Niski facet = brak randek - Netkobiety.pl

Tak stawiam na równi. Bo jeśli ktoś nie dbał o siebie i sie zwyczajnie roztył jedząc nie zdrowa żywność to wybacz ale na równi stawiam. Ktoś kto ma rude włosy pójdzie je ufarbować (jesli mię cierpi swoich rudych wlosow) a ktoś kto sie roztył moze schudnąć.

A i proszę nie brać tego do siebie, ja mówie o osobach które nie dbają o siebie, nie zwracają uwagi na to co jedzą i takie są skutki uboczne jak "nadwaga" nie mowie o osobach które są "grube" bo wiele chorob wlasnie powoduje nadwagę i to jest normalne ze nikt nie będzie wymagał aby osoba z nadwaga plus choroba ktora to powoduje kazal sie odchudzać. Chyba logiczne to jest.

Mam kolege , ma 155 cm wzrostu. Jest naprawdę super chłopakiem, on sie smieje z swojego wzrostu jest pełen radości ale co skrywa w sobie ? Tego nie wiemy, nie byl nigdy w stałym związku. Ba on nawet nie mial dziewczyny na "chwile"

Na facetów? Nikt facetów nie atakuje. Co najwyżej niektóre panie podjęły daremną misję wytłumaczenia pewnym Sierotkom Marysiom, że ich myślenie jest bzdurne. Niestety, sierotki nic nie przyjmują do wiadomości. Trudno. Niech sobie żyją w świecie własnych mentalnych krasnoludków.

Zdumiewa mnie stopień zamknięcia niektórych umysłów...

Kiedyś nie czytało się postów na kafeterii i licznych badań amerykańskich naukowców...

Byłam na dwóch randkach z chłopakiem, który był niższy ode mnie. Był całkiem wyględny, sympatyczny i umiał tańczyć Nie spotkałam się z nim więcej, bo wiedziałam, że on chciałby wejść w bliższą relację, a dla mnie był zwyczajnie za niski.

Każdy z nas ma swoje wady i zalety, nie sztuką jest wiecznie patrzeć na to czego nam brak, sztuką jest pokazać to co mamy najlepsze i zaakceptować to czego zmienić nie możemy.

Ludzie wpadają w kompleksy, zwłaszcza ostatnimi czasy, co jest przykre. Zamiast widzieć to co mamy ładne, widzimy to co nam nie pasuje, to nie takie, tamto nie takie, a bo on ma lepsze, a ten on myśli zupełnie na odwrót. Po co truć samego siebie.

Szczerze myślę że ludzie którzy aż tak skupiają się na swoich mankamentach po prostu nie mają większych problemów. Proponuję pooglądajcie sobie programy o ludziach poważnie chorych, zdeformowanych, chorych na karłowatość, którzy wiele by oddali by wyglądać jak my, ale mimo to idą dalej, to godne podziwu.

A może czasem nie miał o tym żadnego konkretnego przeświadczenia?

Mialam faceta niższego ode mnie, typowo niższego! I byl naprawdę fajny facet a nasze drogi rozeszły sie z zupełnie innego powodu.

W ostatnim czasie nawinęło sie paru facetow (eks) i mieli ten wzrost tak od 180 do 185. I co ? I nic.

W chwili obecnej spotykam sie z facetem od 5 lat który jest równy ze mna, no dobra on mówi ze cm , dwa jest wyższy ode mnie niech mu będzie. Ale na moje oko jest na równi ze mna ewentualnie 1 cm niższy. Chodze w butach na obcasach 10 cm, 5 cm i dla mnie to żaden problem. Żaden. Nie kocham go za wzrost ale za cos innego !

Kurcze jest taka para aktorów polskich gdzie ona jest wyzsza od faceta swojego o dobre 10-15 cm. Kurcze ale nie pamietam ktora to ta para.

Piotr Marzec vel Liroy - 165 cm wzrostu - jego partnerka: 174
Roman Polanski - 165 cm, jego partnerka o pół głowy wyższa.
Marek Kondrat ma 167.
Jacek Braciak - 163, jego żona Maja Hirsh - 179

Można? Można.

Thepass, różnie jest, czasem jest pociąg szybko, czasem po czasie, a czasem w ogóle. Jak to w życiu. A że teraz sporo ludzi się śpieszy, chce od razu na "gotowe", to wiadomo, że jest jeszcze trudniej. Szkoda.

No ok, ale np. ja z typem nr 2 czułabym się beznadziejnie, można by powiedzieć, że niepoważnie. Taka mała z takim dużym? Odpada.

Taaa, taki z Kliczki przystojniak, jak ze mnie Angelina Jolie. No ale dobra, gusta są różne.

