Ach ta teściowa... - Netkobiety.pl

U mnie na szczęście nie ma jakis bardzo skrajnych sytuacji tak jak u Bardolki , ale chylę czoło w kierunku Kriss za jej wypowiedź

Co do kosza na pranie - oczywiste ze mamy swój własny kosz, oczywiście że są w nim tylko nasze rzeczy. Ale nie będę trzymać brudnego prania w swojej sypialni tylko dlatego, że teściowa nie potrafi zrozumieć kilkunastu spokojnych i kulturalnych próśb.

Odnośnie gotowania - kiedy ja ugotuję obiad, to teściowa ugotuje drugi, mimo że jest nas w domu troje. Kiedy zostanie na drugi dzien, to nic, zawsze trzeba ugotować nowe, a tamto przeciez bez przeszkód można wyrzucić.

Teo jej pieniądze mnie nie interesują, póki nie wpływa to na mój budżet. Wiadomo, można nie dawać się wykorzystywać- nie kupić opału
na zimę i marznąć, proszki, płyny i pastę do zębów trzymać pod kluczem ... Skoro mówimy o absurdach to proszę bardzo. Mnie tylko nie podoba się fakt zgrywania mega ubogiej i żerowania na nas, mimo że owoce naszej pracy stale pakujemy w remont domu, który od lat był bardzo zaniedbany.

Czy aż tak bardzo psuje mi się o te prezenty? Mnie nie, tylko dziwię się, jak jej nie jest wstyd, że przy zaawansowanej cukrzycy odżywia się praktycznie ciągle słodyczami, a nie pomyśli choć odrobinę o swoich wnukach (które nie są moimi dziećmi, więc nie piszę tego interesownie ... )

żyworódka - pytasz skąd dom. Dom jest po rodzicach, czyli dziadkach mojego męża. Dach przecieka, funadamenty również, całe szczęście że mój mąż wymienił okna, a w tym roku wyremontowaliśmy centralne ogrzewanie.
\
Kriss wielkie dzięki za twój post. Dokładnie z detalami opisałaś moją historię mieszkania akurat tu, takl było jak piszesz, ja się naprawdę staram żeby było dobrze, ale już mi czasami ręce opadają. Po takim opadnięciu był mój ostatni post. Teraz jest różnie, czasem słońce, czasem deszcz, teściowa płacze i obraża się jak wychodzimy z domu, my udajemy że tego nie widzimy - nie dam się uwięzić w domu ...

Dziś cały dzień piekła placki na święta a wydawało mi się, że się wczoraj konkretnie umówiłyśmy, że ja piekę 2 placki a ona 1. Owszem, dotąd upiekła 1, ale do tego kruche ciastka, 2 bułki drożdżowe, makowiec i rogaliki - przecież to do weekendu będzie nieświeże!!!!!

U nas zawsze w piątek teściowa kupuje 2 chleby i dziesiec bułek. Zapytałam ją kiedyś po co aż tyle - aa bo ja zawsze na niedziele 2 chleby kupuje ... Poprosiłam, żeby tak nie robiła bo przeciez w sobote popołudniu można kupic świeże, oczywiście jak dotąd nic się nie zmieniło, mimo że temat był przeze mnie i mojego męza poruszany kilkanaście razy ....

Z jedzeniem zawsze przesadza, choc teraz i tak mniej. Do kwietnia, jak żył dziadek mojego meza a teściowa dysponowała jego całkiem niezłą emeryturą, to zawsze w lodówce było co najmniej 1 kg różnych wedlin, lezących w rozmokłych papierach, a jak już zapleśniały, to się wyrzucało psu ....

Ja cały czas staram się zgłębić, co jej siedzi w głowie, dlaczego ona to robi ... w weekend przywieźliśmy od moich rodziców 2 uwędzone szynki na swięta, bo kupiliśmy sobie mięso a tata ma wedzarnie, to oczywiście teściowa na drugi dzień pojechała do miasta i kupiła 2 nowe szynki, które zdążyła zamarynować i upiec - czekają już gotowe - to przecież 4 szynek dla 3 osob na święta nie ma sensu robic ...
W niedzielę upiekłam kruchych ciastek i przełożyłam dżemem, to w poniedziałek wracam z pracy i co widzę? Micha kruchych ciastek upieczona - niech mi ktos sensownie wytłumaczy DLACZEGO?

moja 1960 - i to mnie przeraża - ona ma 51 lat, a co to bedzie, jak będzie mieć 70? i kolejny problem, jej cukrzyca i skrajne olewanie tej choroby - zero diety, ruchu, otyłość - oboje jej rodzice z tych czynników doczekali się udarów mózgu i leżenia jak warzywo przez kilka lat - ale ona o tym nie myśli, że jej to może grozić. Nie wiem tylko kto się nią wówczas zajmie, skoro my pracujemy zawodowo ...

Jezusienazareński. Wasze teściwe mają po 50 lat?! Przecież to nie żadne staruszki tylko babki w dojrzałym wieku! Jak w wieku 50 lat można aż tak zgnuśnieć? Ja myślałam, że to starowinki są koło 70tki właśnie. A to są babki w sile wieku zwracające na sibie uwagę jak przedszkolaki. Mój syn tak robi - jak jestem zajęta, to jest niegrzeczny żeby tylko zwrócić na siebie uwagę. W jakikolwiek sposób. I to robią Wasze teściowe. Zwracają na siebie uwagę.

