afirmacje - Netkobiety.pl

afirmacje nie polegają na wmawianiu sobie rzeczy abstrakcyjnych, niemożliwych  i takich w które zupelnie nie wierzymy.  Nawet jeśli ktoś będzie sobie powtarzał milion razy dziennie, ze zostanie angielska królowa,  i w to wierzył,  to nie zostanie
Afirmacja ma być bodźcem wspomagającym działanie. Powtarzanie sobie, ze 'jestem piękna'  podczas, gdy wygladem straszy sie ludzi bo się o siebie nie dba czy, ze 'mam super prace i zarabiam dużo  kasy'  podczas, gdy siedzi się bezczynnie na dupie, czekając na cud, nic nie da i to rzeczywiście jest głupie. Nie na tym polega moc afirmacji
Afirmacja czyli ukierunkowane pozytywne myslenie nie może stać w sprzeczności z tym, co robimy. Nasza podświadomość  tego nie kupi. My sami nie będziemy w to wierzyć, widząc ten dysonans. W tym przypadku afirmacja pozostanie na etapie  pobożnego zyczenia.

rak jest do pokonania. To nie jest odcieta ręka, która nie odrosnie. W chorobie akurat pozytywne nastawienie i wiara w wyzdrowienie ma decydujace znaczenie, dlatego nie dziwi mnie, ze ludzie pokonują raka. Medycyna się poddaje a wola zycia i nadzieja daja rade. Nie traktuje tego w kategorii cudu tylko mozliwosci.  Mam wewnętrzne przekonanie, ze tez dalabym. Jest taki dowcip, ze gdy pacjent chce żyć to medycyna jest bezradna. Tak, wiem, wszyscy chcą żyć... Ale jedni może bardziej? Placebo to fajny przykład na to, co może ludzki umysl.
tu był nieregulaminowy link

A co do afirmacji jeszcze. Stosuje z pozytywnym skutkiem. Glownie na rzeczach malych, bo dziala najszybciej, z którymi da się żyć, ale są upierdliwe jak choćby uciążliwi sąsiedzi
Mam szczęście generalnie, ale kiedyś miałam taka... Wystarczyla jedna afirmacja i zmiana nastawienia. Efekt juz następnego dnia. Ten sukces zachęcił mnie do dalszych eksperymentów. Zrozumiałam, ze to co myslisz/mowisz musi iść w parze z tym, co autentycznie czujesz. Jeśli jest najmniejszy rozdzwiek to nic z tego. A niestety z tym najtrudniej.  Wyobraz sobie, ze np. chcesz poprzez afirmacje poprawić relacje z kims, kogo wyjatkowo nie lubisz i kto działa Ci na nerwy. I weź się teraz zmus, żeby poczuć do niego życzliwość, nawet w myslach.  A bez tego żadne afirmacjie nie zadzialaja. Dlatego ludzie klepia godzinami bez efektów, bo  klepia jedno, czują co innego. Wmawiają sobie ze sa bogaci podczas gdy czują  sie biedni i tak sie zachowuja... I tak dalej,  i tym podobnie..

nie jestem twarda, powiedziałabym raczej, ze przeciwnie, miękka kita ze mnie i ten swiat mnie przeraza, tzn. bezwzglednosc i okrucienstwo ludzi, bo swiat jako swiat,  cudnej urody jest i mnie zachwyca ale chyba potrafię się zmobilizować, choć cierpie na brak cierpliwości,  i przede wszystkim wierze w to, co robię. Jeśli juz się do czegoś zabieram, tak na poważnie, to poświęcam temu 100% uwagi. Nakrecam się entuzjastycznie i leci...

