Pieniądz niezgody - Netkobiety.pl

To nie związek, to - jak sama nazwałaś - układ, przy czym jest on bardzo niesymetryczny.
W tempie światła zwiewałabym i z układu, i ze związku, w którym na pierwszym planie jest kasa oraz zakazy/nakazy jednej osoby wobec drugiej.

Nie rozumiem dlaczego on teraz nie płaci czynszu? Przecież mieszkacie razem. Też nie byłabym w związku, w którym facet rządzi się moimi pieniędzmi.

To bardziej wygląda na układ typu sponsoring. On żyje u Ciebie i za Twoje. Nie powinno tak być.

Witaj autorko. Z tego co piszesz, jestes bardzo zaradna kobieta, niezalezna finansowo, ktora ma jasno okreslone cele, tylko nie zauwazylas jednej rzeczy. Ten facet nie kocha Cie na tyle, aby myslec o Tobie na powaznie, nie podziela z Toba wspolnej wizji przyszlosci, sam Ci przeciez o tym mowi - nie jest gotowy i nie chce sie zenic - w prostym tlumaczeniu ''to jeszcze nie to'' . Bedziesz niedlugo stratna, bo Twoj zwiazek powoli zamienia sie w uklad sponsorowany, jemu jest wygodnie, chce sie oprzec na Twoich barkach ze wzgledu na Twoje finansowanie, natomiast widac, ze ani jedno, ani drugie nie jest szczesliwe. Milosc nie polega na wymuszaniu, kontrolowaniu wydatkow, mowieniu partnerowi jaki ma wiesc styl zycia. Warto sie nad tym zastanowic i byc moze uciac cos, co nie rokuje na przyszlosc.

Dla mnie układ jest prosty. Przy jakichś niejasnych układach finansowych robimy moje, twoje, nasze. Na wspólne potrzeby typu mieszkanie, dzieci, żarcie, łożymy wspólnie. Na moje czy twoje, każdy ma swoją kasę. Ja zarabiam więcej, więc kupuje sobie fajną furę. Ty mniej, więc jeździsz małym kompakcikiem. Ale wara mi od tego jaką kupisz torebkę, a tobie jaki ja mam zegarek.
Wspólne życie to identyczne wydatki. Jeśli dopuszczam nierówność, to MOJA decyzja i moja propozycja, bez nacisku z twojej strony.

U ciebie autorko to jest pomieszanie z poplątaniem. Najęłaś sobie fagasa i on jeszcze się do ciebie rzuca. Nie widzisz tego? Przemyśl czy tego oczekujesz od życia.

''ja jestemm gotowa by zalozyc rodzine, on powiedzial,ze nie jest i ze przez najblizszy czas tego nie widzi , moze za pol roku sie oswiadczy, ale nie teraz. Mowi ze nie wyobraza sobie zycia w tej formie jaka jest ..''
pan żyje całkowicie na TWÓJ KOSZT, mając własne mieszkanie, przy czym OFICJALNIE MOWI Ci, ŻE NIE WIĄŻE Z toba przyszłości, dodatkowo informuje,że będzie CIĘ rozliczał z TWOICH pieniędzy i nakazywał, co możesz , a czego nie, kupić. Będzie cię rozliczał nie z waszych wspolnych, a twoich.

Póki co , facet na tobie bezczelnie  żeruje i ma zadatki na despotę. Czy seks z nim naprawdę jest aż tak świetny,żebyś dała się tak ograniczać( pytanie retoryczne, odpowiedz sobie sama.  ) Bo milości to ja tu nie widzę. Widzę żigolaka
PS. poczytaj uwagi panow nad moim wpisem.

marakujka, kilka złotych więcej to miałby choćby z wynajmu własnego mieszkania, które stoi puste i generuje koszty. pan sobie radośnie żyje na koszt kobiety i na to jest tylko jedna nazwa- utrzymanek.

To nie związek a raczej spółka z ograniczoną odpowiedzialnością i tarcia właścicieli o kontrolę nad spółką z walką o wkład i udziały w tym przedsiębiorstwie. Chory układ.

A gdzie miłość?

P.S. Póki nie tworzycie formalnego związku, to jego pretensje o twoje wydatki są bez sensu.
Jeśli mieszka u ciebie to niech się dokłada do mieszkania (koszty eksploatacji).

