Chorwackie opowieści miłosne - Netkobiety.pl

Mogę się poprzyczepiać?
Według mnie - część zdań ma niepoprawną interpunkcję - za bardzo szafujesz przecinkami.
"Mama maluje obrazy które opiewają piękno Chorwacji" - nie pasuje mi tu słowo "opiewać" które bardzie pasuje do pieśni, wiersza, ody itp niż do obrazu.
"Skończyłem zoologię na uniwersytecie w Zagrzebiu. Tam też mieszkam w uroczej dzielnicy tętniącej zielenią. Terenowy ze mnie biolog. Czym się zajmuję? Ano badam delfiny, ich życie socjalne. Uwielbiam dreszczyk emocji towarzyszący moim obserwacjom. Wydałem nawet jedną książkę. Od dwóch lat wakacje spędzam na wyspie Cres. Urzęduję w jej stolicy noszącej taką samą nazwę.
Tu oddaję się bez reszty swojej pracy. Tak to pasje zmieniają ludzi. Dziedzina wiedzy, którą ukochałem nosi mało znaną naukową nazwę- cetologii. Od łacińskiego wyrazu Cetacea oznaczającego grupę morskich ssaków, waleni."
W tym fragmencie zamieszczasz kilka informacji - według mnie - mało ze sobą powiązanych. W informacje pracy bohatera opowiadania wplatasz w środek jedno, mało znaczące zdanie o wakacjach, jedno o wydanej książce, potem znów wracasz do pracy. Takie to bez ładu i składu - jakby Ci się przypomniało i żeby nie zapomnieć zapisałeś.
Wogóle, krótkie, pojedyncze zdania bardziej przypominają dla mnie notatkę niż skończoną formę literacką.

A mnie się podoba:-)
I chętnie poznam kawałek Tomisłavowego świata:-)

bbasia
to, ze wstep zawiera nieusystematyzowane wiadomosci moze byc celowym zabiegiem. Autor przedstawia bohatera jako osobe moze niezbyt dokladna, moze niezbyt  zorganizowana. Czlowieka  kierujacego sie bardziej intuicja. Nie "scislowca" ale  troche roztrzepanego biologa. Mam nadzieje ze nie dokonalam nadinterpretacji.
Wstep dobry, budzi sympatie dla glownej postaci - a o to glownie chodzi, prawda? Bez utozsamiania sie z bohaterem trudno zeby nas powiesc milosna zajela.

Moze doprecyzuje- Bohater jest w glebi duszy poeta, zajmuje sie delfinami bo widzi w nich pokrewne dusze, nie dlatego ze jest to problem naukowy. Pasjonat.

Femte, dziękuję za życzliwy komentarz
Magicyl, jutro na pewno pojawi się on w tym miejscu

Na ciąg dalszy czekam również ja

Majko, słowo w ogóle nie jest napisane razem. Podejrzewasz mnie o tak słabą znajomość mowy ojczystej? Chyba się obrażę Powstało takie mylne wrażenie, gdyż drugi jego człon otwiera akapit, a pierwszy zamyka poprzedni. Podziękowania za Twój miły komentarz
Gojko, umieszczałem w chorwackiej kafejce pod palmami. Wielkie dzięki za Twoje rzeczowe uwagi tyczące się Tomislava Ivcicia.
Dżdżownicku, witaj

Odcinek 2.

Dzisiaj poniedziałek... Wstał dobry dzień. W mojej ojczyźnie każdy jest taki. Inny od wszystkich i magiczny. Rano trochę popracowałem. Przed południem uciąłem sobie drzemkę na jednej z ulubionych, tutejszych plaż. Około pierwszej godziny poczułem silny głód.
Znam w Cresie wszystkie restauracje, ale szczególnie jedna przypadła mi do gustu. Podają w niej genialne palaczinki. To takie naleśniki z różnymi rodzajami nadzień. Mnie najbardziej smakują, te z powidłami śliwkowymi. Skierowałem więc swoje kroki w stronę wspomnianego lokalu. Zdziwicie się, jak powiem, jaką nosi on nazwę. Brzmi ona: "Miłość od pierwszego spojrzenia".
Wszedłem do budynku pamiętającego czasy Austro-Węgier i złożyłem zamówienie. Jak zawsze usiadłem na zewnątrz pod parasolem w kolorze kości słoniowej. Niewielu o tej porze odpoczywało tu gości spragnionych kulinarnych doznań. Jeden turysta (na takiego wyglądał), dwóch wyspiarzy zawzięcie grających w karty. Kłócili się o każde rozdanie. Moją uwagę przykuła pewna postać siedzącej dziewczyny. Sączyła powoli piwo. Od razu zwróciłem uwagę na jej oczy. Lśniły czarodziejskim blaskiem, ich kolor był zielony. Niczym drogocenny malachit.
Stolik kobiety znajdował się w bliskości mojego. Stąd mogłem przyglądać się jej do woli. W jej oczach oprócz wrażliwości i dobra, spostrzegłem głęboki smutek. Czasami i takie rzeczy można wyczytać ze spojrzeń. Dziewczyna nosiła długie, opadające na ramiona kasztanowe włosy. Całości uroczego widoku dopełniała inteligentna, jakże śliczna twarz. Delikatnie pomalowane brwi i rzęsy, nieśmiało podkreślona pomadką linia ust.
Nagle powiało dość silnym podmuchem ciepłego wiatru. Zjawiskowa istota odgarnęła targnięte wiatrem włosy znad czoła. Zawirowania powietrza przyniosły nie tylko chwilowe zmiany w jej fryzurze. Dostarczyły do mojego umysłu romantyczną i ważną wiadomość. Informację o rodzącej się miłości od pierwszego wejrzenia. Tak, tak, zakochałem się! W sposób o którym marzyłem od dziecka.

