Kuchnia azjatycka - Netkobiety.pl

No właśnie przeglądając dziś książkę, musnąłem ledwie wzrokiem ramen. Jadłaś kiedyś "na mieście"? Masz jakiś punkt odniesienia, czy będziesz próbować od zera?

Rzeczywiście z wokiem fajne jest to, że można szybko wyczuć sprawę i zacząć improwizować.
Ja najchętniej działałbym z wołowiną, ale wiadomo - najtrudniejsze mięso do smażenia. Dziś na obiad też krewetki, a raczej krewety, bo te argentyńskie krowy.
Nie wiem, czy Ty też tak masz, ale dla mnie kuchnia azjatycka jest lekkostrawna. Nawet jak nabiję się pod sam nos, nie czuję się źle. Wprost przeciwnie, miejsca już nie ma, a apetyt pozostaje.

Też lubię zdecydowane smaki Ktoś zna jakiś prosty przepis?Chętnie coś upichcę azjatyckiego.

A krewetki robię tradycyjnie z sokiem z cytryny .....

Summertime (czy to nick od TEGO Gershwinowego Summertime?) - najprostszy przepis jaki znam, jest na makaron smażony z warzywami. Można oczywiście dołożyć kurę albo inne mięso. Trzeba mieć sos sojowy (jasny) oraz ocet ryżowy.

Nirvana - ja najbardziej lubię surową rybę właśnie, a moja córa wcina kawałki surowej ryby z sosem zanim jeszcze zdążę ją w maki pozawijać, żona za to ma większe wymagania. Kiedyś zostało mi nieco ryżu i z nudów zrobiłem maki z bananem. Nawet dało się to zjeść, córka wzięła do szkoły zamiast kanapki :-)
Niemniej w ciąży surowe mięso odpada, doskonale to rozumiem.

Tak w ogóle to dziś natknąłem się w sieci na sklep specjalizujący się w kuchniach obcych, w tym orientalnych. Mają mnóstwo akcesoriów, przyprawy a nawet ryby, które mogą słać w Polskę w suchym lodzie. Sam sklep jest na Postępu w Warszawie. Wprawdzie w "moim" Oszą jest bogaty wybór składników, ale chyba nie wszystko jest, więc pewnie prędzej czy później trafię na Postępu.

OK, to zacznę od składników i będę pisał na raty, bo dziś od 12 siedziałem w kuchni i ledwo żyję. Od kiedy wstawiłem do kuchni odtwarzacz CD, spędzam tam dużo więcej czasu :-)

No więc makaron w sosie sojowym.
Składniki:
- Makaron spaghetti, ja lubię cienki, może też być ryżowy nitki lub wstążki, de gustibus.
- cebula - jedna mała lub pół dużej, pokrojona w talarki, nie w kostkę.
- kapusta pekińska - używamy białej, twardej części - jeden liść, kroimy w poprzek, paski ok 3 mm.
- można wzbogacić marchewą, papryką, brokułami - wtedy robi się z dania makaron z warzywami.
- kiełki fasoli - opcjonalnie - do przystrojenia i nadania lekkości smaku, ale można pominąć.
- sos sojowy - 3 łyżki
- ocet ryżowy - jedna łyżeczka
- cukier - 1 łyżka
- sól - pół łyżeczki.
- pieprz lub posiekane chili- do smaku, jeśli ktoś lubi na ostro.
- mięso - jeśli chcemy zrobić danie bardziej konkretne.

