7 lat różnicy - Netkobiety.pl

No fajnie, ze jestes szczesliwa, tak trzymac! Ale nie widzę w tej historii nic niesamowitego. Różnica 7 lat to żadna niesamowitosc. Na ogol kobieta  jest mniej lub wiecej mlodsza od partnera. 27 to byłoby cos 
Znajomy majac zaledwie 19 lat ożenił się z kobieta w wieku swojej matki. To było dopiero niesamowite. Wszystkim opadły szczęki ze zdziwienia. Dziś co prawda nie są juz razem, ale to  było do przewidzenia.

A ja gdzieś poczytałem, że najlepiej jak w związku kobieta jest młodsza o około 5 lat - wtedy podobno najlepsze i najbardziej trwałe te związki Więc potwierdzasz kobieto regułę... I aby Ci się reguła sprawdziła w życiu i abyś szczęśliwa była już 'na zawsze'!

Piękna historia, do pozazdroszczenia!:)

najważniejsze ,ze to się dogadywać l;) u mnie  jest inaczej , to ja jestem starsza a mąż młodszy o 3 lata , ja mam 29 a mąż 26 i tez się świetnie dogadujemy

A potem przypadkiem nie został prezydentem Francji ?

Jak prezydent Francji, Macron a oni nadal zakochani!

Od zawsze podobali mi się starsi ode mnie mężczyźni, sporo w życiu przeszłam i myślę, że jestem dojrzała jak na swój wiek, więc może dlatego to właśnie dojrzali mężczyźni są dla mnie najbardziej atrakcyjni. Jednak od kiedy poznałam mężczyznę, z którym chciałabym już na poważnie sobie ułożyć życie, zaczęłam się martwić, że nasze 13 lat różnicy może stanowić problem. Dziękuję więc za tą historię i za komentarze wszystkich kobiet, które też żyją w związkach ze sporą różnicą wieku, dodałyście mi nadziei

Może masz, Rossanka, sporo racji. Jedno ale. Zwykle jednak kobiety, które tutaj piszą to stwierdzają, że one potrzebują starszego partnera gdyż właśnie stereotyp jest taki, że kobiety wcześniej dojrzewają a faceci bardzo późno w stosunku do nich. Więc działa też inny stereotyp przeciwko facetom. Czy też denerwujący? A nie wiem... wszyscy się chyba z tym pogodzili.
Środowisko piętnuje związki z dużą różnicą wieku w obie strony - po co? Dla czyjego dobra? Teraz jest z tym lepiej, o wiele lepiej. Jeśli kobieta jest starsza od faceta 10-15 lat to gra rolę tak samo jak w przypadku starszego o tyle faceta. Ja tam nie widzę różnicy - takie same motywy, takie same intencje i pewnie wszystko zależy od danego przypadku. Po prostu jest ok jeśli tej różnicy w wieku nie widać i dzielą te same gusty, podobne zainteresowania, wspólne upodobania. Tak sobie układamy, że coś nie tak a może być własnie dobrze, bo obie strony otrzymują to czego chcą od takiej wspólnej umowy typu jesteśmy razem. Ktoś się jeszcze przejmuje tym, co ludzie powiedzą, jak jestem szczęśliwy? A niech gadają - może kiedyś to coś znaczyło, teraz jest prościej. Ja tylko w sytuacji gdybym miał być wiele starszy w związku to bym się zastanowił czy to co daję lub co mogę dać jest odpowiednie do potrzeb / oczekiwań kobiety gdyż uwikłanie w taki związek może grozić stratą niepotrzebną czasu i co dziwne wg mnie, to młodsza osoba ten czas 'traci' wtedy 'bardziej'... Więc chodzi o dobranie aby stworzyć coś trwałego a ludzie przestaną gadać z czasem i się przyzwyczają... szkoda tylko własnych nerwów...

Już dziś to nawet pisałam.  Dla mnie różnica wieku powinna po pierwsze odpowiadac obydwu osobom.
A dwa,  zbyt duża różnica w żadną strone nie jest dobra.  Przy czym duza różnicato dla mnie 15,  20,  25 lat.
Przypadków,  gdzie ona lub on jest starszy o 4 czy 5 lat nie liczę bo dla mnie to niemal rówieśnicy.

Nie wyobrażam sobie siebie z 25 latkiem, dla mnie to młody chłopak,  ale też nie wyobrażam sobien siebie z 55 czy 60 latkiem,  który jest już starszym panem i zaraz idzie na emeryturę.

"7" to podobno "szczęśliwy numerek."

A na poważnie w tej odkopanej historii nie widzę nic "niesamowitego".
Mnie związki z różnicą wieku nie bulwersowały nigdy i nie bulwersują.

Co komu do tego, ile ludzie mają lat w takim układzie?
Są szczęśliwi i to się liczy.

Znam pary, które szokowały małomiasteczkowe społeczeństwo. Różnica 20, 22 lata. Jeden związek kwitnie do dziś. Drugi się rozpadł. Ktoś wspomni, że przez metrykę. Nie przez PESEL ludzie się rozstają, ale przez to, co za cyferkami się kryje.

rh72, chodzi o to, JAKI człowiek kryje się za nr PESEL: jakie ma wartości, poglądy, jak dojrzały życiowo jest, itp.

