Oto ja - Netkobiety.pl

Co według mnie jest nie tak ? Dużo rzeczy, mam wadę wymowy, jest Jąkanie (jak gościu od WOŚP). Oczywiście na chwile obecną ludzie którzy mnie nie znają z przeszłości nie wiedzą/słyszą tego (prawię) i zniwelowałem to do minimum (lata ćwiczeń oddechowych dały swoje), w jakiś sposób poradziłem sobie z tym defektem ale w latach moje młodości wiele razy byłem wystawiany na dosłownie Pośmiewisko dla tłumów (czy to w szkole, czy gdzie indziej), dochodzi jeszcze moja uroda...... kobieta wprost mi mówiły że jestem „Pasztetem” to też swoje daje.
Nigdy nie miałem pieniędzy na spełnienie swoich marzeń/zachcianek w domu rodzinnym było co do garnka włożyć ale nie zostawało na więcej, ostatni raz byłem na wakacjach jak miałem 21 lat wcześniej 15,16 i tyle z moich wczasów w marnym życiu, zawszę były ważniejsze wydatki, coś się popsuło itp. Teraz ciągnę z ledwością koniec z końcem.
Rozumiem że 28 letni facet mieszkają z matką w oczach kobiet, bez jakichkolwiek przyjaciół i bez perspektyw na przyszłość jest skreślany na starcie jako NO LIFE i może taki los mnie czeka do końca żywota i w pełni zdaje sobie z tego sprawę. Ale już nie wytrzymuje w tym wszystkim co mnie otacza i nie umiem sobie z tym poradzić.

„Masz problemy z nawiązywaniem kontaktów międzyludzkich?”  uważam że nie, nie uciekam od ludzi...... to oni zwiewają(traktują jak powietrze) ode mnie, nie mam problemu z rozmową z osobami. Były jakieś poboczne znajomości ale to było albo z żalu nade mną albo z tego że ludzi coś ode mnie potrzebowali. W pracy próbowałem nawiązać znajomości ale widocznie za niskie progi dla wyższych ode mnie i nie będą się zniżać do mojego poziomu, poza tym w pracy mam starszych współpracowników (założone rodziny, itp.) tacy ludzie nie chcą mieć z kimś takim jak ja nic wspólnego, tylko jak jakieś problem który mogę rozwiązać to wiedzą gdzie szukać.   

Dużo w życiu otrzymałem cierpienia od ludzi dookoła mnie, wiele wieczorów spędziłem płacząc nad swoim losem, do dzisiaj tak jest. Nie wiem co mam robić dalej, gdzie szukać tej nadziei jeżeli za każdym razem kończy się porażką.

Poszukam i zobaczę na forum gdzie bym się może nadawał. Co do hobby i pasji to chyba tylko mi zostały Komputery (to także mój zawód) kiedyś uprawiałem sporty drużynowe piłka nożna, koszykówka, siatkówka teraz nie mam ani ludzi do tego ani chęci,grałem w szachy za dzieciaka też. Na dzień dzisiejszy nie mam nic co by mnie interesowało, jedyne co to oglądam dużo filmów/seriali ciągle sam w pokoju/brak życia towarzyskiego, rozumiecie.

"jesteś jedyną osobą, która może wziąć się z tym swoim życiem za bary i o siebie zawalczyć." tak, ale jak za każdym razem próbowałem/starałem się walczyć o swoje życie zawsze przegrywałem, teraz już nie wiem czy mam siły aby walczyć. Z jednej strony jest, może mi się uda i coś w moim życiu zmieni się na lepsze!. A druga strona wygląda, całe życie nic ci się nie udawało i teraz będzie identycznie.
Czuję się jak Bokser który ma 0 wygranych i 9999 przegranych. Za każdym razem nokaut.

