O krok od zdrady? - Netkobiety.pl

Nie usprawiedliwiasz się ale przyznajesz rację czyli się z tym zgadzasz. A jesteś w stanie nazwać to coś?
Do niedawna miałaś super małżeństwo ale zjawił się lowelas i nagle małżeństwo kuleje? szybko idzie.
Według mnie to nie wina małżeństwa a już na pewno nie Twojego męża tylko Twoja że dopuściłaś lowelasa. Jeśli coś zakulało to w Tobie.

Tak, dokładnie tak. Tylko Ty go nie chcesz, tak? Gdy poruszony został temat dziecka to twierdziłaś że go nie chcesz a teraz gdy mąż go "zachciał" to zaczęłaś się wąchać że nie teraz może kiedyś. A teraz chcesz się dogadywać? A jeśli maż nie zmieni zdania i badania będą dobre - jak go przekonasz żeby zmienił zdanie?.

No widzisz dla mnie było to co i jak to napisałaś.
To co wymieniłaś nazwałbym inaczej.

Super. Ale teraz musisz stanąć w prawdzie i zastanowić się gdzie dałaś ciała i co zrobić żeby nigdy do tego nie doprowadzić.

To prawda ale sprzyjałyby pogłębieniu "myśleniu" o tamtym lub o was.

Uciekasz bo uległaś. W głowie. I to na tyle mocno że na sam widok faceta się rumienisz. Tak mocno że obawiasz się z nim spotkać lub być sam na sam(zawody)
Zobacz co pisałaś w pierwszym poście

A teraz co piszesz -" bo nie jest mi obojętny" - czyli byłaś z nami nie szczera a wobec siebie będziesz?

Pewnie zauważył że zmieniło się Twoje podejście do niego i koniecznie będzie chciał się dowiedzieć o co chodzi.
Lub pójdzie po bandzie i zacznie nawijać makaron na uszy że to i tamto.
Tak, faceci też wyczuwają że kobitka robi się podatna.

Ale to nie jest problem przysięgi czy małżeństwa tylko człowieka.
Słowo może zbudować lub zburzyć. Ma moc.

Nie, nie mów.

Myślę że to nowe spojrzenie w dużej mierze zawdzięcza mężowi, szczerym rozmowom.

Maku.Ciebie drażni to ludzie mają emocje i potrafią sobie je uświadomić i się do tego przyznawać. 
Kobiety są emocjonalne, przykro mi jeśli Cię to drażni.
Nie wymagaj by zauroczenia sie nie
pojawialy w ogole bo to nie jest mozliwe.
Każdy ma swój sposób przeżywania życia i sam fakt że porywają nas takie czy inne emocje to jeszcze nie jest zbrodnia.
Nie można się wybiórczo z góry od emocji odciąć, można próbować odciąć się od wszystkich.
Ale wtedy się coś straci, prawda ?
Aurora, hipotetycznie to po co o tym gadać?
Jak się nie przeżyło, to gadanie ślepego o kolorach,
A jak się doswiadczylo, to już nie hipotetyczne.
Przyznanie się do takiego zauroczenia to kij co ma 2 końce.
Z jednej strony dostaniesz poglaskanie po głowie za szczerość.
A z drugiej w głowie wielu wielu mężczyzn moze zburzyć się w głowie wizerunek żony  czy partnerki: co na głowie kwietny ma wianek..
Skutki tego różne mogą być po prostu.. W zależności od Pana.
Piszę od Pana bo nie ma na świecie chłopa co by się do takich myśli przyznał, o nie
To kobiety są takie naiwne by się takimi myślami podzielić w imię lojalności, podpuszczone np w łóżku. ...
A to co złożą jako dowód lojalności może okazać się zdechłą myszką za którą nie będzie nagrody.

Elu, jest w Twych słowach wiele racji. Małżeństwa są zawierane z miliona różnych powodów i rzeczywiście w przypadku małżeństwa typu układ/ zależność/ kontrakt/wybór z powodu obawy przed samotnością/ niechciana ciąża/ na tego typu rozmowy albo jest już za późno, albo nie mają one większego sensu. Wydaje mi się jednak (przynajmniej z opisu Agi) że jej małżeństwo, mimo iż zawarte w młodym wieku, było dobrowolne, nieskażone jakimś zewnętrznym przymusem. Aga opisuje siebie i męża, jako dwoje bardzo atrakcyjnych ludzi, a wiadomo przecież, że pszczoły lecą do miodu...

