Sąsiedzi i zwierzęta - Netkobiety.pl

No lepiej, ale to nie znaczy że nie zrobili czegoś okropnego.
Podsumowanie "a mogli zabić..." nie sprawia, że mam do nich jakieś zrozumienie.

No tak.
Było dużo innych opcji.
Mogli popytać sąsiadów czy ktoś weźmie psa na te pół roku czy rok (jak widać - ktoś był w stanie wziąć), a oni by przez ten czas przysyłali pieniądze na żarcie.
Albo mogli dać któremuś z trójki swoich dzieci, a każde mieszka już osobno.
Mogli poszukać mu domu na fb czy spotted.

A oni od razu JEB! do schroniska i wszystkich okłamali że trafił do dobrego domu.

Na miejscu autorki już dawno wzięłabym tego psa chociaż na tymczas. Zna was, czułby się bezpieczniej niż z kimś nowym nie mówiąc o schronisku.

Zdjęcia Diego w nowym domu:

tęskni

Diagnostyka ogólnie tak wygląda - strzelasz, aż trafisz i leczysz w większości objawowo. Na kotach się nie znam, ale w przypadku psów, to przy szybkości ich metabolizmu po prostu trudno powiedzieć cokolwiek na pewno. Tym bardziej, że właściciele często kłamią.

"tak, tak, dużo spacerujemy" - a pazury trzeba obcinać regularnie, bo nigdzie się nie ścierają, stawy w rozsypce, a pies popuszcza. 'Dużo spacerujemy" okazało się być dwoma spacerami dziennie po oszałamiające 20min. Po badaniach - nerki ledwo działają, wątroba ledwo przędzie a psiak 5cioletni.

'tak, tak, bardzo mocno dbamy o higienę, bo pies śpi z nami w łóżku" - a dupa zalepiona czopem zeschniętego gówna, po wycięciu którego pies oddaje 3 ogromne stolce zaraz na stół. Wizyta u weta, bo 'pies nie chce jeść już trzeci dzień i skomle'.  Karmiony jakimś chappi czy podobnym shitem + resztkami ze stołu. Kolejny młody psiak z wątrobą na skraju wydolności i bez połowy zębów, które trzeba było mu usunąć w trybie natychmiastowym ze względu na infekcje.

'dbamy o psa, strzyżemy go regularnie' - a pazur pierwszego palca (ten z boku łapy i trochę nad poduchami) rósł tak długo nieogarniany, że zrobił pętlę i niejako przekolczykował łapę. Dodatkowo kołtuny powodujące odparzenia i infekcje, bo to jedna z tych ras, których się nie strzyże i któremu 'strzyżenie na lato' zrobiło ogromne kuku. Pies trafił do weta z powodu przegrzania.

Nie ułatwia sprawy fakt, że obecne rasy są często obarczone wieloma defektami genetycznymi - zwłaszcza te z pseudo hodowli. I kolejna rzecz - pies żyjący w domostwie żyje nawet 2-3x dłużej niż psowate na wolności. Dla zobrazowania - dziko żyjące lisy dożywiają średnio 4-5 lat. Rzadko dłużej. Pies domowy tej samej wielkości nierzadko żyje 15 lat.

Już nie wspomnę, że regularnie się znajduje kiełbasy i inne rzeczy z trutkami, gwoździami, czy szkłem. Afer z zatrutymi karmami robionymi z odpadów też nie brakuje.

Dlatego nie zawsze da się trafić z diagnozą. I co najważniejsze - odpowiednio szybką, aby zdążyć ze skutecznym leczeniem.

Ale i tak zwykłych naciągaczy nie brakuje. Jak w każdym zawodzie. Bo takich wetów na swojej drodze też niestety spotkałem. Ale samo leczenie nie jest łatwe. Zwierząt w szczególności.

Oczywiście wiem.I na pewno gdyby spotkał poprzednich właścicieli, to by się bardzo cieszył.

Ale wątpię że tęskni i przeżywa, o ile ma teraz dobrze (dużo mizianek, jedzenie i ruch).

Raz na parę miesięcy zostawiamy naszego psa u mojej mamy, gdy musimy coś załatwić/gdzieś pojechać, i jak mama wysyła mi zdjęcia, to jest mi trochę przykro. Bo piesek śpi rozwalony na łóżku, bawi się na spacerach, dużo je. Wcale nie czeka smutny pod drzwiami. Myślę że gdybyśmy już nigdy nie przyjechali po psa, to nie rozpaczałby bardzo.

Jeszcze nie tak dawno, ludzie z biedy zostawiali dzieci u babci, albo co gorsza w domach dziecka i wyjezdzali na kilka lat na szparagi, żeby się czegokolwiek dorobić. Tak fajnie nam wyszła transformacja ustrojowa. Aby być moralnym i etycznym trzeba mieć do tego zaplecze finansowe.
Dla mnie na plus, że nie wywalili zwierzaków gdzieś do lasu, albo ich nie uśmiercili. Szkoda mi zwierzaków, ale też ludzi którzy muszą podrózować za pracą, żeby żyć na jako takim poziomie.