Przygotowanie.
Kilka zasad ogólnych:
Wok lepiej się sprawdza niż patelnia, ale na patelni też wyjdzie.
Smażymy krótko, na bardzo gorącym oleju, intensywnie mieszając, żeby się nie przypaliło.
Bardzo ważne: smażymy MAŁE PORCJE, max na 2 osoby. W kuchni azjatyckiej nie wychodzi proste skalowanie ilości - porcja na 4 osoby wyjdzie dużo gorzej, niż na dwie.
Również ważne: jeśli mięso oddaje dużo wody, smażymy je oddzielnie, żeby nie rozwaliło nam potrawy swoim sosem. W jednej z książek spotkałem się z zaleceniem, aby w kuchni chińskiej w ogóle najpierw usmażyć mięso, odłożyć je i dopiero smażyć warzywa a potem połączyć.
Poza tym dobrze jest mięso wcześniej zamarynować, szczególnie wołowinę i cielęcinę, która dzięki temu smaży się bardzo łatwo. Niemarynowana wręcz zniechęca. Różnica jest ogromna. No i mięso krówek oddaje dużo wody, zazwyczaj trzeba smażyć oddzielnie. Z drobiem raczej nie ma takich problemów.
Ostatnia zasada: składników jest sporo, zazwyczaj kilka, więc trzeba się pilnować z ilością , bo po zebraniu wszystkiego razem robi się na talerzu naprawdę dużo.
No i na koniec warto napisać, że wszystkie składniki przygotowujemy przed smażeniem, najlepiej w miseczkach, bo w czasie smażenia jest za późno na szukanie po kuchni. Smażenie trwa kilka minut, jeśli będzie za długie, albo się przypali, albo rozmięknie i będzie niedobre.

Przyrządzenie:
Najpierw mieszamy sos sojowy, ocet ryżowy, cukier i sól. Cukru jest dużo, więc trochę to potrwa. W trakcie smażenia na pewno nie zdążymy. Musi być gotowy zanim rozpoczniemy.

Następnie gotujemy makaron, normalnie w garze, po bożemu.

Kiedy makaron się ugotuje, wyciągamy go z wody i trzymamy niedaleko, pod ręką.

Do woka dajemy ze 3 łyżki oleju i podgrzewamy mocno, aż zacznie lekko dymić, wtedy zmniejszamy grzanie do ok 70 % i rzucamy cebulę. Po kilkunastu sekundach wrzucamy kapustę i ew. chili. Smażymy to mocno mieszając kilkadziesiąt sekund do minuty i wrzucamy do woka makaron oraz wlewamy sos. Mieszamy kilkanaście sekund, żeby makaron wymieszać z warzywami (wiem, masło maślane) i zdejmujemy z woka na talerze. Ja, jeśli mam, dodaje też kiełki fasoli, zimne. Ale można bez tego.
I tyle.

W wersji podstawowej jest to makaron z cebulą i kapustą pekińską.
Jeśli chcemy bogatszy, razem z kapustą wrzucamy kiełki fasoli i marchewkę (krojoną w plasterki).
Jeśli chcemy z mięsem, trzeba je smażyć oddzielnie, np. kurczaka godzinę wcześniej pokroić na kawałki, małe i niezbyt grube (takie na jeden mały kes), wymieszać z sosem sojowym i wstawić do lodówki na min. 30 minut.

Jeśli chodzi o porcje, to ilość sosu jaką podałem jest na dwie spore porcje.
Jeśli ma być na jedną sporą porcję, to połowa sosu, pół niedużej cebuli, garść kapusty, kilka, może z 10 plastrów marchwi, kurczaka tyle, co na pół kotleta.
Wracam do tych ilości, bo ja wciąż robię mało, a wychodzi dużo ;-)

Mogę również podać przepisy na kurczaka w sosie teriyaki (japoński słodki sos sojowy) oraz w curry (ostry i w niczym nie przypomina przyprawy curry w proszku - robi się na paście curry i mleku kokosowym).

To na tyle dziś.

Się przyłanczaj ;-)
I opowiedz o tej zupie tajskiej. Trawa cytrynowa w jakiej postaci? A pozostałe przyprawy? No i o przepis proszę.
Czasami na YT rzucam okiem na kanał Pawła Gołdycha, który obecnie siedzi w Bangkoku i uwielbia tajskie potrawy. W jednym z ostatnich video nakręconych w Abu Zabi wspomniał o tym, jak w Tajlandii nie robi się dań z curry. Ma tam siedzieć rok, będzie pewnie coś o jedzeniu z pierwszej ręki ;-)
Jak mnie natchnie, zaczepię go na tym kanale ;-)

