Wolicie związki partnerskie czy dominująco-uległe? - Netkobiety.pl

dobra, rozumiem
tylko czasem po prostu jestem zwyczajnie zaskoczona, gdy facet, który wydawał mi się wyjątkowo logicznie myślący, piszetakie teksty - i pewnie bym sobie podarowała... ale byłam naprawdę zaskoczona
daleka jestem od oceniania innych a tym bardziej ich poglądów - ale chyba dziś jakoś obniżył mi się poziom tolerancji, bo jakoś mnie to nie obeszło

właśnie - kompletnie niczego nie dowodzi i do niczego nie prowadzi

Pitagoras, nie dziwię się porażkom z płcią piękną, jeżeli ową listę "czego kobiety chcą" realizowałeś jako dyrektywę i jako taką wajchę co każdą zrówna i zrobi taką jak jej koleżanka. Jest to ponieważ NIEPRAWDA, że wszystkie kobiety chcą tych samych rzeczy. Poza tym, wybacz, ale większość ludzi to nie są idioci i wyczuwają sztuczność i kombinatorykę.

No i starałeś się, starałeś, a jak Ci nie wyszło, to zamiast może przekalibrować własne podejście, przerzuciłeś się na niedojrzałe panienki, i na nich oparłeś teorię, którą nas tu grzmocisz.

Przecież kobiety tutaj właśnie piszą, że lubią, jak facet jest pewny siebie, ma swoją godność i poczucie wartości, a nie postępuje tak, by "wkupić" się w czyjeś łaski (co zwykle od razu widać jak na dłoni), więc o co ci chodzi?

Ekhm...

...nie wszyscy....

^^^To tak ? propos schematów myślowych i zawężonej percepcji

Ja mimo wszystko dalej twierdzę, że związek prezydencko- ochroniarski jest trafnym rozwiązaniem

Oświeć mnie, bo dalej nie rozumiem, czego to, Twoim zdaniem dowodzi. Naprawdę jestem ciekawa. Zaskocz mnie

Abi...  hmm, Ty jasno wyjaśniłeś swoje upodobania do modelu prezydenckiego

_Nina_- a mogę zapytać jak owe jasne wyjaśnienie zrozumiałaś?

Aha- czyli jakby było odwrotnie to już wg Ciebie nie partnerstwo?

Nie mam nic przeciwko dowodzącemu zespołem, jeżeli faktycznie ma mózga, opinie i rozwiązania adekwatne do sytuacji. To się nazywa chyba specjalista

Tylko proszę mi nie wmawiać, że KAZDY facet, tylko dlatego, że ma jaja i pisiorka jest taką osobą. Bo to śmieszne. I głupie. I niesprawiedliwe. Kropka.

Ab... no teraz mam pełną jasność
tylko moje słowa miały zobrazować siłę mojego oddania

hmmm... ale to i tak nie wpływa na moją wypowiedź

Bo w wojsku jest ważne tylko to by wiedzieć w którą stronę trzymać lufę karabinu. Bo czyż nie matura lecz chęć ...

Z przemyśliwania przed kompem wyniknie co najwyżej kolejne kilkadziesiąt wpisów z gatunku ''ja bym...'', zakończonych nieodzownym stwierdzeniem, że kto się nie zgadza to niedojrzały/zakompleksiony.
Dużo sensowniej posadzić dupsko na siodełku kierowcy dwustukilowego motocykla, umieścić na tylnym siodełku osiemdziesięciokilogramowe, wiercące się coś, następnie stanąć sobie takim zestawem na światłach na przykład i zobaczyć jak fajnie będzie utrzymać toto w pionie, gdy z naprzeciwka dostaniemy podmuch od pędzącego tira.
Naprawdę szkoda czasu na przemyślenia.

Nie wiem, czy wychodzę pierwsza w tym wątku z tym, co tu zaraz napiszę, ale całkiem możliwe. Nie zdziwiłabym się.
Dla mnie najlepszy jest mieszany, gdzie dominuje partnerstwo, jednak nadal jest mieszany. Wasze propozycje nie są złe, ale mogą się w końcu kiedyś znudzić. Bo ileż można być dla siebie wzorowymi partnerami(o ile w ogóle są tacy ludzie)? Na dłuższą metę śmierdzi mi to nudą i zagłaskaniem kotka na śmierć.

Czyli misz masz, nie wiadomo o co chodzi, niech mężczyzna przejmie inicjatywe i ogarnie co i jak

Mogłoby tak być. Widzisz, może być tak, że jeszcze nie tak wiele kobiet ma prawo jazdy na motocykl, nie tak wiele się tym interesuje. To też z tego może to wynikać. Kiedyś, dawno pewnie, ale podejrzewam, że nie do pomyślenia by było, żeby kobieta prowadziła samochód, a teraz jest to częste i często facet jako pasażer też jest.

