Sknera czy nie? - Netkobiety.pl

Między wami nie ma niczego poza kasą.

Nie jesteś i wiele kobiet by doceniło, że masz taki wkład finansowy w związek (sporo większy niż Twoja dziewczyna). Nie wyobrażam sobie żeby facet za każdym razem płacił za wyjścia. Skoro więcej zarabiasz to jest to według mnie w porządku, że masz gest i płacisz za wyjścia, ale moim zdaniem co trzecie/czwarte to już ona powinna. Ze zwykłej ludzkiej przyzwoitości po prostu. Do sknery Ci daleko.

Nie wygladasz na sknere.

Moze jej jest dobrze w tej pracy? Po co ma ja zmieniac?
Po prostu ona chce kogos kto ma inne podejscie do pieniedzy. Ale to nie znaczy, ze Ty masz zle podejscie. Masz prawo zyc po swojemu.

Powiedz jej, ze taki jestes, tak Ci dobrze i niech ona sie zastanowi czy jej to pasuje.
Jak tak to niech przestanie marudzic, jezeli nie pasuje to niech Cie zostawi.

Bez sensu ona jest.

Przecież co do siostry zgodziłam się z Tobą?
Gorsze jest to twoje naciskanie na jej ścieżkę kariery, by była podobna do Twojej. Czy wyszukiwanie jej pracy.

nie uważam że jesteś sknera. co do sytuacji z siostrą to masz rację bo dlaczego miałbyś płacić za jej wakacje. ogólnie ona też moglaby sie postarać i znaleźć lepiej platną prace aby wam obojgu było lepiej w życiu, abyściue oboje mogli kupić mieszkanie cz dom i mieć podbny wklad w ten związek. wygląda na to, że poza narzekaniem nic innego z jej strony nie dostajesz.

Wklad w zwiazek to pieniadze... Nie dziwie sie pozniej, ze ludzie maja takie problemy.

Sknerą nie jesteś, ale przywiązujesz bardzo dużą wagę do pieniędzy i na ich podstawie wartościujesz drugiego człowieka i jego drogę życiową, a nawet zaangażowanie.
Ona nie musi mieć równych ambicji jak Ty. Nie musi zmieniać pracy, bo Ty uważasz, że powinna się rozwijać i więcej zarabiać. Nie możesz tego od niej wymagać. Możesz za to wybrać sobie partnerkę z podobnym do Twojego podejściem do życia i celami (i z pieniędzmi, jeśli musi mieć dużo żeby od Ciebie nie odstawać).
Zupełnie inną sprawą, którą trzeba oddzielić jest jej roszczeniowość wobec Ciebie, o ile to naprawdę wygląda tak jak opisujesz. Takie rzeczy trzeba ukrócać; przecież możecie na podstawowe potrzeby - jedzenie, wynajem, paliwo, składać się po równo; przecież nie musisz jej kupować drogich prezentów, tylko symboliczne, na wakacje możecie pojechać skromne, jeżeli dalekie wyjazdy to dla niej za duży wydatek. (ale, swoją drogą, nie da się obciążenia  podzielić idealnie równo i ludzie zazwyczaj tak nie myślą o związku, to twoje obliczanie procentów jest trochę... takie bez wyczucia ) No ale tutaj sam byś musiał sobie odpowiedzieć, czy jesteś w stanie żyć skromniej
Zupełnie nie rozumiem pomysłu kupowania wspólnego domu, jeśli z założenia ją na to nie stać i nie będzie wkładu. Czy jej zależy na tym domu tak samo jak Tobie? Może to Ty potrzebujesz mieć dom i złościsz się, że z taką osobą to nie wypali?
A kochasz tę dziewczynę w ogóle? Czy tylko ją kalkulujesz, czy wpisuje się w Twoją wizję życia na żądanym poziomie?

