Do singielek/singli - Netkobiety.pl

Chciałabym się zapytać jak sobie radzić z samotnością? Mam znajomych, bliskie mi osoby, ale nie ma tego jedynego przy mnie. Ostatnio zasypiam i budzę się z tymi samymi myślami, że jestem sama. Robię wiele rzeczy w życiu, które dają mi radość, ale zawsze temu towarzyszy myśl, że gdyby była druga osoba to piękniej byłoby to szczęście dzielić z kimś drugim. Koleżanka mi tego nie zastąpi. 30 lat na karku - ta świadomość też robi swoje. Jak przestać non stop o tym myśleć? Może komuś z Was udało się zapanować nad tym? Dziękuję za wszystkie odpowiedzi z góry.

Och, mieszkałam bez syna (chciał być z ojcem) i teraz, choć nie mam tego jedynego mężczyzny, to z synem, który do mnie wrócił, zupełnie nie czuję się samotna. Słyszę w domu jego głos, wiem, że jest tuż obok i to mi wystarcza. Choć za więcej się nie obrażę
Przytulenia czasem brak, ale rozważam zakup... kołdry obciążeniowej
Serio: mam pewne fizyczne dolegliwości z powodu choroby i bardzo wtedy potrzebuję jakiegoś masażu, a tu nie ma kto masować obolałych mięśni.
A taka kołdra  nie marudzi, że znowu musi masować

jagodas.1989 napisał/a:

Chciałabym się zapytać jak sobie radzić z samotnością? Mam znajomych, bliskie mi osoby, ale nie ma tego jedynego przy mnie. Ostatnio zasypiam i budzę się z tymi samymi myślami, że jestem sama. Robię wiele rzeczy w życiu, które dają mi radość, ale zawsze temu towarzyszy myśl, że gdyby była druga osoba to piękniej byłoby to szczęście dzielić z kimś drugim. Koleżanka mi tego nie zastąpi. 30 lat na karku - ta świadomość też robi swoje. Jak przestać non stop o tym myśleć? Może komuś z Was udało się zapanować nad tym? Dziękuję za wszystkie odpowiedzi z góry.

Nie ma na to rady, musisz się przyzwyczaić.
Ale masz dopiero 30 lat jeszcze jesteś mloda, skąd te myśli?

Piegowata, mam nadzieję że żartujesz:D
Nawet kołdra elektryczna nie zastąpi męskiego ciała... Niestety... Ja tam tęsknię i to bardzo... Pomijam tu seks, ale chodzi mi o wspólne rozmowy, jazdę na rowerze, zakupy itp. Syn to niestety będzie niedługo przytulał ale inną:D

Rada jest jedna. Pogodzić się z losem aka poddać się w moim rozumieniu. Albo zacząć aktywnie szukać partnera. Od nic nie robienia dostaje się odleżyn. W sensie dosłownym i metaforycznym. Załóż konto na sympatii.

puchaty34 napisał/a:

Rada jest jedna. Pogodzić się z losem aka poddać się w moim rozumieniu. Albo zacząć aktywnie szukać partnera. Od nic nie robienia dostaje się odleżyn. W sensie dosłownym i metaforycznym. Załóż konto na sympatii.

A ja się nie zgodzę.  Jak się aktywnie szuka, to na bank nie znajdziesz. Wiem, bo sprawdziłam osobiście.

Co kto lubi. Znam takich, co szukali na portalach i znaleźli.
Ale to nie na moje nerwy, za dużo facetów tam tylko jednego szuka. Kobiet podobno też.
Obecnie jestem sobie na Badoo, ale nie przywiązuję się do niego zanadto. A w minionym tygodniu zupełnie niespodziewanie zagadnął mnie na ulicy znajomy i powiedział, że chciałby się ze mną umówić i mnie lepiej poznać.
Życie jest pełne niespodzianek, choć nie spotyka się ich co dzień.
Gdybym nie wyszła z domu na film pod chmurką, nie wracała sama późnym wieczorem, tobym (to bym???) go nie spotkała i nie doszłoby do tej rozmowy
Ciekawe, czy ten pan dotrzyma słowa. Bardzo ciekawe

Piegowata'76 napisał/a:

Co kto lubi. Znam takich, co szukali na portalach i znaleźli.
Ale to nie na moje nerwy, za dużo facetów tam tylko jednego szuka. Kobiet podobno też.
Obecnie jestem sobie na Badoo, ale nie przywiązuję się do niego zanadto. A w minionym tygodniu zupełnie niespodziewanie zagadnął mnie na ulicy znajomy i powiedział, że chciałby się ze mną umówić i mnie lepiej poznać.
Życie jest pełne niespodzianek, choć nie spotyka się ich co dzień.
Gdybym nie wyszła z domu na film pod chmurką, nie wracała sama późnym wieczorem, tobym (to bym???) go nie spotkała i nie doszłoby do tej rozmowy
Ciekawe, czy ten pan dotrzyma słowa. Bardzo ciekawe

