Decyzje męża - Netkobiety.pl

A gdzie mieszka twoja córka i jak wyglądają wydatki na nią? Dostajesz alimenty, 500+? Ile ma lat?

Jeśli chcecie kupić mieszkanie, to ile kto wkłada? Ile bierzecie kredytu? Po równo?
Jak że spłatami? Pamiętaj, że wasze osobiste oszczędności to majątek odrębny, zakupione mieszkanie będzie majątkiem wspólnym.

Macie wiele do uzgodnienia, najlepiej siadaj z nim przy stole, kartka, długopis, kalkulator i ustalajcie. Lepiej od razu pewna sprawy jasno ustawić, niż potem się droczyć i mieć pretensje.

A ja powtórzę pytanie Kolegi wyżej:

Ogólnie chyba nie potraficie się porozumieć i dogadać.
Piszesz, że małżeństwem jesteście krótko, ale przecież wcześniej też byliście razem. Więc wiele się nie zmienia, jednak dla Ciebie nie było problemem by wziąć na siebie kredyt i kupić sobie mieszkanie. Nie wiem jak Twój mąż, ale ja nie czułabym się komfortowo w związku, z w którym jedna strona buduje sobie sama zaplecze finansowe, nie biorąc mnie pod uwagę.

Twój mąż chce przede wszystkim zabezpieczyć swojego syna, nawet twoim kosztem.
Z nową żoną dzieli emocje i problemy, a w stary związek inwestuje. Ktoś powie, że to dla dziecka, ale alimentami dysponuje jego ex.
Masz dobry plan z tym mieszkaniem na inwestycje, ty masz wynagrodzenie, alimenty na dziecko i 500+- nic dziwnego, że chcesz się zabezpieczyć.
Masz rację, że coś ci w tym układzie nie pasuje.

Wydawało mi się właśnie że się dogadujemy .
Tak jak wspominałam - mieliśmy obszar "wspólny " ale i osobny. Żyliśmy  według wspólnie ustalonych zasad- i nie były to "moje "  zasady ale efekt doświadczeń, niektórych niezbyt fajnych jak dla mnie . On ma swoje sprawy , ja swoje , na początku próbowaliśmy żeby były nasze - ale bardzo ciężko było wypracować jakieś ustalenia. Ciągle ktoś czuł się źle …

Moja córka mieszka z nami - nie ma 500 + , jest pierwszym dzieckiem, po 18 .
Ustalenia mamy takie że ja daje  2/3 ustalonej kwoty + połowę wspólnego kredytu na mieszkanie .
Wydatki związane tylko z córką pokrywam sama ( z alimentów, czy swoich środków) .
Partner nie uczestniczy w wychowaniu / finansowaniu .
Próby były na początku, ale skończyły się fiaskiem .

Budowanie zaplecza finansowego /:-
jak ja to widzę - ja wole oszczędzać , lubię przemyślane zakupy .
Ja jestem zdania żeby szukać kompromisu cena/jakość i możliwości/potrzeby .
W tym obszarze miewamy różne zdania .
Mam wybór - jeśli chcę dobre , ładne ,  - to musze sfinansować różnicę lub zgodzić się na to co M .
przykład - jeśli chciałam byśmy kupili pralko suszarkę - to miałam ją sfinansować sama , on da na połowę wartości pralki - tą co on wskaże .
Kupiłam - on korzysta i bardzo chwali pomysł  , ale dał tylko 500 .

Mnie nie chodzi o  kasę - ja akceptuje że mamy inne motywacje do wydawania . On lubi gadżety i nie za dużo zapłacić , ja wolę oszczędzać generalnie.
Mnie wystraszyło to że
- nie dotrzymał uzgodnień
- jak dla mnie brak argumentów dla tej podwyżki bo :  ex ma właśnie od lipca dodatkowe źródło w postaci 500+ .
Dla mnie ta decyzja jest po prostu nieracjonalna - nie rozumiem jej .
I jeszcze coś - to nie był jego pomysł - ale jej / jak to powiedział " poprosiła mnie " i to akurat mnie  wkurzyło .
Bo my  mieliśmy umowę i plany . A on to olał , bo ktoś go poprosił o coś . 

Dla mnie prawdziwy związek to właśnie wspólnota , ale przyjęłam nauki od partnera , czasami boleśnie .
Doświadczenie nauczyło mnie akceptacji innego stanowiska , zwłaszcza w takich związkach jak nasz.

