Czy to zdrada? - Netkobiety.pl

Nie, to nie zdrada.
Z jakiegoś powodu seks z Tobą mu nie odpowiada, więc zaspokaja się sam.
Porozmawiajcie.
Jeśli się nie dogadacie, a Ty traktujesz oglądanie pornografii jak zdradę, to lepiej się rozstać.

Każdy facet to oglada. Możesz się drzeć i robić awantury, a i tak będzie oglądał w tajemnicy. I to nie zdrada.

Czyli co? Nawet nie powinnam z nim o tym porozmawiać? Naprawdę to, że facet woli kobiety na ekranie telefonu niż swoją jest normalne?
Nie jestem ani brzydka ani głupia. Dbam o Niego a on w każdej wolnej chwili ogląda inne. To naprawdę boli i to bardzo bo szukam w sobie winy co robię nie tak.

Ja właśnie też nie wiem czy to normalne bo nie jest to mój pierwszy facet a z wcześniejszymi nigdy nie byłam w takiej sytuacji jak obecna.

Oczywiście że to jest zdrada a przede wszystkim kłamstwo. On jest z tobą z jakiegoś innego powodu ale nie z miłości i o tym można by z nim porozmawiać choć szczerze wątpię by powiedział prawdę skoro jest notorycznym kłamcą. Facet mówi że nie chce z tobą uprawiać seksu bo mu się nie chce- chyba że jesteś dla niego odrażająca albo ma zespół Downa. Mężczyznę do kobiety przyciąga seksualność o różnego rodzaju ekspresji. W większości przypadków jest to aparycja czasem otwartość lub dobry charakter. To co przyciągnęło jego do ciebie już mocno osłabło a może nigdy nie istniało jeśli np traktował ciebie od początku jak koło zapasowe. Właściwie to pośrednio daje ci do zrozumienia że nie jesteś dla niego najważniejsza przeglądając porno strony i stawiając ex wyżej od ciebie. Przynajmniej tyle prawdy z jego strony- czyny nigdy nie kłamią a słowa...to tylko słowa.

uleshe chyba zbyt wiele rzeczy dopowiada:P nie wiemy jak dziewczyna zachowuje się w związku xd poza tym wg. mnie zamieniony skutek z przyczyną xd

dokładnie to co Canarios napisał to prawda xd Dziewczyna szuka porady a jeszcze będzie musiała się tłumaczyć z czegoś co ktoś dopowiada:P Zaangażowanie słabe;) ze strony tego hmm...mężczyzny

canarios dziękuje za zrozumienie.
Jestem naprawdę zagubiona. Wstydzę się porozmawiać o tym z kimś ze znajomych.

Na tych zdjęciach, które zobaczyłam były nie tylko piękne zgrabne kobiety ale również stare obwisłe baby. To mnie przeraziło. Od wczoraj mam ten obraz przed oczami.
Przysięgam, że nie wiem co zrobić.

Może to jest klucz do waszego związku. Ty go nigdy nie okłamałaś a on to robi notorycznie bo wie że nigdy od niego nie odejdziesz i traktuje cię jak naiwną. Sprzeda ci dowolne kłamstwo a na pytanie dlaczego ogląda porno powiedział że nie wie jak speszony pięciolatek mamusi. Czy chcesz żyć z nim kolejne lata będąc oszukiwana? Dla mnie facet może oglądać porno ale w dwóch przypadkach: razem ze swoją kobietą lub kiedy jest samotny. Jeśli to ukrywa przed tobą to z jakiego powodu?

A właśnie że nie masz racji. Jeśli on woli stare pomarszczone baby od młodego, jędrnego ciała mogącego wydać zdrowe potomstwo to musi mieć nierówno pod sufitem!

Umówmy się tak. Ten kto zachęca innych do terapii zapewne sam powinien się leczyć pierwszy zwłaszcza że zaleca takie rzeczy osobom normalnym. To ten facet powinien iść na terapię uzależnień a nie Alishia.

