samotność - plusy i minusy - Netkobiety.pl

Plusy:
1.Można się koncentrować na swoich potrzebach bez poczucia, że jest się egoistą.
2. Nie trzeba chodzić na kompromis.
3. Ma się czas na realizację swoich pasji.
4. Można się ustawicznie kształcić, bo ma się na to czas.
5. Można z dnia nadzień podjąć  decyzję, która radykalnie zmieni twoje życie.
6. Samodzielnie można podejmować wszystkie decyzje.
7. Samodzielnie ponosi się konsekwencję złych wyborów, więc nie trzeba się tak przejmować.iż nasze porażki wpłyną negatywne na kogoś.
8.Odpadają zmartwienia o drugą osobę.
9. Ma się dużo czasu dla siebie.
10. Można dużo pracować bez poczucia, że się nie poświęca wystarczająco uwagi bliskiej osobie.
11.Jest większa motywacja by poznawać nowych ludzi.
12. Ma się większą motywację, żeby się rozwijać.
13. Można lepiej poznać siebie.
14. Ma się bliższe,koleżeńskie  relacje ze osobami tej samej płci.
15. Można codzienność ułożyć pod własny schemat.
16.Nie trzeba znosić czyiś humorów.
17.Nie trzeba robić tego czego się nie lubi, żeby sprawić przyjemność drugiej osobie.
18. Nie trzeba zajmować się tematami, które nie są dla nas istotne.

Minusy
1.Finansowo jest trudniej żyć z jednej pensji.
2. Brak regularnego życia seksualnego.
3. Nadmierny egocentryzm i brak elastyczności po pewnym czasie. Co za dużo to nie zdrowo.

Jak się trafi miłość to plusy samotności idą w zapomnienie. Jednak dopóki miłości brak to należy się cieszyć plusami samotności.:)

Ja też długo nie dostrzegałam, ale w pewnym momencie doszłam do wniosku, że zamiast walczyć z samotnością,lepiej  potraktować ją jako szansę, na zrobienie tego, czego nie ma możliwości osoba będąca w związku. Jest to jakiś etap i też może być bardzo wzbogacający i pożyteczny. Poza tym wychodzę z założenia, że jak ktoś się odpowiednio "poegocentryczni" to potem mu mniej szkoda zrezygnować z siebie dla drugiej osoby, kiedy ona już jest.
Aczkolwiek faktem jest, że zbyt długa samotność nie jest wskazana.

Pewnie, że każdy związek ogranicza. Jeśli chcesz być fair to w każdej swojej decyzji musisz brać pod uwagę tą drugą osobę. Związek to ciągły kompromis. I to też słuszne co napisałeś, że trudno znaleźć kogoś kto ma te same cele i w pełni by nas akceptował. Poza tym bycie z kimś to często wysiłek i praca również nad sobą. Bo przebywając pod jednym dachem z kimś, odkrywamy zachowania i cechy drugiej osoby, które nas męczą,czy irytują i musimy nauczyć się je akceptować. Sami tez musimy zwalczyć swoje uciążliwe nawyki.
Z pewnych pragnień musimy też zrezygnować, bo kolidują one z potrzebami tej drugiej osoby. Dlatego tak dużo związków się rozpada, bo to jest trudne i wymaga zaangażowania i wysiłku z obydwu stron.

Osoby, które postrzegają związek jako dozgonne patrzenie sobie w oczy po kilku czy kilkunastu latach kończą zwykle sfrustrowane na salach rozwodowych.

Samotność jak wszystko ma swoje plusy  i minusy.
Wszystko zależy jakie podejście mają obie strony. Znam chłopaków co nie puszczają dziewczyn na imprezy np (dla mnie to niedopuszczalne i dziwne), a więc te dziewczyny są w niewoli. Poza tym są i związki na odległość - one również mają swoje plusy no i na pewno minusy.
Ostatnio sama się zastanawiałam co ma więcej plusów , wydaje mi się, że jednak lepiej być w związku. To ma więcej plusików :
*Jest ktoś, kto o Tobie myśli, podziwia Cię
*Masz z kim wyjść, spędzić miło czas
*Możliwość planowania przyszłości z kimś bliskim
*Masz z kim dzielić troski i radości
*Cały czas możesz zajmować się sobą, poznawać siebie, partner to też Twój nauczyciel
Oczywiście zalezy na jaką osobę trafimy

