Szantaż - Netkobiety.pl

Anewe napisał/a:

Ona WIELOKROTNIE mu mówiła, że oczekuje, że on powie matce 'okażcie szacunek mojej żonie'

Od kiedy to dobrą poradą jest oczekiwanie spełniania tego czego chce manipulant?

Skoro ona truje i truje o tym szacunku to normalny człowiek by rozwiązał tę kwestię raz a porządnie

Napisałam, że punktowanie go nic jej nie daje, bo równie dobrze mogłaby mówić do niego po chińsku, efekt taki sam.

wieka napisał/a:

Widzisz, ona Cię nie szanuje i nie kocha, a ma takie wymagania od Ciebie.
Ona Cię punktuje, Ty nie...
Zadaje głupie pytania odnośnie rodziców, a Ty się tłumaczysz, zamiast skwitować, że nie musisz się tłumaczyć o czym z nimi rozmawiasz, tak jak i ona ze swoimi.

Nie potrafisz jej zgasić, a ona się czepia, żeby wymusić na Tobie zerwanie kontaktu.

Sam widzisz, że cały czas gra Ci na emocjach, żeby postawić na swoim.

Cale życie będzie Cię tłamsiła, dlatego twardo powinieneś mówić o rozwodzie, niech się wyprowadza, bo Ty tak dalej nie chcesz żyć, jak będzie widziała, że jesteś zdecydowany, jedynie wtedy może zmienić front.
Jeśli nie to trudno, szkoda dzieciaków, żeby miały się wychowywać w takiej toksycznej rodzinie.

Twardo mówiłem o rozwodzie, właściwie godziłem się z tym że ona go chciała "niby".
Może faktycznie potrzebny jest ten zimny prysznic i jej i mi... Ja też do końca w 100% nie wiem czy z jej strony "rozwód" to jest rozwód czy jest to po prostu element szantażu, wcześniej był to właśnie taki element. Co za tym idzie straciłem zaufanie w tej kwestii.
Tak tłumaczę się, wiem że to jest złe. Na drugi raz mówię wprost: "nie muszę się tłumaczyć" oczywiście będzie się wiązało to z fochem, brakiem rozmów itp.
Generalnie mam do czynienia z dzieckiem i tyle. A sam jestem dzieckiem bo nie zauważyłem tego wszystkiego wcześniej, popełniłem liczne błędy. Nie odwrócę tego. Liczy się teraźniejszość i przyszłość.
Dzisiaj z nią pogadam ? Nie wiem nawet czy zaczynać rozmowy... ona jakoś nie zaczyna, prócz właśnie tłamszenia mnie o mamusię.

Chyba muszę skupić się po prostu na sobie i tyle. Olać to że "ona czuje że jej nie kocham, czy nie mam szacunku czy nie ma do mnie zaufania". Przestać przejmować się nią po prostu, co za tym idzie ona przestanie się odzywać i będzie "poraniona" no i chyba będzie trzeba czekać dni tygodnie czy miesiące aż się wyprowadzi lub zmieni tor działania.

wieka napisał/a:

Widzisz, ona Cię nie szanuje i nie kocha, a ma takie wymagania od Ciebie.
Ona Cię punktuje, Ty nie...
Zadaje głupie pytania odnośnie rodziców, a Ty się tłumaczysz, zamiast skwitować, że nie musisz się tłumaczyć o czym z nimi rozmawiasz, tak jak i ona ze swoimi.

Nie potrafisz jej zgasić, a ona się czepia, żeby wymusić na Tobie zerwanie kontaktu.

Sam widzisz, że cały czas gra Ci na emocjach, żeby postawić na swoim.

Cale życie będzie Cię tłamsiła, dlatego twardo powinieneś mówić o rozwodzie, niech się wyprowadza, bo Ty tak dalej nie chcesz żyć, jak będzie widziała, że jesteś zdecydowany, jedynie wtedy może zmienić front.
Jeśli nie to trudno, szkoda dzieciaków, żeby miały się wychowywać w takiej toksycznej rodzinie.

