Po raz kolejny Polkom usiłuje się odebrać ich prawa - Netkobiety.pl

Taka jest moja opinia.

Jako obywatelka tego kraju oczekuję, że granica będzie należycie chroniona i nie będą przez nią przedzierać się niechciane osoby.

Świetnie, granica była chroniona, dopóki nikt się przez nią nie przedzierał :-(

Nie wiem, może oczekujesz od rządzących tylko reaktywnego działań ad hoc, ale wolałabym, aby było więcej przewidywania i działań uprzedzających, a wg mnie można się było spodziewać, że ktoś w końcu wpadnie na pomysł, żeby organizować przerzuty ludzi przez Białoruś. Wychodzi na to, że nikt specjalnie się nie wysilił, żeby to przeanalizować i wdrożyć jakiekolwiek środki wyprzedzające i mamy to, co mamy.

MagdaLena1111 napisał/a:

Lady Loka napisał/a:

Ja nie chcę i nie potrzebuję Twoich przeprosin. Mam je jeszcze głębiej niż Ty to co ja napisałam.
Po prostu następnym razem nie mierz ludzi tym, co sobie wyobrażasz na ich temat tylko realnie zapytaj zamiast nakręcać się przez x postów na podstawie czegoś, co sobie sama z dupy dopowiedziałaś.

Zrób sobie kurs czytania ze zrozumieniem czy coś, zanim zaczniesz ludziom odpisywać na coś, czego nie napisali.

Bo nie zawsze rzucone "przepraszam" sprawi, że ludzie zapomną to, co napisałaś wcześniej.

To zrozum, że ja nie potrzebuję Twojego moralizowania tak samo, jak Ty nie potrzebujesz moich przeprosin.

Jestem tylko człowiekiem i czasami się mylę, za co mogę tylko przeprosić.
Zatem daruj sobie to piętnowanie mnie teraz i krzyżowanie, bo nie jestem idealna.

Snake, Ty to chociaż pójdziesz do spowiedzi po odpuszczenie grzechów i po naukę, bo tak chcesz, a do mnie się przyczepi nawiedzona moralizatorka i też klepie pouczenie, tylko odpuszczenia nie daje.

I takie durnoty mówisz, a potem się dziwisz, że ludzie mają w dupie to, że im od biedy rzucisz przepraszam. Zero refleksji. Ale czego tu się spodziewać. Raczej nie konsekwencji w działaniu i mówieniu.

MagdaLena1111 napisał/a:

Taka jest moja opinia.

No cóż, głupia ale co zrobisz? To twoja opinia, wolny kraj i masz prawo mieć głupie opinie.

Bardzo merytoryczną odpowiedź. Bardzo zachęcająca do dalszej wymiany argumentów :-O
Co na to powinnam odpowiedzieć wg Cb? Przekonywać Cię, że nie ma głupich opinii, czy może, że dyskredytowanie (opinii)oponenta to tania zagrywka tych, którzy nic merytorycznego nie mają do powiedzenia?

Na początek może zrezygnuj z babciowania mi i używania zdrobnienia mojego imienia. Moja babcia tylko tak do mnie mówi i za kazdym razem, jak ktoś tak pisze, to jakbym z babcią rozmawiała.

Taki mur, o którym piszesz postawiło już kilka krajów.

Zresztą mur nie jest koniecznością, można wzmocnić ochronę granic, zainwestować w sprzęt, nie wiem, może drony z kamerami termowizyjnymi. Nie muszę się na tym znać i sugerować gotowych rozwiązań. Ktoś bierze kasę za to, więc niech wywiązuje się ze swoich obowiązków.

Coś mi się wydaje, że zbyt emocjonalnie zareagowałeś. Jesteś związany z ochroną granic? W końcu mieszkasz na pograniczu.

Fakt. Idiotę można robić z siebie wszędzie. Jak już nic nie pozostało wobec szczytów znieczulicy, hipokryzji i żałosnych konsekwencji działań  tzw. obrońców życia poczętego. Potrzeba marszu. Jeden z najbardziej żałosnych efektów ich działań kończącego się roku...

