Zawodowo/finansowo OK , życiowo/miłośnie DNO - Netkobiety.pl

[qu
Bardzo dobrze napisane. Żadna sensowna kobieta nie pójdzie mieszkać do kogoś.
Najlepszą opcją byłoby (gdy już kogoś pozna) za kilka lat sprzedać ten dom i kupić coś wspólnie z partnerką/żoną. Ale podejrzewam, że autor to z tych, co chciałby mieć dom tylko dla siebie (na wypadek rozwodu) i w dodatku ma mentalność 'nie po to tyle w niego zainwestowałem czasu i pracy, żeby teraz sprzedawać'. Więc słabo to widzę.
Jedyne z czym się nie zgodzę to opłacalność tej inwestycji. To jest opłacalne. Moi rodzice postawili dom w 2023 (stan surowy zamknięty + elektryka i kanalizacja) i na ten moment jest on wart o 200k więcej niż w niego włożyli.

Anewe napisał/a:

[qu
Bardzo dobrze napisane. Żadna sensowna kobieta nie pójdzie mieszkać do kogoś.
Najlepszą opcją byłoby (gdy już kogoś pozna) za kilka lat sprzedać ten dom i kupić coś wspólnie z partnerką/żoną. Ale podejrzewam, że autor to z tych, co chciałby mieć dom tylko dla siebie (na wypadek rozwodu) i w dodatku ma mentalność 'nie po to tyle w niego zainwestowałem czasu i pracy, żeby teraz sprzedawać'. Więc słabo to widzę.
Jedyne z czym się nie zgodzę to opłacalność tej inwestycji. To jest opłacalne. Moi rodzice postawili dom w 2023 (stan surowy zamknięty + elektryka i kanalizacja) i na ten moment jest on wart o 200k więcej niż w niego włożyli.

Jako że wygląda na to że dla autora zabezpieczenie na przyszłość jest bardzo ważne, to akurat wytłuszczony fragment bardzo do tego pasuje i świadczy o rozsądku. Moja ex też miała plany by sprzedać nasze mieszkania i kupić dom pod miastem. Nie zgodziłem się, nie tylko dlatego że wolę mieszkać w mieście, ale i dlatego że już wtedy czułem że moje mieszkanie jest znacznie pewniejsze niż moje małżeństwo. I miałem rację, bo przy jej specyficznym podejsciu (pierdolenie że "honorowy facet zostawia żonie  i dxiecku/dzieciom dom") jeszcze bym został bez chaty po rozwodzie.

Ja nie mówię że z jego perspektywy to jest zła decyzja finansowa. Myślę że dzieki temu będzie mial spokojną głowe i wygodne życie. Tylko nie rozumiem jak go to przybliżylo do założenia rodziny. Może jestem staroświecka, ale uwazam że rodzine powinno się zakładac z konkretną osobą. Na początek trzeba ja znaleźć, potem budować wspólną przyszłosć. A on ma dom gotowy na żone i dziecko, tylko nawet nie ma dziewczyny. Jakieś to wszystko postawione na głowie. Rozumiem potrzebe posiadania domu dla jego posiadania. Rozumiem że ktoś może nie chcieć kupowac mieszkania, albo że trafiła sie okazja i musiał ją wykorzystać. Ale nie widzę tego, że on jakoś będzie miał udaną rodzine tylko dzięki temu domowi. Nie spotkałam się z taka kolejnościa. Chyba że on kupił dom pod poprzednia laske i ona mu zwiała i teraz został z domem, ale sam.
Dla mnie to troche jakby kobieta ćwiczyła robienie męzowi kanapek do pracy, a potem je wywalała do kosza i raz w tygodniu puszczała sobie na full głośność mecz w TV żeby się przyzwyczaić że może kiedyś zamieszka z mężem.

Halina3.1 napisał/a:

Gdybys nie mial domu i byl rozrzutny to by bylo, ze nie mozesz znalezc partnerki, bo nie masz nic swojego. Serio to chyba frustratki gadaja ktore same nic nie maja i nie stac ich bedzie w zyciu na nieruchomosc, bo z tego co czytam po forach to w polsce bardzo drogo i ludzie sie pakuje w kredyty na cale zycie. Ty masz pod tym wzgledem duzo lepiej.

