Po raz kolejny Polkom usiłuje się odebrać ich prawa - Netkobiety.pl

OMG! :-O
Lucek, co z Tobą?
Teraz nie pasujesz do Konfy, bo myślisz zdroworozsądkowo. Nie chodzi o wolną aborcję, ale prawo wyboru. Niech decyzję podejmuje ten, kto ponosi za nią odpowiedzialność. Ktoś inny nie będzie ponosił odpowiedzialności, więc nie ma prawa decydować o ciele kobiety, jej prawach rozrodczych.
Ja też jestem przeciwko aborcji, ale powinniśmy działać inaczej niż poprzez zamordyzm, żeby ich nie było.

Ale Ty chyba działasz w AA, a nie stricte w przeciwdziałaniu przemocy?
OK, wiem, że alko idzie często pod rękę z przemocą, ale to chyba nie do końca to samo.
Zresztą, jak już wspominałam, inicjatywa i poparcie dla zmian w prawie była ze strony organizacji pozarządowych, które na codzień pomagają osobom doświadczającej przemocy, więc znają te bolączki i problemy najlepiej.

Snake, przecież już pisaliśmy o co chodzi w dostępie do antykoncepcji. Równie dobrze możemy wnioskować o brak dofinansowywania leków, zabiegów itd.
Ale masz rację, że kobiety znają mnóstwo sposobów na spędzanie płodów i to jest tak stare, jak ludzkość pewnie. Jakiś czas temu oglądałam dokument o Jezydkach, uprowadzonych i gwałconych przez bojowników ISIS, które opowiadały, w jaki sposób spędzały płody, nawet w tych ograniczonych okolicznościach, które tam miały. Straszne.

RP 28.08.2019

Orwell w Hiszpanii
Ustawa „antyprzemocowa" z 2004 r. przyniosła więcej szkody niż pożytku – pisze obserwatorka życia polityczno-społecznego na Półwyspie Iberyjskim.
Jak podał w listopadzie 2018 r. jeden z głównych dzienników prasowych „ABC": w stolicy zarejestrowano dwa razy więcej psów niż dzieci (281 339 pupilów kontra 141 903 dzieci do lat czterech). „Hiszpania umiera" – alarmują media i przytaczają zasmucające dane, w których wskaźnik urodzeń spadł do najniższego poziomu z 1941 r., kiedy to kraj powstawał ze zgliszczy wojny domowej.
Liczba zgonów przewyższa liczbę urodzeń. Statystyczna kobieta rodzi po 32. roku życia pierwsze i zazwyczaj jedyne dziecko (wskaźnik urodzin to 1,37), przy czym rodzą głównie imigrantki. Jak podaje kataloński portal Somatemps, katalońska kobieta rodzi średnio 1,1, ale jej muzułmańska sąsiadka osiąga wskaźnik 8,1. Z myślą, że Katalonię w 2080 r. będzie zamieszkiwała większość islamska, zdążyli się już chyba oswoić wszyscy.
Kobiety nie chcą rodzić dzieci, mężczyźni nie chcą zakładać rodzin. Powodów, dla których tradycyjna rodzina w Hiszpanii zaczyna być gatunkiem wymierającym, jest wiele, wśród nich strukturalne bezrobocie, świeżo przebyty kryzys ekonomiczny, który dał Hiszpanom i po kieszeni, i po nadziejach, że uda im się żyć tak lekko i stabilnie, jak to mieli zapewnione ich dziadkowie i rodzice.
Czy ktoś w Europie jeszcze pamięta, że ów znienawidzony (ale dopiero po śmierci!) Franco był autorem słynnego „cudu gospodarczego", gdy Hiszpania po zniszczeniach wojennych stała się ósmą potęgą gospodarczą świata z zerowym bezrobociem, pełnią praw pracowniczych, boomem mieszkaniowym i pokojową transformacją w monarchię parlamentarną, która pozwoliła zagoić rany po bratobójczej wojnie.
Można jednak śmiało zaryzykować twierdzenie, że jednym z solidnych powodów katastrofy demograficznej jest uchwalona w 2004 r. przez ekipę premiera Zapatero ustawa o przeciwdziałaniu przemocy „na tle płciowym". Zdziwiłby się jednak ten, kto uważa, że socjaliści obronili w ten sposób życie wielu niewiast narażonych na furię hiszpańskiego macho, który przemoc ma ponoć immanentnie wpisaną w geny (tak przynajmniej głosi ustawa). Przy całym skomplikowaniu kwestii, o które zahacza to prawo, jedno jest pewne: ofiar przybywa. I to po obu stronach.
HETEROPATRIARCHAT