Ja podejmowałam dotychczas takie rozmowy zawsze, niezależnie od formuły związku, bo zależało mi na tym, aby samej dowiedzieć się, co mnie ewentualnie czeka, gdyby poniósł mnie mój śródziemnomorski temperament, na ile mój partner byłby gotów zawalczyć i czy w ogóle bierze pod uwagę taką okoliczność. Chciałam też wiedzieć, czyli nie żyje przypadkiem w iluzji "połówek pomarańczy", a tym samym, czy zdaje sobie sprawę, że związek to pracochłonne "hobby". Nie ukrywam, że mnie samej zależało też, by dać jasny komunikat, co mu zrobię, gdy pojawi się w naszym życiu jakaś inna niewiasta ; - ))) (Jeśli pamiętasz, jestem dzieckiem notorycznego zdradzacza i ten aspekt chciałam mieć zawsze obgadany z góry.) Tym samym dowiadywałam się też jakie sa jego poglądy na np. związek otwarty, którego ja, z moją historią nie byłabym w stanie znieść... 

A z trzeciej strony Elu, takie tematy też mówią trochę o poziomie świadomości partnerów, głębokości ich relacji, o otwartości na to, że związek, to nie tylko miód i orzeszki... Często mówią też o fantazjach partnera lub o jego nieprzekraczalnych granicach.

No i nade wszystko... życie w prawdzie, jest o wiele prostsze, ekonomiczniejsze, zdrowsze i szczęśliwsze, nawet jeśli ta prawda jest gorzka. Daje też jedną z najcenniejszych rzeczy, według mnie - daje wolność wyboru tego, co się z taką sytuacją zrobi...
Mąż Agi, ochoczo szykuje się właśnie do nowej roli - do bycia ojcem, zupełnie nieświadomy, co przeżywa obecnie najbliższa mu osoba...
I to nie wydaje mi się fair ; - )
Samo myślenie, że mąż nie powinien niczego wiedzieć, bo jest osobą wysoko wrażliwą, jest według mnie takim preludium do ubezwłasnowolnienia go.
Coś w ich związku nawala. Ewidentnie.
Aga chce unieść to sama. Ufam, że da radę przez ten etap przejść. Będę jej kibicować.

Oj Ela skąd to domniemanie że mnie drażnią ludzkie emocje?
Fajnie że autorka sobie uświadomiła te emocje i do tego potrafiła się zwłaszcza przed sobą przyznać - chociaż na początku albo kłamała/bagatelizowała lub uświadomiła sobie z czasem.

Ale nie chcesz mi wmówić że uważasz iż faceci ich nie mają?
I znowu dlaczego ma mnie to drażnić?
To co pisałem do autorki ma na celu żeby ogarnęła właśnie emocje i umiała sobie z nimi radzić. Nie zrobi tego bez szczerości z samą sobą.

Zauroczenie? z tego co pisze Aga wychodzi że w głowie zdradziła męża i to na tyle ogniście że ma teraz problem żeby spotkać gościa.
Zauroczenie? chyba zbyt delikatne słowo.
Zauważ też że ona wiedziała co się dzieje, dlaczego nie przerwała tego wcześniej tylko dopiero jak doszło do umysłowej rozpierduchy coś z tym zaczęła robić? Bo tu właśnie działały emocje - które jej się podobały - chociaż pewnie efekt nie zamierzony. Czy można nad nimi zapanować? tak, tylko trzeba być szczerym wobec siebie.
Tak właśnie ludzie wdają się w romanse/zdrady, nie chcą, nie potrafią być wobec swoich uczuć/emocji szczerzy i...rodzi się problem

Tak nie można żyć będąc martwym w środku.

Stawiam na to, że spocony Iron Man dopnie swego i majteczki autorki pójdą w dół. Mąż jako samiec wypadł z głowy autorki, a tego nie da się odwrócić.

Monsz jak żywy!

A żeńska natura jest inna? Która nad taką informacją przeszłaby obojętnie?
Nie miałaby obaw mieć z takim mężczyzną dziecka?
Oczywiście że ma nic nie mówić o tym, że inny facet wzbudził w niej emocje czy, że w myślach było bara bara. Teraz ma sama pić piwko i sukcesem będzie jeśli to piwko stanie się zimne.
Elu a jak tam moje pytania.

