Zabieg usunięcia obumarłej ciąży - Netkobiety.pl

Katek a co do za badania robiłaś?
Ja tak baaardzo przeżywałam wszystko co najmniej tydzień.. to był tydzień totalnej pustki i bezczynności..
później zaczynało być lepiej.

Katek czyli dostałaś takie spcjalistyczne badania? nie znam się na tym kompletnie.. ale przynajmniej Ty będziesz wiedziała na czym stoisz.

Wiesz.. nie mogę tego nazwać powrotem do normalności.. ale zaczęłam funkcjonowac.. śmiać nie potrafiłam się długo..

Witajcie w ten pochmurny poranek.
Ja chyba szybko sie ogarnelam, w zasadzie to trawilam dwie wiadomosci w tym samym czasie. Na poczatku w ogole nie dochodzilo do mnie ze jestem w ciazy...czekalam wiec na usg do 12 tego tygodnia zeby zobaczyc to na wlasne oczy. Moja owczesna lekarka na pierwszej wizycie, okolo 6tego tygodnia, wylala na mnie kubel zimnej wody, uswiadomila mnie ze bardzo duzo kobiet przychodzi do niej bardzo wczesnie i ze ona zawsze kaze im odczekac, ponoc ilosc kobiet ktore ronia przed drugim trymestrem jest tak ogromna, ze ona juz profilaktycznie nastawila mnie na najgorsze! Wyszlam zdziwiona aczkolwiek z innym nastawieniem, postanowilam grzecznie przeczekac do kolejnej wizyty biorac po uwage ze wszystko moze sie zdazyc....Kolejna wizyta to juz byl okolo 12 tydzien i wtedy zobaczylam to kochane malenstwo...ech...zakochalam sie i uspokoilam ze juz wszystko jest w porzadku. Wtedy tak naprawde dotarlo do mnie cale jestestwo tego stanu, milosc i strach zeby wszystko bylo dobrze. Pare dni pozniej zapisalam sie do ginekologa na usg genetyczne, wizyta byla umowiona szybko poniewaz te badania wykonuje sie do 13t6d. Wtedy tez, ku mojemu niedowierzaniu, dowiedzialam sie ze serduszko przestalo bic.... kolejne dni to byl emocjonalny roller coaster...czekanie na poronienie samoistne a w koncu umowienie zabiegu dwa tygodnie pozniej. Chyba przez te dwa tygodnie jakos do siebie doszlam wiec sam zabieg nie zostawil zadnego sladu na mojej psychice, pogodzilam sie, pozegnalam z dzidzia i ciaza, no i znowu uswiadomilam, ze w ciazy juz nie jestem.
Przeczytalam tutaj na forum ze nienarodzone dzieci nie odchodza tylko zmieniaja czas przyjscia na swiat, trzymajcie sie tego, mi pomoglo. Glowy do gory, wiara czyni cuda a pozytywne nastawienia jest niezbedne zeby wszystko wrocilo do normy. Ogladajac sie za siebie nie widzimy co przed nami a to przeciez jest najwazniejsze, nie tkwijcie w przeszlosci bo dzien dzisiejszy umknie waszej uwadze i tyle pieknych rzeczy moze was ominac. 

Milego dzionka

Hej dziewczyny! Ja niestety poroniłam w 7 tyg, dokładnie 22.06.2014 miedzy czasie dałam sobie czas na smutek i ból po stracie.na początku września pojechałam z mężem na wakacje odstresować się, także myślę że wyjazd mi pomógł . A od dziś rozpoczęliśmy z mężem znów starania, oby owocne:) Sienna nie wiem czy mnie pamiętasz z wątku stycz/lutówki wówczas miałam termin na początek lutego.Dzis uważam, ze doszłam do siebie i myślę pozytywnie,Wam tego tez życzę.Będę tu zaglądać na forum i mam nadzieje ze niebawem utworzymy forum czerwiec/lipiec 2015:)powodzenia!!!

Sienna a dużo krwi leci? Bo pierwsze co mi przyszło na myśl to plamienie owulacyjne albo implantacyjne.
Może też być tak że wszystko jest dobrze ale po zabiegu organizm sobie coś tam ustawia. No wiesz - kombinuje sobie jakby Ci te dni solidnie poukładać

Motylku, słyszałam, że rzadko kiedy są powikłania po łyżeczkowaniu.
Nie możesz zajść w ciążę? Może organizm jeszcze się nie zregenerowal, ale skoro miałam zabieg w marcu, a dziś mamy prawie październik, to już powinno być ok.

