Czy to już poród? - Netkobiety.pl

Ja ze szpitala chciałam jak najszybciej się ewakuować, najbardziej doskwierała mi ciasnota...Eliza dasz radę:)widac jestes i tak pozytywnie nastawiona a nie przestraszona to już pierwszy dobry kroczek:)
Do reszty dojdziesz z czasem:)
Co do płaczów dzieci...no cóż..dobrze , ze płacze bo w ten sposób poznaje swoje emocje, ja od samego początku dawałam troszkę córce popłakać, tzn jak robiłam mleko a ona już płakała bo głodna to nie pędziłam jakoś bardzo...dziecko w ten sposób się komunikuje bo tylko tak potrafi, wiec do płaczu trzeba się przyzwyczaić:)oczywiście nie mówię żeby dziecko płakało, że aż tchu złapać nie może:)

Oj tak zgodze sie ludzie zmagaja sie z roznymi tragediami w zyciu dlatego cieszy mnie kazdy usmiech maluchow a zle dni gdy placza nie sa codziennoscia.poza tym my dorosli tez mamy zle dni i maluchy tez majaa do tego prawo.trzeba do tego podchodzic ze spokojem bo kazda zlosc odbija sie na dzieciach i wtedy placza jeszcze bardziej.puszczam reggae relax i staram sie je rozweselic :-) a gdy juz mam gorszy dzien to prosze o pomoc meza mame zeby dzieci nie odczuly zlosci :-)

Bartek troche mi choruje na antybiotyku jest to siedzimy.zarazaja sie nawzajem ze starsza bo malutka na szczescie bardziej odporna.inhalacje robie ale nie bardzo przechodzi przez weekend sprobuje i jak nie pomoze to znowu lekarz.ale i tak sie ciesze bo polowa moich znajomych w szpitalu taki u nas okropny wirus panuje.wymioty i odwodnienie.mnie na szczescie to mija.a ty chomiczku jak sie czujesz? Antos jeszcze sie nie szykuje??

Hej Andziula, my właśnie przechodziliśmy to samo...wirus grypy żołądkowej , cała rodzina chora a zaczęło się ode mnie, niestety ja w szpitalu już odwodniona wylądowałam a reszta rodzinki jakoś wykaraskała się w domu...za to córka też miała tzn, tak mi się wydaje że to był wirus choć teraz sama nie wiem bo idą jej dwie czwórki, miała gardło, przy tym wymioty i lekką biegunkę, temperaturę..wszystko naraz i już w końcu nie wiem cZY to było od zębów czy od wirusa czy 2w1:/
Córka gardło już miała mocno czerwone ale nie dałam jej antybiotyku tylko ibum rano i wieczór , rzadkie letnie pokarmy, letnią wodę, nawilżałam powietrze i miód z jodyną, udało się bez antybiotyku o dziwo, z resztą jak wirus to antybiotyk jest zupełnie zbędny a lekarze często nadużywają wypisywania antybiotyków
Zdrówka dla dzieciaczków:)

Eliza ale z Ciebie obżartuch:)jadłaś frytki?wiesz z czego są robione??hehe:)może lepiej żebyś nie wiedziała:)ja też je uwielbiam:)

Heh chomiczku dobrze masz zachciankowo.ja to ze smieciowek tylko pizze lubie i to tez bardzo rzadko.warzywna bardzo jestem z miesa tylko kurczak a ziemniaki moga dla mnie nie istniec.przesatalam jesc na dukanie i tak juz kilka lat nie jem frytki raz na rok i to domowe pieczone.maz niezadowolony bo on miesny boczkowy a ja bym kurczaka tylko jadla :-D ale mama moja czesto tłuste przysmaki robi to je z rodzicami ja wtedy sama sobie cos robie :-D a hamburgery hot dogi tez sama robie i lepsze jak w McDonald:-)