Dla mnie ten zwiazek skonczylby sie w momencie gdyby on chociaz raz by zakwestionowal na co ja wydaje pieniadze.

Krycha przede wszystkim nie pozwól się postawić jako ta gorsza. Związek to dwie równorzędne jednostki. Nie Pan i jego towarzyszka podporzadkowana.

Tak jak napisałem, facet ma komplets. Kompleks polaka-cebulaka. Ja nie mam drogiego samochodu a mój sąsiad pracoholik ma ? Co zrobię ? Zacznę pracować aby móc sobie kupić ? Nie, po prostu Spale samochód sąsiadowi i wtedy oboje mieć go nie będziemy.

Najgorsze możliwe zachowanie.

To jego problem, że żyje w innym standardzie. Żyjesz na swoim poziomie i Cię na to stać. Koniec kropka.

Czas abyś to ku wyłożyła na stol

To jest przemoc w zwiazku. Zostaw tego chlopa.

Autorko, a ja spojrzę na Twój problem troszkę inaczej, ponieważ argument, że facet jest utrzymankiem, przemocowcem i cwaniakiem, na dodatek bezczelnym jakoś do mnie nie przemawia.
Uważam, że wy do siebie nie pasujecie, że nie dobraliście się po prostu. Zaraz to uzasadnię.
Twój facet może postrzegać cię jako osobę rozrzutna i ciężko jest mu zdecydować się na wspólne życie z tobą, już tak do końca zdeklarować się. Na pewno zależy mu na tobie, jest przyzwyczajony i przywiązany, ale zdanie, jakie on o tobie ma nie jest zbyt dobre. Może widzi w tobie więcej przywar niż my widzimy, bo przecież zna cię na wylot, a my bazujemy tylko na twoim osadzie?
Nie wiemy na przykład z jakiej pochodzisz rodziny, a Twój facet na pewno doskonale o tym wie. Może pochodzisz z biedy i teraz rekompensujesz sobie materialne zachcianki z okresu wczesnej młodości? A może wprost przeciwnie, może pochodzisz z bogatego domu, gdzie od samego początku miałaś wszystko, o czym tylko sobie zamarzyła?
Nie wiemy też z jakiej rodziny pochodzi twój facet.
Te sprawy są bardzo ważne, bo w znacznym stopniu rzutują na wasze podejście do życia, do pieniędzy.
Ty zarabiasz bardzo dużo i fakt, dobrze radzisz sobie w sprawach finansowych, ale ja mam wrażenie, że jesteś taka nowobogacka, która w egoistyczny sposób zaspokaja swoje potrzeby.
Wydaje mi się też, że popelniasz błąd źle oceniając intencje swojego faceta, że to niby on chciałby być twoim Panem i władcą i to na dodatek za Twoje pieniądze.
Nie rozumiesz jego intencji i chyba to właśnie rozłoży wasz związek na łopatki.
Moim zdaniem jemu chodzi raczej o to, żebyś była bardziej pokorna wobec życia i nie miała takich zapędów, że oto jesteś w wyższej klasie społecznej, bo masz najdroższe rzeczy. Może twojego faceta razi twój egoizm oraz materialistyczne i konsumcyjne podejście do życia?
Być czy mieć? - oto jest pytanie.
Uważam, że fatalnie się dobraliście, bo ty z jakiegoś powodu taka właśnie jesteś, dobrze ci z tym (masz prawo być taką jaką ci pasuje, skoro nikomu nie robisz krzywdy i dobrze się z tym czujesz), jednak on też ma prawo mieć swoje zdanie.
Czy uda się wam jakoś pogodzić tak skrajnie odmienne podejście do życia? Ciężko powiedzieć, bo oboje pochodzicie z różnych światów, więc jak to wszystko że sobą pogodzić?
On wychodzi naprzeciw twoim oczekiwaniom, a jedyne, czego od ciebie oczekuje, to żebyś przestała szpanować Kasą. To po prostu bardzo go drażni. Czy on ma prawo do czegoś takiego? Oczywiście że ma prawo, tak jak ty masz prawo kupować sobie nawet codziennie droga torebkę albo cokolwiek na co masz ochotę.
Czy to takie trudne do zrozumienia?
Dla mnie nie, bo podobnie jak on też drażnią mnie takie wysmakowane nowobogackie paniusie, natomiast dla ciebie jego oczekiwania są bezczelne, bo Ty po prostu lubisz tak żyć. I żyj sobie jak ci wygodnie, to twoja kasa i twój wybór, jednak zrozum też, że inny człowiek może patrzeć na ciebie z niesmakiem, a co za tym idzie mocno zastanawiać się nad sensem dalszej znajomości z tobą.
Bo jak wyglądałaby wasza rodzina, to raczej łatwo sobie wyobrazić. On też ma wyobraźnię, więc nie dziw się, że coraz bardziej dystansuje się do waszego związku.