Zaproponowałabym Ci przejść się do dobrego lekarza w celu stwierdzenia na usg, czy jest ok. Hmmm

Czesc!
Weekend minal szybko, pojezdzilismy na rowerach z tesciami, 24 stopnie i pieeekne sloneczko! Trasa okolo 25km, wypadlam z formy przez ciaze i dzis zadek sie odzywa>

Kapek dzieki, wiedzialam ze moge na ciebie liczyc! A wiec to bylo cos pomiedzy plamieniem a zwyklym okresem, za duzo na pierwsze, za malo na drugie...tak jak w ostatni dzien okresu mniej wiecej. Czytalam o krwawieniu owulacyjnym czy implantacyjnym ale to ponoc krotko trwa a u mnie to sie dobre trzy dni utrzymywalo.
No nie wiem...trzeba odczekac i zobaczyc, w zasadzie fikołek nam sie udal tylko jeden w dniach w ktorych prawdopodobnie mialam owulacje wiec nadziei nie mam wielkiej ze cos zaskoczylo.

Motylek, przykro mi...ryzyko powiklan jest raczej minimalne, mi kazano przyjsc na kontrole po szesciu tygodniach. Sprawdzaja czy macica jest dobrze wyczyszczona i zagojona, slyszalam o ponownych zabiegach poniewaz kobiety nie byly dokladnie wylyzeczkowane a to grozi powiklaniem, infekcja itp.
Nie poddawaj sie i probuj dalej!

Zycze wam milego dnia!

Inka, dzieki, jestem pewna ze wszystkie juz niebawem bedziemy sie cieszyc odmiennym stanem! My wkladamy minimalna prace bo moj luby nie potrafi dzialac pod presja testu owulacyjnego, mam nadzieje ze to sie odmieni bo nigdy z tym problemu nie bylo a teraz cos go zablokowalo.

Plamienia implantacyjne to raczej nie byly bo zaczely sie przed ewentualna implantacja hehe...

Co u pozostalych dziewczyn? Odzywajcie sie, w grupie zawsze razniej!

Masz racje Kap, wczesniej wlasnie tak zaszlam w ciaze i moj do teraz sie smieje ze to bylo niepokalane poczecie ;-), wtedy to w ogole u nas posucha panowala haha a jednak sie udalo!

K.a.p masz rację. Może bezsensu liczyć dni płodne/niepłodne. Czekać tak naprawdę na spontan;)
Motylku, słyszałam coś o zrostach na macicy, ale tylko z internetu.
Zastanawiam się, czy by nie zajść wczesniej w ciążę, o ile się uda. Nie będę czekała 3 miesięcy. Za pierwszym razem tak było, i co, nic nie zmieniło. Płód był o wiele mniej rozwinięty, niż przy poprzednim poronieniu.

A wy co o tym sądzicie kochane?

Czesc!

Amika, budujacy post, dajesz nadzieje!

Katek, ja bym nie czekala. Prawdopodobnie masz wyznaczona wizyte kontrolna na ktorej sprawdza czy wszystko jest w porzadku. Ja moge sie starac po odczekaniu jednego cyklu i szesciu tygodniach po zabiegu. 3 miesiace to bardzo dlugo.

Motylek, nie bardzo ci pomoge bo u mnie wszystkie badania wyszly dobre wiec nie zaglebialam sie w tematyke powiklan. Chyba ze dlugo nie bedzie sie udawac to porobie dodatkowe badania.

Milego dnia i owocnych staranek!

No tak Miniu, jezeli sa problemy ze zdrowiem to na ogol lekarze zalecaja dluzsza przerwe. W przypadku poronienia naturalnego, bez powiklan i przy pelnym zdrowiu, nie wierze zeby trzeba bylo az trzy miesiace czekac. Macica szybko sie regeneruje jezeli jest zupelnie oczyszczona, znam bardzo duzo przypadkow moich znajomych ktore juz w nastepnym cyklu zachodzily w ciaze.
Powodzenia nam wszystkim!

Motylek...przytulam...Tutaj jest tyle dziewczyn ktore mialy problemy a teraz niancza dzieci. Nie trac wiary i pozytywnego myslenia. Czy dowiedziałas sie co dalej z tym robic?

Motylek,  powiedz kochana, skoro lekarz stwierdził wadę macicy, to miałaś inne badanie niż usg?
Poważnie to brzmi z ta wadą macicy. Da się to wyleczyć?
Ale pamiętam, że udało Ci się zajść w ciąże, to może nie wina wady?

Ja tez juz powoli glupieje.
Wyniki badań obrazują póki co, że jest u mnie ok ( TSH, zespół antyfosfolipidowy, toxoplazmoza, czynnik reumatoidalny). Cholera, wszystko mieści się w normie..;//

Wiesz, Motylku, z jednej strony to dobrze, że znasz prawdopodobną przyczynę poronienia. Teraz pewnie lekarz coś Ci zaleci.