Skupmy się na faktach i danych, wokół których toczy się ostatnio dyskusja w Hiszpanii. Dziwnym trafem przy tworzeniu ustawy antyprzemocowej nikt nie zauważył, że staje ona w jawnej sprzeczności z art. 14 konstytucji hiszpańskiej, która mówi o równości wszystkich obywateli przed prawem niezależnie od urodzenia, rasy, wyznania, płci etc.
Ustawa zwana „pozytywnie dyskryminującą" zawiera już w art. 1 dziwaczne stwierdzenie, jakoby mężczyzna będący w związku z kobietą pozostawał w relacji władzy i siły. Niektóre przepisy ustawy przeciwko przemocy na tle płciowym traktują właściwie każdego, kto urodził się mężczyzną jako potencjalnego gwałciciela i mordercę, czyli de facto kryminalizują osobę przez sam fakt urodzenia się z chromosomem Y. Za sprawą „tradycyjnych ról heteropatriarchatu kobieta znalazła się w gorszej pozycji poddania i uległości" (cytaty z ustawy). Walka o przywrócenie równości kobiety musi być więc wymierzona w jej ciemiężcę i choć nie napisano expressis verbis, że jedynym podejrzanym jest biały, heteroseksualny mężczyzna, praktyczne zastosowanie tego prawa pokazuje, że mężczyźni spoza tego zbioru traktowani są inaczej.
Wśród wielu bohaterów medialnego zamieszania wokół ustawy jest były sędzia, a od paru miesięcy także poseł prawicowej partii VOX w Andaluzji – Francisco Serrano, który przez 21 lat orzekał w wyrokach dotyczących przemocy wobec kobiet. Był na tyle skuteczny, że w 2001 r. otrzymał nagrodę stowarzyszenia kobiet AMUVI za poświęcenie na rzecz „kobiet maltretowanych i gwałconych". Od kiedy jednak przyszło mu orzekać na podstawie ustawy Zapatero (od 2004 r.), stał się najgłośniejszym jej krytykiem, nazywając ją totalitarną i dyskryminującą ze względu na płeć, za co przyszło mu zresztą zapłacić najwyższą stawkę.
Lobby genderowe zaskarżyło jeden z jego werdyktów i sędzia został karnie odsunięty od zawodu, by dopiero po pięciu latach zostać zrehabilitowanym przez Trybunał Konstytucyjny.
Upadek jego długoletniej kariery i nieposzlakowanej opinii podziałał jak straszak na całe środowisko sędziowskie. Według Serrano, który samotnie podjął walkę (i przegrał) z systemem penalizującym ze względu na płeć, zaledwie 1 proc. procesów dotyczył autentycznej męskiej agresji, podczas gdy przygniatająca większość spraw procesowych to „kłótnie równego z równym". Kobiety świadome, że prawo z góry je faworyzuje, zaczęły używać go bezkarnie wobec mężczyzn, których chciały pozbyć się z życia, z domu, a także pozbawić majątku i prawa do opieki nad dziećmi. Hiszpania stała się jedynym krajem na świecie, gdzie obowiązywać zaczęło domniemanie winy.
Oczywiście winny a priori zawsze był mężczyzna i o dziwo aż w 50 proc. jego „maczystowskie" skłonności wychodziły na jaw dopiero przy okazji procesu rozwodowego, a choćby i po 20 latach wspólnego pożycia. Tak półgębkiem szacują sędziowie, którzy zauważyli zbieg okoliczności: zawiadomienia o „maltretowaniu" zbiegały się z rozpadem związku.
PRZESTRZEŃ NA KŁAMSTWO
Kobieta pozostająca w związku uczuciowym z mężem, partnerem lub konkubentem, składając na komisariacie doniesienie o „maltretowaniu", nie jest zobowiązana dostarczyć żadnego dowodu (np. wyników obdukcji obrażenia ciała) ani też przedstawić żadnego świadka. Wystarczą słowa o usłyszeniu groźby użycia siły przez partnera, doświadczenie szarpaniny, dosłownie rzecz biorąc: stłuczony talerz i krzyk partnera.
Znany jest przypadek postawienia w stan oskarżenia na podstawie doniesienia teściowej, która słyszała podniesiony ton zięcia rozmawiającego z wnuczką. Interwencja policji jest natychmiastowa i dobrze o tym wiedzą szczególnie te panie, które szukając zemsty na mężczyźnie, zeznania składają w piątek po południu. Zdezorientowana ofiara – wciąż mowa tu o fałszywych doniesieniach – zostaje tego samego dnia niemal w kapciach wrzucona na dołek. Kolegium zbierze się dopiero w poniedziałek i wysłucha racji obu stron, przy czym on będzie po trzech dniach spędzonych za kratkami i poradach adwokata, że „nie warto kopać się z koniem", najpewniej przyzna się do wszystkiego.
Jedynym sposobem uniknięcia werdyktu skazującego może być film z monitoringu, zeznania świadków, zeznających, że owego dnia o danej godzinie podejrzany nie był w stanie „maltretować" partnerki, jako że fizycznie znajdował się w zupełnie innym miejscu. To ofiara zmuszona jest udowadniać swoją niewinność, bo sąd orzeka według prawa, które „pozytywnie dyskryminuje". Trzeba więc wdać się w wojnę nerwów i nakładów finansowych, aby wybronić się z oskarżenia. Tymczasem kobieta niemal automatycznie dostaje zapomogę w wysokości co najmniej 426 euro (kwota zmienia się w poszczególnych regionach autonomicznych), prawo dysponowania na wyłączność lokalem mieszkaniowym (nawet jeśli nie miała żadnych praw majątkowych do domu) i prawo wyłącznej opieki nad dziećmi. W dalszym postępowaniu może ubiegać się o szereg najróżniejszych alimentów, począwszy od comiesięcznej kwoty tytułem wynagrodzenia szkód aż po wyprawkę dla dzieci, ich darmowe żywienie w szkołach, a nawet kwoty potrzebne do opłacenia ich studiów.
Można więc pytać, któż nie uległby pokusie łatwego wzbogacenia w społeczeństwie zmagającym się ze strukturalnym bezrobociem na poziomie 14 proc. (16 proc. dla kobiet w 2018 r.)? Która z kobiet zmęczona brakiem perspektyw albo kłótniami w związku, a przy tym mająca widoki np. na następny udany związek w starym gniazdku, oprze się pokusie? Gdy dodamy do tego nie tak rzadką przecież chęć odwetu na niewiernym mężu – oferta aby wrzucić go za kratki i puścić w skarpetkach pozostaje na wyciągnięcie ręki. Jedyne, do czego zobowiązana jest kobieta, to złożenie dwóch oświadczeń wzajemnie niesprzecznych – najpierw na komisariacie, a potem przed sądem.
RÓWNOŚCIOWY BIZNES
Jak to możliwe, że kobiety nie boją się składać fałszywych doniesień? Wszak prawo powinno chronić przed pomówieniem. Ale nie prawo „pozytywnie dyskryminujące", które w oparciu o ideologię gender uparło się widzieć w mężczyźnie potencjalnego przestępcę, a wszelkie rozmowy na temat fałszywych doniesień obłożyło tabu. „Statystyka mówi zaledwie o 0,01 proc. fałszywych doniesień" – brzmi mantra stowarzyszeń feministycznych, liberalno-lewicowych dziennikarzy, którzy z tej frazy uczynili młot na każdego, kto odważy się powiedzieć, że „król jest nagi", a prawo o przeciwdziałaniu przemocy wobec kobiet demoluje życie masie niewinnych mężczyzn, ojców, rozbija rodziny i pozbawia majątku gromadzonego latami.
Problem w tym, że owe 0,01 proc. dotyczy – jak mówi słynna adwokat poszkodowanych mężczyzn – Yobana Carril – wyłącznie owych nielicznych mężczyzn, którzy stoczyli wygraną walkę w procesie o fałszywe oskarżenie: wnieśli pozew, wygrali sprawę, a kobieta została prawomocnie skazana. Trzeba mieć sporo szczęścia, aby spotkać adwokata, który podjąłby się walki z systemem i narażał karierę. Owe zakłamane dane na temat prześladowania mężczyzn w Hiszpanii poruszyła dopiero odradzająca się w Hiszpanii prawica, a dokładnie partia VOX, która walkę z genderową aberracją uczyniła jednym ze swoich sztandarowych haseł. Trudno się dziwić więc, że w grudniu w regionie Andaluzji byli sprawcami prawdziwego, politycznego trzęsienia ziemi – otrzymali aż 12 mandatów na 109 miejsc w Parlamencie i po raz pierwszy od 38 lat władzę w regionie straciła Socjalistyczna Partia Robotnicza Hiszpanii PSOE.

