zabezpieczenie alimentacyjne - Netkobiety.pl

utrzymuję sama dom, płacę za niego kredyt. wychowuję sama dzieci. Opłacam nianię. Mąż też powienien za to wszystko płacić. on ma Ciągle wolne i zabiera dzieci tylko raz w tygodniu i na weekendy. A ja musze sama wszystko robić. Jak poopłacam rachunki i kredyt to niewiele mi zostaje z mojej pensji.

pracuję, ale mąż też pracuje. Kredyt jest wspólny i jakie moje rachunki? to też jego dzieci. skoro ja pracuję to nic mi się nie nalezy?? on mnie zostawił. powinien ponosić tego konsekwencje. bedzie teraz układał sobie zycie, a ja jestem ciągle z dziećmi. skoro brał ze mna ten kredyt to dlaczego ja sama mam go płacić? on wynajmuje teraz jakieś mieszkanie. I zgrywa tate roku. Jakby mu zalezało na dzieciach to by ich nie zostawił. Znalazł sobie kogoś i odszedł i powienien płacić. I jeszcze ciągle próbuje udowodnić że to moja wina że nas zostawił.
dzieci mam dwoje 4 i 7 lat.

edit>
na dzieci sąd nie chciał podwyższyć zabezpieczenia, nawet tego że na nianie musze wydawać 1500 zł miesięcznie nie wziął pod uwagę.

na rozprawie będą ustalone wyższe? ale na której rozprawie?? mnie mój poprzedni adwokat straszył że bedą niższe. mąż zarabia ok 5 - 6 tysięcy brutto. i uważam że powienien pokrywać większą cześć kosztów.
P.S. dziekuję za pomoc... nie rozumiem tylko dlaczego kazdy uważa że mnie się nic nie nalezy....

edit:
nie rozumiem też argumentacji męża w odniesieniu do pism o zabezpieczenia, gdzie on m.in. argumentuje ze zyjąc ze mną miał dochody 2100 netto i że to w zupełności pokrywało nasze koszty i że ja mam 1500 od niego i 500 od państwa itd. ale ja jestem sama. zostawił mnie i nie rozumiem dlaczego odwołuje się do czasu jak wcześniej zarabiał. skoro sobie poprawił warunki żeby żyć nowym życiem to niech nam też poprawi warunki.

chciałam się zaytać o to kobiet które się z tym zetkneły. Z prawnikami bywa różnie. Nie zawsze są w stanie uzyskać to za co sie im płaci. Musiałam już kilkakrotnie zmieniać adwokata bo sa to ludzie niekompetentni. Bardzo ucieszyła mnie wiadomość że na rozprawie zostaną przyznane wyższe. Narazie jest to sprawa rozwodowa, ale mój mąż uparcie nie chce przyznać się do winy i ww adwokaci z którymi współpracowałam też wciąż zamiast doprowadzić do orzeczenia o jego winie nakłaniali mnie do ugody wmawiając współwinę. Podejrzewam że mąż przekupił moich adwokatów dlatego nie trzymali mojej strony. Potrzeby dzieci są duże, a nianie mam bo ja też mam potrzeby i też chce zyć. Zostawił mnie z malutkimi dziećmi, a ja mam pracę, dom na głowie i nie jestem w stanie robić wszystkiego. ja zajmuje się dziećmi cały czas. Wlicz sobie w to chociażby noce ile to jest godzin? mąż bierze dzieci tak jak orzekł sąd w poprzednim zabezpieczeniu: raz w tygodniu i w weekendy. i ma swoje cudowne wolne życie z nową panną.