Sienna, kochana, obyś miała rację.
Powoli zaczynam z siebie robić "monstrum". Niewiele się słyszy o 2 i więcej poronieniach.. a ja uważam, że coś jest nie hallo.
Dlatego chciałabym zajść w ciąże po 1 cyklu i nawet z czystej ciekawości utwierdzić się w przekonaniu, że naprawdę jest coś nie tak. Jednakże, jednocześnie przygotować się psychicznie, jak coś pójdzie nie tak.

Nie chcę czekać kolejnych 3 miesięcy na zajście w ciąże..
Mam głupie wrażenie, że czas leci niemiłosiernie, a ja stoję w miejscu, borykając się z poronieniami..
Nie wiem, czy mnie rozumiecie.

Katek będę może brutalna ale co znaczy nie chcę??? A eksperymentować ciałem i kolejnymi płodami masz odwagę??

Kochana, ciąża to nie jakiś wyścig, to nie ZAJDĘ BO CHCĘ, to nie kaprys chwili obecnej tylko ogromna odpowiedzialność za nawet tą malusią kropkę w brzuszku. Lekarz zaleca 3 miechy przerwy? Poczekaj, specjaliści naprawdę wiedzą co mówią.

Ja mam 2 poronienia za sobą, zawsze czekałam tyle ile było konieczne. Zaufanie i współpraca z lekarzem to droga do sukcesu a nie stawianie na TU i TERAZ.

Mam nadzieję że trochę ochłoniesz i podejdziesz do sprawy bardziej dojrzale

Zobaczymy co będzie..
Kiedyś coś się wyklaruje.
Co ma być, to będzie.
Momentami mam jakieś dziwne dni. Tłumaczę sobie to tym, że czas leczy rany..
Musi być dobrze.

P.s Dostalam niewiele badań do wykonania. A wizyte u gina mam 4 listopada. Za większość muszę zapłacić i to nie mało.

Minia, cholercia, bo może tak być..
Jutro wstanę i będę miała inne myślenie. Chyba mam gorszy dzień.

Dziękuję kochane za wsparcie.. Dopiero minął tydzień.. równo tydzień..brrr..
Dobra, już nie piszę;))

Uśmiechnęłam się pod wąsem;) Fajnie napisałaś k.a.p;) haha;)
Mam rozumieć, że znaleźli u Ciebie przyczynę? Wiem, że często się zdarza, że można mieć dobre wyniki, ale nie znajdą przyczyny..

31 minio..

Witam.Mam za sobą juź dwa poronienia.Pierwsze w 6 tyg. A drugą ciaze straciłam 8 miesiecy temu.Był to 12tc.ciaza obumarla.Do tej pory jest mi ciezko bo czuje sie z tym sama.Kobiety ktore to przezyly wiedza co to za bol.Pozdrawiam.

Witaj Piotrusiowa, zostan z nami! Otrzemy lzy i pomozemu jak bedzie trzeba, jedno jest pewne, nie jestes w tym sama... Staralas sie o kolejna ciaze w ciagu tych miesiecy?

Katek, przestan pisac kolejne upiorne scenariusze i nastaw sie pozytywniej bo wiesz ze stres jest powodem wielu komplikacji, czytalas ksiazke "Potega podswiadomosci"? Jak nie to koniecznie przeczytaj, lajtowo traktuje o sile pozytywnego myslenia, przynajmniej oderwiesz sie od myslenia o poronieniach ;-)

Kapek ty tu zostan bo masz pozytywne wibracje i dajesz zapal na przyszlosc!

A dla tych wszystkich pan z naszego towarzystwa ktore mowia o uplywajacym czasie przypominam ze ja mam 35 lat wiec nie mowcie juz wiecej o ostatnich dzwonkach bo po glowie dam!!! Ech, jedyne dobre to ze wygladam i czuje sie na 10 mniej bo byscie mnie w depresje wpedzily hahahaha

Milego wieczoru!

Witam!

Piotrusiowa, strach bedzie za kazdym razem, i zostanie na caly okres ciazy i po... Nie powinnas sie tym zadreczac tylko wierzyc w szczesliwe rozwiazanie!

Ech, ja mam dzis tyle do zrobienia ze juz mnie glowa boli!
Milego dzionka!