Dziękuję za miłe przyjęcie
Cześć I_see_beyond My chyba mamy podobne gusta w wielu obszarach, nie sądzisz? Bo już kilka razy się tu spiknęlyśmy, że to samo nam w duszy gra

A przepis na moją tajska zupkę wygląda tak, że w garnku, w którym będę gotowała zupę rozgrzewam oliwę, na którą wrzucam pokrojoną drobno szalotkę (1 duża lub 2 małe), starkowany na tarce o drobniutkich oczkach 3 cm kawałek imbiru oraz drobno posiekane 2-3 ząbki czosnku i 1 papryczkę chili. Chwilkę smażę na wolnym ogniu i tak po mniej więcej 3 minutach dodaję łyżeczkę potraktowanej moździerzem kolendry, tyle samo kurkumy i kuminu/kminu rzymskiego (to nie jest typowo azjatycka przyprawa, ale uwielbiam ja i dodaję do wielu potraw). Chwilkę przesmażam i dodaję najpierw 2 puszki mleka kokosowego, potem mniej niż litr bulionu (najlepiej warzywnego i najlepiej gotowanego na prawdziwych warzywach, ale z braku laku i bulionetka będzie ok), 1-2 łodygi trawy cytrynowej (cwany gapo, kupuję trawę cytrynową w pęczkach w Piotrze i Pawle) oraz 1,2 kolorowe papryki pokrojone w paseczki. Zupę doprawiam sosem rybnym lub sojowym lub grzybowym (zależy co mam) oraz dosmaczam sokiem z limonki, czasami dodaje trochę brązowego cukru. Do zupy dodaję makaron chow mein - nie gotuję go osobno tylko przepłukuję pod bieżącą wodą kilkukrotnie i wrzucam bezpośrednio do zupy, bo wtedy nasiąka on przyprawami i tymi wszystkimi smakami. Całość gotuje się 10-15 minut, więc jest to danie szybkie
Na koniec warto już jak zupki są w miseczkach posypać ją poszarpaną świeżą kolendrą.
Czasami do zupy dodaje kurczaka - kupuję w lidlu polędwiczki z kurczaka, myję, kroję w kostkę i dodaję razem z papryką. Jest wtedy bardziej treściwa. Można też dodać inne warzywa wg gustu i upodobań.
Zupę polecam, bo jest pyszna. Mniam, mniam.

Owszem, przyszło mi to kilka razy do głowy. Miło również się spotkać w tak przyjemnym temacie jak gotowanie.

Przepis zapisałam. Problemu ze składnikami nie będzie. Na pewno wypróbuję i dam znać jak nam poszło.

Dzięki za wskazówki.
Okazało się, że świeżą trawę cytrynową widziano w Biedronce, co wydaje mi się zabawne. Z Biedry robią się delikatesy :-) Ale to dobrze. Po drodze z pracy do domu mijam z 5 Biedronek.
Mam też suchą, nie pamietam, której marki, będę porównywał :-)

Rzuciłem okiem na frisco i tam stoi, iż "Stanowi dodatek do aromatyzowanych herbat, alkoholi i innych napojów. Idealnie nadaje się do przyprawiania owoców morza i ryb, zup, sosów, mięs, sałatek, marynat, a także deserów.W niektórych regionach napar przygotowywany z trawy cytrynowej jest jednym z najczęściej pijanych napoi orzeźwiających i pobudzających."
Czyli zastosowań multum. Sprawdzę w moich książkach, co proponują z niej zrobić.

Właśnie dostałaś się w me ręce elektryczny garnek do gotowania ryżu. Używacie? Jestem trochę zaskoczony, że nie ma regulacji czasu gotowania, ale wszystkie tego typu domowe urządzenia tak mają i podobno jest OK. Ciekaw jestem zwłaszcza, jak ugotuje się ryż do sushi, bo akurat jego przypotowywanie irytuje mnie najbardziej.

Wow! Postaraleś się z tą trawą nie wiedziałam, że aż tyle zastosowań można dla niej znaleźć - mi się prawie zawsze coś tam zmarnuje, chociaż ja lubię czasami poeksperymentować w kuchni i często znajduję nowe, niekonwencjonalne zastosowania, więc np. polecam udka z kurczaka pieczone w czosnku i właśnie trawie cytrynowej.