Nie wyobrażam sobie tak niskich alimentów... współczuję szczerze. Nie zrozumiałam dlaczego miałby być dwie osobne sprawy? Wstapiłam o rozwód z winy męża i odrazu o zabezpieczenie na czas trwania rozwodu alimentów na siebie i dzieci. Niestety nie otrzymałam zabezpieczenia w takiej kwocie o jaką wnioskowałam. Nie wiem dlaczego trudno miałoby być udowodnić winę. Mąż powiedział że mnie nie kocha i chce się rozstać i odszedł. Ciągle utrzymuje wersje że nie do kogoś i że to tylko koleżanka, ale jakoś jak nie miał koleżanki tej a miał inne to nie odchodził. zarzuca mi że ja wyjeżdzałam na weekendy, że pisałam z kolegami z pracy smsy, że robiłam sobie z nimi zdjęcia. ale to tylko koledzy. czesto pisali do mnie żartobliwie "słoneczko" "skarbie" a teraz ja mam być winna?? to on odszedł. nie ja. zostawił mnie z dziećmi i musze się sama nimi opiekować. jakby je kochał to zostałby z nami, pomógłby mi, nie musiał ze mną żyć, ale mógł z nami zostać.

edit. a co do adwokatów, to oni powinni brać stronę swojego klienta, a nie próbować go przekonać że sam był winny

Dwie osobne sprawy w sensie - jedna o rozwód, druga o alimenty wraz zabezpieczeniem. Alimenty zostałyby przyznane znacznie szybciej, bo sprawa o rozwód będzie się jeszcze ciągnęła długo.

...pozwól, ze reszty Twojego posta nie skomentuję...

Coś w tym jest...

A jak można komuś przysięgać, a potem pisać z kimś smsy typu skarbie, słoneczko??? Sam Ci te dzieci zrobił, nie było Cię przy tym???

No nic, myślę, że już powiedziałam Ci wszystko, co wiem, w sprawach prawnych, więc się pożegnam powodzenia

ja tu niikogo nie obrażam i też nie życzę sobie żeby o mnie pisano jakieś inwektywy. Skoro uważacie że on sam mi dzieci nie zrobił... spoko, ale ja sobie też sama nie zrobiłam. A zostałam z nimi sama. Pracuję, wracam do domu, daję im kolacje, robie lekcje, kąpie je, szykuje na drugi dzień, robię pranie, sama coś muszę zjeść. Nie mam nawet pięciu minut dla siebie. Możecie mówić że jestem pazerna, ale musze płacić rate za dom. płacić za prąd, za opał, za wodę. Kupić jedzenie, ubrania. Nie wiem jak miałabym nie mieć niani? pracuję do 18. Co mam zrobić z dziećmi? w biurze je trzymać? na ulicy? w aucie?? On sobie zyje jak chce, jeżdzi do tej swojej lali i jest zadowolony z zycia. Ciagle ma tylko pretensje, a że dzieci mają tableta, a że smartfona, a że źle je wychowuje a to a tamto. To niech wróci i się nimi zajmie.

obecny mój prawnik jakoś już winy nie widzi. I nie uważam żebym była zachłanna. Chciałabyś przez rok zyc pod jednym dachem z kimś kto Cie nie szanuje? kto wmawia Ci że Cię nie kocha, że to była pomyłka?? Namawia na rozwód bez orzekania o winie i zasłania sie dziećmi, że to dla ich dobra? siedział rok w domu ze mną i ciągle mowił że to dla dzieci. Ale jakoś je zostawił.

Miałam się nie odzywać, ale nie mogę się powstrzymać. A po jaką choinkę 4latkowi smartfon albo tablet???
I propozycję mam - oddaj dzieci mężowi i płać mu po prostu 1500zł alimentów. Będziesz mieć czas na swoje potrzeby i wszyscy będą zadowoleni. I nikt nie będzie miał pretensji, z kim i co Ty sobie piszesz, z kim sobie strzelasz fotki...

Tylko tych dzieci mi żal.

Dobra, przestałam się dziwić, że mąż wolał się wyprowadzić powodzenia życzę

Albo jesteś niepełnosprytna, albo trollujesz tutaj.

A że dzieci są dla ciebie najważniejsze to wiadomo...to twoja "karta przetargowa".

