Jak definiujecie zaborczość? - Netkobiety.pl

Przestań ją męczyć jeśli nie chcesz by od Ciebie uciekła w popłochu. Człowiek nie jest niczyją własnością.

Ok, a czy odróżniasz coś takiego, od np. przeglądania telefonu?

Dość łagodna odpowiedź, jak na Ciebie
Dla mnie grzebanie w telefonie jest oczywiste, chociażby ze względu na to, że oznacza permanentny brak zaufania. Dlatego postawiłem Ci to nieco retoryczne pytanie. Chodzi mi o sytuację, kiedy znajomość rozwija się szybko z inicjatywy obu stron i nagle jedna z nich dochodzi do wniosku, że czuje się osaczona, zwłaszcza kiedy autorem tego wniosku jest osoba trzecia.
Więc pytanie do Ciebie, czy za zaborczego faceta uznałabyś takiego, który robi Ci awantury, że nie przebywasz z nim 24/7 czy wystarczy że chciałby się spotkać 11 dni w miesiącu zamiast 10?

To fajnie, że zakładasz taką opcję. Ja żywię przekonanie, że naprawić można zaniedbanie, a nie przedobrzenie. (bo zaborczość jest przedobrzeniem)

Tego nie napisałem.

Więc zakładając, że cała wina leży po mojej stronie - chociaż mojej dziewczynie zaczęło to przeszkadzać dopiero po rozmowie z koleżanką, co mi powiedziała wprost - widzicie szanse, żeby to ratować? Czy próba ratowania też nie zostanie odebrana jako zaborczość, przecież to wyście z inicjatywą. Dla mnie wina leży po obu stronach - jaka jest moja, to już wyjaśniłem, ale uważam, że w tej kwestii moja dziewczyna wykazała się całkowitym brakiem samodecyzyjności.

Otrzymałeś już rady co TY powinieneś zrobić. Ja natomiast doradziłabym Twojej dziewczynie, aby ograniczyła z tobą kontakt. Dla mnie granica między zaborczością a osaczaniem jest bardzo cienka. A objawów jest wiele. Doświadczyłam zachowań podobnych do twoich. Odetchnęłam kiedy się od nich odcięłam.

Post #4 i zawarta w nim definicja są odpowiedzią na tytułowe pytanie i... jeśli posiadasz zdolność autorefleksji, powinna dać impuls do przyjrzenia się problemowi, z którym się borykasz.

Od kiedy to wychodzenie z inicjatywą jest oznaką zaborczosci?

Ty albo nie zozumiesz, albo nie chcesz zrozumieć różnic i dlatego wykładasz się raz za razem.

Oczywiście! Ja napisałam w poprzednim moim poście. Długo i ciężko nad sobą pracować, nie ma inne drogi .
A dziewczyna moze przejrzała na oczy po rozmowie z koleżanka. Moze tkwiła w nieświadomości po prostu i nie ma to nic wspólnego z brakiem samodecyzyjnosci.

Przedobrzenie nie ma najmniejszego związku z Twoją sytuacją. Wyjście z inicjatywa jest wtedy gdy zaczynasz nad sobą pracować sam, albo zapisujesz się na terapię i wtenczas pokazujesz swoim zachowaniem, że się zmieniasz.

Tak. Bardzo zaborczego.

Daj dziewczynie spokój. Niech ona ma możliwość i przestrzeń do własnej inicjatywy, a nie ciągle Ty i Ty i Ty.

Z tym trzymaniem za rękę to zależy od częstotliwości. Jeśli jestem na przyjęciu i nic nie mogę sama zrobić, z nikim porozmawiać, bo muszę trzymać za rączkę facecika, który sie boi, że mu ucieknę jak puści, to to jest chore. Ale przecież możemy się chwilę za rękę potrzymać - pod warunkiem, że możemy przestać się trzymać, kiedy chcemy.

Byłam kiedyś z kolesiem, który nalegał by np w pizzerii siadać obok, nie naprzeciw mnie - jeść się nie dało, wręcz musiałam mu mówić, by się przesiadł. Kretyńsko to wygląda i robi złe wrażenie - jakby się bał, że jak nie będzie pilnował, to ucieknę, albo ktoś inny się dosiadzie. podobnie miał z trzymaniem sie za rękę, z nieustannym głaskaniem, nadmiernym okazywaniem. Moim zdaniem przez takie zachowania okazuje się brak pewności siebie i kompleksy większe niż planeta Ziemia, a nie przywiązanie i miłość. Udusić się można. Dodatkowo, w świetle Twojego poprzedniego wątku źle to wygląda.