Obawiam się że jeśli kobieta musi kupować blieliznę to już jest agonia seksualności w związku. A czy czasem nie tłumaczył się bólem głowy choć to ponoć należy do kobiecego repertuaru wymówek? Mało spał i zmęczony po pracy? A jednak miał ochotę pooglądać porno zwłaszcza kiedy ciebie nie było na horyzoncie! Założę się że nawet wtedy kiedy udało ci się zmusić go do tych jakże "wstydliwych" dla niego czynności pewnie robił to na odczepnego i był pasywny albo zrobił to jak najszybciej i zasnął żeby zapomnieć! Po co faceci podrywają kobiety? Żeby potem unikać z nimi seksu????????

Że co??????? Jemu ma się kobieta podobać a nie bielizna. No chyba że twój facet cynglii woli wąchać i kochać się z twoją bielizną a to przepraszam nie ten dział.

Tak pytałam go nie raz.
Próbowałam wiele razy spokojnie rozmawiać. On twierdzi, że nie ma w naszym związku żadnego problemu i wszystko jest Ok a on po prostu nie zawsze ma ochotę.
Ostatni raz do czegoś doszło miedzy nami jakieś 5 tygodni temu...

Czyli jest tak, jak myślałam, on nie widzi problemu, jedynym problemem dla niego jest Twoje smęcenie.
Spójrz na to z innej strony; on sam się zadowala i ma gdzieś Twoje potrzeby, bo chyba nie wierzysz, że przez 1,5 miesiaca jest ciągle zmęczony, lub źle się czuje. Okłamuje Cię, a Ty łykasz te kłamstwa jak pelikan i walisz głową a mur.
Trzeba Ci przyznać, że jesteś bardzo wytrzymała, albo zdesperowana, jeśli od trzech lat godzisz się z sytuacją i żebrzesz o seks, czy odrobinę czułości.
Marnujesz czas przy tym człowieku i usprawiedliwiasz to miłością, szkoda, że jednostronną.
Czyżby był to jedyny facet w Twoim zasięgu, że godzisz się na taką bylejakość?

On nie jest złym facetem.
Jesteśmy zgrani jeśli chodzi o inne sprawy. Potrafimy rozmawiać o wszystkim prócz seksu. Ten temat działa na niego jak płachta na byka. Od razu się obraża i mówi, że wymyślam sobie problemy.
Nie wymyślam naprawdę.
Wcześniej nie było aż tak jak jest teraz.
Może naprawdę przez jakiś czas nie oglądał tego i teraz znowu zaczął. Nie wiem co myślec w ogóle.
Spróbuje z nim dziś porozmawiać ale boję się jego reakcji.

Nagminnie ogląda porno nagminnie się zaspokaja to nic dziwnego że ciągle zmęczony i nie ma ochoty na sex.

To jest właśnie u was nie tak "On nie potrafi mi szczerze powiedzieć że coś mu nie pasuje. Boi się rozmów. Nie jestem ani podejrzliwa ani też nie robię mu kontroli. Po prostu od tak zajrzałam do telefonu.
Bardzo często mnie okłamuje nawet z drobnymi sprawami, śmiesznymi dla mnie. Notorycznie kłamie. "
Czemu on twoim zdaniem Cie kłamie? Jest takim podłym draniem że zawsze wszystkich okłamuje? A może głównie Ciebie ? Co twoim zdaniem powoduje takie jego zachowanie? Zwykle ludzie starają się nie kłamać swoich partnerów. Muszą mieć niezłe powody aby mówić nieprawdę.
Łatwiej jest mu Ciebie okłamać niż być z Tobą szczerym. Może jest tchórzem a może Ty jakoś reagujesz tak że lepiej mu kłamać. Może kiedyś mówił Ci prawdę ale Ty go za to karałaś fochami/awanturami.

Aby Cie nie kłamać musi Ci ufać ufać w to że może być z Tobą szczery i nic złego się nie stanie. Tyle że on Ci nie ufa ciężko to przeskoczyć będzie.
Co do samego porno to ja bym podszedł bardzo delikatnie do tematu. Bym mu się zwierzył że nie daje mi spokoju to co go tak w porno kręci. Zapytał bym czy ma jakiś ulubiony film i czy zechce Ci go pokazać. I czy jak tak oglądał to czy myślał o Tobie że np aby to zrobić z Tobą w takiej pozycji .
Nic nie napisałaś jak wasz sex wygląda poza tym że jest coraz rzadszy. Może mu zaproponuj jakieś odgrywanie scenek. Albo wprost spytaj w jakim stroju ma na Ciebie największą ochotę. Zapytaj o jego fantazje erotyczne. A jeśli będzie się krępował i nic nie powie to sama się z nim swoimi podziel. No chyba że sama nie masz żadnych albo wstydzisz się mu o nich mówić no to by był kolejny problem.