Razem z prawdziwym wybuchem popularności partii VOX i ich niepoprawnych politycznie projektów programowych wyszły na jaw szokujące dane, m.in. że tzw. chiringuitos, czyli ponad 2270 stowarzyszeń feministycznych działających w samych tylko ośmiu małych prowincjach jednego regionu w powiązaniu z rządzącą PSOE ssą miliardy euro dotacji z funduszy państwowych i unijnych.
Jakim cudem zaledwie 768 gmin regionu Andaluzji może pomieścić aż 2270 stowarzyszeń typu Federacja Postępowych Kobiet, Federacja Kobiet Rozwiedzionych? Biznes skupiający tysiące ludzi, którzy zajmują się indoktrynowaniem, szkoleniami antyprzemocowymi i warsztatami feministycznymi jest branżą, która tylko z definicji miała być przeznaczona do ochrony i pomocy ofiarom przemocy. Najnowsze dane, o których wspomina partia VOX, w które aż trudno uwierzyć, pokazują, że zaledwie 2 proc. środków było wypłacanych rzeczywiście na rzecz poszkodowanych, maltretowanych kobiet, podczas gdy 98 proc. służyło obsłudze programów, szkoleń i wypłat dla członkiń tych stowarzyszeń.
Ktokolwiek raczy podać w wątpliwość słuszność prawa, które ustanowił Zapatero (sam siebie nazywający „feminista"), staje się wrogiem publicznym i ością w gardle Lewiatana, który pod hasłem „wyrównywania nierówności płciowych" wzbogacił rzesze „postępowych" kobiet i mężczyzn.
Paradoksalnie Hiszpania, zajmując piąte miejsce w sławetnym rankingu sporządzonym przez Georgetown Institute for Women za rok 2016 pod względem praw i bezpieczeństwa, jakim cieszą się tam kobiety, pozyskuje jednocześnie ogromne kwoty z Unii na rzecz „wyrównywania nierówności płciowych". Mowa o 24 mld euro dotacji z UE. Najciekawsze przy tym, że ilość otrzymywanych subwencji i środków dla wspomnianych stowarzyszeń feministycznych zależy wprost proporcjonalnie od liczby doniesień o „maltretowaniu".
Czy wypada się teraz dziwić, że nikt nie jest zainteresowany wiedzą, ile z tych zgłaszanych przypadków jest prawdziwych, a ile fałszywych, skoro wszystkie napędzają ogromny biznes?
GENDEROWA POPRAWNOŚĆ
Dziennikarze zajmują się tym owianym tabu tematem tylko przy okazji spektakularnych zajść. Przykładowo kobieta zrobiła swojej córce „makijaż" napaści seksualnej ojca i odbyła tournée po wielu telewizjach, wnosząc o zaostrzenie kar przeciwko „maczyzmowi", stając się rozpoznawalną ofiarą bestialskiego heteropatriarchatu. Ginekolog zmył jednak córce gąbką rzekome ślady gwałtu, a personel medyczny nagłośnił sprawę fałszywego doniesienia. Najdziwniejsze, że ani kobieta, ani występująca z nią adwokat nie wróciła do tych samych stacji, aby wyrazić skruchę.
Sprawa, jak zwykle, rozeszła się po kościach. Problem nie tkwi bowiem w prawie, ale w ludziach, którzy przywykli już żyć w pewnego rodzaju systemie totalitarnym: o kobietach tylko dobrze lub wcale. Zabroniona jest krytyka, bo z definicji prawa kobieta jest na przegranej pozycji i trzeba pomóc wyrównać jej szanse.
Gdy w styczniu w telewizji Telemadrid zaproszony kryminolog podał służbowe dane, że w 2018 r. zmarło aż 57 dzieci z rąk matek lub macoch, a tylko 10 z rąk mężczyzn, rozpętało się istne piekło, bo obecne w studiu kobiety, prezenterki wpadły w amok oburzenia.
Panujące przykłady myślenia totalitarnego wyłapują jeszcze media społecznościowe, prezentując „perełki" genderowej poprawności: Na pierwszej stronie dziennik „El Pais" z 29 października 2018 r. zawiadamia, że „Matka umiera z dzieckiem w ramionach, rzucając się z balkonu", ale parę miesięcy wcześniej ten sam dziennik z 3 lutego 2018 r. zawiadamiał: „Ojciec zabija swoje dziecko, rzucając się z nim z balkonu szpitala De la Paz w Madrycie". Różnica w doborze słów czyni ten sam czyn bestialstwem ze strony mężczyzny i wypadkiem ze strony kobiety.
Tak wygląda postzapaterowska Hiszpania, którą przewidział George Orwell, pisząc „Rok 1984" po tym, jak brał udział w hiszpańskiej wojnie domowej po stronie zjednoczonej lewicy hiszpańskiej. Można więc zapytać, czy przypadkiem Wielka Siostra nie czuwa już nad Półwyspem i nie trzyma mężczyzn zbyt mocno za gardło?
Oficjalne statystyki mówią, że każdego dnia w Hiszpanii życie odbiera sobie dziesięć osób (3600–3700 w ostatnich latach), przy czym tu akurat nie ma parytetu, bo z owych 10 aż 7 to mężczyźni. Smutne? Ale jakże prawdziwe. Ratuj się, Don Kiszocie, zanim walkę z wiatrakami zastąpi walka z Dulcyneami.
„Ciekawostka” - w Polsce, której populacja jest nieco mniejsza niż w Hiszpanii, samobójstwo popełnia rocznie ok. 5 500 osób, z czego ok. 500 kobiet i 5 000 mężczyzn.
Jakiś nikt nie zajmuje się epidemia samobojstw w Polsce , zwłaszcza wśród mężczyzn.
Powód ?
- na głos wyborczy samobójcy nie można liczyć

Niesłusznie. I nie jest to żadne odbieranie praw kobietom (a jeżeli już to dlaczego na napisane że i mężczyznom? Dziecko jest tak samo mężczyzny jak i kobiety).
Pomieszało się sporej części rozumienie wolności z samowolą.  To że kobieta jest też rodzicielką, to nie oznacza że ma prawo decydować czy dziecko zabić czy dziecko urodzić. Po prostu, taka natura kobiety, że to ona rodzi. A mężczyzna płodzi. I już. Pozostaje pogodzić się z własną naturą. A nie-palemka odbija. Nie ma nad czym się tu zastanawiać.

W Danii jest zakaz sprzedazy wiecej niz 1 opakowanie. Czyli 10 szt. 500mg tabletek. Wiecej, i mocniejsze tabletki mozna dostac w aptece- i jest sie pytanym po co itd. Personel jest przeszkolony, a poza tym w aptece nie sprzedaje sie alkoholu.
Kumata osoba wie o czym pisze.