Mój mąż ma 50tkę i postrzegam go jako zupełnie młodego gościa. Wysportowany, kaloryferek na brzuchu, zero nadwagi, wyniki badań 30latka. Co to się z tym narodem wyprawia. Przecież jak one będą mialy 70tkę to Wy będziecie właśnie koło 50tki.

Ja już myślałam, że może te Wasze teściowe ze strachu przed starością tak na siłę pomagają i chcą być potrzebne, bo potem będą miały argument żeby się nimi zająć na starość właśnie. Ale na starość 70-80 lat. A teraz? Wyobrażacie sobie życie pod jednym dachem? Przecież będzie coraz gorzej i gorzej. No i ta perspektywa 25-30 lat. Zmarnujecie sobie małżeństwa. Zmarnujecie sobie młodość.

Słuchaj Bardolka , zachowanie Twojej teściowej nie jest normalne nawet jak na teściową. Kupując dodatkowe dwie szynki i piekąc na drugi dzień te ciastka coś Ci chce pokazać ale co ? o coś jej chodzi. Nie rozumiem po co 4 szynki dla 3 osób na 2 dni świąt. A kto za to płaci ?

To nie kwestia wieku, tylko tego co ma się w głowie.
Moja teściowa ma 85 lat i całymi dniami nie ma jej w domu. Mieszka sama, choć czasem pomieszkuje z nami. Tonami znosi książki z bibliotek, czyta do drugiej w nocy, namiętnie rozwiązuje krzyżówki, okoliczne lasy nie mają dla niej tajemnic. Jest grzybiarą. Elegancka, szczuplutka. Latem lubi posiedzieć przy fontannie w parku i poczytać.  Posługuje się komórką i internetem. Ciągle ją adorują starsi wdowcy, którzy nie mogą uwierzyć, że ma tyle lat co ma. To młoda duchem babka. A i ciałem też, bo dba o siebie.  Pewnie, ma swoje niedomagania zdrowotne, ale nie koncentruje sie na nich. Mówi, że jest juz tak stara, że musi żyć szybko, żeby zdążyć nacieszyc się wszystkim zanim umrze.

Wasze teściowe, Bardolka i Bubuś to kobiety, które niczym się nie interesują. Niczym oprócz kuchni i Was.

Jak sobie wyobraziłam, że jestem tu gdzie jestem, w swoim domu, na emeryturze, ale nie czytam, nie podróżuję, nie uprawiam ogrodu, nie biegam na bieżni, żeby schudnąć, nie gram na pianinie, nie rozwiązuję krzyżówek, nie siedzę w internecie, nie słucham muzyki, nie chodzę na spacery z psem, nie udzielam się społecznie, to..........  przerażenie mnie ogarnia. Bo co zostaje? Kosciół, kuchnia i dzieci? Kościół mnie nie interesuje, kuchnia tak sobie, dzieci o tyle ile należy interesować się dorosłymi ludźmi, by się nie wchrzaniać w ich życie.  Nie wyobrażam sobie takiego życia jakie mają Wasze teściowe. Pewnie bym zwariowała. Człowiek musi mieć jakieś zajęcie, a niektóre kobiety z braku zajęć zajmują się tym czym nie powinny.

Ale w druga stronę, nie wyobrażam sobie też, że ktoś jest recenzentem mojego życia, sprawdza lodówkę, komentuje moje zakupy, moje telewizyjne preferencje. Że komentuje  co psu do miski wrzucam, a także moje dietetyczne przyzwyczajenia.

Nigdy nie brałam pod uwagę mieszkania z dorosłymi dziećmi i ich małżonkami. Ze względu na nich, ale też na siebie. Uważam to za słuszne i zdrowe.
Ale nie wszyscy tak uważają.  Teściowa Bardolki tak nie uważa i mąż Bardolki również. I co z tym zrobić? Właściwie wszystko w rękach męża, ale on przywykł od dzieciństwa do mamusi i poczuwa się do odpowiedzialności za nią, za 51-letnią kobietę! Urodzoną w 1960 roku, 51-letnią STARUSZKĘ!!!! To jest tak irracjonalne, że w głowie mi się nie mieści. Ta staruszka jest o 34 lata młodsza od mojej teściowej i o 7 lat młodsza ode mnie!!!! Gdyby mój syn przyszedł i oświadczył, że będzie się teraz mną opiekował, bo sama sobie rady nie dam, to popukałabym się w czoło. A teściowa Bardolki tego chce!

Bardolka, czarno to widzę. Jesteś sama wobec jakiejś czarnej mocy. A światełka w tunelu nie widać, bo teściowa nie staruszka, choć tak się zachowuje.

Nie rozumiem i nigdy nie zrozumiem niektórych matek. Tych, które urodziły SOBIE dzieci jako ZABEZPIECZENIE na przyszłość. To ma byc miłość? To ma być szacunek do drugiego człowieka, dla jego wyborów, dla jego prawa do oddzielności? To żadna miłość, to kunktatorstwo, to bankowa lokata. Zainwestuję w ciebie, mój synu, będę cię karmić i opierać, będę cię stroić i uczyć, a ty mi to kiedyś oddasz, bo przywiązałam cię do siebie twoim poczuciem winy za to, że w bólach cię rodziłam, że poświęciłam się dla ciebie, że życia nie miałam, bo byłeś TY, a gdyby cię nie było, to ho, ho.....Masz mi to całe poświęcenie wynagrodzić, zająć się mną tak jak ja się zajmowałam tobą. Masz mi zastapić czułość i zainteresowanie męża, który nie widzi we mnie kobiety. Masz mi zastąpić świat cały, którego nie znam, bo nigdy nie chciałam poznać....I będziesz tkwił tutaj, przy mnie, aż ci broda posiwieje, a razem z tobą twoja zona i dzieci, bo nie ma nic WAŻNIEJSZEGO  dla mężczyzny  niż OBOWIĄZEK wobec MATKI, sprawczyni tego, że wogóle jesteś na tym świecie! I tylko moja śmierć uwolni cię od tego obowiązku....