Alishia88 odpuść sobie, wiem, że to trudne, ale czytając te forum, wynika jasno, że on nie jest Ciebie wart.
Związek powinien opierać się na szczerości, prawdzie. Prosta zasada - nie mam nic do ukrycia, nie blokuję na żaden sposób telefonu. Jeśli coś go interesuje, niech sobie sprawdza, tylko to musi działać w dwie strony.
Wyleczyć kogoś z porno i masturbacji będzie ciężko, będziesz cierpieć.

Tak, tak. Porno to zdrada i oglądanie tego jest równoznaczne z chodzeniem do prostytutki. Litości. Na jakim świecie Ty żyjesz?

za dużo emotikonek? ok zmienie to xd
z tego co autorka pisze, to chyba wpływa źle:P

wiem chyba:P miło że ktoś wogle chce czytać co głupek pisze xd

Witam dziewczyny.
Jest to całkiem naturalne że człowiek ma fantazję, wyobraźnię i potrzebę na nowe doznania i bodźce, bez tego nie bylibyśmy ludźmi. Czujemy, smakujemy, obserwujemy. I lubimy patrzeć ma ładne rzeczy, na ładnych ludzi. Oglądanie filmów pornograficznych należy do jednych z takich przyjemności. Ale w związku konieczne jest zachowanie pewnych warunków. Już ktoś poruszył ten temat w którymś z postów, najważniejsze jest określić co jesteśmy w stanie zaakceptować a co w naszym odczuciu byłoby już zdradą. Ja jestem w stanie zaakceptować oglądanie filmów pod warunkiem że, ja jako kobieta nie jestem zaniedbana i jest to dopełnieniem naszego życia intymnego a nie jego zamiennikiem. Ale już fakt że mąż mógłby wchodzic na czaty lub jakies kamerki na żywo oznaczało by dążenie do inicjacji z innymi kobietami a tym samym zdradę i brak szacunku. Mam koleżankę dla której oglądanie pornografii jest obrzydliwe i wypiera fakt że jej mąż mógłby to robić. Inna znowu w ogóle nie zawraca sobie  tym głowy choć nie sypia z mężem od 6 miesięcy i ma to gdzieś. Wszystko zależne jest od charakteru kobiety i jej poczucia własnej wartości. Moja historia jest podobna do Waszych, za dużo by o tym pisać. W każdym razie próbuję spojrzeć na problem z innej perspektywy. Moje paranoje o mało nie doprowadziły mnie do depresji i być może rozbicia małżeństwa. Była to ciągła walka z wiatrakami. W tej chwili korzystam z psychoterapii i powoli się podnoszę z dołka w jaki się wkopałam. Mój mąż nigdy nie zaniedbywał mnie, zawsze mi pokazywał że jestem najseksowniejsza i najwazniejsza dla niego. Ale parę stron internetowych znalezionych przypadkiem w wyszukiwarce przywołało wiele przykrych uczuć z przeszłego związku i rozpętało w mojej głowie prawdziwą gehenne.

Pornografia jest wszędzie i będzie. Musimy ten fakt zaakceptować. Wszystko zależy od podejścia do sprawy i oczywiście od sytuacji. Bo rzeczywiście jeśli pornografia jest integralną częścią jednej połówki a druga jest zaniedbywana i zraniona uważam że jest to problemem. Jeśli oglądanie filmów jest sporadyczne i żona nie jest odstawiana w kąt filmy porno mogą być miłą domieszką do życia intymnego pary. Najwazniejsza jest komunikacja przede wszystkim. Jeśli w związek ukradła się nuda i rutyna należy o tym mówić. O swoich potrzebach, zachciankach a nawet zboczeniach. Na tym polega partnerstwo. Czasem warto spróbować po prostu porozmawiać.

