Gdy ból rozrywa Ci serce - Netkobiety.pl

Bardzo mi przykro ... rozumiem, co to znaczy, gdy plany i marzenia z ta druga osoba przy boku legna w gruzach.  Twoj narzeczony bardzo nieladnie sie zachowal i calkiem mozliwe, jak wspomniala poprzedniczka, ma kogos na boku.  Bardzo Ci wspolczuje, ale mysle, ze ten zwiazek juz sie zakonczyl.  Co robic?  Ciezko powiedziec ... moze jakis wyjazd wakacyjny z bliska przyjaciolka?

muszka zacznij jesc to bez sensu jest, wiem co to znaczy ale zobacz on cie olewa nawet nie chce uslyszec jak cie skrzywdzil(bo płaczesz)przestac kochac w kilka dni? he jesli naprawde kochasz to tak sie nie da, ja juz przestałam plakac,krzywdzic siebie i bliskich chociaz nadal nie wychodze z domu, nie mam ochoty z nikim sie spotkac itp, ale wiesz co mi pomaga????super przyjaciółki na forum to one sa ze mna i pisza pomagaja jak tylko to mozliwe. a on najwyrazniej byl nie gotowy na staly zwiazek z toba

Muszelko..... ja również od ponad tygodnia jestem sama, pare dni wczesniej mówił jaki to jest szczęsliwy, jak mu na mnie zalezy...
pokłócilismy sie bardzo i zerwał ze mna, nie chce mnie widzieć, unika,
napisałam w niedzielę, ze bardzo tęsknię, ze mi go brakuje
odpisał, że jemu jest lepiej beze mnie, że mu mnie nie brakuje, że jestem ładna i fajna i że szybko znajde sobie nowego faceta, że jego juz dla mnie nie ma, że mam zapomniec...

zabolało, Boże jak zabolało

najbardziej nie potrafie zrozumieć, jak mozna mówic komus że mu na nim zalezy i na drugi dzień rzucić, patrzec tej osobie w oczy i mówić, ze juz sie nie chce z nia byc... jak mozna tak zrobic co???

jest mi równie cięzko jak Tobie Muszelko nie jesteś sama

Ten okres dla Ciebie bedzie bardzo ciezki , ale dasz rade...ja myslalam ze nie dam ,ze swiat sie dla mnie skonczyl dlatego chcialam ze soba skonczyc i to bylaby najwieksza moja glupota ,bo dzieki temu rozstaniu poznalam chlopaka ,ktory wynagradza mi te wszystkie przeplakane godziny przez tego palanta.Teraz kocham i jestem kochana ,to dzieki Niemu stanelam na nogi./wierze ze dla Ciebie zaswieci jeszcze sloneczko , jezeli facet nie wie czego chce to jest znak ze trzeba sie ewakulowalac badz to on zrobi to pierwszy ,wiem ze to nie pocieszenie ale lepiej ze zrobil to przed slubem,jak mialby to zrobic po.

Dziwna ta zmiana u niego ale okazal sie zwyklym palantem a uczuciami sie bawic nie wolno , bo to sie kiedys obroci przeciwko niemu.

Mi po piętnastu to oswiadczył mąz, dzien po tym, jak zapewniał, ze bardzo mnie kocha, w jeden dzien jeszcze kochał a w drugi przestał, .To chyba znaczy, ze mozna sie odkochac w dobę.Jkak dla mnie Muszko:)on na boku kogos ma ajest tchórzem i nie potrafi sie wykrecic, chociazby z racji tego, ze juz sie zareczyliscie, a to juz do czegos w pewnym sensie zobowiazuje. Słuchaj kochana, lepiej, ze sie stało to teraz, niz bys miała , podobnie jak ja, nagle zostac zaskoczona po paru latach małzeństwa.Maz za to czas, by poszukac tego odpowiedniego, który zasłuzy na Ciebie, a nie goscia, któremu sie nagle odwidziało.Ból szybko nie minie, wiem, przeszłam to....a raczej przechodze, bo to swieza sprawa, ale poddawac sie przez frajera????????jego strata.Mi tez maz centralnie w oczy wygłosił, ze mnie nie kocha, nie podniecam go, jestem mu obi=ojętna, iedy dzien wczesniej zapewniał, ze kocha, nawet sie kochalismy i bylismy cały swiatem dla siebie.Nie powiem, ze przezyłam szczyt szczescia, tydzien siedziałam zalana łzami nad butla z ognista wodą. Ale na jednym sie swiat nie konczy. Zostaną mysli, przyzwyczajenia , nawyki. Pomysl, ze on był szkodliwym nałogiem, króty musisz teraz rzucic, by móc na nowo sie  rozejrzec i dac szanse komus, kto warty jest szczescia.Ja na razie tez przezywam rózne rozterki. Jeszcze owego szczesliwca nie trafiłam, ale wierzę, ze ktos jest i cały ten bałagan na marne nie idzie, który obecnie mam w życiu, Spróbuj podejsc podobnie, Pozdrawiam i życze powodzenia w walce z nałogiem