dziekuje za inny punkt widzenia. Mam swoje minusy, i to duzo.Mam tez plusy jak kazdy. Pochodze z domu w ktorym rodzice dorabiali sie wszystkiego sami, doszli do pewnego poziomu zycia, ktory ja chce utrzymac w swoim zyciu.
Ja sie czuje wykorzystana w tym momencie. I czuje sie jak na okresie probnym. Jezeli facet mowi mi, ze jak bede chodzic do pracy jak zalozymy rodzine zeby kupic sobie cos materialnego, co on uwaza za zbedne, to on tego nie zniesie. Bo bede robic to kosztem rodziny... a jego cwiczenia, silownia, zawody nie sa kosztem rodziny ? To tez jego czas, ktory zamiast na siebie moze poswiecic dla nas. Jestem teraz duzo czesciej w domu niż on. Zakladajac rodzine nie planuje rezygnowac z pracy..  .Jego nie ma, on 5 x w tygodniu wychodzi z samego rana wraca poznym wieczorem, robi to, co lubi, cwiczy duzo i czesto, przygotowuje sie do zawodow. Dlaczego ja mam nie chodzic do pracy jak bedziemy mieli dzieci na tyle czesto by moc zyc na pewnym poziomie , a on nie rezygnuje z niczego. dlaczego tylko ja ? Dla mnie rowny podzial to rowny podzial. Jezeli ja akceptuje rzeczy ktore on robi,.. np poswieca 8 h tygodniowo na swoje cwiczenia, to czemu ja nie moge tych 8 h wyorzystac na prace i np zakupy, czy na co tylko bede chciala??? I jemu nic do tego jak te 8 h spedzam. On nie moze mowic, ze jezeli te 8 h spedzę na silowni, to nie bedzie mial pretensji, a jak spedze na fryzjerze to juz tak. Nie moze decydowac co mam robic i jak, nie jest moim rodzicem a ja nie jestem mala dziewczynka..zeby ktos decydowal o tym czy cos warto czy nie warto
Nie uwazam siebie za wysmakowana nowobogacka paniusie, ciezko pracuje na swoje pieniadze, pracowalam na to od liceum, ucac sie, idac na studia i teraz prowadzac firme. Nie wiszę na nikim, nie dostaje pieniedzy za lezenie. Wykorzystalam to, co dostałam w zyciu zeby prowadzic zycie ktore mi odpowiada.

Ależ ja nawet zdania nie napisałam na temat tego, jak spędzacie wolny czas i jakie są proporcje tego czasu.
Pisałam tylko na temat twoich wydatków na drogie usługi, rzeczy oraz gadżety.
Ty natomiast piszesz o czasie wolnym , który spędzacie przede wszystkim, jak dobrze rozumiem, głównie osobno.
Odniosę się więc do tego czasu.
On przygotowuje się do zawodów i spędza 8 godzin tygodniowo na treningach, oprócz tego prowadzi swoją firmę.
No cóż, w takim razie ten facet po prostu nie ma czasu na to, by siedzieć z tobą w domu. W pierwszym poście napisałaś, że wychodzi z domu o 6.30 i wraca o 22-tej drugiej. Ty natomiast pracujesz 37 (nie wiem czy dokładnie zapamiętałam) godzin w pracy, a resztę dnia poświęcasz na latanie po sklepach, po fryzjerach i kosmetyczkach itd. Zgadza się?
Jesteś jednak gotowa spędzać z nim znacznie więcej czasu, tyle tylko że jego i tak nie ma w domu.
Wynika więc z tego, że razem spędzacie tylko noce. A jak to wygląda w weekendy albo w dni świątecznie? Czy razem spędzacie urlopy?
Potem jeszcze napiszę, bo teraz coś mnie oderwalo od komórki. Na razie.

