Szantaż - Netkobiety.pl

Dobry sedzia  to taki,ktory nie jest przychylny zadnej ze stron. Sedzia ma byc sprawiedliwy, a nie przychylny

Tak niestety jest. Duzo tragedii bylo, bo ojcu dzieci nie przyznali opieki to pozniej ojczym sie znecal

Przecież od razu było wiadomo, że takie zachowanie wyniosła z domu.
Te jej manipulacje, karanie ciszą (ten jej foszek), zachowania pasywno-agresywne są tak przewidywalne i schematyczne, że tylko ślepy nie widzi.

A mimo wszystko za każdym razem się nabierasz.

Gdybyś trafił na poważniejszego/doświadczonego przeciwnika, to by cię dawno przeżuła i wypluła, a tutaj jest jedynie zabawa.

Oprócz tego, że jest zaburzona, to jest po prostu głupia. Ma szczęście, że trafiła na niezbyt mądrego.

Nowe_otwarcie wspominał o dwóch opcjach:

Jest jeszcze 3 i jedyna, która może jeszcze to uratować.
Jej terapia. I to będzie trwało latami, bo tyle czasu trzeba, by kogoś takiego jak ona naprostować.

Jeśli po narodzinach nie pójdzie zaraz na terapię, to pozostaje opcja atomowa, bo psychicznie nie wytrzymasz.

to jest podstawą

Też uważam, że jej terapia nie pomoże, tym bardziej, że ona nie chce się zmienić, ma zaburzona percepcję, oprócz innych zaburzeń.

Powiedz jej w końcu, że chcesz rozwodu i się tego trzymaj, nie daj się uwieść jej przypływom miłości, bo za każdym razem się na to nabierasz.

Zapytaj adwokata, jak to wygląda, bo powinieneś doprowadzić do zbadania żony przez biegłego psychiatrę pod względem zaburzeń psychicznych, które już teraz ma negatywny wpływ na dzieci, to w brzuchu też.
Nie jest więc powiedziane, że ona dostanie opiekę. Musisz walczyć o siebie i dzieci.
Ale najpierw doprowadź głowę do stawienia czoła problemowi.
Tu już nie ma czego ratować.

Jak Ty myślisz, że ona może kocha szczerze i ma z tym coś wspólnego wrażliwość, to kwalifikujesz się też na terapię.
Ona nawet nie kocha dzieci, skoro funduje im taka traumę.

Ja bym też na razie nic nie mówiła wprost o rozwodzie, przynajmniej do porodu i później w czasie pologu. Nawet nie dlatego żeby jej nie denerwować, tylko dlatego, że jeśli wywaliłbyś kobietę w takim stanie, to w sądzie byłbyś skreślony na starcie. I właściwe nie obchodziłoby ich dlaczego tak się stało, zawsze znalazłoby się dla niej wytłumaczenie.
Wykorzystaj ten czas na zbieranie dowodów ale też na znalezienie sobie dobrego prawnika który znany jest z tego, że pomaga facetom w podobnych sytuacjach i jest skuteczny.  Przed prawnikiem nie powinieneś ukrywać tego jak twoja żonka jest zjebana i jak potrafi dołożyć do pieca, łącznie z agresją. To moze co pomóc ugrać dla siebie więcej. Ogarnij też to gdzie musiałbyś te papiery złożyć, czy masz szansę wybrać sąd gdzie przychylniejszym okiem patrzą na facetów, bo nie wiem jak to u was jest.
Ogólnie przy wyborze prawnika patrzyłabym na to czy prowadził już sprawy w danym sądzie i jak często, bo możliwe, że sie znają. Jak ma dobry kontakt z sędzią, to też lepiej dla twojej sprawy.
Jakiekolwiek usprawiedliwianie jej przed soba ze względu na te parę dobrych chwil źle się dla ciebie skończy, musisz się starać przede wszystkim o siebie i dzieci. A w tym małżeństwie chyba od samego początku instead of a team it’s every man for himself.