Cześć ludzie.
Powiedzcie mi dlaczego u Nas w kraju chociaż raz nie może być normalnie. Moim zdaniem, według mnie, aborcja powinna być całkowicie legalna i dostępna dla każdej kobiety, która w danej sytuacji, bez względu na powody potrzebuje jej dokonać. Bo to w końcu jej wybór, jej życie, jej zdrowie i odpowiedzialność, sumienie. Nasz rząd ukochany zamiast ułatwić nam i tak ciężkie życie, to je utrudnia. No skąd taki upór i chamstwo żeby włazić z buciorami do cudzego życia?! Po co to komu potrzebne?! No dlaczego tych ludzi, a w szczególności kobiety się tak gnębi?!

Lilibet napisał/a:

Cześć ludzie.
Powiedzcie mi dlaczego u Nas w kraju chociaż raz nie może być normalnie. Moim zdaniem, według mnie, aborcja powinna być całkowicie legalna i dostępna dla każdej kobiety, która w danej sytuacji, bez względu na powody potrzebuje jej dokonać. Bo to w końcu jej wybór, jej życie, jej zdrowie i odpowiedzialność, sumienie. Nasz rząd ukochany zamiast ułatwić nam i tak ciężkie życie, to je utrudnia. No skąd taki upór i chamstwo żeby włazić z buciorami do cudzego życia?! Po co to komu potrzebne?! No dlaczego tych ludzi, a w szczególności kobiety się tak gnębi?!

Może powinna, może nie, ale na pewno nie jest to tylko decyzja i wybór kobiety, bo w sprawę aborcji zamieszana jest kobieta, facet i samo dziecko. Niewątpliwie społeczeństwo idzie w skrajności i albo chcą zakazywać całkowicie albo zrobić z tego wizytę u kosmetyczki i najlepiej faceta pozbawić jakichkolwiek praw. No, chyba że jednak kobieta urodzi to wtedy nagle obciążamy alimentami, wtedy już jednak facet jest wołany do sprawy. Obrzydliwa dwulicowość.

polis napisał/a:

Snake i ordynator szpital był wtedy jak on tam trafiła w w piątek czy sobotę? Bo coś trudno mi uwierzyć, w weekend w szpitalu to dyżury zazwyczaj pełnią młodzi lekarze, a nie Ci co już zdobyli pozycję zawodową.

Snake napisał/a:

Do tego internauci zwracają uwagę na fakt, że ponoć nie było go w ten kluczowy dzień i biorąc pod uwagę doniesienia, że pacjentka raczej nie uskarżała się na ciągłe doglądanie przez lekarzy, może kluczowe było częste podejście w polskich szpitalach "zostaw, to pacjentka szefa..."?

Dorzucasz pieniążki do pieca Polis i liczysz na to, że coś z tego dobrego wyjdzie?
Problem ze służbą zdrowia poza sprawą pieniędzy, jest przede wszystkim organizacyjny, jak i społeczny (starsze pokolenie lekomanów, którzy zajmują masowo umowne świadczenia usług))

Lucyfer666 napisał/a:

Dorzucasz pieniążki do pieca Polis i liczysz na to, że coś z tego dobrego wyjdzie?
Problem ze służbą zdrowia poza sprawą pieniędzy, jest przede wszystkim organizacyjny, jak i społeczny (starsze pokolenie lekomanów, którzy zajmują masowo umowne świadczenia usług))

Organizacja też, ale nie ma co ukrywać, że ochrona zdrowia jest niedofinansowana. To są dwa problemy.

Singapur ma najtańszy i najskuteczniejszy system ochrony zdrowia
Wśród rozwiniętych krajów tylko w USA i Singapurze udział wydatków prywatnych na opiekę zdrowotną przekracza 50 proc. O ile jednak amerykański system należy do najdroższych na świecie to singapurski do najtańszych

Z coroczną, grudniową dyskusją o NFZ w tle prezentujemy rynek medyczny, którym rząd może się chwalić. Singapur oferuje lepszą opiekę zdrowotną niż państwa skandynawskie, płacąc za nią o połowę mniej. W stosunku do PKB kosztuje to w Singapurze prawie o jedną trzecią mniej niż w Polsce.

Jak podaje Bank Światowy całkowite (prywatne i publiczne) wydatki na służbę zdrowia wyniosły w 2011 r. w Singapurze 4,6 proc. PKB. To spadek w porównaniu do 2009 r. kiedy to były one na poziomie 5,1 proc. Dla porównania w USA wyniosły one 17,9 proc., w Niemczech 11,1 proc., w Szwajcarii 10,9 proc., w Wielkiej Brytanii 9,3 proc. a w Polsce 6,7 proc.

