O krok od zdrady? - Netkobiety.pl

Widzę że sytuacja wygląda inaczej niż w pierwszych postach.
Wyraźnie widać że Ty masz bardziej zazylą  relacje z kolegą niż twierdziłas na początku.
Jeśli on Ci robi śniadania to znaczy że wcześniej tego typu gęsty wcale Ci nie przeszkadzały.
Więc mówienie teraz ni z gruszki ni z pietruszki: spadaj jest nie dość że niegrzeczne to i nieskuteczne.
Więc zamiast plawic się w adoracji kolegi, powinnaś po ludzku zaprosić go na kawę i powiedzieć że sprawy się Wam wymknęly,i chcesz byście na nowo je ustawili  kumpelsko, a nie udawać że nie masz z tym nic wspólnego
Szacunek na znaczenie.

Durna ta terapeutka, powiem wprost. Dziecko na kryzys, omg. Najgorsze możliwe rozwiązanie.

Psychologu na niby, da się ukrywać takie rzeczy. Zwłaszcza jeżeli terminami pokrywało się z nieobecnością żony w domu. Ciężko bo ciężko, ale wykonalnie.

Durna ta terapeutka, powiem wprost. Dziecko na kryzys, omg. Najgorsze możliwe rozwiązanie.

Psychologu na niby, da się ukrywać takie rzeczy. Zwłaszcza jeżeli terminami pokrywało się z nieobecnością żony w domu. Ciężko bo ciężko, ale wykonalnie.

Wcale to nie musialy być dokładnie słowa terapeutki, sam mógł sobie dopowiedzieć.

Dziwne to wszystko, bo takim niby idealnym małżeństwem byliście, niemal do pozazdroszczenia, a tu się okazało, że komunikacja leżała, każdy zajmował się tylko sobą, udawał przed partnerem, że wszystko jest ok.

Czyli pozamiatane...

Dziwne to wszystko jest. Czego Ci życzyć?

Psycholog Na Niby napisał/a:

Dziwne to wszystko jest. Czego Ci życzyć?

Dobrych wyborów.

Także do piątku nie ma mnie w domu, a jak wrócę, to "musimy" jakieś decyzję podjąć.

Odrazu mu wyjaśniłam, że ja się nie zamierzam wyprowadzać. Jak chce, to niech sam to zrobi. Nie ma dokąd, a ja mam, więc mogłabym, to zrobić ja - jego słowa.

Odnoszę wrażenie, że zależy mu na czasie, jakby jutra miało nie być.

Zaraz zacznę siebie wpędzać w poczucie winy, że trzeba było stać przy garach może.
Nic wcześniej takiego nie miało miejsca.

Średnio 3h, niekiedy 2h zajmuje mi trening, minimum 5 razy w tygodniu.

Czy tylko mi wydaję się że w tym temacie jest zbyt dużo nieścisłości i że dynamika zmian jest zbyt duża w stosunku do upływu czasu?

Czy tylko mi wydaję się że w tym temacie jest zbyt dużo nieścisłości i że dynamika zmian jest zbyt duża w stosunku do upływu czasu?

Maku, ale czemu to ona ma zmieniać zdanie?
Dziecko nie jest obowiązkowym atrybutem każdej kobiety. Przynajmniej Autorka jest fair, bo mąż od początku wiedział, jakie jest jej zdanie.

Zupełnie inaczej wyglądałoby, gdyby próbował z nią rozmawiać, a zupełnie inaczej wygląda jak wchodzi i mówi "za rok mamy już mieć dziecko".

Ja dalej mam wrażenie, że projektujesz na Autorkę. Nie każdy musi mieć dzieci. Dziecko nie jest też sposobem na ratowanie związku, w którym jest problem. Autorka ma pełne prawo dziecka nie chcieć i to, że jej mąż nagle zaczął chcieć niczego w tej kwestii nie zmienia. I to nie jest jej wina, że komunikacja siadła. To nie jest jej wina, że mąż ma niespełnione rodzicielskie pragnienia. Jeżeli jest faktycznie tak, że on od poczatku chciał, tylko nie mówił, to sam jest sobie winien tego, w jakiej sytuacji jest teraz.

Ale jeśli zmierzasz do tego, skąd mam tyle czasu...