Twardo mówiłem o rozwodzie, właściwie godziłem się z tym że ona go chciała "niby".
Może faktycznie potrzebny jest ten zimny prysznic i jej i mi... Ja też do końca w 100% nie wiem czy z jej strony "rozwód" to jest rozwód czy jest to po prostu element szantażu, wcześniej był to właśnie taki element. Co za tym idzie straciłem zaufanie w tej kwestii.
Tak tłumaczę się, wiem że to jest złe. Na drugi raz mówię wprost: "nie muszę się tłumaczyć" oczywiście będzie się wiązało to z fochem, brakiem rozmów itp.
Generalnie mam do czynienia z dzieckiem i tyle. A sam jestem dzieckiem bo nie zauważyłem tego wszystkiego wcześniej, popełniłem liczne błędy. Nie odwrócę tego. Liczy się teraźniejszość i przyszłość.
Dzisiaj z nią pogadam ? Nie wiem nawet czy zaczynać rozmowy... ona jakoś nie zaczyna, prócz właśnie tłamszenia mnie o mamusię.

Chyba muszę skupić się po prostu na sobie i tyle. Olać to że "ona czuje że jej nie kocham, czy nie mam szacunku czy nie ma do mnie zaufania". Przestać przejmować się nią po prostu, co za tym idzie ona przestanie się odzywać i będzie "poraniona" no i chyba będzie trzeba czekać dni tygodnie czy miesiące aż się wyprowadzi lub zmieni tor działania.

Legat napisał/a:

Anewe napisał/a:

Skoro ona truje i truje o tym szacunku to normalny człowiek by rozwiązał tę kwestię raz a porządnie

Żyjesz w jakiejś dziwacznej bańce. Po pierwsze to facet ma rozwiązywać za kobietę jej problemy? Ty żyjesz mentalnie w XIX wieku. Po drugie powtarzam jeszcze raz. Nie wolno ulegać manipulantom. Ona w ostatniej rozmowie mówi, że gdzieś doczytała o świętowaniu miesięcznic zawarcia małżeństwa. Gdy ich małżeństwo jest pasmem udręk. Za chwilę wymyśli sobie coś innego. No i co facet ma biec i rozwiązywać te problemy, które ona sobie gdzieś tam doczytała, albo wymyśliła? Do czego to wg ciebie ma prowadzić?

Widać, że w życiu nie byłeś w związku, a kobiety widujesz tylko w pornosach
W normalnym związku ludzie ze sobą rozmawiają i rozwiązują problemy, a nie udają, że ich nie ma grając na przeczekanie. Jeżeli uważasz, że problemy partnera są 'głupie' to znaczy, że źle wybrałeś. Tyle. Filozofii w tym nie ma.

]

Nie zgodzę się. Moi teściowie in spe są cudowni, ale gdyby przyszło im nagle do głowy mieć jakieś oczekiwania względem naszego/mojego życia, to nie uważam, że byłabym zobowiązana do szukania porozumienia. Bo przecież odwrotnie powinno być tak samo - gdybym zaczęła mieć jakieś oczekiwania względem ich życia, to oni absolutnie nie muszą szukać kompromisu, jak najbardziej mogą posłać mnie na drzewo.
Wg mnie wysłanie "obu bab" na mediacje zaogniłoby tylko sytuację. Matce pokazałoby, że ma "ważny głos" w sprawach autora i jego żony, żonie - że nie decydują sami z mężem, że jego matka też musi być zadowolona z ich ustaleń/zasad/czegokolwiek, że potrzebują jej akceptacji po prostu, a autor żyłby dalej w przekonaniu, że wszystko jest poza nim, można się schować i przeczekać.

Facet ma zawsze stac po stronie zony, nawet jak zona pierdoli ostatnie głupoty, to przynajmniej jej nie przerywać i nie poprawiać w towarzystwie, na swój komentarz przyjdzie czas gdy będą tylko we dwójkę.