Kredyt na całe życie to biora ludzie którzy pracują na minimalną i nic nie dostali od rodziny, albo mają mocno chore dziecko na które idzie cała pensja. Normalne, zdrowe pary, bez nieszczęśliwych wypadków po drodze, z jakimś małym wsparciem rodziców z każdej strony, gdzie 2 osoby pracują na pełen etat, w miare wyspecjalizowane i w miare pracowite sa w stanie ogarnąć w 10 lat, nie rezygnując przy tym kompletnie z życia. A to mówię o ludziach biorących na zmiennej stopie. Tam gdzie mieszkasz macie stałe stopy? Jak tak to pewnie ludzie ogarniają to jeszcze szybciej.

I my nie mówimy o tym czy to dobra czy zła inwestycja, ale że to nie do końca jest tak, że on był taki sprytny i juz ma dom, to teraz znaleźć żone będzie z górki.
Normalna, pracująca kobieta, nie ma problemu żeby się dorabiać od zera z mężem, bo ma motywacje: współwłasność majątku nabytego w trakcie małżeństwa. Fajne, ogarnięte babeczki wcale tak nie cwaniakują żeby wkręcić się do kogoś na gotowe. Wolą kupić dom i go spłacać, ale np w planie uwzględnić dla nich garderobe, albo oddzielne łazienki, albo dobry dojazd do rodziców, żeby dzieciaki podzucac co jakiś czas itp. My tu mówimy o tym, że ciężko nam sobie wyobrazić sytuacje, gdzie on poznaje w miare rozgarniętą kobiete, przyprowadza ją do domu zbudowanego pod niego i mówi no to teraz tu mieszkaj i rób dzieci dla mnie na moich włosciach, a ona jest szczęśliwa i zadowolona że tak jej zycie się potoczyło. Tak samo laski nie chca mieszkac u rodziców faceta, nawet jak chata ma 400m i 3 piętra, bo też wiedzą, że finansowo tylko na tym tracą: wkładają kase w remonty i rachunki domu do którego nie mają praw i bardzo trudno będzie kase odzyskać. Gdyby chata kogoś pociągała to nasz forumowy Shini już by miał na podwórku 5 lasek kręcących się wokół niego żeby wejśc na chate jego starych.

A co jest złego w kredycie na 30 lat?

A co jest złego w kredycie na 30 lat?
W normalnych krajach ludzie tak żyją i w ogóle się tym nie przejmują, nie myślą: mam długi, jestem niewolnikiem banku itd.
Np. mój znajomy ma kredyt na 30 lat (teraz już zostało 25 lat) na 1.8% oprocentowanie stałe (przez całe 30 lat!), miesięczna rata niecałe 400 euro, zarobki ponad 3000 euro na rękę, ma ustawione zlecenie stałe, w ogóle nie myśli o tym kredycie. Mógłby nadpłacać, spłacać i po 3-4 raty na miesiąc, ale mówi: po co? Skoro to oprocentowanie jest śmieszne. Część nadwyżki z wypłaty inwestuje na giełdzie. A poza tym, co miesiąc leci gdzieś na city break na weekend, dwa razy w roku wakacje w USA czy na Arubie, gdzie tam sobie wymyśli. Jak pozna dziewczynę i będą chcieli wziąć wspólny kolejny kredyt to bez problemu go dostanie. Tak się żyje w normalnych krajach. A u nas dalej żyje mentalność w stylu: tyraj na dom, spłać kredyt jak najszybciej żebyś nie był niewolnikiem banku, na podróże i inne fanaberie jeszcze przyjdzie czas!

Przecież każdy chciałby pojechać na taka sponsorowaną wycieczkę, albo pomieszkać w nowym domu bez płacenia za  wynajem, a jednak można być z tego niezadowolonym.

zaq12 napisał/a:

Wiecie co, chce tylko Polke...
Nie róbcie zemnie frustrata.
To, że jakoś cudownie nie jest, nieznaczy, że jest tragicznie.

