ciche dni w związku - Netkobiety.pl

Jest takie powiedzenie: "Nieważne kto zawinił, ważne kto pierwszy wyciąga rękę na zgodę".

Ja wiem,że to mało ale często tu na forum już czytałam,że dziewczyny po miesiącu czy dwóch przechodziły wielkie kłótnie gdzie nie odzywali się po kilka dni dlatego wydaje mi sie,że w moim związku nie jest tak źle jeżeli wszystkie ostrzejsze wymiany zdań rozwiązujemy od razu

to prawda, że ważne jest kto wyciaga reke na zgode, ale liczy sie też umiejetnosc przyznawania do błędów. My kobiety nie możemy ciagle brac na siebie winę, bo tesknimy, jest nam źle, smutno i w ogóle beznadziejnie bez bliskiego nam faceta. Parę razy możemy zrobic ten pierwszy krok, chciec rozmowy i gonic za nimi, ale nie ciągle, bo tylko uświadamiamy facetom, że mogą zrobic cokolwiek, a my i tak przyjdziemy, bo nam zależy

ja nie mówie o problemach z komunikacją w związku tylko uważam, że mężczyzna powinien umieć przyznać sie do błędu a różnie z tym bywa i przyczyną tego nie jest żaden brak komunikacji tylko charakter danej osoby ;-) jak facet Cie zrani lub zdradzi to tez bedziesz wyciągała reke pierwsza na zgodę? Tu chodzi po prostu o pewne przypadki a nie problemy z komunikacją w związku, bo takie problemy były, są i będą i trzeba umieć sobie z tym radzić. Poruszyłam temat cichych dni, bo takie się zdarzają w niejednym związku i chciałam znać zdanie innych osób, bo znajdź kobiete, która lubi wyciągać reke pierwsza do mężczyzny, gdy on zawini :-) trzeba trzymać sie czasami zdrowego rozsądku, a nie słuchać się przysłowia, bo może ono jest trafne, ale nie zawsze powinno się go stosowac.

Świetny temat!:) Mam podobnie, tylko tyle, że to ja prowokuję kłótnie, fochy, dąsanie, bo coś tam mi nie podpasuje, a gdy przestaje się odzywać przez kilka godzin, to dzwonię, piszę, albo jadę do niego wyjaśniać, bo nienawidzę cichych dni. I on już to wie, że nawet jak się na niego obrażę, to i tak za jakiś czas do niego "przylecę", nie tyle z przeprosinami, co z chęcią zgody.Trochę to chore, ale jak ktoś tu wcześniej wspomniał, boję się, że jego stracę.
Próbuję z tym walczyć i fajnie, że powstał taki wątek. W kupie raźniej;)

Catwomen może i masz rację, że rozgraniczam, ale tylko jeżeli chodzi o pewne sytuacje. Przecież wiadomo, że jeżeli ja zrobię coś nie tak to naturalną rzeczą jest, że przeproszę, ale zdarzają się też osoby, które mają z takim czymś problem i stąd ten wątek. Tu nie chodzi nawet o mężczyzn, ale o kobiety również. Każdy ma swoją dumę, ale nie każdy umie ją dobrze wykorzystać. Jak widać taki wątek się przydaje, bo nie tylko ja mam takie problemy jak zdążyłaś zauważyć. Chcemy sobie pomagać, a nie wytykać błędy. Jeżeli jesteś w stałym związku i nie ma u Ciebie cichych dni to tylko pozazdrościć ale są osoby, które mają tego typu problemy i ważna jest pomoc, a czasami tylko wygadanie się na forum pozwala oczyścić emocje i spojrzeć na sprawę inaczej. Jestem kobietą i jak każda kobieta chcę pomagać, chcę aby ktoś mi pomagał. Nie stworzyłam wątku, aby kogoś ganiać za błędy. Jestem zdania, że jeżeli jedna strona naprawdę zawini to nie ja powinnam przepraszać i wyciągać rękę na zgodę. Chodzi też o kompromisy i umiejętność przyznawania się do błędów. Bo, że facet to niby ma mieć łatwiej? kazdy powinien sie starac, skoro się zobowiązuje.

a widzisz jakiś stereotyp w tym, że uważam, że kiedy jedna osoba zawini to powinna przeprosić? I, że niby mam latać za mężczyzną, kiedy on postępuje źle? To jest raczej rozsądek niż stereotypowe podejście. I nie widzę niż stereotypowego w tym, że chcę pomagać innym W tym momencie nie tylko oceniasz mnie, ale też kilka osób z tego forum. A chodzi o wygadanie się i wsparcie, a nie wytykanie komuś, że ma takie czy inne podejście

jest wiele dojrzałych związków, w których kobiety potrzebują się wygadać. Stąd to forum. I nie wiem czy czepianie się słówek jest dobrym zajęciem.