Zapewne można zakochać się w owych smakowicie brzmiących palaczinkach:-)

A czy w przypisach do "Chorwackich opowieści miłosnych" mógłbyś podawać przepisy na tamtejsze smakołyki?:-)

Kajam się i przyznaję rację. Do dziś byłam święcie przekonana, że to wyrażenie pisze się łącznie. Po przekopaniu internetu i wysłuchaniu wykładu profesora Miodka okazało się, że byłam w błędzie. No cóż... człowiek uczy się całe życie...

Wielbicielu Lidji Bacic, nie za bardzo podoba mi się Twój styl pisania...

Przykładowo fragment:
"Jeden turysta (na takiego wyglądał), dwóch wyspiarzy zawzięcie grających w karty. Kłócili się o każde rozdanie. Moją uwagę przykuła pewna postać siedzącej dziewczyny. Sączyła powoli piwo. Od razu zwróciłem uwagę na jej oczy. Lśniły czarodziejskim blaskiem, ich kolor był zielony. Niczym drogocenny malachit."

zmieniłabym w taki sposób:

"Jeden człowiek wyglądający na turystę, dwóch wyspiarzy zawzięcie grających w karty i kłócących się o każde rozdanie. Moją uwagę przykuła sącząca powoli piwo dziewczyna o czarodziejskich, lśniących niczym drogocenny malachit, zielonych oczach."

Dlatego skupiam się na treści, formę zaś pozostawiam odłogiem:-)
I czekam na kolejny odcinek...

Bbasiu, z pewnością zawyżam poziom czytelniczy w naszym kraju Pozostawmy to jednak, nienawidzę się chwalić.
Magicyl, jutro wstawię kolejny odcinek
Dżdżownicku, umieszczam fragmenty już napisane.

Bbasiu-zależy też co się czyta:)

Jak Autor ma spokojnie pisać gdy mu Szanowni Państwo przeszkadzacie ciągłymi próbami korekty jego tekstu?
Uważam, że miejsce na wszelkie rady co do stylu pisania, poprawki ewentualnych błędów to dopiero po zakończeniu całości tekstu.
Bo inaczej to się robi bałagan. Osoby, które chcą czytać a nie mają zamiaru dawać rad zmuszone są przebijać się przez dziesiątki komentarzy nieraz także z błędami jak się tu okazało.

Moja propozycja to aby Autor pisał tak jak uważa za słuszne a potem po jakiejś większej partii tekstu dyskusja nad stylem, treścią itp. jeśli ktoś koniecznie musi swoje rady przekazać.

A ja siedzę w kąciku i cierpliwie czekam:-)
Niewątpliwie styl jest rzeczą ważną, ale treść jakby ważniejszą.
Moim skromnym zdaniem.
Już mi się zdarzało czytać napisane pięknym stylem takie "blubry starego Marycha", że łzy same cisnęły się do oczu...
Pisz, Tomislavie! i o kulinarnych przypisach pamiętaj:-)

Odcinek 3.

Musiałem podejść do zajmowanego przez nią stolika.
-Przepraszam, czy mogę się do Pani dosiąść?- zapytałem.
-Ależ proszę bardzo- odpowiedziała z nostalgią w glosie.
Dopiero teraz zauważyłem ubiór tej ljepoticy. W ten sposób opisuje się u nas piękne dziewczyny/kobiety. Miała na sobie zwiewną sukienkę w niebieskich odcieniach. Zajaśniało mi przed oczyma niezapominajkami. Strój idealnie podkreślał i uwydatniał jej kobiece kształty oraz wdzięki ciała. Poczułem gwałtowne uderzenia przeszytego strzałą miłości serca. Zanurzyłem nerwowo usta w szklance zimnego soku brzoskwiniowego.
-Pani przebywa na urlopie?- z trudem odzyskiwałem głos.
-Tak, usiłuję odszukać natchnienie.
-Artystka?
-Jestem poetką- wypowiadała słowa z wrażliwą zmysłowością. Poczułem, jakbym leciał w powietrzu.
-A Pan, co tutaj porabia?
-Przyglądam się delfiniemu życiu
-Doprawdy to fascynujące zajęcie!
-I ja, tak sądzę
Zapanowała milcząca cisza, przerywana naszymi przyśpieszonymi oddechami. Zastanawiałem się, jak dalej poprowadzić rozmowę. Niezręczne milczenie ucięło pojawienie się kelnera. Ach, uratował moją odwagę! Postawił przede mną zapraszające do posmakowania palaczinki. Z zawartości pełnego talerza dziewczyny zorientowałem się, że ma chęć na cevapcici z ajwarem.
Kelner z gracją oddalił się, zostawiając nas samych.

Przypisy
Ajvar- pasta warzywna popularna pod różnymi nazwami i rodzajami w krajach bałkańskich. Obecnie dostępna w naszym kraju. Oparta na bazie pomidorów, bakłażanów, słodkiej i ostrej papryki, oliwy.

Jeżeli mogę wtrącić swoje trzy centy...
Zapanowała milcząca cisza - tu mi zgrzyta! Albo cisza, albo milczenie...
i co to jest/są "cevapcici"????:-)