Od kilku lat stosuje afirmacje. Pomagają.  Nauczyłam się cieszyc małymi rzeczami, dostrzegać je, ale był to długotrwały proces zanim zaczęło to wszystko działać spójnie .
Tutaj wklejam cytat znaleziony w necie o afirmacjach

"Zasady tworzenia afirmacji:

– Wszystkie afirmacje powinny być w czasie teraźniejszym.
Dla PŚ nie istnieje inny czas. Jeśli afirmujesz: „będę spokojny i rozluźniony”, to odwlekasz to w nieskończoność, bo gdzieś w przyszłości „będziesz”. Dlatego zawsze czas teraźniejszy np.: „Jestem rozluźniony i spokojny..”
Najlepiej wywoływać w sobie uczucia, które się afirmuje. Wtedy są one w czasie teraźniejszym i wyraźnie działają na podświadomość. Ciało uczy się jakie energie ma w sobie generować. Dlatego warto podczas afirmowania czuć to całym ciałem.
– Forma jak najbardziej pozytywna, bez słowa „nie”.
Podświadomość często nie słyszy słowa „nie”. Ponieważ słucha całości słów i wzbudza w sobie odpowiednie emocje. Afirmując „Nie spotykam złych ludzi”, PŚ czuje w tej afirmacji złych ludzi i słowo spotykam. Dlatego uczy się, że ma spotykać złych ludzi. O wiele korzystniej jest afirmować pozytywną formą: „Spotykam miłych i kochających ludzi”.
– Afirmacje można tworzyć z użyciem własnego imienia. Takie afirmacje działają bardzo punktowo i mają charakter osobisty. Dlatego warto je stosować. Jednak po uświadomieniu sobie nierealności ego nie warto używać słowa „Ja” i imienia. Wtedy można po prostu mówić bezosobowo i czuć afirmacje w ciele. Czasem po prostu mówić słowo wprowadzające podświadomość w daną wibrację. Na przykład słowo „radość”. Powtarzanie tego słowa wywołuje skojarzenia do energii radości.
Podświadomość generuje w ciele taką wibrację. Jeśli po pewnej praktyce będziesz znał wibracje radości, w ogóle słowa staną się niepotrzebne. Będziesz mógł generować jakiekolwiek stany uczuciowe siłą woli. Tak jak podnosisz rękę, tak będziesz generował energie radości. Wszystko zależy od praktyki. Na początku jednak warto zacząć od typowych i osobowych afirmacji.
– „Ja, Pawełek, akceptuję siebie takim, jakim jestem” – zmiana programów ego. – „Akceptacja istnienia.” – bez odnoszenia do swego ego.
Przy takiej afirmacji warto poczuć w swoim polu (w ciele) słowo akceptacja. Tak by całe ciało nabrało tej wibracji.
– Lepiej unikać słów: muszę, nie mogę, potrzebuję, pragnę – te słowa budzą poczucie przymusu, ograniczenia i braku.
– Przy tworzeniu, uważaj by się afirmacje nie zaprzeczały.
Zaprzeczające się treści wprowadzają chaos i paraliż decyzyjny do umysłu. Warto afirmować spójne i pasujące do siebie rzeczy. Najkorzystniej jest poprzeć czynami to, co się afirmuje. Wtedy efekty będą najszybsze. Przykładowo afirmując radość życia, świadomie rób sobie przyjemności i raduj się nimi.
– Staraj się układać proste i zwięzłe zdania, żeby się nie pogubić.
– Używaj słów, które rozumiesz i są dla Ciebie jednoznaczne.
Najlepiej, aby tworzyły jednoznaczne wyobrażenia.[..]."

chyba nie jestem w głębokiej depresji, ale chciałabym mieć taką pozytywną myśl rano, by się zebrać do qpy/roboty

Ale to tylko książka.  Jeśli skutkiem jedynie myślenia w tej książce, było pokonanie choroby

chyba utrafiłaś w sedno, aż sama zdziwiłam się, że tak napisałam - na ogół nastawiona jestem na działanie, nawet nie na chcenie, ale działanie, a już najmniej na gdybologię.
I masz rację pisząc o tym pozytywnym nastawieniu, ostatnio straciłam radość z moich studiów, niby wszystko zaliczyłam, ale zostały mi 2 duże prace, które mam rozgrzebane i nie mam serca do nich. Nawet sobie czas jakiś temu myślałam, że moi koledzy ze studiów dojeżdżają z jakiś odległych zakątków Polski, toczą jakieś dyskusję... a ja nie mogę się zmotywować!
Wymyślę sobie na jutro jakąś mądrą,, motywującą myśl na dzień dobry