Nowe_otwarcie napisał/a:

Szeptuch, niestety tu kto inny pierdoli głupoty...  rację należy przyznać temu, kto ją ma: jeśli żona, to żonie, jeśli jednak czasem ma ją matka, to matce. Popieranie kogoś w pierdoleniu niesie ze sobą tylko jeden, szkodliwy skutek: pierdoląca osoba utwierdza się w przekonaniu że ma rację i pierdoli jeszcze bardziej. I tak jak z tamy po powodzi (gdy sytuacja się uspokoi) trzeba spuścicie nadmiar wody, tak I pierdolącego (nawet jeśli to żona) trzeba czasem sprowadzić na ziemię.
Lojalność lojalnością, ale wobec toksyczki to nie jest dobra strategia.

Czytaj ze zrozumieniem. Jak żona/mąż pierdoli kocopoły to się należy rozmówić, ale za zamkniętymi drzwiami. Publicznie natomiast powinno się trzymać wspólny front. Bo tu nie chodzi o potakiwanie, ale o solidarność, lojalność i wsparcie. Krytyka zaś, negowanie i podważanie czyjegoś zdania może całkowicie zburzyć czyjś wizerunek i autorytet. I o ile jakiś pierdołowaty pracownik niskiego/średniego szczebla jak ty, co odmawia awansu ze strachu przed odpowiedzialnością (i w dodatku stroniący od ludzi domator) to może sobie na takie coś pozwolić, o tyle na wyższych/specjalistycznych/kluczowych stanowiskach jest to niedopuszczalne.

I znowu karzeł próbował mi pocisnąć, a siebie napompować
Wyszło równie komicznie jak zawsze, zakompleksiony pigmeju.

BTW: nie stronię od ludzi, nie mam fobii jak Shini, więc sobie nie dopowiadaj, tym bardziej że z moją partnerką często gdzieś wychodzimy

Jack Sparrow napisał/a:

I o ile jakiś pierdołowaty pracownik niskiego/średniego szczebla jak ty, co odmawia awansu ze strachu przed odpowiedzialnością (i w dodatku stroniący od ludzi domator) to może sobie na takie coś pozwolić, o tyle na wyższych/specjalistycznych/kluczowych stanowiskach jest to niedopuszczalne.

Po chuj takie uwagi?

Robią z nim te baby co chcą, zero decyzyjności czy męskiej postawy. Cały czas to samo, od czterech miesięcy kiedy założył temat jedynym sukcesem jest że przestał przepraszać za to że zbyt głośno oddycha.

Właśnie po to, aby rady takich ludzi brać przez palce, bo kończy się w taki sposób:

Robią z nim te baby co chcą, zero decyzyjności czy męskiej postawy. Cały czas to samo, od czterech miesięcy kiedy założył temat jedynym sukcesem jest że przestał przepraszać za to że zbyt głośno oddycha.

E tam. Chciałeś gościowi dojebać a teraz ubierasz to w jakieś dziwne teorie.

Autor nie ma swoich problemów z powodu czyichś rad, tylko tego jak był wychowany, swojej osobowości i poziomu inteligencji.

Poza tym, jeśli kobieta zachowuje się jak idiotka, rozpieprza swoją rodzinę, to należy temu postawić silny opór.
Nie ma czegoś takiego jak lojalność, jeśli druga strona jest toksyczna.
Nie masz w tym racji.
Masz rację w tym, że takie rzeczy załatwia się we własnym gronie, bez wpuszczania w to mamuś i tesciowych.
Ja tu widzę rażącą dysproporcję w zachowaniu, mimo że obojw, autor i jego żona to dzieci.

Wasze wypowiedzi mogą się uzupełniać, można z nich wyprowadzić wspólny mianownik, Ty jednak wydajesz się  zainteresowany kolejną gownoburzą. Atakujesz gościa bez żadnego powodu.

Jack, wiesz co i jak radzić innym, a nie wiesz, że na forum nie powinno stosować się wycieczek osobistych i samym wejściem w  wątek robisz rozpierduchę.

Opanujcie się i zaśmiecajcie chociaż tego wątku, gdzie facet ma poważny problem.