Lady Loka napisał/a:

Maku, ale czemu to ona ma zmieniać zdanie?
Dziecko nie jest obowiązkowym atrybutem każdej kobiety. Przynajmniej Autorka jest fair, bo mąż od początku wiedział, jakie jest jej zdanie.

Zupełnie inaczej wyglądałoby, gdyby próbował z nią rozmawiać, a zupełnie inaczej wygląda jak wchodzi i mówi "za rok mamy już mieć dziecko".

Ja dalej mam wrażenie, że projektujesz na Autorkę. Nie każdy musi mieć dzieci. Dziecko nie jest też sposobem na ratowanie związku, w którym jest problem. Autorka ma pełne prawo dziecka nie chcieć i to, że jej mąż nagle zaczął chcieć niczego w tej kwestii nie zmienia. I to nie jest jej wina, że komunikacja siadła. To nie jest jej wina, że mąż ma niespełnione rodzicielskie pragnienia. Jeżeli jest faktycznie tak, że on od poczatku chciał, tylko nie mówił, to sam jest sobie winien tego, w jakiej sytuacji jest teraz.

Oczywiście że...kobiety MNOŻCIE się bo demografia nam spada.
A na poważnie, oczywiście że autorka nie musi zmieniać zdania ale wydaje mi się ,że jej mąż napalił się na dziecko i chyba zdania nie zmieni - oczywiście mogę się mylić.
Tak rozmawiali o tym ale czy szczerze? bo wychodzi na to że nie.
To prawda co piszesz o dziecku i autorce dlatego pisałem że jeśli się nie dogadają to będzie niewesoło bo jak oboje się uprą to dokąd ich to doprowadzi?

AgaSawa napisał/a:

Ale jeśli zmierzasz do tego, skąd mam tyle czasu...

Po prostu zastanawiałem się ile Wy razem spędzacie czasu że nie zauważyłaś jego zmiany, przecież ta jego depresja musi się jakoś objawiać.

Psycholog Na Niby napisał/a:

Czy tylko mi wydaję się że w tym temacie jest zbyt dużo nieścisłości i że dynamika zmian jest zbyt duża w stosunku do upływu czasu?

Nie jesteś sam :-D

Drama tu goni dramę, coraz to nowe wątki się pojawiają, żeby utrzymać zainteresowanie „widzów”, a do tego tyle tu nielogiczności, że chyba słabo naszą bystrość autorka ocenia. Ale chyba innym to odpowiada, więc już się nie odzywałam, co by im nie psuć zabawy, dopóki nie zapytałeś ;-)

MagdaLena1111 napisał/a:

Psycholog Na Niby napisał/a:

Czy tylko mi wydaję się że w tym temacie jest zbyt dużo nieścisłości i że dynamika zmian jest zbyt duża w stosunku do upływu czasu?

Nie jesteś sam :-D

Drama tu goni dramę, coraz to nowe wątki się pojawiają, żeby utrzymać zainteresowanie „widzów”, a do tego tyle tu nielogiczności, że chyba słabo naszą bystrość autorka ocenia. Ale chyba innym to odpowiada, więc już się nie odzywałam, co by im nie psuć zabawy, dopóki nie zapytałeś ;-)

Nie rozumiem?
Sugerujesz, że celowo podsycam zainteresowanie wątkiem? Chyba nie jestem zbyt bystra

AgaSawa napisał/a:

MagdaLena1111 napisał/a:

Nie jesteś sam :-D

Drama tu goni dramę, coraz to nowe wątki się pojawiają, żeby utrzymać zainteresowanie „widzów”, a do tego tyle tu nielogiczności, że chyba słabo naszą bystrość autorka ocenia. Ale chyba innym to odpowiada, więc już się nie odzywałam, co by im nie psuć zabawy, dopóki nie zapytałeś ;-)

Nie rozumiem?
Sugerujesz, że celowo podsycam zainteresowanie wątkiem? Chyba nie jestem zbyt bystra

Nie sugeruję, tylko stwierdzam.

Panna Szlachetnego Rodu napisał/a:

Oj tam, dziewczyna szuka prewencyjne rozgrzeszenia a Wy się czepiacie.

Bingo! Dlatego wpadłam na forum, na którym nie brakuje zdradzonych osób ;-)

Myślę, że ksiądź by mnie szybciej rozgrzeszył niż obecni tu ludzie. A do "oszukania" sumienia opinie innych nie są mi potrzebne.