Co to znaczy, "szuka tematu zastępczego"? Jesteś mężczyzną i bardzo chciałabym poznać temat od tej drugiej strony. W większości zgadzam się z Tobą i też jestem zdania, że w związku dwojga ludzi są większe priorytety, bardziej wartościowe niż 5 min przyjemności przed wyreżyserowanym filmem takie jak miłość, zaufanie, szczerość i rodzina. Boli mnie to, że większość mężczyzn tego nie docenia. Nie wiem, czy w moim przypadku jest to uzależnienie mojego męża, czy tylko chwile słabości.
W naszym związku pożycie jest w miarę satysfakcjonujące, oczywiście zawsze jest miejsce na jakieś poprawki i urozmaicenia jak wszędzie. Na co dzień często słyszę komplementy i mąż nie traci zainteresowania mną jak i moim ciałem (czasem wręcz drażni mnie podmacywanie czy łapanie w miejsca intymne, gdy akurat robię coś innego), choć przyznam że nie jest już to tak nagminne jak na początku związku i zdaję sobie z tego sprawę że po 7 latach zapał już nie będzie taki sam. W łóżku jestem raczej otwarta i chętna do eksperymentów. Chęci są ale nie zawsze jest możliwość realizacji tego co w głowie siedzi. Codzienne problemy, praca, dwójka dzieci robią swoje i nie wiem jak w ciągu dnia można mieć zapał, pod wieczór wszystko schodzi na dalszy plan a zmęczenie robi swoje. Pomimo to kochamy się przynajmniej dwa razy w tygodniu co i tak po 7 latach małżeństwa nie jest źle. A pomimo to wciąż znajduję witrynę konkretnej stronki internetowej w przeglądarce. Co jest nie tak?
Próbuję to zrozumieć i tłumaczę sobie, że ja też przecież to robię czasem, gdy jestem sama w domu. tak o, po prostu coś mnie podkusi i daję upust emocjom. Nie ma to wpływu na moje relacje z mężem a już na pewno nie porównuję go do innych facetów (zresztą przyznam, że w przeciwieństwie do kobiet, faceci w filmach porno nie grzeszą seksapilem). Ale w dalszym ciągu mam żal i poczucie zdrady gdy po raz kolejny okazuje się, że mąż coś oglądał. Próbuję podejść do tematu racjonalnie. Że w naszym związku nie brakuje seksu, miłości a w życiu codziennym też wszystko jest ok. Ale to jest silniejsze ode mnie. Wciąż szukam, drążę, inwigiluję i szukam odpowiedzi: dlaczego, skoro wszystko jest ok, co jest nie tak? Co we mnie brakuje? Nie jestem brzydka, jak na swoje lata ciało też mam ok. Wpadłam w obsesję, całymi dniami moje myśli krążą wokół seksu, stron internetowych, a wieczory wypełnione są sprawdzaniem i szukaniem "dziury w całym" (mąż nie blokuje telefonu ani nie zabiera ze sobą wszędzie, nie daje powodów do zazdrości czy podejrzeń). A ja dalej się zadręczam. Zdecydowałam się iść na terapię. Moja terapeutka uświadomiła mi że ok. 80% mężczyzn odwiedza strony pornograficzne i się onanizuje. Koleżanki mąż też to robi, i jej córki mąż, i mojej siostry mąż, ba, nawet sąsiad przy luźnej rozmowie i narzekaniu na oziębłą żonę przyznał że sam "daje sobie radę". 80 % mężczyzn to robi a 80% kobiet tego nie akceptuje i ma z tym problem. Co jest nie tak? Po rozmowach z terapeutką zdałam sobie sprawę z tego, że mam problem z zazdrością, chęcią kontroli, zaborczością a co pod tym wszystkim się kryje, niską samooceną i brakiem akceptacji siebie.
Pracuję więc nad sobą, próbuję oswoić się z myślą że pornografia jest "normalna". Przeprowadziłam z mężem wiele rozmów (oczywiście nie przyznałam się że chodzę na terapię), usłyszałam któregoś razu od niego że żadne gwiazdy porno, czy laski z kalendarzy i na whatsupach nie zastąpią mu mnie. Że mnie kocha i zawsze będę dla niego seksowna, historia jakich wiele na tym forum. Zdecydowałam że wyluzuję, zajmę się sobą, urozmaicę troszkę nasze życie seksualne, nawet nagraliśmy kilka filmików telefonem . Obiecałam sobie, że nie będę już drążyć i szukać czy wchodzi na te strony czy nie.
