Dom i mąż - Netkobiety.pl

ja rozumiem Twojego męża. miałam tak samo - pojechałam na wieś za miłością - do dziś sobie pluję w brodę.
jestem i będę mieszczuchem, miasto i wieś to są inne światy.
w mieście pracuje się w inny sposób, co nie znaczy że lżej, ja bym powiedziała że nawet ciężej.
ja wróciłam do miasta a mój były został na wsi.
Dziękuję Bogu za dzień w którym postanowiłam zostawić wieś.

Panna ale mąż Autorki nie musi oporządzać zwierząt i wywalać gnoju, tylko ogarnąć trawnik, śnieg czy opał DLA SIEBIE WE WŁASNYM DOMU. A to jest różnica. Szczyt lenistwa Autorko ze strony Twojego męża.. sam chciał dom, to trzeba o niego dbać, samo się nie zrobi. To nie mieszkanie w spółdzielni i nikt mu nie rozpali sam, a Ty też nie bądź głupia i wszystkiego sama nie rób za niego, bo to się nigdy nie skończy. Nie chce kosić trawy i odgarniać śniegu? Weź pieniądze i zapłać jakiemuś mężczyźnie NIE PO STUDIACH, który to zrobi z pocałowaniem ręki. Ja bym jeszcze dodała, że pan w chlewie nie mieszka i jak się za takiego ma to niech służbę najmie.. tak bym na Twoim miejscu zrobiła, bo to śmieszne jest i kompletnie nie rozumiem.. dorosły człowiek a nie wiedział z czym się wiąże posiadanie domu? to nie tylko miłe grille w lecie i cudne wieczory zimowe przy kominku.. możesz mu pokazać mojego posta A tak serio to Ci współczuję. Bo tak można co chwilę się przeprowadzać, bo a to w domu źle, w mieszkaniu też niedobrze.. leń. A przyszło mi coś do głowy. Weź w zimie jak będzie zimno i będziecie siedzieć w czapce i kurtce - zaproś po cichu znajomych czy rodzinę na wizytę - jak zapytają dlaczego siedzicie w ubraniach wierzchnich to odpowiedz: "bo mój mąż jest po studiach i uznał że zbyt uwłaczające dla niego jest rozpalenie w piecu więc sami rozumiecie może koc Wam dam to będzie cieplej" - serio. Może tak się ze wstydu spali, że w podskokach poleci do pieca, bo to nie ma się co pierdzielić.

Hahaha Genialne! W stu procentach się z Tobą zgadzam. Mąż leniwy jak cholera. Kopa w dupsko i niech zapierdala. Zresztą przecież palenie w piecu to robota na 15 minut 5 razy w ciągu dnia, a odśnieżanie robi się raz dziennie albo i rzadziej, zależnie od pogody. Trawę kosi się co kilka dni i to tylko w lecie, więc nie wiem o co on ma ten ból dupy. Trzeba być naprawdę leniem do potęgi ntej, żeby robić problem z takich sporadycznych czynności. Pola nie uprawia, ogródka nie pieli, kwiatów nie sadzi, no ja prdl! Wymaga się od niego minimum koniecznego do życia na wsi. Nie wiem co on miał w głowie jak sobie wymyślał tę przeprowadzkę. Mam nadzieję, że chociaż dzieci nie macie, bo ten koleś nie jest zupełnie przystosowany do życia. A do pracy chociaż chodzi czy też go utrzymujesz, bo on jest po studiach i szlachta przecież nie pracuje!

Zrób tak, jak chomik radzi.

Ach te angielskie trawniczki Ja nie mam znowu tak dużo zielonego wokół ale koszenie, to 4 godziny ze spalinową kosą. Kosiarką na razie się nie da.
Natomiast w powyższym przypadku chyba trzeba zakończyć eksperyment pt. "mieszkanie na wsi". Nie każdy wytrzymuje, m.in. psychicznie. Znajomy marzył o tym i w końcu zrealizował ale nie wytrzymali psychicznie, że kiedy zapada zmrok, to wokół nie ma żywej duszy, ciemno naprawdę, a nie tak jak w mieście nocą. Ja się wcale na dom na wsi nie napalałem, bo wiedziałem, że większość zwykłych obowiązków spadnie na mnie ale czego się nie robi...
Co do palenia w piecu - jak to taka straszna wieś, że gazu nie ma, to można sobie postawić zewnętrzny zbiornik na gaz i piec gazowy albo olejowy i zbiornik w domu. Odpada codzienna obsługa pieca ale koszty wzrosną... coś za coś. Niestety reszta atrakcji raczej zostanie. Jak się obluzuje rynna, to facet musi się chwycić za drabinę i działać. Na dach od czasu do czasu wleźć, drzewka podciąć, jak się złamie wykarczować, płot pomalować, wodę z piwnicy wypompować
Jak się umawiać z kolegami na picie, to z noclegiem albo wyżebrać aby kobieta przyjechała w środku nocy i zabrała, bo taksówkarze liczą jak za mokre zboże...