niepodobna napisałem w procentach żeby można było to jakoś sobie zobrazować jak wyglądają nasze wydatki. Nie miałem na celu wyliczania na papierze dokładnie ile kto wnosi bo nie o to mi chodziło. Wkurza mnie po prostu, że skoro ja tyle daje z siebie, lecz nie wymagam od niej tego samego bo wiem na ile ją stać i jak potem słyszę takie słowa że jestem sknera no to mi po prostu ręce opadają. Zastanawiam się potem czy rzeczywiście tak jest czy nie. Znamy się już bardzo długo, kocham ją, mieszkamy razem, chciałbym z nią planować jakąś przyszłość, chciałbym dla niej jak najlepiej ale nie będę przystawał na jakieś próby pt. "bo ja przecież bogacz jestem to mnie stać". U niej w rodzinie nigdy się nie przelewało, w mojej też. Wiem ile pracy trzeba włożyć w to żeby coś stworzyć i żeby czegokolwiek w tym kraju się dorobić. Ostatnio w żartach usłyszałem od jednej osoby z jej rodziny, że może bym jej zafundował kurs prawa jazdy na urodziny bo jeszcze nie zrobiła. Powiedziałem że spoko mogę się dołożyć np. na jedną ratę (połowę wartości kursu) jeśli będzie w ogóle chciała zrobić a resztę niech oni dołożą (jej rodzina albo ona sama). Czy uważacie to za przejaw sknerstwa? Ja ogólnie mam podejście do finansów żeby mierzyć siły na zamiary.
Co do jej pracy. Jeśli ona ciągle mówi jak to jest źle u niej, jaka patologia tam pracuje i jak jej kierowniczka bez szkoły oszukuje żeby tylko więcej kasy dla siebie zgarnąć a innym nie dać, to uważam że chyba dobrze jej doradzam żeby zmieniła pracę a nie męczyła się w niej, jeszcze za takie pieniądze. Bo przecież nie zwolni swojej kierowniczki-oszustki. Ja wiem że ona jest ambitną dziewczyną i chciałbym żeby się rozwijała, ale nie wiem co ją blokuje do zmiany. Jak jej pomóc? Ja mam podejście takie, że jak jest mi źle w pracy to normalne że zaczynam szukać lepszej aż znajdę tą, w której mi będzie dobrze. Chyba w jej gestii powinno leżeć to że jak sama o siebie nie zadba to nikt o nią lepiej nie zadba. Czy ja źle jej doradzam?

Opowiada o swojej pracy, ja jej opowiadam o swojej, to normalne w związku że się o takich rzeczach rozmawia. Gorsze jest to że jak staram się jej jakoś doradzić to ona moje rady traktuje jak atak i odbija piłeczkę (mówi a czemu Ty tak nie zrobisz) zamiast normalnie do tego podejść i normalnie ze sobą rozmawiać. Po prostu się nie da. Nie wiem dlaczego? Widzę że ma problem, chcę jej jakoś pomóc a nie wiem jak.

Wydaje mi się, że jesteś mocno upierdliwie zafiksowany na tym, by ją zmienić w sensie przerobic na dziewczynę twoich marzeń.
Masz może słuszny żal, że Cię nie docenia, ale może takiego ciosajacego kołki na głowie gościa trudno docenić.
Ustalcie proste zasady po ile wrzucacie na wspólne konto, jak to będzie wyglądać gdy będą dzieci, resztę sobię odkładaj na osobne.
Niczego ekstra nie funduj, jakbyś miał się czuć poszkodowany lub niedoceniony.
Druga opcja, bierzesz podobną do siebie Panią i wspólnie dorabianie się  willi w drogiej dzielnicy..
Nie miałeś Ty przypadkiem mocno wymagających rodziców, co lubili się Tobą chwalić?

Zgadzam się w 100%

Niagara, nadal nie jesteś sknerą, niczym też nie zawiniłeś, a twoje podejście jest jak najbardziej ok.

Mówi się, że jak kobieta chce się wygadać i wyżalić, to chce się wygadać i wyżalić. Wiec dawanie jej jakichkolwiek porad jest zbędną fatygą, bo ona ich nie oczekuje. Tylko wysłuchuj tak przez kolejne lata, jednak nic nie doradzaj, bo od razu wyjdziesz na wpędzającego w kompleksy zafiksowanego materialistę z chorym podejściem do pieniędzy i do związku. Aha, z jakąś niedobrą historią rodzinną jeszcze.
Ojp.

To może ona sama źle się czuje z tym, że zarabiasz więcej, a w konsekwencji w większej niż ona skali partycypujesz w Waszych wydatkach. A w tak pokrętny sposób próbuje Ciebie sprowokować, żebyś jej wyrzucił, że jest „gorsza”.
Sama słabo w to wierzę, ale jednak dostrzegam w jej zachowaniu przejaw tego, że ona czuje się gorsza od Ciebie i poprzez przytyki w Twoją stronę wyrównuje Wasze „pozycje”. Bo na końcu okazuje się, że może ona jest mniej zaradna niż Ty, ale Ty za to jesteś sknerą ;-)

W moim odczuciu nie jesteś sknerą. Prawdę powiedziawszy wydajesz się rozsądnym facetem, dbającym o swoją partnerkę, ale nie robisz jednocześnie za jelenia. Trzymaj się!

U niej w rodzinie rodzice zarabiają mniej więcej po równo. Nigdy się u nich nie przelewało, u moich zresztą też. U nich w rodzinie jest tak że to raczej kobieta rządzi i mówi ojcu co ma robić, w mojej odwrotnie. Nie mieli żadnego syna tylko same córki. I czasem wydaje mi się że jak z nim rozmawiają to nie mają do niego szacunku takiego jak ja np do swojego ojca, czy moja mama do taty. Jej ojciec się trochę pokłóci ale i tak zrobi tak jak jego żona powie. Nie wiem może ona też by tak chciała a ja się nie daję w to wciągnąć i potem wychodzą takie sprzeczki. Chciałbym żebyśmy umieli ze sobą rozmawiać na każdy temat. Wiem że duży wpływ na to kim jesteśmy ma nasze dzieciństwo, to jak byliśmy wychowywani i jak szanujemy swoich rodziców.