Nie wiedziałam nawet, że są garnki do gotowania ryżu Slyszałam o takich do gotowania szparagów, makaronu, ale radzę sobie bez nich. Bez garnka do gotowania ryżu też daję radę, ale mam patent na ryż do sushi taki, że gotuje go nie do końca „na miękko”, po czym wkładam do termosu na potrawy i tam sobie dochodzi. Ma to też tę zaletę, że sobie czeka nawet kilka godzin zanim będzie potrzebny, więc mogę przygotować go wcześniej. A tak w ogóle, to jestem dość niecierpliwa i mnie irytuje ten ceremoniał z 3-krotnym płukanie ryżu do sushi

Wciągnęłam się w temat i odrobiłam zadanie domowe. Doczytałam, że świeżą  trawę cytrynową można zamrozić . I tak zamierzam zrobić, bo do zupy tajskiej zużyłam zaledwie dwie łodygi z całego pęczka. Tak robię też ze świeżymi ziołami,  pietruszką, koperkiem i w tym przypadku - kolendrą, bo zakupiony pęczek okazał się być bardzo duży. Zioła nie tracą wtedy zbyt wielu składników odżywczych.

A zupa tajską wyszła wyśmienita, Summerko. Właśnie dzisiaj zadebiutowałam w kuchni z tym przepisem. Jest bardzo rozgrzewająca, idealna na tę porę roku.

To może znajdziesz czas, żeby go tu wpisać? Trawę cytrynową dostarczono dzisiaj, może jeszcze coś zrobię w weekend przed zamrożeniem jej.

Powiem ci że swojego doświadczenia, że ja lubię pogotować i poeksperymentować w kuchni, ale jak nikt nie wywiera na mnie nacisków. Sugestie i wymogi sprawiają, że przestaje mnie to pasjonować i bawić. Za bardzo się spinam. Za bardzo mi zależy. W sumie nie wiem co dokładnie mi przeszkadza, ale tracę spontaniczność, przestaje mi się chcieć i czuje się właśnie „przykuta”, co automatycznie skutkuje tym, że się wycofuje na pewien czas z takiej aktywności, ale wracam za jakiś czas znów z chęcią

Dzięki, cwany_gapo. Ciekawy ten przepis. Jak wypróbuję, to dam znać jak poszło i jak smakowało. To rzeczywiście połączenie kuchni francuskiej i wschodniej. Likier pomarańczowy wykorzystany w tym przepisie stanowi składnik CRÊPES SUZETTE.

Cwany_gapo, gdzieś się zagubił?

Myślę, żeby coś dobrego azjatyckiego przygotować na sobotę (przychodzą teściowie), ale nie mam pomysłu. Pomyślałam o twoim przepisie, ale ostatnio często jem makarony (raczej po włosku), więc wolałbym coś bez makaronu. Może mnie zainspirujesz (tak wiem idę na łatwiznę i naciągam na kreatywność kolegę z forum)?

PS nick masz zarąbisty

Czyli cwaniaczek, który udaje gapę? Będę się miała na baczności

Baaardzo chciałabym algorytm, proszę?
Mam w słoiczku pastę curry, ale żółtą i nie wydaje mi się specjalnie ostra, więc może się nada, jak myślisz?

Serdeczne podziękowania

Wszystko chyba rozumiem.
Żadnych przypraw poza pastą curry i czosnkiem?

A jakie mięso polecasz? Lubię wołowinę, ale czy nie stanie się zbyt gumowata?

PS Odnoszę wrażenie, że żaden z ciebie gapa, ale też nie cwaniaczek, za to ktoś, kto świetnie posługuje się słowem i umie się przy tym dobrze bawić

Jeszcze raz bardzo dziękuję
Dam znać jak wyszło.

Z azjatyckiej kuchni to ja tylko indyjska : )) wiadomo.