Owszem, jeśli czynione w swoich czterech ścianach i za swoją kasę. Jeśli zaś z czymś wychodzisz na zewnątrz i chcesz robić za cudzą kasę, to tak, ta kasa jest bardzo ważna.

Dokładnie. Np samopoczucie- Można na przykład iść sobie do klubu się pobawić. I można też w tym klubie po paru głębszych skończyć z przypadkowym gościem w lokalowym WC, a w chwili emocjonalnego uniesienia doładowanego alko lub innym psychoaktywniamiem nikt nie będzie sobie zawracał głowy takimi pierdołami jak szukanie gumki na wacka, zwłaszcza, że w razie czego zawsze można liczyć na państwo, które zapewni i sfinansuje posprzątanie narobionego w  brzuchu bałaganu. Czasami się dziwię, że ludzie z taką zawziętą pewnością uważają przedstawicieli swojego gatunku, oczywiście z samymi uważającymi na czele za istoty odpowiedzialne. Heh, gdyby tak było, to chociażby te wszelkiej maści programy socjalne, które de facto zdejmują z ludzi odpowiedzialność za własny los nie miałyby wśód ziemskich mas takiej aprobaty. Niestety, na tej wątpliwej pewności ukute są obecnie wszystkie doktryny z zakresu polityki społecznej i dlatego mamy, co mamy.

P. S. Żeby nie było, nie mam nic przeciwko klubom 

A teraz proponuję się zastanowić, tylko przy bardzo bardzo dużym kubku kawy coby czasu starczyło, jaki odsetek w przytoczonych wskaźnikach dzietności jest dziełem rdzennych mieszkańców tych wyszczególnionych państw. Proponuję też przemyśleć sobie, co się wydarzyło w przeciągu ostatnich lat z rzeszą naszych rodaków w wieku produkcyjnym, to tak na usprawiedliwienie naszego ciemnogrodu.   

A tak ogólnie, jest to zmierzch białego człowieka, ot tak po prostu.

Na Wyspach mają słabą edukację seksualną i dostęp do antykoncepcji?

Powyżej przytoczyłem artykuł i sytuacji w Hiszpanii :
- dzietność kobiety katalońskiej : 1,1
- dzietność kobiety muzułmańskiej : 8

Współczynnik liczby urodzeń w krajach zachodniej Europy nakręcają głównie imigranckich krajów islamskich.
Zrobiłem taki szybki przegląda wśród znajomych -,młodsze Niemki z reguły maja dwójkę dzieci, starsze max jedno, UK - nie znam dzieciatej, Skandynawia - w Finlandii większość znanych mi kobiet ma dwójkę  dzieci, Szwecja gorzej, Włoszki - luzik z dziećmi, Francja - luzik z dziećmi . Z arabskim nie mam do czynienia F2F bi w Europie nie spotkałem, sami faceci tej nacji a na telekonf, trudno wyczuć ile ma dzieci.
W Europie Arabki realizują się w domu, faceci na nich zarabiają. Czasami widzę jaka kobietę z krajów arabskich na liście adresowej , zdjęciach - firma jest poprawna politycznie i lubi się pokazać jak to promuje  kobiety w hidzabach

Czyli parę-paręnaście lat temu Polki nie wyjeżdżały i nie wiązały się z obcokrajowcami, za to do Polski przyjeżdżały kobiety zza wschodniej granicy, a teraz to Polki wyjeżdżają i wiążą się z obcokrajowcami, rodzą im dzieci chętniej niż te w kraju swoim rodakom, a kobiety ze wschodu już nie?
I to wszystko dla kasy.
Acha. Ciekawy obraz świata ;-)

Bill.Garret, a jakie wnioski z Twoich danych chciałbyś, aby wyciągnąć?
Coś mi tu wygląda na posła Czarnka, który postuluje, aby kobiety w domu siedziały, dzieci rodziły, a nie zajmowały się karierą. Coś na wzór muzułmanek, rozumiem?

Nie mam ochoty tłumaczyć, że nie jestem wielbłądem i podpisuje się pod stwierdzeniem assaina.

Tok logiczny:
- teza :Polki podwyższają dzietność w krajach Europy zachodniej,
- kontr-teza : to muzułmanki podwyższają dzietność w Europie Zachodniej
- wniosek : czyli chcesz, żeby Polki były jak muzułmanki
Jakoś mnie nie zachęca do dyskusji.

Inna teza: skoro Polki wyjeżdżają do krajów w których większość mężczyzn stanowią lokalesi, to większość z nich będzie zawiązywała związki z nimi.
Jest to co prawda niepoprawne polityczne zachowanie, bo powinny preferować mniejszości wszelkiego rodzaju, ale widocznie z takiego społeczeństwa wyrosły

Ad.1 :

Ad.2 - to był raczej Twój wniosek, bo taki wysnułaś z mojego zaprzeczenia Twojego postu powyżej.

To nie Polki, ani nie rodowite Brytyjki odpowiadają za te przytoczone przez Ciebie wskaźniki dzietności w UK oraz Szwecji, Francji ( z Czechami mnie zaskoczyłaś)
A ponadto, pełen dostęp do wiedzy seksualnej i dotacje do antykoncepcji nie wpływają na niską liczbę aborcji.
Czyli, raczej za wysoka dzietność w tych krajach odpowiadają kobiety imigrantki, które z jakichś względów ( kulturowych, religijnych) nie podejmują aborcji ani antykoncepcji a wiedza seksualna leży nietknięta  w kącie.

Pewnie dzietność Polek w UK jest wyższa niż w Polsce, pewnie poziom dochodów , socjalu ma na to wpływ , ale również to, że liczba Polek w wieku rozrodczym jest tam nadreprezentowana w porównaniu z Polska.

BYW
To Ty zaczęłaś używać słowa „dzietność” . Trochę mi się nie podoba, ale z lenistwa powtórzyłem je za Tobą.
Jeżeli chcesz się czepiać używania przeze mnie tego słowa , to raczej wal w moje lenistwo niż w jakieś ukryte intencje.

Panowie, sprawdźcie sami, czym jest, jak się liczy i dla jakiego wieku współczynnik dzietności.
Nie, nie, staruszek i dziewczynek się nie uwzględnia :-D

PS.
I tak informacyjnie:

Szakisz, po Twoim poście wnoszę, że zupełnie nie masz pojęcia, jak się ten współczynnik przelicza i co on oznacza, a przecież nie będę tutaj robić wykładu. No proszę Cię :-)

Nie zmienia to faktu, że jak kobiety chcą rodzić dzieci, to rodzą, a jak nie chcą, to nie rodzą. A jak nie chcą, to znajdą na to mnóstwo sposobów, więc zamordyzm oprócz tego, że wprowadza terror niewiele tu zmieni, a ludzie i tak kierują się swoim sumieniem. Nie czuję się Bogiem, żeby komuś mówić, jak ma postępować. Mogę to różnie oceniać, ale nie odważyłabym się, nie ośmieliłabym się za kogoś podejmować decyzję.
I to dla mnie na tyle.