Lejdi_in_red   fajnie, że próbujesz z tym walczyć już jakieś postępy widać czy to dopiero początek? A jak Twój chłopak radzi sobie z Twoim dąsaniem się?

widać jak śledzisz posty i nie psuj forum łapiąc ludzi za słówka post nie był do Ciebie, wiec nie musisz go komentować.

a to, że mam numerek 22 to oznacza mój wiek? o i widać, kto tutaj tak naprawdę bierze wszystko do siebie. Ten numerek nie świadczy o moim wieku tak samo jak chyba Ty nie jesteś kobietą kotem więc nie oceniaj ludzi skoro ich nie znasz osobiście, bo nikt tu nikogo nie ocenia, a stara się pomóc.

nie trafiłaś w wiek za żadnym razem. Możemy skonczyć te dyskusje? Już powiedziałam, że nie oceniam tu ludzi. Nie musisz siedzieć na tym forum, skoro Ci ono nie odpowiada i jeszcze raz jestem zadowolona skoro Twój związek jest dojrzały. I masz rację, że każdy uczy się na swoich błędach i pozwól, aby tak było. Po to istnieją fora, aby ludzie mogli się anonimowo wygadać i sobie pomóc, a nie oceniać, kto jaki jest.

blair22, dopiero zaczynam z tym walczyć. Próbowałam już wcześniej, ale wszelkie próby kończyły się fiaskiem, ponieważ jestem bardzo emocjonalną osobą i ostatnio nie układa się między nami zbyt dobrze (albo ja się znów czepiam)... Jeśli czuję, że się denerwuję, to biorę uspokajacze;) Zaraz pewnie ktoś mi zarzuci, że jestem niedojrzała i nie tak powinnam z tym walczyć. Ok, przyznaję się, pomimo mojego wieku, w pewnych sprawach jeszcze sobie nie radzę. I bardzo dobrze, że powstał taki temat. Czasami takie pogaduchy z osobami, które przeżywają to samo, bądź są w podobnej sytuacji wiele dają i uspokajają.

A Ty jak sobie z tym radzisz? Były ostatnio jakieś ciche dni między Wami?;)

Ja też mam taką nadzieję, bo nie tylko to wykańcza nas ale też ich. Zdaję sobie sprawę z tego, że z czasem mogą ich znudzić/zdenerwować nasze humory i odejdą... Bo kto długo wytrzyma z ciągle zrzędzącą i obrażalską jędzą To też jest ich wina, że tak się zachowujemy, bo gdyby nas nie irytowali w jakiś sposób, to przecież nie byłoby tych kłótni, czy cichych dni.

ja przy każdej kłótni potrafię sobie wymyślisz takie rzeczy, że aż głowa boli i to te najgorsze zamiast poczekać i dać opaść emocjom to ja napcham swój umysł głupotami i lecę z przeprosinami, bo się boję, że moje wymysły staną się rzeczywistością. A później okazuje się ze to TYLKO wymysły, a chłopak musiał tylko sobie przemyśleć wszystko i nawet nie był już zły musimy być następnym razem twarde i nie wmawiać sobie głupot. Skoro mówią, że kochają to może dajmy szansę im to pokazać? Nie wyręczajmy ich?

Hahaha pojechał dzisiaj na ryby tak? Tak się składa, że mój chłopak też jest na rybach dzisiaj, ale sama go wypchałam bo chciałam jakoś pobyć bez niego może myśli, że Cie to nie interesuje i Cie to nudzi? Ja na przykład lubie z nim na tych rybach siedzieć i mu to okazuje, lubie być blisko niego i on to wie i czasami nawet prosi, abym pojechała, ale wysyłam go samego, bo nie chcę aby moja obecność go znudziła. Są rzeczy, które powinniśmy robić osobno dla utrzymania równowagi.