Nie wytrzymałam długo, w ogóle nie wytrzymałam. Po kilku dniach sprawdzania gdy żadna stronka nie pojawiła się w przeglądarce (wiem gdzie wejść i sprawdzić czy strona była odwiedzana nawet po wykasowaniu przez niego historii) weszłam zobaczyć czy coś nowego się nie pojawiło, i ot niespodzianka: tube8 i tube8live! Powiedziałam sobie, że nie będę z tego robiła problemu jeśli tylko będziemy się wieczorem kochać. Rzeczywiście sam zainicjował seks (może miał wyrzuty sumienia) ale było mi bardzo przyjemnie. Stwierdziłam że zapomnę o stronkach tłumacząc się tym, że sama w sobotę to zrobiłam i że pokochaliśmy się w końcu i że jest wszystko ok. Wszystko było ok dopóki nie usłyszałam od niego że nie było mu tak dobrze jak zwykle bo kochaliśmy się po cichaczu gdy córka w kuchni czytała książkę i że tak nie możemy tego robić. No i tu się we nie zagotowało tym bardziej że ja po raz pierwszy dostałam orgazm dotykając się gdy on był we mnie. Podejrzewam że te jego stwierdzenie że nie było mu tak dobrze było tylko jego "wytłumaczeniem się" dlaczego jego orgazm był słaby (tak, potrafię na podstawie ilości spermy która ze mnie wypływa stwierdzić czy był całkowicie "naładowany" czy sobie troszkę "upuścił"). Potem poszłam do łazienki i oczywiście powiedziałam mu że nie dziwię się że nie było mu tak dobrze skoro sobie sam wcześniej dogodził. na początku się wypierał ale gdy spojrzałam mu prosto w oczy, jego głupkowaty uśmiech mówił sam za siebie. Nie robiłam awantury, chciałam tylko żeby się przyznał, żeby go zachęcić powiedziałam mu że nie jestem zła bo sama to zrobiłam w sobotę. W końcu przyparty do muru przyznał się ale mi było mało. Spytałam z uśmiechem na twarzy czy pokaże mi co oglądał, on na to że nie bo nie będzie mi mówił ani pokazywał kiedy i co ogląda, bo ja go tak nastawiłam do tematu! Skoro tylko miał oglądać jakiś filmik a ja nie robiłam awantury z tego dlaczego nie chciał pokazać? Oznacza to tylko jedno, wiedział że nie spodobałoby mi się to co oglądał (kiedyś powiedziałam mu że filmy jestem w stanie zaakceptować pod warunkiem że tego nie ukrywa ale nie kamerki na żywo czy czaty, bo to oznaczałoby inicjowanie kontaktu z innymi kobietami a wtedypotraktowałabym to jako zdradę i byłby to koniec) a w ustawieniach witryn internetowych była odwiedzona strona tube8live!. Jego reakcja była oczywista: przejrzałam go na wylot, spojrzałam w twarz i powiedziałam że nie jestem 16 latką ani głupią. I że sam wie czemu mu nie było tak dobrze. Dobiłam jego i tak bolące sumienie, bo po jego zachowaniu wiedziałam już że coś jest na rzeczy (umył rano moją kawiarkę, posprzątał kuchnię przed wyjściem do pracy i był dla mnie przemiły w ciągu dnia, a po pracy wracając do domu mówił mi przez telefon że ma dzisiaj jakiegoś doła). Ha, nie dziwne, swoimi dobrymi uczynkami próbował zagłuszyć sumienie, biedaczek. Suma sumarum nasz wieczór zakończył się awanturą o to że nie zamiast mnie przytulić po seksie wziął do ręki książkę i kazał się odczepić.
A ja jestem coraz bardziej wściekła na siebie, na niego, na całe pornograficzne imperium. Próbuję się z tym "oswoić" i nie traktować tego tematu jak problem. Chodzę na terapię, próbuję zrozumieć że to normalne a on dalej to robi, mało tego nie mówi o tym otwarcie, ukrywa...Bardzo się boję, że robię z siebie idiotkę, żyję w jakimś matrixie i próbuję sobie wmówić że problem leży po mojej stronie, że to ja mam niskie poczucie wartości, że szukam i drążę i nigdy nie mam dosyć. A co jeśli okaże się, że dążę do jakiejś prawdy? Że moja intuicja mnie nie myli? Mam wiele powodów aby spokojnie obalić moje podejrzenia; mąż jest dusigroszem, więc wiem że nie płaciłby prostytutkom, żeby wejść na czaty na tube8 trzeba mieć  konto i podać nr karty bankowej (już to sprawdziłam), poza tym mam dostęp do jego skrzynek pocztowych, prędzej czy później dostałby jakiegoś maila...jego wychodzenie z domu nie budzi we mnie podejrzeń, zawsze jest tam gdzie mówi. I tak jak wspominałam, jest wspaniałym mężem i kochankiem, ojcem. Ale zawsze gdzieś z tyłu głowy mam te "ale", brak zaufania.
Niech ktoś mądry się wypowie, czy kobiety są już na straconej pozycji? Możemy rzucić obrączką, zabrać dzieci i rozwalić rodzinę aby iść dalej i szukać wśród tych 20% mężczyzn którzy nie oglądają pornusów, ale za to zawsze mogą okazać się debilami, stosującymi przemoc, czy mającymi inne uzależnienia; czy jesteśmy skazane na zaakceptowanie wiecznej rywalizacji z erotyką i życiem w świadomości że choćbyśmy były Pamelami Anderson naszym mężczyznom zawsze będzie mało?
Help