Albo całe te parytety w przypadku wyborów.Te kobiety, które są na listach wyborczych, to jak sądzę najlepsze kandydatki. Co zmieni, jeśli na listę dopiszemy 20 innych, nie znanych nikomu kobiet? Przecież i tak się nie dostaną, bo:
1. nikt ich nie zna
2. nie są na pierwszym miejscu listy.
A przecież kobiety mają tak samo czynne prawo wyborcze - gdyby wszystkie głosowały na kobiety, to w sejmie by były same kobiety, bo kobiet jest więcej. A jednak głosują w większości na mężczyzn. Wątpię, by w ogóle kierowąły się płcią jako taką. Po prostu głosują na osoby,które ich zdaniem najlepiej nadają się do rządzenia. No i tak się jakimś cudem składa, że są nimi mężczyźni.

Pożądane cechy w rządzeniu nie zależą od płci. Liczą się inne aspekty: inteligencja, sztuka kompromisu, zdolności przywódcze etc.

No właśnie, ale czemu to są tak odosobnione przypadki, że potrafimy je wszystkie wymienić? Te przypadki świadczą o tym, że nikt kobietom nie zabrania rządzić. Tylko najwyraźniej większość z nich do tego nie dąży, lub nie ma do tego predyspozycji. Czy sądzicie, że jeśli na listach wyborczych byłoby 50/50 kobiet i mężczyzn to tak samo po połowie wygrywałoby w wyborach?

Jeden jedyny raz światem de facto rządziły kobiety:
+/- połowa osiemnastego wieku:
W Austrii Maria Teresa ; W Rosji Elżbieta + potem Katarzyna ; we Francji de facto markiza de Pompadour, którą nieuki zwą kochanką króla (faktycznie sprawowała funkcję kanclerza)
Spośród mocarstw, jedynie Prusy rządzone były przez niby-mężczyznę Fryderyka.Ale, żeby było ciekawiej, to pedzio był.
Nie był potrzebny feminizm, partnerstwo itp.
Co ciekawe, te władczynie, które mogły zrobić WSZYSTKO, wcale nie były zainteresowane wprowadzaniem równouprawnienia.

WLB

Co to za idiotyzm ''świat nie dojrzał''?Ogólnie horyzonty-przynajmniej elit- były o niebo szersze niż dziś.
W tamtych czasach polityka była niebo dojrzalsza od tej amatorszczyzny która jest teraz.Jedna taka Katarzyna na czele któregokolwiek państwa w Europie i znów wrócilibyśmy do światowej gry.

Czytając różne wątki na tym forum nasunęło mi się pewne spostrzeżenie. Jeśli chodzi o dominację,t o może się ona wyrażać nie tylko w zależności władca-podwładny, ale w wielu innych sferach. Wydaje mi się, że niema takiej opcji, żeby kobieta się zainteresowała facetem, który nie ma przynajmniej jednej cechy "dominującej". Może to być zatem wzrost, większa inteligencja, lepszy status materialny, większa kreatywność, jakiś talent, którego nie posiadacie - itd. Wydaje mi się, że każdej z was w obecnym byłym, lub hipotetycznym facecie podobają się cechy, w których są od was lepsze i to wam właśnie imponuje. Nie wyobrażam sobie kobiety, którą pociąga facet, który jest od niej mniej inteligentny, mniejszego wzrostu, mniej zarabiający, o niższym statusie społecznym, nie znający się na niczym lepiej, niż wy - mam tu na myśli przynajmniej jedną z tych cech. No chyba, że jest tu taka kobieta - chętnie poznam. Ale wątpię. Trudno mi odpowiadać za innych facetów, ale w moim przypadku nie zależy mi ani na tym, żeby moja partnerka była bardziej inteligentna, ani żeby była bardziej majętna, ani nie musi być ekspertką w żadnej dziedzinie, nie musi mieć jakichś specjalnych talentów. Pewne cechy - jak np.wzrost, czy status materialny nawet by mi przeszkadzały w związaniu się z nią.

O tym, że czeka nas globalny unisex

Mnie w życiu również interesuje związek partnerski, ALE! Sama jestem dość dominującą kobietą, i tak jak już tutaj padło o dwóch kapitanach na statku... Szukam mężczyzny, który mi nie ulegnie, a będzie gotów dorównać. Jeśli, ja jako dominująca kobieta, natrafiam na niedominującego faceta, szybko owijam go sobie wokół palca, czy chcę czy nie chcę, a wówczas kompletnie tracę dla niego szacunek, jaki powinno się mieć do partnera. Widzę go we friendzone, i tak mogę go szanować jako przyjaciela, unisex, ale nie jako faceta. Z kolei w łóżku bardziej ucieszę się, jak facet przejmie nade mną kontrolę. Tylko jak wyżej, jak facet jest słaby w relacji poza łóżkiem, słabszy ode mnie, to w sypialni nie będzie umiał zachować się, jako ten silniejszy, ewentualnie będzie to do niego tak nie podobne, że tylko mnie rozśmieszy. Można więc powiedzieć, że lubię facetów mających drobną przewagę nade mną. Jednak dominacja dominacji nierówna.

