Partner-gracz - Netkobiety.pl

Hej właściwie nie wiem jak zacząć nigdy nie korzystałam z takiego forum ale powoli mam dość. Kilka słów o mnie które bardziej zobrazują mój problem z partnerem. Mam 23 lata i dużo przeszłam jeśli chodzi o chłopaków, wiecie albo i nie to Dery tego typu rzeczy w realu nie mogłam nikogo poznać bo znajomi się porozjeżdżali na studia i nie miałam za bardzo ochoty wychodzić na miasto sama. Będąc z moim uwxzesnym chłopakiem poszliśmy do jego przyjaciółki do domu i tam zobaczyłam mojego teraźniejszego partnera powiedzmy że to będzie B. Skądś go kojarzyłam ale nie wiedziałam skąd. Był miły wieczór graliśmy w państwa miasta i gadaliśmy o wszystkim, nie dało się nie zauważyć że partnerka B jest mało inteligentna osoba mało wie do szkoły to chyba chodziła jak była zamknięta no ale cóż każdy ma swój gust. Potem doszliśmy razem do wniosku że zny się przez mojego brata który chodził do równoległej klasy z B. No i się zaczęły wspominki tamtych czasów rozmowa była naprawdę przyjemna. Wieczór się skończył a ja nie mogłam zapomnieć B mimo że byłam z tamtym chłopakiem. Zaczęłam podejrzewać mojego chłopaka że zdradzał mnie ze swoją przyjaciółka, ale nie miałam pewności. Zerwałam z nim i koniec. Po kilku miesiącach odezwał się do mnie B chciał się spotkać na piwo ja mieszkałam sama stwierdziłam czemu nie wciąż mi się podobał odkąd go zobaczyłam jak byłam z tamtym pacanem.  No i się potoczyło załatwił mi pracę w swojej firmie spotykaliśmy się codziennie, randki w parku trampolin, w kawiarni, potem u niego. Później ja miałam grypę to on przebywał u mnie. I jakoś tak się stało że po 3 miesiącach bycia razem rozmawialiśmy o wspólnym zamieszkaniu... Jednak nie wzięłam pod uwagę tego jak trudno będzie mi wygrać z jego przyzwyczajeniem do gier ma grę w której ma znajomych rozmawia z nimi nawet jak grają w coś innego niż w ich grę. Zawsze piątek i sobota o godzinie 20 do mniej więcej 22 bo czasem się przedłużało on musiał grać w grę bo mieli misję i to jest symulator wojska i nie może opuścić gry chyba że wcześniej da znać że go nie bd i przez jakąś stronę złoży usprawiedliwienie. Jak spotykaliśmy tak o, to nie przeszkadzało mi to. Jak zamieszkaliśmy razem to dopiero teraz zastanawiam się co jest ważniejsze ja czy gry. Opowiem wam parę sytuacji bo może ja już jestem po prostu przewrażliwiona.
1. Ja szlam na wyrwanie zębów 3 na raz jechałam do innego miasta żeby na kasę chorych on czeka po pracy pod klatka bo nie miał kluczy zamiast mnie przytulić bo widział w jakim jestem stanie to pierwsze co zrobił po przyjściu do mieszkania to rozebrał tylko buty i kurtkę i poszedł włączyć kompa bo miał prowadzić jakieś szkolenie w grze. Widział że położyłam się na łóżko nie rozebrana z kurtki z butów i jak trochę mi przeszedł ból po przebolowych poszłam do łazienki patrzę a on już gada i gra nawet mnie nie przytulił nic jakby mnie w ogóle nie było. Mamy psa który ciągle mi wchodzi do łazienki jak się kąpię poszłam żeby mu dać psa na kolana żeby go przytrzymał bo ja chce wziąć kąpiel i mówię mu ze żadnego przytulenia ani pocałuj mnie w dupe tylko gra odrazu a on że chciał to zrobić później, ja mówię że kiedy później wie dobrze ze boli jak cholera a on poszedł na kompa a on na to że no właśnie też niby dlatego nie chciał dlatego że mnie boli no dla mnie to nielogiczne ale ok.
2. Bolały mnie zeby jeszcze nie wiedziałam od czego siędze płaczę z bólu a on wyszedł na siłownię bo nie może przepuścić treningu mimo że nie chodził na nią regularnie, przyjechała moja przyjaciółka posiedzieć że mną aż on wróci z siłowni. Wrócił i poszedł odrazu na kompa myślałam że mnie szlak jasny trafi bo nawet nie przyszedł i się nie przywitał.
3.probowalam z nim na temat to, mawiać co czuje jak gra jest ważniejsza ode mnie ustaliliśmy że jak na następny dzień idzie do pracy to po pracy może grać 2,5 h i ewentualnie jak gr w grę której nie można spauzowac to może się przedłużyć o 15 min. W weekend albo jak ma wolny następny dzień może grać 3,5 h. Zaczęło się przedłużać o 30 min o godzinę aż znowu przesadził bo 2 h się przedłużyło grał 6 h no myślałam że nie wiem co mu zrobię po co te ustalenia na koniec usłyszałam że to ja to ustaliłam a on się próbował dostosować.
Czy to ja jestem przewrażliwiona no jeśli coś dla niego jest ważne on coś musi zrobić wyjść gdzieś to nie ma problemu żeby się albo spóźnił na obowiązkowa misję albo nie grał wcale a jak ja chce z nim iść na spacer albo jak jesteśmy na spacerze w lesie z psem to odlicza minuty bo on musi wejść w misję
Proszę was pomóżcie ja nie wiem jak mam wygrać ta walkę z grami już nie wiem co zrobić tym wszystkim on uważa jak mieszkamy razem to jesteśmy ciągle razem a to nie prawda bo przecież wstajemy, 8 h w pracy przychodzimy obejrzymy coś razem na czas gy jemy kolację i on potem idzie na kompa nie kochaliśmy się już chyba z miesiąc nie wiem czy jemu dalej na mnie zależy czy już jest przyzwyczajony ze tak jest i no cóż codzienność czy ja już go nie pociągam tylko bardziej gry są i teresjjace próbowałam sexy bielizny nic nie dało. Zrobić obiad zawieźć mu do pracy nic pomóżcie co mam robić??