Skomplikowanie vs prostota - Netkobiety.pl

Autorko. Tobie zależy, jemu nie. Nie stara się abyś poczuła się, że jesteś dla niego ważna. Może Ty potrzebujesz miłości i dlatego tak go usprawiedliwiasz. Ale moim zdaniem lepiej być samemu niż z kimś kto nas nie szanuje, nie kocha, traktuje jako obiekt seksualny. Poza tym, czy podoba Ci się, że tylko spędzasz kilka godzin w miesiącu z nim? Poszukaj kogoś kto jest bliżej,  z kim możesz spędzać więcej czasu. Dodatkowo to tłumaczenie o wypiciu alkoholu aby zrobić Ci na złość.  To jest dziecinnada. Ale nie należy lekceważyć sygnałów a alkoholizmie. Osoby na forum opisały swoje spostrzeżenia na podstawie Twojego opisu i raczej uważają ten związek za nie rokujący.

Ja bym Ci radziła obserwować go i nie robić gwałtownych ruchów, bo wnioski jakie pojawiły się na forum mogą być mocno naciągnięte.
Nie miałam osobiście styczności z  problemem alkoholowym więc  traktuję alkohol ze spokojem. Czy po jednym mocniejszym incydencie można napisać, że facet jest alkoholikiem? Moim zdaniem nie.
Facet spotkał się z ojcem, może rozmowa była trudna, a może wręcz przeciwnie, była bardzo wesoła i alkohol popłynął większym strumieniem a nagromadzone emocje sprawiły, że napił się jeszcze w samochodzie.
Zwymiotował, Ty wyszłaś i można by to jakoś opanować gdybyś nie przyjęła  pozy nauczycielki. Bo Ty go informujesz dlaczego wyszłaś, jakby to trzeba było tłumaczyć. Podobnie z tymi pytaniami czy wie kiedy ma przestać. Jakbyś go nie zapytała to by pewnie nie wiedział gdzie ma tą granicę albo czy ją w ogóle ma. Potem dlaczego nie złożył Ci życzeń.
Takie pytania to nie pytania - to ukryty przekaz, że masz pretensje. Lepiej już by było powiedzieć facetowi wprost - chłopie, dałeś ciała, jak masz się ze mną spotykać to daj sobie na wstrzymanie z alko, bo co to za randka jak jesteś spity.
Ale Ty nie powiesz tylko będziesz owijać, żeby wyszło, że jesteś wspaniałomyślna, asertywna i ponad to.
Mnie nie dziwi, że facet się zaciął, bo sama bym się na takie metody zacięła. Masz coś do niego to mów wprost. Bo faceci są prości. A Ty komplikujesz.

Nie wiem czy on jest tym alkoholikiem czy nie, sama to musisz zaobserwować.

Bo nie odpowiada Ci jego zachowanie, a jemu Twoje, Ty chciałabyś, żeby było jak Ty chcesz, a on tak, jak on chce.

A to, że on się zablokował, to wynika nie z jakieś normy, tylko z jego osobowości, tak jak z  Twojej wyjaśnianie wszystkiego do podszewki, jednym słowem nie pasujecie do siebie.

Wracając do tego incydentu, on oczekiwał, że zostaniesz wtedy u niego, przyjmiesz jego nietrzeźwość za dobrą monetę, fajnie spędzicie czas, Twoja reakcja go wkurzyła, był zły, co dał wyraz później...
Ty z kolei zachowałaś się tak jak uważałaś, miałaś do tego prawo, on nie potrafił uszanować Twojej decyzji, bo nie była po jego myśli...
Jak więc tu się dogadywać w innych sprawach, nie da się spełniać wszystkich oczekiwań partnera, mamy swoje emocje i reakcje, często spontaniczne i ważne co z tym się zrobi dalej...

Ty chcesz rozmawiać, wyjaśniać, on nie... To jak tu się dogadać. Ale to też mówi o tym, że jego zachowanie ma Ci  powiedzieć, że musisz robić tak jak on chce, wtedy będzie ok, ale tak się nie da. To jest zachowanie toksyczne.

Dlatego biorąc pod uwagę fakt, że jeszcze nic, spotykając się tak okazjonalnie,  zrobił się taki kwas, to co tu dalej mówić...
Można powiedzieć, że masz związek nie dość, że na odległość, to jeszcze z doskoku, na dodatek, który Cię zawodzi, bez sensu.

Marnujesz czas, bo z tej mąki i tak chleba nie będzie.

Byłam w relacji z skorpionem. Tragedia. To są bardzo trudne osoby do współżycia. Ja bym wiała xD.

Nie myślałam, że zgodzę się Jack Sparrow, po pierwsze jak czytam jak mocno analizujesz, to muszę przyznać, iż godne Freuda.
Jeśli tak zachowują się 40 latkowie, to należy podziwiać 20 latków zakładających rodziny.

Piszesz mamy problem i trzeba go przeanalizować. Problem polega na tym, że jeśli problemem jest że dlaczego ubrał niebieską koszulę albo dlaczego nie był punktualnie to nie wymaga głębokiej analizy. Po prostu ubrał taką bo inna była brudna koniec tematu, spóźnił się bo był korek analiza, że mógł jechać przez Londyn jest zbyteczna.

Jeśli problem jest, że on nie zwrócił dostatecznie uwagi na Twoją nową sukienkę to też jest problem i to zasadniczy.