Coś okropnego. Czy tak ma wygladać miłość matki? Nie, nie tak, choć zbyt często tak właśnie wygląda.

śmierć? jaka śmierć! Jestem przekonana, że moja teściówka będzie żyła wiecznie Kochane forumowiczki moja teściowa jest prostą kobietą ona nie mysli o smierci, ona mysli jak długo będzie mogła nam życie uprzykrzać To w żartach a tak naprawdę czy bedę mieszkała z tesciami czy nie i tak obowiązek opieki spadnie tylko na nas bo nikogo innego nie ma. Nie mam nic przeciwko mieszkaniu razem z teściami, wiem, że nigdy nie jest łatwo ale wiem też, że przy normalnych relacjach jest to możliwe. Przyklad mam w rodzinnym domu, z rodzicami mieszka brat z żoną i dziećmi, były zatargi, wojny moznaby nawet rzec ale teraz jest ok. Tyle tylko, że moja mama nie wtrąca się do spraw mlodych pókione jej nie dotyczą, nie gotuje im nie sprząta, nie pierze, są dwa auta w domu, kady jeżdzi gdzie chce i kiedy chce. A moja teściowa boi się, nie wiem... samotnosci moze , we wszystkim chce miec udział tez dubluje nasze zakupy(wspominałam o tym w innym watku) i śledzi nasza droge do lazienki, jak na alarm pojawia się w kuchni jak tylko zaświeci się swiatlo i sluży pomocą. Juz niebawem przechodzimy na własne piętro(osobne wejście itp)nie licze na magiczna odmianę... chociaz może troszkę Wspominałam juz gdzieś w którymś watku, że teściowej teraz tak odbiło, synem kawalerem się tak nie opiekowała, ale syn żonaty to dla niej gratka Do Ewarg nie doszukuje sie u teściowej  choroby psychicznej, wydaje mi się, że to poprostu śmiertelna nuda

Wiecie co Wam powiem - mnie się wydaje, że dla mojej teściowej jest niejako naturalne, że kiedyś zalegnie w wyrze i my wówczas tak zorganizujemy swoje zycie, żeby sie nią opiekować. Przez ostatnie ok 7 lat ona opiekowała się w ten sposób swoimi rodzicami, więc tym wypełniała czas. Przez ostatnie 2 lata życia dziadka mój mąż nie miał prawa wyjść z domu jak ona była w pracy, bo ktoś musiał być z dziadkiem, zmieniać pieluchy i tym podobne ... choć na to nie ma się co skarżyć, bo wiadomo że trzeba było to robić. odnoszę wrazenie, że dla niej najnormalniejszą w świecie rzeczą będzie to, że i nią kiedyś tak będzie się trzeba opiekować ...

Moja teściowa jest rozwódką, ma za sobą 2 nieudane małżeństwa - jedno 2 lata a drugie 6 miesięcy - po prostu się zięciowie babce mojego męża nie nadali - babka mojego męża zniszczyła 2 małżeństwa mojej teściowej ... a teściowa tak zakochana w mamusi, że zrezygnowała z wszystkiego, co miała w życiu, żeby mamusia była szczęśliwa. A teraz kiedy mamusi i taty nie ma, ona zdała sobie sprawę, że życie ją ominęło ....

Tak jak pisze Bubuś - praca, gotowanie, telewizor ... i nic więcej ....

Moja teściowa ma swoje wady, jak każdy, ale ma też cudowne zalety. Gdy byłam młoda, onieśmielała mnie swoją inteligencją, pewnością siebie i niezaleznością. Potrzebowałam czasu by to docenić. Prawda jest taka, że nauczyłam się od niej więcej niż od własnej matki. Moja teściowa nie miała córki, byłam i jestem córką dla niej, czuję to. Nasze kłótnie bywały żarliwe, ale nigdy nie kłóciłyśmy się o głupoty. Spierałyśmy się o sprawy ważne, o życiową filozofię. Te spory były inspirujące, nadal są. Gdy do nas przyjeżdża, potrafimy cały dzień przesiedzieć w kuchni, przy kolejnych herbatkach i gadać, gadać, gadać.... Jesteśmy partnerkami w rozmowie, teraz już dwie doświadczone, dojrzałe kobiety. Nie jesteśmy takie same, ale łączy nas ciekawość świata, życia, ludzi....
Z niepokojem myślę o jej starości i o nieuchronnym końcu. Wiem, że gdy odejdzie, zostawi wyrwę w moim sercu. Wiem też, że tak będzie, gdyby stało się odwrotnie.
Żałuję, że nie udaje mi się z własną synową. Chociaż  to dopiero poczatek. Mam synową dopiero od niespełna trzech lat. Ona jest jeszcze bardzo młoda, a młodość to nie jest czas refleksji. Młodość jest radykalna, biało czarna, łatwo szermująca ocenami. Poczekam......