Myślałam że ślub + nasze wypracowane doświadczenia i zasady = będzie super związek.
Co  do inwestycji - ja mam oszczędności , mąż nie . Resztę mieliśmy wziąć z kredytu. No ale wiedziałam o tym jak się zgadzałam na ślub.
Miało być nasze wspólne zabezpieczenie starości . Ja się generalnie boję o przyszłość , sama wychowywałam dziecko i zawsze musiałam mieć coś na czarna godzinę . Wiadomo : choroby się nie zaplanuje , czy innych nagłych zdarzeń.

Może ja niepotrzebnie się stresuję ? 
może są inne powody jego decyzji ?
w sensie że nie ma drugiego dna ?
Bo to co piszecie nie jest fajne

Po pierwsze. Proponowałbym rozdzielnosć majątkową, bo to w przyszłości może was przerosnąć. Mieszkanie kupisz ze środków własnych zgromadzonych przed ślubem, więc jest tylko Twoje, ale urządzane będzie już ze wspołnych środków. To najprostsza droga do konfliktu i późniejszych licytacji, że mieszkanie jest Twoje, ale on np. sfinansował meble albo lodówkę.
Po drugie. Kwestia alimentów. Zasadniczo nie rozumiem takiego, podejścia, że płacicie te alimenty na jego dziecko z poprzedniego związku razem. To jego dziecko i jego problem. Chce płacić więcej - niech płaci. Ale kosztem swoich przyjemności, a nie waszych oszczędności czy domowego budżetu. Ciebie to w ogóle nie powinno obchodzić ile on płaci, jak płaci, kiedy płaci, jego sprawa. Chwali się, że jest dobrym tatą, że nie żałuje pieniędzy na to dziecko, ale niech finansuje ze swoich a nie z waszych.

jak mamy się licytować czyje , co … to nie lepiej w ogóle bez tego ślubu ??? do tej pory tak było  ..

Co do alimentów - no właśnie tak  było,  ja się w ogóle nie interesowałam .
Przed ślubem rozmawialiśmy o wszystkich sprawach finansowych , uzgodniliśmy co robimy i jak- plany na to mieszkanie …
Wtedy też powiedział ile płaci alimentów .
Od ślubu mamy wspólne konto ..i pierwsza decyzja -  podniósł alimenty bo ex poprosiła.
Wiesz , ja bym słowa nie powiedziała gdyby nie było tych dodatkowych z 500+ dla syna jego i naszych uzgodnień . Czuję się oszukana i zlekceważona …
Ja nie rozumiem po prostu co nim kierowało.
Bo jeśli argumentem jest  tylko to "bo ona poprosiła , bo to dla mojego syna "- to ja nie mam nic do powiedzenia , no bo jak mam dyskutować z potrzebami dziecka ?? .
Według mojej wiedzy i oceny ta sytuacja nie wymagała tej decyzji … nie ma żadnych nowych wydatków a nawet jeśli cos się pojawiło to te dodatkowe pieniądze z 500 w zupełności to pokryją .

Skoro Ty swoją kasę przeznaczasz na kupno mieszkania tylko dla siebie, to jakim prawem się oburzasz o to, że mąż podwyższył ze swojej kasy alimenty?
Wyznajesz zasadę co moje to moje, a co twoje to moje? Mąż się wkurzył i zrobił Ci na złość. Wcale mu się nie dziwię.

Przeczytaj proszę raz jeszcze co napisałam.
W skrócie :
-  mamy wspólne konto i kasę  od ślubu (2 miesiące)
-  uzgodniliśmy wszystkie koszty/ płatności , plany
- ja moją kasę przeznaczam na zakup mieszkania dla nas WSPÓLNEGO - mąż  nie ma wkładu własnego, razem bierzemy na resztę kredyt , mieszkanie ma być na zabezpieczenie naszej przyszłości
- nie umiem wyjaśnić tak by było to zrozumiałe - nie mam nic przeciwko alimentom, podwyżce - ale nie trafia do mnie argument na dziś że ex ma mieć większe potrzeby i dlatego on podwyższył, bo według mnie dostaje teraz dodatkowe pieniądze , które przewyższają  jej wydatki na syna. Mąż sam nie wie co to za potrzeby od września.

I proszę nie napadaj na mnie - poczułam się zaatakowana Twoim wpisem.

Ale dopytam- bo może masz rację  i rzeczywiście coś u mnie nie tak a ja tego nie widzę .
- po czym dokładniej zobaczyłaś że mam zasady "co moje to moje, a co twoje to moje".

partner też mi tak kiedyś zarzucił w jakiejś sprzeczce  - chodziło o samochód .
Kupiliśmy razem, ja jeździłam nim do pracy , pokrywałam wszystkie koszty , naprawy, przeglądów , OC , opony.
Partner powiedział że to nie ok - że to też jego auto , a tylko ja korzystam .  Dogadaliśmy się że będę mu płacić tak jak za wynajem .