Kurcze, a nie jest troche tak że od pocżatku stawiasz się w pozycji przegranej? Jeżeli ludzie uciekają od Ciebie to może z Tobą jest coś nie tak, a nie z nimi. Twoje posty tutaj to ciągle narzekanie na wszystko: życie, znajomych, kobiety itd. Jeżeli te wątki ciągle poruszasz w relacjach z innymi to nic dziwnego że uciekają. Twoje problemy to jąkanie i kiepsko płatna praca. Nie mówie abyś zmienił pracę bo z tym róznie bywa, ale pisałes ze zawodowo zajmujesz się komputerami, a w tej branzy o dobre zarobki chyba troche łatwiej niz w innych. Po drugie, nie wszystkie kobiety lęcą na kasę, powiem może coś co Cię zszokuje, ale więkoszośc naprawade nie leci na stan konta. w innym przypadku 95% mężczyzn w tym kraju byłoby samotnych. Jednakże ciągłe narzekanie i brak pewności siebie to nie jest coś co kobiety pociąga.
Pisze to w dobrej wierze, ale mam przeczucie że z Twojej strony to trolowanie.

To nie jest kwestia walki o życie, ale o jego jakość.

Myślę że znalezienie jakiś znajomych tutaj czy w sieci na pewno pomoże ci odbudować trochę poczucie własnej wartości, sama staram się je odbudować przez kontakty w sieci. Na pewno znajdziesz brania duszę, która zrozumie twoje problemy. Nie skupiaj się na tym co złe, postaraj się oddzielić to grubą kreską i zacznij na nowo. Daj się poznać, nie przez pryzmat swoich poprzednich doświadczeń tylko od nowa. Głowa do góry

Widać, że masz niską samoocenę, czujesz się gorszy od innych. Nad tym bym Ci radziła popracować. Najlepiej u psychologa, no ale jak nie chcesz, to są i różne poradniki książkowe, czy e-booki, czy nawet różne artykuły i blogi na internecie o tej tematyce. Bo to dość powszechny problem, wbrew pozorom. Oczywiście różni się natężeniem i zakresem u ludzi. Tu u Ciebie jest to raczej spory problem, dotykający całej sfery życia towarzyskiego, bo zarówno przyjaźni, jak związków. Więc będziesz miał dużo do roboty. Ale, jesli jąkanie przezwyciężyłeś, to może i to Ci się uda. Na początek poczytaj, w tematach: pewność siebie, poczucie własnej wartości, samoocena. Trzeba na początek zdobyć wiedzę o swoim problemie. Dopiero jak zrozumiesz te mechanizmy, to przyjdzie czas na działanie. Bo bez odpowiedniej wiedzy, to będziesz działać na oślep, wiec nieskutecznie. Nie ma po co błądzić po omacku. Skoro jest tyle wiedzy dostępnej na wyciągnięcie ręki niemal.

Co do tego co napisała Koczek, ja nie czuje się gorszy od innych, wiem że istnieją ludzi którzy mają gorszę/większe problemy i im współczuje. Daję sobie radę w pracy, a prostej nie mam , jestem miły i otwarty na ludzi. Nie uciekam od ludzi .. To oni zwiewają ode mnie, nie czuje się gorszy. Czuje się przegrany, tylko kiedy był START  ? a przede wszystkim STOP ? że go nie zauważyłem. Jak jeszcze byłem w szkołach to starałem się jak mogłem być w społeczeństwie i nie uciekać od ludzi, teraz już mam ograniczone możliwość. I chociaż nadal nie uciekam od ludzi … cóż, pisałem wyżej.
Szukam w internecie jakichś kursów/ kółek ale słabo to widzę w większych miastach zapewne od groma tego jest, dotychczas tylko kurs Tańca znalazłem u siebie. Nie mam kumpla nawet z którym mógłbym pić, aby łatwiej było to wszystko znieść.

Masa jest książek i już znalazłem jakieś do których zerknę, jestem otwarty i przeczytam je, nie do końca wierze w skuteczność takich poradników i to nie tylko z psychologii ale czasu mam pod dostatkiem.