Jestem zwolennikiem rozmawiania o problemie, ale o problemie, o sytuacji jeśli potrzebujesz dobrej analizy polecam analizę SWOT, na jej podstawie analizujecie czy lepiej jechać w góry czy nad morze, zawsze się sprawdza. Jeśli nie ma go w PL nie ma problemu, można mieć dzielony plik.

My faceci z natury jesteśmy bardziej logiczni. Ty oczekujesz, że facet będzie emocjonalny jak kobieta. Tylko wtedy nie będzie facetem bo my działamy inaczej. Przede wszystkim poszukujemy tego co skuteczne, tego co działa. On chce się cieszyć relacją z Tobą a Ty chcesz wszystko rozbijać na czynniki pierwsze i analizować niczym naukowiec. Przeciętnego faceta to zmęczy i wcale się nie dziwię, że się zamyka bo pewnie ma dosyć takiej ilości pytań i rozkminek z Twojej strony. A prawdopodobnie im więcej daje odpowiedzi tym więcej masz pytań i analiz. Daj sobie z tym spokój i zacznij cieszyć się relacją z nim. Wtedy i jego podejście się zmieni.

Nie, nie oczekuję emocjonalności na poziomie kobiecym. Ale w sytuacji gdy robi się między nami kwas - oczekuję rozmowy. Takiej, która coś wyjaśni. Takiej, która pomoże mi rozeznać czego mogę po tym człowieku się spodziewać. Jak podchodzi do niektórych spraw - dla mnie istotnych.
I żeby nie było - to nie tak że on nie chciał rozmawiać. Rozmawiał. Ale jego wypowiedzi były dla mnie niejasne, niezrozumiałe, większość na zasadzie: to zależy od sytuacji, różnie może być, mam granice ale one są różne itd. Więc co mam wtedy zrobić? Cieszyć się relacją? Odpuścić temat mimo iż nic nie rozumiem?
Ja rozumiem podejście: cieszyć się relacją. Ale co w momencie gdy zrobił się kwas? Udawać że go nie ma i cieszyć się relacją?

Zgadzam się że jest szansa że nie usłyszę prawdy ale nie chcę tego zakładać. Wg mnie w relacji nie ma miejsca na zakładanie tego że nie usłyszy się prawdy. Wiem że z takim podejściem jest spore ryzyko na to że ludzie będą robić w wała, ale ja nie widzę innej drogi..
Zakładać że każdy okłamuje? To na czym tu budować? Ja ufam - do momentu aż to zaufanie zostanie zniszczone.

Nie, nie składa życzeń z okazji Dnia Niepodległości.
Dzień Kobiet jest dla mnie (i przypuszczam że dla wielu) właśnie świętem kobiecości, nie oczekuję prezentów, ale zaakcentowanie miłym słowem jest jak najbardziej przeze mnie mile odbierane. I nie uważam że kobiety są ważne bo są ładne Dnia mężczyzn nie obchodzę, obchodzę dzień chłopaka 30 września i wtedy jak najbardziej wszystkim istotnym mężczyznom rzucę chociażby: Wszystkiego najlepszego.

Dramy nie zrobiłam. Dzień później opowiadał iż kupił kwiaty córce i komuś jeszcze (nie wdaję się w szczegóły aby uniknąć pochopnych ocen). Spytałam dlaczego ja zostałam pominięta, odpowiedział, zakomunikowałam że mi przykro i tyle.
Aczkolwiek jego odpowiedź: bo byłem zły - stała się punktem do dalszej dyskusji - o co itd.

Odpowiedział dokładnie tak: bo byłem zły.
I tak, z automatu moje pytanie: o co? (miałam w głowie że w czwartek jak wychodziłam to pytałam czy jest zły - odpowiedział że nie) - to naprawdę w tej sytuacji bezsensowne pytanie?

I gdzie jest granica pomiędzy dzieleniem włosa na czworo a chęcią uzyskania odpowiedzi którą się rozumie i która kupy się trzyma?

Ikarzyca, czy mogę zapytać dlaczego rozstałaś się z mężem? Może masz pewne schematy których podświadomie się obawiasz?

Bo wiele ludzi nie działa jednowymiarowo. Często stanowisko zależy od kontekstu, sytuacji, osoby. Zauważ, że każda relacja jest inna. Odnoszę wrażenie, że Tu poszukujesz jakiegoś szablonu w który mogłabyś go wpisać. Co to ma Ci dawać? Poczucie bezpieczeństwa? Może porozmawiaj z nim przy innej okazji albo wymyśl konkretną sytuację i zapytaj co o tym myśli. Będziesz znała jego stanowisko w tej kwestii. Jedno jest pewne przestań rozbijać wszystko na atomy bo facet się katapultuje w ekspresowym tempie.

Tylko wiesz, żeby wszystko wyjaśnić i obie strony były zadowolone, to trzeba się zgodzić z drugą stroną w danej kwestii, a to nie jest łatwe, jeśli myślimy inaczej.
Rzadko się zdarza, że pozostajemy przy swoich zdaniach, bo zawsze któraś strona chce na siłę przekonywać do swoich racji, stąd wynikają kłótnie i nieporozumienia, więc ciężko, żeby obydwie strony były zadowolone,  mądrzejszy ustępuje i wydaje się, że problem zażegnany

Zbyt idealiatycznie podchodzisz do związku.

Są osoby z którymi generalnie ciężko się rozmawia.

Nie tkwij w tym, co Ci nie odpowiada, a już ten Twój partner, to mało której by odpowiadał.