Przestań.. Musisz być silna i udowodnić mu to. Nie rób z siebie ofiary. Twoje życie się jeszcze nie skończyło. Wiem, że jest Ci ciężko, ale musisz się pozbierać i żyć na nowo. Też kiedyś przechodziłam przez to co ty, ale dzięki znajomym szybko się podniosłam i ułożyłam sobie życie na nowo z facetem z którym (teraz mogę być tego pewna) będę do końca życia. Zapomnij o nim. To Ci się w najbliższym czasie nie uda. Ale postaraj się. Nie podniecasz go? Co to w ogóle za wytłumaczenie! Tak jak pisze Ewka. Czas goi rany. Musisz się teraz przeciwstawić losowi. Głowa do góry. Nie on jeden jest na tym świecie i jeszcze się o tym przekonasz podobnie jak ja. Tylko na chwilę obecną ciężko jest Ci w to uwierzyć. Trzymam za Ciecie kciuki muszko. Wierzę, że dasz sobie radę.

Czy ta cholerna miłość zawsze tak boli?? Jeśli tak to po co istnieje?? Po co jak głupie zakochujemy się?? Oddajemy wszystko co w sobie mamy..Otwieramy się.. Po co?? Po to żeby usłyszeć już mnie nie podniecasz?? Albo zbliżyliśmy się z żoną, już Ciebie nie chce?? Po co kochać?? PO to żeby cierpieć?? Tysiąc pytań..Miliony myśli.. I wciąż jak głupie kochamy...

Dziewczyny ja wiem ze Wy macie racje, wiem że sama niepotrzebnie się nakręcam. Tylko że ja mam wrażenie ze przez niego zostałam sama. Moja rodzina bardzo mi pomaga (choć wcześniej mi wmawiał ze bez niego nie dam sobie rady).Jeżeli chodzi o znajomych to skutecznie dzięki mojemu ex jestem od nich odcięta. Przez tyle lat to on był moim życiem, uzależniał mnie od siebie. Ja wiem ze nasz związek nie ma już szans, nie chcę znowu przez to przechodzić, tylko chciałabym zrozumieć. Przecież nie da się przestać kochać w tak krótkim czasie. W dniu kiedy się ze mną rozstał napisał mi później smsa że mnie kocha, a później nie chce mnie widzieć. Najgorsze jest to ze po tylu latach on nie potrafi się ze mną zobaczyć i powiedzieć mi wprost co było nie tak. I to boli, bo ja nadal nie wiem co było przyczyną całej tej sytuacji. Nie wiem czy będę mogła jeszcze komuś zaufać, to on zapewniał mnie ze jestem tą jedyną, tą na całe życie, nawet pod koniec związku mnie w tym utwierdzał i nawet planował ślub. Boję się ze już zawsze będę sama

Lilusia ja tak robię..Szukam cholernego kontaktu..Mówię jak mi źle..Mówię jak boli..Jak cierpię.. Chyba dlatego że tak bardzo mnie zawiódł..Cały czas myślę że powinien to wiedzieć..Ze powinien wiedzieć że kobiety to nie gumowe lalki które można napchać kiedy się ma ochotę a potem spuścić powietrze..Powinien wiedzieć że mamy uczucia i to głębokie..Tylko czy tacy faceci coś sobie z tego robią??Chyba nie wiele..Masz rację Lilusia..Tylko to takie trudne..Tak cholernie trudne..