Uważam, że zdecydowanie lepiej i łatwiej żyje się w związku z odpowiednią osobą , która ma zasady i super charakter

....miło jest być dobrze postrzeganym w ocenie otoczenia.... zarówno pozytywne, jak i negatywne oceny bliźnich wyrażają przede wszystkim ich własne wyobrażenia na mój temat... co wcale nie jest zgodne z moim odczuciem....samotnym można się czuć mając rodzinę i wielu znajomych....dziś ja duchowo jestem osobą samotną... wśród wielu ludzi jestem i mam wrażenie, że wszyscy mówią innym językiem i mamy inne postrzeganie świata).....też tak czasami macie?...reasumując plusów takiej sytuacji nie mogę się dopatrzeć....może jutro zmienię zdanie...

Na pewno przejdzie Ci ten czas ja również jestem osobą samotną, czasem czuję, że potrzebuję tej drugiej osoby, ale ogólnie jest mi z tym dobrze. chyba jeszcze nie trafiłam na odpowiednią osobę

Jeśli jest się w dobrym związku, w którym jest wolność, zaufanie i wzajemna dobrawola, to te wszystkie wymienione na początku plusy także są. To są tylko plusy w stosunku do toksycznego związku.

Nie zgadzam sie No możliwości jest bardzo wiele!! Np mozna wykorzystać szansę na rzucenie wszystkiego z dnia na dzień i wyjechać do Australii i prowadzić koczowniczy,samotniczy tryb życia wśród Aborygenów na australijskich stepach Można się spotkać z kim się chce i kiedy chce, mozna bardziej rozwijac swoje życie towarzyskie. I ogólnie radować sie i cieszyć świętym spokojem:D realizować swoje marzenia pasje i wiele innych. Podejmować spontaniczne decyzje

A Ty skąd wiesz może mi coś odbije i może akurat zrealizuje

Pfffi a kto powiedział że mi jest potrzebny do seksu ?? może źle sie wyraziłam , owszem przydaje sie Ale nie jest niezbędny Samemu tez można sobie dobrze radzić hahaha

A poza tym " Nie dla psa kiełbasa " :D:D:D hahaha

W sumie to okreslenie powinno brzmieć inaczej i byc kierowane tylko do kobiet. W koncu kiełbasa
A to obie strony chcą, więc... znowu mi to zalatuje takimi gierkami. Trudno uwierzyc, ze nie potrzebujesz nic a nic chłopa przy sobie

No tak. Jednak kobiety lubią mężczyzn, inne wolą czosnek

A ja mysle, ze wystarczy ze spotkasz takiego ktory Cie w pełni zaakceptuje

Pewnie masz racje i pewnie jest to kwestia spotkania odpowiedniej osoby :)Mieszkałam kilka lat z facetem więc mam porównanie I póki co nie spieszy mi się do związków mieszkania razem itp. Na dzień dzisiejszy widzę więcej plusów samotniczego trybu życia

Nikt mi sie po mieszkaniu nie pałęta , nikt nie marudzi , nie wala skarpetek pod łóżko albo koło szafy zamiast do kosza na brudną bielizne chce się przytulić to sie przytulam do poduchy nikt nie marudzi "zrób mi kolacje nikt nie robi takich wspaniałych kanapeczek jak Ty":D byle wyłudzić kolacje bo mu sie nie chce robić Mam całe  wielkie łóżko i cała kołdrę tylko dla siebie Jedynym osobnikiem męskim śpiacym  czasem w moim łóżku jest mój pies albo kot i to w dodatku w dole łóżka w nogach:D moge jeść czosnek jak wspomniała Iceni hahaha i nikt mnie nie budzi o 5 rano swoim budzikiem piosenką The Prodigy-Firestarter  po którym dostaje zawału serca hahaa

Straszną udręke miałaś, jak Ty to wytrzymałaś... współczuje najmocniej I co najsmieszniejsze nazywasz go jedyną prawdziwą miłością