Staram się Was czytać kochane jak tylko mogę. Już jesteśmy w domku z malutka przetrwalismy pierwsza noc ale to byla tragedia. Budziła się co godzinkę i nie pomaga karmienie i wszego rodzaju zabiegi. W dodatku wciąż jej w brzuszku coś ciurczy. W kolko ma gazy  kupke robiła wczoraj. Nie potrafię jej czasem wgl uspokoić. Podczas porodu złamali jej lewy obojczyk ma teraz bandaż na pleckach i moze stad  jej ciągły płacz. I tak jak dziewczyny piszecie przeżywam teraz skrajne emocje. Już w szpitalu płakałam że mała coś boli. Modlilam się o wyjście ze szpitala i przyjazd do domu do męża. Tam się strasznie tęskni....w domu przy mężu też juz płakałam. Wyszły ze mnie te wszystkie emocje. Zdałam sobie sprawę ze już w brzuszku jej nie poczuje ze teraz mam ja tutaj. Ech dziewczyny tak nieskladnie pisze ale to pewnie z emocji po prostu.

beniaban ona ma normalne ruchy tylko ma taki usztywniajacy bandaż nałożony. Nie mogę jej przez 10 dni myć normalnie tylko obmywac a po 10 dniach przeciac ten bandaż. To ja boli i dlatego czasem nie mogłam jej uspokoić. Wiecie dziewczyny jaki to stres dzieci takie spokojne a jak przebierałam pieluszke to wrzeszczala na cały szpital.

Ja miałam złamany obojczyk przy urodzeniu, więc takie sytuacje niestety się zdarzają trzymam Fisia kciuki żebyście się dotarły,a stres niech szybko minie :* Pozwól sobie na płacz, nie miej do siebie pretensji, wszystko spokojnie ogarniecie. Dla dziecka kolejna zmiana miejsca i ludzi to szok. Dawaj znać na bieżąco jak Wam czas mija :*

Tak podobno zdarza się ze podczas porodu zostanie złamany obojczyk. No ale to jest jednak dla mnie szok. Płakać zaczęłam od wczoraj i tak co chwilę jak mnie najdzie. Malutka jest spokojniejsza w domu bo w szpitalu to była masakra. Jechałam wózkiem do pokoju odwiedzin do męża a ona się zachodzila z placzu. Zastanawiam sie co moj maz sobie wtedy myslal. Co to za matka skoro nie potrafi uspokoic swojej corki? Pielęgniarki zaczepialy mnie  i pytaly czy nie chce jeść i moze glodna. Nie dość ze podobno źle przykladalam do piersi - mala lykala powietrze i stąd bole brzuszka to jeszcze ten obojczyk.

Mezus to powinien cie teraz wspierac pozwol mu sie wykazac.jak placze niech ponosi kornelcie.czesto dzieci uspokajaja sie u tatusiow bo oni sa bardziej opanowani i nie buzuja im hormony.nie tylko w kwestii mam jest obowiazek uspokojenia dzidziusia.tatusiowie tez potrafia uwierz :-)

Maz się stara to jasne, ale bardzo się boi że jej krzywdę zrobi. W domu tez praktycznie wszystko robię przy niej sama bo każdy boi się ja dotknąć.

Fisia ale uwierz, że dzieci i bez złamanego obojczyka potrafią strasznie płakać, charakter dziecka kształtuje się już w brzuszku matki...zobaczysz za miesiąc dwa czy jej to nie zostanie...niektóre dzieci to aniołki a inne diabełki:)płaczem się nie przejmuj absolutnie:)
Teraz buzują Ci hormony, przeżywałam to samo, czułam się matką do d...bo nie umiem uspokoic dziecka itp.....nabierzesz wprawy, poczujesz się pewniej i będziesz się z tego jeszcze śmiać...
mąż się boi, to naturalne, ale nie wyręczaj go...mus nauczyć się robić wszytsko przy dziecku, zachęcaj go, pokaż mu, patrz jak robi i dopinguj, nie karć, nie krzycz bo się zniechęci(nie twierdzę że to robisz)andziulka ma rację, często dzieci właśnie w ramionach tatusia sie uspokajają.
wyslę Ci link, oczywiście jak zdejmiecie bandaż i będzie z obojczykiem ok to wtedy możecie to wypróbować, ja nie próbowałam bo moje dziecko było już za duże a za późno znalazłam ten link....ale sprawdź moze podziała
http://www.babyboom.pl/blog/szczegoly/d … p;at_tot=2