Twój mąż jest po prostu leniem.

Zrozumiałabym jeszcze, gdyby chodziło o robotę w gospodarstwie rolnym, ale błagam, skoszenie trawnika, napalenie w piecu?
Żenada.

Lenia kawał... Nie chce mu sie łopatą śniegu odwalać, to niech brnie przez zaspy Czy w pracach wewnątrz domowych jest taki sam? Też mu się tak nic nie chce typu np. wymienić uszczelkę w cieknącym kranie itp. , czy dyplom również mu na to nie pozwala?

A do chleba i masła się chociaż dokłada?

Tu może mieć rację, zależy jaki ten wasz dom. Jeśli budowany "po staremu", a ten piec coś na to wskazuje, to montaż instalacji solarnej wiąże się najczęściej z wymianą całej instalacji wody. Instalacja solarna ma swoją wydajność, a system z założenia jest przygotowany pod współczesne instalacje, gdzie są małe przekroje rur i mała ilość wody w obiegu. W starych układach jest za dużo wody żeby solary dały radę działać efektywnie. W tym przypadku koszt wymiany instalacji może się nigdy nie zwrócić a propos stosowania solarów. A może mu się po prostu nie chciało się...

Czemu nie chciał solarów... bo to po prostu wiązałoby się prawdopodobnie z jakąś pracą fizyczną... No niby jest firma która to instaluje ale możliwe że trzeba by bylo też jemu coś zrobić... Ogólnie on zachowuje się tak jakby sobie wynajal kwaterę w jakimś gospodarstwie ekologicznym i niczym poza jakimiś podstawami egzystencji nie robi nic. On zyję tak jakby dalej żył w mieście.
Ja np pracuje w godz 9-18, on 8-15,a co za tym idzie on jest w domu szybciej. I nie jestem w stanie ogarnać wszystkiego bo po powrocie muszę sobie narąbać drewna, przynieść je do domu, rozpalić w piecu - a pan siedzi i czeka bo chce sie umyć. Oczywiscie mogę nie rozpalac ale wtedy ja tez pojde spac bez kąpieli. I oczywiscie ten sam argument - zniszczy sobie ubranie, pobrudzi rączki albo stanie sie prawdziwa tragedia - WBIJE SOBIE DRZAZGĘ.
Zamówiłam drewno na opał - juz w klockach tylko niektore trzeba przerąbać na pół, trzeba bylo to ułozyc... Ja wiem mozna by bylo kogos wynajac ale po co? Ukladanie drewna chyba wielkim wysilkiem nie jest. Ja ukladalam - on leżał się opalał.
Ja nie mogę powiedzieć że nie robi nic - bo robi,i posprząta i coś ugotuje. Ale nic poza to, nic poza jakieś obowiązki domowe które wykonuje się np w bloku.
Jego zachowanie jest tak denerwujac. irracjonalne że czasami już wybucham płaczem... Ostatnio dzwoni do mnie (ta sytuacja była powodem zalożenia takiego tematu na forum) że pn by ma obiad zrobił danie xxx i pyta czy produkty te sa w domu czy kupić. Mówię mu co kupić i dodaje aby nie kupował marchewki no ja posiałam warzywa w ogródku i już jest duża. Wracam do domu po pracy i widzę że marchewka kupiona, pytam dlaczego kupił a nie urwał tej z ogrodu. I tu pada odp - bo by miał ziemię za paznokciami.
Ja nie wiem, moze to banał - ale pol nocy przebeczałam bo na sie staram a wpadam na sciane i to w postaci mojego męża ktory niszczy wszystko...

Ty rąbiesz drewno i rozpalasz żeby on mógł się wykąpać? ŻARTUJESZ SOBIE DZIEWCZYNO? co Ty robisz najlepszego?? wiem że i Ty w zimnej wodzie się wymyjesz, ale po prostu wynajmij kogoś, nawet do układania drewna i tyle. Nie ważne czy to ciężkie czy lekkie. TY jesteś KOBIETĄ, nie jego cieciem od brudnej roboty. Sam chciał tam mieszkać, więc nie może mieć teraz do Ciebie żalu, decyzja była wspólna. A jak zajdziesz w ciążę to co?? Z brzuchem będziesz z siekierą po podwórku latać? Weź się puknij w głowę - przepraszam, ale sama podkarmiasz lenia i zbierasz tego plony.