Rapsody a zadalas sobie kiedyś pytania: po co? Po co szukasz? Co Ci to daje? Przecież wiesz jaka jest prawda, mało tego sama też to robisz. Kompletnie nie rozumiem.
Co do ostatniego pytania odpowiem na własnym przykładzie. Mój mąż ogląda porno i się przy nim masturbuje jak ma potrzebę. Nigdy nie przyszło by mi do głowy być o to zazdrosną. Mało tego ja wiem, że nie zamieniłby mnie na żadną z tych pań.
Wydaje mi sie, że Twój mąż ma podobny pogląd a to Ty w siebie nie wierzysz

Malineczka.
Nie potrafię odpowiedzieć sobie na pytanie czemu szukam i drążę. Wiem, że nie daje mi to niczego oprócz chorych projekcji w mojej głowie i obsesji, która mnie wypala (dlatego zdecydowałam się iść pogadać o tym z psychoterapeutą).
Rozumiem, że to normalne, pod warunkiem że oboje partnerów nie są zaniedbywani i im to odpowiada, ale sama myśl, że ja mu nie wystarczam, że ogląda inne cipki na internecie i oczekuje jeszcze że będzie miał na to przyzwolenie, paraliżuje mnie. Mam dni, kiedy tłumaczę sobie że to nie zdrada, nic takiego (sama to robię, choć nie często) gdzieś w głębi czuję się zdradzona. Ta kobieta mogłaby być moją koleżanką, sąsiadką, koleżanką córki... A najbardziej boli mnie to, że próbuję to zaakceptować, pogodzić się z tym, ale żeby nie kłamał, żeby przyszedł i powiedział: hej, oglądałem dziś taki fajny filmik, chcesz zobaczyć? Wydaje mi się, że pornografia powinna być dopełnieniem NASZEGO życia seksualnego a nie JEGO.
Ja też jestem pewna że mój mąż nie zamieniłby mnie na inną, ale nie podoba mi się układ gdzie mąż będzie miał w łóżku wszelkie zachcianki wedle życzenia (jestem otwarta i chętna na polepszenie naszego pożycia dla niego jak i dla siebie) a na boku, kiedy tylko ja nie będę dyspozycyjna (kłótnia, czynniki zewnętrzne, złe samopoczucie) będzie sobie dogadzał oglądając inne cipki.
Ostatnio zapytany czy to robił odpowiedział, że nie bo nie ma takiej potrzeby. Kochaliśmy się wtedy co drugi albo i co dzień). A po dwóch dniach bez stosunku zrobił to, czyli wynika, że nie było to spowodowane długą przerwą w seksie a czymś innym; uzależnieniem? chęcią zobaczenia innej cipki? przesytem moim ciałem? Tego się boję.