Nawet gdyby był niski, nadal byłby męski, spójrz na mocne, silne rysy twarzy, są faceci mający 2m a wyglądający jak baby, a osobiście wolę faceta który ma 150 niż faceta który wygląda jak baba.

No niby męski jest (jeśli ostre rysy=męskość), ale nie widzę tej męskości akurat we wzroście, tylko w twarzy. To nie oznacza jakby co, że uważam go za przystojnego, bo tak nie jest.
Zresztą Kliczko różnie na zdjęciach wychodzi, raz wygląda męsko, a zaraz potem jak przymulony (nie mam na myśli, że natychmiast po walce ).

Jednak w każdej kulturze męskość korelowała ze wzrostem. Zawsze tak było. Wiele kobiet preferuje wysokich "średniaków" niż niskich atrakcyjnych z twarzy.

Owszem.
Równie wiele preferuje facetów ze sprawnie funkcjonującym mózgiem, bez względu na wzrost a nawet na atrakcyjność twarzy.

Po jakie licho Ci te pseudostatystyki? Masz ambicję podbić serca wszystkich kobiet świata, że Ci tak bardzo przeszkadzają te, które wolą wyższych?

Właśnie, może po prostu jemu chodzi o to, żeby mieć duże powodzenie, a nie o "tą jedyną"? Wszak mówił o tej dominacji wśród facetów, a powodzenie u kobiet jest jakby jednym z "kryteriów", którym niektórzy panowie się "chwalą".

Jak to jest z Tobą Beckendorf?

PS. Ja nie mówiłam, że niscy mają łatwiej, tylko to, że mimo wszystko mają szansę by znaleźć kobietę i to wcale nie minimalną. Inne forumowiczki też to pokazują.

Beckendorf, statystyki mają tyle związku z prawdą, co Twoje stwierdzenie że niscy mają tak strasznie trudnoj.
Musisz być świadomy, że statystyki są tworzone na podstawie "marzeń", które niezawsze mają wiele wspólnego z rzeczywistością. Kobieta mówi, że woli przystojniaka 180 i więcej, że ma mieć takie i takie rysy twarzy, niebieskie oczy mięśnie jak Mister Universe i w ogóle... a wybiera przeciętnego ale za to pasującego do siebie, do swoich oczekiwań mężczyznę. Mężczyzna mówi o dużym biuście, długich nogach i różnych innych walorach, rodem z "wybiegu" a do związku wybiera czasami całkowitą odwrotność swojej "statystyki". Ważne żeby między ludzmi była chemia, bez niej nawet wysoki wzrost nic nie pomoże.

Mnie też zawsze podobali się wysocy, ale nigdy nie powiedziałabym, że niski mężczyzna jest dla mnie od razu skreślony.
Kilka lat temu zaczepiłam na jednym z portali internetowych mężczyznę mojego wzrostu (166), bez zdjęcia, bo zainteresowało mnie to co napisał. Po kilkudniowym pisaniu spotkaliśmy się i tak mnie oczarował, ze jestem z nim do dziś i uważam, że nic lepszego nie mogło mnie w życiu spotkać.
Dodam, że byłam na tym forum ok. dwóch lat. Spotykałam się z różnymi mężczyznami i  jakoś żaden mnie nie potrafił sobą zainteresować. Mawia mama mojej przyjaciółki zawsze twierdziła, że ja jestem bardzo wybredna. Być może to prawda.
Więc się nie załamuj. Prędzej czy później i Ty spotkasz ta jedyną

Margolinka--> Sama przyznałaś, że wysoki wzrost pomaga. Oznacza to w praktyce tyle, że nieposiadający tej cechy sytuowani są na gorszej pozycji.

Dominisia21--> Inne> Proszę bardzo: problemy z dostaniem pracy, bo kandydat wysoki o tych samych kwalifikacjach dostanie prędzej pracę, gdzie wymagany jest dobry wygląd (czyli w wielu zawodach),poza tym wysocy zarabiają więcej i częściej piastują stanowiska kierownicze, co zostało udowodnione licznymi badaniami naukowymi; problemy z kupnem ubrań czasem, bo gimbaza wykupuje najmniejsze rozmiary..

Beckendorf, a czy ty przypadkiem nie próbujesz pewnych życiowych niepowodzeń zwalić na wzrost?