Nie koniecznie tak musi się stać. Zdała sobie sprawę że dała...myśl innemu a teraz musi go rezać z głowy.
Psycholog Na Niby, czytam i zastanawiam się o co Ci chodzi?

Nie, niestety nie. Nauczka na przyszłość - ja piszę w wordzie i wklejam, bo miałem tak niejednokrotnie.

Łał ale dlaczego swoje emocje przenosisz na mnie? Zadajesz mi pytanie a później sam sobie odpisujesz przy okazji coś mi zarzucając, ciekawe podejście. Jak napisałem że nie rozumiem to nie rozumiem a nie że strugam głupa.
Chcesz to masz

A wiecie co mnie drażni? Gdy za kazdym razem jak komus zaswita fantazja w glowie o kims innym - to nagle zlatuje sie sabat z odwiecznym pytaniem "Zastanow sie co szwankuje w Twoim związku ze w ogole pomyslalas o X". A wiecie co ja sądzę? Ze często nic. Czas płynie, codziennosc i rutyna rozleniwiaja, ego puka i prosi o uwage...To nie znaczy ze związek do dupy. To znaczy, ze związek juz jest długi i nie daje początkowych emocji co jest naturalne. Caly szkopuł tkwi w tym co my zrobiny z tym i czy umiemy spojrzeć PONAD te nudnosc codzienna i zobaczyc cala wartościowa resztę.
U mnie w malzenstwie było tak ze to ja bylam ta co ją częściej ktos rwał, bardziej ekstrawertyczna i w ogole. I w trakcie zwiazku z mezem pojawiło się kilku(!) facetow, do ktorych poczulam miętę, z wzajemnoscia zreszta. Na widok jednego sie rumienilam heh. Ale wiecie co? To nie znaczy ze meza przestalam kochac czy cos. Ten nowy był...nowy, przystojny i seksowny. A mąż.. byl znany. Tylko ja wtedy po prostu nie robiłam nic. Powolutku ochladzalam kontakt. Bo mimo ze widzialam defekty meza, irytowal mnie różnymi roznosciami i tak dalej - to POSTANOWILAM widziec cala dobrą reszte. Plusy over minusy. Postanowilam. I nie, to nie znaczy ze jestem wyrachowana czy cos. Wiedzialam ze ta zielen trawy za plotem moze byc tylko chwilowa zielenia i skoro mimo wszystko kocham i szanuje meza - to szkoda nas, naszej rodziny. Czy żałuję? Nie. Nie wierzę w ten wspolczwsny przekaz, ze dopiero jak uderzy w nas piorun to bedziemy szczęśliwi i musimy iść zawsze za glosem serca. Owszem serca tak. Często jednak to nie jest gloa serca ttlko organu położonego niżej..
Autorko, zdajesz sie byc fajna i madra babeczką. Zycze Ci podjecia dobrych decyzji. Jesli zostaniesz singielka to przekonasz sie ze romans to zaden wielki wyczyn, mozna miec co chcesz. Zwlaszcza jesli jestes atrakcyjna. Młodszy, starszy, fit,  intelektualista, podróżnik- just name it. Ale zbudowanie z kims prawdziwej, dojrzalej relacji to juz inna para kaloszy. Wiec nie zamieniaj czegos na nic..

Dlaczego mnie to nie dziwi ?

Terapia szokowa w takich początkowych stadiach zauroczenia jest BARDZO skuteczną metodą.

I dlatego czasami warto coś przejaskrawić i uwypuklić aby było BARDZIEJ widoczne.

Wydaje mi się, że piszą tak głównie osoby, które zdradziły, ewentualnie miały ochotę na zdradę lub te, które które nie mają pojęcia o tym jak wygląda długoletni związek, szczególnie taki w którym są dzieci, wiele obowiązków, często problemów.
Przecież ci co zdradzili muszą znaleźć wytłumaczenie dla swoich czynów i wyborów, a Ci co nie byli w związkach lub krótkotrwałych, kiedy jeszcze chemia działa i są tylko dla siebie nie mają pojęcia jak to jest po 10 czy nastu latach z dziećmi itd.
Oczywiście, zdarzają przypadki kiedy coś zaczyna nie grać, ludzie żyją obok siebie, mijają ale... dzieci, majątek itd. O patologii różnego rodzaju nie wspomnę.

