Czy facet bez mieszkania jest u was skreślony? - Netkobiety.pl

Facet bez mieszkania nie jest skreślony - wszystkiego w związku można się wspólnie "dorobić".
Ważne by nie był ciapą co nie umie sama o siebie zadbać i trzyma się maminej spódnicy.

Marcjano, ale 25 lat to chyba trochę inaczej niż 30+. Jeżeli ktoś by mieszkał z rodzicami do 35. roku życia, to mnie by po prostu niepokoiło to, że w ogóle nie ma tej potrzeby mieszkania na swoim. No i też to, że kojarzyłby mi się z przyzwyczajonym do opierania przez mamusię chłopcem - nie mówię, że każdy by tak miał, ale jednak uważam, że większa szansa trafić na takiego, co po 30-tce mieszka z mamą i nie miał okazji pożyć trochę sam. Ot, żeby zobaczyć, że lodówka sama się nie napełnia, koszula z pralki nie wychodzi w postaci wyprasowanej i złożonej w kosteczkę, a wanna i ubikacja nie mają funkcji samoczyszczących.

Ja mam stabilną pracę około 4 tys zł na ręke i plan mam taki by odłożyć 70 tyz zł i potem kredy ale np na 10 lat nie na 30 bo pętla na szyi A potrzebę mam się wyprowadzić z powodu rodziców ponieważ dla mojej matki 300 zł miesięcznie na opłaty to mało a jeszcze jest jedna sprawa żywię się sam i mam prymitywną własną kuchnie polową moja matka jeszcze by chciała żebym dawał bony żywnościowe czyli druga kwota 300 zł co daje razem 600 zł Jeszcze dochodzi do tego że codziennie wysłuchuje tego samego pier*** od rodziców że za mało pomagam koło domu że tylko ćwiczę że za mało sprzątam że za dużo wody, prądu i powietrza zużywam. Własne mieszkanie to jest to i choć mam mieszkać sam to jest esencja wolności masz własną kuchnie można gotować co się chce można latać na golasa po domu. Jak narazie to jedyne co posiadam to garaż blaszany w któym stoi moje auto oraz strych od ciotki na którym jest moja siłownia więc jak polecę z domu to mam gdzie iść. Co do gotowania prania i srania to wszystko sobie sam robię i to od kilku lat ponieważ mam stan wojenny z moją matką i nigdy jej o nic nie poproszę.

Tak patrzę na wpisy kobiet w tym temacie i jednak patrzycie przez materialny pryzmat bezpośrednio nikt tego nie powie a na przykładzie mojej matki wiem że choćby nie wiem co to wiecznie mało.
Kobiety która posiada własne mieszkanie bałbym się z taką związać bo raczej będzie to przy każdej kłótni wypominać i też z tego powodu zdominować drugą osobę jak mieć to swoje i tyle.

też jestem tego zdania.

po co wynajmować mieszkanie , płacić dużo kasy i utrzymywać czyjeś mieszkanie, jeśli ma się gdzie mieszkać? a te pieniądze zaoszczędzić i odkładać na coś swojego.

a po drugie w temacie mowa o własnym mieszkaniu, więc wynajmowane i tak nikogo nie urządza, bo nie jest własne i nie wiele możemy z nim zrobić albo będziemy mieli miesiąc na wyprowadzkę.

U mnie na osiedlu za 120 tys zł idzie kupić już M3 i to jest mój cel więcej mi nie potrzeba nazbieram 70 tys a reszta kredyt taki mam plan

A nie jest to normalne, że kredyt na mieszkanie jest na 20-30 lat (no chyba, że ktoś kupuje po 50tce) ???

Ale w temacie bardziej- to zależy. Jeżeli facet, jak tu wiele Pań pisało, zarabia, jest zaradny, oszczędza, ma fajny charakter (przede wszystkim!), to mieszkanie u rodziców nie widziałabym jako taki negatyw. Inaczej jeżeli faktycznie, jak kuzyn Autora, się obija i po prostu doi rodzinę. Nawet jeżeli by był super inteligentny i przystojny, ja bym się obawiała, że po czasie zacznie doić mnie.

Chociaż nie powiem, dałoby mi do myślenia dlaczego po 30tce ktoś kto materialnie jest OK, zamiast na wynajmowanym, woli garnuszek mamusi. Bo to dziwne. Mam takiego znajomego, który mimo kupienia własnego domu, mieszka ciągle z rodzicami, w wieku lat 41 i zapytany o powód mówi: "bo mama tak bosko gotuje"- on się dziwi, że jest singlem. Ja wcale Bo tu nie chodzi tylko o niezależność finansową, ale bycie dorosłym.

Ja bym jednak inaczej patrzyła na faceta, który mieszka w wynajętym mieszkaniu niż z rodzicami. I właśnie dlatego uważam, że tu nie chodzi o to, że kobiety to materialistki, bo w sumie tego wynajmowanego mieszkania nie oceniałabym gorzej niż własnego. Chodzi o sam fakt - jeden mieszka sam i sam się sobą zajmuje, a drugi mieszka z rodzicami i cholera wie, ile mamusia przy nim robi. Wolałabym po prostu faceta, przy którym mam czarno na białym, że umie sam o siebie zadbać i ceni sobie niezależność (od rodziców) - co nie ma nic wspólnego z wielkością mieszkania, własnością/wynajmem itd.

Heh, ja wróciłam na wakacje do domu i sama zaproponowałam mamie, że będę się dokładać, chociaż te 400 zł w miesiącu i uważam, że to mało (jem na koszt mamy zazwyczaj, bo się nie zgodziła na żadne osobne półki itd.). Płacisz 300 zł na opłaty, okej, może i sporo, ale weź pod uwagę, że jakbyś coś wynajmował, to oprócz opłat za media doszedłby Ci czynsz i zapłaciłbyś dużo więcej. Masz 23 lata, przecież Twoja mama nie musi Cię utrzymywać.

Na razie przez pryzmat dóbr materialnych patrzysz Ty - Ty wypominasz matce, że każe Ci płacić. 300 zł to dużo za utrzymanie przez miesiąc? To wyprowadź się, wynajmij mieszkanie i zobacz, ile zapłacisz. Chciałbyś, żeby się dokładała do Twojego utrzymania? I nazywasz kogoś materialistką, bo nie chce? No proszę Cię... Jakbyś Ty utrzymywał się sam i dokładał do utrzymania matki, to można by to zrozumieć, ale tak...? Śmiechu warte.

reguły też nie ma, że jak sam mieszka to facet samodzielny jest. może wynajmować mieszkanie a na wszystko brać od rodziców. Mamusia może przychodzić sprzątać itp a z drugiej strony może mieszkać z rodzicami i żyć całkowicie samodzielnie albo jeszcze opiekować się rodzicami.

także nie ma co uogólniać.

Zgadzam sie z tym w stu procentach  nie wiem ile masz lat ale madzre mowisz i nie rozumiem myslenia innych ludzi ze to jest zle wszystki zalerzy od tego jaki kto jest. Jezeli facaet majac kobiete dalej sie u mamy to nie ale jak czeka az bedie mial ta kobiete i se wyorowadzaja razem i mieszkaj to ok. Nie zawsze sie oplaca wydawac kase na wynajmowanie jak mizna ja odlozyc i np. Przyda sie ona kiedys na ich wpolne mieszkanie.