Słuchaj, no nikt nie jest idealny. Nikt! Nie można mieć wszystkiego. Nie zauważyłam, by na stanowiskach kierowniczych więcej było wysokich mężczyzn. Jeżeli wysoki wzrost u mężczyzny utożsamiać z atrakcyjnością, to w takim razie atrakcyjni mężczyźni mają większe osiągnięcia w sferze pracy i biznesu? Jest kilka typów, tak myślę. Ludzie bardzo atrakcyjni wg ogółu, którym nie uderzyło to do głowy i mają dużo do zaoferowania i sukcesy. Ludzie bardzo atrakcyjni wg ogółu, którym odbiła z tego powodu sodówka i nie osiągnęli za wiele. Także są mężczyźni średnio/niezbyt atrakcyjni wg ogółu, którzy już w dzieciństwie postawili na rozwijanie mózgownicy i tym samym niedociągnięcia fizyczne nadrabiają intelektem. Są też ludzie średnio/niezbyt atrakcyjni wg ogółu, którzy popadli przez to w kompleksy, nie chce im się rozwijać i także sukcesy nie są dla nich. Używanie "wg ogółu" nie było przypadkiem. Wygląd jest kwestią subiektywną.

Myślę, że demonizujesz ten niski wzrost. Jest dużo niskich kobiet, którym nie przeszkadza, gdy mężczyzna jest drobny.

Margolinka-->"bez niej nawet wysoki wzrost nic nie pomoże" - uznałem, że to jest potwierdzenie z Twojej strony faktu, że wysoki wzrost pomaga. Jeśli błędnie zinterpretowałem Twoją wypowiedź, przepraszam.
Dziękuję za dobre słowa, nie mniej jednak wydaje mi się, że z moim nastawieniem tworzenie związku byłoby nietrafionym pomysłem. Poza tym nie wiem, czy zapewni mi to szczęście. A moje poglądy ukształtowało zachowanie dużej części dziewczyn, także nie są one wypaczone. Możliwe, że grupa ta nie była reprezentatywna..

daenerys7--> Uważam siebie za atrakcyjnego, otoczenie również (oprócz wzrostu, ale tego już nie widać, bo ukrywam ten fakt umiejętnie). Na polu edukacyjnym też odnoszę pewne sukcesy. Prawdą jest jednak, że ten, który musi coś nadrabiać, nigdy nie będzie pełnowartościowym, zawsze będzie musiał jakoś przykryć wadę

A poza tym uwielbiam wysokie kobiety, też pisałem o tym już

Małpa69--> Zbyt literalnie rozumiesz moje słowa ;d czepiasz się. Spróbuj podejść do tego w sposób funkcjonalny.

Beckendorf, dla każdego pełnowartościowy oznacza coś innego. Na szczęście. Wolę wysokie IQ, niż wysoki wzrost. Myślę, że im prędzej przestaniesz rozdrapywać ten "problem" tym lepiej, nie zmienisz wzrostu. Po co koncentrować się na negatywnych (wg ciebie) rzeczach? Wysocy faceci są fajni, ale bez przesady. Dla pewnych kobiet nawet facet, który ma 170 cm będzie wysoki.

Swoją drogą, u kobiet też promuje się wysoki wzrost. Świat mody zdecydowanie faworyzuje wysokie kobiety. Ja np też wolałabym być wyższa, ale nie będę i koniec. Po prostu to zaakceptowałam.

Z takim nastawieniem, to z pewnością związku nie stworzysz. Powiem Ci tak... dopóki koncentrujemy się na tym "dlaczego czegoś nie możemy", nie zauważymy nawet chwili kiedy "zaczniemy móc". Dopóki będziesz koncentrował się na swoim wzroście, nie zauważysz nawet sytuacji w której będziesz miał szansę na fajną znajomość. Dlatego, że Ty z góry stawiasz się na przegranej pozycji. Zajmij się sobą, nauką, pracą hobby, jakimś sportem. Pracuj nas sobą i dobrym samopoczuciem na codzień. Osoby z pozytywną energią takiesame osoby przyciągają. To jest dość znacząca cecha u faceta. Pewnośc siebie. Jeśli będziesz pewny tego, że jesteś fajnym facetem, to i kobiety właśnie tą Twoją cechę zaczną zauważać na 1szym miejscu.

Nie jest łatwo, ale chyba nie jesteś człowiekiem, który idzie w życiu na łatwiznę? Pracuj nad sobą! Samo nic się nie robi.

Mrgolinka--> Ja udaję pewnego siebie. Nikt nie jest w stanie nawet przypuszczać, że mogę mieć poważny problem. Naprawdę. Udawanie jest co prawda męczące, ale taką drogę obrałem i nie będę pokazywał oblicza ponuraka.