Jestes pewien ze chcesz Polke? Jesli masz mozliwosc, zacznij poznawac dziewczyny z innych krajów.
I mowie to z pelna odpowiedzialnoscia , po prawie 10 latach mieszkania za granicą.

Legat napisał/a:

Są kobiety wiecznie niezadowolone, to trzeba przyjąć do wiadomości i tyle. Zawsze będzie im coś przeszkadzało np. mieszkanie za darmo w nowym domu, albo darmowe podróże. Są w stanie tak jak tutaj, tak to przerobić na swoja logikę, że zawsze im wyjdzie, że to facet jest wszystkiemu winny - bo kasę, którą zarobił roztrwonił, albo nie roztrwonił i np. zainwestował w dom.
Ktoś z boku pomyśli no jak to możliwe? Przecież każdy chciałby pojechać na taka sponsorowaną wycieczkę, albo pomieszkać w nowym domu bez płacenia za  wynajem, a jednak można być z tego niezadowolonym.
Powstać może jeszcze pytanie. Czy taka kobieta zaoferowałby komuś darmowy wyjazd, albo mieszkanie w swoim domu za darmo. Oczywiście, że nie. Wtedy jest cała masa określeń, typu nie będę utrzymywała śmierdzącego lenia. Niech se zarobi, a nie liczy na darmowy dach mad głową, chce mieszkać niech płaci. Sporo wątków o tym na forum.

Już widzę te tłumy ogarniętych facetów, wprowadzających się do mieszkania/domu swoich partnerek, przeszczęśliwych, że mieszkają 'za darmo'.
Przecież każdy taki ogarnięty facet, z fajną pracą, własnym mieszkaniem/domem urządzonym według własnego gustu, w miejscowości, gdzie ma znajomych i przyjaciół, gdzie ma ulubione miejsca spędzania wolnego czasu po pracy, wprost marzy o tym, żeby to wszystko rzucić w cholerę, zmienić pracę na gorszą, wynająć swoje mieszkanie/dom ryzykując, że wynajmujący je zdemolują, wyprowadzić się 50 km albo i dalej, z dala od przyjaciół i zamieszkać na krzywy ryj w małej miejscowości w mieszkaniu jakiejś kobiety. I cały czas mieć poczucie mieszkania 'u kogoś'. Wymarzona sytuacja, każdy prawdziwy facet o tym marzy.

Anewe napisał/a:

Legat napisał/a:

Są kobiety wiecznie niezadowolone, to trzeba przyjąć do wiadomości i tyle. Zawsze będzie im coś przeszkadzało np. mieszkanie za darmo w nowym domu, albo darmowe podróże. Są w stanie tak jak tutaj, tak to przerobić na swoja logikę, że zawsze im wyjdzie, że to facet jest wszystkiemu winny - bo kasę, którą zarobił roztrwonił, albo nie roztrwonił i np. zainwestował w dom.
Ktoś z boku pomyśli no jak to możliwe? Przecież każdy chciałby pojechać na taka sponsorowaną wycieczkę, albo pomieszkać w nowym domu bez płacenia za  wynajem, a jednak można być z tego niezadowolonym.
Powstać może jeszcze pytanie. Czy taka kobieta zaoferowałby komuś darmowy wyjazd, albo mieszkanie w swoim domu za darmo. Oczywiście, że nie. Wtedy jest cała masa określeń, typu nie będę utrzymywała śmierdzącego lenia. Niech se zarobi, a nie liczy na darmowy dach mad głową, chce mieszkać niech płaci. Sporo wątków o tym na forum.

Już widzę te tłumy ogarniętych facetów, wprowadzających się do mieszkania/domu swoich partnerek, przeszczęśliwych, że mieszkają 'za darmo'.
Przecież każdy taki ogarnięty facet, z fajną pracą, własnym mieszkaniem/domem urządzonym według własnego gustu, w miejscowości, gdzie ma znajomych i przyjaciół, gdzie ma ulubione miejsca spędzania wolnego czasu po pracy, wprost marzy o tym, żeby to wszystko rzucić w cholerę, zmienić pracę na gorszą, wynająć swoje mieszkanie/dom ryzykując, że wynajmujący je zdemolują, wyprowadzić się 50 km albo i dalej, z dala od przyjaciół i zamieszkać na krzywy ryj w małej miejscowości w mieszkaniu jakiejś kobiety. I cały czas mieć poczucie mieszkania 'u kogoś'. Wymarzona sytuacja, każdy prawdziwy facet o tym marzy.