Raczej opisała jak było...

Ja pitolę! Serio jest z niego taki sknerus?
Mój też mnie czasem wkurza swoją oszczędnością. Ale mieszkanie jest moje, więc sama płacę. Je więcej ode mnie, więc on płaci. A w kwestii alimentów - sama mu nagadałam, że płaci za mało na syna z poprzedniego związku.
Mamy swoje podziały. Np. urlopy funduje on, a wypady na koncerty, czy do kina - zazwyczaj ja.
Tylko ostatnio mina mi zrzedła, bo byłam na dłuższym chorobowym i "źródełko wyschło". Dał parę groszy, ale przyznam, że oczekiwałam wyższej kwoty niż kartofle+fajki. Płacę kilka tysi za mieszkanie i dostaję kieszonkowe jak licealistka?
Zarabiamy mniej więcej tyle samo...

Czemu piszesz w czasie przeszłym, nie macie już samochodu? Czemu mąż nie jeździł samochodem?

A odnośnie lodówki, czy macie osobne półki?
Jeśli nie, to jaki jest podział między wami żywności: dzielicie kromki na pół, liczycie plasterki kiełbasy, sera, chochle zupy...itd...
Pytam poważnie.

Moim zdaniem oszczędzać możecie - ale nie na dziecku z jego pierwszego małżeństwa. Ty byś nie chciała, żeby on żałował czegokolwiek Twojej córce, więc Ty też nie rób czegoś takiego.

Druga sprawa, to wspólne ustalenia. Porozmawiajcie szczerze, powiedz mu, co Ci się nie spodobało i dlaczego. Ustalcie nowe zasady, które będą odpowiadały Wam obojgu.

Dokłada się do wspólnej kasy, ma prawo jej częścią dysponować. Zwłaszcza, jeśli chodzi o potrzeby dziecka. Sama wyprawka dla przedszkolaka to ok. 600zł, więc się nie dziwię.

Myślę też, że partycypuje w wychowaniu córki, jeśli robi zakupy, płaci rachunki, a córka korzysta.
Próbuję być obiektywna.

Reszta do wypracowania jak najbardziej, tylko trzeba usiąść, przedstawić racjonalne argumenty i podyskutować.

Ja po prostu nie rozumiem takich sytuacji. Zakładając, ze się kiedyś rozwiodę i zostanę z dziećmi- albo nie jeżeli będą wolały być z tatą, wiążąc się z facetem, który też ma dzieci, zadbałabym o intercyzę, o totalny podział majątku, włąsnie ze względu na dobro moich dzieci, ale też dobro dzieci potencjalnego partnera. Za wychowanie i utrzymanie dzieci odpowiadają rodzice.

Bo nie są to ich dzieci. To jest dziecko jego i byłej, jej i byłego. Swoje mogą dopiero spłodzić.

Wychodzę z założenia, że jak wiążę się z kimś, kto ma już dziecko, to biorę na siebie również odpowiedzialność za dziecko. Ale to ja i zdaję sobie sprawę z tego, że nie każdy musi być tego samego zdania.

Na pewno nie robiłabym jazd o to, że partner dba o swoje dziecko, wręcz przeciwnie.

Jeśli to dziecko jest pół sierotą, to ok. Jeśli nie, to nie powinnaś tego robić, bo to dziecko ma ojca i matkę. Paczłorkowe mamusie wyglądają dobrze tylko na pudelku.

Może mieć mamę, tatę i np. ciocię. Nie widzę w tym nic niewłaściwego.

A ja uważam, że od wychowywania trochę też. Syn na pewno gości u nich w domu, czasem trzeba zwrócić uwagę, poprosić o pomoc, normalne domowe sprawy.
Uważam, że jeśli ludzie są razem, to razem mają wpływ na wychowanie dzieci, również tych z poprzednich związków. ;-)

Owszem i w tym rzecz, że nie widzę nic złego w finansowaniu dziecka partnera. Uważam, że to normalna rzecz, gdy się jest razem.