MissLady, wygląda,że ty jesteś w wieku 26 lat bardziej zatwardziałą singielką niż ja i Iceni, razem wzięte.
Ale to prawda co piszesz. Ja mam podobne obserwacje. Prawda jest taka, że nawet najwspanialszy  związek wiąże się z rozlicznymi ograniczeniami. Choć jeśli ludziom zależy na sobie bardzo mocno, to są wstanie poświęcić tą bezkresną wolność na rzecz budowania wspólnego świata we dwójkę.
Nie zmienia to faktu, że warto być z kimś, ale trzeba po prostu mieć na uwadze, że pewien czas tylko dla siebie można bardzo efektywnie wykorzystać i to nie musi być czas, stracony na oczekiwaniu na pojawienie się drugiej połówki.

Raczej tylko plusiki są bycia samotnym więcej jest minusów. Nie mniej można czuć się szczęśliwym.
Nie mniej będąc z kimś toksycznym, to lepiej być samemu

Ja widzę tylko małe minusiki bycia samą i duże plusy Lepiej jest być samemu :)w związku można czuć sie szcześliwym do czasu.

Iceni dokładnie to taka kinder niespodzianka co chwile hahaha :d

A ja sie nie zgodze. Ma to co sie ma to takie podejscie jak "byle co". Czyli nadal szuka sie czegos ekstra.

Cholera, czemu ja nie znam kobiety ktora chce przyjąć konsekwencji, tylko zawsze i tak szuka dalej, mimo ze sie godziła na cos o czym wiedziała od początku i chciała tego. To nadal nie brzmi za dobrze, jak rzeczywiscie decyzja - ok, trwam w tym teraz bo tak postanowione i tylko dlatego. Dalej ma to jakis wydzwiek negatywny, cos jak zwiazek z rozsądku. Uczucia opisuje sie zawsze pozytywnie, nie jako konsekwencja, mus, tylko radocha, chęć zmian nawet, poprawy, rozwoju, cos fajnego.

Ja juz przezylem to cos extra, wiec... no chciałoby sie znow to mieć. Z tego wynika ze niewiele ludzi takie cos przezywa. W sumie zycze kazdemu

Nigdy nie uwierzę, że więcej jest "plusów" niż "minusów" nie posiadania partnera/ki. Jak dla mnie to jest tylko takie tłumaczenie przed samym sobą. Uważam, że w NORMALNYM związku ludzie się nie ograniczają. Co więcej- wspierają się w dążeniu do swoich celów, realizowaniu marzeń.

Jasne,że związek to i ustępstwa. Niejednokrotnie trzeba zrobić coś, na co nie mamy ochoty (np. siedzieć na imprezie rodzinnej u faceta). No,ale przecież miłość to też poświęcenie. (prawie) Każdy człowiek pragnie miłości. Taka nasza natura, tego nie da się zagłuszyć.

Sama mam mocny charakter. Dałabym sobie radę bez faceta u mego boku. Wiem jednak, że nie czułabym się w pełni szczęśliwa...

Bycie w związku
Plusy: wspólne rozwiazywanie problemów, wsparcie psychiczne, dwa źródła dochodów, uprawianie regularnego seksu, wzajemne czułości, podział obowiązków, poczucie bezpieczeństwa, możesz się do kogoś odezwac w domu zamiast wygłaszać monolog, stajesz się bardziej empatyczny, przezywasz chwile które nigdy nie doswiadczysz będąc samotnym - to świętowanie w brzuchu kiedy zatrzymujecie na sobie wzrok, możesz spełnić się jako rodzic.

Minusy: nie jestes tak dostępny i swobodny w dzialaniu jak singiel.

Dokładnie tak samo uważam. W zdrowym związku ludzie się wspierają nawzajem w realizacji marzeń. Oczywiście, zawsze są kwestie sporne - np, czy wspólnie budowany dom ma być parterowy, czy piętrowy. Wtedy należy sobie przypomnieć, że samemu to w ogóle żadnego domu by się nie postawiło.
Ograniczenie towarzyskie? Jak jestem z kobietą, to oprócz moich znajomych dochodzą jeszcze jej znajomi - poszerza się krąg dwukrotnie. Za to jak często czytam singli, to w ogóle im się nie chce wychodzić do ludzi, bo na każdej imprezie widzą szczęśliwe pary, co ich przygnębia.
Samotność jest lepsza od związku jedynie dla egoistów - i lepiej niech faktycznie pozostaną sami nie zatruwając innym życia

E, tam związek nie ogranicza (no chyba że jest to małżeństwo to tak). Ja nie chciałabym co prawda mieszkać z mężczyzną(boje się żeby mi się znudził), ale fajnie jest się z kimś spotykać.