No mi właśnie tez dużo nie trzeba, jakieś głupie jego słowo i ja już stwarzam różne rzeczy sobie w głowie, ale wiem, że nie mogę tego robić, bo on ma satysfakcję i już powoli udaję mi się to ignorować. Ty też musisz i wiem, że powoli, małymi krokami uda Ci się to zrobić :**

Dokładnie półtorej roku

Ja też lubię z moim jeździć na ryby Sama nawet poławiam Dziś też mieliśmy razem jechać, ale że on musiał pojechać wcześniej i umówił się już z kolegą na te ryby, a ja miałam do niego dojechać, to odpuściliśmy sobie. Wiele rzeczy z jego hobby robimy razem i w sumie tylko tak spędzamy razem czas. Z czasem jego niektóre zainteresowania zrobiły się moimi

"musimy znaleźć w sobie tyle siły, żeby dać radę"
Jakiś czas temu udało mi się milczeć uwaga uwaga- prawie 3 dni!!! Oczywiście później do niego zadzwoniłam, co go wcale nie zdziwiło, bo powiedział, że wiedział, że tak czy siak kiedyś pęknę;/
No ale masz rację. Trzeba zacisnąć zęby

u mnie jest tak samo, że czasami to mam ochotę robić to, co on nawet jeżeli tego nie umiem... Ale dzisiaj siedziałam chwilę z przyjaciółkami i myślałyśmy, że powinnam znaleźć coś, co pozwoli mi podczas gorszych dni wyłączyć myślenie. I nie jest tego zbyt dużo ;/ ale coś wymyślisz muszę, bo od takiego siedzenia w miejscu można sobie nawmawiać głupot

Nie jesteśmy długo, ale czasami jesteśmy jak dobrzy przyjaciele, albo rodzeństwo... Kurde tylko te kłótnie mieszają mi w głowie i nie wiem, co myśleć. Mówie jedno, a później głupia wymiana zdań i milczy ...

Właśnie dostałam smsa, że tęskni i jest mu źle na tych rybach bo beze mnie i smutno mu, że tak sama siedze:( i nie wiem, co myśleć o tym. Juz miałam ochotę mu napisać, że jakoś mu nie jest źle, gdy siedzę sama w ciągu cichych dni, ale się powstrzymałam udaję, że jest mi lepiej bez niego i że dobrze się bawie sama ;D .... bo co niby innego napisać?

Właśnie chodzi o to, że nie możemy im marudzić. Niech się zaczną martwić trochę, że nagle zmieniłyśmy podejście. Jak będziemy tak marudzić to ich zamęczymy napisałam, że nie jest mi źle i żeby nie przesadzał chcę, żeby po ostatnich cichych dniach on zrozumiał, że może mnie stracić i staram się mu to jakoś okazywać stopniowo... szczególnie, że też usłyszałam od niego, że robi się nudno w naszym związku, bo siedzimy ciagle u mnie w domu. Może i miał rację, ale dosadnie to powiedział... Czekam na moment, aż mu się zachcę siedzieć w tym domu i to pewnie już jutro nastąpi, bo pisał, że jutro wieczór tylko we dwoje...

Lejdi_in_red musimy obie jakoś dać im do zrozumienia, że muszą o nas zabiegać... Tylko jak?

Nie wiem, co trzeba zrobić aby mój to zrozumiał. Musiałabym chyba przyprowadzić do domu faceta i położyć się z nim do naszego łóżka, żeby coś do niego dotarło Mój jest chyba mnie tak pewny, że sądzi iż nie musi dalej zabiegać.
Jeśli chodzi o Ciebie, to wydaje mi się, że już jakieś efekty da to, że nie zawsze będziesz się z nim spotykać wtedy, kiedy on chce. Powinien zrozumieć, że oprócz niego masz też jakieś inne swoje plany, z których nie chcesz rezygnować

A może powinnaś mu jakoś delikatnie dać powód do zazdrości? Bądź tajemnicza, ubieraj się seksowniej, umawiaj się na spotkania z koleżankami? Niech widzi, że dzieli z życie z piękną i pewną siebie kobietą nie przejmuj się, bo mi też brakuje tej pewności siebie i już sobie ostatnio wciskałam, że jego dawna miłość jest na pewno lepsza ;/ i czułam się jak idiotka...  Ale wiem, że muszę zrobić jakiś krok naprzód, a nie dać się swoim głupim podejrzeniom skoro wybrali nas to musimy im udowodnić, że podjęli dobrą decyzję :*

"A może powinnaś mu jakoś delikatnie dać powód do zazdrości? Bądź tajemnicza, ubieraj się seksowniej, umawiaj się na spotkania z koleżankami?"
Problem w tym, że wszystkie koleżanki albo wyjechały do innego miasta, albo mają już rodziny i im poświęcają swój cały czas. Poważnie. Nawet gdybym chciała z kimś wyjść i się spotkać, to nie mam z kim Ale za niedługo może zacznę robić prawko na A. więc może się czymś zajmę

"nie przejmuj się, bo mi też brakuje tej pewności siebie i już sobie ostatnio wciskałam, że jego dawna miłość jest na pewno lepsza ;/ i czułam się jak idiotka...  Ale wiem, że muszę zrobić jakiś krok naprzód, a nie dać się swoim głupim podejrzeniom "
Kurcze, ale my jesteśmy do siebie podobne. Ja jestem zazdrosna o prawie każdą jego koleżankę (a ma ich wiele) i uważam je za lepsze i ładniejsze ode mnie. Stąd te ciągłe podejrzenia, że jak np. nie odzywa się kilka godzin, to myślę sobie, że spotyka się z jakąś:/ To jest chore.