Jeżeli ten współczynnik jest liczony wg wzoru poniżej, to rzeczywiście przedział wiekowy Polek w UK nie ma znaczenia :

Współczynnik dzietności ogólnej (lub
współczynnik dzietności teoretycznej lub
współczynnik płodności całkowitej)
stanowi sumę rocznych współczynników płodności dla kolejnych roczników wieku 15 – 49 ukończonych lat.
Wyraża on średnią liczbę dzieci, jaką urodziłaby kobieta w ciągu okresu rozrodczego, przy stałym wzorcu płodności z danego roku kalendarzowego.

Współczynnik dzietności ogólnej obliczmy według wzoru:
W = Suma (od i=15 do  49 )w(i)

w(i)- współczynnik płodności dla poszczególnych roczników wieku rozrodczego kobiet,
w przeliczeniu na jedną kobietę ( ilość żywych urodzeń na jedna kobietę w wieku rozrodczym.

Co do zamordyzmu który wtrąca się w najintymniejsza sferę życia kobiety :
- podobnie sadza rodzice którym zabrania się zabierać dzieci na polowanie,
- hodowcy zwierzątek futerkowych
etc.

Państwo w swej dobroci stara się ochronić najsłabszych w społeczeństwie, okazując przy tym szczególna  troskę o zachowanie najwyższych standardów cywilizacyjnych ....
A na kogo wypadnie, że jest silniejszy na tego : bęc.

Bill.Garret, ekstra, że podjąłeś trud zapoznania się że wskaźnikiem, o którym piszesz :-) Serio.
Teraz już masz świadomość, że dotyczy on tylko kobiet w wieku rozrodczym, więc Twój wcześniejszy wniosek „ że liczba Polek w wieku rozrodczym jest tam nadreprezentowana w porównaniu z Polska”, był poza definicją.

Mnie już naprawdę męczy to, że nie rozróżniacie odrębnej istoty od części ciała innego człowieka. Powtórzę zatem, że żaden prawny system świecki, żaden świecki system moralny, który korzysta ze zdobyczy cywilizacji, więc też wiedzy biologicznej, nie zaś mitologicznych wierzeń, nie stawia znaku równości pomiędzy zapłodnioną komórką jajową a w pełni ukształtowaną jednostką ludzką, a my ponoć żyjemy w kraju świeckim, więc kończę dyskusję z fanatykami religijnymi będącymi jednocześnie ignorantami, którzy uważają się za bogów i chcą decydować o ciałach innych ludzie w imię tychże mitologii.

Snake, gdyby był to odrębny organizm, to mógłby żyć po wyjęciu z macicy. Jak to ma miejsce w przypadku prawdziwych dzieci. W innym przypadku niczym się nie różni od organów, poza tym, że bez większości organów ludzki organizm nie przetrwa a bez zapłodnionej komórki da radę.

A bakterii to my mamy dużo, dużo więcej w swoich organizmach. W Twoim organizmie jest więcej bakterii niż komórek ludzkich. Nie czujesz się z nimi tożsamy, ale one wykonują niezbędne funkcje. W pewnym sensie są Tobą, bo od nich nawet zależy Twoje samopoczucie.

W inkubatorach to już leżą organizmy, które podjęły „funkcje życiowe”, więc żyją, są życiem, nawet jeśli o to życie walczą. Co to za porównanie do komórek jajowych, albo zygot, albo embrionów?

Poza tym zrozum, że ludzie są różni i mają różne światopoglądy, a mieszkamy w jednym kraju. To, że Ty widzisz w zapłodnionej komórce już gotowego dzieciaczka, to dla kogoś innego jest tylko zapłodnioną komórką jajową, albo nawet zlepkiem tych komórek, zupełnie niezdolnym do samodzielnego życia. Ty uczęszczałeś na religię i nie odróżniasz zygoty od dziecka, a jak ktoś odebrał staranne wykształcenie z podstaw biologii, to taką różnicę dostrzega. Ty widzisz w sobie i we mnie ;-) stworzenie boskie, które poprzez zamordyzm trzeba prowadzić właściwą drogą, a dla kogoś innego jesteśmy tylko biologicznymi maszynami, stworzonymi w procesie ewolucji, które są tu tylko przez chwilę i chcą swoje życie przeżyć w zgodzie z sobą, a nie z wierzeniami mitycznymi innych ludzi.

@MagdaLena1111
Wiem, wiem, parafrazując neomodernistycznych klasyków demokracji: "Nie moje ciało, nie moja sprawa", ale jeśli można podpytać z ciekawości- wg Ciebie, jako potencjalnego ustawodawcy, do kiedy, konkretnie, tzn do jakiego momentu ciąży, kobieta może zmienić zdanie?

Snake
Jeśli uważasz, że zygota jest zdolna do samodzielnego życia, to wnoś o adopcję każdego abortowanego zarodka.

Tym się różni dla mnie fundamentalista od osoby wierzącej, że nie stosuje wobec wszystkich zamordystycznych metod, ale szanuje cudze poglądy, żyjąc wedle swoich. Dlaczego nie można innych ludzi po prostu zostawić w spokoju.
Jaka to jest arogancja. Jaki to jest fanatyzm. Nie chcesz aborcji nie rób jej sobie, nie żeń się z dziewczyną, która mówi, że mogłaby zrobić sobie aborcję. Żyj po swojemu w zgodzie że swoją mitologią, a innym daj żyć po swojemu.

szakisz, dobrze zrozumiałam.
Nie lubię takich protekcjonalnych tonów, jakie używasz, dlatego wybacz, ale nie będę odnosić się do Twoich postów.

Hm...najlepiej, żeby w ogóle nie było aborcji, więc jestem za szerokim dostępem do edukacji seksualnej oraz środków antykoncepcyjnych, a także standardami okołoporodowym, które zachęcałyby kobiety do rodzenia.
Takim standardem na świecie, jest dopuszczalność aborcji do 12 t.c. i to ewentualnie jest dla mnie do przyjęcia. Ale w szczególnych przypadkach (ciąża embriopatologiczna) to pewnie mogłoby być trochę później.