Prawdę mówiąc mam tak samo jak Bubuś - po prostu nie mam żadnych wspólnych tematów z teściową a chciałabym ... nie znam praktycznie drugiego człowieka, z którym tak bardzo nie kleiłaby mi się rozmowa, a uwierzcie mi, ja lubię sobie pogadać

Jak tam dziewczyny po świętach?

U mnie do czasu oczywiście było w porządku, wigilia ok, w Boże Narodzenie byliśmy prawie cały dzień u siostry męża, potem wieczór w domu. Natomiast w drugi dzien swiąt pojechaliśmy na obiad do mojej mamy a potem spedziliśmy popołudnie i wieczór u mojej siostry. Kiedy wróciliśmy o 22, to teściowa leżała już w łóżku i tak strasznie ryczała, jakby ktoś jej wyrwał serce. Normalnie zachodziła się łzami, żeby wzbudzić w nas poczucie winy, bo jak śmieliśmy pojechać do moich w święta

Ehhh, kolejny dzień, kiedy optymizm mnie opuścił ...

Przepraszam,post mi wyskoczył zanim zdążyłam go napisać:).Do tego  nie mogę go edytować bo głupi system twierdzi,że napisałam go 24 godziny temu.
Zacznę więc jeszcze raz.
Warto uświadomić sobie jak najszybciej jedną rzecz: Teściowa to nie mama a synowa to nie córka.
Moja teściowa od początku traktowała mnie jak dodatek do jej synka i wspaniałej wnuczki.Nie odczułam,że traktuje mnie jak rodzinę.
I ja traktuję ją tak samo- uprzejmie ale w kwestiach dla mnie istotnych ( wychowanie dziecka) jestem stanowcza i boleśnie szczera.

Dla dobra naszych stosunków staram się nie widywać jej za często.

Święta... trudny temat Było poprawnie achkolwiek daleko od normalności. W wigilię do południa w domu nic się nie działo... troche mnie to martwiło bo u mnie zawsze w wililię wrzało w domu od przygotowań, kolęd, zapachów przygotowywanych potraw i świeżej choinki, a tu co.... pusto... cicho... jak nie w święta Wysłałam aż męza na przeszpiegi o co chodzi bo o 13 dalej nic się nie działo ;p póżniej starcie o grzybową z torebki(teściowa maistrz kuchni polskiej- w jej mniemaniu rzecz jasna- chciała podać grzybową knorra... bo wyrazisty smak). Już chciałam sie poddać  gdy do pomocy przyłączył się mąż(Piotr) i dopiero wtedy dla mnie zaczęły się przygotowania do świąt, kolędy mruczały cicho w kuchni, my urzędowaliśmy przy garach, a teściową oddelegowaliśmy do ubierania choinki w salonie Tak bardzo wynoszone pod niebiosa łamanie opłatkiem bylo kompletną porażką... jeszcze bardziej sztuczne niz podczas firmowych wigilii Gdy chcialam się polamać z Piotrkiem teściowa juz siedziała przy stole i nawoływała do jedzenia bo bedzie zimne, w konsekwencji wszystko co chcieliśmy sobie powiedziec przy oplatku powiedzielismy sobie po wigilii w pokoju, tylko we dwoje
Bo przeciez tak naprawdę to był udany rok, wspolna codziennośc,kawa i plotki po powrocie z pracy, ślub, i plany na przyszlość pozwalaja mi wierzyć, że następny rok też bedzie należał do nas, a teściowa... moze się uda, że nie tylko podczas świąt przemówi ludzkim głosem i da sobie w końcu spokój....

Wiesz, Bardolka, jestes jeszcze bardzo młoda i może dlatego tak bezwzględna. Wydrukuj sobie swoje obecne posty i zachowaj je do czasu, gdy Ty będziesz (bardzo możliwe!) samotną teściową, dla której Twoje dzieci również nie będą miały szacunku i zrozumienia, bo od kogo niby miałyby się tego nauczyć? Smutne jest tylko to, że Twój mąż również lekceważy uczucia swojej matki.
Nie cieplej i serdeczniej byłoby przy świątecznym stole, gdyby Twoja rodzina zaprosiła do siebie również samotną matkę Twego męża?

wzgledna czy bezwzgledna ma prawo isc na sylwestra, miec swoja rodzine, a matka 50letnia powinna miec znajomych, mi sie wydaje ze nikt jej nie lubi, bo nei wierze ze nie ma zadnej przyjaciolki rozwodki i wdowy w jej wieku, znam wiele rozwodek i wdow i maja rowiesnice na kawe, ploty czy piwko, siedza pala fajki i zajadaja sie ciastem, chodza na spacery i z psami.ale trzeba dac sie lubic.

To ja zgłaszam swoją kandydaturę na teściową lubiąca samotność. Alergicznie nie znoszę tłoku w chałupie. Do tego dochodzi ta cała otoczka świątecznego zapierniczu, komercja, a już te tłumy w centrach handlowych czy hipermarketach, to o ból głowy przyprawiają nie tylko mnie ale i męża. Omijam to jak tylko mogę. Unikam  jeżdżenia do matki we wszelakie święta, naprawdę jeszcze nikt nie umarł od braku osobistego stawiennictwa przy wigilijnym stole.

Mało tego, matka nie tylko nie strzela fochów, ale jest nawet bardziej zadowolona gdy parę dni później zawitam, bo wie jak dzisiaj się jeździ, jak jest niebezpiecznie na drodze w tych okresach.