Wrócę do tego czasu.
Wygląda na to, że poiersze on ma dużo zajęć poza domem, a po drugie nie ciągnie go do domu. Gdyby było inaczej na pewno znalazłby czas także dla ciebie.
Wniosek z tego jest taki, że wy naprawdę do siebie nie pasujecie, a jesteście ze sobą, bo jakoś tak wyszło i teraz nie za bardzo wiadomo, co zrobić z tym fantem.
Szczególnie zdystansowany jest on i to aż do tego stopnia, że nawet swojego mieszkania nie wynajmuje, jakby trwał jedna noga poza waszym związkiem, nawet nie bacząc na to, że miesiąc w miesiąc traci potencjalną kasę za wynajem.
To nie wróży dobrze.
Podtrzymuje więc pierwsza swoją opinię. Nie pasujecie do siebie w kwestiach postrzegania wizji dobrego związku dla siebie. Ty masz inne wyobrażenia i on też ma inne. Oboje macie prawo do tego, by mieć odmienne oczekiwania i cele.
Nie zmusisz faceta, by spędzał z tobą więcej czasu kosztem swoich zajęć, szczególnie że on jasno ci mówi, że nie wyobraża sobie życia z tobą na co dzień, w rodzinie, bo zwyczajnie nie wytrzymałby nerwowo patrząc jak co chwilę wydajesz kasę na różne swoje widzimisię. To bez znaczenia czy wydajesz jego kasę, swoją czy wasza wspólną. Są po prostu ludzie, którzy nie tolerują tego rodzaju szastania pieniędzmi. Tyle wokół widzi się nieszczęść i biedy, więc widok bogatej paniusi, która co chwilę ubrana jest inaczej i nosi tylko drogie rzeczy niektórych może razić. Widocznie twój facet tak właśnie ma. Nic z tym nie zrobisz, bo dla ciebie jest rzeczą normalna i dobrze o tobie świadcząca, że możesz popisać się np kolejna nowa i super droga torebką, a zresztą obojętne czym.
Gdyby było dziecko, to zapewne toneloby w zabawkach, w super gadżetach, jednak czy to byłoby dobre wychowywanie dziecka? Osobiście śmiem w to wątpić, chociaż nie znaczy to, że jestem za tym, by dziecko nie miało nic. Chodzi jednak o jakiś umiar, cele w życiu, a nie tylko o kasę. Jeśli dobrze myślę, to twojemu facetowi właśnie o to chodzi, a nie o to, by rządzić się twoim życiem i zgrywać na Pana i władcę.

Wygląda na to, że zwyczajnie nie zgadzacie się w wielu kwestiach, przede wszystkim w podejściu do  życia i sposobie organizacji czy wykorzystania wolnego czasu. Z tym całkowitym pasożytowaniem i utrzymywaniem go przez Ciebie to może lekka przesada, bo przecież on sam zarabia. Ale skoro czujesz się postawiona pod ścianą, kiedy on czegoś od Ciebie wręcz na siłę wymaga - to już jest powód do zastanowienia. Nikt nie będzie w partnerskim związku układał życia drugiej osobie, dlatego on nie wykazuje widocznie zrozumienia dla Twojego stylu życia.

Mogę się podpisać pod tym postem! Rozmijacie się w oczekiwaniach oraz w podejściu do życia czy zarządzania domowymi finansami. Ciężko będzie znaleźć wspólny język na dłuższy czas..

Stało sie , powiedziałam ze jeżeli nie widzi naszej przyszłości to musimy sie rozejść.. zaczęły sie dyskusje...ze brakuje mu we mnie rzeczy na których mu zależy... brak czułości , bliskości, oszczędzania itd.. mówiłam mi ze mi na nim zależy ..mówił ze nie wie..co czuje, ze nie wie czy dobrze , ze mamy sie rozstać...na koniec po naszej rozmowie powiedział,  ze uważa ze powinnismy sie rozstać ...i ze chce sie rozstać ...