Ok Rapsody, czyli czujesz się zdradzona ponieważ mąż ogląda obce cipki ale nie zdradzasz oglądając obce penisy? Widzisz w tym sprzeczność? Wymagasz od męża czegoś, czego sama mu nie dajesz.
Mój mąż potrafi się ze mną kochać wieczorem, a rano już oglądać porno. A wiem, że uwielbia się ze mną kochać. Z drugiej strony czasami jest tak zmęczony, że nawet nie pomyśli o jakimkolwiek seksie. Powiedzmy sobie szczerze, że dla większości mężczyzn rozładowanie napięcia seksualnego jest dużo ważniejsze niż dla większości kobiet.
Zastanawiasz się czemu nie mówi Ci prawdy? A nie pomyślałaś że się boi Ci ją wyjawic? Założę sie, że było wiele takich sytuacji kiedy otrzymywalas szczerą odpowiedz i zaczynało się piekiełko w Waszym małżeństwie. Płacz, fochy, albo ciche dni (wstaw dowolne).

Czyli skoro autorka nie rozumie, że mąż ma swoje potrzeby i realizuje je bez obecności fizycznej osób 3 (czyli w jego moralności nie zdradza) to, to nie jest skrajny egoizm? A to, że autorkę tak bardzo boli coś, co sama robi to nie jest niesamowity kontrast? Spójrzmy na to obiektywnie Daro.
Powiedzmy to szczerze poprzedni związek autorki zaburzył jej sposób postrzegania, jej uczucia. Przenosi to co było na związek, który jest. Dlatego szuka i szuka i drąży. Bo chce potwierdzenia, że to taki sam facet, tylko pojawia się dysonans. Bo to nie jest taki sam facet. Ten ją kocha, interesuje się, jest czuły itp. autorka ewidentnie nie przepracowała poprzedniej relacji i odczucia z niej przenosi na obecną.

Jak już wspomniałam, jak zdarzy mi się coś oglądać nigdy nie porównuję go do innych... ale nie mam nic na wytłumaczenie, tutaj masz rację. Też mógłby to odebrać jak zdradę, ale on nawet nie jest zazdrosny. Kiedyś skomentowałam jakiegoś aktora że jest fajnie zbudowany i ciacho a mój mąż do mnie: ja tez taki kaloryfer będę miał. Różnimy się charakterami. Jakby on mi powiedział że jakaś aktorka ma fajny tyłek od razu poszłabym do ubikacji i ubolewała nad tym, że ja takiego nie mam. Oczywiście o to mu awantury nie robię bo byłaby to lekka przesada.
Zgadzam się z Tobą i dlatego staram się/uczę się podchodzić do tematu na luzie. Chcę mieć podejście takie jak Ty, ale kiedy on się wypiera jak ja próbuję zahaczyć o temat i próbuje mnie kłamać i ukrywać, dostaję furii. To co piszesz, to masz rację, raczej nigdy nie otrzymywałam szczerej odpowiedzi ponieważ zanim otworzył buzię leciała litania o tym co to robi, jak ja się czuję, w końcu przyparty do ściany przyznawał się i obiecywał że to nic takiego i że już tego nie zrobi. Płacz, fochy, albo ciche dni (wstawiam wszystkie).
Nie wiem, czy jakby od razu, kiedy to pierwszy raz go "nakryłam" mi nie powiedział szczerze dlaczego, co i jak, czy teraz nie wyglądałoby to inaczej. Ale on obiecywał, widząc moją reakcję, dla świętego spokoju...i robił to dalej nie przypuszczając nawet że mogę dalej drążyć temat. To znaczy, może nie drążyłam, ale wierzyłam że obiecał więc tego nie robi i nawet nie myślałam o tym, aż do momentu małego kryzysu, kiedy to mieliśmy problemy rodzinne i kłóciliśmy się prawie codziennie. Ciche dni, czepianie się o wszystko no i seksu tyle co kot napłakał. On kładł się spać plecami do mnie i przestał wtedy inicjować cokolwiek. Coś mnie ruszyło, no bo jak? Mój mąż z takim temperamentem czasem w nocy o 3 potrafił mnie zaczepić a teraz?...No i zobaczyłam co zobaczyłam. Przeszłości nie zmienię, od tego się zaczęło. Pogadaliśmy, pokłóciliśmy się, znowu pogadaliśmy. A teraz chciałabym to "naprawić", moje nastawienie. Pracuję nad sobą, z nim też szczerze gadałam, mówiłam że nie mam nic przeciwko, a wręcz przeciwnie, że fajnie byłoby razem coś oglądnąć, że nie musi tego robić za plecami. Wiem, że z dnia na dzień facet nie zacznie do mnie przychodzić i mi się chwalić "hej kochanie dzisiaj zwaliłem sobie konia, chcesz zobaczyć co oglądałem?", nie oczekuję że będzie mi się spowiadać ale kiedy pytam, on kłamie, czyli coś ukrywa. Nie wiem też czy ma duże znaczenie to że mąż w poprzednim związku robił to nagminnie ponieważ jego była miała ochotę raz na kilka miesięcy i to robił ponoć za zamkniętymi drzwiami sypialni. Więc miał "usprawiedliwienie". Teraz ma żonę, kocha się/pieprzy regularnie a dalej odwiedza strony internetowe. Więc myślę, że tu z jego strony też jest pies pogrzebany. Na wszystko ma dobry pretekst i zazwyczaj wina stoi po mojej stronie. Bo ględzę, bo się czepiam, bo tak reaguje...a on jest perfekcyjny.
Założę się, że nawet jak zaakceptuję w pełni obecność pornografii w naszym związku, będę spełniać jego zachcianki, zawsze będzie coś przede mną ukrywał i zawsze będzie szukał winnego. A jeśli będzie miał rzeczywiście problem z uzależnieniem (nie sądzę aby tak było), też poszuka jakiejś wymówki byle by nie przyznać się do choroby/zboczenia  - to tylko tak hipotetycznie.
A tak z ciekawości zapytam. Czy Twój mąż robi to przy Tobie czy kiedy nie ma Cię w domu?