gdzieś był jeszcze filmik do tego, może na youtube znajdziesz

tymczasem nie daj się depresji!!bo to wszystko mija

Dzięki dziewczyny
Pierwsza wspólna noc to była tragedia. Mała nie spała i wciąż płakała a ja się zastanawiałam czy zawsze tak będzie...płakałam gdy spała a maz mnie pocieszal. Byłam jakaś zła że ona już się urodziła. Nie wiem andziula czy tak miałaś... może ta pogoda tak na mnie podzialala ale gdy zaszlam w ciążę uwazalam że ominie mnie wiele rzeczy i chciałam już urodzić. W ciazy każdy mi mówił że będzie mi brakować tego stanu i mieli niestety racje. Mała była w brzuszku ja miałam czas na wszystko. Tesknie za tym stanem gdy czułam jej ruchy ale też nie wyobrażam sobie by miało jej nie być. Teraz mam tyle skrajnych emocji ze gdy ktoś mówi coś o małej to chce mi się płakać bo tak ja kocham.
Chomiczku jak się czujesz?

Fisiu 6 lat temu to juz nie pamietam jakie mna emocje targaly :-D teraz prawie wpadalam w depresje poporodowa ciagle wylam i mialam wszystkiego dosc bo martynka budzila sie w nocy przy czym i bartlomieja budzila.jeszcze tesciowa nie odpuszczala :-D ale odkad spi mallutka i ja sie wysypiam moj stan sie polepszyl.bedzie dobrze :-)

Fisia no i masz pomoc, mieszkacie z teściami - nie wstydź się o pomoc poprosić, gdzie możesz to zdrzemnij się chociaż pół godzinki.
Ja będę zdana na siebie i męża. A mąż teraz ma trochę luzu, ale tak to w pracy do nocy.. ale jakoś to będzie Andziulka i chcę już strasznie zobaczyć syna a jak już coś zaczyna mnie boleć to wpadam w panikę, że to może już!!

kurde no każda dziewczyna mi mówi, że nie da się przeoczyć bóli porodowych myślę, że to będzie naprawdę bolesne, bo teraz to tylko takie napięcia

Rozpoznalam.  Zaczęło się już w samochodzie i trwało chwilkę - było znosnie. Odczuwalam to jak  narastanie. Potem mihalo i mogłam się nawet śmiać. Za chwilkę znowu i znowu i coraz częściej i bolesniej - gorzej było mi zauważyć ten drugi okres porodu czyli parcie. Miało chcieć mi się kupę i przyznam się ze tak się gniotlam na początku ze odrobinkę popuscilam. Po lewatywie mało mnie przeczyscilo i pewnie dlatego ale też jakoś miałam to wtedy w nosie.

Fisia wszystko się ułoży im więcej sami będziecie robić, tym szybciej się nauczysz i opanujesz bycie mamuśką do perfekcji

Cslady dziękuję :* a tak zapytam, czy Ty jesteś w ciąży lub planujesz w najbliższym czasie w niej być?

Tak, już kończę 15 tydzień. Będą bliźniaki.