Protekcjonalny? Nie sądzę. Nie bardziej niż ty zarzucająca swoim oponentom brak wiedzy w danym temacie za każdym razem, gdy wychodzi nie po twojemu

Jedyne co wyraźnie widać to to, że stosujesz pojęciowy groch z kapustą. Jak ta popularna zabawka, sięgasz do pudełka w ciemno, wyciągasz coś o czym nie masz pojęcia i oj będzie pasować! Jedyne co noworodek podejmuje samodzielnie po porodzie, to wymiana gazowa w płucach. Jego w pełni sprawne płuca do momentu porodu są bowiem wypełnione płynem owodniowym, a płód oddycha poprzez natlenioną krew matki. Nie wiem czy wiesz, że w ten sam sposób oddychają "samodzielne i świadome" istoty będące w stanie śpiączki farmakologicznej podłączone do ECMO. Jest pandemia więc zapewne coś o tym musiałaś słyszeć.

Sorry ale nic nie wiesz o mojej religijności i jej ewentualnemu wpływowi na moje poglądy.

Dziwna ta moja religijność i fanatyzm, które pozwalają mi nie wnikać co kobieta robi sama w obrębie swojego organizmu. Ty po prostu gładko przenosisz prawo kobiety do władania swoim organizmem na żądanie pomocy w realizacji czynów, których nie jest już w stanie bezpiecznie zrealizować sama. Nie odróżniasz pojęć sama - nie sama.

Bo to jest kompletne niezrozumienie podstawowych pojęć. Kobieta ma pełne prawo do władania i decydowania o swoim ciele dopóki jest w stanie samodzielnie nim zarządzać. Aborcja wykonywana przez osoby trzecie nie jest takim stanem i odbywa się wtedy, gdy samo jej przeprowadzenie jest nieobojętne dla zdrowia i życia kobiety. To nie jest czynność tożsama z naturalnym poronieniem, którego kobieta może sobie nawet nie uświadomić. Jest to czynność, która do bezpiecznego przeprowadzenia wymaga zaangażowania osób trzecich. Sam ten fakt implikuje, że staje się to przedmiotem zainteresowania i zgody innych osób niż sama kobieta. Zaczynając od tego, że kobieta musi znaleźć chętne osoby, które to przeprowadzą. Pal licho, że takich osób nie brakuje ale jeśli zdarzają się osoby, które w tym nie chcą uczestniczyć, to kobiety już żądają aby takie osoby zmuszać. I już im nie przeszkadza wolna wola tych lekarzy czy pielęgniarek, o nie...
To jest niezrozumienie, że wobec tego co powyższe, to ogół społeczeństwa musi podjąć decyzję na jakich zasadach godzi się brać w tym udział. U nas w Polsce ten ogół w dostępnych sobie sposobach określił dotychczasowy charakter tych ustaleń zwany "kompromisem aborcyjnym". Co nie znaczy, że jest on wieczny. Może się zmieniać w dowolną stronę w zależności od aktualnego, społecznego odbioru i narzędzi jakie społeczeństwo posiada. Co oznacza, że każdy obywatel kraju może brać udział w kształtowaniu tego stanu prawnego. Tego panie nie chcą zrozumieć, bo po prostu ma być jak one chcą, a jak nie to będą tupać nóżką!
W dodatku motywy jakie kierują tym każdym obywatelem, to jego prywatna sprawa. Nie musi się z nich tłumaczyć. Może są ukształtowane przez jego wiarę jaka by ona nie była, może zwykłe świeckie poglądy (ojej są bowiem osoby niewierzące, którym aborcja się nie podoba), może przez złośliwość itd. To już ich sprawa. Nie zmienia to faktu, że jak każdy obywatel mają prawo kształtować porządek prawny w swoim państwie. Czy to w formule pośredniej jak wybór właściwych przedstawicieli w organach tworzących prawo, czy to poprzez petycje, pytania do organów konstytucyjnych, czy poprzez referendum. Co ciekawe szefowa Strajku Kobiet pani Lempart zdecydowanie odrzuca pomysł referendum, żeby obywatele się określili. Nie ma w tym nic dziwnego zresztą, doskonale ją rozumiem i zdziwiłbym się, gdyby do referendum dążyła.

Brawo, coś tam się do ciebie przebiło. Co prawda nadal nie przechodzi ci przez gardło "stopniowalność określonych stadiów rozwoju człowieka".

Niezaprzeczalną zaletą naszego ustroju jest to, że każdy sam wybiera sobie czy się kompromituje, czy nie. Przy czym zauważ, że ja niezmiennie staram się prowadzić z tobą rozmowę poważnie.

Jest to bzdura totalna nawet w tym twoim, jakimś wyimaginowanym świecie nie-fanatyków. Nie ma żadnego powszechnie przyjętego standardu w kwestii aborcji. Są kraje, gdzie dopuszczalna jest aborcja nawet do ostatniego dnia zakończenia prawidłowej ciąży, gdzie nie wierzę, że nawet ty nie uznajesz tego za barbarzyństwo. Są różne regulacje co do pobudek tzw. społecznych. Ukształtował się mniej więcej konsensus dotyczący ciąży pochodzącej z przestępstwa, zagrażającej zdrowiu i życiu matki jak również mniej więcej w zakresie ciąży, gdzie płód jest ciężko uszkodzony. Co więcej najczęściej występujący termin dopuszczenia aborcji czyli okres ok. 22 tygodnia ciąży związany jest z umownym momentem do którego mówi się o naturalnym poronieniu i od którego obecna medycyna jest w stanie uratować wcześniaka, bo po 22 tygodniu mówi się już o przedwczesnym porodzie. Twój wolny wybór w zakresie ciąży z uszkodzonym płodem wiąże się z koniecznością zatwierdzenia go przez lekarzy, którzy potwierdzą fakt występowania dużego ryzyka. Czyli masz wolny wybór kontynuować ciążę ale żeby ją przerwać musisz już mieć opinię lekarską. I to też w szczegółach różnie wygląda w różnych miejscach świata.
Co oznacza, jeśli nadal tego nie rozumiesz, że w różnych państwach ich społeczeństwa różnie w szczegółach tą kwestię rozwiązały i rozwiązują. Ty optujesz za jedną, konkretną wizją i jak widać nie dopuszczasz innych. Dziwne, że jeszcze dopuszczasz możliwość rozmowy na ten temat. Nie prościej byłoby tego zakazać?