Naprawdę życzę swoim bliskim wszystkiego co najlepsze, ale czy muszę robić to osobiście? Tak naprawdę liczy się szczerość uczuć, ale jak widać sporo rodziców uznaje tylko te życzenia, ktore są złożone w taki sposób jaki im odpowiada.

Co się stanie jak rodzic dopasuje się do wizji dzieci? Koniec świata? Jak widać tak, do tego dochodzi obraza majestatu rodzicielskiego, bo to wszystko świadczy o braku uczuć ze strony potomstwa, braku szacunku, nie liczenia się z naszymi uczuciami. Jednak gdy wszystko idzie pod dyktando nasze to jest dobrze?

Przed paroma laty, gdy syn ciężko zachorował przysięgłam, że gdy wyzdrowieje, mogę go nigdy nie widzieć, może wyjechać na koniec świata, byleby był zdrowy i szczęśliwy. Wyjechał na studia, dziewczynę ma daleko jak diabli, coraz rzadziej się widujemy, dzwonimy też. Jednak widzę, ze jest zadowolony, nie mam zamiaru tego zepsuć.

Na świętach świat się nie kończy, jednak czytając niektóre wypowiadające się tutaj matki to chyba tak, skoro temat budzi aż takie kontrowersje. Mało tego świat się jak widzę kończy wraz z odejściem dziecka z domu i jego brakiem przy wigilijnym stole.
Myślę, że tyle samo jest egoistycznych synowych, co samolubnych matek.

Bubus od teściów do was jest taka sama droga - skoro tak czuwali nad tym, że nie spicie, to mogli sami przyjsc - ale tak jak to Chaber pisała - rodzicielski autorytet i dostaojność  mogłyby się rozbić na 1000 kawałków a duma bycia szacownym rodzicem musiałaby zostać schowana do kieszeni ....

Oj komplikacje, komplikacje ....

Bubuś...a na co Ty czekałaś? Jesteś tam jedną z 2 gospodyń, czy tylko czekasz na obslugę i uważasz, że teściowa powinna przygotować świeta?

Chaber05 - a ja uwielbiam taki tłok, ktory robią w moim domu moje dorosłe dzieci. )Jestem teściową (babcią też) i bardzo się cieszę, gdy do nas przyjdą na obiad czy pogaduchy.
Już od dawna nie są z nami, bo ja i mój mąż uważamy - jak większość wypowiadających się tu teściowych - że młodzi powinni mieszkać oddzielnie.
Nie włażę w ich życie, od wejścia w dorosłość są samostanowiący i - dodam - od chwili zdobycia wykształcenia i pracy - całkowicie samowystarczalni. Syn mieszka bardzo daleko od mojego miasta, ale mamy z nim kontakt często - telefoniczny czy internetowy. I to nie ja dążę do kontaktu, a on. Co słychać... jak zdrowie... gdzie byliście...gdzie teraz jedziecie...jak babcia (moja teściowa)...kocham was... i najważniejsze - u mnie O.K.
I wystarczyłoby tylko "u mnie O.K." Jeden sygnał. Bo my sie martwimy, zwyczajnie, jak rodzice...

Mamy taki zwyczaj, którego przestrzegają wszyscy - bo to działa w obie strony: jadą/jedziemy gdzieś dalej, po dotarciu obowiazkowy jest choćby sms "dojechałem, jest ok". Kiedyś, przy wyjeździe zagranicznym zapomniałam poinformować, ze dolecieliśmy...Córka zadzwoniła i zrugała nas nieźle.  Bo ona też chce mieć spokojną głowę.

Nie bawię wnucząt, nie gotuję dzieciom, nie poświecam im swojego czasu - mamy z mężem swoje życie, pracę, zainteresowania, żeglarskie wyjazdu, wycieczki...Jednak gdy jest potrzeba zajęcia się dziećmi, odebrania z przedszkola czy wzięcia "na nockę", bo ich rodzice maja imprezę czy po prostu jakieś swoje plany, chętnie im pomagamy.
Nie zaglądam im do garów ani do kosza z brudami, nie organizuję im świąt - najwyżej pytam, czy przyjdą i o której.

Gdy czytam, że teściowe mają po 50 lat i brak im pomysłu na własne życie, drętwieję.
Tylko z drugiej strony jestem ciekawa, co by powiedzialy synowe, gdyby któregoś dnia po powrocie z pracy zastały pustą lodówkę i ciemno na piecu, bo teściowa akurat poszła do fryzjera i na fitness, a potem przyprowadziła przyjaciela na drinka. To by było o czym gadac!!!

Twój mąż też nie je "Twojego"? Biszkopt z tych świezych jaj byłby doskonaly! Niech ona walczy ze swoimi:)
Grzybową też mogłaś z tych swoich grzybów zrobić:)

No to co przygotowałaś na świeta, co smakowalo mężowi a może i teściowej?

Miałam taką cichą nadzieję, ze może któraś z teściowych w końcu napisze szczerze czego tak naprawdę oczekuje od synowych. Generalnie to tylko prywatne żale są wylewane.

Koma jest teściową o jakiej większość synowych marzy - mieszkającą daleko. To miło, że lubisz rozgardiasz świąteczny, czy tak samo byłabyś szczęsliwa mając go na co dzień? Oto jest pytanie.
Najwięcej jak widać jest problemów gdy synowa i teściowa rezydują pod jednym dachem czy też mieszkają w pobliżu.

