Problemy z samą sobą. - Netkobiety.pl

Moje problemy głównie dotyczą szkoły, jak w niej jestem to staję się strasznie bierna i niechętna do wszystkiego, chociaż staram się to zmienić. Wychodzi mi, ale nie na długą metę. Pewnie dlatego, że jako jedyna masowo opuszczam zajęcia, ale nie potrafię się zmotywować, żeby chodzić. Mimo to jestem od lutego na większości zajęć. Wyróżniam się swoim wyglądem - nie żebym ubierała się wyzywająco, albo coś, po prostu mam swój styl ubierania się. Nigdy nie miałam dobrego kontaktu z rówieśnikami - w podstawówce/gimnazjum byłam dosłownie pośmiewiskiem i dlatego kiedy poszłam do szkoły wyższej po porostu odpuściłam sobie fałszywe przyjaźnie. Mimo, że na początku naprawdę starałam się zdobyć przyjaciół, to jak podejrzewam "koleżanka" z którą od podst. byłam w tej samej klasie postarała się, żeby mnie przed każdym obgadać. O swoich problemach rozmawiam tylko z mamą, do której jako jedynej mam zaufanie, chociaż coraz częściej mam wrażenie, że nawet nie stara się mnie zrozumieć.

Wchodzenie w dorosłość to trudny moment, zwłaszcza gdy nie ma się wsparcia ze strony rówieśników, a rodzicom ciężko zrozumieć przez co przechodzisz.
Nie wiem, co mogę Ci poradzić - wszystko brzmi jak frazesy, a wiem, że w depresji ciężko o jakąkolwiek aktywność. Ale to twoje życie, więc życzę ci, żebyś chciała o nie walczyć, żeby ci było jak najlepiej.

Czy depresję zdiagnozował lekarz? Z tego co wiem, depresja umiarkowana jeszcze nie wymaga leczenia farmakologicznego, za to udowodniono, że skuteczne są inne rzeczy, np. terapia. Skuteczna też jest aktywność fizyczna. Na przykład bieganie, siłownia albo inne zajęcia - może jest coś takiego w twoim mieście, co by cię zainteresowało? Na pewno są jakiejś grupy, do których mogłabyś dołączyć, w moim niewielkim mieście były jakieś sztuki walki. Masz wtedy dodatkowo okazję do poznania ludzi spoza klasy, którzy nie będą uprzedzeni przez gadanie koleżanki. Możesz też ćwiczyć we własnym zakresie, chociażby z filmikami z Youtube'a. Ostatnio popularna stała się joga przez to, że działa zarówno na ciało, jak i na umysł i sama niedługo zacznę z tego korzystać, żeby wesprzeć się w dołku. Jest też coś takiego jak "mindfullness" - polecam zobaczyć, co to jest. Pomaga poznać siebie.
Psychologia mówi też że najważniejszą rzeczą w wychodzeniu z depresji są kontakty z innymi, życzliwymi ludźmi. Wiem, że wychodzenie do innych, otwieranie się na nich, gdy się już zostało zranionym (i pewnie specjalnie już trzyma się uczucia z dala od ludzi) jest wyjątkowo wymagającym zadaniem. Ale to coś, czego nie zastąpi nikt inny. Ja należę do tych osób, które wierzą w ludzi i w ich ogólną dobroć (mimo że czasem nie potrafią myśleć), brak złych intencji. Dobrze by było, gdybyś mimo wszystko poszukała kogoś, kto chciałby spędzać czas w czyimś towarzystwie. Z doświadczenia wiem, że szkoły pełne są osób, które marzą o normalnej, szczerej, bezinteresownej przyjaźni. Tylko często są to osoby, których nie zauważamy, bo są to osoby ciche, gdzieś tam siedzące samotnie po kątach, nieśmiałe. Może warto poszerzyć horyzonty poza klasę? I spróbować pogadać z kimś w szkole, kto wydaje się okej? Nie każdemu nawiązywanie znajomości przychodzi łatwo, fajnie jest jak ktoś pierwszy wyciągnie rękę. (I możesz to być Ty).

Fajnie, że masz dobry kontakt z mamą. Rodzice potrafią dać oparcie, ale często nie wiedzą, czego od nich oczekujemy. Może gdybyś spróbowała opowiedzieć mamie o tym, jak się czujesz i od razu powiedzieć jej, że oczekujesz po prostu, żeby posłuchała i nie oceniała cię, tylko zrozumiała, że jest ci teraz smutno i źle? Albo może że oczekujesz od niej porady, albo jakiegoś działania? Myślę, że ona po prostu może nie wiedzieć, czego oczekujesz i nie mieć pomysłu, jak ci pomóc.

Jeszcze opcją jest szkolny psycholog, zawsze jest to ktoś kto obiektywnie wysłucha i będzie w stanie coś doradzić.

Cieszę się że jest Ci już lepiej:)
Mali ludzie lubią dowartościowywać się kosztem innych. Pewnie nie stać Cię było na markowe ubrania, gadżety. Może grzywka by poprawiła Twój wygląd, a z pryszczami pewnie można walczyć. Dobrze że masz takie zaufane osoby.