Ale to nie chodzi o to, zeby sie wprodwadzac jedno do drugiego, mieszkac "u kogos" etc. tylko o to, ze majac splacona nieruchomosc, masz wieksze assets. Mozesz miec wieksze mozliwosci np kredytowe, masz bardziej roznorodne portfolio wlasnosci. Sam dom mozna wynajac (ja tak robie) lub czekac az zdrozeje i sprzedac jesli to bardziej sie oplaca. Nic nie jest wieczne, ludzie nawet w wydawac by sie moglo najlepszych zwiazkach czasem sie rozstaja, wiec tez nigdy nie wiadomo kiedy ci sie ta nieruchomosc przyda.

Więc podjales decyzje i ponosisz jej konsekwencje. Kupując dom sam, a nie wspólnie z żoną zamykasz sobie jednak drogę do pewnej grupy kobiet. Niektóre kobiety wolą kupowac nieruchomości wspólnie, wspólnie urządzać i mieć do nich prawa, a nie całe życie mieszkać u kogoś jak w hotelu. Gdybyś teraz znalazł dziewczyne, to ona będzie skazana mieszkać z tobą w tym domu do którego nie ma praw, a może to obniżyć jej jakość życia np. będzie miała problemy z dojazdami do pracy, nie będzie miała pracy w swoim zawodzie w mieście w którym mieszkasz. Jesli z jakiegos powodu związek sie rozpadnie, to zostanie na ulicy, być może z dzieckiem. Myślę że dla kobiet to jest mniej atrakcyjna sytuacja niż ci się wydaje.
Większośc kobiet w twoim wieku, które sa same i nie są totalnymi przegrywami już coś mają swojego (mieszkanie, działke, udział w nieruchomościach rodziców, dużo spłaconego kredytu) i taki dom to nie jest dla nich wielka atrakcja.
Kobiety młodsze z kolei  moga nie mieć takiego parcia na dzieci i zakładanie rodziny i wasza znajomość może się rozpaść.

Nie do końca rozumiem te twoją koncepcje, że kupiłeś dom, a teraz założysz rodzine w tym domu. Szczerze to nie znam nikogo kto tak zrobił. Znam ludzi którzy kupowali mieszkania pod inwestycje, albo lokale usługowe żeby miec dochody pasywne. A dom to tak średnio może się zwrócić. Co jak np twoja przyszła partnerka będzie chciała mieć 5 dzieci, albo prowadzić domowe przedszkole, a twój dom sie do tego nie nadaje? Albo jak jest sierotą wychowywaną przez babcie i nie wyobraza sobie życia bez niej. Masz np pokój przystosowany do takiej babci? Nie tylko szukasz partnerki, ale szukasz partnerki, której spodoba się twoj dom i zapragnie związać całe swoje życie z nieruchomością która do niej nigdy nie bedzie należała.
Jedyną kobiete która poleci na taki dom i którą jestem sobie w stanie wyobrazić to jakaś dziewczyna w typie kasjerki w monopolowym z gównianej rodziny z której bardzo chce się wyrwać, nie ważne z kim, nie ważne gdzie. Nie umiem sobie wyobrazić laseczki na poziomie po 30 (np lekarki, prawniczki, programistki, architekt) która ma kisiel w majtkach na myśl mieszkania na krzywy ryj u kogos na chacie.