Lavido, wiem, że trudne, bo sama w to poszukiwanie kontaktu z nim się wkręciłam, ale dzisiaj boli to jeszcze bardziej. Dzisiaj żałuję, dzisiaj sama się za to nie lubię, faceci, którzy odeszli albo zdradzili jeśli będą widzieć nasze cierpienie, nic sobie z tego nie robią. Czego oczekujesz od niego ? Współczucia ? Litości ? On już podjął decyzję, zamknął ten rozdział swojego życia. To życie jeszcze zweryfikuje jego zachowania, szczęścia na Twoim nieszczęściu nie pobuduje, po jakimś czasie okaże się, że będzie tego żałował, na pewno, ale Ty już będziesz wtedy daleko myślami i sercem od niego. Jest jeszcze jakaś sprawiedliwość w tym  życiu. Została nam wyznaczona inna drogą, którą musimy pójść, zrzucając powolutku z siebie smutek, żal, krzywdę, łzy i rozpacz. Ciężka ta droga, wiem, bo sama nią idę, dlatego tu jestem, ale damy radę Lavinio, jeszcze przed nami wiele fajnych chwil, tylko nie teraz, ale może już niedługo. Powodzenia ! Daj łapkę, będzie raźniej !

Powiedzcie mi gdzie Ci wszyscy faceci mają mózgi, że ranią i zostawiają najwspanialsze kobiety które mogli spotkać w życiu? Każda z nas jak tu czytam ma w sobie tyle dobroci, ciepła, wrażliwości i miłości że mogłaby obdarować nią cały świat. Nie rozumiem jak to jest, że Oni tego nie widzą i nie doceniają tego co mają a my musimy przez nich cierpieć...

Proszę doradźcie!!!!! Nie wiem co robić!!!!!!!!!!!!!! Ostatnio dostałam wiadomość od mojego eks. Napisał że rzeczy odda mi na początku
czerwca, bo chwilowo nie ma go w mieście. Długo zastanawiałam się po co przekazuje mi takie informacje, gdzie jest i ile go nie będzie. Nie wytrzymałam i zapytałam czy jeszcze jest jakakolwiek szansa na uratowanie naszego związku. Powiedział mi tylko że odezwie się do mnie jak zrobi jakieś badania, naciskałam na niego żeby dał mi jakąś konkretną odpowiedź bo mam już dosyć zastanawiania się co się właściwie stało z naszym związkiem. Odpisał ze ma pewne problemy zdrowotne i jeżeli będzie dobrze to tak jest szansa. Wieczorem napisał po raz kolejny, że przeprasza za to co powiedział, dokładnie za to ze go nie podniecam, bo to nie moja wina tylko tego co ma, ale nie chce o tym rozmawiać, bo podobno to coś poważnego i narazie chce być sam. Przepraszał za wszystko i za obojętność, ma odezwać się do mnie w niedziele. Nie wiem co robić, czy wierzyć mu czy nie. Jestem teraz rozbita, bo nadal go kocham i bardzo tęsknie, ale nie potrafię pogodzić się z myślą, ze tak mnie potraktował. Nie wiem czy czekać, drugi raz nie zniosę rozstania. Powiedźcie proszę co robić. Z jednej strony łudzę się że można jeszcze coś uratować, bo po co pisałby mi takie rzeczy, z drugiej nie wiem czy ufać.

Chyba popadam w paranoję, jestem rozdarta wewnętrznie, Kolejny dzień i kolejna chandra. Powiedźcie co zrobić odezwać się do niego czy nie. A jeżeli jest naprawdę poważnie chory???Nie chcę się mu narzucać, powiedział ze odezwie się w niedzielę...czekać???. Już nic nie rozumiem najpierw mówi że chce ratować związek ale jak wyzdrowieje, do wszystkiego podchodzi z rezerwą i nadal rzadko się odzywa, co mnie zabija. Tęsknie bardzo, ale nie wiem czy ufać, czy czekać. Nie zniosę drugi raz odrzucenia. Mam mętlik w głowie

Droga Maju01, pewnie masz racje, ale to czekanie mnie zabija. Nie chcę być namolna, chętnie bym zadzwoniła ale obawiam się ze nie odbierze, a ja będę cierpieć jeszcze bardziej niż teraz. Czy jest jeszcze szansa na uratowanie tego związku??? Bardzo bym chciała. Nie chcę go stracić, ale tez nie chcę cierpieć mocniej. Chciałabym znowu usłyszeć z jego ust słowo kocham. Wiem ze jest mu ciężko, ale mnie tez bardzo przez sposób w jaki mnie zostawił. Nie wiem co robic

