oznajmienie oświadczyn - Netkobiety.pl

Nie myśl, jak im to najłagodniej przekazać, tylko przekaż im to wprost, z mostu, prosto w twarz.

Jak zaczniesz: no bo wiecie... myśmy chcieli... bo ten tego... nie złośćcie się, ale..., to tak jakbyś przepraszała, albo sie tłumaczyła. Oni muszą zaakceptować Twoją decyzję, muszą zrozumieć, ze jeśli nie, to ryzykują utratę córki, brak kontaktu z ewentualnymi wnukami w przyszłości. A to wszystko przez ich widzimisie. Żeby to mieli konkretne zarzuty wobec niego, to co innego, ale tak? Wal wprost.

Już miałam dołączyć do dyskusji, ale widzę, że minęło kilka dni od napisania przez Ciebie pierwszego posta, co znaczy, że już jest po wszystkim.
I jak poszło? W jakiej atmosferze odbyła się rozmowa? Najbliżsi zaakceptowali Twoją decyzję?

@CatLady
@Olinka

nie poszło.
nie powiedzieliśmy.
a dokładnie ja nie powiedziałam..
jestem pieprz... tchórzem..

Moi bliscy nie stoją po mojej stronie już od 4 lat.. od czasu aż jesteśmy razem..
nasza wizyta była ok, taki mi się wydaje..
chyba wiem co mnie zablokowało..
w sobotę przyjechał facet mojej mlodszej siostry, ze swoim tatą i dziadkiem (ojciec ma gospodarstwo, problem z traktorem, oni się znają to przyjechali pomóc), i wtedy oni sobie tak razem żartowali, śmiali się, z moim facetem mój ojciec nie miał, nie ma i nie będzie mieć nigdy takiej relacji jak z nimi.. to mnie bardzo boli..

a czego się obawiam?
że znowu zostanę zwyzywana od dz*wek, k**w itp
mój facet od tumanów, parobków itp
nie bolą mnie wyzwiska w moją stronę, tylko to jak mój ojciec i babka się do niego zwracają..
o facecie mojej siostry nigdy ni powiedzieli nic takiego
to mi łamie serce.

Wiem.
Ja to wszystko doskonale wiem.
Tylko chyba po prostu jestem tchórzem i chcę jak najbardziej odwlec w czasie moment powiedzenia im o tym.
Ale to też niekorzystnie odbija się na naszym związku, bo Narzeczony źle się z tym czuje, że ja nie poinformowałam o tym ważnym wydarzeniu mojej rodziny.

chciałabym tak zrobić, ale chyba po prostu nie umiem.
nie potrafię..
żal mi mamy, młodszego rodzeństwa, że ojciec nie mając mnie pod 'ręką' wyładowuje agresją słownie na nich.

Ja wątpię, czy Ty się na to odważysz. Boisz się nawet z nimi rozmawiać, to co dopiero zrobić coś bez ich zgody...

Gdyby mój partner tak sie zachowywał, mając takich rodziców, to miałabym do niego cholerny żal... ogromny... O ile mogę zrozumieć, że Ciebie wyzywają, o tyle nie rozumiem, dlaczego pozwalasz im wyzywać jego. Nie obchodzi Cię jak on się czuje? Miałabym wątpliwości, czy wchodzić w taką rodzinę na jego miejscu - on ani teraz nie ma Twojego wsparcia ani nigdy go miał nie będzie, bo Ty boisz się rodziców, nie bronisz go, nie stoisz po jego stronie - a to jest podstawa. Rodzina mojego Taty była chamska - choć nie aż tak - w stosunku do mojej Mamy. Ile jej to krwi napsuło... i to nie sama rodzinka, ale właśnie brak reakcji ze strony Taty. Takie złe traktowanie wlokła się bardzo długo. Zastanów się więc nad swoim zachowaniem i swoim postępowaniem, jak Ty reagujesz na sytuację - pozwalasz na to. A to może trwać lata.

Ja się zgadzam z adiaphora - nie zaprosiłabym takich rodziców, którzy wyzywają mojego faceta. To jest jedyna szansa, że się ockną, taki kubeł zimnej wody. To jest Twoje zadanie, żeby to jakoś uciąć, zareagować, być po stronie partnera, nie mamusi i tatusia.