W piątek miałem udany dzień nie żebym kogoś poznał, itp. Ale zdarzyła się pewna mała rzecz (mniejsza co) która sprawiła że byłem zadowolony z siebie/dumny. A jak wróciłem do domu to okazało się że będę miał kolejny wydatek (mniejsza co) i to nie mały, aż się załamałem i popłakałem, tak naprawdę nie chodzi nawet o kasę i wydatek. Każdy ma problemy, każdy ma wydatki ale ja się czuje jakbym był przeklęty .
Kiedy zdarzy się coś miłego dobrego, coś co da nadzieje, sprawi uśmiech na twarzy. To za chwilę przychodzi jakaś zła rzecz i wszystko niszczy, wgniata w ziemie ponownie. 
Jakby w moim życiu ktoś postanowił, "on nie będzie szczęśliwy, za każdym razem jak mu będzie dobrze, trzeba mu to wszystko popsuć !".
Nie jestem wierzący więc boska interwencja odpada. I oczywiście widzę jakie moje słowa wydają się głupie ale jakby fatum wisiał nade mną, zawsze ma być H****O.  Już się do tego przyzwyczaiłem (całe życie to trwa) ale nadal ciężko mi to pojąć. Dlaczego tak się dzieje u mnie.

jason... No tak... Nick wymowny. Widziaz chłopie... A powiedz jakie Ty wzorce męskie miałeś? Jeśli się już w psychologa zmieniać. Tu chyba był problem. Po drugie coś za łatwo odpuszczasz. Wygląda jakby nie tyle ludzie Ciebie nie widzieli co im szans nie dajesz. Po pierwsze siedź na forum takim jak to i sie udzielaj. Obserwuj jak jesteś odbierany i modyfikuj zachowania. Idź do jakiejś netcafe gdzie gadaja o wszystkim / niczym. Sam sobie taka zalozylem ale u mnie ciezko bo trzeba miec spory dystans do siebie aby tam wytrzymac gdyz mocno cos sobie trolujemy Po prostu udzielaj sie a tylko przebywanie wsrod ludzi moze Ci naprawde pomoc. Nabrac wiary w siebie... Dystansu nauczyc... Skorygowac pewne zachowania lub tentencje. Nie łudź sie jednak ze sie zmienisz. Zmienisz zachowania i pewne poglady i to wystarczy.
Btw. Co Ty w komputerach robisz? Hardware? Software? Osobiscie jestem sofware'owiec

Moim zdaniem (wnioskując z tego, co piszesz, przynajmniej) jednak masz niskie poczucie własnej wartości i czujesz się gorszy. Zwłaszcza po tym fragmencie to widać, w jakiej pozycji do innych sam siebie widzisz:

Hm, znajomości z żalu nad Tobą? Za wysokie progi na Twoje nogi? Nie chcą mieć "z kimś takim" nic wspólnego? Przeanalizuj własne słowa i sposób myślenia o sobie samym.
Nie neguję przy tym faktu, że ludzie mogli rzeczywiście nie chcieć znajomości z Tobą. Ale powody ich zachowania, jakie podajesz, to już wyłącznie TWOJA interpretacja.

Hej, chyba zaproponuję Ci zmianę pracy... SQL jeśli będzie na dobrym poziomie to już dużo. Jeśli dorzucisz oprogramowanie to zostań konsultantem / wdrożeniowcem i nie wierzę wtedy w kiepskie zarobki.. No cóż, to dużo będzie wymagało ale może zmiana miasta. rozejrzyj się na pracuj.pl i sprawdź. Znam rynek, chętnie przyjmą kumatego człowieka i masz wtedy fajne perspektywy... Co dodatkowo? Wtedy pracujesz w nowym środowisku z nowymi ludźmi - najczęściej młodymi. Atmosfera jest już zwykle naprawdę dobra w takich firmach. Tylko idź do większej bo mniejsi partnerzy nie dadzą Ci takich perspektyw. Masz, człowieku, możliwości... Naprawdę masz... zajmij się rozwojem umiejętności, w internecie tyle kursów i tutoriali... Może ta droga? Nowe pieniądze i znajomości.