Nigdy nie wiesz co będzie.
Ale z obserwacji zamiennych koleżanek powiem Wam, że żadna nie szukała a znalazła jakoś tak nagle i całkiem zwyczajnie.
Z singielek, z mojego wieku, znam ze trzy. Dwie są w związkach,  ale dla mnie to żadne związki,  dlatego nazywam je singoelkami (jedna ma faceta 500 km od miejsca zamieszkania,  widują się może raz na 2 miesiące,  trwa to już 4 lata nigdy razem nie mieszkali), drugiej facet ma żonę. Bez komentarza.
Ale trzecia to rasowa singielka, nikogo nie ma, a ile się naszukała w różnych miejscach, biurach matrymonialnych, przez znajomych, nawet na urlop sama wyjeżdżala I co -i nic. Dlatego piszę,  że takie specjalne szukanie nie za bardzo się sprawdza.
Z resztą ja teraz też już jakiś czas temu już odpuscilam, nie szukam i nagle sam spadł z nieba, a nie myślałam już o tym.
Fakt, ze jest zajęty to już inna sprawa(czytaj kontynuacji nie bedzie).

rossanka napisał/a:

Piegowata'76 napisał/a:

Co kto lubi. Znam takich, co szukali na portalach i znaleźli.
Ale to nie na moje nerwy, za dużo facetów tam tylko jednego szuka. Kobiet podobno też.
Obecnie jestem sobie na Badoo, ale nie przywiązuję się do niego zanadto. A w minionym tygodniu zupełnie niespodziewanie zagadnął mnie na ulicy znajomy i powiedział, że chciałby się ze mną umówić i mnie lepiej poznać.
Życie jest pełne niespodzianek, choć nie spotyka się ich co dzień.
Gdybym nie wyszła z domu na film pod chmurką, nie wracała sama późnym wieczorem, tobym (to bym???) go nie spotkała i nie doszłoby do tej rozmowy
Ciekawe, czy ten pan dotrzyma słowa. Bardzo ciekawe

Nigdy nie wiesz co będzie.
Ale z obserwacji zamiennych koleżanek powiem Wam, że żadna nie szukała a znalazła jakoś tak nagle i całkiem zwyczajnie.
Z singielek, z mojego wieku, znam ze trzy. Dwie są w związkach,  ale dla mnie to żadne związki,  dlatego nazywam je singoelkami (jedna ma faceta 500 km od miejsca zamieszkania,  widują się może raz na 2 miesiące,  trwa to już 4 lata nigdy razem nie mieszkali), drugiej facet ma żonę. Bez komentarza.
Ale trzecia to rasowa singielka, nikogo nie ma, a ile się naszukała w różnych miejscach, biurach matrymonialnych, przez znajomych, nawet na urlop sama wyjeżdżala I co -i nic. Dlatego piszę,  że takie specjalne szukanie nie za bardzo się sprawdza.
Z resztą ja teraz też już jakiś czas temu już odpuscilam, nie szukam i nagle sam spadł z nieba, a nie myślałam już o tym.
Fakt, ze jest zajęty to już inna sprawa(czytaj kontynuacji nie bedzie).

Może mam problem ze zrozumieniem tej postawy, bo nigdy nie miałem problemu ze znalezieniem sympatii, to że losy tych relacji potoczyły się różnie, to już inna sprawa. Najważniejsze, to być otwartym na nowe. I się nie poddawać. Swoją drogą to co pisze stoi w sprzeczności do twierdzen różnych sfrustrowanych panów, którzy piszą tu na forum, że kobiety mają łatwiej... To nie jest kwestia płci, tylko naszej postawy.

puchaty34 napisał/a:

Rada jest jedna. Pogodzić się z losem aka poddać się w moim rozumieniu. Albo zacząć aktywnie szukać partnera. Od nic nie robienia dostaje się odleżyn. W sensie dosłownym i metaforycznym. Załóż konto na sympatii.

Mam kilkanaście spotkań na swoim koncie z facetami z internetu. Zazwyczaj oczekują seksu na pierwszej randce. Czego ja nie jestem zwolenniczką. Jakiś niewielki procent chce czegoś więcej, ale po jakimś czasie to nie wychodzi. Mają na to wpływ różne czynniki. Życie. Moje rozczarowanie możliwe że bierze się stąd że głównie poznaje facetów przez Internet.