Ano właśnie.

Och, to typowe, nie przejmuj się. Każdy zajęty mężczyzna i każda zajęta kobieta wydają się atrakcyjni, bo są zajęci Kiedy widzisz, jak ta osoba  jest czuła i kochająca dla drugiej, to zwyczajnie zazdrościsz. A kiedy widzisz samotnego faceta, to nie masz okazji obserwować go w tej roli. Doskonale to znam z autopsji. Na tej zasadzie przechodziłem w zasadzie płynnie od kobiety, do kobiety, a jak się już "wysprzęgliłem", to załapać się ponownie jest trudno, oj trudno Idę o zakład, że jeśli jakiś facet się będzie o ciebie starał i go odrzucisz, a on się zwiąże z inna kobietą, to będziesz go jej zazdrościć i pluć sobie w brodę "mogłam go mieć". Tak to działa. Sztuka umieć docenić to co się ma.

Zgzdzam się całkowicie !!

Witam wszystkich, jestem tutaj nowa, ale chciałam się wypowiedzieć na temat. Jestem 4 lata po rozstaniu z mężem (rozwód po kilkunastoletnim związku). Dla samej siebie już kiedyś zastanawiałam się nad plusami bycia samej. I po przeklikaniu internetu wypisałam sobie takie:

  -  nie jestem zazdrosna o partnera, bo zwyczajnie go nie mam, więc w mojej głowie panuje spokój;
   - mogę cały wieczór spędzić przed komputerem nie słysząc ani jednego negatywnego komentarza;
    -nie muszę oglądać pleców partnera, jak garbi się przed komputerem;
    -nie muszę oglądać filmów dla dorosłych chłopców o facetach, którzy zawarli pakt z diabłem i muszą dla niego jeździć z płonącymi głowami na motorach. W ogóle mam wyłączną władzę nad pilotem w domu;
    -kiedy eks bierze dzieci do siebie, mam czas wyłącznie dla siebie. Mogę bez ograniczenia leżeć z książką w łóżku, urządzić sobie domowe SPA czy bumelkę po sklepach, wyjść z koleżanką na disco lub do knajpy;
   - mogę bezkarnie łazić po domu z maseczką na twarzy czy przed telewizorem depilować sobie łydki lub moczyć sobie stopy w misce z ciepłą wodą;
    -w ogóle mam więcej czasu dla siebie;
    -mam czas, żeby się doszkalać i podnosić kwalifikacje bez szkody dla partnera;
    -gotuję wyłącznie dla dzieci i siebie to, co lubi nasza trójka, poza tym nie muszę oglądać samca zanurzonego w lodówce polującego na ?coś na ząb?. Gotowanie nie jest moją pasją, więc zdarza się, że na szybki obiad serwuję dzieciakom naleśniki i nikt nie zagryza obiadu kiełbasą. Kiedy dzieci są u eksa w ogóle nie muszę gotować ;
    -mogę spać w łóżku małżeńskim z dziećmi i żaden facet nie czuje się z tego powodu odrzucony ? więc śpię z dziećmi;
    -nie budzi mnie chrapanie ani mlaskanie partnera;
    -nikt nie narzeka, że mam zimne stopy w łóżku;
    -mogę czytać książki przed zaśnięciem i nikogo nie razi światło lampki nocnej;
    -mogę ustawić budzik na funkcję ?drzemka? i nikt nie marudzi, że nie może już spać po pierwszym dzwonku;
    -nie muszę sprzątać ani prać brudnych skarpet. Generalnie mam dużo mniej prania i prasowania;
    -nie muszę znosić wad partnera!;
    -15 lutego mogę obchodzić ?faustynki? ? święto singli;
    -cały wystrój domu jest zgodny z moimi upodobaniami;
    -nie widzę penisa i jestem szczęśliwa!
    -jest czysto i nie denerwuje mnie nieopuszczona klapa w toalecie  czy niepozmywane naczynia;
    - nikt nie może mnie krytykować (z wyjątkiem przełożonych i służb mundurowych);
    - mogę iść do łóżka z kim chcę (jeśli mam na to ochotę) nie raniąc przy tym drugiej osoby;
   - nie muszę niczego konsultować z partnerem;
    -mogę wydawać więcej na swoje zachcianki;
    -mogę słuchać ulubionej muzyki w domu na cały regulator;
    -robię, co chcę ? bez kłótni i konfliktów;
    - zajmuję wszystkie półki w szafie;
   - nie muszę z nikim dzielić przestrzeni życiowej;
    prezenty mogę kupować sama sobie i sama mogę się porozpieszczać;
    - nikt mnie nie zrani ani ja nikogo nie zranię;
   - nie muszę nikomu udowadniać, że jestem inna niż w rzeczywistości;
    od dziecka słyszę ?kocham cię?, a mąż nigdy mi tego nie mówił, więc nie ma mi czego brakować;
    -w związku samej ze sobą nikt mnie nigdy nie zdradzi;
   