Ela210 napisał/a:

Albo Aga o mężu nie powiedziała prawdy, bo wtedy porady nie dotyczyłyby kolegi z pracy tylko malzenstwa z  terapią męża. A to pewnie nudniejszy temat.
Czasami ludzie opisują na forum jakiś fragmencik życia. Tylko że wtedy sens wypowiedzi innych jest wątpliwy.
Małżeństwo gdzie ukrywa się terapię  jest bardzo daleko od siebie.

Z ostatnim zdaniem się bardzo zgadzam

Subiektywnie oceniłam męża na najlepszego, jaki jest. Stąd moje pojawienie się na forum i chęć zrozumienia, co się dzieje między nami. Gdyby mi nie zależało, poszłabym w bok bez głębszej refleksji, a po wszystkim założyłabym temat - Jak wrócić do męża po romansie w pracy?

Panna Szlachetnego Rodu napisał/a:

AgaSawa napisał/a:

Bingo! Dlatego wpadłam na forum, na którym nie brakuje zdradzonych osób ;-)

Myślę, że ksiądź by mnie szybciej rozgrzeszył niż obecni tu ludzie. A do "oszukania" sumienia opinie innych nie są mi potrzebne.

Do czego w takim razie są Ci potrzebne opinie innych?

Oczywista oczywistość - dla atencji, zainteresowania, tudzież zabicia nudy. Wstaw to, co Ci pasuje ;-)
Między robieniem ogórkowej, a trzaskaniem schabowych, gdy mam za dużo wolnego czasu, to wchodzę i wymyślam historię.

Mam nadzieje, że nie uraziłam tych, od których dostałam cenne rady, materiały, pozycje do poczytania. Bo nie zmieniam zdania, że warto było. Jeśli uraziłam, to przepraszam, nie było to moją intencją. I szczere dzięki za każdy inny punkt widzenia.

(...)
Po wyjściu za mąż nie ślepniemy przecież nagle na innych ludzi. Oni dalej są. I dalej wśród nich są atrakcyjne jednostki, które mogłyby nas pociągnąć, gdybyśmy nie byli już w związku.

Popracować możesz nad tym, gdzie stawiasz swoje granice, żeby flirty Cię tak nie ruszały albo żebyś się w nie tak nie angażowała. Ale Ty masz świadomość, że nie chcesz zdradzać i to Twój wielki plus w tej całej sytuacji, bo postawiłaś barierę instynktownie.
Na drugi raz postawisz ją wcześniej, bo wyczujesz sytuację lepiej.
To nie chodzi o to, żeby teraz zamykać się na kontakt ze wszystkimi facetami na świecie, tylko żeby wiedzieć, jaki kontakt jest bezpieczny.

Po co te nerwy i złośliwości, krytycyzm to dobra cecha.

Panna Szlachetnego Rodu napisał/a:

Psycholog Na Niby napisał/a:

Po co te nerwy i złośliwości, krytycyzm to dobra cecha.

Nerwy zazwyczaj są po to, aby odeprzeć lub zminimalizować cios w czuły punkt.

Ja tam lubię schabowego i ogórkową . Nerwy również mogą pojawić się wtedy kiedy mówisz prawdę a inni Ci nie wierzą, never knows.

Psycholog Na Niby napisał/a:

AgaSawa napisał/a:

Oczywista oczywistość - dla atencji, zainteresowania, tudzież zabicia nudy. Wstaw to, co Ci pasuje ;-)
Między robieniem ogórkowej, a trzaskaniem schabowych, gdy mam za dużo wolnego czasu, to wchodzę i wymyślam historię.

Mam nadzieje, że nie uraziłam tych, od których dostałam cenne rady, materiały, pozycje do poczytania. Bo nie zmieniam zdania, że warto było. Jeśli uraziłam, to przepraszam, nie było to moją intencją. I szczere dzięki za każdy inny punkt widzenia.