Płacąc tak niewiele, Singapur osiąga zadziwiająco dużo. Oczekiwana długość życia w Singapurze to 82 lata (dane za 2011 r. według Banku Światowego). Dla porównania w USA to 79 lat, w Wielkiej Brytanii 81 lat, w Szwajcarii 83 lata, w Niemczech 81 lat, a w Polsce 77 lat.

Śmiertelność niemowląt (odsetek dzieci, które nie dożyją jednego roku życia) w Singapurze wynosi 2 na każde 1000 żywych urodzeń (dane Banku Światowego za 2012 r.). W USA ten wskaźnik wynosi 6, w Wielkiej Brytanii – 4, w Szwajcarii – 4, w Niemczech – 3, a w Polsce – 4.

Tak dobry wynik jak Singapur ma tylko kilka krajów na świecie, głównie skandynawskich (Szwecja, Norwegia, Islandia, Finlandia), które wydają na zdrowie przynajmniej dwa razy więcej pieniędzy (Szwecja 9,4 proc. PKB, Finlandia, 8,9 proc., Norwegia 9,1 proc., Islandia 9,1 proc.). Gdyby w Polsce był taki poziom opieki zdrowotnej niemowląt jak w Singapurze to każdego roku pierwsze 12 miesięcy życia przeżywałoby ok. 800 dzieci więcej, niż obecnie.

Singapur regularnie znajduje się w czołówce rankingów systemów opieki zdrowotnej. W 2000 r. Międzynarodowa Organizacja Zdrowia umieściła ten kraj na szóstym miejscu na sklasyfikowane 191 krajów (dla porównania: Szwecja znalazła się na 23 miejscu, Norwegia na 11 a Polska na 50).

Ranking przygotowywano jednak na podstawie danych z 1997 r. A od tego czasu system ochrony zdrowia w Singapurze jeszcze się poprawił. W 2013 r. agencja Bloomberg uznała singapurski system za najbardziej efektywny system opieki zdrowotnej(stosunek efektów do kosztów) na świecie, jeżeli nie brać pod uwagę Hongkongu, który nie jest państwem.

Jak Singapurczycy to osiągnęli? Otóż w Singapurze jest najwyższy wśród krajów rozwiniętych odsetek finansowania służby zdrowia ze środków prywatnych (a najmniejszy z publicznych). 69 proc. wszystkich kosztów finansują tam sami podatnicy. W USA jest to 54,1 proc., w Szwajcarii 34,6 proc., w Wielkiej Brytanii 17,3 proc., w Niemczech 24,1 proc., w Polsce 28,8 proc.

Wieloletni premier Singapuru (był nim w latach 1959-1990) Lee Kuan Yew uważa, że ideał darmowego, nieograniczonego dostępu do usług medycznych jest niepraktyczny i prowadzi do rosnących w nieskończoność kosztów. Dlatego podstawą systemu ochrony zdrowia w Singapurze jest to, że pacjenci zawsze płacą przynajmniej część kosztów wizyty u lekarza.

W tym celu zdecydowano się wprowadzić system obowiązkowych kont, na których obywatele muszą odkładać pieniądze na wydatki związane z opieką medyczną. To tzw. Medisave. Wszyscy członkowie CPF – Central Provident Fund (fundusz, w którym obywatele Singapuru odkładają m.in. na własną emeryturę) w 1977 r. zaczęli odkładać 1 proc. miesięcznego dochodu na ten cel. Stawkę tę stopniowo podnoszono i obecnie do Medisave trafia od 6 proc do 9,5 proc. pensji w zależności od wieku.

Jak podaje William A. Haseltine w wydanej w 2013 r. książce „Affordable Excellence: The Singapore Healthcare Story” (Doskonałość, na którą stać: Opowieść o systemie opieki zdrowotnej Singapuru – jej wersja elektroniczna jest dostępna za darmo) wszystkie wpłaty do Medisave są wyłączone z opodatkowania, zarówno w momencie wpłaty jak i wypłaty. Pieniądze zgromadzone na koncie medycznym są oprocentowane (jest ono uzależnione od rentowności papierów wartościowych emitowanych przez Singapur) na poziomie nie mniejszym niż 2,5 proc. (w ostatnich latach było to 4 proc.). W 2012 r. maksymalny poziom ilości pieniędzy jaki można zgromadzić na Medisave wynosił (43 500 dolarów singapurskich – ok. 110 000 zł) i jest on regularnie podnoszony o wskaźnik inflacji.