Olinka, opinia koleżanki na mój temat pojawiła się przed trzymaniem za rękę.

Zgadzam się z Olinką.

Całe Twoje zachowanie wskazuje na niskie poczucie wartości, kompleksy i wynikającą z tego patologiczną zazdrość o dziewczynę. Nie wierzysz, że ktoś może Cię kochać dla samego Ciebie, więc uwieszasz się, szpiegujesz i naciskasz na całodobowy kontakt by tylko osaczyć partnerkę.

Powiem prosto- lecz się stary. Bez tego żaden z Twoich związków nie przetrwa.

Nie. Gdyby chodziło o tą samą, pociągnąłbym ten sam wątek.

Od napisania ostatniego postu tutaj, rozmawiałem z dwojgiem przyjaciół. I oboje, niezależnie od siebie stwierdzili, że najbardziej zaborczą osobą w tym układzie jest koleżanka mojej dziewczyny, która faceta interpretuje jako zagrożenie dla swojej roli i ocenia człowieka nawet nie widząc go na oczy, chcąc się pozbyć konkurencji. Koleżanka, którą facet pomiata i nic nie wnosi do związku, każdego zaangażowanego mężczyznę będzie uważała za zaborczego. Proste - jeśli olewanie i przedmiotowe traktowanie partnerki jest czymś normalnym, to pewna forma nalegania jest zaborczością. I tak samo, jak ktoś ma bezpodstawnie zawyżone/wykołczowane , każdy kto obiektywnie ocenia swoje wady i zalety, będzie wydawać mu się zakompleksionym człowiekiem.

Aha-czyli koleżanka rozwala Wasz związek?
Jest zakompleksiona,niedoceniania przez swego faceta,chce się pozbyćCiebie- czyli konkurencji.
Wiesz,w zestawieniu z tematem jak się foszysz na nieodpisanie natychmiastowo na smsa odnoszę wrażenie,że to co prezentujesz w psychologii nazywa się projekcją:
"Projekcja, jest nieświadomym mechanizmem obronnym, który polega na rzutowaniu „na innych ludzi swoich nie akceptowanych cech czy wad, a zarazem postaw czy poglądów”.Poprzez wykorzystywanie mechanizmu projekcji, jednostka interpretuje istniejące fakty – cechami własnej osobowości naznacza rzeczywistość."

Więc dlaczego przyszedłeś po poradę na forum? Przykre to trochę.

vs

[Konto zarejestrowane 2017-05-28, założonych 15 wątków.]
Niech żyje logika!

Nie chce się kłócić, wiem tylko, że istnieje coś takiego (i nie wiem jak się to fachowo nazywa), że u innych najbardziej nienawidzimy tego, co uważamy za swoje wady. I jeśli jestem zaborczy w skali 3/10 to staję się naturalną ofiarą dla osoby zaborczej w skali 10/10. I tak jest w moim przypadku.

Popełniłem chyba jeszcze jeden poważny błąd, tak myślę. Jak byliśmy w teatrze, przed spektaklem, cały czas chciałem się z nią całować.

Uciekła wybijajac szybę i błagając o azyl ;p

Ok, może uznacie to za trolling, ale musiałem zastosować taki wybieg. Sytuacja w teatrze wyglądała dokładnie na odwrót, ja tu byłem stroną bierną, chociaż ulegałem.

@Makigi, na początku sama mi pisała co robi, gdzie i idzie. Pytałem, czy chce żebyśmy w naszym środowisku zadeklarowali, że jesteśmy razem - chciała, co było dla mnie nowostką, bo wszystkie nieszczere dziewczyny, jakie poznałem do tej pory kryły się z tym faktem przed wspólnymi znajomymi. Czułem, że naprawdę jest coś więcej między nami, więc pozwoliłem sobie na błyskawiczne tempo (emocjonalne, jesteśmy katolikami i z seksem chcemy czekać do ślubu). I nagle, jedna rozmowa z koleżanką uświadamia moją dziewczynę, że nasza relacja jest chora? Ok, może czasem wymagam zbyt dużo uwagi od dziewczyny, ale nigdy nie przekraczam ustalonych granic.