Znowu płaczę. Nie wytrzymałam napisałam, ze nie mogę znieść tej sytuacji, ze tak bardzo nie chcę go stracić, żeby się odezwał, napisał tylko ze do 2 czerwca jest na zwolnieniu, ze nie wie co ma powiedzieć i ze odezwie się po wszystkim. Nie wiem co mam o tym wszystkim myśleć, to dla mnie jakieś piekło. Z jego wypowiedzi nie wypływają jakiekolwiek uczucia. Nie wiem czy zdołam cokolwiek uratować. Nie radzę sobie z sytuacją. Powiedźcie czy pisze tak dlatego ze nic nie czuje, czy daje mi jakąś nadzieję??? Co Wy o tym myślicie???

Lavido dziękuję za słowa wsparcia. Jest ciężko, wiem że jemu także. Nie chcę się poddawać ale z każdym dniem tracę nadzieję, czuję ze popadam w coraz głębszą depresję. Mówią że czas jest naszym sprzymierzeńcem, ale z dnia na dzień czuję się coraz gorzej. Żeby jeszcze się do mnie odezwał, a my ciągle zachowujemy się jak dzieci, piszemy smsy, ponieważ on nie chce ze mną rozmawiać. Napisałam do niego że nie wiem co ja mam myśleć, ze chciałabym uratować nasz związek ale sama nie dam rady i nawet nie wiem czy on tego chce. Cisza nic nie odpisał, a ja jak zwykle zastanawiam się co to znaczy. Chcę walczyć, ale czuję że on wcale nie chce mojego wsparcia,że jestem jak natręt. Nie wiem co dalej będzie?

Muszko ja też zaczęłam swoją walkę. Zaczęłam od sms.Też jest cisza w telefonie. Nie odpowiada na żadne. Ale nie poddaję się i nie poddam.Znalazłam w sobie siłę. Tak jak Ci wcześniej pisałam nie wiem co bedzie. Nikt tego nie wie. Walcz Muszko...Znajdź siłę i walcz.. A każdy ból wylewaj tutaj..
Jestem z Tobą...

Dziewczyny zastanawia mnie jeszcze jedno pytanie, czy on aby nie próbuje utorować sobie dwóch dróg wyjścia. Z jednej strony jeżeli okaże się że nie jest aż tak bardzo chory zawsze może mi powiedzieć ze zrobił to dla mojego dobra, bo nie chciał mnie obarczać chorobą, z drugiej strony jeżeli mu się odwidzi to powie po prostu ze niczego mi nie obiecywał, bo sam tego nie wiedział. Czuję jakby igrał z moimi uczuciami. Myślicie ze byłby do tego stopnia cwany??? Kocham go niezależnie czy w chorobie czy w zdrowiu, a on po prostu zachowuje się jak egoista. Już głowa mi pęka od ciągłych domyśleń, czuję się zmęczona tą całą sytuacją. Co Wy o tym myślicie??? Jeżeli tak jest to czy warto się starać????

Wiem, ze się strasznie nakręcam, ale boję się że mogłam go wystraszyć tym smsem, że się nie odezwie, a ja znowu będę to przeżywać. Ale powiedźcie szczerze co ja mam myśleć, chciałam tylko wiedzieć czy on będzie chciał ratować nasz związek, ze sama nie dam rady, choć bardzo bym chciała, a tu cisza, nie odezwał się. Raz daję mi nadzieję, drugim razem mi ją odbiera. Czy to może oznaczać definitywny koniec?????????????Poradźcie proszę

Dziewczyny powiedźcie co o tym myślicie. Miał odezwać się w tą niedzielę, napisałam w czwartek,czy chce ratować związek, cisza, wcześniej tylko ze odezwie się później, po badaniach. Znowu mam chandrę. Co Wy myślicie, czekać cierpliwie dalej?????? Serce mówi czekaj, rozum mówi nie. Co mam robić????? Proszę o radę.

Ehhh jesteś w ciężkiej sytuacji, ale powiem Ci jak to wszystko wygląda dla mnie (choć zawsze mogę się mylić).