Jezu na

Twój maz to zwykly obibok i leniwszcze jest.

Myślę, że Cyngli dobrze go rozpracowała.
Musisz rozmawiać z tym "dzieciakiem", bo sobie ewidentnie nie radzi z tą przeprowadzką i zmianą stylu życia .
Głupio by było, aby małżeństwo się rozpadło z tego powodu.
Tyle tylko.... Kochana, czy Ty jesteś w stanie zrozumieć męża, tego że nie potrafi i nie chce (a dlaczego??) się zaaklimatyzować, coś zmienić, bo jak tu widzę, że ty wyjesz w poduszkę, bo "twoja bajka" się nie ziszcza i tyle. Sama nic nie odpuszczasz.
I te marchewki... . No samodzielny jest, to sobie kupił w sklepie. Nie musi być wszystko tak jak z twojego obrazka i wyobrażenia o życiu na wsi.
Moim zdaniem powinnaś i ty odpuścić i on jakoś wziąć się w garść.
Każda para musi sobie jakieś podejścia do rozwiązywania kwestii spornych wypracować.
Z jakiś mediacji możecie skorzystać?

Jest jak sądzę wiele osób których marzeniem jest taki, własny kąt, oddalony od tego szumu dnia codziennego
gdzie się można "rozpłynąć" w tym "izolowanym" środowisku z partnerem

Może i leń ten Twój partner, może rzeczywiście nie potrafi, przerasta go to,
z jednej strony piszesz że się chwali przed znajomymi, czyli jakąś wartość tego czuje

z drugiej strony taka dziecięca bezradność, w podstawowych sprawach,  nie trzeba tu przerzucać tematów wioska-miasto
równie dobrze miałby problemy w podmiejskiej aglomeracji, w przypadku kawałka działki i domu

wszędzie coś trzeba robić, bo się to zepsuje, bo tam cieknie, bo tu coś się urwało, a tam farba odeszła, no kurde życie

może warto zmienić sposób komunikacji,
w pewnym sensie zaprosić do pomocy, do wspólnego działania,
podziękować za drobne sprawy

może ktoś napisze że facet, to powinien wiedzieć co ma robić, chore, powinien ale czy musi??

zdecydowanie inna przecież motywacja gdy MUSZĘ, a gdy CHCĘ
wiele osób ma problem z odnalezieniem siebie w nowej rzeczywistości, zwłaszcza gdy spada na głowę w dość szybkim tempie

można poznać ludzi w podobnych realiach, faceci o problemach z natury lubią rozmawiać z facetami

niestety życie płynie dalej i ile można siedzieć i podziwiać "swoje dzieło", trzeba dupę ruszyć z tego błogostanu

Autoko oznajmij swojemu mężowi, że skoro nie będzie się kalać przyziemnymi sprawami-powinien najac kogos kto wyręczy go z obowiązku.
A jeśli jego wyższe wykształcenie nie daje mu możliwości zarobić na "służbę" niech zadziera kieckę i bierze się do roboty, bo Ty "ściągasz "spodnie

Zdewastowana, dobra z Ciebie kobiecina, ale dałaś z siebie zrobić parobka. On się chwali przed znajomymi tym co TY robisz. Nie uważasz, że czas z tym skończyć? Przestaniesz plewić,palić, rąbać-on zobaczy że zabawa się skończyła-nie będzie miał się czym chwalić - może zakasa rękawy, może. Czas na poważną rozmowę, ale nie taką gdzie się krzyczy i grozi, nie spełniając potem obietnic. Taką rozmowę , w której Ty stawiasz granicę i mówisz dość. Dość, bo jesteście partnerami na równych prawach i obowiązkach, a nie panem i służbą. To jest z jego strony brak szacunku wobec Ciebie - pokaż mu że Ty sama masz ten szacunek w stosunku do siebie i nie pozwól się tak traktować.