Witam dziewczyny, na forum wróciłam ostatnio a ten wątek zauważułam przed chwilą. Ja też niestety przeżyłam tą tragedię . Długo staraliśmy się o ciążę, w końcu przeszliśmy in vitro i się udało. Nie posiadaliśmy się z radoci ale niestety, będc na usg - pierwszym - okazało się, że serce bije bardzo wolno i zarodek jest malutki. Po 9 dniach oczekiwania kolejna wizysta i wyrok . Lekarz kazał oczekać 2 tygodnie żeby organizm sam się ocyzścił ale nic. Koniec końców trafiłam na zabieg. Lekarze próbowali najpierw tabletkami wywołać poronienie i częsciowo się udło jednak nie wszystko się oczyściło i zabieg był konieczny. Po zabiegu czułam się nienajgorzej poza tym, że byłam bardzo osłabiona. Najgorzej było z psychiką, nie dawałąm sobie rady. Mam swoje lata i obawiam się, że nie doczekam się dziecka. Starania można było podjąć po ok. 2 miesiącach. Wszystko zależało od tego kiedy @ się pojawiła. roszkę czekałąm dłużej a z natury mam długie cykle. Poszłam do gina i dał mi luteinę na wywołąnie. Wszystko się pojawiło i pojechałam na wizytę do kliniki. W kolejnym cyklu miałam kolejny transfer. Udało się, zaszłam w ciążę ale jestem w strachu, jeszcze nie byłam na pierwszym usg. Dopiero pójdę. Boję się potwornie. Jak zobaczyłam dwie kreski to zamiast się ucieszyć przeraziłam się. Tak bardzo boję się powtórki. Wiem, powinnam się cieszyć ale strach jest silniejszy. To co przeżyłam ostatnio było koszmarem i nie wyobrażam sobie, że miałąbym przechodzić przez to ponownie. Myślę, że Wy rozumiecie co to znaczy bać się tego, że się udało i co to będzie dalej, żeby tylko nie usłyszeć wyroku.

Tak, to bylo koszmarne. Z jednej strony chcesz zeby zadzialaly ale z drugiej jak sie zaczyna to czlowiek chce wyc. Od momentu, gdy okazalo sie, ze jest zle swiat mi sie zawali. To byl koszmar. Jakos teraz funkcjonuje bo jest nadzieja, chce wierzyc, ze teraz bedzie dobrze. Ale boje sie potwornie. Po lyzeczkowaniu strasznie sie balam zeby nie porobily mi sie zrosty i zeby mnie nie pouszkadzali. Lekarz, ktory robil zabieg wiedzial, ze bede chciala dalej probowac i mowil mezowi, ze staral sie delikatnie. Dobrze, ze na niego trafilam. Facet byl wyjatkowy. Taki cieply i delikatny. Meza pocieszal. Ale nie zmienilo to faktu, ze bylo to straszne przezycie.

Piotrusiowa, mnie lekarz kazal odczekac ok. 2 miesiace. Po tym mniej wiecej czasie podeszlam do kolejnego transferu z in vitro.
Mysle, ze to czy odczekasz 3-6 miesiecy nie ma znaczenia. Mnie wszyscy ginowie mowili, ze to, iz raz poronilam nie oznacza, ze po raz kolejny sie powtorzy. Spokojnie probuj i nie zastanawiaj sie ile czasu odczekalas. Dziewczyny potrzebuja czasem roku i sie udaje.

Hej Ania, znamy sie z nadziejek :-). Mysle ze poronienie po dlugich staraniach, problemach z plodnoscia, probach in vitro, inseminacji, zastrzykach itp itd jest jeszcze bardziej traumatyczne. Ja nie mialam problemow z zajsciem w ciaze aczkolwiek jestem w twoim wieku i doskonale rozumiem ten wyscig z czasem.
Mysle ze strach przed kolejnym rozczarowaniem jest nieunikniony ale trzeba chociazby postarac sie skupic uwage na czyms innym, praca, ksiazka, film. Cokolwiek co ukoi nerwy. Trzymam kciukasy zeby wszystko bylo dobrze.

Piotrusiowa, bardzo dziwna jest ta teoria twojego lekarza...3 miesiace kazal czekac, dal kolejne trzy zeby zajsc w ciaze i to ma obnizyc ryzyko poronienia? Ufff, nie kumam.

Mnie juz trzeci dzien glowa boli, nie miewam z tym problemu a ostatnio laze jak snieta. Duzo pracy i zle spie wiec chyba czas na jakas regeneracje sil w ten weekend.

A wy co planujecie?

A in vitro jest na prawde szansa. Jesli ktos ma problemy to niech nie boi sie zdecydowac. Jest to wycienczajace dla organizmu ale do wytrzymania. Kosztowne ale jak jest sie w programi rzadowym dużo tansze. Na prawde daje szans e.

No probowac to zaczelam:) i mam nadzieje ze dlugo nie bd czekac zeby dowiedziec sie czy jestem w ciazy czy nie,ale przeciez to nie od nas zalezy w jakim czasie sie uda,ale mam nadzieje ze wszystko bd dobrze.