Wydaje mi się, że on nie jest chory i nic mu nie dolega. On chce się w pewien sposób usprawiedliwić, żebyś sobie myślała, że jest biedny i wcale to nie jego wina, że Cie zostawił, przecież gdyby nie jego problemy to by z Tobą był bo to przecież wspaniały chłopak... a wcale tak nie jest bo gdyby był tym wspaniałym i kochającym to po prostu byś wiedziała o tym, że mu coś dolega, o tym, że ma problemy zdrowotne. Byliście ze sobą 3 lata zatem nie krępowaliście się siebie. To o czym on pisze wygląda na delikatną sprawę to  z kim o tym miał rozmawiać z mamą?.... Faceci nie chcą o takich rzeczach rozmawiać. I nawet jeżeli by nie chciał żebyś wiedziała wymyślił by coś innego, na pewno nie to żeby się z Tobą rozstać. Jak ktoś kto kocha może chcieć się rozstać? Dla mnie on coś po prostu wymyślił sobie.

A teraz co do Ciebie. Sama będziesz sobie wmawiała, że jest ok, że dasz rade a prawda jest taka, że ból będzie Cię rozrywał jeszcze długi czas... później jak zaczniesz wychodzić to w każdym poznanym facecie będziesz szukała czegoś co jest podobne do tamtego ex....To z czasem minie. Nie powinnaś pisać nie dawaj mu satysfakcji, że aż tak Cię zranił. Wiesz co działa na facetów obojętność. Niech zobaczy, że wcale nie biegasz za nim, że wcale Cię nie boli on nie musi tego wiedzieć to, że mu piszesz o płaczu, tęsknocie nic nie da serio. Wiem z własnego doświadczenia. Ale jak zapyta co słychać zawsze możesz napisać, że "ok właśnie wybieram się do kina z dziewczynami" nie musi wiedzieć, że Ty leżysz i płaczesz po co? coś to da? będzie z Tobą z litości, chcesz tego? Jak napisze, że szybko się otrząsnęłaś napisz "a co mam całe życie płakać w poduszkę, a Ty płaczesz? nie wydaje mi się" pokaż że jesteś silna, że nie na nim świat się kończy... zobaczysz jeżeli nie jesteś mu obojętna to go ruszy... niech zobaczy Cię wystrojoną uśmiechniętą nawet jak gadasz z kimś przez tel. Nie pisz, że oddasz mu rzeczy heh to nie pomaga on je weźmie i tyle będziesz go widziała. Aaaa czas pomaga Tobie później będzie lepiej a i on się może namyśli. Jak napisze, że chce je odebrać to napisz, ze nie dzisiaj bo dzisiaj wychodzisz nie bardzo chcesz odwołać to spotkanie... jutro niech wpadnie. Wiem, wiem nie doczekasz się jutra nie będziesz spała, będziesz odliczała godziny wystroisz się w najlepsze ciuchy ... ale on nie musi  widzieć jak cierpisz. Po co mu ta satysfakcja co będzie Ci lepiej jak powie nieszczere przepraszam? Nie będzie lepiej nic a nic! wiem bo przerabiałam to wszystko chodziłam do psychologa i zawsze myślałam, że dla niego będę w stanie rzucić każdego faceta pomimo, że rzucił mnie dla innej a wcześniej mnie z nią zdradzał i wiesz co rok temu chciał do mnie wrócić... powiedziałam mu, że jego czas minął i jestem z tego dumna. Nigdy nie widział jak cierpiałam, ale to tylko dzięki Pani psycholog. O rozstaniu napisał mi w sms a ja po przeczytaniu zemdlałam...  Pamiętaj facetów kręcą te niedostępne, nieznane intryguje pokaż mu się z tej strony, której nie zna niech zobaczy, że nie jesteś pierdołą niech zobaczy silną samodzielną kobietę a płacz po cichu przy koleżance przy kocie oby nie przy nim...