To mi przypomnialo jak młodziutka kochanka mojego meza mnie zaczela pouczać zebym sie nad soba zastanowila jak odpychalam meza od siebie swoim zachowaniem. Panienka bezdzietna, najdłuższy zwiazek 3 lata:)))) Poziom arogancji i pychy spowodował moj tak duży opad szczęki ze zbieralam ją przez tydzien. Wiec  jak takie dziewczę wychowane na komediach romantycznych ma wbite w glowe ze związek to tak ze sie tylko jeździ po świecie, chodzi na drinki, wychodzi na imprezy - to faktycznie jak sie okazuje ze tu codziennosc puka to ona zacznie rozkminiac ze ojej, nie ma juz jak na początku, cos złego sie dzieje..

Nawet nie chodzi o komedie romantyczne, pewnie wiele z nas je przerabiało ale taka miłość, gdzie tylko my we dwoje itd. trwa najwyżej kilka lat, potem dzieci, obowiązki itd. Nawet jak nie ma dzieci to po kilku latach euforia opada. Można być razem, czemu nie? Ale... trzeba dojrzeć do tego, że z czasem związek wygląda inaczej. Nie mówię, że gorzej, inaczej bo nie ma już tych fajerwerków. Więc albo przerodzi w dojrzałą miłość i szacunek albo dalsze szukanie adrenaliny i motylków.

Niestety BekaŚmiechu ma rację. Autorka już przekroczyła granicę. A skoro tak się stało to nawet jeśli ten casanova pójdzie na bok to w przyszłości będzie następny. Tak poza tym to już widzę tego mega przystojniaka, który przez 3 lata orbituje wokół jednej znajomej z pracy i czeka na jeden znak. Takie zachowanie mogłoby być u gargamela a nie łamacza damskich serc. A co za tym idzie autorka musiała w ciągu tych 3 lat czynić kroki przez które facet jej nie olał. I teraz 34 letnia dojrzała kobieta rezygnuje z zawodów aby nie spotkać tam swego lowelasa. Bardziej pasuje mi to do opisu problemów 15 latki. Myślę, że ten facet odczepiłby się gdyby usłyszał wprost, że ma spadać na drzewo. Ale jak widać jeszcze tego nie usłyszał i nie usłyszy bo Pani Aga nie chce żeby spadał:)

Dałeś mi dużo satysfakcji dając się tak łatwo sprowokować, ale jestem zmuszony przestać Cię karmić . Moderator Isabella pomimo tego że na mnie leci ,równie mocno mnie dyscyplinuje za nietrzymanie wątku. Pozdrawiam!

Tak abstrachując od dzieci - patrząc pragmatycznie - romans w wieku 34 lat to technicznie bardzo kiepski pomysł.

Przebudowa życia w momencie w którym ono powinno być już na jakimś innym etapie. Masa komplikacji. Kilka "zakazanych" (przy czym zakładasz, że ten amant dobrze r*cha? Zaryzykujesz?) chwil okupionych ogromem niepotrzebnych stresów. Ukrywanie się, później tłumaczenie. Wszystkim. Sobie, rodzinie, znajomym. I dalsze życie z łatą suki. To waży jak cholera. A później zaczynanie wszystkiego od nowa - przy czym z o wiele gorszym punktem startu, bo młodsza konkurencja czyści rynek wartościowych mężczyzn w zastraszającym tempie, co jest normalne.

Związek to jest ciągłe budowanie czegoś wspólnie. Wtedy się nie powinien znudzić

W czasie procesowania rozwodu, nic nie zbudujesz. nie będzie czasu. Wypadnie z życia kawał czasu.
Romanse to są iluzje. Przereklamowane świecidełka i jednocześnie weksle inblanco wystawiające na ryzyka o których nawet nie wiesz.

Edit---
Co do tego Dyzia wychodzącego szybko z życia, to chyba nie znasz życia i tego jak Dyzio potrafi nasrać na odchodne. Romans łatwo zacząć, wyjścia są trudne.

A jak chcesz z mężem przeżyć odlotowe emocje na nowo, to polecam wesołe miasteczka z jakimis mega atrakcjami
takimi, że w kręgosłupie strzyka.