Fisia no nie pocieszę Cię, ale to nie są obowiązki teściowej. Ona tylko MOŻE Ci pomóc, ale nie musi. Ona swoje dzieci wychowała, a teraz Wy musicie się martwić z mężem jak to zorganizować. Jestem przekonana, że za miesiąc już nam powiesz że wszystko ogarniasz. Nie mam dzieci, ale wydaje mi się że jazda się zacznie jak dziecko zacznie raczkować/chodzić - a Ty musisz posprzątać, córką się zająć, ugotować, i zrobić masę rzeczy. Teraz to będziemy mieć high life w pierwszych tygodniach

Miałaś położną w trakcie ciąży? W każdej poradni lekarza rodzinnego jest położna środowiskowa, do której dzwonisz i ona po prostu przychodzi - zadzwoń do lekarza rodzinnego, poproś o taką wizytę kontrolną. To jest oczywiście na NFZ. Ja od 28 tyg jestem pod opieką takiej położnej i po porodzie mam dzwonić i ona przyjdzie i wszystko powie.

Cslady i jak się czujesz? jak to jest być przyszłą małą bliźniąt? gratulacje

Cslady tak to na pewno będzie podwójnie ciężkie, ale ja zawsze wyznaję zasadę że człowiek poradzi sobie w każdej sytuacji jeśli tego chce albo nie ma wyjścia no i tak jak mówisz - jeden poród mniej a odczuwasz jakoś szczególnie podwójne obciążenie organizmu? Jak znosisz ciążę?

Tak moja mama od razu mi powiedziała, że ona niemowlakiem się nie zajmie (zresztą ja absolutnie tego od niej nie chciałam , sama do tego nawiązała), że swoje dzieci wychowała, chętnie odwiedzi wnuka pobawi się, da prezent, ale od wychowania jestem ja i mąż. I ja tą zasadę także wyznaję i u mnie w rodzinie ona panuje. Ktoś może pomyśleć, że to straszne, że powinni pomóc.. ale ja do tego podchodzę inaczej: wiem że nikt mi się wtrącać później nie będzie. Jak dziecko będzie starsze, to na pewno będę mogła je zostawić na chwilę rodzicom a np. pójść na spotkanie czy na zakupy z mężem i przyjaciółmi, ale póki co musimy we dwójkę sobie radzić. I jakoś poradzimy
Różne są rodziny i ludzie , ale np. moja szwagierka od początku korzystała z pomocy teściowej, no i doszło do tego że teściowa komentuje teraz wszystko i czuje się niemal jak matka tych dzieci i non stop poucza, co powoduje konflikty, także czasami warto się przemęczyć.

Dziękuję, znoszę dobrze. Tzn. pierwszy trymestr był trochę szalony, ale myślę, że większość kobiet w ciąży przechodziła przez coś podobnego. Rozmawiałam z innymi mamami bliźniąt i podobno najgorsze będą te ostatnie miesiące ciąży, co w sumie mnie nie dziwi i staram się na to przygotować, tj. dbam o to, by nie przybrać na wadze więcej niż powinnam, a dodatkowo chodzę na aerobik w wodzie oraz jogę dla kobiet w ciąży. Do tego spokojne spacery. Staram się być aktywna, bo dobra kondycja i prawidłowa waga na pewno ułatwią mi przejście przez tą ostatnią fazę.

Wiem, że nie będzie lekko z dwójką dzieci jednocześnie, ale myślę, że przy dobrej organizacji czasu jakoś to będzie. Przez pierwsze miesiące nie będę sama w domu z dziećmi, więc nie przeraża mnie to jakoś bardzo.