Kochana muszko23

na pewno nie mozna się odkochać w kilka dni, myśle, ze nawet w kilka miesięcy nie. Ja jestem juz po rozstaniu 2 miesiące i dokladnie wiem co czujesz, przechodzilam i nadal pzrechodze to samo co TY. Mamy dużo podobieństw, bo w taki sam sposób nasi faceci z nami zerwali.

musisz sie uzbroic w cierliwosc, wszystko będzie dobrze, ale na to trzeba sporo czasu. Ja wczoraj zobaczyłam Go 1 arz od tych dwóch miesięcy, i wszytsko powróciło, cała moja miłosc, cala nienawisc, zlosc. ryczalam caly dzien, nie moglam nic jesc, łeb mi pękał, a On myślisz , że się przejal? Nie na pewno nie, bo jak by tak bylo to by sie nie zachowal jak dupek, zarowno mój afcet, jak i Twój.

faceci to po prostu parszywe świnie, które nie zaslugują na to by ich kochać, ale nie wszyscy faceci tacy są. Uwierz mi, ja jeszcze nie znalazłam nikogo, ale nie mam zamiaru na siłę szukać.

Powiem Ci droga muszko23, ze nie warto płakać o takich gnoi, pzrepraszam że tak o nich piszę , ale jak by ktoś był w mojej sytuacji to tez by sie tak zachował, oni nie mają uczuć, zero szacunku dla nas KOBIET, nie stać ich nawet na wyjasnienia.

To są tchorze, które boją się nazwać rzeczy po imieniu, kłamia w beszczelny sposób, mówią ze nas kochają, a tak w rzeczywistości nie jest. Ogladają sie tylko za innymi, oceniają ich pupy, cycki,  i porównują nas do ich ideałów.

pytam sie jakim prawem!!!!!!!!!!!
Każdy jest jaki jest, jak by wszyscy byli piekni , idealni to byloby beznadziejnie, a tak przeciwienstwa sie przyciągają, zresztą uroda pzremija a charakter zosatnie już na zawsze.

Jeśli On Cię tak potraktował, płacz ile się da, a wtedy ci się na pewno ulży, wygadaj sie komuś, spróbuj się czymś zająć, zeby o tym nie myślec.

wiem, wiem, ze to tak łatwo mówić, ale ja również nadal jestem w takiej sytuacji jak TY.

Bardzo się cieszę, ze są takie fora, gdzie możemy wykrzyczeć całemu światu jak bardzo zostalismy skrzywdzeni..\

On nie zasługuje na Cibie, na Twoją miłość, olej go zimnym moczem, nie upokazaj sie pzred NIm, nie proś by z Toba był na siłę, by wrócił. Bo jeśli jest taki, to wcale się nie zmieni i nadal będzie Cię krzywdził. tak więc głowa do góry i nie poddawaj się.

Jesli chodzi o spotkanie to nie radze, on od nowa cie zauroczy, zamydli ci oczy i padniesz mu od nowa do stop, a to nie ty masz go zdobywać tylko on Ciebie, bo jesteś bardzo wspaniałą młodą osobą, która za kilka lat, będzie sie z tego śmiać.

Pozdrawiam Cie cieplutko  ))))

Muszko23 uwierz mi jestem w identycznej - nie podobnej - identycznej sytuacji. Zostałam potraktowana dokładnie tak samo. Po 2,5 letnim związku usłyszałam że On od kilku miesięcy nic do mnie nie czuje, że sam próbował to naprawić i był w rozterce bo raz coś czuł raz nie. Pomyśl sobie jak się czuję teraz wiedząc to że spotykał się ze mną z przymusu wtedy kiedy ja na te spotkania czekałam z utęsknieniem? Kiedy ja wkładałam w ten związek cała siebie a on tak po prostu się tym bawił? Planował fałszywą przyszłość? Oszukiwał? Boli okrutnie. Radzę Ci kochana porzuć nadzieję na Jego powrót jak najszybciej i zerwij jakikolwiek kontakt. Wykasuj wszystkie nr.: telefonu, gadu czy czegokolwiek innego żeby nie mieć pokusy do niego napisać. Ja tak zrobiłam. Z wielkim trudem bo wyłam 3h nad ekranem telefonu wpatrując się w funkcję "usuń nr" ale zrobiłam. Na początku było ciężko nawet bardzo bo ciągle pragnęłam żeby napisał, zadzwonił, dał jakikolwiek znak życia ale przyzwyczaiłam się. Teraz pozostał tylko ten okropny ból, pustka i głupia miłość która mam nadzieję że też minie...