Dominisia21--> Również dziękuję za dobre słowo, ale i tak nienawidzę tego wzrostu. Jest zupełnie niemęski. W zasadzie kobiecy A wzrost jest wadą bardzo widoczną. Inne rzeczy można z łatwością zakamuflować. Łysiejesz - kup sobie perukę lub rób sobie zaczeskę, masz grube nogi - kup sobie czarne spodnie etc.

Naciąganą pewność siebie da się wyczuć. Uwierz mi. Nie ma co się zgrywać. Trzeba być sobą. Tak jak napisała Małpa69, trzeba dbać o siebie i samego siebie polubić, zaakceptować. To wiele zmienia.

Właśnie trzeba o siebie dbać, o swój wygląd też dla samego siebie, żeby się lepiej poczuć, dbać o swoją kondycję bo w zdrowym ciele, zdrowy duch, ale jeśli nie można czegoś zmienić, coś jest od nas niezależne to nie ma sensu całe życie się tym zatruwać. Zmieniaj co możesz zmienić na lepsze, ale nie za wszelką cenę, a tego czego się nie da zmienić po prostu zaakceptuj.

Proponuję mimo wszystko terapię, dobry terapeuta pomoże Ci odnaleźć siebie i spojrzeć na wszystko z innej perspektywy.

Małpa69--> Grubą jestem w stanie zaakceptować, natomiast przez pojęcie "przesadna tusza" rozumiem sytuację, w której kobieta wygląda już na szerszą niż wyższą. To czy jest chuda, czy troszkę grubsza, jest w moim przypadku bez większego znaczenia.
Inne cechy raczej spełniam: dbam o siebie, ubieram się dobrze, udaję że nie jestem gburem etc.

Margolinka--> Wydaje mi się, że całkiem dobrze idzie mi odgrywanie pewnego siebie. Mowa ciała też w porządku. Jeśli chciałbym być sobą, stałbym się wybitnie aspołecznym typem. Dlatego rozumiem, że miałaś na myśli mój stan już po metamorfozie, jak popracuję nad sobą.

Dominisia21--> Cieszę się, że uważasz 173 za dobry wzrost ;d

Bardzo źle Ci idzie, bo wpędza cię w coraz większe kompleksy. Nietrafione sposoby należy odrzucić i spróbować czegoś innego.

Wiecie ja np mogłabym być niższa, jak na kobietę jestem wysoka i wiecie fajnie jest mieć długie nogi, ale np jest problem z kupieniem ubrań i butów, mam długie stopy 43/ 44 nie ma w normalnych sklepach butów na taką stopę u kobiet, ubrania są za krótkie, nie mogę kupić rajstop dla siebie bo nie wchodzą mi do końca na tyłek, spodnie nieraz sięgają do kostek i tak to wygląda. No ale przecież się nie skurczę Jest wiele prawdy w tym że to koncerny wpędzają nas w kompleksy tak samo firmy odzieżowe, ubrania 44 to już na "grubasy" mimo że taki rozmiar nosi piękna przecież Monica Bellucci, buty damskie tylko do 41 bo najwyraźniej jak babka ma większą stopę to już nie jest babką. I w drugą stronę to samo teściowa ma rozmiar stopy 35 i jest niziutka, ostatnio jak kupowała buty odesłali ją do działu dziecięcego. Można się rzeczywiście utopić w kompleksach i pogoni za ideałem którego... nie ma

Haha no cóż to miłe Są duże, ale proporcjonalne do mojego wzrostu, z mniejszymi pewnie bym się przewracała

Co najwyżej "samozwańczy"
Ale nie trzeba być psychologiem, żeby stwierdzić to co stwierdziło już sporo osób w Twoim wątku.
Sam zobacz, skoro udawanie nic nie daje, to znaczy że to nie pomaga. Skoro nie pomaga, to znaczy że albo jest wyczówalne przez innych albo źle to robisz. Skoro prawdopodobnie możesz coś robić źle, bądz jest to średnie w skutkach, to po jakiego grzyba to kontynuować?
Tak jak już pare osób radziło, zajmij się sobą i pracą nad pewnością siebie. Tylko chodzi tu o "pracę nad sobą" a nie "pracę nad doskonaleniem udawania". Sam musisz w coś uwierzyć, żeby stało się to prawdą. Inaczej zawsze będzie to udawanie.

Właśnie potwierdziłeś to, co napisałam w postach powyżej.
Tylko u Ciebie jest jeszcze gorzej, bo Ty widzisz zainteresowanie dziewczyn a nic z tym nie robisz.
Teraz już wiesz, dlaczego brak u Ciebie randek.
Pamietaj, lepiej żałować że się nie udało, niż żałować że się nawet nie spróbowało.
Odrzuć wszelkie statystyki i "mądre książki". Zacznij pracować nad sobą.