No i chińską, ale tylko w chinskich restauracjach

Bombay biryani to moja ulubiona i jedyna, ktora umie juz przyrzadzic z pamieci ;D

Oprocz tego rozne wariacje chole masala (to cos jak curry tylko z cieciorką, wiec wersja wege), ale tu wciaz eksperymentuje, bo tego jest mnostwo odmian

I oczywiscie samosy (ang. samosa/samosas), ktorych dopiero się  uczę, a ktorych nie mozna nie kochac jak sie raz spróbuje

Do latwiejszych przepisow naleza angielskie wersje hinduskiej kuchni jak tikka masala albo chicken jalfrezi (to odmiana curry) albo butter chicken.

Akurat ja mam sprawe ulatwiona bo kupuje polprodukty w indyjskim sklepie

Cwany_gapo, wybieram się na ryneczek po mięso i warzywa, więc weszłam na wątek, żeby się upewnić, że nic mi nie umknęło i widzę pewną nieścisłość:

Chcę się tylko upewnić, że potrzebuję pastę curry, bo jakbym dała kopiastą łyżeczkę pasty chilli, to nie wiem, czy ktokolwiek dałby radę zjeść danie , ale będę wdzięczny, jeśli to potwierdzasz

Pomyślałam, że zrobię dwie wersje, jedną z kurczakiem, jedną z wołowiną. Dla każdego coś miłego

Cwany_gapo,
Goście sobie poszli, ogarnęłam dom, to mogę teraz coś napisać

Takiej właśnie użyłam

Starałam się jak najwierniej stosować do wskazówek. Przyznaję, że miałam stracha, że albo przeciągnę zbyt długo, albo coś nie dojdzie. Nie wiedziałam też dokładnie jaka ilość warzyw będzie odpowiednia i nie obniży temperatury, bo nie mam jeszcze woka i smażyłam na patelni. Ale jeszcze raz się okazało, że szczęście początkującego działa Efekt końcowy: PALCE LIZAĆ! Danie wyszło znakomicie i wszystkim wyjątkowo smakowało. Miałam zapas, ale zeszło wszystko i nikt już nie miał miejsca na sernik, który specjalnie dzisiaj upiekłam - będzie na jutro
Dodałam do twojego przepisu też coś od siebie, bo na koniec dorzuciłam kiełki słonecznika a w finale gotowe danie posypałam prażonym sezamem. Jako dodatki przygotowałam ryż i upiekłam bataty oraz przygotowałam świeżą sałatę. Wypas

Masz na myśli befsztyk tatarski? A kto nie lubi? Ale steki wybieram medium i to raczej medium well niż medium rare.

Cwany_gapo, skąd twoja pasja do gotowania? Zawsze lubiłeś czy mężczyzna do tego dojrzewa? Bo mój mąż jest oporny w tej materii (nikt nie jest idealny ), ale może zaświecisz światełko

Dzisiaj sobie już myślę, że niepotrzebnie poszłam tak na bogato. Nie wiem, czy bardziej im, czy sobie chciałam pokazać, że świetnie sobie sama radzę. Następnym razem zamówię pizzę

Ma to też swoje plusy w codziennym życiu, bo wiesz, pochwały, podziw i wdzięczność małżonka/małżonki Tylko trochę irytuje, że jakimś dziwnym trafem ktoś, kto ma „łeb jak sklep” nie potrafi jednicześnie ugotować makaronu i zrobić prostego sosu wtedy, gdy nie ma się czasu, żeby ślęczeć w kuchni.

To może wrzuć ten przepis, kiedyś wypróbuję.
Chociaż doświadczenie z francuskim tatarem mam średnie, bo kiedyś we Francji takowy zamówiłam i otrzymałam grupo pociachaną wołowinę zmieszaną po prostu z dużą ilością musztardy. Jedzenie takiego befsztyka nie miało nic wspólnego z kulinarną rozkoszą, mimo przyprawiania go przeze mnie tym wszystkim, co tam było dostępne

A ziemniaki mogą byc?

Ziemniaki tak

Nie próbowałam, ale spróbuję.
Dzięki!