Myszeczka23 ma racje, w życiu realnym trudno Ci nawiązać znajomości, w przysłowiowych 4 ścianach zaczynasz się "dusić"(bo w przeciwnym razie byś tutaj nie pisał jak jest), więc wirtualna rzeczywistość moim zdaniem będzie dobrym rozwiązaniem, tak na początek małymi kroczkami, ale do przodu są tutaj liczne kafejki, w których rozmawia się o wszystkim i o niczym, tutaj, czyli na forum, jest masa fajnych, pozytywnych ludzi, i to kim jesteś, co robisz, co masz, a czego nie masz, jak wyglądasz etc.jest bez znaczenia

Ja np.widzę sukces w Twoim życiu, pozbyłeś się swojej przypadłości, czyli jąkania, przecież wymagało to od Ciebie dużo pracy i samozaparcia,czyli jak chcesz, to potrafisz

Osobiście też jestem osobą raczej zamkniętą w sobie i nie lubię zbytniego uzewnętrzniania, miałam wpaść na forum na chwilę, a zostałam na dłużej, bo ktoś mnie "przygarnął" do swojej kafejki i gdyby nie to, to pewnie już by mnie tutaj nie było i tym sposobem może się okazać, że netkobiety dadzą mi więcej, niż mogłabym się spodziewać

Jeśli jednak tego "nie czujesz", to jakbyś chciał, to możesz napisać do mnie na priva, nie gryzę Rh72 może to potwierdzić

A ten "Jason" to mam nadzieję, że nie Jason Voorhees... ufff... a napisz jaki? Bo ten nie tylko z filmu...
Tak coś czułem, że wzorca Ci czasami brakuje. Jeszcze branża robi swoje stereotypy. Musisz sobie poukładać i to musisz jeśli masz ochotę na zmiany... Pobądź tutaj i nawiązuj kontakty, ludzie zwykle tu pomagają

Na zmianę pracy i miasta, nie mam co liczyć teraz. Może w przyszłym roku (styczeń) pomyślę o tym.
Kursy z internetu jakieś robię od czasu do czasu.

Myszeczka23 - "Skąd w ogóle wiesz, że nie nadajesz się na to forum?" nie na to, tylko na każde, nie mam nic przeciwko rozmowie pisanej, ale jak bym to robił na dłuższą metę (czyli inne wątki w innych działach) nie sprawiało by mi to przyjemności. Nigdy niczego nie komentuje w internecie, wolę czytać niż pisać.

lody miętowe - Nie nadaje się I do życia Wirtualnego i do Prawdziwego wychodzi na to. Nie widzę jak np. Napisanie że też widziałem ten film i jest OK. Ma mi pomóc.

Jason jest od postaci z komiksu, nic wielkiego. Pierwsze lepsze wybrałem jak miałem wpisać nick.

Życie jakie los mi daje akceptuje już dość sporo, praktycznie całe moje życie.

"Aby wyjść z dołka musisz zaakceptować i polubić siebie."
Ale ja siebie akceptuje, nie jestem przystojny ale już się z tym pogodzilem, z wieloma rzeczami się po pewnym czasie pogodziłem.
Nie będę bogaty, nie spełnie wielu marzeń.
Najlepszy okres w życiu, młodość i chyba co najważniejsze korzystanie z niej. Praktycznie mnie ominęło, niczym ciekawym nie będę mógł się pochwalić w życiu. To jest może problem, nikogo nie znam, nigdzie nie byłem i nic nie widziałem. Wszystko mnie ominęło
Jak to że polubie siebie (założony że siebie nienawidzę) sprawi że będę miał kogokolwiek?

Jestem miły, uprzejmy dla innych i nie uciekam od rozmów..... I tak nikt nie chce mieć ze mną nic do czynienia.
Story of my life.