Rachunek lepszy od rachuneczku :) - Netkobiety.pl

Nick to co innego - musi mieć "ludzka twarz" i coś indywidualnego :), Twój uważam za wzbudzajacy sympatię.
Wracając do zdrobnień - krew mnie zalewa jak je słyszę, a już np. zdrabnianie mojego imienia po paru bezosobowych/biznesowych kontaktach, bez cienia zachęty do spoufalania się z mojej strony,  zwłaszcza przez osoby młodsze ode mnie uważam za szczyt chamstwa i braku wychowania. Nawet jeśli przed tym zdrobnieniem dodają Panie ... Ale takie czasy. Lepiej już było. Mam na myśli kulture osobistą.
Zdrobnienia rzeczy wzbudzają często śmiech, bo brzmią tak infantylnie, że aż się zastanawiam czy naprawdę osoba zdrabniająca tego nie czuje. A głównie obracam się w kręgach wykształconych osób.

A ja tam nie mam nic przeciwko, jak do mojego starszego syna - studenta - przyjeżdża bardzo miły pan poborca skarbowy i pyta: A jest synuś ...(imię też zdrobniale)? Bo mam dla niego mandacik
Już parę razy się zdarzyło Potem musiałam zrobić syneczkowi delikatne zmywanie główki

Ale ogólnie, fakt, "pieszczenie rączek" i inne w tym stylu wywołują u mnie odrazę.
W sytuacjach biznesowych chyba mi się nie zdarzyło, oprócz paru starszych klientów, jak pracowałam jeszcze na etacie, coś typu "kochaniutka, taką uszczeleczkę chciałbym...". Jakoś przeżyłam, może to indywidualnie zależy też od tego, kto do mnie tak mówi

Natomiast do szału doprowadza mnie, jak ktoś w internecie zagaduje: wróciłaś już z pracki? Jesteś w domku? Jak tam dzisiaj w pracce? I nieśmiertelne - jak mija dzionek

Domek jest jednym z niewielu określeń, których używam, ale wyłącznie w odniesieniu do własnego domu - w celu podkreślenia swojego emocjonalnego stosunku do niego.

pieniążki mnie wykręcają na drugą stronę
Ale mandacik jest przesympatyczny

Nie cierpię zdrabniania swojego imienia.
A najbardziej nie znoszę, jak w sklepie, bo głownie tam, starsze panie zwracają się do mnie pieszczotliwie - słoneczko, kochanie czy lalunia

No tak... też to pamiętam... i z takim samym wrażeniem. Łagodny wstęp do egzekucji. I w głowie kotłowanina... gdzie ja schowałem ten bilet...
no chyba że nie miałem, to problem z głowy Mandacik.

Coś w tym jest, że czasem zdrobnienie ma łagodzić odczucia względem danej sytuacji, przedmiotu sprawy. Dokładnie tak, jakby miało odciągnąć uwagę od tego, co najistotniejsze. Mogę się nawet pokusić o stwierdzenie, że użyte świadomie jest wówczas niczym innym, jak manipulacją. Idąc tropem wspomnianej "mini ratki" - ilekroć oglądałam tę reklamę, to od razu, niemal automatycznie, coś mi w tym zestawieniu zgrzytało.

Miód na moje serce.

Tez uwazam, ze zdrobnienia w pracy sa nieprofesjonalne. Zwlaszcza jak jest ich tak duzo. Chyba, ze to np rodzinny biznes i wszyscy sie tam znaja, to mysle, ze wtedy jakies zdrobnuenia moga byc.

Jednak duza ilosc zdrobnien w codziennym zyciu dla mnie tez jest infantylna. Sama nie uzywam jakos wielu zdrobnien wobec faceta zdrobnienie od jego imienia, kotku, kochanie lub inne tak i wobec innych bliskich osob tez czasem, ale nie przesadzam tez z tym. Pieniazki, dokumenciki i inne za to brzmia dla mnue kiepsko i tak nie mowie. A za to tez sa zdrobnienia, ktore brzmia fajnie czy wrecz zwyczajnie i to jak dla mnie np piesek, kotek, kicius, dzidzius moze byc, synek, coreczka. Wole zdrobnienia wobec ludzi, zwierzat niz do przedmiotow. No ale to raczej wielu ludzi tak ma, bo z ludzmi mamy zwykle bliskie relacje emocjonalne stad tutaj zdrobnienia sa jak dla mnie fajniejsze

W jakim sklepie? W sklepiku.

Tylko jak zdrobnić słowo 'pani'?

To nie zdrobnienie, to... ocena charakteru.

Hej
Miałam taką sytuację w pracy, ( przewaga kobiet)
Jedna z pań pracujących, zwracała się do pozostałych dziewczyn - dziewczynki, na maksa podnosiła mi ciśnienie

Zwróciłam jej raz uwagę, obraziła się, zdziwiona, bo to przeciez tak ładnie 

A mnie się kojarzy z dziewczynkami w burdelu, hymmmmm

Kiedy mój futrzak rozłoży się na dywaniku w taki specyficzny, dystyngowany sposób - z łapkami wyciągniętymi do tyłu, przybierając pozę damy na szezlongu, to z synem śmiejemy się, że leży na paniunię . Więc może zdrobnienie od pani to... paniunia?

no fakt, znaczy fakcik
a więc dzisiaj pańcia/paniunia/paniusia w sklepiku chciała ode mnie złotóweczkę a inna proponowała mi świeżutki chlebek i szyneczkę
Ach, te zakupki

aha, jeszcze przykładałam paluszka do czytniczka dzisiaj, bo mnie jedna brameczka nie chciała wpuścić do środeczka i pańcia zza kontuarku rzekła - proszę paluszek przyłożyć obok (znaczy się do drugiego czytniczka). Hi, hi, "zgłupłam"
pa dziewczynki,
adiaphorka

Mam znajomą, która nazwana Hiacyntą Bukiet czuła się z tego powodu pozytywnie wyróżniona. No cóż, różne są skrzywienia .

Pracuję w banku, na początku mdliło mnie od "Chciałem wpłacić troszkę pieniążków", teraz już słowo "pieniążki" nie robi na mnie wrażenia. Nie wyobrażam sobie operować słowami takimi, jak "podpisik", "długopisik" to jest nieprofesjonalne przede wszystkim. Jedyne co jest dopuszczalne to słowo karteczka, jako określenie na małą karteczkę, nie format A 4 ;D
Wkurzający też są zwroty obcych ludzi "kochaniutka", "pani kochana".

Nie zdażyło mi się żeby w restauracji, ktoś używał słów kotlecik lub rachuneczek. Ewentualnie czasami w sklepach, panie pytają się "czy doliczyć siateczkę"