Też tak sądzę. Nawet gdyby dziadkowie oferowali pomoc w pierwszych miesiącach, to grzecznie podziękowałabym. Tzn. zależy jaka to miałaby być pomoc, bo jeśli któregoś dnia nie będę miała czasu, żeby gotować, a teściowa przyniesie obiad, to oczywiście przyjmę to z wdzięcznością. Jednak pomoc w przewijaniu i zajmowaniu się dziećmi to nie jest rola babci. Gdyby inna kobieta mnie w tym wyręczała lub kręciła mi się pod nogami i obserwowała, to źle bym się czuła. Wydaje mi się, że raczej będziemy potrzebowali intymności i spokoju, by zbudować więź z dziećmi, a do tego sami się dograć w kwestii organizacji czasu, bo jednak życie we czwórkę wygląda zdecydowanie inaczej niż we dwójkę. No ale tutaj warunkiem jest posiadanie oparcia w mężu, bo inaczej nie dziwię się, że kobieta może czuć się źle psychicznie, gdy zostaje ze wszystkim sama.

Beniaban, dziękuję. Na ostatniej wizycie ginekolog powiedział, że jedno dziecko to chłopiec, a drugie na razie wygląda na dziewczynkę. Nie ukrywam, że to byłoby super, ale nie nastawiam się na nic. Ważne, by były zdrowe.

Tak, fajnie jest mieć na kogo liczyć, nawet poza mężem. Jednak od nikogo nie można tego wymagać, jeśli nie chce.

No tak nie mówię o zmuszaniu tylko prosbie i jak napisalam jesli tesciowa nie chce zostac to mezus musi pomoc.kazdej mamusce nalezy sie wyjscie na zakupy z takim malcem ciezko isc do przymierzalni i wybierac ciuchy.o bazarkach nie wspomne gdzie mnostwo ludzi :-)

Zgadzam się, chociaż osobiście nastawiam się na to, że na początku z tymi wyjściami będzie bardzo trudno. W najgorszym wypadku można pozamawiać sobie ubrania przez internet, bo teraz praktycznie każdy sklep stacjonarny ma swój sklep internetowy. Jeśli ktoś kiepsko wybiera sobie ubrania na oko, to można wybierać fasony luźniejsze, nie jakoś bardzo dopasowane. Znaczna część sklepów ma darmowe zwroty, gdyby jednak ubranie nie podpasowało. Część zakupów spożywczych (nie licząc np. warzyw) również można zamówić przez internet. Nie chodzi mi oczywiście o to, że młoda mama powinna zamknąć się w domu i nie wychodzić. Chodzi mi tylko o to, że jeśli naprawdę się nie da, bo nie ma się pomocy, to naprawdę nie jest koniec świata i nie należy się załamywać. Współczesny świat jest pod tym względem bardzo wygodny. Nie wiem, co można załatwiać w urzędzie, ale teraz są również e-urzędy, chyba nawet wniosek o 500+ można złożyć online.

Co do odciążania mam, to moim zdaniem fajnie jest mieć przyjaciół, którzy czasem mogą zająć się dzieckiem. Z rodzicami i teściami bywa bardzo różnie, bo nie wszystkie mamy z nimi dobre relacje, a poza tym to często są starsi ludzie, więc niekoniecznie chcą i mają siłę zajmować się malutkim dzieckiem. Np. ja często zajmowałam się na 2-3 h dziećmi moich kuzynów lub znajomych, gdy mieli jakąś sprawę do załatwienia, także może to też jest jakieś wyjście? Na pewno nie zaszkodzi zapytać, najwyżej odmówią.

A teściowa nie może raz czy dwa nakarmić przy Tobie? Wtedy pewnie przestałaby się bać i poczułaby się pewniej. Trochę jej się nie dziwię, bo jednak swoje dziecko, a cudze, to dla mnie też dwie różne sprawy. To jest bardzo duża odpowiedzialność, chociaż wydaje się, że zajęcie się niemowlakiem nie jest przecież fizyką kwantową.