To są słowa, które usłyszałam od mojej terapeutki. Ciągnie się za mną nie posprzątane (za przeproszeniem) gówno z przeszłości.

DoswiadczonyDaro i Malineczka.
Dziekuję za szczere wypowiedzi z którymi się po części zgadzam. Każde z Was ma swoją rację.
DaświadczonyDaro ma rację jeśli chodzi o skrajny egoizm męża. Ja wyszłam (nie do końca wbrew sobie) na przeciw mężowi, nie widząc innego wyjścia, i jego zachciankom. Poszłam na kompromis w granicach moich możliwości a on nie zrobił nic aby mi w tym pomóc. Czuję jakby nasze rozmowy do niczego nie doprowadziły. Jakby nie rozumiał do końca moich uczuć i oczekiwań wobec jego. Kolejna rozmowa do niczego nie doprowadzi a jedynie może zacząć kolejną awanturę. Temat zaczął go drażnić i szczerze powiedziawszy mnie też już męczy drążenie tematu po raz kolejny. Powiedział niedawno że dla niego to nic nie znaczy i uważa temat za zakończony. A ja drążę i drążę. I tu Malineczka ma zupełnie rację. Przekładam schemat z byłego związku z zupełnie innym człowiekiem na mojego męża, który mnie nie zaniedbuje w łóżku jak i w życiu codziennym co świadczy o tym że nałogowcem nie jest. Kocha się ze mną, prawi komplementy i dogadza (prawie) w każdej sferze. Jakbym nie miała takiej usranej przeszłości (były partner, była praca o której tu nie wspomniałam w klubie go go, i wiecznie zdradzający tatuś) pewnie nawet nad tematem bym się nie zastanawiała. Muszę sama zastanowić się jak wypośrodkować i poradzić sobie z tym problemem. I tu potrzebna będzie duża praca nad swoim dowartościowaniem, ustaleniem własnych granic tolerancji i odpowiednie podejście do tematu. Być może bez następnej rozmowy się nie obędzie. Ostatecznością będzie przyznanie się mężowi do terapii i być może wtedy otworzy oczy i zrozumie powage sytuacji. Jestem dobrej myśli. Muszę bo mamy wiele do stracenia.

DoswiadczonyDaro.
Obawiam się że masz rację. Twoje pierwsze zdanie o uzaleznieniu. Po wczorajszej awanturze kiedy zobaczyłam że to robił w ciągu dnia normalnie rozmawialiśmy. Niedawno sprawdzilam i okazuje się że dziś znowu "tam" był. Jestem zdruzgotana. Nie wiem co dalej. Przeczekać i sprawdzać jak często to robi i obserwować jak zmienia się jego stosunek do naszej intymności...postawić warunek. Nie wiem co począć. On nieświadomie niszczy życie nie tylko mi ale i swojej rodzinie