To jeszcze doszło brak czułości i bliskości.

Nic lepszego nie mogło Cie spotkac. Głupoty te powiedział, bo przecież to nigdy nie będzie jego wina, on jest idealny.

Szukaj kogoś bez kompleksów

Szykuje się więc rozstanie. Przykro mi, ale na podstawie tego, co nam tu opisałaś łatwo było domyślić się, że tak właśnie będzie. Nie chcę znowu przedstawiać swojej analizy związku, powiem tylko że wszystko podtrzymuję. Niestety ale od dłuższego czasu drażnisz tego faceta, drażnisz sobą taka jaka jesteś.
Nie pasujecie do siebie i całe szczęście w tym nieszczęściu, że wreszcie odważyłaś się na konkretną rozmowę i że on jasno postawił sprawę oszczędzając ci złudzeń.
A może jeszcze się dogadacie? Któż to wie, w życiu bywa różnie, jednak na ten moment jest to raczej niemożliwe.
Jeszcze raz powtarzam, jemu nie chodzi o oszczędzanie jako takie, tylko o jakiś umiar w szastaniu pieniędzmi, o jakąś pokorę i skromność. Ja też mam podobne podejście do kasy, jak twój facet i nie wytrzymałabym nerwowo mając za partnera osobę, która non stop kręci się koło swoich egoistycznych zachcianek nie mając niczego innego i atrakcyjnego dla mnie w swojej głowie. No nie wytrzymałabym z kimś takim. Najpierw próbowałabym coś takiemu człowiekowi wytłumaczyć, potem widząc swoją bezsilność coraz bardziej ktoś taki by mnie drażnił, potem przestałabym tego kogoś szanować i traktować poważnie. Taka właśnie jestem, ale rozumiem, że ludzie bywają różni.
Ty autorko tak naprawdę nie robiłaś i nie robisz nic złego, ale dla tego faceta jest to najwyraźniej nie do przyjęcia.
Nie chodzi o to, że trzymam jego stronę. Chodzi mi po prostu o to, że lepiej jest rozstać się z człowiekiem, jesli występuje tak znaczna różnica poglądów, podejścia do życia. Po co bowiem męczyć się i trzymać coś, co jest bez sensu, na siłę.
Tak czy siak bardzo Ci współczuję, bo wiem, że jest ci teraz bardzo przykro.

Pierwsza rzecz- nie mam łba, tylko głowę.
Druga rzecz- pewnie mam jakieś kompleksy, jak każdy zresztą, ale czy powinnam chodzić z tym do psychologa?Bez przesady, są w normie.
Pisze tak do autorki, bo przedstawiam jej sprawę z mojego punktu widzenia (trudno żebym pisała inaczej niż myślę), a po drugie po to, by zrozumiala, że z tym facetem nie było dla niej przyszłości. Niestety, ale ludzie czasem źle się dobierają i dlatego wystąpią między nimi różne problemy, które uniemożliwiają wspólne życie, czynić je pieklem. Znam znacznie bardziej błahe powody do zakończenia związku.
Czy autorka jest pusta laska?  Nie wiem tego, bo nie znam jej osobiście, ale raczej nie sądzę, by była tylko próżna. Pracuje, dorabia się czegoś po drodze, radzi sobie świetnie, jednak jej zakupoholizm skierowany na luksusowe sprawy musi być mocno przesadzony, skoro facet nie może już na to patrzeć. Ona ma prawo robić, co jej pasuje i stać ja na to, ale on też ma prawo patrzeć na to krytycznie, aż do odsuniecia się od niej włącznie.
Ten związek polega głównie na przeciąganiu liny w swoją stronę i chyba spiro tych lin oni muszą przeciągać.
Niestety nie wszystkim parom pisane jest powodzenie. Mnie tylko o to chodzi, a faceta po prostu rozumiem. I jak zawsze podkreślam, że bazuje tylko na tym, co wyczytałam w danym wątku.