A co do pytania w temacie: nie sądzę, że to całkiem Twoja wina. Wydaje mi się, że ten fagas przegina pałę i szuka frajerki. Widzi ścierwo obrączkę , ale idzie dalej. W naszym zniszczonym dzisiejszym świecie bez zasad, nikt ze otoczenia pewnie mu na to nie zwrócił uwagi.

Każdy lubi komplementy, każdy. I chyba każdy potrzebuje na swój sposób.
A że kolega ładny, to te komplementy brzmią inaczej.

To bywa też jedna z faz targowania się z rozumem wybierania rodzaju myślenia i świadomości oraz co ma wpływać nie jest trudno przeskoczyć na inny poziom myślenia ,zaczyna się myśleć w kategoriach zysku a nie strat ,chyba mało kogo dotknęło nieszczęście zaraz po pierwszej kawie ,randce z kochankiem, kochanką, taka kara boska ,doświadczenie pokazuje że to innych spotyka niepowodzenie ,wiara we własną wiarę jest mocna, tak jak w wyjątkowość.
Dopiero po zakończeniu romansu czasem ludzie tak to widzą tę całą destrukcje i jej skutki,
jak się wyda wyjdzie na jaw ,albo jedno z kochanków oszukiwało ,lub strefiło kończąc go.
akie dylematy odchodzą bardzo łatwo w niebyt rozpływają się niby ale to tylko skuteczne działanie substancji powoduje stłumienie i wyłączenie pewnych obszarów myślenia czasowo bardzo skutecznie.Nie oznacza to jednak zaniku poczytalności ,skrupuły dochodzą do głosu od czasu do czasu i są potrzebne żeby je szumiąc zagłuszać to jeden z fragmentów regulowania emocji
Wszystko co napisałeś jest oczywiście prawdą ,ale romans to też proces z etapami i fazami ,jak już zakończy się walka wewnętrzna z sumieniem i racjonalizowaniem to nadchodzi następny etap po podjęciu decyzji na tak i wtedy jak już naciśnie się spust to koniec odwrotu nie ma niby.Od groma energii i czasu idzie w samousprawiedliwienia się i relatywizowanie, tłumaczenie i perswadowanie, wahanie jak się wybierze to za ten wysiłek musi być nagroda nie ma bata.
Romans musi być zajebisty nawet jak seks jest czymś takim sobie to urasta spółkowanie w krzakach,kiblu,samochodzie za szczyt Kamasutry ,percepcja pod wpływem emocji zmienia świadomość i chemię w mózgu.
Konspiracja wcale nie męczy wręcz przeciwnie tajemnice sekrety tworzą komitywę i więź intymność (owszem męczą po jakimś czasie) też sprawiają frajdę i radochę
widzi się co chce widzieć ,"białe kłamstwa" formalnym partnerom są dla ich dobra dla ochrony szlachetnie i wspaniałomyślne poświęcenie za które też należy się nagroda ,czasem tym zdradzonym skapnie z tych euforii też coś na początku ,zasady i sumienie nie istnieją przez 6-8 miesięcy bo przecież to co się dzieje jest ponad zasady i jest wspaniałe, nikomu nie zaszkodzi ,bo nikomu jak nie wie nie dzieje się nic złego.

Tak tak co drugi Dyzio z różnych wątków z forum to narcyz, psychopata, mistrz PUA,
przeszkolony przez jeszcze większych mistrzów uwodzenia z You Tuba .
Być ofiarą psychopaty to jest coś bo niby nie miło się szansy ucieczki przed jego technikami wpływania.Prawda jest taka że nie ma zbyt wielkiej filozofii uwieść gotową i chętną mężatkę
ponieważ połowę roboty ona sama już zrobiła wcześniej ,reszta to gra i udawanie różnych ról bo tak jest ciekawiej i zabawniej choć z boku wygląda to na pretensjonalny, straszliwy banał i tandetę to dla kochanków kiczowate teksty są wielką poezją a różne głupoty nakręcają skutecznie i powodują chęć powtarzania .
Romanse się kończą często porzuceniem oczywiście w sytuacji kiedy porzuca Dyzio ( Dyzio przejdzie do historii forum niechybnie ) kochankę z jakiegoś powodu ,wtedy on  jest dużo bardziej odpowiedzialny za romans zaczyna się targowanie i licytowanie kto był bardziej winny uwodzenia i czarowania ,omotania, manipulacji, oszustwa
stara sztuka taka sama jak ze strzałami Amora na które nie miało się żadnego wpływu samo się stało, zrobiło, nie było wyjścia, nie planowało się ,było silniejsze etc.
Tak po romansie jedno jest bardziej winne ,dodatkowo oczywiście partnerzy też są winni ,bo ten cały romans był skutkiem niedopilnowania ,braku troski albo zazdrości braku uwagi bliskości etc.
Zawsze najmniej winny jest zdradzający we własnych oczach, osoby postronne też się dają na to nabrać i powtarzają w przestrzeni takie bzdury .
Jak oboje wchodzą w romans to mają taką samą odpowiedzialność i sprawczość
oszustwa takie z premedytacją i zaplanowane to rzadkość .