Tak jak w życiu codziennym, tak i tu, jedna strona drugiej robi uwagi, czepia się drobiazgów, wojenka podjazdowa.
Nadal teściowa ma pretensje do synowej i vice versa, a synuś? Gdzieś zaginał.
Akurat mnie to najbardziej w oczy kole, to pomijanie syna i męża. To on powinien wziąć ciężar wymiany uwag pomiędzy zoną a matką na siebie. Synowa wini teściową i odwrotnie, a przecież po drodze jest pewien mężczyzna, mający od groma wad, unikający konfrontacji jak tylko się da, lawirujący pomiędzy obiema.

Czy wreszcie ktoś dostrzeże, że panowie są wygodniccy. Czy tylko ja to u swoich to zauważyłam. Mąż, gdy teściowie naciskają potrafi zasłonić się mną, dziećmi; nie powie, ze mu się nie chce, termin mu nie pasuje, nie lubi jeździć po lekarzach. Za żadne skarby świata nie wydusi, że własny ojciec wkurza go każdym wypowiedzianym słowem, że plotkarstwo matki go drażni. Nigdy nie powie im prawdy w oczy, ciągle chce być postrzegany jako ten dobry idealny syn.

Gdzieś trzeba dać upust frustracji, mąż po wczorajszej wizycie noworocznej ulżył sobie wszczynając kłótnię ze mną.
Dlatego może tak nie lubię świąt.
Może byłoby inaczej gdyby mąż choć raz wrócił od rodziców w dobrym humorze i gdyby nie chował głowy w piasek.

chaber a u mnie właśnie jest tak, ze  jesli są problemy, to on je rozwiązuje, albo rozmawiamy oboje. Fakt, że nie daje to żadnych rezultatów, to już inna bajka.

Koma5 - jak nikogo nie ma to z chęcią palę w piecu, lodówkę zapełniam sama, w końcu mam swoją, a z obiadami trochę tak jak u Bubuś - jeśli ja gotuję, to żaden problem żeby ugotować drugi raz, mimo wcześniejszych zapowiedzi.

W sylwestra był u nas niezły cyrk. Mamusia od rana popłakiwała pod nosem, bo idziemy na sylwestra. Około 11 zadzwoniła do niej córka, więc już na maksa się wypłakiwała, cytat: no to co poradzimy, trzeba jakoś żyć, daj spokój, tak już musi być". Ja się oczywiście zagotowałam. Za 10 minut siostra dzwoni na kom mojego męża, on był akurat na zewnątrz, więc odebrałam.

- Cześć, jest Paweł?
- Nie ma, na zewnąrz jest, a co?
- a bo się chciaałam zapytać, czy mama by sobie mogła od Pawła auto pożyczyć żeby do nas przyjechać? (oczywiście ma swoje ale za dużo pali więc lepiej wziąć nasze)
- (mnie zamurowało, ale jak już odmurowało) - ok, ale powiedz mi czemu ty w tej sprawie dzwonisz, skoro mama jest w pokoju obok?
- a no wiesz jaka ona jest ...
- Doskonale wiem, bo od kilku dni robi takie akcje
- aa wiesz, ja się nie chce miedzy Was wtrącać
- z tego co widzę, to robisz coś dokładnie odwrotnego ... - i się rozłączyłam bo jescze chwila tej rozmowy by mnie doprowadziła do ekspozji ....

Jak opowiedziałam o tym Pawłowi, to poszedł z nią porozmawiać. Nagadał jej, całkiem z sensem, że najpierw nie gada z nami, a potem robi takie akcje, że nie potrafi sobie zogranizować czasu i zachowuje się dziecinnie, ale oczywiście zero reakcji. Dalej chodziła i popłakiwała pod nosem. Wczoraj to samo. A dziś dla odmiany odzywa się jakby nigdy nic.

Powiem Wam szczerze, że ja się obawiam, że to jakaś nieleczona depresja jest - tylko co z takim fantem zrobić?
-

Dziewczyny, ten opis chyba najbardziej oddaje osobowość Waszych teściowych. I nie chodzi chyba o to , że to teściowa , to taki człowiek i czy to byłaby Bardolka, Bobuś, czy inna, to i tak relacje by się nie zmieniły - to ludzie zatruwający życie innym. Uważam, że te zachowania są CHORE z tymi szynkami, jajkami,sałatkami, fochami po sylwestra - i te ciągłe szantaże emocjonalne. A teściowa Bardolki to już przebija wszystko - może jeszcze do knajpy na piwo z 25 latkami? bo jak nie to będzie nieszczęśliwa.
Na pewnych ludzi nie ma rady i nie ma tu nic do rzeczy szacunek i miłość do rodzica. Przy takich ludziach najlepsze jest to co napisała Bobuś - nauczyć się zdrowego samolubstwa bo na dłuższą metę taka presja na młodą kobietę i tyle złych , wrednych zachowań pozostawi ślad i bardzo źle się skończy i to dla wszystkich ,łącznie z małżeństwem.
Jeszcze chcę dodać, że  dom a zwłaszcza dom młodego małżeństwa powinien być miejscem miłości, radości ze wspólnego bycia razem, to powinien być bezpieczny azyl w którym odpoczywa się od kłopotów, kocha  i rodzi się dzieci.  Te codzienne utarczki, złośliwości, fochy i pretensje powodują, że w  domach zamiast spokoju jest "domowe piekło" . Uciekajcie młode kobiety jak najdalej od tego bo Was to po prostu zniszczy.