Nie rozumiem, jak oszukiwał, skoro powiedział, że chce rozwodu? Chciał, to złożył pozew, gdzie tu oszustwo? Dzieci są z Tobą, bo mu ich nie dałaś, więc nie miej pretensji, że je zostawił, no halo. I nie miej też pretensji, że się nimi trzeba zajmować, dzieci tak mają.
A tak swoją drogą - skoro miałaś "kolegę" i przyjaźniłaś się z nim przez ileś lat, a twój mąż go nie znał - bo sama tak napisałaś wcześniej - to co się dziwisz, że zaczął Ci grzebać w komputerze? nie pochwalam tego, ale widocznie miał powody. I skoro napisał do sądu, że zszokowały go Twoje bilingi, to widocznie coś w nich zobaczył, a co - to już sąd oceni.

A propos - to ten Twój łebski aktualny prawnik, który nie widzi w Tobie winy, doradził Ci złożenie pozwu o alimenty dla Ciebie? Jeśli tak, to gratuluję udanego prawnika.

I powtórzę - dzieci mi Waszych żal, bo ciągacie nimi jak jakąś szmatą. Ty bardziej.

A Ty co zobaczyłaś w jego bilingach? Że dzwonił do koleżanki? Ty miałaś kolegę, on koleżankę, proste.

Zrobisz jak uważasz. Ja bym nie chciała być z kimś, kto wprost mówi, że mnie nie kocha, tylko dlatego, że mam swoje potrzeby i będę zmuszona zająć się dziećmi czy braknie mi na coś kasy. A Ty o niczym innym nie mówisz - powinien być z Wami, bo Ty masz swoje potrzeby, ma płacić Twoje rachunki... Nic dziwnego, że wolał wyłączyć się z trybu bankomatu i przejść na tryb będę z kimś, kto mnie kocha.

A gotowałaś, zajmowałaś się dziećmi, czytałaś im, zabierałaś je na spacer? Teraz przecież też tego nie robisz, wzięłaś sobie do tego nianię. Pisałaś, że wyjeżdżałaś na weekendy, że niby na szkolenia? Pisałaś sobie z kolegą, ale jesteś ok, bo nie rozwaliłaś rodziny? Takie mam dziwne wrażenie, że dla Ciebie tylko kasa się liczy. I nie, nie uważam, żebyś go kochała. Jakbyś go kochała, to byś nie chciała go teraz wszelkimi metodami zniszczyć. Nic dziwnego, że poszedł w końcu tam, gdzie ktoś go w ogóle wysłuchał. I co takiego Ci zniszczył? Że musisz bardziej myśleć nad wydatkami, zając się dziećmi? Czyli nie przejmowałaś się tym do tej pory zbytnio...

No spoko. To by tłumaczyło Twój pozew o alimenty dla siebie
Weź Ty mu lepiej naprawdę oddaj te dzieci, a nie karm ich taką nienawiścią. I tak nie masz dla nich czasu. Smartfonem ich nie wychowasz.

nie oddam nikomu moich dzieci. I nie wychowuje ich smarfonem. Mam przyjaciół którzy mi pomagają a moim dzieciom niczego nie brakuje. To że cos mają wiecej nie jest niczym złym. Większość dzieci w tym wieku korzysta z gadżetow i nikt o to wojny nie robi.

Wiesz co, nie chce mi się już gadać... ale jeszcze powiem...

Skoro brakuje Ci kasy na Twoje potrzeby, to nie kupuj dzieciom smartfona, bo tego nie potrzebują. A nie żal się, że mąż ma Ci dołożyć kasy, skoro jesteś taka zaradna i zarabiałaś zawsze więcej od niego. Skoro masz przyjaciół, którzy Ci pomagają - chociaż nie do końca jestem przekonana - to zorganizuj to jakoś, a nie wydawaj 1500 zeta na nianię, bo dzieci w tym wieku też już jej nie potrzebują, zwykłym ludziom wystarcza zwykłe przedszkole i ewentualnie jakaś pomoc, kiedy przedszkole nie pracuje. Skoro nie chcesz oddawać nikomu swoich dzieci, bo tak je kochasz, to nie siedź i nie kombinuj, jakby tu bardziej udupić swojego męża, tylko je zabierz na spacer...
Wiesz, co mnie uderzyło w Twoich postach? Tatuś zabiera dzieci i tam się bawią - a mama im kupuje smartfona...