Ad.1-2 Logika na piątkę z plusem! Taką piątkę z beczki po kapuście. Piątka dzieci w beczce - ojej jaki problem, one bezbronne kwiliły z bólu. Dziesiątki tysięcy dzieci, które nie dotrwały do etapu beczki po kapuście - oj tam, oj tam, one nie czuły bólu. Teraz już do końca zrozumiałem fragment tekstu z jednej strony o tematyce medycznej. Rzeczony fragment mówił, że jednym z powodów, że aborcja farmakologiczna w okolicach bliższych 12 tygodnia powinna się odbywać pod kontrolą lekarza i w wyspecjalizowanym gabinecie jest przesłanka psychologiczna. Otóż biedna kobieta dokonując takiej aborcji sama w warunkach domowych narażona byłaby na niepowetowane szkody psychiczne, bo cóż... płód już jest spory. To nie magiczne ziarenko fasolki pod serduszkiem ale sporo więcej. Dużo więcej, bo w 11 tygodniu kiedy w wielu cywilizowanych miejscach świata abortuje się płody one już odczuwają ból. Oj chyba ktoś w tym cywilizowanym świecie ma to głęboko gdzieś... Czyżby to nie nadprezes wymyślił maksymę "mój ból jest większy niż twój"?
Ad.3 A pesel kolegi ci podać? Szukaj w stolicy
Ad.4 Co do bezpańskich dachowców, to zapewne ten ich status nie był bez znaczenia. Taka karma.
Ad.5 Wash&Go.
Ad.6 Właśnie udowodniłaś, że sarnę tudzież inne dzikię zwierzę to ty chyba tylko w telewizji widziałaś. No i zły myśliwy, bo zimą zamiast zabijać karmi, oj zły. Podstępny wręcz.
Ad.7 Serce mi krwawi, że wątpisz.

Jest.

O, a ty nie będziesz sypać argumentami o trzepaniu kapucyna i milionach człowieków ginących w wytrysku? Komórka jajowa jak i plemnik są wyspecjalizowanymi komórkami żyjącego człowieka. Jak komórka naskórka popularnie określana łupieżem. Oczywiście z tym wyjątkiem, że łupież zawsze pozostanie łupieżem, a komórka jajowa posiada zdolność przekształcenia się w nowy organizm ale potrzebuje do tego plemnika. Bez niego powędruje sobie w czeluście śmietnika razem z podpaską. Egzystencjonalnie nie ma nad czym rozpaczać. Prawnie jest, bowiem własna komórka jajowa jak i plemnik ze względu na bycie nośnikiem materiału genetycznego, który może być użyty do stworzenia nowego człowieka należy tylko i wyłącznie do właściciela swojego macierzystego ciała.

Oj, strzelałaś pewnie na ślepo i ironicznie ale trafiłaś w jedyny i podstawowy kanon mojej wiary.

Weganizm staje się coraz modniejszy. Weganin/weganka brzydzą się zjedzeniem   kurzego jajka - bo to nienarodzoną kura.
Czy wegański styl życia, nie kłoci się z dopuszczalnością  aborcji ?

1. Konkrety. Autorzy, tytuły.
2. Czyli podsumowując: para dowiaduje się że że dziecko będzie niepełnosprawne, wymagające stałej opieki, tatuś się zwija, matka zostanie sama i "no będzie miała ciężko, ale no trudno, najważniejsze że dzieciaczek pojawi się na świecie".
3. Również, konkrety. Te uczelnie, gdzie stypendia naukowe i sportowe są takie, że "niejeden by rzucił dobrą robotę". Bo porozglądałam się po wysokościach stypendiów naukowych i nijak mi do tego pułapu nie dochodzi. I żadne stypendium nie zmienia faktu, że perspektywa kalectwa dzieci nie powstrzymała rodziców.
4. Podkreśl i pokazuj dzieciom, w przerwach między sentymentalnymi opowieściami o żabach.
5. Zapytałam czy na pewno nie żonka te ryby sprzedaje, bo wtedy cały wysiłek na nic
6. Te zwierzęta to Ty chyba znasz tylko z opowiadań myśliwych Jak one sobie biedne radziły kiedy pól było malo, zimy srogie, a do tego opiekunowie lasu nie wytrzebili jeszcze wilków?
Niezłe podsumowanie jest w artykule pt "Poziom wiedzy przyrodniczej myśliwych jest niski. Rozmowa z prof. Rafałem Kowalczykiem".
Z innego  z kolei bardzo spodobało mi się zdanie: "Myśliwym wydaje się, że muszą regulować pogłowie, bo nie ma drapieżników. Postawa, że w naturze trzeba coś regulować, przypomina ręczne sterowanie gospodarką w Korei Północnej. Prowadzi do nędzy w przyrodzie."
Te srogie zimy w dzisiejszych czasach... tak, wiem że na dwóch dolnych obrazkach są nęciska czy jak to się tam nazywa. Ale żeby zwierzęta tam przychodziły, trzeba wysypywać żarcie trochę częściej niż tylko przed polowaniem. A przecież tylko srogą zimą się to robi...



7. Bardzo poważnie - stąd to pokreślanie że to nie choroba, w kontekście braku finansowania antykoncepcji ale żądaniu żeby każda ciąża została donoszona.
8. Na podpaskach i w toaletach kończy spory odsetek ludzkości, zakładając że człowiek zaczyna się od zapłodnienia.

Ad.1 Leniuszek...
Ad.2 Tak bywa. Zdarza się również, że mamusia rodzi zdrowe dziecko ale kuper jej z czasem rośnie, ogólnie mało interesująca jest i tatuś znajduje sobie inną mamusię. Wot takaja żizń...
Ad.3 He, he no przecież cię pytałem czy peselu nie chcesz. Nie mój problem, że nie wierzysz. Może zacznij sport jakiś uprawiać na poziomie kadry? Rodzice bardzo dobrze sobie radzą w życiu, mają normalne życie, czemu mieliby uważać, że są dziwni i tacy jak oni nie powinni się rodzić? Zaj......ta jest ta twoja logika. Cześć, fajny jesteś gość i w ogóle cię lubię ale nie rób dzieci takich jak ty!
Ad.4 Dokładnie tego ich uczę. Coś jak "życie to suka". Film taki nawet był.
Ad.5 Wróć do tego co napisałem. Facet łowi se rybki w zaciszu, a rodzinka sprzedaje je przy drodze. Jeśli wyobrażałaś sobie tego faceta siedzącego kuprem na asfalcie ekspresówki z wędziskiem w stawie, to źle sobie wyobrażałaś. Nie pierwszy raz.
Ad.6 Oj bardzo dobrze sobie radziły tylko jakby mniej ich było. Wiesz, że dzika odstrzeliwuje się w Polsce co roku około 150 tysięcy sztuk? Saren podobnie ok. 150 tysięcy. Co roku. W Niemczech odstrzeliwane dziki, to idą chyba w pół miliona. I magicznie następnego roku znów jest ich tyle, że bez problemu można te 150 tysięcy odstrzelić. Skoro wiesz, że to nęciska, to po co wrzucasz? Tak nęci się zwierzynę i tak trzeba to robić systematycznie. Natomiast czym innym jest paśnik i przy paśnikach na zwierzynę nie wolno polować. Hipokryci Tak w ogóle, to też zrobiłem dziś zdjęcia. Dwie godziny jazdy na rowerze i ambon minąłem chyba z 10 aczkolwiek nie było tam nęcisk. Jeszcze kartofelki leżą po polach Paśniki w lesie naliczyłem ze trzy.
Ad.7 Skoro to nie choroba, to co tu finansować z profilaktyki? Ja żądam donoszenia każdej ciąży?
Ad.8 Oczywiście i co w tym zdrożnego?