Moje doświadczenia mówią, że poznać kogoś, spotkać to nie jest duży problem. Reszta zależy od oczekiwań obu stron.

jagodas.1989 napisał/a:

puchaty34 napisał/a:

Rada jest jedna. Pogodzić się z losem aka poddać się w moim rozumieniu. Albo zacząć aktywnie szukać partnera. Od nic nie robienia dostaje się odleżyn. W sensie dosłownym i metaforycznym. Załóż konto na sympatii.

Mam kilkanaście spotkań na swoim koncie z facetami z internetu. Zazwyczaj oczekują seksu na pierwszej randce. Czego ja nie jestem zwolenniczką. Jakiś niewielki procent chce czegoś więcej, ale po jakimś czasie to nie wychodzi. Mają na to wpływ różne czynniki. Życie. Moje rozczarowanie możliwe że bierze się stąd że głównie poznaje facetów przez Internet.

Kilkanaście spotkań w jakim czasie? Kiedy ostatni raz szukałem na sympatii, w dwa miesiące spotkałem się z 7 dziewczynami. Aż trafiłem na tę właściwą. Trzeba być aktywnym.

Jak przestać non stop o tym myśleć? Może komuś z Was udało się zapanować nad tym?

Tak, co tydzień randka. Raz mi coś nie pasowało, raz jej. To po prostu widać, jak pyknie to pyknie. A jak nie, trudno. I nic na zakładkę, by nie było, że z jednej randki szedłem na drugą. Tzn raz tak było, ale to ze względu na odległość. I właśnie wtedy pyklo, wylądowaliśmy od razu o niej na kwadracie. Nie ma reguły, trzeba próbować. Przez wiele lat byłem sam, do czasu aż zrozumiałem, że szkoda życia na dłuższe rozbiegi. Już po paru zdaniach wiadomo czy będzie coś z tej mąki

Dziękuję wszystkim za tak duży odzew.

U mnie to już tak długo trwa. Lata lecą i nic się nie zmienia.
To cholernie przykre.
Miałam niedawno taką sytuację, że zaczepił mnie na ulicy pewien mężczyzna, ok. 15 lat starszy. Zaproponował spotkanie dzień później. Bez wymiany telefonu, czegokolwiek. Spotkaliśmy się na drugi dzień. Kilka h przegadanych. Bardzo dobrze mi się rozmawiało. Ale traktowałam to spotkanie jak czysto kumpelskie. Mi on bardziej przypominał mojego zmarłego Tatę, który był również mądry jak on. Rozstaliśmy się bez wymiany kontaktu. Ja nie czułam takiej potrzeby.
Szkoda, że takie sytuacje nie dzieją się częściej, że się człowieka "zaczepia".

jagodas.1989 napisał/a:

Nigdy nie byłam w prawdziwej długiej relacji. Zawsze to trwało chwilę moment. Brakuje mi tego. Mimo że się rozwijam, spełniam osobiście to chciałbym to dzielić z kimś.

To normalne pragnienie - życie u boku drugiego człowieka (o ile jest się dopasowanym), to może być wspaniałe doświadczenie.

Jeśli nie byłaś nigdy w relacji, to tym bardziej zrozumiałe. Jednak nie idealizuj zbytnio "bycia w parze". Każdy stan ma swoje plusy i minusy, co wielokrotnie było już ty na forum omawiane.

W każdym razie - powodzenia!

Piegowata'76 napisał/a:

Jak mi się ktoś nie podoba, to nie podoba, ale czasami czuję, że czas mógłby zweryfikować moje  uczucia, że może warto spróbować, poznać się, bo przecież nie zawsze "iskrzy" od razu. Większość panów jednak nie decyduje się na takie niezobowiązujące spotkania i rezygnuje ze znajomości.

A może nie o to chodzi, że nie chcą spotkań niezobowiązujących, tylko po prostu z ich strony też nie "pykło" i nie chcą tracić czasu na coś, czego dalszego ciągu nie widzą?

Piegowata'76 napisał/a:

Jak mi się ktoś nie podoba, to nie podoba, ale czasami czuję, że czas mógłby zweryfikować moje  uczucia, że może warto spróbować, poznać się, bo przecież nie zawsze "iskrzy" od razu. Większość panów jednak nie decyduje się na takie niezobowiązujące spotkania i rezygnuje ze znajomości.

A może nie o to chodzi, że nie chcą spotkań niezobowiązujących, tylko po prostu z ich strony też nie "pykło" i nie chcą tracić czasu na coś, czego dalszego ciągu nie widzą?

A co to jest według Was to slynne "pykniecie"? Nidźcie proszę,  bo to ważne.

rossanka napisał/a:

A co to jest według Was to slynne "pykniecie"? Nidźcie proszę,  bo to ważne.