Istnieje silna motywacja, by z tych kont wydawać jak najmniej. Jeżeli ktoś uzbiera maksymalną kwotę, nadwyżka jest przenoszona na konto CPF, z którego można na przykład spłacać kredyt hipoteczny. Aby rozłożyć ryzyko i wzmocnić poczucie odpowiedzialności za rodzinę pozwolono na finansowanie z własnego konta Medisave wydatków medycznych najbliższej rodziny (małżonka, rodziców, dziadków i dzieci).

Co jednak w sytuacji, gdy procedura kosztuje więcej, niż ktoś ma w kieszeni i na koncie Medisave swoim i swojej rodziny? W 1990 r. wprowadzono tzw. MediShield, czyli dobrowolne ubezpieczenie od wyjątkowo wysokich kosztów leczenia. Opłaca je ponad 90 proc. Singapurczyków, bo jest tanie. Roczny koszt MediSave dla 29-latka to 33 dolary singapurskie (82 zł) rocznie. 49-latek zapłaci 114 dolarów singapurskich (285 zł), 69-latek 372 dolary singapurskie (930 zł). Z tego ubezpieczenia można pokryć wydatki medyczne maksymalnie do 50 tys. dolarów singapurskich (125 tys. zł) rocznie i 200 tys. dolarów singapurskich (500 tys. zł) w ciągu całego życia osoby.

A co, gdy ktoś wykorzysta pieniądze z Medisave i limit z Medishield? W 1993 r. wprowadzono dodatkowy fundusz Medifund, w którym znajdują się pieniądze budżetowe a o korzystanie z którego środków mogą się ubiegać właśnie znajdujący się w takiej sytuacji. W efekcie stworzono system, w którym nic nie jest darmowe, ale w którym każdy, bez względu na to ile ma pieniędzy, ma dostęp do opieki zdrowotnej.

Nie jest jednak łatwo wyczerpać wszystkie środki z Medisave i limit z MediShield, ponieważ ceny usług medycznych są dotowane i to dotowane w taki sposób, by więcej płacili bogatsi a mniej biedniejsi. Wprowadzono pięć klas świadczenia usług medycznych w szpitalach: od A przez B1, B2+, B2 do C. A kosztuje pacjentów najwięcej, C najmniej. W klasie A pacjenci mają prywatny pokój z łazienką, klimatyzacją i dostęp do lekarzy według wyboru. W klasie C pacjenci leżą na wieloosobowej sali (8-9 osób w pokoju), ze wspólną łazienką i bez klimatyzacji. Doktorzy są im przydzielani. W klasie A nie ma żadnych subsydiów, w C sięgają one 80 proc.

Do niedawna pacjenci sami wybierali, w której klasie chcą mieć świadczone usługi medyczne. Wraz ze wzrostem dochodów obywatele częściej wybierali bardziej luksusową obsługę, do której rząd dopłacał mniej. Rząd wręcz zachęcał do wybierania droższych usług medycznych, do których dopłacano mniej, wyraźnie pokazując różnice w komforcie między tańszymi i droższymi opcjami. W ten sposób stworzono system, który dopasowuje poziom dotacji do dochodów obywatela bez konieczności zatrudniania tysięcy urzędników do ciągłego kontrolowania poziomu dochodów. Wraz ze wzrostem dochodów w państwie (PKB w Singapurze rosło średnio po 8 proc. rocznie) coraz więcej osób wybierało droższe opcje.

Mimo tego w ostatnich latach koszty dopłat z budżetu zaczęły szybko rosnąć. W 2001 r. 850 mln dolarów, w 2007 r. już 1,6 mld dolarów, a od 2012 r. miały wzrosnąć do 2,2 mld dolarów, mimo iż uznano, że konieczne jest uzależnienie klasy świadczenia usługi medycznej od poziomu dochodów (wprowadzono to w 2009 r.).

System opieki zdrowotnej w Singapurze jest ściśle regulowany. Rząd ustala proporcje miejsc dla każdej z klas dopłat (gdy tego nie robiono szpitale koncentrowały się na usługach dla najbogatszych, w przypadku których najwięcej mogły zarobić). Reguluje także liczbę studentów na uczelniach medycznych. Chodzi o to, by nie było w kraju zbyt dużo doktorów, tak by nie zaczęli oni szukać sposobów na zwiększenie popytu na swoje usługi. Zezwolono również na płacenie ze środków Medisave prywatnym szpitalom, ale rząd ustalił maksymalne ceny, by uniknąć nadużyć.

