Długi chłopaka - Netkobiety.pl

To może dziewczyno byś poszła do pracy i zaczęła też coś od siebie dorzucać i odkładać sobie z pensji na czarną godzinę, a nie tylko liczysz na faceta lub rodzinę?

Doceń to, że Cię utrzymuje. Ale Ty widzę zachowujesz się jak księżniczka wielkie pretensje, że popełnił błąd wziął pożyczkę, ale jest odpowiedzialny pracuje i to spłaca. A Ty co robisz? Nic.
Jesteś utrzymanką tak naprawdę słabo i to z pretensjami.

To raczej on powinien sie obawiac ciebie a nie ty jego. Wiej chlopie poki mozesz bo zostaniesz w skarpetkach a ty poszukaj sobie krolewicza z wypchanym porfelem ktory bedzie spelnial twoje zachcianki. Szkoda tego chlopaka dla takiej materialistki ale pieniadze to nie wszystko i kiedys sie o tym przekonasz, zycie cie tego nauczy.

Ile mu zostało do spłaty w złotówkach?

Zachowaj osobne konta. Długi, czy nie - wspólne konto to nie jest dobry pomysł, przynajmniej wg mnie. Chociaż przy długach osobne konta mogą być szczególnie ważne.

Jeśli rzeczywiście dacie radę utrzymać sie z jego zarobków mimo spłaty długów, to nie panikuj, nie jest źle. Gorzej gdyby długi przerastały jego możliwości finansowe. Druga sprawa, że powinnaś znaleźć pracę, bo zaraz się zacznie wyliczanie - ja Ciebie utrzymuję, a ja zapłaciłam za to, czy tamto. Kupcie to mieszkanie na równych prawach, pół na pół. Bez niejasności, bo potem nie będzie wiadomo, kto ile w to włożył. Zwłaszcza, że chłopak ma za sobą historię nie myślenia o konsekwencjach swoich decyzji finansowych. Zalecałabym ostrożność.

To nie jest materialistyczne podejście - to jest podejście praktyczne. Gdyby on potrafił myśleć tak materialistycznie jak on to nazywa, to by teraz nie miał długów. Nie ma nic złego w myśleniu o pieniądzach, w chęci posiadania oszczędności, w rozsądnych decyzjach - wręcz przeciwnie. Zazwyczaj ci ludzie, którzy myślą w taki sposób, że materializm to coś złego, boją się planować i myśleć o pieniądzach i kończą z długami.

CatLady dokładnie myślisz tak ja ja
Jest to jeszcze dość duża kwota, jakiś rok spłaty na pewno.
Do wszystkich krytykujących - tu nie chodzi o mój brak pracy a podejście chłopaka i moje obawy. Bez spokojnego lokum nie chce podejmować pracy. Ja chcę jak naszybciej wynieść się od tych ludzi u których teraz wynajmujemy pokój. Wyliczają pralki puszczone, każą gotować w dany sposób, robią imprezy w weekend, zajmują kuchnie w weekend gdzie nie mogę sobie na spokojnie ugotować i wiele by jeszcze wyliczać. Jestem tym zmęczona psychicznie i mam oszczędności aby się wynieść. Nie wyobrażam sobie mieszkać z kimś takim i przychodzić po pracy i myśleć a czy będzie kuchnia wolna aby coś ugotować, albo łazienka bo chce włosy umyć. Na dodatek rozkład pokoju jest taki, że obok jest salon i ta właścicielka przesiaduje tam b. często wiecznie muszę wychodzić z domu aby porozmawiać o bardziej osobistych rzeczach bądź szepczemy do siebie... chcę szukać pracy jak już będę mieć mieszkanie zaklepane, a bardzo możliwe, że to będzie w innej miejscowości zupełnie.

CatLady - właśnie co do złożenia się na mieszkanie na pół, to wchodzi w to kaucja, pośrednik i opłata czynszu z góry za mc. Wyjdzie na to, że ja będę musiała dać więcej kasy niż mój chłopak - on jakąś 1/3, a ja resztę i też nad tym ubolewam ale teraz tak jak mówiłam on nas utrzymuje więc też biorę to pod uwagę a przecież po przeprowadzce też trzeba będzie coś jeść i żyć i może być tak, że ja nie będę mieć pracy jeszcze jakąś chwilę albo zanim dostanę wypłatę minie jednak czas.
Ale ja jestem tak zdeterminowana aby zacisnąć pasa teraz i jak najszybciej być na swoim bardziej już bo mam dość obcych ludzi.

Nie wstyd Ci w ogóle zakładać ten temat?

Masz szczęście, że on może sobie to wyobrażać.

CatLady naprawde? Ostroznosc to powinnas zalecac chopakowi a nie dziewczynie. Ona juz ostrozna jest i jak widac swietnie sobie radzi. A chlopak ma tendencje do wchodzenia w dziwne uklady. Najpierw bierze pozyczke, co wcale nie musi byc takie zle. Bo tak naprawde nie wiemy na co ta pozyczka byla, mogl np wziac ja na rozwiniecie dzialalnosci czy na nauke. O konsekwencjach finanoswych widac myslal  bo nie dosc ze 25 % jego dochodow idzie na splacenie pozyczki to jeszcze stac go na samodzielne  utrzymanie dwoch osob i oszczednosci na mieszkanie.
Gorzej ze wpaletal sie w zwiazek z autorka. Kontynuuje to i jeszcze chce z nia mieszkanie kupowac ( mam nadzieje, ze tylko wynajmowac ).
Dziewczyna ma jakies tam oszczednosci, sama pisze ze niewielkie i rodzicow ktorzy w razie czego pomoga. Teraz poswiecajac sie i zaciskajac pasa ( czyjego bo przeciez nie swojego ) zyje na utrzymaniu chlopaka i juz sie martwi ze bedzie musiala sie dolozyc do wspolnego zycia z swoich oszczednosci. Ciekwe ile by miala tych oszczednosci gdyby chlopak myslal jak Ty to nazywasz praktycznie i wymagal by ona sie do wspolnego zycia dokladala? Jej oszczednosci wynikaja tylko i wylacznie z tego ze ktos finansuje jej zycie, placi by miala co jesc, gdzie mieszkac, czym jezdzic  i inne takie.
Ona sie martwi ze on wydaje 1/4 wyplaty na splate pozyczki i uwaza ze to nieodpowiedzialne, a sama znalazla sobie wytlumaczenie na nieszukanie pracy bo przeciez musi 24 godziny na dobe warowac przy kuchni i lazience zeby ktos jej nie zajal. A to jest szczyt odpowiedzialnosci.
Tez uwazam ze szkoda chlopaka.

Pracowałam jako studentka za granicą, potem ponad 5 lat od razu po studiach i kolejny czas za granicą.

Także pracy się nie boję i jej szukam. Przy przeprowadzce do danego miasta i nowego mieszkania podejmę pracę.

Nie znacie totalnie sytuacji... kiedy ja pracowałam a on nie miał pracy też mu pomagałam.

To opisz te sytuacje, wówczas będziemy mogli doradzić. Na razie widać, ze masz fajnego i zaradnego chłopaka a sama jesteś leniem