"a może nam się uda złapać dystans do nich i się okażę, że kochają nas na zabój'
Tego nam życzę

"a on widzi, że jestem zazdrosna i tak patrzy co chwilę na jakąś, bo lubi jak jestem zazdrosna... a mnie już czasami tak to irytuje, że wywołuje kłótnie."
Mamy tych samych facetów?

"Ostatnio zaczęłam to olewać i jeszcze się śmieje z tego i widzę, że on jest zdezorientowany"
Bardzo możliwe, oni tak mają. Przez jakiś czas też ta zazdrość u mnie trochę zanikła, albo jakoś nie pokazywałam po sobie tego, że jestem zazdrosna, to on ze smutną miną pyta mnie "a dlaczego już nie jesteś o mnie zazdrosna?Coś mi się to nie podoba" no i zaczął się zastanawiać. Trzeba chyba iść tym tropem

Jestem ciekawa jak tam u mojej koleżanki od "cichych dni" ?

Mi udało się zapanować nad emocjami wczoraj Myślałam, że będzie wielki wybuch, ale na szczęście wrócił na wieczór do domu i udało się pohamować nerwy
Plan działania jest taki, żeby nie czepiać się jego bez względu na wszystko No chyba, że o bałagan, który ciągle zostawia po sobie

MAsz rację, ja nie mam zamiaru doprowadzać do cichych dni, tylko starać się brać wszystko z dystansem, tak jak mój to robi

A nie szkoda wam wszystkim czasu na ciche dni?
Mnie absolutnie szkoda czasu na podchody, zastanawianie sie, rozdzielanie wlosa na czworo.
Ciche dni niczego nie zalatwiaja ani nie wyjasniaja. Ja jak mam problem to rozwiazuje go od razu. W tej chwili, natentychmiast.
Maz tez nie lubi zwlekac. Dom jest miejscem do ktorego powinno sie wracac i czuc dobrze a nie dusic sie w ciezkiej atmosferze cudzego focha i rzucania dupa.

Czasami po prostu ciche dni są potrzebne, aby wszystko poukładać sobie w samotności, aby docenić nieobecność drugiej osoby. Przynajmniej ja to tak postrzegam ale czasami trudno jest je znieść, a na tym forum chcemy radzić sobie wzajemnie, co zrobić, aby ciche dni były pożytkiem dla nas i związku ))

lejdi to sie wyjasnia twarza w twarz a nie przez tel. Przez telefon to sie mozna do kina umowic a nie rozgrywac swoj zwiazek.
No ale sama piszesz ze masz humory i o byle slowo masz fochy. Jacie chromole to musi byc ciezkie zycie
blair bardzo dziwne myslenie.
Co to znaczy docenic nieobecnosc drugiej osoby? To ja mam takie dnie od poniedzialku do piatku. Jak oboje jestesmy w pracy i nie da sie porozmawiac za dnia o niczym bo oboje zajeci.
A jesli trudno zniesc ciche dni to sie do nich nie dopuszcza.
Absolutnie nie rozumiem w jaki sposob milczenie moze pomoc w rozwiazaniu problemow w zwiazku.

ale jeżeli masz kogoś 24h na dobę to czasami normalną, ludzką rzeczą jest, że masz go dość i dochodzi do kłótni wtedy ciche dni pokazują czy naprawdę masz go już dość czy to było chwilowe... i joghurt007 ma rację, że potrzeba czasu, aby emocje opadły, bo rozmowa twarzą w twarz od razu może tylko pogorszyć stan rzeczy

Sadie ale to trzeba rozróżnić kłótnie od sprzeczek...

No tak Sadie, ale niektórzy potrzebują kilku godzin/kilku dni, aby z owych nerwów ochłonąć i podejść do sprawy rzeczowo. Ciche dni to dla mnie nie jest kilkudniowy foch, ale właśnie czas na ochłonięcie i przemyślenie sprawy. Chyba, ze moje rozumienie "cichych dni" jest inne....