Legat napisał/a:

JuliaUK33 napisał/a:

Malzenstwo zostanie naprawione o ile ograniczone zostana kontakty z tesciowa

A co np. z miesięcznicami ich małżeństwa?

Jakie miesiecznice? Przeciez obchodzi sie rocznice malzenstwa, nie miesiecznice.... I tym bardziej wtedy ani babki ani tesciowej byc nie powinno przy nich,tylko oni we dwoje czas spedzac w tym dniu

To juz jego zona wymysla farmazony,  pierwszy raz slysze, zeby malzenstwo obchodzilo miesiecznice.

Legat napisał/a:

Żona wytykała mu, że w dobrych związkach obchodzi się miesięcznice małżeństw.

Miesięcznice są popularne w kraju nad Wisłą, także nie czepiaj się

A tak poważnie - na pewne rzeczy wpływ się ma. Na inne jedynie pośredni. Jak zacznie pracę od siebie, to sam się przekona ile problemów generował on i pozostanie mu walczyć jedynie z tym, co zostało. A to już zawsze łatwiej ogarnąć i wypracować kompromis. Np te dziecinne miesięcznice - jak chce je obchodzić - droga wolna. Ale bez dużych prezentów. Tylko taki pretekst do ciekawej randki i ewentualnie fajnego seksu potem.

. Co innego odwiedzac rodzicow raz w miesiacu, przy waznych uroczystosciach, a co innego latac tam minimum 2x w tygodniu plus wisiec co dzien na telefonie. Malzenstwo zostanie naprawione o ile ograniczone zostana kontakty z tesciowa

Jack Sparrow napisał/a:

Legat napisał/a:

Żona wytykała mu, że w dobrych związkach obchodzi się miesięcznice małżeństw.

Miesięcznice są popularne w kraju nad Wisłą, także nie czepiaj się

A tak poważnie - na pewne rzeczy wpływ się ma. Na inne jedynie pośredni. Jak zacznie pracę od siebie, to sam się przekona ile problemów generował on i pozostanie mu walczyć jedynie z tym, co zostało. A to już zawsze łatwiej ogarnąć i wypracować kompromis. Np te dziecinne miesięcznice - jak chce je obchodzić - droga wolna. Ale bez dużych prezentów. Tylko taki pretekst do ciekawej randki i ewentualnie fajnego seksu potem.

Serio nad Wisla malzenstwa obchodza miesiecznice?

Nowe_otwarcie napisał/a:

Szeptuch, niestety tu kto inny pierdoli głupoty...  rację należy przyznać temu, kto ją ma: jeśli żona, to żonie, jeśli jednak czasem ma ją matka, to matce. Popieranie kogoś w pierdoleniu niesie ze sobą tylko jeden, szkodliwy skutek: pierdoląca osoba utwierdza się w przekonaniu że ma rację i pierdoli jeszcze bardziej. I tak jak z tamy po powodzi (gdy sytuacja się uspokoi) trzeba spuścicie nadmiar wody, tak I pierdolącego (nawet jeśli to żona) trzeba czasem sprowadzić na ziemię.
Lojalność lojalnością, ale wobec toksyczki to nie jest dobra strategia.

Czytaj ze zrozumieniem. Jak żona/mąż pierdoli kocopoły to się należy rozmówić, ale za zamkniętymi drzwiami. Publicznie natomiast powinno się trzymać wspólny front. Bo tu nie chodzi o potakiwanie, ale o solidarność, lojalność i wsparcie. Krytyka zaś, negowanie i podważanie czyjegoś zdania może całkowicie zburzyć czyjś wizerunek i autorytet. I o ile jakiś pierdołowaty pracownik niskiego/średniego szczebla jak ty, co odmawia awansu ze strachu przed odpowiedzialnością (i w dodatku stroniący od ludzi domator) to może sobie na takie coś pozwolić, o tyle na wyższych/specjalistycznych/kluczowych stanowiskach jest to niedopuszczalne.

JordanT napisał/a:

Serio uważasz, że ktoś, kto 'pierdoli głupoty' nie powinien stracić autorytetu?