Tzn ja generalnie uważam że to jest okej inwestycja. Może nie najlepsza możliwa, ale tez nie taka zła. Nie do końca rozumiem, dlaczgo uważasz, że przyblizyło cie to do założenia rodziny i znaleziania fajnej, wartosciowej żony. Ze w pewnien sposób oszukales system i wyprzedziłeś innych facetów w wyścigu o kobite. Gdybyś miał te kase co włożyłeś w dom ulokowaną<b> w jakiś biznes przynoszący pasywny dochód, to już prędzej.</b> Ten dom jako inwestycja nigdy sie nie zwróci, jedyną opcją żeby odzyskać włozone pieniądze to jest jego sprzedaż. Pewnie z zyskiem, ale nadal nie jest to taka tip top inwestycja. Jeszcze teraz sa kredyty 2%, więc jakakolwiek kobieta co ma choć minimum zaradności i jest w stnie utrzymać dobrą prace to ma w powazaniu taki dom.

Przepraszam za opóźnienie w odpowiedzi - sprawy służbowe - tak to wygląda.

Czyli co, źle że inwestowałem kase? To nie jest tak, że je wszystko pchałem w budowe, absolutnie nie.
Sporo kosztowały mnie też inwestycja w siebie (np. MBA 50tys zł).

Mam odpowiedzialną robotę i to nie jest żadne 8h jak na etacie mają ludzie, tylko znacznie dłużej..
przez to jest jak jest (puenta tytułu tematu).

Miałem kase, chciałem mieć coś swojego.
Przez wiele lat byłem w związkach, tylko ostatnie lata padaki.
I miałem to przejeść?
Ludzie maja kredyty na 20-30 lat, pełna zgoda, ale patrząc jak rynki finansowe zachowywały sie przez ostatnie 4 lata, wielka loteria,
generalnie mi to mocno pomogło, ale dla takich ludzi nie w temacie to może być czasem szok i zawsze się komus zdrowie może posypać.

Czyli co? Lepiej być gołodupcem z wspomnieniami niż kimś kto coś ma?

Ze wzgledu na stanowisko , ja nie mogę sobie tak 5 x na rok latać na wakacje, tak to nie działa, nie mam tyle czasu....
Żeby sobie to tak wspominać...

Miałem kase, chciałem mieć coś swojego.
Przez wiele lat byłem w związkach, tylko ostatnie lata padaki.
I miałem to przejeść?
Ludzie maja kredyty na 20-30 lat, pełna zgoda, ale patrząc jak rynki finansowe zachowywały sie przez ostatnie 4 lata, wielka loteria,
generalnie mi to mocno pomogło, ale dla takich ludzi nie w temacie to może być czasem szok i zawsze się komus zdrowie może posypać.

Czyli co? Lepiej być gołodupcem z wspomnieniami niż kimś kto coś ma?

Ze wzgledu na stanowisko , ja nie mogę sobie tak 5 x na rok latać na wakacje, tak to nie działa, nie mam tyle czasu....
Żeby sobie to tak wspominać...

Dzisiaj jade do Krakowa do klubu 30.

Ile takich osób ma obecnie 70m^2 mieszkanie i może sobie 4 razy do roku jechać?
Czy Ty jesteś świadoma kosztów jakie to są?

Nie jestem sknerą, absolutnie nie.
Tylko mam wrażeniem że niektórzy tutaj są całkowicie oderwani od rzeczywistości kosztów życia, zakupu nieruchomości i zarobków w realiach Polskich.

Dzisiaj jade do Krakowa do klubu 30, może akurat kogos spotkam...