Wiem, że to może zabrzmieć brutalnie ale mojej mamie mogę powiedzieć  "weż sie kobieto otrząśnij czemu się wtrącasz, " wytłumaczyć rzeczowo co jest wg mnie nie halo, a dla teściowej nawet wypowiedź " przepraszam mamo ale czy moglabym prosić żeby mama przestała udzielać nam rad etc." jest wg niej za ostre bo tu pada cytat  "wam młodym nic nigdy nie pasuje"

Teoretyzuję? Spójrz, w jakim ja jestem wieku! To doświadczenie, chaber...

Owszem, nie zostałam jeszcze - ale czy mlodzi musza mieć slub, zebym doswiadczyła? Są ze soba juz 4 lata, mieszkają razem...

Dziewczyny pisały o tym - do tego sie odniosłam.

Oczywiście zgadzam się z tym, że współzycie z tesciami/synowymi/zięciami to kwestia charakteru wszystkich osób tego układu. Różnie może być...
Ja tylko piszę o własnych oczekiwaniach i o tym, co u mnie sie sprawdziło.

Koma - pytanie czy mieszkanie z matką wychodzi taniej i wygodniej. Moja teściowa nie dokłada do opału, środków czystości, remontów, grubszych wydatków, płaconych podatków, resztę mediów dzielimy proporcjonalnie. Czyli koszty tego, co najdroższe, ponosimy my. Jedzenie kupujemy sobie sami.
A czy wygodniej? Nie chce, naprawdę, wyręczania mnie w praniu, myciu kubków po kawie i tym podobnych. Temat poruszałam już wiele razy, bez większych efektów.

Więc czy to takie wygodnictwo? (a że dom już stoi i nie trzeba go budować, to niestety nie żadne fajerwerki, bo dosłownie każdy kawałek woła o remont/naprawę co z zapałem realizujemy).

No proszę dokładnie ktoś moją sytuację opisuje. Narzeczony uważa, że jak dom już jest to i to duży to lepiej zrobić remont niż myśleć o swoim. Choć ja z wielu względów wcale nie mam ochoty żeby to był w przyszłości mój dom .

Bubuś - dach, elewacja i okna to koszt około 50 tysięcy i to bez materiałów najwyższej klasy - i to nas oczywiście czeka, z wyjątkiem okien, które już mąż wymienił przed ślubem. Już zainwestowaliśmy około 40 tysięcy, a to kropla w morzu. Remont to piekło, szczególnie w domu, w którym się mieszka budowa nowego domu też jest kosztowna, ale przynajmniej nie trzeba się spieszyć albo robić prowizorycznie, bo bez kuchni czy łazienki nie da się funkcjonować ....

A porządne wyremontowanie domu bez hipoteki dla dwojga normalnych pracujących ludzi jest nierealne - chyba że w ciągu 15 lat ...
Dobrze, że mamy dużo ziemi, fajne działki, może nam się coś uda sprzedać pod budowę.

Koma - problem nie ze mną a z moim mężem. Przez lata samotnego wychowywania dzieci teściowa odpowiednio przygotowała psychikę swojego syna. On jest za nią odpowiedzilany, ma się nią zająć na starość, ona sama nie będzie w stanie utrzymać domu pod kątem finansowym - i takie takie. Mąż obecnie też mam wrażenie, że jej nie lubi, ale jak sam przyznał, boi się, że przestanie płacić rachunki, pozaciąga kredyty w jakiś providentach .... Tak źle i tak niedobrze ...

Po wielu kłótniach, sporach, uległam niestety, no cóż, z miłości. Nie łudziłam się, że będzie pięknie. Liczyłam po prostu, że uda nam się wypracować system mieszkania wspólnie, ale generalnie osobno. Dzisiaj nie wiem, ciężko mi wyrokować, czy może tak być czy nie. Poczekam do lata, wtedy teściowa wyprowadza się z naszego piętra na dół, musimy tylko skończyć remont jej łazienki na dole. Może wtedy bedzie lepiej, who knows ...

O ja głupia, myślałam, że jak umyje okna, zrobię zakupy, przygotuje sałatki, upiekę ciasta to potrawami wigilijnymi w tym czasie zajmie sie teściowa bo przecież w domu są dwie gospodynie inne, bo w inny sposób przygotowywane i wydaje mi sie, że w każdym domu nawet jatrzynowa inaczej smakuje w święta U mnie jest ok 10 typowych potraw typu makaron z makiem, kompot z suszu, barszczyk, grzybowa, ryby na różne sposoby. Na naszej wigilii były trzy potrawy "bo nikt wiecej nie zje".