Ale to niech każdy osądzi sam sobie. A nie przez pryzmat bycia podważanym/negowanym przez współmałżonka.

Jeśli jest się świadkiem kłótni np. między żoną, a teściową, a widać, że żona sobie nie radzi, ściemnia i manipuluje, to przecież nie będziemy jej w tym kibicować LOL, ale nie należy też krzyknąć 'Co ty kurwa pierdolisz?'. Trzeba jakoś z klasą i dyskretnie dać znać, że to nie najlepszy ruch, a potem, na osobności, z miłością wytłumaczyć jej, że pierdoliła głupoty smile Potem z mamusią to samo.

I o to dokładnie chodzi. Tylko z mamusią (czy generalnie rodzicem) to trzeba inaczej moim zdaniem. Nie przez pryzmat racji czy głupot, ale przez pryzmat postawienia granicy, że nie może się wtrącać do małżeństwa dziecka. Niezależnie od posiadania (lub nie) racji. Niektóre błędy każdy związek musi popełnić samodzielnie i samodzielnie musi nauczyć się je rozwiązywać.

dubel

Jack Sparrow napisał/a:

JordanT napisał/a:

Serio uważasz, że ktoś, kto 'pierdoli głupoty' nie powinien stracić autorytetu?

Ale to niech każdy osądzi sam sobie. A nie przez pryzmat bycia podważanym/negowanym przez współmałżonka.

Miałem na myśli tych ludzi, o których wspominałeś na wyższych stanowiskach. Wiesz realia i kolesiostwo to jedno, ale tak czy siak, takie osoby powinno się od razu ustawiać do pionu, a nie zakrywać się fałszywą reputacją.

Jack Sparrow napisał/a:

JordanT napisał/a:

Serio uważasz, że ktoś, kto 'pierdoli głupoty' nie powinien stracić autorytetu?

Ale to niech każdy osądzi sam sobie. A nie przez pryzmat bycia podważanym/negowanym przez współmałżonka.

Jeśli jest się świadkiem kłótni np. między żoną, a teściową, a widać, że żona sobie nie radzi, ściemnia i manipuluje, to przecież nie będziemy jej w tym kibicować LOL, ale nie należy też krzyknąć 'Co ty kurwa pierdolisz?'. Trzeba jakoś z klasą i dyskretnie dać znać, że to nie najlepszy ruch, a potem, na osobności, z miłością wytłumaczyć jej, że pierdoliła głupoty smile Potem z mamusią to samo.

I o to dokładnie chodzi. Tylko z mamusią (czy generalnie rodzicem) to trzeba inaczej moim zdaniem. Nie przez pryzmat racji czy głupot, ale przez pryzmat postawienia granicy, że nie może się wtrącać do małżeństwa dziecka. Niezależnie od posiadania (lub nie) racji. Niektóre błędy każdy związek musi popełnić samodzielnie i samodzielnie musi nauczyć się je rozwiązywać.

Tak to prawda nie wtracac sie do malzenstwa. Ja to caly czas pisze,jak oni sie wyprowadza od babki to bedzie duzo lepiej. On niech sobie zabiera dzieci i jezdzi w odwiedziny,a zona bedzie miec wiecej spokoju jak beda miec cos wlasnego

JuliaUK33 napisał/a:

Jack Sparrow napisał/a:

Ale to niech każdy osądzi sam sobie. A nie przez pryzmat bycia podważanym/negowanym przez współmałżonka.

I o to dokładnie chodzi. Tylko z mamusią (czy generalnie rodzicem) to trzeba inaczej moim zdaniem. Nie przez pryzmat racji czy głupot, ale przez pryzmat postawienia granicy, że nie może się wtrącać do małżeństwa dziecka. Niezależnie od posiadania (lub nie) racji. Niektóre błędy każdy związek musi popełnić samodzielnie i samodzielnie musi nauczyć się je rozwiązywać.