Myślę, że głupotą będzie, jak zaraz wyjdzie, że chce aby ktoś za mnie decydował, bo nie wiem czego chcę, bo nie umiem sama. Nie takiej dominacji szukam, jakby ktoś mi kazał zrobić po swojemu, bo tak, zabiłabym go śmiechem. Dominacja dla mnie ma pewne rodzaje. I myślę, że z osobą mająca odrobinę przewagi da się jak najbardziej stworzyć związek partnerski i większość kobiet tych, która deklaruje się na partnerstwo, myślę że szuka czegoś pdoobnego do mnie

Otóż facet pewny siebie i mający swoje zdanie to jedno, ale umiejący przekonywać do swojego zdania w sposób cywilizacyjny, to dla mnie perełka i intelektualne wyzwanie. Mam poukładane swoje przekonania w głowie, więc kiedy ktoś się ze mną nie zgadza i podaje sensowne argumenty, widzę go jako człowieka atrakcyjnego, a jeśli zdoła mnie przekonać do czegoś - jako inteligentniejszego ode mnie, co choć mnie złości i często i tak zachowuję swoje poglądy, to wystarczy, że zasieje jakieś tam ziarnko niepewności, co do mojego zdania i już w moich oczach zdobywa nade mną tą drobną przewagę na tym polu i zaczyna mnie fascynować (jak minie złość, że miał rację ). Jeśli ja, jako dominująca kobieta potrafię często stawiać na swoim, nie widzę problemu, jeśli mój partner w ważnych dla siebie kwestiach postawi na swoim. Owszem pewnie będzie to powodować różne kłótnie, ale jeśli ważne sfery się nie pokrywają, to co komu szkodzi?

Generalnie lubię ludzi mądrzejszych od siebie, mających więcej doświadczeń, bo mogę się od nich uczyć, poznawać świat, ale dobry nauczyciel zawsze szanuje zdanie ucznia, ma autorytet, ale się nie wywyższa.

A jeśli chcę czegoś spróbować, ale się jednocześnie tego boję, chcę mieć przy sobie kogoś, kto zamiast powiedzieć "daj spokój, skoro się boisz", czy "szanuję Twoją decyzję, nawet jak nie podejmiesz jej teraz tylko za 50 lat, skoro się tak wahasz", ale jednak kogoś z jajami, kto będzie odważniejszy ode mnie i nie wiem przykładowo walnie: "no skoro boisz się sama skoczymy na bungee w dwójkę, nie marudź, skacz", bo czasami potrzebny jest kop w dupę na rozpęd

Ależ się pośmiałam z tej dyskusji.

Pitagoras będzie nieszczęśliwy - tak, mąż konsultował ze mną pojemnosc szamba i wiele innych rzeczy. Od załatwiania i papierologii budowlanej byłam ja. To nie jest trudne, mam świętą cierpliwosc do urzędasów.
Samochód prowadzimy na zmianę, ja w mieście, on w trasie ( kto w czym lepszy i już). Nie mam problemów z drobnymi naprawami. Mąż rewelacyjnie piecze ( palce lizac).

Partnerstwo to uzupełnianie się, niekończące narady i kompromisy. Był okres, że ja lepiej zarabiałam i tylko teściom ten fakt strasznie przeszkadzał. Jedna ze szwagierek zarabia trzy razy więcej od męża i jakoś problemu z tym nie mają. Brat był na wychowawczym, ujmy mu to nie przyniosło.

Jak ktoś chce strasznie trzymac te stery, wszystkim zarządzac, miec pod kontrolą, to i teorie dorobi ( jak to kobiety kochają silnych mężczyzn). Wg mnie nie powinno byc aż tak ścisłego podziału ról. Nie wiem jak reszta pań z forum, ale ja byłabym nieszczęśliwa, gdyby mąż powiedział: "to nie dla bab, ty i tak nic z tego nie zrozumiesz". Natomiast staruszek nigdy nie wyręczyłby mnie w kuchni, przy dzieciach, gdybym go krytykowała, poprawiała, twierdziła, że nie zrobi niczego lepiej ode mnie.

Niech się wypowiedzą ci w długoletnich związkach. Zobaczymy czy partnerskie nie będą w większości.