Fisia czkawka jest normalna u maluchow :-) wszystkie moje czkaly czkaja i niech sie wyczkaja :-D kochana wiec jak bedziesz chciala isc na zakupy zostaw kornelcie z mezem.on musi ci pomagac a nie ze sie boi.a najlepsza jest terapia szokowa :-D ja tak swojemu zrobilam z trojka i od tamtej pory nie bylo problemu z zostaniem.przeciez tatusiowie tez musza opiekować się maluchami nie tylko do mamy nalezy kupa i kapiel :-D nie zyjemy w sredniowieczku i jak cslady napisala wszystko poszlo do przodu internet te sprawy tak samo w kwestii opieki jest tak ze oboje rodzicow powinno sie opiekowac.mamy równouprawnienie w koncu :-) co do zakupow w necie jestem za czesto kupuje wszelkie prezenty.z ciuchami rzadko trafialam.zdjecia piekne w rzeczywistosci badziew.a takie zakupy na miescie zawsze mnie odstresowaly.nie zostawialam meza z dziecmi i nie szlam na imprezy czy plotki tylko wlasnie na zakupy by chociaz troche odsapnac od pieluch.to jest bardzo dobry sposob na relax i nie zwariowanie.wszelkie sprawy urzedowe tez zalatwiam sama bo mam do tego glowe i pozwala mi sie to odstresowac.
Chomiczku dzisiaj sloneczko swieci wiec myje okna w calym domu a troche ich mam :-D ogolnie za porzadki sie biore dzisiaj.starsza u swojego ojca to mam czas by ogarnac w domu.i dobrze ze masz czesciej bole macica musi sie przygotowac.antos szuka światełka coraz bardziej :-) niedlugo beda opowiesci z porodowki :-)

Właśnie przy mnie nie chce małej nawet przewinąć. Ja jej nie podrzucam małej i generalnie nie proponowałem jej żeby z nią siedziała. Sama przychodzi i przyznam że czasami to jest denerwujące gdy uspie mala a ona do niej mówi by spała zaraz jest koniec spania i muszę usypiac od Nowa. Czasami to nie mam nawet jak sie rozplakac bo przychodzi i do niej zaglada. Skończyła się prywatność dla nas więc to ze pytam ja o coś to wydaje mi się dość normalne tym bardziej że codziennie przebywa u 3 latki bawi ja i z nią zostaje. Jeśli chodzi o męża to teraz jeździł i załatwial dla małej akt urodzenia lekarzy i PZU i kupę spraw więc urlop okolicznościowy mu się skończył a na  tacierzynski idzie w grudniu. Więc tak to wygląda.

Cslady to oby się udało:)
mi się udało:)teraz oczekuję chłopca a w domu mam dziewczynkę:):)
Ale co prawda to prawda grunt żeby były zdrowe bo na własnej skórze przekonałam się , że w obliczu choroby nic innego nie ma znaczenia

Andziula ja mojemu też taką terapię szokową zastosowałam...ale jak wyszłam to co chwilę na telefonie siedziałam..potem mi pokazywał , że on sam potrafi..że wcale nie potrzebuje mojej pomocy, a później się nawet wymądrzał, że lepiej ode mnie zrobi..zostało mu do dziś...ale ja z tego korzystam choć nie ze wszystkim się zgadzam i tu już mamy konflikt

Eliza jak chcesz przyspieszyć poród to może zafunduj sobie całonocny sex z mężem:)tak na pożegnanie na kilka tygodni:P:Pmoże akurat i Antoś wyjdzie:))

Fisia czkawką jest normalna..moja nawet nieraz ulewała przez czkawkę....z resztą teraz mA półtorej roku a zdarza się dzień czkawki czyli nawet 5 razy dziennie:)

Z tym karmieniem..faktycznie może tak jak mówi cslady niech teściowa przy Tobie nakarmi, może poczuje się pewniej...
ja bałabym się zostawić dziecko z kims kto się boi z nim zostać...
podpisuję się pod tym co dziewczyny piszą, teściowa obowiązku nie ma..ale widać ze to nie o obowiązek chodzi a o strach...mała podrośnie ciut to na pewno Ci zacznie pomagać...teraz musisz uzbroić się w cierpliwość i zaangażować mężą...nie dawaj mu uciekać ....to jest dorosły chłop a nie dziecko...niech patrzy Ci na ręce jak przebierasz, karmisz..sama nie umiełaś a musiałaś się nauczyć.....macie lalkę??takiego bobasa?niech poćwiczy zakładanie pieluch na lalce...