Tak to prawda nie wtracac sie do malzenstwa. Ja to caly czas pisze,jak oni sie wyprowadza od babki to bedzie duzo lepiej. On niech sobie zabiera dzieci i jezdzi w odwiedziny,a zona bedzie miec wiecej spokoju jak beda miec cos wlasnego

Ktoś już słusznie napisał: jeśli ona ma taką alergię na mieszkanie tam, to zawsze może zorganizować coś innego. Ale ZORGANIZOWAĆ (znalezienie innego lokum plus znaczna część kasy na nie), a nie "zorganizować" (czyli ograniczyć się do znalezienia ogłoszenia o wynajmie/sprzedaży, a facet niech się sam martwi o negocjacje i kasę). Z jej fochami jest trochę jak pewną literaturową sytuacją w karczmie, w której padła kwestia: "Za polecenia wydane tym tonem trzeba mieć czym zapłacić"; za te fochy i ich skutki także...

Nowe_otwarcie napisał/a:

Szeptuch napisał/a:

Nowe_otwarcie
Tutaj problem w relacjach teściowa - żona wykreował sie tam, gdzie zawsze sie te problemy kreują: na samym początku relacji, z winy autora tematu.
Gdy jest konflikt pomiędzy teściową i synową, to w 99% odpowiada za niego facet, syn i mąż obydwu stron.
Mąż ma zawsze stać po stronie zony, zwłaszcza w sytuacjach ze swoją matka, kobiety sa na to cięte niesamowicie.
Czuja sie zagrożone, niespokojne i niepewne jutra, potęguje to stres który oddziałuje na inne sfery życia.
A gdy teściowa "doradza", to już wiadomo że zmierza to ku konfliktowi.
Facet ma zawsze stac po stronie zony, nawet jak zona pierdoli ostatnie głupoty, to przynajmniej jej nie przerywać i nie poprawiać w towarzystwie, na swój komentarz przyjdzie czas gdy będą tylko we dwójkę.
Kobiety po prostu takie sa,emocje zawsze biorą górę, szczęśliwy mąż to te który to rozumie, i nie stara sie tego naprawiać w kobiecie.

Szeptuch, niestety tu kto inny pierdoli głupoty...  rację należy przyznać temu, kto ją ma: jeśli żona, to żonie, jeśli jednak czasem ma ją matka, to matce. Popieranie kogoś w pierdoleniu niesie ze sobą tylko jeden, szkodliwy skutek: pierdoląca osoba utwierdza się w przekonaniu że ma rację i pierdoli jeszcze bardziej. I tak jak z tamy po powodzi (gdy sytuacja się uspokoi) trzeba spuścicie nadmiar wody, tak I pierdolącego (nawet jeśli to żona) trzeba czasem sprowadzić na ziemię.
Lojalność lojalnością, ale wobec toksyczki to nie jest dobra strategia.

Nie zgodzę sie z tobą, ze racje trzeba przyznać temu, kto ją ma.
Racje ( w towarzystwie) zawsze trzeba przyznać żonie, potem gdy towarzystwo sie rozchodzi, sam na sam z zona można jej powiedzieć co na sercu lezy.
Kobietom o wiele bardziej zależy na opinii otoczenia niz mężczyzną, stad powiedzenie do faceta ze jej ulancem raczej nie wywoła tak negatywnej reakcji jak w przypadku kobiet
Polecam filmik "gruba pijesz?"

Powiem ci na moim przykładzie:
Raz żona zrobiła pierogi, raz na jakiś czas nachodzi ją nastrój że nauczy sie gotować, zrobiła je na kolacje, wpadli teściowie.
Oczywiście wyszły paskudne.
Jemy te paskudne pierogi i teściu pyta z przekąsem czy smakuje mi żoniny kuchnia, odparłem, ze oczywiście, że to najpyszniejsze pierogi jakie jadłem.

Przyjmując twoje założenia, to powinienem powiedzieć ze sa niejadalne, i przestać je jeść.

Ale żona to wiedziała, ja to wiedziałem i teściowie tez. (że sa niejadalne)
Ale to kłamstwo i zjedzenie tego posiłku które ona przygotowała, było okazaniem tego wsparcia, lojalności, i szacunku do niej.