Po co te nerwy i złośliwości, krytycyzm to dobra cecha. Tu są sami gruboskórni ludzie, nikt się nie uraża. Jeżeli Twój mąż jak na intelektualistę przystało (tak twierdzisz) zasugerował się tymi radami "psychoterapeuty" (musi być licencjonowany(?) a psycholog nie musi) i nie jest to "ściema", to na 99% robi Cię w wała. Co do treningów 5x w tygodniu, musiałabyś z tego żyć inaczej robiłabyś sobie krzywdę (tak, tak, sport to zdrowie ). Nie bądź taka delikatna, największe pomysły tego świata powstały z wątpienia .

5x minimum! Staram się 6 Za darmo, to robię. Nikt mi nie płaci, a jeszcze mnie to sporo kasy kosztuje. Taka frajerka ze mnie ;-) Oczywiście zdarza się, że wypadam z planu i są dni, gdy nie trenuje. Lub gdy jestem na wakacjach, to tylko siłownia mnie ratuje (a średnio lubię).
Przecież boksu nie uprawiam Sport, to nie jest zdrowie, a już na pewno nie wyczynowy, ale uzależnia. Dla zdrowia, to można na spacer pójść.
Nie wiem z kim i na jakich zasadach mąż odbywa terapie. Byłam zaskoczona faktem, że ktoś taki, jak on, się zdecydował na ten krok. Może być i typ artysty, jeśli to cokolwiek zmienia w temacie. Odniesienie było takie, że inny niż spocony Dyzio. Mąż za wyczyn uznaje bieg na 5km (no i to też jest spoko), a porównanie było na potrzeby sytuacji na forum. Nie jest lekarzem, głupi też nie jest ;-)

Bez sensu się tłumaczę. A zamknełam się już w sobie po niektórych oskarżeniach I niepotrzebnie złośliwie odpisałam Twojej koleżance.

P.S. Ogórkową robię fatalną, a na schabowe jeżdzę do mamy.

No ale wiesz, jak w związku jedna osoba nagle zmienia zdanie to druga ma prawo tego nie zaakceptować.
Jakbym ja teraz powiedziała mężowi, że przeprowadzam się do USA, bo dostałam ofertę pracy, to on miałby pełne prawo powiedzieć mi, że on nie chce. I musielibyśmy się zastanowić nad tym, co zrobić dalej. To, że mnie się coś odwidzi nie oznacza, że mąż musi ślepo iść za mną. I tu jest tak samo. To, że jemu się zmienilo nie obliguje Autorki do niczego poza przemyśleniem czy ona też chce i ewentualnie do jakiego stopnia jest w stanie się ugiąć na pragnienia męża.
Tylko co innego kupno samochodu czy przeprowadzka, a co innego dziecko.

I ja będę dalej uparcie uważać, że jak ona dziecka nie chce, to nie powinna tylko dla męża sobie dziecka robić. To jest stan, który zdecydowanie bardziej obciąża kobietę niż faceta. Obciąża w niektórych przypadkach zdrowotnie do końca życia.
Poza tym ja nie ufałabym czy taki facet zostałby ze mna gdyby np. dziecko urodziło się chore i nie spełniało jego oczekiwań. Albo gdyby okazało się wymagające i nie takie charakterem, jak on by chciał. Bo jak on ma swój cel życiowy, który chce zrealizować, to ja bym się bała, że w jego głowie on już np. tworzy małego prawnika czy coś w tym stylu. Niezbyt dobry materiał na rodzica.

5x minimum! Staram się 6 Za darmo, to robię. Nikt mi nie płaci, a jeszcze mnie to sporo kasy kosztuje. Taka frajerka ze mnie ;-) Oczywiście zdarza się, że wypadam z planu i są dni, gdy nie trenuje. Lub gdy jestem na wakacjach, to tylko siłownia mnie ratuje (a średnio lubię).
Przecież boksu nie uprawiam Sport, to nie jest zdrowie, a już na pewno nie wyczynowy, ale uzależnia. Dla zdrowia, to można na spacer pójść.
Nie wiem z kim i na jakich zasadach mąż odbywa terapie. Byłam zaskoczona faktem, że ktoś taki, jak on, się zdecydował na ten krok. Może być i typ artysty, jeśli to cokolwiek zmienia w temacie. Odniesienie było takie, że inny niż spocony Dyzio. Mąż za wyczyn uznaje bieg na 5km (no i to też jest spoko) , a porównanie było na potrzeby sytuacji na forum. Nie jest lekarzem, głupi też nie jest ;-)

.