I ja, podobnie jak koma chciałabym by moja synowa myślała podobnie jak ja w sprawie mieszkania. Żeby uważała wspólne mieszkanie za coś nieodpowiedniego. Tymczasem jest inaczej.
Gdy rozmawialiśmy długo przed ich ślubem o mieszkaniu, powiedziałam, że młodzi powinni mieszkać oddzielnie, tym bardziej że była taka możliwość. Moja synowa poczuła się tym dotknięta. Że jak to, syn jako kawaler mieszkał z nami, a ona nie może? Zinterpretowała to sobie po swojemu, że jej nie chcemy itp. I nie pomogły żadne tlumaczenia, ona sobie wyrobiła swoje zdanie i koniec.
I myślę sobie, że nieistotne jest co tesciowa robi. Ważne jest, że jest TEŚCIOWĄ, kimś z natury złym. Przynajmniej ja to tak odczuwam. Jestem zła, bo nie chciałam mieszkać z dziećmi. I byłabym zła, gdybym z nimi mieszkała. To nieuchronne, gdy w jednym domu są dwie rodziny z odmiennym stylem życia, z innymi przyzwyczajeniami i priorytetami. Może byłoby to do zrobienia, gdybym jako teściowa całkowicie podporządkowała się synowej w moim domu? Siedziała w swoim pokoju razem ze swoim psem i wychodziła tylko na wyraźne zawołanie? Ale ja nie byłam i nigdy nie będę na takie coś gotowa.
Chcialabym, żeby moja synowa była zdolna do tego, by na ten i inne tematy ROZMAWIAĆ. Ale nie jest. Jest pełna uprzedzeń wziętych ze stereotypów.

Dla mnie jest to okropne, bo przeżyłam kawał życia i potrafiłam dogadywać się z różnymi ludźmi. W tym ze swoją własną teściową.
Nie potrafię tylko z synową, bo ONA po jednej rozmowie na ważny dla niej i dla mnie temat już wie jaka jestem. To najtrudniejsza relacja międzyludzka z jaką spotkałam się w swoim życiu.
Jestem z natury cierpliwa, ale jestem tylko człowiekiem i pomału się moje zasoby kurczą. Coraz mniej we mnie entuzjazmu i wiary w to, że będzie inaczej. Coraz mniej zrozumienia dla jej młodości i niedoświadczenia.
Nie prowadzę z synową wojny, ale widzę, że ona prowadzi ją ze mną. Docinki, insynuacje, granie dzieckiem..... Czasami sobie myślę, że z mojej synowej będzie kiedyś rasowa wredna teściowa.

Nie założyłam sobie, że nie będę lubić teściowej bo jest teściową. Początki byly calkiem przyjemne, ja do niej zaglądałam pogadać ona czasem zajrzała do pokoju i w zupełnosci mi to wystarczało, ale w momencie rozpoczęcia remontu drugiej części domu teściowa zaczęła świrować, a po slubie to juz wogóle.  wiele razy padały stwierdzenia, że przecież nam się na głowę nie leje więc po co remontujemy, że nie mamy na co pieniedzy wydawać bo na jednym piętrze mozna spokojnie mieszkać i jakoś sie dogadamy. I wtedy zaczęły się zgrzyty, wielokrotnie mąż słyszał, że wziąłby się za skoszenia trawnika zamiast kuć stare ściany na parterze. A my odrazu wiedzieliśmy, że pod jednym dachem mieszkać będziemy, ale nie na jednym pietrze(tymbardziej, że dom ma trzy piętra, w tym mommencie tylko jedno użytkowane).
Teściowa w dużej mierze działa pod publikę, niech ludzie widzą ....ja tego nie cierpię. Dwa miesiące przed naszym ślubem za mąż wychodzila kuzynka Piotra, wujostwo zasponsorowalo młodym podróż poślubną, teściowa aż gotowała na sama myśl ile pieniędzy musiało to kosztować, po czym zaraz na drugi dzień po naszym ślubie dostaliśmy od teściów pieniadze , nie przyjęliśmy ich bo wiedzieliśmy, że to nie były oszczędności tylko kredyt wzięty po to aby móc później powiedzieć, że  oni też dali nam tyle i tyle w prezencie(na podobieństwo cioci). Teściowa była na nas wściekła, były łzy i zarzuty, że jesteśmy egoistami i zarobasami i że mamy ich pieniądzę w d***e. Po przemyśleniu stwierdziliśmy, że weźmiemy te pieniądze i kupimy za nie pralkę i kuchenkę, które zostawimy po przeprowadzce rodzicom. Poszliśmy z taką propozycją do teściowej, spodobała jej się.
Myślałam, że już będzie dobrze, wybraliśmy najlepszy sprzęt(jaki możnabyło kupić za tą niemałą bądź co bądź kwotę), chcemy kupować, a teściowa mówi, że nie ma już części tych pieniędzy bo musiała ratę kredytu splacic a nie miała z czego...czy tak robi dorosła kobieta? Wiem, że usłyszę, że nie powinno mnie interesować finanse teściowej ale mi tu chodzi bardziej o iście polską postawę zastaw się, a postaw się. Wypomina nam wyjścia do kina/ teatru, na basen, łyżwy czy kolację na mieście, a nie patrzy ile pieniędzy zjada np. nasz pies, któremu wyrzucane są stosy jedzenia bo dubluje zakupy, albo kupuje jednocześmnie 3 rodzaje wędliny po 40 dkg każdej

Zamieszkaliśmy z teściami bo tak mialo być lepięj dla obu stron. My mieliśmy dach nad głową a oni nie musieli zostac sami w ogromnym domu. I nie chodzi tu o względy ekonomiczne, może na apartamentowiec nas  nie stać ale małe gniazdko by sie uwiło. U moich rodziców już jest tłoczno bo mieszka brat z dzieciakami. Dom jest parterowy, miejsca niewiele, do niedawna jeszcze ja tam mieszkałam i nie było jakiś większych problemów, mieszkaliśmy na kupie a i tak każdy miał swoją strefę prywatności, a tu miejsca w cholerę a jak sie korzysta z toalety to ma sie wrażenie że jest sie w domu wielkiego brata