Im więcej autor się wypowiada, tym bardziej jestem przekonana, że on sobie dużo dośpiewał jeśli chodzi o jego wielka kariere i jego problemem nie jest to że ma do spłaty kredyt i zajebiście zarabia.
Pewnie praca w banku jest, ale nie jako menager z 20k na łape, tylko jakiś starszy doradca kredytowy z 8k, albo audycik z nadgodzinami i lekkim mobingiem. I to że nie ma hobby i nigdzie nie łazi to nie jest kwestia jego planu spłaty kredytu ekspresowo, tylko po odliczeniu raty mu niewiele zostaje. Dom pewnie jest, ale nie kupiony za własne, tylko jakiś po babci, a kredyt nie był na zakup tylko na remont.
Menager wyższeo szczebla zarabiając powiedzmy 20k na łape, jak ma własne oszczędności to jest w stanie taki kredycik od zera ogarnąć w 5 lat i nie wpadnie w taki wielki marazm zyciowy i nie dobuduje takiej idelogi o tych gołodupcach i tym że wspomnienia nie są nic warte. Właściwie to im jest większa presja w pracy tym ludzie bardziej mają cisnienie na udane życie poza nią, bo zwyczajnie by nie wyrobili pracy po 60 godzin tygodniowo na pełnych obrotach. Tacy co nie mają nic poza pracą to widziłam jedynie jak poszli w używki i uzależnienia. na pewnym szczeblu życia jakas odskocznia i hobby to jest konieczność, a nie fanaberia, bo by czlowiek ochujał. Cos naściemniał z tą świetną pracą. A jak nie naściemniał to zaraz się wypali, bo zupełnie nie umie odcinać kuponów od ponad przeciętnych zarobków i bycia w miare niezastępowalnym na swoim stanowisku. Albo powoli jest tu gdzie mówię: zaczyna dostawać pierdolca od przepracowania, bo nie ma żadnej odskoczni psychicznej, dlatego tak szuka dziewczyna na gwałt. Bo obiektywnie to po co młodemu, fajnemu facetowi w wieku 32 lat mieć takie ciśnienie na poważne związki?
Cos mi się tu nie klei.

Anewe napisał/a:

Halina3.1 napisał/a:

Jakbym miala przez tydzien urlopu siedziec na maderze w 3 gwiazdkowym all inclusive, to bym wolala jednak ten kredyt nadplacac xd Lub w sumie robic cokolwiek innego.

Właśnie dlatego piszę, że można jechać do 5 gwiazdkowego all inclusive za 5 koła (jeśli ktoś tak lubi) albo można jechać do zwykłego, taniego hotelu 3-4 gwiazdkowego i spędzać całe dnie na zewnątrz, 2-3 dni całodziennego hikingu, 2-3 dni na plaży, jeden dzień na zwiedzanie miasta i wypad na drinki = (dla mnie) zajebisty urlop

No spoko urlop na odpoczecie ale tez bez przesady, ze to jakies zajebiste nie wiadomo jakie przygody i ze ma sie po tym jakies nie wiadomo jakie wspomnienia. Ot zwykle pare dni dla relaxu ale podrozowaniem bym tego nie nazwala. Wiec jesli chodzi o takie krotkie wyjazdy do okolicznych miejsc typu portugalia, grecja, turcja i inne tanie miejsca gdzie jezdzi wiekszosc europejskich urlopowiczow to autor moze to spokojnie w 2 sezony nadrobic.

Halina3.1 napisał/a:

Anewe napisał/a:

Właśnie dlatego piszę, że można jechać do 5 gwiazdkowego all inclusive za 5 koła (jeśli ktoś tak lubi) albo można jechać do zwykłego, taniego hotelu 3-4 gwiazdkowego i spędzać całe dnie na zewnątrz, 2-3 dni całodziennego hikingu, 2-3 dni na plaży, jeden dzień na zwiedzanie miasta i wypad na drinki = (dla mnie) zajebisty urlop

No spoko urlop na odpoczecie ale tez bez przesady, ze to jakies zajebiste nie wiadomo jakie przygody i ze ma sie po tym jakies nie wiadomo jakie wspomnienia. Ot zwykle pare dni dla relaxu ale podrozowaniem bym tego nie nazwala. Wiec jesli chodzi o takie krotkie wyjazdy do okolicznych miejsc typu portugalia, grecja, turcja i inne tanie miejsca gdzie jezdzi wiekszosc europejskich urlopowiczow to autor moze to spokojnie w 2 sezony nadrobic.

A gdzie ja napisałam że to jakieś niesamowite przeżycie?
Odnoszę się do wypowiedzi autora, jakoby wyjazd 4 razy w roku na urlop to był jakiś mission impossible.
Dla 99% Polaków urlop to właśnie coś takiego (ew. ten all inclusive) a nie skok ze spadochronem z 4 km, poprzedzony nurkowaniem z rekinami w ten sam dzień.