Gdzieś na tym forum przeczytałam słowa które bardzo utkwiły mi w pamięci więc je tu przytoczę
"To jest taki problem, gdy spotykasz się z chłopcem, a nie mężczyzną"
i taka jest prawda. Trafiłyśmy i pokochałyśmy niedojrzałych dupków którzy nie docenili tego jakie skarby mieli przy sobie i tchórzy którzy boją się prawdziwego uczucia dlatego cierpimy... Kiedyś przyjdzie taki czas że zapłacą za każdą wylaną przez nas łzę, bo życie potrafi się zemścić...

Musimy być silne i zawalczyć teraz o siebie. Przetrwamy to. Razem.

Kochane Kobietki jesteście. Pójdę za Waszą radą, zero kontaktu z nim. Niech poczuje co stracił (chociaż po ostatniej kłótni, gdzie w końcu miałam okazje wyrzucić na niego wszystkie swoje żale, wątpię żeby miał odwagę się odezwać).Ale ja nie chcę się więcej upokarzać i zadręczać myślami co było ze mną nie tak. Teraz wiem że to z nim jest coś nie tak.
Wierzę ze "nasze łzy nie padają na kamień" i kiedyś ten sam los spotka tych dupków... o ile kiedykolwiek dorosną i będą wstanie pokochać kogoś prawdziwie!!!!.

Do maleńkaa
Zostałyśmy oszukane w identyczny sposób, ja tak jak Ty oddałam całą siebie, a on po prostu przestał mnie kochać (choć teraz sądzę że w ogóle nie kochał). Wiesz ja ciągle słyszałam od niego ze nie możemy się spotkać, a bo pracuje, a bo jest zmęczony. Wmawiał mi że go nie rozumiem i robił z siebie ofiarę, a ja się tylko martwiłam jak to mu ciężko i obwiniałam się za to że nie potrafię mu pomóc.I tak też mnie potraktował na końcu. Zmieszał z błotem, bo cała wina spadła na niego.
Wiesz tym "niedojrzałym dzieciakom" przypuszczam ze jeszcze kiedyś podziękujemy, bo dzięki nim jesteśmy teraz w pełni wolne i mamy szanse spotkać kogoś kto będzie nas w stanie szczerze pokochać i doceni nasze oddanie i miłość. Choć teraz jest ciężko i bardzo cierpimy wierzę ze będzie lepiej, musi być lepiej.

Do ella1973
Ello1973 wiem ze teraz cierpimy, ale przez to wszystko jesteśmy bogatsze o te smutne doświadczenia i mądrzejsze. Ja wierzę ze każdy z nas ma tam "na górze" zapisane co nas czeka. W tym przypadku miłość okazała się ślepa, ale może miała nas wzbogacić o to wszystko, uczulić na pewne rzeczy i teraz będziemy mogły odnaleźć swoje szczęście, będziemy rozsądniejsze.

Dziewczyny musimy to przetrwać, wiem ze wspólnie damy radę. Dziękuję że jesteście ze mną w takich chwilach.

Muszko ja już przestałam wierzyć nawet w siebie... Nie ma wartości na tym świecie..Nie ma już nic...

Kochane, dam wam rady sprawdzone.
Jeszcze nie tak dawno na tym forum rozpaczałam, myslalam ze ze mną koniec, że nieszczęście ktore mnie spotkało to tragedia, z której się nie pozbieram. Wtedy w to wierzylam, bo doświadczając rozstania z osobą kochaną przez nas tak to odczuwamy. Dranie nas zdradzają, wykorzystują, porzucają a my zdrowie tracimy bo tak za nimi tęsknimy.
I tego nie zmienimy, bo to my mamy uczucie a nie oni.
Więc zmieńmy to na co mamy wplyw.
Zasada 1.
Zerwijmy z byłym kontakt. calkowicie. Żadnych spotkań, telefonów. Każde takie przypadkowe czy nie spotkanie to dla nas rozdrapywanie ran, przypominanie przeszłości. Każdy kolejny dzień bez przypominania bylego zaciera nam jego obraz w umyśle, czyni nas mocniejszymi.
Zasada2.
Jeśli czujecie nieprzepartą siłę kontaktu z byłym piszcie pamiętnik, piszcie o czym w danym momencie myślicie tak od serca, piszcie co byś chciala powiedzieć bylemu, ale nie kontaktuj się z nim!!!
Zasada3
Nie bójcie się pójść do lekarza po leki antydepresyjne, psycholog tez wskazany.
Zasada4
Jeśli nie możecie przestać myśleć o byłym, przypominajcie go sobie w takich sytuacjach gdy był np. pijany, chory, zmęczony slowem nieatrakcyjny. Bo rozmyślamy o nich w kategoriach chodzącego ideału, którymi przecież nie są. Zobrzydźcie sobie jego wizerunek, utrwalajcie to w myślach,
Zasada5
Sport, ruch, spacery, aerobik, silownia, cokolwiek tylko nie siedźcie w domu
zasada6
rozmawiajcie z zaufanymi przyjaciołmi, rodziną o swoim problemie, to zbawienna terapia. Rozmowa to lek dla duszy, a przecież to głównie nasza zraniona dusza cierpi