Były minister zdrowia Khaw Boon Wad w 2010 r. oświadczył, że sektor publiczny zawsze powinien pełnić dominującą rolę w dostarczaniu opieki zdrowotnej (w Singapurze świadczy on 80 proc. usług medycznych), ale jest także miejsce dla prywatnych lekarzy, by motywować publiczny sektor do poprawiania jakości usług i obniżania cen. Jego zdaniem publiczny sektor musi też propagować etos całego systemu i nie może być to maksymalizacja zysku. Zdaniem Khawa sytuacja, w której prywatny sektor zdominuje świadczenie usług medycznych jest zła, ponieważ wówczas będzie wpływał na władze, aby tak tworzyły politykę zdrowotną, by służyła jego interesowi, co doprowadziłoby do wysokich kosztów systemu.

Aby wzmocnić konkurencję Ministerstwo Zdrowia Singapuru publikuje na swojej stronie rachunki szpitalne za najbardziej popularne zabiegi. W efekcie na przykład koszt laserowej korekcji wady wzroku (tzw. LASIK – Laser-Assisted in situ Keratomileusis) dla jednego oka spadł z 2300 w 2004 r. do 1400 singapurskich dolarów w 2008 r. (czyli z 5750 zł do 3500 zł).

Wśród rozwiniętych krajów tylko w USA i Singapurze udział wydatków prywatnych na opiekę zdrowotną przekracza 50 proc. O ile jednak amerykański system należy do najdroższych na świecie to singapurski do najtańszych. To pokazuje, że diabeł jak zwykle tkwi w szczegółach.

W USA postawiono na płacenie za pośrednictwem towarzystw ubezpieczeniowych. W Singapurze większość decyzji ile i komu zapłacić jest podejmowana przez pacjentów. W efekcie na przykład koszt angioplastyki (poszerzenie naczyń krwionośnych, które zostały zwężone w wyniku choroby, najczęściej miażdżycy) w USA to 83 tys. dolarów, w Singapurze 13 tys. dolarów. By-pass żołądka w USA kosztuje 70 tys. dolarów, w Singapurze 15 tys. dolarów.

Przykład Singapuru pokazuje, że odpowiedzią na problemy służby zdrowia nie jest automatyczne zwiększanie ilości wydawanych na nią pieniędzy. Zdecydowanie istotniejsze jest sprawienie, by pieniądze wydawane były w odpowiedni sposób. W latach 70. w USA Rand Corporation przeprowadziła doświadczenie dając tysiącom Amerykanów darmowy, nieograniczony dostęp do służby zdrowia.

Równocześnie grupa kontrolna musiała częściowo płacić za każdym razem, gdy korzystała z lekarza. Okazało się, że „darmowa” grupa skorzystała z 25-30 proc. więcej usług medycznych, niż „współpłacąca”. Co jednak najistotniejsze, nie miało to żadnego wpływu (z wyjątkiem niewielkiego odsetka najuboższych) na stan zdrowia członków tej grupy.

Tamiraa napisał/a:

Tych śmierci było więcej, a tylko ta została nagłośniona i to dopiero teraz. 

Niedługo zostaną uchwalone nowe podatki, oby się nie udało. Aha, podatki będą dla wszystkich, nie tylko dla kobiet.

W takim razie ile ich było Tamiro od czasu uchwalenia decyzji TK?
Ile z nich wynikało z błędów lekarzy, zatorowanej służby zdrowia, a ile ze skutku przepisu prawnego?

MagdaLena1111 napisał/a:

Przypomnij sobie swoje słowa o tym, że niby dlaczego większość miałaby uwzględniać prawa mniejszości, itp. wywody, którym blisko do zamordyzmu, przymusu i siły.
To chyba poza tematem w jakimś wątku religijnym się na d tym rozwodziłeś, ale szukać nie będę.
Nie musisz nic przyznawać, ani odwoływać. Znaj mą dobroć :-D

Ok, ale gdzie tu jest ta afirmacja zamordyzmu, przymusu i siły?(…)

Interlokutora powyżej do nich nie zaliczam. Aczkolwiek w tonie wypowiedzi niektórych tutaj użytkowników życzę mu aby kiedyś jego żona została zgwałcona, musiała urodzić, chore, niedorozwinięte lub kalekie dziecko - tak aby mógł w pełni rozwinąć miarę swojego człowieczeństwa, aby mógł się w pełni poświęcić dla swojej żony i tego dziecka. Będzie wtedy wiedział o czym mówi Nie będzie miał czasu na pisanie swych ciętych ripost w Internecie. Poszerzą mu się za to znacznie horyzonty myślowe i życiowe. Bo jedno jest pewne. Doświadczenie uczy jak nic.  No więc po katolicku mu życzę.