Człowiek to sobie wszystko potrafi zracjonalizować

Może po prostu źle wówczas trafiłam. Dla mnie wołowina była za słabo posiekana i tam naprawdę nie było żadnych przypraw ani dodatków (wspomniałeś wcześniej o kaparach) oprócz jakieś olbrzymiej ilości musztardy. W krajach śródziemnomorskich podają takie kawałki wołowiny, jak były w tamtym befsztyku do pieczenia na hot stonach. Nie jakieś wielkie, ale sporawe

Kuchnia francuska to nie moja bajka. Ale crepes z pomarańczami mają pyszne
Prawdę mówiąc nic mnie tam szczególnie nie zachwyciło (poza tatarem )
Chociaż sery i wina to rzeczywiście mają doskonale We Francji spróbowałam pierwszy i ostatni raz ostryg, to ponoć znakomite afrodyzjaki, ale też mnie nie zachwyciły, a ponieważ tak się złożyło, że Francja była celem mojej podróży poślubnej, to i afrodyzjaków też specjalnie nie potrzebowaliśmy

Cwany_gapo, wątek dotyczy kuchni indyjskiej, ale którą ze znanych ci kuchni lubisz najbardziej?

No masz rację
Creme brulee czy francuska zupa cebulowa są mniam mniam
Pamiętam też chyba quiche? Czy to taka wariacja carbonary w cieście?
Tarty to oddzielna kategoria, nie łączę ich z kuchnią francuską, ale mogę się mylić

EDIT: jeszcze jak pomyślałam nad kuchnia francuską, to przyszedł mi do głowy gratin, który przecież uwielbiam.

Nie spróbowałam (bo nie potrafię się przełamać) ani żabich udek, ani ślimaków. Jadł ktoś?

.

Miałem nadzieję, że uda mi się usunąć zanim ktokolwiek przeczyta obietnicę, której nie bardzo mogłem spełnić :-)

Najbardziej lubię potrawy tradycyjnej kuchni polskiej i oczywiście smaki azjatyckie. Bardzo lubię również kuchnię śródziemnomorską. Bardzo lubię owoce morza, wliczając małże i ślimaki, które kilka razy robiłem. Gdybym miał natomiast wymienić potrawy, które zupełnie nie trafiają mój gust, to byłyby wszystkie wymienione wcześniej z kuchni francuskiej. Nie znoszę tart, quiche, duszonych mięs, creme brulee, ratatouille.
Gdybym musiał wybrać potrawy wyłącznie jednego regionu, wybrałbym nasze rodzime dania. Za dobrze zrobione placki ziemniaczane oddałbym całe Chiny i Japonię ;-) A za dobre flaki...za flaki oddałbym nawet USA razem z Kanadą i Hawajami ;-)

Gdzieś pomiędzy postawą mojej żony (gotuję tylko to, co mi smakuje) a Twoją (gotuję tylko to, co smakuje mężowi) jest postawa umiarkowana i kompromisowa: gotuję, aby zaspokoić gusta i potrzeby obojga. Czuję, że jest to postawa właściwa. ;-)

Swego czasu robiłem placki ziemniaczane ze śmietaną i wędzonym łososiem. Żona uwielbia :-).

Bez wątpienia jest to postawa zacna i godna naśladowania. :-) Faktycznie, przekręciłem Twoją wypowiedź. Mea maxima kulpa ;-)

De gustibus. Ja kopru i natki pietruszki nie jadam. Pieprz może zostać :-). Pomijając fakt, że w ogóle ciężko dostać ziemniaki, z których da się zrobić placki. Kiedyś kupiłem worek dobrych ziemniaków i jadłem placki codziennie przez 5 dni. Teraz nie mam dobrych. Boleję :-(

Robiłem ryżotto z owocami morza i mam bardzo miłe wspomnienia z tym związane. :-)
Moje od 3 roku życia (chyba) jadły tatar i sushi z surowej ryby, niezbyt mądre z mojej strony, ale chciały spróbować ode mnie i polubiły - nie potrafiłem odmówić. Ale owoców morza obie zgodnie nie znoszą  :-)
Na Twoim miejscu robiłbym. Jeśli dziecko nie zje, będzie więcej dla Ciebie ;-)