No, właśnie.
Zastanawiam się, czy w ogóle kiedykolwiek to poczułam. Owszem wiedziałam, że mi się ktoś podoba, ale to za mało, żeby tak od razu po uszy się angażować.

jagodas.1989 napisał/a:

Dziękuję wszystkim za tak duży odzew.

U mnie to już tak długo trwa. Lata lecą i nic się nie zmienia.
To cholernie przykre.
Miałam niedawno taką sytuację, że zaczepił mnie na ulicy pewien mężczyzna, ok. 15 lat starszy. Zaproponował spotkanie dzień później. Bez wymiany telefonu, czegokolwiek. Spotkaliśmy się na drugi dzień. Kilka h przegadanych. Bardzo dobrze mi się rozmawiało. Ale traktowałam to spotkanie jak czysto kumpelskie. Mi on bardziej przypominał mojego zmarłego Tatę, który był również mądry jak on. Rozstaliśmy się bez wymiany kontaktu. Ja nie czułam takiej potrzeby.
Szkoda, że takie sytuacje nie dzieją się częściej, że się człowieka "zaczepia".

A ja bym ten telefon wzięła. Co złego jest w czystym kumpelstwie z wartościowym, mądrym człowiekiem?
Wolę wyskoczyć na basen z kumplem niż płakać w czterech ścianach, że mój książę nie chce przyjechać

Tylko, że ja widziałam, że na tym mężczyźnie zrobiłam duże wrażenie i rzucał aluzje. A ja tak jak wspomniałam, chciała porozmawiać.

santapietruszka napisał/a:

Piegowata'76 napisał/a:

No, właśnie.
Zastanawiam się, czy w ogóle kiedykolwiek to poczułam. Owszem wiedziałam, że mi się ktoś podoba, ale to za mało, żeby tak od razu po uszy się angażować.

Przecież nikt nie mówi o angażowaniu się od razu i wybieraniu pierścionka zaręczynowego. To chodzi właśnie o to, czy ktoś Ci się na tyle spodobał, na tyle Cię zaciekawił, że chcesz go poznać bliżej. Czasem spotyka się ludzi, o których od razu wiadomo, że ok, wypijemy tą kawę, jak już tu przyszliśmy, ale drugiej nie będzie...

Och, ile ja miałam już takich spotkań, że gość wydawał się całkiem-całkiem, zaciekawiał mnie i miałam ochotę na kolejną kawę, spotkanie i poznawanie się. Ale zawsze coś mnie zrażało. Albo facet zupełnie nieznajomy, skądinąd sprawiający przyjemne wrażenie, widząc mnie pierwszy raz na oczy, już się zabierał do całowania, albo inny napisał że mój biust wydaje mu się obiecujący. No, sorry... ja bardzo lubię różne przekomarzanki, żarty i wygłupy, ale nie z obcymi facetami.
Moje randki w ciemno rozbijały się głównie o to zagadnienie. Ale sorry, bo zaczynam off-top (tak to się nazywa?).

santapietruszka napisał/a:

Piegowata'76 napisał/a:

No, właśnie.
Zastanawiam się, czy w ogóle kiedykolwiek to poczułam. Owszem wiedziałam, że mi się ktoś podoba, ale to za mało, żeby tak od razu po uszy się angażować.

Przecież nikt nie mówi o angażowaniu się od razu i wybieraniu pierścionka zaręczynowego. To chodzi właśnie o to, czy ktoś Ci się na tyle spodobał, na tyle Cię zaciekawił, że chcesz go poznać bliżej. Czasem spotyka się ludzi, o których od razu wiadomo, że ok, wypijemy tą kawę, jak już tu przyszliśmy, ale drugiej nie będzie...

Och, ile ja miałam już takich spotkań, że gość wydawał się całkiem-całkiem, zaciekawiał mnie i miałam ochotę na kolejną kawę, spotkanie i poznawanie się. Ale zawsze coś mnie zrażało. Albo facet zupełnie nieznajomy, skądinąd sprawiający przyjemne wrażenie, widząc mnie pierwszy raz na oczy, już się zabierał do całowania na spacerze, albo inny napisał że mój biust wydaje mu się obiecujący. No, sorry... ja bardzo lubię różne przekomarzanki, żarty i wygłupy, i przytulania, ale nie z obcymi facetami.

Moje randki w ciemno rozbijały się głównie o to zagadnienie. Ale sorry, bo zaczynam off-top (tak to się nazywa?).

To działa w obie strony. Też miałem spotkania, gdzie dziewczyna się mnie pyta czy mam dużego. Albo łapie mnie tu i tam. Ilość idzie w jakość...