Masz przynajmniej kilka miesięcy czekania, może byś sobie znalazł terapeutę dla siebie, najlepiej takiego dla facetów w związkach z niezrównoważonymi narcyzkami. Cos jak Tatiana Mitkowa z kanału psychologia relacji, tylko, że dla facetów. Widziałam, że ja sobie kobiety w związkach z psycholami facetami polecały ale nie wiem czy ona ma też materiały dla mężczyzn. Chociaż może to działa tak samo, nwm, nie znam się na psychologii.

Z tego co pamiętam wcześniej chodziliście na jakąś terapię ale chyba jej to służyło przede wszystkim do manipulacji. A jak jej się nie udało zbałamucić terepauty na swoją stronę, to zrezygnowała. Czy ona w ogóle bierze pod uwagę pójście na terapię indywidualną?

No i chyba lepiej, że za rodziną stoisz, bo będziesz potrzebować ich wsparcia. Dobrze byłoby teraz mieć z rodziną i przyjaciółmi dobre relacje.

Wieka, czy Ty nagle (poniewczasie) nie zmieniasz frontu? Bo w pierwszej fazie wątku to tak po prawdzie chyba najbardziej go pchałaś do rozwodu, a teraz, gdy Feno sam oświadczył że do tego dojrzał, to teraz zmiękczasz to w kierunku "postrasz ją porządnie, to zobaczy że to nie przelewki i zmięknie? Boisz się że zostaniesz przez otoczenie (a zwłaszcza przez samego Feno) uznana za "matkę" jego decyzji?

Naprawdę, znam to z autopsji. Żona Fena to typ, który chce ustawić wszystkich wokół po swojemu, wykorzystując do tego wszystkie narzędzia jakie ma pod ręką (w tym bliskie osoby), ze szczególnym uwzględnieniem tego, na czym i na kim bliskiej osobie zależy. Dąży do ustawienia teściów, by tańczyli jak im zagra, wykorzystując do tego ich syna i wnuki. Co najlepsze, często autentycznie uważa że robi to... dla dobra tego syna i wnuków! No ma po prostu swoją wizję i chce wszystkich do niej dopasować. Powiem więcej: to nawet nie jest pewne że ona pęknie na końcu. Taka osoba często uważa że co: będzie rozwód? Trudno, bo ona i tak lepiej wyjdzie na tym niż jej mąż. A mąż będzie bulił duże alimenty! Rozwód z dużym prawdopodobieństwem sprawi że oboje wyjdą z niego przegrani; bardzo możliwe nawet że już kilka miechów po rozwodzie (że posłużę się cytatem) po raz pierwszy naprawdę zda sobie sprawę z tego co zrobiła i do czego doprowadziła. Tylko że wtedy już będzie za późno.

Takie osoby tylko w dwóch wypadkach odpuszczają:

1) Gdy sytuacja zmusza je do tego (gdy ze względów rodzinnych bądź ekonomicznych "tracą pełną zdolność bojową") i muszą zacząć szukać rozwiązań pokojowych (to przerobiłem, nalożyły się na siebie dwa takie czynniki; wcześniej... paradoksalnie, w odróżnieniu od Fena, miałem za sobą nawet rodziców mojej ex, w każdym razie na tyle że jedno i drugie stanowczo odwodziło ją od rozwodu i krytykowało te pomysły; siłę do walki czerpała natomiast z przyjaciółki - tej cholery nigdy nie lubiłem - stypendiów doktoranckich oraz ze swojego mieszkania, które miała. Wiele razy słyszałem " ja nic nie muszę, nie wypadłam sroce spod ogona, mam własne mieszkanie i mam gdzie pójść; nie trzeba jasnowidza by przewidzieć że gdyby NIE MIAŁA TEGO MIESZKANIA, to pewnie była by bardziej skłonna do negocjacji. Żona Fena nie ma gdzie iść, ale ma trzymających jej stronę (i podburzających przeciw Fenowi) rodziców i przyjaciółki, więc w sumie równie ciężka sytuacja.
Wadą tego wariantu jest to że gdy owa osoba w wyniku zwrotu czynników rodzinno-ekonomicznych ponownie obrośnie w pióra, to możliwa (czasem nawet gwarantowana) jest powtórka z rozrywki.