Wczoraj próbowałam porozmawiać z mężem... Kolejny raz zasugerowałam mu że skoro uważa że takie banały upokarzają go to niech kogoś wynajmie... Ogólnie nasza rozmowa jakoś skupiła się na temacie pieca i powiedziałam mu, że niech kogoś znajdzie kto bedzie siedzial u nas w domu tylko po to po podkładać do pieca - czy też rozpalić, skoro dla niego to takie uciążliwe. Stwierdził, że to idiotyzm, że on nikogo obcego do domu ot tak nie wpuści a już na pewno nie pod naszą nieobecność (w tym wypadku pod moją nieobecnosć). Zapytałam wiec jaki ma pomysł ma rozwiązanie tej sytuacji zwłaszcza że to jest problem dnia codziennego a co gorsza zbliża się jesień, zima... No i wymyslił... Abym ja przyjeżdżała w dzień na przerwie w pracy i paliła w piecu i problem rozwiązany... I on będzie miał ciepło. Na weekend wyniszę się do rodziców - na chwilę obecną mam go dość.

Sorry, ze musze to napisac, ale Twój maz to prostak, który na dodatek WCALE Cie nie szanuje. Uwaza, ze dopóki latasz wkolo jego "gwiazdy", robisz za sluzaca i generalnie podcierasz mu tylek- to jest fajnie- a jak masz JAKIEKOLWIEK granice, własne wyobrażenie o tym jak powinno wygladac Wasze zycie, to on ma to gleboko gdzies.

Na tym wyjeździe do rodzicow, to ja bym dobrze przemyslala czy chce być w takim malzenstwie

Nie wierzę . Gdzieś ty takiego rodzynka znalazła? . A tak na poważnie, może zrób sobie dłuższe wakacje od męża i wróć na wiosnę, jak śniegi stopnieją. Mówię serio. Zobaczysz wtedy jak sobie poradził. Nie wierzę .

Masakra. Po co Ty z nim jesteś?

Czytam i oczom nie wierze. To nie jest mieszczuch, to jest smierdzacy len.

Tu nie jest mowa o dojeniu krow, pieleniu burakow, wywozeniu obornika.
Tu chodzi o niewielkie prace wokol wlasnego obejscia. Powiedziec ci cos? moj maz tez jest po studiach. Mieszkamy na wsi, choc jestesmy wychowani w miescie. Uczylismy sie wszystkiego sami od zera.
Tez zima palimy w piecu, bo drewno jest tansze od gazu. Mamy gazowe ogrzewanie, ale kominkowe cieplo jest inne, milsze...Moj maz cale lato po pracy jezdzi  malutkim "dzikiem"-traktorkiem do lasu i sam tnie dlugasne bele w kawalki. Laduje, przywozi, rabie, uklada.... Ja z tym piecem to az zaniemowilam. Leniuch smierdzacy, a ty probujesz tu nam  wciskac ciemnote, ze... Misio jest  mieszczuch. W miescie zas bedzie, ze Misio za delikatny, by odkurzyc...dajecie sobie dmuchac w kasze, kobitki. Ja bym mu szybciutenko dziadowi jednemu pokazala, jak sie pali w piecu, leniuch jeden pieprzony, a nie mieszczuch. Ja sie dziwie takim kobietom, ktore na wlasne zyczenie daja sie robic w bambuko. TY SIE NIE SZANUJESZ. Placzesz nocami- czy to cos zmieni? Ultimatum mu postaw, a nie wyrykuj do poduszki! To pancio jest i narcyz. Nie wiem, czy macie dzieci. Ale plodzic dzieci z takim leberem to nieodpowiedzialne i lekkomyslne. Bedzie brzydzil sie zmieniac pieluszki, bo za paznokciami dostanie gowienko, a osrany niemowlak  smierdzi i w ogole.
Lepiej posiedziec w czapse i w kufajce przed telewizorem. I tak bedzie robil.

Qurwaaaaaaaaaaaa....nie wierze.

Ja tez nie wierzę, ze dajesz się tak wykorzystywać a on ma dwie lewe rece do obowiazkow domowych. Co to za argument, ze jest po studiach?:) To tym bardziej powinien być zaradny, a nie zachowuje się jak szlachcic na dworze, a ty jesteś sluzaca. Jedyne wyjście: sprzedać dom i wyprowadzić się razem do miasta. On się nie zmieni raczej a ty zaharujesz się na tej wsi. Tym bardziej, gdy pojawiają się dzieci.

Niezły laluś, w większości przypadków to kobieta by pracowala razem z facetem. Tyle, że ty go nauczyłaś tego, ze tak może, bo ty i tak to zrobisz. Jak to widział jakiś sąsiad, to musieli mieć niezłą polewkę z twojego faceta.