Co do gazów..czy możesz małą na brzuszku kłaść?czy ze względu na bark nie??
karmisz piersią i odciągasz pokarm??czy jak??może zainwestuj w lepszą butelkę antykolkową??teraz hitem jest canpol heberman...osobiście jej nie wypróbowałam ale obczajałam i zamawiam dwie na allegro...wydaje mi się redukować napływ powietrza do minimum...
jeszcze nie wiadomo ale tez córka może mieć kolkę..oby nie bo to przykra sprawa...zwłaszcza dla maluszka, ale jeśli ma już teraz problem z gazami i płacze to może tak być....masz esputicon albo bobotic??podaj małej..rozpuszcza trochę gazy...

jak czegoś nie wiesz..pytaj..jest tu nas sporo mamusiek co mają wypróbowane metody..oczywiście żadna nie jest uniwersalna ale może akurat pomóc

Edit:
Jak moja miała czkawkę dawałam jej kilka łyków mleka lub ciepłej wody...czasem pomaga czasem nie..ale czkawka nie jest groźna absolutnie..możesz poczekać z karmieniem aż ona minie...bo może się czasem zachłysnąć..ja się tego bałam ale mimo wszystko dawałam dwa łyki żeby przeszło...a jak byłam u pediatry z małą i złapała czkawkę to pediatra poradziła żeby wyciągnąć pierś i nakarmić..pomogło wtedy:)
musisz wypróbowac na swoim dziecku...

Wiesz myślę, że teściowa ma wyrzuty że niezbyt jest przydatna i dlatego chodzi i zagląda...z jednej strony by chciała się zajać dzieckiem ale strach jest silniejszy...pewnie wten sposób chce Ci pokazać że chciałaby a nie potrafi się przełamac i nie chce żebyś miała do niej żal...spróbuj to przezwycieżyć

Dziewczyny, jak ktoras zamierza karmic piersia to proponuje zebrac kolekcje malych sloiczkow (takich jak po przecierach dla niemowlakow albo koncentracie pomidorowym) i nauczyc sie wyciskac pokarm dlonia (nie zadne tam sprzety odciagarki duperele) jezeli jest raka mozliwosc.

Na poczatku, po porodzie zanim ilosc mleka sie ustabilizuje zamiast go odciagac i wylewac to do sterylnego sloiczka i zamrozic   i tak ciagle  kiedy sie da. Raz plus jest taki, ze wtedy piersi produkuja odrobine wiecej mleka niz jest potrzebne wiec nie grozi jego brak i szybkie znikniecie. Dwa, ze po jakims czasie mozna uskladac zapas okolo 30 porcji. Nie ma wtedy stresu ze zjedzeniem bigosu czy wypiciem lampki wina, bo w zamrazarce zawsze jest zapas na tydzien

Nie ma stresu z zostaniem gdzies na noc, naglym wyjsciem na zakupy itd. Po paru miesiacach kiedy dziecko je juz inne pokarmy nie jest to tak konieczne,  ale przez pierwsze miesiace taki zapas ratuje tylek i daje duza wolnosc.

Sloiczki moim zdaniem sa lepsze niz woreczki foliowe bo jednak plastik to plastik

Iceni zadam głupie pytanie pewnie, ale czeka mnie to lada dzień a chciałabym właśnie np odciągnąć pokarm i żeby mąż wstał w nocy nakarmił czasem dziecko, czy napić się winka po tych 9 miesiącach po suchy, czy po prostu zjeść moje ukochane grzyby (!!).. jeśli odciągam pokarm który będzie podany np. za 3 h to chowam go do lodówki? jak potem podgrzewam?