Chcesz być gwiazdą, to sobie bądź. Ale nie kosztem dzieci. Pewnie im jeszcze pieprzysz codziennie, jak to je tata zostawił...

Ty gotowałaś, sprzątałaś, wszystko cacy - kiedy to robiłaś, skoro w tygodniu pracowałaś, w weekendy wyjeżdżałaś, w nocy wisiałaś na telefonie? I w ogóle kiedy ten wredny chamski mąż zrobił Ci te dzieci, z którymi nie możesz się rozstać, ale drzesz gębę, ile to przy nich się musisz urobić i nie masz czasu na swoje potrzeby? W przerwie między telefonami? Swoją drogą, co to za straszne potrzeby, których nie da się załatwić podczas pobytu dziecka w przedszkolu np, że musi aż być niania za 1500zł, całodobowa jakaś czy co? Ty nigdy nic złego, Ty tylko jakieś niewinne fotki z kolegą czy smsy, ale jak mąż zadzwonił do koleżanki, to rozwalił rodzinę... Więc wytrzaskam go po ryju, a potem zniszczę w sądzie, a co, przecież go tak kocham, a on taki wredny, tak mnie skrzywdził...
Jakbym była Twoim mężem, to też bym sobie poszła. Do kobiety, która w jakiś sposób się mną interesuje.

I weź pod uwagę jedno - on nie zostawił WAS. Po prostu przestał Cię kochać i odszedł od CIEBIE. Nie od dzieci.

Czyli kiedy było to Twoje "postępowanie", zanim urodziło się drugie dziecko? Czy decyzja była na pewno Wasza wspólna?
Po co mówił, że kocha? Kiedy mówił? Podobno przez ostatni rok mówił, że nie kocha. Więc widocznie przestał, to się zdarza. A jeśli Ty kochałaś nadal, to trzeba było może powalczyć o tą miłość, ale na pewno nie awanturami i praniem po pysku...
Nikt nie mówi, że jesteś/masz być winna. Ale nic bez przyczyny się nie dzieje.

Ochłoń, naprawdę. Zemsta czy tam puszczenie go w skarpetkach - co pewnie i tak Ci nie wyjdzie, skoro tak dobrze zarabiasz - ulgi Ci nie przyniesie.

Naprawdę wolałabyś, żeby był w domu, nie kochając Cię, a bzykał sobie kogoś innego na boku? Moim zdaniem zachował się naprawdę ok, wyprowadzając się, zostawiając Ci dom i wnosząc o rozwód. I alimenty płaci bez problemu z tego, co zrozumiałam? I widuje się z dziećmi, zabiera je... Doceń to. Nie każdy facet tak ma. W końcu Ty też go kiedyś za coś pokochałaś, prawda?
A miłość - cóż, czasem się kończy i nikt za bardzo na to wpływu nie ma. Tylko że zaślepiać się nienawiścią nie warto. Naprawdę.

to ja wniosłam o rozwód, JA. On chciał nieorzekać o winie, chciał mnie zaciągnąć do prawnika i ze mną pisać pozew. Myslał że jestem na tyle głupia że sie na to zgodzę. Rok czasu mnie na to namawiał. Aż w końcu dostał pozew.

rozmawialiśmy, przecież w domu jest milion rzeczy do omówienia zazwyczaj.

mam nadzieje że ta jego panna kiedys też go tak zostawi. Że poczuje sam jak to jest. Skoro tak ją kocha że rozwalił dla niej rodzinę to może kiedys sam zobaczy jak to jest gdy ktos kogo kochasz odchodzi.

często brakowało na to czasu, dużo pracy, dom dzieci. Odkąd on poznał koleżankę już wogole nie rozmawiał ze mną. Później tez czesto twoerdził że ja go nie słucham itp. Ale ja miała naprawde dużo pracy. To wszystko trzeba było utrzymać.