Z łatą suki mogłabym żyć. Ale jak miałabym mężowi w oczy spojrzeć?

Nawet przy założeniu, że w r.chaniu jest dobry, to nie warto.

ja przepraszam, ale czy naprawdę mamy uwierzyć ze Panowie tu piszący będąc w związkach nigdy nie ulegli żadnemu zauroczeniu?
I czy mamy założyć, że męskie zauroczenie oznacza 100 % zdrade w przypadku przychylnosci drugiej strony?
oddzielmy jednak zauroczenie w głowie od: celowego budowania intymności i planowania zbliżenia sie do obiektu marzeń.
To są jednak różne sprawy.
Co do samych wyopbrażeń i zauroczeń to kobiety mają wiekszą wyobrażnię niż sie Panom wydaje- ale często obiekt nie m,a o tym pojęcia.
No chyba że między autorką i kolegą coś się od dawna buduje z jej woli również.

Większość Dyziów to zwykli faceci nie mają żadnych mocy magicznych
Do nadawania im znaczenia dochodzi wraz z wydaniem sobie stosownych pozwoleń na odlot pełny.
U Ciebie Aga było jak pisałem dość groźnie ,ale widocznie jesteś osobą która szuka w sobie nie w innych
to dobra cecha charakteru przydaję się ,a sumienie jest potrzebne jak diabli w życiu nie przeszkadza wręcz przeciwnie.
Ciekawe jaka będzie Twoja reakcja jak w końcu się spotkacie w pracy i co kolega zacznie wygadywać
może zamilknąć ,ale bardziej obstawiam że będzie przepraszał i uderzy od tej strony jeżeli ma chęć szczerą

To jest proste .
Powstały by dwie frakcje .
Jedna głosiłaby "a nie mówiliśmy "
Druga frakcja by biadoliła w stylu "oj Aga oj Aga"
to też zależy czy Aga zachwycona by była czy zdruzgotana .

Spokojnie ode mnie nie będzie wiadra pomyj

Moze byc jeszcze ciemniejszy scenariusz typu wilk syty i owca cala przy pierwszym daniu na drugie danie i deser jest wiatr.

Pani Aga decyduje sie zabrzuszyc choc srednio jej to pasuje - maz stara sie o trofeum DNA ale autorka luzuje gume w majtach i z Dyziem tez idze w krzaki  bo jak nie teraz to kiedy.
Zaspokaja swoja ciekawosc czy cholera wie co tam w czaszce drzemie i zaciaza obojetnie z ktorym. Takich historyjek tez sporo jak i dzieci w malzenstwach niekoniecznie z biologicznym ojcem.
Dzieci to zawsze mieszanina DNA czesem babelek podoby do mamusi czasem do tatusia czasem do dziadziusia czasem do babci ...gorzej jak po latach troche nie pasuje w zadna ze stron drzewa rodzinnego
wtedy jest jakis zgrzyt. A super dady i tak pokocha choc nie jego, a mniej super dady moze tego nie dzwignac i bedzie grzybek atomowy.

Co kolwiek autorka nie zrobi to jej wybor i jej konsekfencje. Cos jednak moze byc nie halo w jej malzenstwie dla tego przesunela swoja granice schlebiania sobie tegoz zalotnika ze cos tam sie w zawojach maglownicy zaczelo tlic .