    w związku samej ze sobą nie zastępuję samotności w pojedynkę samotnością we dwoje;
    w związku samej ze sobą wiem, że o mojej wartości nie świadczy posiadanie mężczyzny.

Wypisałam sobie te punkty w okresie tzw. doła i czasem do nich wracam. Jedyna rzecz, której mi brakuje to czasami wymiany tych kilku słów choćby na temat "Jak tam w pracy?" (Dlatego też pojawiłam się na tym forum, chcę po prostu mieć z kim porozmawiać choćby wirtualnie). No i niestety przykra prawda jak pisałyście wcześniej - niestety w Polsce przeciętna osoba ma dosyć ciężko z utrzymania się z jednej pensji. W zasadzie tak na dziś to po braku osoby do pogawędek drugi minus, który istnieje dla mnie. Braku seksu nie zauważam, biorę leki, wskutek których stałam się osobą aseksualną, a jak na razie kontakt z dziećmi daje mi wystarczającą ilość czułości. Partner powinien dawać wsparcie, mój były mąż mi nie dawał, dlatego też nie brakuje mi go teraz w takim okresie życia, gdy jestem zdana na siebie.
Nie tylko nie mam partnera, ale również znajomych mam mało - po rozwodzie i przy chorobie zostali już tylko Ci najbardziej sprawdzeni. Jestem introwertykiem, więc ograniczona liczba znajomych wcale mi nie przeszkadza, co z tego że np. mój brat ma prawie 500 znajomych na Facebooku, jak trzeba było pożyczyć większe pieniądze to przychodził do mnie, a nie do jednego z tych znajomych. Samotnej starości się nie boję, nie boję się, że jak to mówią - na stare lata nie będzie miał mi kto szklanki wody podać - mam dzieci, które wychowuję sama, może one się mną zaopiekują, a może okaże się, że moja choroba tak się (nie daj Boże) rozwinie - że nie będę świadoma starości... Pozdrawiam, jestem ciekawa Waszych opinii na temat tego co napisałam.

Doszlam do tego samego co Symbi........

Oldorando, cieszę się.

Wszystkie te minusy wypisują osoby będące zdradzone, porzucone, odrzucone i póki co nie będące w związku. Jest to bardzo miarodajne

Ale po co? Żebyś je negowała? Równie dobrze możemy mówić o wadach i zaletach oddychania. Wady są - to strata energii, przy przy okazji wdycha się szkodliwe substancje, oddychanie utrudnia przyjmowanie płynów i pokarmu - można się zadławić... itd.

Bycie w związku,który nie jest toksyczny, jest super :)Tak samo jak oddychanie świeżym powietrzem

Jak na razie to Wy negujecie moją wypowiedź.
Bez oddychania nie da się żyć, a bez związku tak.
Nie prosiłam o minusy, tylko o plusy. Ja wypisałam swoje plusy i minusy.