2) Gdy trafią na osobę, którą uznają za autorytet i której zalecenia potraktują niczym wyrok sądu: w takim wypadku taka osoba faktycznie może się zastosować do takich zaleceń (zwłaszcza jeśli opieprz i zalecenia będą dla obu stron) i dać się naprostować. I to chyba jedyna teraz szansa dla Fena: znaleźć mediatora, który zdoła wzbudzić w niej wystarczający szacunek by uznała jego zalecenia za wiążące. Szukać wszędzie  i namówić do spotkań.

Ale ona już to robi, gdy widzi, że swoimi gierkami nic w danym momencie nie zdziała. Załącza tryb "miłej", który trwa jednak kilka tylko dni.

Rozwód jej nie straszny, bo naiwnie liczy na rodziców i przyjaciółeczki, ale oni jej nie pomogą, gdy zostanie sama z dziećmi.
Na to jest za głupia, by przewidzieć konsekwencje swoich działań.

Jeśli się nie zgodzi na terapię, to pozostaje tylko damage control.

Feno dzieci nie dostanie (żyjemy przecież w Polsce), co najwyżej opiekę naprzemienną i to przy dużym szczęściu.

Feno obejrzyj sobie to: https://www.youtube.com/watch?v=5cveadasf54

Nie jesteś jeszcze aż tak głęboko w dupie.

Dzięki serdeczne za wpisy.
Więc tak.
Sytuacja ostatnio dalej bez zmian, ma focha.
Ja skolei nauczyłem się żyć. W weekend zająłem się bardziej sobą i małym.
Widzę że zaczęła zauważać że już to na mnie wrażenia nie robi.
Już tam powoli widziałem w sobotę że zaczyna coś chcieć gadać chociaż. Szybko skończyłem rozmowę bo była o niczym, wyszedłem z małym na spacer. Potem złożyłem szafę dla drugiego dziecka.
Oczywiście w weekend słyszałem same przypierdolki do których się przyzwyczaiłem.
Były też przypierdolki typu: "weekendy są najgorsze co nie" wszystko skierowane do dziecka.
No tak sobie myślę, bo tatuś nie daje atencji i ma w dupie teraz księżniczkę.
Jak to usłyszałem wziąłem i pojechałem kupić sobie buty..
Pojechałem też do kumpla no i na spacer poszliśmy pogadać, pomagałem mu też ogarnąć samochód. Około 3h.
Jak wyjeżdżałem była przypierdolka że jej klucze zgubiłem, wielka afera.
Dostałem raptem smsa jak już jechalem: "może u kochanki zostawiłeś". Olałem to mówię sobie chyba jej się coś wali w głowie.
Wróciłem pod wieczór, jeszcze jakieś tam zakupy zrobiłem.
No i patrzę jej klucze są, nawet nie pytałem co i jak.
Ona poszła spać.
Dzisiaj nagle coś pod wieczór tknęło mnie by zagadać, bez proszenia czy coś oczywiście takich błędów już nie popełnię. Mówię no jak ona nie potrafi, może te pierwsze słowo muszę zrobić no minęły ponad 2 tygodnie.
No i uwaga co usłyszałem:
" Brzydzę się tobą, widzę że mnie zdradzasz. Masz kochankę widzę co robisz. Jestem tu tylko dla małego".
Poszła do łóżka, liczyła że pójdę i będę tam się tłumaczyć jak buc.
Powiedziałem tylko że nie jestem szmaciarzem i poszedłem na kanapę.