A ja w kwestii formalnej...z kim twoje dzieci teraz spędzają czas?Z nianią, czy smartfonem?

on teraz nie zarabia tak mało. Nagle okazało się że potrafi sobie radzić. Wcześniej problemem było znalezienie lepiej płatnej pracy. Jak ja mam być szcześliwa? Narazie to on buduje swoje szczeście moim kosztem. Ja już nie chce z nim być, ale chce żeby też odczuł to że mnie skrzywdził, przez rok żyłam w ciągłej nerwówce, awantuchach, wyzywał mnie  od głupich, od wariatek. Że ja robię krzywdę dzieciom bo nie chce się normalnie rozwieść, a to nie jest normalnie? skoro chciał odjść to powien mieć jaja i się przyznać że nas zostawia, a nie doszukiwać się że ja to czy tamto. Wcześniej byłam taka sama i nagle go olśniło?? Mam taras i siedzę na nim, a dzieci nie mają akurat smartfona tylko się bawią.

No muszą się zająć sobą,skoro ty nie masz czasu,bo skarżysz się na forumie od prawie czterech godzin.Miałaś czas podać im obiad,czy to niani brocha?

Swoją drogą,niezłą strategię obrałaś...po zjebce, jaka z ciebie roszczeniowa baba,zaczynasz uderzać w ton biednej,skrzywdzonej,oszukanej,zdradzonej żony.
Naprawdę sądzisz,że ludzie się nabierają na takie tanie manipulacje?

EDIT:Nie wiesz,jak ja potrafię "dowalić" i raczej nie chciej się tego dowiedzieć
Zadałam rzeczowe pytanie.
Focha strzelaj do niańki... jak sobie pozwoli,ja na "księżniczkowatość" i pyszczenie, jestem odporna.

A po co miał szukać, skoro Ty zarabiałaś? I czy przy okazji nie wypominałaś mu tego na każdym kroku? Że zarabia mniej?

Normalnie. Tylko uwolnij się od nienawiści.

Nie, on po prostu sobie buduje. Ty też możesz.

A ty jesteś bez winy? Że przypomnę - trzasnęłaś go w pysk. Pewnie nie raz.

Tu akurat muszę się z nim zgodzić, bo dzieci na pewno by wolały kochających rodziców, chociaż osobno, a nie trzaskających się po ryjach.

Skoro oskarżyłaś go o coś, to chyba oczywiste, że musi się bronić?

Wcześniej Cię kochał. Potem widocznie było tego za dużo - i mu przeszło. A poza tym Ty wyciągnęłaś armaty - on też musiał. Możliwe, że w ogóle wcale o Tobie aż tak źle nie myśli.

I bardzo dobrze

Wszyscy go bronią i widać mają rację,nawet ja to robię...a nie znam gościa.Wystarczy to,co i jak sama przedstawiłaś.I to wiele o tobie mówi...i jako kobiecie i matce i żonie.
Tak więc,zbędne jest jakieś pierdolamento w tej kwestii.
Boli cię i szukasz zemsty,ale sama się do tego przyczyniłaś.

gdyby przestał z nią się kontaktować wszystko było by normalnie. Bylismy szczęśliwą rodziną, wszyscy znajomi mówią że uważali nas za idealną pare. Trzecia osoba w małżeństwie to zawsze jest problem. I ona je zniszczyła.
to prawda że dużo czasu poświęcał dzieciom.

to on przestał, znalazł sobie kogoś i tyle. Bronia go bo robi z siebie ofiare. Na poczatku wszyscy byli po mojej stronie, ale nastawił ludzi przeciwko mnie. Na szczęście zostały przy mnie osoby którym mogę ufać.

Przeczytałam całość i widzę tylko nienawiść,  chęć zemsty i pazerność. Myślisz, że jak dowalisz mężowi, to będzie Ci się lepiej spało?..Nie będzie.
Niestety, nie widzę tu nigdzie autentycznej troski o dzieci. Jak już wspomniano wyżej, dzieci są dla Ciebie "kartą przetargową", żeby się nachapać. Z całego serca żal mi tych dzieciaczków. Mam nadzieję, że chociaż niania ma w sobie dużo ciepła i miłości

ta "koleżanka" zabrała mi męża