Nie uważam, aby nie było w naszym życiu miejsca na kłamstwo.
Bo czasami jest ono niezbędne do tego, aby chronić bliskie nam osoby.

I cały problem w życiu autora wziął sie z tego, ze zapomniał o chronieniu najważniejszej dla niego osoby, swojej zony, choćby miał ja chronić przed własna matką.

Nowe_otwarcie napisał/a:

Szeptuch napisał/a:

Nowe_otwarcie
Tutaj problem w relacjach teściowa - żona wykreował sie tam, gdzie zawsze sie te problemy kreują: na samym początku relacji, z winy autora tematu.
Gdy jest konflikt pomiędzy teściową i synową, to w 99% odpowiada za niego facet, syn i mąż obydwu stron.
Mąż ma zawsze stać po stronie zony, zwłaszcza w sytuacjach ze swoją matka, kobiety sa na to cięte niesamowicie.
Czuja sie zagrożone, niespokojne i niepewne jutra, potęguje to stres który oddziałuje na inne sfery życia.
A gdy teściowa "doradza", to już wiadomo że zmierza to ku konfliktowi.
Facet ma zawsze stac po stronie zony, nawet jak zona pierdoli ostatnie głupoty, to przynajmniej jej nie przerywać i nie poprawiać w towarzystwie, na swój komentarz przyjdzie czas gdy będą tylko we dwójkę.
Kobiety po prostu takie sa,emocje zawsze biorą górę, szczęśliwy mąż to te który to rozumie, i nie stara sie tego naprawiać w kobiecie.

Szeptuch, niestety tu kto inny pierdoli głupoty...  rację należy przyznać temu, kto ją ma: jeśli żona, to żonie, jeśli jednak czasem ma ją matka, to matce. Popieranie kogoś w pierdoleniu niesie ze sobą tylko jeden, szkodliwy skutek: pierdoląca osoba utwierdza się w przekonaniu że ma rację i pierdoli jeszcze bardziej. I tak jak z tamy po powodzi (gdy sytuacja się uspokoi) trzeba spuścicie nadmiar wody, tak I pierdolącego (nawet jeśli to żona) trzeba czasem sprowadzić na ziemię.
Lojalność lojalnością, ale wobec toksyczki to nie jest dobra strategia.

Nie zgodzę sie z tobą, ze racje trzeba przyznać temu, kto ją ma.
Racje ( w towarzystwie) zawsze trzeba przyznać żonie, potem gdy towarzystwo sie rozchodzi, sam na sam z zona można jej powiedzieć co na sercu lezy.
Kobietom o wiele bardziej zależy na opinii otoczenia niz mężczyzną, stad powiedzenie do faceta ze jej ulancem raczej nie wywoła tak negatywnej reakcji jak w przypadku kobiet
Polecam filmik "gruba pijesz?"

Powiem ci na moim przykładzie:
Raz żona zrobiła pierogi, raz na jakiś czas nachodzi ją nastrój że nauczy sie gotować, zrobiła je na kolacje, wpadli teściowie.
Oczywiście wyszły paskudne.
Jemy te paskudne pierogi i teściu pyta z przekąsem czy smakuje mi żoniny kuchnia, odparłem, ze oczywiście, że to najpyszniejsze pierogi jakie jadłem.

Przyjmując twoje założenia, to powinienem powiedzieć ze sa niejadalne, i przestać je jeść.

Ale żona to wiedziała, ja to wiedziałem i teściowie tez. (że sa niejadalne)
Ale to kłamstwo i zjedzenie tego posiłku które ona przygotowała, było okazaniem tego wsparcia, lojalności, i szacunku do niej.

Nie uważam, aby nie było w naszym życiu miejsca na kłamstwo.
Bo czasami jest ono niezbędne do tego, aby chronić bliskie nam osoby.

I cały problem w życiu autora wziął sie z tego, ze zapomniał o chronieniu najważniejszej dla niego osoby, swojej zony, choćby miał ja chronić przed własna matką.