Ta sytuacja finansowa jest tak skomplikowana, ze mnie glowa boli na sama mysl o tym.
Bardzo ciezka rzecz do rozwiklania. Nie wyobrazam sobie miec takich problemow w malzenstwie z finansami.
Po pierwsze nie chcialabym dzielic pieniedzy z Toba, bo zwyczajnie mi to by nie odpowiadalo jak Ty widzisz finanse (nie dlatego, ze jest cos w tym zlego) i byc moze Twoj maz ma to samo.
Druga sprawa to jak on sie zachowuje i tam podlicza i wylicza zeby jak najmniej dokladac... Masakra. Po prostu sobie nie wyobrazam zeby maz wyliczal lub sie upewnial, ze ja kupie pralke czy cokolwiek. Moj maz nie wylicza,ze on zaplaci za mojego fryzjera czy moj laptop, a co dopiero za rzeczy uzytku domowego lub samochod.

To wszystko brzmi po prostu bardzo meczaco.
I tez inni tutaj maja racje, ze powinnas martwic sie podzialem majatku w razie rozwodu.

Hej ,
rok temu kupiłam sama samochód . Ten wspólny tracił na wartości , partner marudził … on ma samochód służbowy . Wspólny sprzedaliśmy .

Nie mamy osobnych półek w lodówce, mieliśmy uzgodnioną kasę na żywność .
Z tej kwoty robiliśmy zakupy .

Jakieś dyskusje się na ten temat zdarzały - jak np. znajomi córki wpadli i ich poczęstowała. Oczywistym było że ja mam uzupełnić lodówkę .
Myślę że takie sytuacje zdarzają się wszędzie , że ktoś komuś coś zje

Nie wiem skąd taka opinia że "oszczędzamy" na jego synu ?
Mąż sam płacił i sam podejmował decyzje o tym co i kiedy kupuje swojemu synowi .  Nigdy w to nie ingerowałam .
No może na początku znajomości,  ale raczej na zasadzie pokazywania mu podobieństw w naszych reakcjach na potrzeby swoich dzieci.

Mąż nie finansuje i nigdy nie finansował czegokolwiek dla mojej córki. Nie wymagałam tego.  Moja córka ma rodziców .

Na początku związku nie było żadnych ustaleń , wtedy partner  skrytykował kilka moich decyzji wychowawczych , zakupów , chciał zmian w relacjach moich z dzieckiem. Uważał że moja córka ma za dobrze , że ją rozpieszczam. Twierdził że jestem jej służącą . 
Córka była już nastolatką , zaczęła interesować się modą , kosmetykami. Miała problemy z trądzikiem . To wymagało diet, dermatologów i kuracji. Czyli nakładów finansowych .
Bardzo to krytykował . Ale równocześnie kupował wszystkie  zachcianki kilkuletniego syna .
Nie przyjmował  moich argumentów , że trądzik i alergia pokarmowa to choroba , że mnie krytykuje za takie wydatki (według niego zbędne- bo wszystkie nastolatki tak maja i to przejdzie ) a sam wydaje podobne kwoty na zabawki i gry .

wtedy był dość gorący okres , i uznaliśmy że sprawa naszych dzieci jest naszą osobistą sprawą . I się nie wtrącamy do tego.
Mężowi było zapewne trudniej bo córka z nami mieszka , ale  ona jak to nastolatki prawie w ogóle nie chciała z nami przebywać. Troche się izoluje .
Zawsze się pyta czy może do niej ktoś przyjść , i czy M pozwoli.

Po ślubie w lipcu wydawało mi się że ustaliliśmy nowe zasady i w końcu nie będzie tego stresu . Nie jest łatwo żyć w takich "zasado-ograniczeniach ".

Ty po prostu podświadomie zwalczasz potomstwo innej kobiety co jest głupie, niewykonalne i niszczy Wam życie. Może nawet nie zdajesz sobie z tego sprawy.
O ile nie masz własnego biznesu lub jakiejś topowej kariery zawodowej z czasem to Twój mąż będzie miał większe dochody.
Jak się wychodzi za mąż koło 40 powinno mieć się więcej rozumu.

Posty poszły w kierunku alimentów, no w swoim pierwszym poście zaakcentowałaś ten 1000zł na jego syna jako główny problem.

Ogólnie skoro nie potraficie wychowywać WASZYCH dzieci wspólnie i sprawiedliwie, to faktycznie, niech każde z Was zadba o swoje dziecko. 1000zł alimentów to nie jest dużo, pieniądze idą jak woda. Niech płaci ze swoich i tyle.

A co do tego, że jak syn przychodzi do Was, to mąż dba, żeby był uśmiechnięty... straszne jest, że nie rozumiesz, że on za swoim dzieckiem tęskni, nie ma go codziennie tak, jak Ty córkę. Jakbyś była zazdrosna o tą relację. Trochę więcej zrozumienia w tej kwestii.