Ulle tylko Ty zamiast przedstawić potencjalne postrzeganie partnera starasz się wymusić swój jako jedyny słuszny i polega to na stosowaniu przez Ciebie wyrażeń ocennych w stosunku do autorki takich jak:
- mam wrażenie, że jesteś taka nowobogacka, która w egoistyczny sposób zaspokaja swoje potrzeby
- żebyś była bardziej pokorna wobec życia i nie miała takich zapędów, że oto jesteś w wyższej klasie społecznej, bo masz najdroższe rzeczy. Może twojego faceta razi twój egoizm oraz materialistyczne i konsumcyjne podejście do życia?
- jedyne, czego od ciebie oczekuje, to żebyś przestała szpanować Kasą
- bo podobnie jak on też drażnią mnie takie wysmakowane nowobogackie paniusie,

Itp. to tylko część z jednej Twojej wypowiedzi.
W żaden sposób nie uargumentowalas dlaczego tak obrażasz autorkę. Który fragment jej historii wskazuje na bycie taka osoba. Dla Ciebie KAZDA osoba, która zamiast sopockiej kupi krakowska jest snobem, nowobogackim egoistą itp.

Tak jak pisałem, to nie autorka ale Ty masz pod tym kątem problem wymagający leczenia, gdyż nie jest to normalne.

No może rzeczywiście niektóre moje stwierdzenia były ocenogenne i to na niekorzyść autorki. Ja jednak taka jestem, że zamiast owijać w bawełnę, krążyć dookoła świata pisze i wyrażam się wprost. Nie wynika to z mojej złośliwości albo z kompleksów (daj spokój z tymi kompleksami, niedorzeczne przypuszczenie, jeśli chodzi o mnie), lecz z tego, że w sposób dosadny i przez to docierający do kogoś aż do bólu staram się wyjaśnić o czym dokładnie piszę. A ponieważ mam takie a nie inne poglądy, to jest rzeczą zrozumiala, że właśnie je przedstawiam, bo niby czyje miałabym przedstawiać?
I jeszcze raz podkreśla-wszyscy wyrabiamy sobie zdanie tylko na podstawie postów danego autora i ile jest osób komentujących, tyle jest też osądów. Ja mam akurat takie i co mam z tym zrobić?
Mam dostosować się do reszty i pisać to, co inni? Tylko po to, zeby komuś się przypodobać?
Ktoś zakłada wątek, bo nie radzi sobie z czymś i potrzebuje rad osób postronnych. Dziełem przypadku jest to, kto z nas zainteresuje się jakimś wątkiem. Mnie np nie wszystkie tematy interesują, ale bywają takie, w których chce się wypowiedzieć, więc robię to. Liczę się z tym, że czasem faktycznie trafiam w sedno i pomagam komuś, a czasem, mimo dobrych intencji, tylko namieszam komuś w głowie.
Jednak jakby nie było zawsze chce dobrze, czasem może trochę za ostro. Być może.

W tym akurat wątku wyszło tak, że rozumiem faceta autorki, bo znając siebie też nie wytrzymałabym nerwowo patrząc na kogoś, kto co drugi dzień kupuje sobie jakąś droga rzecz. Przerażałby mnie apetyt tej osoby na luksusy, co nie znaczy, że sama noszę łachy i chodzę w wykoślawionych buciorach albo lubuje się tylko w starych obskurnych gratach.

Lepiej żeby autorka patrzyła na rzecz realnie niż łudziła się albo chodziła z wielkim znakiem zapytania nad głową.
Czy na naszym portalu zawsze tylko autor /autorka zasługują na zrozumienie i współczucie? Nie lepiej to być obiektywnym zachowując prawo do własnego zdania?

Każdy zasługuje na zrozumienie. Sam wielokrotnie krytykowałem autorów. Tylko, że muszą być ku temu podstawy. Przedstawienie punktu widzenia jednej strony to jedno, jednak bezpodstawne krytykowanie i wręcz obrażanie drugiej to coś innego. Kolejny post i kolejna niesprawiedliwa ocena. Na jakiej podstawie piszesz "apetyt autorki na luksusy" ?

LJesteś skrajnie nietolerancyjna osoba i jedyne co pokazujesz to to, że autorka trafiła na taką samą skrajnie nietolerancyjna osobę z zapędami do rządzenia się cudzym majątkiem.

Ty wolisz zapierniczac w korpo i odkładać aby w wieku 90 lat mieć milion z którym zostaniesz pochowana, autorka zapierniczac w korpo aby móc kilo spędzać czas wolny i mieć zapewnioną przyszłość.