I wiedzcie, że to wszystko kiedyś na pewno minie..

Kochane wspieram was całym sercem, wiem co przechodzicie też to doświadczałam i tak do końca też ze wszystkim się nie uporalam, ale głowa do góry i starajcie się uśmiechać nawet do siebie w lustrze. Wierzę że dacie radę  szybko wyjść z dołka
Pozdrawiam

Kobietki ja nie chcę utrzymywać z nim już żadnego kontaktu, nie mam zamiaru się do niego odzywać po tych wszystkich świństwach jakie mi zrobił. Niestety jednak spotkanie będzie nieuniknione, mamy kilka bardzo ważnych wspólnych spraw, które trzeba pozałatwiać. Jeszcze nie mam sił na spotkanie z nim więc odwlekam to wszystko w czasie. Boję się tego strasznie, a niestety tych spraw nie mogę załatwić z pomocą pośredników. Mam nadzieję ze zanim dojdzie do spotkania stanę jakoś na nogi, ale panicznie się boję!!!

Witajcie Kobietki. Muszę się wyżalić. W tak piękny dzień jak dzisiaj nie potrafię sobie poradzić. Wiem ze już minęło trochę czasu od rozstania, wiem że z każdym dniem jestem silniejsza, ale dzisiaj zastanawiam się czy sama siebie nie oszukuję. Wmawiam sobie bez przerwy ze nie kocham tego dupka, że bardzo mnie skrzywdził, a jednocześnie wiem że cholernie za nim tęsknie. Dzisiaj zastanawiam się co byśmy razem robili. Za kilka dni mija rocznica moich zaręczyn i wracają wszystkie wspomnienia. Kocham a jednocześnie nienawidzę. Wiem ze sama w tej chwili się katuję, ale po prostu nie potrafię przestać o nim myśleć. Wczoraj musiałam wyruszyć do innego miasta, tak panicznie bałam się spotkania z nim, wróciłam cała roztrzęsiona i rozbita. Ile to jeszcze potrwa. POMÓŻCIE

bardzo mi przykro muszelko cierpisz zupełnie jak ja ja jestem także załamana bo po 10 latach wspólnego  toksycznego maużeństwa mąż znalazł sobie inną i próbuję wyrzucić mnie i dziecko na bruk ale się nie poddaje. Soro twój narzeczony tak zrobił to nie był Ciebie wart pamiętaj nie załamuj się pójdż do kosmetyczki fryzjera zrób piękny makijaż i wyjdź na miasto chociaz do Centrum Handlowego zobaczysz jak Faceci bedą sie za toba oglądać to bardzo budujące. Potem wyjdź z koleżankami na miasto zaszalej baw sie może jakaś dyskoteka albo wyjscie do pabu i złap troche pewności siebie i mów sobie że jesteś supppppper życzę Ci wszystkiejo naj bo jesteś tego warta

znam to uczucie kiedy kładziesz się ze złamanym sercem to kiedy płaczesz wracając do pustego pokoju i jak z ciężkim sercem wstaje się rano i on siedzi w głowie. masakra jednym słowem żyć się nie chce a wszystko już nie smakuje tak jak zawsze. mówi się wtedy "nigdy się już nie zakocham on był tym jedynym " bla bla bla..... boże jak ja dobrze wiem jak to boli.
jedyne co pociesza to to że z to przemija tego potem nie ma to  zwyczajnie się czuje coraz słabiej i słabiej aż pewnego dnia odkryjemy że pobudka poranna nie boli już tak bardzo że wieczory nie są takie samotne już..
życie jest okrutne ale to dla tych chwil których nie znamy chce się żyć