Wydaje mi sie iz w momencie gdy jestesmy szczesliwi i czujemy te milosc w zwiazku to jest u nas chec utrzymania tego stanu jak najdluzej to mozliwe
i jesli jakikolwiek aspekt szfankuje to probojemy to naprawic / uleprzyc lub znales przyczyne zeby zapobiec dalszej degradacji.
Z drugiej jednak strony takie latanie i poleprzanie czegos co obumiera smiercia naturalna potrafi zmeczyc i w koncu moze sie rozsypac.
Jesne mozna byc w szczesciu uspionym i nie zauwazyc na poczatku ze cos tu zaczyna pekac..moze pani Aga jest wlasnie w tym miejscu?

Any way ciagle trzeba znajdywac ten balans i to tez jest fajne.

Poznalibyśmy odpowiedzi na kluczowe pytania z wątku:

- czy Dyzio odpowiednio sumiennie woskuje rozporek

- czy możliwa jest kamasutra w krzakach pod biurowcem

- czy warto było szaleć tak...

Bez bulwersu proszę ;-) Ironizuję.

Eee...To tak jakby ktoś się chwalił że ma silną wolę i nie jada słodyczy, a po prostu ma na nie  alergię i go odrzuca. Żaden wyczyn.:).

No właśnie. Wojciszke mam na liście na najbliższy czas, ale i bez tego da się pewnie zrozumieć, że można robić sobie problem (świadomie lub nie do końca) jak Autorka lub nie. Ja wolałem nie, nie miałem potrzeby, nawet z dużymi problemami liczylem, że jż się jakoś psychicznie przy moim wsparciu pozbiera. Na swój sposób się nawet udało, bo się podniosła, tylko poszła w bok a nie ze mną:)
Autorka musi właśnie wyczynu dokonać, ale ja tam wierzę, że da radę:) na szczęście adoratorów miała i ma pewnie poza Dyziem sporo, to i jego w końcu do tej szufladki może wrzuci.

Ogólnie o zauroczeniu można mówić w nieskończoność, a tu Aga ma zagwostkę, jak się zachować wobec tego gościa...
Może ktoś podpowie?

Bo on będzie oczekiwał wyjaśnienia milczenia, myśli, obraziła się, tylko o co?

Aga, musiałabyś w głowie sobie ułożyć co powiesz, jeśli  musimy ochłodzić nasze relacje, będzie dopytywał dlaczego, musisz jakoś wybrnąć...

Albo udawać głupią, odpowiadać, nie wiem o czym mówisz, tak bo tak, nie muszę ci nic wyjaśniać itp.

Ja myślę, że takim obcesowym zachowaniem, lepiej można sobie poradzić, w tej sytuacji.

Aga nic mu nie jest winna ,nawet jeżeli Dyzio poczuł wielką miłość prawdziwą to w obecnej sytuacji nie jest o to jak mniemam proszony
niebyli po żadnych deklaracjach ani nic sobie nie obiecywali
nie ma żadnej przesłanki do tego że jakiekolwiek wyjaśnienia są potrzebne ,wyjaśnienia to ewentualna tajna furtka do negocjacji
w przyszłości .
Sygnały niewerbalne mowa ciała to żadna jeszcze obietnica tak samo pozwolenie podejścia bliżej zawsze ma się prawo zmienić zdanie wycofać bez tłumaczenia się w takiej jeszcze nie relacji .
Uczucia Dyzia to jego problem jak dostanie czarną polewkę zimną ,jego ryzyko bo jego interpretacja ,a wysiłek przez niego włożony nic nie znaczy ,spokojnie może pójść na marne ,po tym też okazać się może co to za facet jeżeli będzie robił krzywe akcje wobec Autorki pod wpływem jej chłodu .
A techniki odcinania się bywają potrzebne ,nie dostarcza się sobie nowego materiału do rozkmin nie przedłuża tego natrętnego analizowania i nie reaguje częściej na impulsy czy bodźce nie widząc danej osoby wiadomo że nie jest to idealna metoda bo w głowie najwięcej się dzieje ,ale stare powiedzenie co z oczy to z serca ma w sobie coś z prawdy konfrontacje to nie kataklizm pierwsza może być trudniejsze choć niekoniecznie ,wydaje się że zmiany jakieś jednak w Adze mogły zajść a spotkanie w pracy to zweryfikuje
Na pewno unikanie sam na sam na początku będzie lepsze niż jakieś próby kontaktu.