Kto twierdzi, że to gotowy człowiek? Zresztą jeśli już chcesz być precyzyjna, to gotowy człowiek zaczyna się gdzieś tak w wieku 12-16 lat. To znaczy staje się pełnowartościowym osobnikiem z chwilą osiągnięcia dojrzałości płciowej i zdolności do rozrodu. Idąc tą twoją logiką z racji, że dzieci przed pokwitaniem nie są gotowym człowiekiem, to można je usuwać. Jest na to nawet określenie, aborcja pourodzeniowa... Wystarczy osiągnąć odpowiedni konsensus społeczny, a i naukowych ekspertów na poparcie takiego konsensusu znajdziesz bez liku.

Masz ujmującą umiejętność celnego podsumowywania własnych wywodów Chyba jednak się już pogubiłaś w tej dyskusji skoro nie kontrolujesz co piszesz w odstępie kilku godzin. Skoro się jednak pogubiłaś to rozjaśnię te mroki, które przesłaniają ci obraz.

Ja - człowiek jest człowiekiem na każdym etapie rozwoju.
Ty - jest gotowy człowiek, który zasługuje na jakieś prawa i nie gotowe człowieki, które nie zasługują na jakieś prawa.

Dalej ty przedstawiasz jakieś kryteria oceny gotowości człowieka, a to że musi oddychać (patrz poniżej), a to odczuwać ból, być świadomym itd. Ja pytam się, a co ze zdolnością do rozrodu? Do momentu pokwitania istota ludzka nie posiada tej zdolności, a jedynie POTENCJAŁ. No to jak? Nie pasuje ci takie kryterium? Pachnie mi tu na milę hipokryzją...
Nieśmiało tak dodam, że kobieta po przekwitaniu nie posiada już zdolności do rozmnażania, czyli jednego z przejawów życia

Ha, ha zarodek nie oddycha. Embrion, płód też nie oddychają? Jeju, weź sobie choć wikipedię odpal co to jest oddychanie. Ja rozumiem, że ty utożsamiasz oddychanie z ruchami klatki piersiowej i pompowaniem powietrza do płuc? Bardzo to pocieszne, takie na poziomie wiedzy, którą się przedstawia przedszkolakom.

Dwie frazy-klucze:
-Permisywizm
-Kult świętego spokoju

"Nawet konklawe można doprowadzić do ludożerstwa, byle tylko postępować cierpliwie i powoli."
S. Lem.

Ja cię bardzo dobrze rozumiem. Naprawdę nie mam z tym problemu i co więcej szanuję, że masz takie, a nie inne stanowisko. Tylko proszę nie wchodź w argumentację, której za bardzo nie rozumiesz. Chcesz, to możemy bez problemu dalej prowadzić dyskusję na poziomie bezpiecznych bzdetów światopoglądowych, pseudo religijnych czy też fundamentalistycznych.
Kiedy bowiem zaczynasz używać jakichś kryteriów z czapy wziętych o rzekomej gotowości osobnika lub nie, to łatwo takie kryterium zwyczajnie wyśmiać. Po prostu biologicznie osobnik ludzki do czasu osiągnięcia pełni rozwoju jest tylko POTENCJAŁEM używając twojego nazewnictwa. Powtarzam - twojego. Pełnię rozwoju w aspekcie biologicznym osobnik ludzki osiąga po pokwitaniu kiedy staje się zdolny do jednej z podstawowych funkcji organizmu żywego tj. rozmnażania. Te teksty o oddychaniu nie są lepsze. Płód w macicy oddycha, odżywia się i wydala. Robi to poprzez wyspecjalizowany u ssaków łożyskowych organ tj. łożysko, które do czasu porodu pełni dla płodu funkcję płuc, nerek i układu pokarmowego. Musisz sobie przyswoić, że te organy jak płuca, układ pokarmowy i nerki, to tylko miejsce kontaktu krwi z tlenem, substancjami odżywczymi spreparowanymi do poziomu możliwego do odbioru przez krew oraz kontaktu krwi z miejscem, gdzie może ona oddać CO2 i produkty przemiany materii wymagające wydalenia. Ponieważ ewolucyjnie wykształcił się mechanizm ciąży wewnątrz organizmu matki, to płód nie ma tam wystarczającego kontaktu z powietrzem atmosferycznym i możliwości zaopatrywania się w pokarm, a wydalając, gdzie popadnie zatruwałby swoje otoczenie i organizm matki. Stąd łożysko czyli miejsce, gdzie dwa krwiobiegi: matki i dziecka mają punkt wymiany. Taki bazarek
To co ty określasz jakimś obiegowym terminem oddychania jest tylko obiegową nazwą na zewnętrzną wymianę gazu czyli funkcją organizmu zapewniającą dostarczenie powietrza do pęcherzyków płucnych, gdzie obiegowo mówiąc krew weźmie sobie tlen, a odda CO2. Wracając do łożyska w środowisku macicy jest to niemożliwe więc krew bierze tlen i oddaje CO2, gdzie indziej. Czyli realizuje jak najbardziej oddychanie zewnętrzne, a oddychanie wewnętrzne realizuje nieprzerwanie od momentu połączenia komórki jajowej z plemnikiem. Bowiem podstawowe oddychanie wewnętrzne, to dostarczenie tlenu do każdej komórki ciała, gdzie ta komórka w ramach oddychania użyje tlenu do metabolicznych reakcji utleniania substancji odżywczych jak glukoza i aminokwasy. Tyle biologii
A co do samego przerywania tego opisanego życia i jego przejawów, to ja to ogarniam, nie bój się. Na poziomie społecznym jest jasne, że społeczeństwo ma prawo określać zasady odbierania życia. Robi to wprowadzając karę śmierci za przestępstwa, możliwość zabicia innej istoty ludzkiej w samoobronie, możliwość zabijania innych ludzi w imię interesu nadrzędnego wspólnoty np. na wojnach. Społeczeństwo może też określać zasady zabijania nienarodzonych istot, bo czemu by nie? W końcu nawet kotka po okoceniu jeśli ją przestraszyć, to zeżre swój świeżo narodzony miot. Działa prosty mechanizm, że skoro okoliczności nie pozwolą jej utrzymać przy życiu miotu, to lepiej go zjeść i podreperować wycieńczony ciążą i porodem organizm, szczególnie jeśli trzeba uciekać. Skoro więc głupia kotka może regulować swój rozród, to czemu nie człowiek? W końcu czym jesteśmy jak nie zwierzętami?