W jaki sposób domagałeś się jeszcze uwagi, oprócz tego zniecierpliwienia brakiem odp sms i nieustannym trzymaniem się za rękę?

Ja odnoszę wrażenie, ze skoro już znalazła się dziewczyna chcąca się z Tobą oficjalnie pokazać, to uznałeś, ze to skarb i trzeba go zatrzymać z wszystkich sił, bo się taki drugi może nie trafić. Coś w ten deseń . Osoby mające niskie poczucie wartości tak właśnie reagują, to się nazywa desperacja.
Moja znajoma w takiej desperacji się hajtnęła, a po roku była rozwiedziona . Zamiast zachowywać się normalnie, to pewnie domagałeś się uwagi jak mały chłopczyk, którego mamusia nie docenia i nie zauważa. Nadal uważasz, ze to nie w Tobie tkwi problem?

Drogie koleżanki, desperacja o ile mi wiadomo, to chęć znalezienia sobie kogoś za wszelką cenę, a nie oddanie osobie, z którą już się jest. Na forum przedstawia się swoje dziwnostki (które ma każdy), w przekoloryzowany sposób, a przede wszystkim nie zdradza szczegółów, które mogą naprowadzić zainteresowaną osobę na trop. Nie uznaję pojęć niska/wysoka samoocena, a po prostu myślę że znam swoje wady i zalety, a osoby o zawyżonym ego uwielbiam sprowadzać do parteru. (mam takie dziwne hobby)

Ja nie mam parcia na związek. Nie lecę też na tyłeczek, ani cycuszki, bo dla mnie liczy się charakter, a nie struktura tłuszczowo-mięśniowa organizmu. Po prostu, kiedy już pokocham, wtedy oddaję się partnerce i liczę, że też jestem ważnym elementem w jej życiu. Dolary przeciwko orzechom, że gdybym miał z Wami porozmawiać poza forum gdzie nikt nie widzi niczyjej twarzy, rozmowa ta z pewnością wyglądała by inaczej.

Tak już jest, że jeśli związek jest zbudowany w oparciu o seks, wtedy nie ma mowy o wzajemnej trosce, a to właśnie ją tak często myli się z zaborczością. (trochę to tak, jakby defibrylator pomylić z krzesłem elektrycznym)

Desperacja ma rożne oblicza. Wg słownika to "nieobliczalność w działaniu, spowodowana znalezieniem się w ekstremalnej sytuacji".  Możesz mi zaraz odpisać, ze przecież nie byłeś w ekstremalnej sytuacji . Wyjaśnię więc, że słowo "ekstremalne" też ma różne znaczenie i można dopasować do wielu życiowych sytuacji.
Sprawiasz wrażenie kogoś kto za nic w świecie nie przyzna się do swoich wad... mimo, że twierdzisz co innego. W każdym razie desperacja może się objawiać także w ten sposób, że chcesz się dziewczyną pochwalić przed innymi, chcesz zaznaczyć i poczuć, ze jest tylko Twoja i wykonujesz ruchy, które nazywasz troską i oddaniem. Nie bez powodu zapytałam wcześniej czy wiesz co to jest przestrzeń osobista, ale chyba uznałeś to za pytanie retoryczne, bo nie otrzymałam odp.
Oddać się można gdy się chce być męczennikiem (trochę przesadne porównanie, ale celowe, by naświetlić temat). Całkowite poświęcenie się komuś i oczekiwanie tego samego od ukochanej, to działanie niszczące dla wolności i przestrzeni osobistej. Nawet będąc z kimś blisko, należy mieć własną przestrzeń nienaruszalną i szanować cudzą. Jest takie powiedzenie, że można kogoś zagłaskać na śmierć.
Możesz nie uznawać samooceny czy innych pierdół, ale nie oznacza, że takiego pojęcia nie ma .
Natomiast związek opierający się na seksie nie ma z zaborczością nic wspólnego. Zaborczość pojawia się tam, gdzie w grę wchodzą uczucia, gdy zaczyna zależeć, gdy się coś poważniejszego szykuje, a my sie boimy, ze to stracimy. Natomaist seksualny związek czegoś takiego nie ma.
Uważasz, że oczekiwanie na częste odpisywanie sms, nachalność w całowaniu w miejscu publicznym, to nie jest chęć podporządkowania sobie dziewczyny? Jeśli nie, to jaki to miało cel?