Dwa różne style, dlatego też oboje źle się dobrali. Dodać do tego jeszcze brak jakiegokolwiek szacunku partnera do autorki i mamy mieszankę wybuchową

Może coś źle zrozumiałem, ale jeśli dla kogoś 3 tys. EURO, czyli wg kursu prawie 13 tys na rękę /miesiąc to nie jest dużo, to chyba żyjemy w jakiś zupełnie dwóch różnych światach. Ale raczej nie jest to dla mnei klasa średnia..

Podejście do zarządzania kasą wynika z pewnością z charakteru, ale też z aktualnych potrzeb czy stanu posiadania. Wiadomo, że jak się dochód zwiększa, to można sobie pozwolić na więcej. Póki każdy wydaje SWOJE pieniądze, wszystko jest na swoim miejscu. Nie dopuszczam możliwości, żeby ktoś próbował decydować za mnie na co wydaje swoją wypłatę. Trochę inna sytuacja wygląda, jeśli mamy jakieś poważniejsze zobowiązania typu wydatki na dom, dzieci, spłata kredytu itp. Tutaj sprawa rozchodzi się o to jaką sumę i na co powinno się wydać a ile zaoszczędzić, bo może kiedyś przyda się na inne "ważniejsze" potrzeby. Jakie to potrzeby, to już każdy chyba widzi inaczej..

Życie jest zbyt krótkie aby wiązać się z kimś kto każe nam się umartwiać, zabrania luksusu i róznych przyjemności  mimo, że nas na to stać.

Tez nie jest tak ze on miał cos ze mnie finansowego..tak mo sie wydaje..opłacał swoje.. płacił na wyjściach.przeszkadzać zaczęło mi to, ze trzyma mieszkanie bo nie wie co dalej z nami.. wiem ze przez pierwszy okres nie wiedział co z nami będzie ..a mieszkać gdzieś trzeba..ale miesiąc za miesiącem mijał..nie mówił o naszej przyszłości , a ja czułam sie jak na okresie próbnym..niepewnie...zależy mi na nim, i nie muszę mieć rodziny dzisiaj, ale muszę wiedzieć, ze zakłada ze bd razem...ta niepewność dawała mi frustracje, niechęć tez do zbliżeń.. aż on stwierdził, ze nie ma z tego tego czego chce...

Jak to nie miał nic finansowego, skoro mieszka za darmo? Domaga się, byś się dzieliła z nim pieniędzmi - a jednocześnie nie wie, czy "coś z tego będzie". Jak nie wie, to niech się najpierw dowie, zanim zacznie domagać się utrzymywania go, czy zabraniać Ci wydawania TWOICH pieniedzy na co chcesz.

Mało tego - oprócz korzyści finansowych on jeszcze chce mieć seks za zawołanie! Wcale Ci się nie dziwię, że nie masz ochoty.

Po co Ty z nim w ogóle jesteś? PRzecież to jest typowy pasożyt. Już niedługo zaczniesz się uginać pod jego żądaniami i skakać wokół niego spełniając zachcianki i licząc na to, że przyklęknie na kolanko i się łaskawie oświadczy.

Ano tak to.
Zarabia 5000, z czego 1700 wydaje na sam kredyt za swoje mieszkanie. Dodaj do tego opłaty stałe, takie jak czynsz, energia itd. Potem trzeba jeszcze coś jeść, coś na grzbiet założyć i jakoś do roboty dojeżdżać. Nie mówiąc o innych aspektach życia codziennego, które też nie bywają tanie.
Uzbiera się z tych niezbędnych potrzeb niezła suma, co do której nie ma wcale pewności, że je owe 5000 pokryje.
Tymczasem dzięki funduszom Autorki wątku, może sobie na luzie spłacać swoje zobowiązania i jeszcze marudzić na co ona wyda swoją kasę ...

Chłop się powinien ogarnąć w kwestii brania kasy od Autorki i przede wszystkim układania jej jakiś dziwnych scenariuszy lub próby dostosowania jej do swojego schematu. te wszystkie pozostałe sprawy, jakby nie patrzeć, to to na co przeciętny człowiek wydaje swoje pieniądze.

przeniesione z kolejnego wątku Autorki: