylko poprostu trudno eh..

No cóż, to że niektórzy lubią tak sobie podbierać czyjeś określenia, a nawet próbują kopiować czujś styl - no trudno, skoro własny ich nie zadowala... Ale jeszcze lepsi są tacy, którzy podbierają różne frazy z filmów i potem chcą brylować, jacy to oni nie są lotni, fajni  i "w ogóle". Gorzej, jeśli rozmówca też coś w życiu oglądał. Bo takie orzeszki też się zdarzają. :d

A już bardziej serio - no nie podoba ci się jego styl, i raczej ci się nie spodoba, więc do ciebie teraz należy kwestia zastanowienia się nad sensownością bycia z kimś takim. Bo po co masz się z nim męczyć.

Benita72
W których sytuacjach usprawiedliwiasz sarkazm?
A złośliwość - jak pisałam, dowalenie dla dowalenia danej osobie spotykam często w postaci sarkazmu który często jest na tak niskim poziomie, że aż niesmaczne jest jakiekolwiek reagowanie i odnoszenie się do niego.
Z kolei u nas jak również u ludzi, których określam jako złośliwych, występuje raczej złośliwość sytuacyjna - nie mająca na celu podkładania komuś świni, lecz jest to taki a nie inny rodzaj poczucia humoru i po prostu taki sposób oceniania różnych zdarzeń.
A żart był podany w kontekście przytoczonego przez sentymentalną9 dialogu. Czy to jest jakaś forma ironiczna czy nie - szczerze mówiąc nie chce mi się wnikać.

marakujka, sarkazm usprawieliwiam w sytuacjach, kiedy uzycie go jest mniejszym zlem. Np. sarkazm zamiast focha.