GangOlsena napisał/a:

Interlokutora powyżej do nich nie zaliczam. Aczkolwiek w tonie wypowiedzi niektórych tutaj użytkowników życzę mu aby kiedyś jego żona została zgwałcona, musiała urodzić, chore, niedorozwinięte lub kalekie dziecko - tak aby mógł w pełni rozwinąć miarę swojego człowieczeństwa, aby mógł się w pełni poświęcić dla swojej żony i tego dziecka. Będzie wtedy wiedział o czym mówi Nie będzie miał czasu na pisanie swych ciętych ripost w Internecie. Poszerzą mu się za to znacznie horyzonty myślowe i życiowe. Bo jedno jest pewne. Doświadczenie uczy jak nic.  No więc po katolicku mu życzę.

Niestety muszę cię zmartwić. Fakt opieki od prawie 17 lat nad niepełnosprawnym dzieckiem, z wadą urodzeniową nie zmniejszył mojej presji na obecność, na wszelakich forach.

A kogo to obchodzi na jakich forach jesteś obecny.

Snake napisał/a:

Do bezmózgich potworków dołączyły serdeczne życzenia

No nie Snake, mam poznajdować te wszystkie określenia, które tutaj stosowałeś? Choćby….jak to było…kobieta to „macica w opakowaniu”? Albo te wszystkie protekcjonalne określenia, albo barwne epitety, itd.
Właśnie…określenia. Słowa mają znaczenie, ale sam nie masz specjalnie hamulców i sobie używasz. Zresztą nie Ty jeden :-D

[ Ale chyba też nikt tutaj nie dąży do wspólnej prawdy, kompromisu, roztrzygnięcia sporu. Bo raz, że nie możemy spotkać na gruncie tych samych kategorii ani uzgodnić ich między sobą, ponieważ mówimy różnymi językami, a po drugie w rzeczywistości nie jesteśmy tym zainteresowani.

MagdaLena1111 napisał/a:

[ Ale chyba też nikt tutaj nie dąży do wspólnej prawdy, kompromisu, roztrzygnięcia sporu. Bo raz, że nie możemy spotkać na gruncie tych samych kategorii ani uzgodnić ich między sobą, ponieważ mówimy różnymi językami, a po drugie w rzeczywistości nie jesteśmy tym zainteresowani.

O jakim "kompromisie" mówisz i "wspólnej prawdzie"? Przecież wysuwa się tu żądanie aborcji na życzenie, a każde inne stanowisko napotyka krytykę.

Symbi napisał/a:

MagdaLena1111 napisał/a:

[ Ale chyba też nikt tutaj nie dąży do wspólnej prawdy, kompromisu, roztrzygnięcia sporu. Bo raz, że nie możemy spotkać na gruncie tych samych kategorii ani uzgodnić ich między sobą, ponieważ mówimy różnymi językami, a po drugie w rzeczywistości nie jesteśmy tym zainteresowani.

O jakim "kompromisie" mówisz i "wspólnej prawdzie"? Przecież wysuwa się tu żądanie aborcji na życzenie, a każde inne stanowisko napotyka krytykę.

Ten temat na forum jest stary jak świat, choć przewija się przez różne wątki. Jak zawsze pisałem, że mnie tak zwany kompromis aborcyjny nie przeszkadza, to właśnie byłem zakrzykiwany przez bojowniczki o wolność kobiet, że to żaden kompromis tylko uciemiężenie kobiet. Jedyny dopuszczalny "kompromis" wg pań bojowniczek, to pełna dopuszczalność aborcji bez względu na powody i jeszcze w pełni refundowany przez państwo.

Pudło, Madzia, ja akurat do kościoła nie chodzę. Patrzysz na mnie stereotypem.

To wyczerpuje chyba definicję sporu jałowego, bo gadamy o pojęciach, zamiast sednie sprawy. Ale chyba też nikt tutaj nie dąży do wspólnej prawdy, kompromisu, roztrzygnięcia sporu.