A z jakich powodów zawarliście małżeństwo, skoro to taki mezalians?
To, że nie będziecie mieć dzieci ustaliliście wcześniej?

Nie bardzo rozumiem pytania... Ja znam tylko małżeństwa zawierane z miłości. I ja wyszłam za mąż również z tego powoadu.  A dziecie nie chcemy mieć bo ich nie lubimy.

Tak tak ja wiem że to wygoda i kombinactwo z jego strony... Tylko jak wyegzekwować aby coś robił? No ja już pisałam, ja jż męcze się z tym prawie rok - i ani prośbą ani groźbą...

Wszystko zależy od charakteru Twojego meza, także sa dwie szkoły działania:

1) Jeżeli Twój maz to taki facet, co zawsze musi mieć racje, taki maczo co zawsze musi wygrac i musi  wyjść na jego, to najlepszym sposobem jest przekonać go, ze sam zmienil zdanie i ze rabanie drewna to rzecz, która może się przed znajomymi pochwalić. Nie wiem, rozplywaj się nad muskularnymi drwalami. Mow mu jak Cie kreci, kiedy widzisz go robiącego cos fizycznego. Niech zacznie sobie kojarzyć machanie siekierka czy zasuwanie na kosiarce z tym, ze jego kobieta się na niego napala.

2)Jeżeli Twój maz jest jednak wygodnicka lebiega, który woli, żeby za niego robiono i podejmowano decyzje- taki Piotrus Pan w krótkich spodenkach-to jedynym rozwiązaniem jest jasne przedstawienie obowiazkow i zelazne egzekwowanie ich wykonywania. Co niestety jest meczace. I może nic nie zmienić. Zreszta, pytanie za milion dolarów, czy chcesz grac role mamusi dorosłego faceta?

Czyli tak generalnie opcje sa dwie: manipulacja albo nadzorowanie. Szczerze mowiac, nie wiem, która dla malzenstwa jest gorsza

Przepraszam za ewentualne błedy ale piszę z telefonu. No więc tak... Znamy się ok. 8 lat, małżeństwem jesteśmy od lat 5. Poznalismy się przypadkowo w moim poprzednim miejscu pracy. I to bylo tak, że ja wtedy mieszkałam jeszcze z rodzicami w gospodarstwie. On mnie tam odwiedzał - i pomagał, sam z własnej woli. Było nawet tak że w pracy urlop brał aby cos u nas pomóc, ogólnie był zadowolony, to mu się podobalo... I już wtedy mówił, żejeśli kiedyś się wzbogacimy to sobie też zafundujemy domek na wsi itd. Po ślubie wynajęliśmy mieszkanie. Mąż nie bardzo chciał aby tak było, on chciał abyśmy wzi3li kredyt i kupili jakiś domek, ja się tego kredytu bałam bo wiadomo dziś praca jest, jutro już nie a kredyt spłacać trzeba. No nie ma co ikrywać ale obojgu nam przeszkadzało ówcEsne miejsce zamieszkania, to były dość nowe budownictwo, głównie rodziny z dziećmi, cały czas jakieś krzyki, hałasy, stuki, remonty, do tego w tamtym czasie ktoś inteligentny wymyślił sobie że niedaleko nas zrobią "tymczasową" obwodnicę dla samochodów, w tym dla tirów więc nawet nocami spokoju nie było. U mnie pojawiło się złe samopoczucie, zaczęły mi łzawić oczy, miałam duszności, bezsenność, stany depresyjne - przez co brałam leki i byłam w szpitalu psychiatrycym itd. Była też taka niemiła sytuacja z sąsiadami i postanowiliśmy szukać domu. No i ależliśmy dom, do remontu, nasi rodzice nam pomogli w jego zaakupie i tak właściwie  my zaraz się tam przenieślismy. Że tak powiem mieszkalismy w tym burdelu, pilnowaliśmy ekipy remontowej, sami też dużo robiliśmy, póżnej też był ok, i to się zmniiło w zeszłym roku, coraz rzadziej chciał coś robić, coraz wiecej słyszałam, że on jest nato czy na tamto za bardzo wyksztalcony itd. Mi się wydaję że dopóki to wszystko było jakąś atrakcja, odmianą raz na jakiś czas toto było super, fajne i ok. Ale w momencie gdy to stałą szaarą rzeczywistością to już przestało być fajne.
Co do podziału obowiązków to jest tak jak mówiłam, takie podstawy problemem nigdy nie były i nie są... ale coś ponad to no to już ja tego wyegzekwować w stanie nie jestem.  I to też nie jest tak że on z czymś zostaje zoswiony sam ale wielokrotnie proponuje abyśmy coś zrobili razem - będIe fajniej, raźniej. Ale nie.
Wiecie ja tak prawde mówiac nie mam w nikim wsparcia. Moja mama twierzi że to wstyd sie rozwodzic, wyprowadzac a co za tym idzie nie moge u nich siedzieć dłużej niż ten weekend... Ona twierdzi ze takie sa "chłopy", ich sie nie zmieni, trzeba zaakceptowaac jaki on jest, zagryźć zęby i iść samej zrobič co trzeba...