Reszta do obgadania jak najbardziej.

Zatem sprawa samochodu wygląda tak, że ty kupiłaś dla siebie samochód za swoje pieniądze, a mąż ma służbowy, zatem w przeciwieństwie do ciebie jego utrzymanie go nie kosztuje.
A jak jedziecie gdzieś razem, to czyim samochodem?

Jeszcze odnośnie "lodówki".
Uzupełniasz produkty po gościach córki,  a czy działa to w drugą stronę po odwiedzinach syna męża?

Z tego co tu opisujesz to macie relacje tak wkurzajaca, ze przykro sie robi.

Moj maz tak przewrocil oczami jak mu powiedzialam o tym, ze musialas ze swoich uzupelniac lodowke bo znajomi corki cos zjedli.
Naprawde pasuje Ci taka relacja? Ciagle marudzenie o balagan w pokoju, o rozpieczanie corki, wyliczanie kasy na jedzenie nawet.

Czy wy macie problemy finansowe, ze ledwo dajecie rade?

Nie jestem Ci wrogiem- możesz tu omawiać na forum różne  szczegółowe sytuacje a ja pokazałam Ci, gdzie widzę żródło Waszych problemów.
Jak zaakceptujesz  i zobowiązania i emocje męża związane z zostawieniem własnego dziecka i wychowywaniem cudzego- bo tak- mieszkanie w 3 wiąże się z wychowaniem- chociaż to niby dorosła dziewczyna, i to, że mąż zarabia TERAZ mniej niż oczekujesz- pójdzie Ci lepiej, nawet jak chwilowo będziesz mieć większy wkłąd w ten dom. Inaczej rozwalisz to.

Najczęściej moim . Jeśli jedziemy razem służbowym to ja tankuję …

Nie …
No ileż zje taki młody , zresztą wtedy mąż  robi sam zakupy do domu  , najczęściej z synem jak jadą .

Czasami mi jest przykro, tak jak ostatnio gdy kolega córki zjadł maliny w ogrodzie i maż zrobił awanturę .  Zresztą mnie również bo zjadłam nie pytając  i słyszała to moja mama .
I głupio mi było … nie wiedziałam że ma jakieś plany względem tych malin. Teraz wolę zapytać .

Winter - nie mamy problemów finansowych.
Wydaje mi się że mamy bardzo dobrą sytuację - każdy z nas , a tym bardziej razem.
Według mnie to nie jest kwestia mieć czy nie mieć kasy- mąż nie lubi za dużo wydawać , bardzo mocno pilnuje by nie zapłacić za dużo.
Czasami myślę że mąż jest w niektórych momentach skąpy … no nie wiem, jak to ładnie napisać. 
ma swoje zasady i tyle.

Nie mam oczekiwań co do zarobków męża - nie napisałam że zarabia mniej .
na moją wiedze zarabiamy podobnie dużo .

Mami inne podejście do kasy - i dlatego ja mam oszczędności , a mąż ma "gadżety " - tak to sam nazywa - różne rzeczy , sprzęty , akcesoria , telefony, komputery .
Lubi robić  sobie przyjemności jak każdy.
Dla mnie przyjemnością jest poczucie bezpieczeństwa finansowanego, dla męża nowy rower .

Rozumiem, ze jak ludzie maja napiete finanse  to wtedy moga sie stresowac. Wydaje mi sie to bardzo przesadzone wszystko, a juz szczegolnie te maliny.
Moj maz nie jest osoba świętą i potrafi byc wkurzajacy ale po prostu nie wyobrazam sobie takiego zachowania z jego strony. Gdybym ja zjadla maliny, albo jego jogurt (co w tej chwili wlasnie robie) to cieszylby sie, ze mi smakowalo. My tez mamy dobra sytuacje finansowa i maz nalega by kupowac mi wszystko, prezenty kupuje mi praktycznie codziennie. Kiedy bylismy w moim rodzinnym miescie kupowalismy prezenty mojej trzynastoletniej kuzynce i zbudowal jej platforme na drzewie.
Twoj maz jest po prostu strasznie malostkowy. Moim zdaniem to tak glupie by wkurzac sie o jakies maliny czy inne bzdury. Swiat sie nie skonczy z takiego powodu i takie podejscie strasznie dzialaloby mi na nerwy.  Tak samo jego postepowanie z pieniedzmi. Tyle dobrze, ze na swojego syna daje i na to nie szczedzi kasy.

Czy Ty tez jestes taka? Tez tak pilnujesz wszystkiego?