Ale ak czy inaczej oni się kiedyś dowiedzą? Czy faktycznie zamierzacie pobrać się w sekrecie przed rodzicami? W pewnym momencie będziesz musiała im to powiedzieć. Chyba, że planujesz czekać jak długo się da, zalatwić, zorganizować, ile tylko można, a rodzicom powiedzieć w ostatniej chwili. Nie odwlekaj tego za bardzo, bo pogorszysz sytuację - zarzucą Ci, że trzymałaś w sekrecie, powiedziałaś za późno, nie mają czasu/kasy na prezent, na strój, albo się wkurzą całkowicie i zbojkotują Twój ślub - z taką opcją też musisz się liczyć.

Śmieszne to trochę... ile Wy macie lat?

4 lata razem jesteście, a Twoi rodzice przez cały ten czas świrują i nie dają Wam spokoju, obrażają Twojego narzeczonego, przyszłego męża i przez cały ten czas nie spotkali się z żadną reakcją - taką twardą, zdecydowaną reakcją - z Twojej strony? Ja bym na takie coś w życiu nie pozwoliła. Co innego, gdyby mieli konkretne zarzuty, uzasadnione obawy- wtedy jestem za tym, by rodziców słuchać. Ale jeśli oni obrzucają człowieka wyzwiskami bez powodu, to na to bym nie pozwoliła. Ciebie wyzywają od dziwek, jego od parobków... Jak on na to reaguje? I na wyzwiska i na Twój brak reakcji? Jak Ty byś się czuła, gdyby t jego rodzice wyzywali Ciebie, np od głupich dziewuch a jego od dziwkarza, a on nie reagował?

Nie odniosłaś się wcale do tego, co napisałam w poprzednim poście - o wsparciu, o stawaniu za partnerem. Schodzicie do podziemi i będziecie się już stale ukrywać? Drżeć przed rodzicami?

Twoja rodzina to patologia niestety. Ojciec despota, babka podobnie a matka w tym domu ma do powiedzenia tyle, co fotel.. A przez Ciebie przemawia nie tyle troska o mamę i rodzeństwo co zwykle tchorzostwo. W życiu możesz spotykać podobne persony co Twój tatuś, naucz się w końcu przeciwstawiac takim ludziom, inaczej zawsze ktoś będzie Toba pomiatal i Cie lekceważył. Dzisiaj pozwalasz ojcu i babce na poniewieranie sobą i narzeczonym, potem pewnie swoimi dziećmi.  Ojciec zwyzywa je od najgorszych a Ty słowem się nie zajakniesz bo nie będziesz miała odwagi.
Kurde, dorosla kobieta jesteś chyba, masz zamiar wziąć ślub a zachowujesz się jak 10 letnie dziecko. Postaw sprawę jasno rodzinie - albo respektuje Twoja decyzje albo wasz kontakt ograniczy się do wysyłania kartek na święta. Powiedz dobitnie, ze jak jeszcze raz uslyszysz od nich jakies epitety na swoj i narzeczonego temat to więcej do nich nie przyjedziesz. Z rodzeństwem i matka  możesz spotykać się poza domem.  Czego się tak boisz? Co ojciec może Ci zrobić? Nic. Może Ci nafiukać.
Ja serio nie zaprosilabym ich na ślub, gdyby tak się zachowywali. Ślub to wydarzenie ważne i radosne i nie chciałabym mieć obok takich osób, w dodatku rodziny. Rodzina to wsparcie i milosc a nie pomiatanie i wyzwiska. Ocknij się wreszcie.

Witam wszystkich po długiej nieobecności. Nie odzywałam się tutaj do Was i nic nie pisałam z wielu powodów, obrona licencjatu, nadgodziny w pracy i wiele innych spraw, nie jestem tu po to by się tłumaczyć.

Moi rodzice wiedzą już o naszych zaręczynach. Powiedziałam to ojcu w chwili, gdy ten znowu nagadywał mi że ja mam sobie wziąć innego chłopaka, że babka mnie obgaduje, wszyscy mnie obgadują z powodu tego z kim jestem w związku. Jego reakcja, wyszedł z pokoju i powiedział, że juz ze mną nie dyskutuje. Wrócił po minucie i zaczął wiązankę od początku, ze jestem głupia, że to ja będę go (narzeczonego) utrzymywać, że on mnie prosi i standard teksty.