No ja tam sobie ewidentnie nie radziłam... Gospodarstwo moich rodziców jest na uboczu, do drogi asfaltow jest do nich prawie 4 km  więc tam tak naprawdę byli mieszkańcy okolicznych gospodarstw. Inna sprawa jest taka ze ja nigdy wcześniej wtedy nie mieszkałam w mieście.

A co do męża - pracy nie zmienił ale objął inne stanowisko. Ja tego środowiska nie znam, nie znam tego towarzystwa, jakoś nam nie po drodze. Ale być moze jest w tym coś na rzeczy bo kiedyś ktoś tam od niego z pracy podrzucał coś dla meża do domu to z jego strony pały komentarze że zadupie , czy światło mamy itd. Ogólnie taki zadufany w sobie. Ale czy faktycznie tak tam jest o to oni go tam buntuja to nie wiem..

Ten brak wiedzy i zainteresowania środowiskiem, w jakim się obraca mąż, rzeczywiście nie świadczy najlepiej o Tobie i o was. O czym rozmawiacie? Czy jesteś w stanie dać mu jakieś wsparcie? Czy po prostu uznałaś, że nie lubisz, nie interesuje Cię, nie ma o czym gadać. Nie musisz kochać tego towarzystwa, ale warto byłoby wiedzieć co nieco na jego temat. Dzięki temu mogłabyś szybciej zorientować się czy zmiana w zachowaniu męża mogła wynikać właśnie z tego wśród jakich ludzi przebywa. Tak ogromna i ważna część jego życia nie byłaby dla Ciebie kompletną tajemnicą. Co więcej rozmowy i wsparcia szukałby w Tobie, a tak wie, że nie masz pojęcia o niczym i nie chcesz wiedzieć.
Pozwoliłaś sama na to, żeby odgrodził całkowicie swój haj lajf, życie towarzyskie, swoje wykształcone środowisko , pracę, od przyziemnego życia na wsi i przyziemnej żony. Żonę nie interesuje co robi i co myśli, jak się zmienia, więc od żony się oddala. Niech niewykształcona żona zajmie się piecem, bo jego haj lajfu, kariery i wykształcenia nie zrozumie
Swoją drogą te jego obiekcje co do pieca, marchewki i drewna są żałosne i śmieszne. To, że nie obawia się pokazać tak bardzo ze swojej żałosnej i śmiesznej strony swojej partnerce świadczy, że niekoniecznie zależy mu tak bardzo na tej partnerce i jej dobrej opinii o nim...

Edit. Moja wina, odczytałam, że nie wiesz jakie objął stanowisko i kim są ludzie, z którymi pracuje. Pierwsze znasz, drugie nie. Ale też nie przesadzaj znowu. W końcu przyszłaś na publiczne forum i wywaliłaś swój problem . Słuchaj, ja tam nie wierzę, że mąż nagle takim leniem się stał, a tak go tu przedstawiłaś. Jaki ty masz zawód i czy jest możliwość, że mąż w jakiś sposób postrzega cię jako mniej zdolną, gorszą od niego osobę, bo ewidentnie każąc ci przyjeżdżać i rozpalać w piecu, za taką cię ma.

Doczytałam tylko, że w godzinach 9:00-18:00. Nie wychwyciłam, żebyś podawała rodzaj stanowiska i więcej szczegółów. No chyba, że jestem ślepa, wtedy przeparszam .

A co ci intuicja podpowiada? Dlaczego w mężu taka zmiana?
Leniem, jeśli chcesz go za takiego uważać, musiał być już wcześniej. To jest cecha stała.
I jak myślisz, dlaczego on cię tak nie szanuje?

Współczuję ci sytuacji, ale dojdź do przyczyny, wtedy może zrozumiesz co się kryje za motywacją męża i jego postępowaniem. Może wtedy coś ruszycie z tego impasu.