Jeśli TO, w/w, "klika", jest kompatybilne, związek działa.

Poznałem niedawno dziewczynę 13 lat młodszą (ja 39 lat, ona 26), ewidentnie ciągnie nas do siebie, gadka też się klei, więc może coś z tego będzie, a przynajmniej chciałbym, aby tak było I naprawdę tej różnicy wieku u nas nie widać. Więc nie musi to być problem.

Inna sprawa, że ja mam dużą łatwość w nawiązywaniu kontaktu z młodymi dziewczynami, a z kobietami zbliżonymi do mnie wiekiem zupełnie nie potrafię rozmawiać. Chyba wieczny chłopiec ze mnie wychodzi

@rh72, nie bardzo rozumiem, dlaczego miałbyś zmarnować jakiejś dużo młodszej kobiecie od siebie życie poprzez związek z Tobą. Jeśli młodsza osoba wchodzi świadomie z Tobą w relację, to jakie w tym Twoje przewinienie?... Z nieletnią się chyba wiązać nie zamierzałbyś. Za bardzo pesymistycznie się nastawiasz. Zapewniam Cię, że są kobiety, które WYBIERAJĄ sobie starszych mężczyzn i bynajmniej nie ze względu na zasobność portfela. To wszystko zależy od tego JAKI ten mężczyzna jest. Ten udany, przytoczony tutaj przeze mnie przykład, to 22 lata starszy facet od kobiety. Jestem w stałym kontakcie z nią, a ona twierdzi, że nigdy nie była szczęśliwsza w życiu niż teraz, z tym właśnie mężczyzną.

"Docelowe niedogadanie się" jest wpisane w każdą relację. To jest ryzyko, które się ponosi w momencie jej zawiązania.

Nie znam akurat tych badań. Mogę powiedzieć tylko, że mój prawie były mąż jest starszy ode mnie ... 6 lat. Powinno super zadziałać, a wyszło jak wyszło. Dlatego napisałam wcześniej, że za sukcesem związku stoi coś więcej niż metryka.

Opcja starsza kobieta-młodszy mężczyzna jest moim subiektywnym zdaniem bardziej ryzykowna. W sensie, że on najzwyczajniej w świecie od niej odejdzie. Tu było kilka tematów na ten temat. Aczkolwiek z mojego najbliższego otoczenia znam osobiście 2 pary, gdzie babka jest starsza o 6 lat. Bardzo udane, szczęśliwe związki.

Tak właśnie wygląda życie.

Z moich obserwacji i z tego, co tu i ówdzie zasłyszałem, wychodzi, że do wchodzenia w relacje ze starszymi facetami najbardziej chętne są kobiety pod koniec studiów lub zaraz po, bo sparzyły się na związkach z rówieśnikami (a w studenckich czasach o takie związki najłatwiej) i szukają odmiany, szukają kogoś dojrzalszego i bardziej doświadczonego, bo na rówieśnikach się zawiodły.

Nie wiem, czy to jest jakaś reguła, ale z moich obserwacji tak mi wychodzi.

Kilka lat temu spotykałam się z mężczyzną starszym o 15 lat, jednak znajomość nie przetrwała, każde z nas były na innym etapie życia. Ja chciałam zakładać rodzinę, on się rozwodził i mieszkała w pełnoletnią córką. Byliśmy ze sobą niecały rok. Decyzję o rozstaniu podjęłam ja, wyobrażałam sobie jak to będzie, gdy będę miała 55lat a on 70 lat i ciarki mnie przechodziły. Niestety mężczyźni szybciej się starzeją.
W naszym towarzystwie jest para, teraz już małżeństwo ona 40 lat, on 30lat. Ona rozwódka, z 14letnim synem, on bez zobowiązań. Poznali się w pracy, zakochali, rok temu urodziła im się córeczka, wzięli ślub i są szczęśliwi. Moim zdaniem w miłości, wiek nie ma granic. Jeżeli szczerze kochasz, to różnica wieku, nie gra roli....

W pierwszym akapicie po prostu nie było miłości

7 lat autorki i jej ukochanego to nie jest taka wielka różnica- chociaż przyznaję, że gdy byłaś nastolatką wygladało to inaczej. Dobrze ze zaufałaś intuicji i potwierdziło się że to ten jedyny.
Różnice wieku są do przejscia, sa też testem dla prawdziwości uczucia, prawdziwych przyjaciół u boku itd.
Gorzej gdy lata swietlne dzielą nasze myślenie o związkach- tu nawet rówieśnicy nie dadzą rady.

Ja także mam chłopaka, który jest ode mnie starszy(o 8 lat). W moim przypadku rodzice i rodzeństwo nie miało nigdy problemu z jego wiekiem, za to inni..WIELKI.
Nie zwracałam i nie zwracam na nich uwagi. To moje życie, a nie każde związki z różnicą wieku kończą się katastrofą. To są tylko stereotypy. Jeśli się kocha to wiek nie jest ważny
Życzę dużo szczęścia i miłości! :*