No i teraz tak. Gdzieś dzisiaj w środku dnia widziałem jej telefon. Tam z dwoma koleżankami tylko wypisywanie a bo wróciłem o 17 godzinie z pracy i jaki jestem beznadziejny. No i jej koleżanka a mój wrócił 20 i też beznadzieja itp.
Nic nie było o tym że raptem ma podejrzenia jakiś zdrad czy coś....

Perfidnie próbuje blefować i manipulować dalej. Ciągle szuka pretekstów bym był jej petentem. I jak podejść do tego ?
Ja to już ostatnio autentyczne zacząłem nowe życie sam ze sobą, uwolniłem się psychicznie dlatego nie mam takiego ciśnienia na "chwilowe porozumienia" Stwierdziłem że będzie co będzie wszystko zależy od niej ale mnie już wała robić nie będzie ja przepraszać nie mam za co.

Ale jak podejść do takich tekstów. Skoro tak gada to znowu chyba zmienia front i serio zaczynam się obawiać co jeszcze wymyśli..

Ignorować dalej.
To jej wyuczony sposób postępowania.

Wieka
No dokładnie staram się nie zaglądać, ale z drugiej strony jej telefon to moje dowody. Planuje w któryś dzień sobie te jej głupie wiadomości z koleżankami na pewno zgrać.
Ten motyw zdrady może ukazał jej się bo zauważyła że serio ją olewam i to totalnie, fochy na mnie nie działają i już jej nie wynoszę na piedestał. Chociaż myślę, że to dalej element gry z jej strony. Bo po co się nie odzywa? Nie porozmawia jak człowiek ?
Zdradziłem a ona się focha ? Chociaż dowodów nie ma prócz mojego wyjścia na kilka godzin w jeden dzień ha.

Do łóżka się wciągnąć nie dam, po za tym ona tego nie zrobi. Ewentualnie jakbym zaczął wyciągać ręce do niej prosić tłumaczyć się itp.. tutaj jest ciągle mowa o osobie która tylko czeka bym się błaźnił przed nią pokazywał jak bardzo mi zależy kochał itp. Przecież to ona jest księżniczką tu, nie jesteśmy na równi, ona nie przeprosi, nie porozmawia pierwsza.
Sytuacja pat dla mnie. Mogę ewentualnie zacząć serio przebywać jak najmniej z nią, nic więcej nie mogę zrobić.

Jezu slodki... Musisz sobie znalezc jakas terapie, bo wykonczy cie to babsko. Ona sie nie cofnie przed niczym, teraz sobie wymyslila zdrade i bedzie to rozpowiadac swoim kolezaneczkom a mozliwe, ze rodzinie takze. I pewnie wykorzysta to przeciwko tobie. Widac jak ona dziala, najpierw sie odseparowywala od rodizny robiac ci jazdy, ze rodizna wazniejsza a jej nie kochasz. Teraz wziela sie za kolegow wymyslajac, ze ja zdradzasz jak idziesz sie spotkac ze znajomymi. Dla niej idealnie to by bylo jakbys siedzial z nia w domu znoszac jej fochy i przeraszajac za to, ze zyjesz. Ona absolutnie nie widzi zadnej swojej winy, a jedynie szuka w tobie. Nie zdaje sobie sorawe, ze wychodzisz z domu, no to ona psuje atmosfere i czepia sie ciebie z byle powodu. Ona widzi jedyynie siebie jaka zonke bez skazy ni zmazy od ktorej zly maz ucieka bez powodu i woli sie wloczyc. W ogole nie zdaje sobie sprawy ta kobieta, ze zneca sie psychcznie a czasem tez fizycznie nad mezem. Albo zdaje sobie sprawe ale ma to w dupie i po prostu uwaza, ze powinienes sie jej podporzadkowac, zerwac kontakty ze wszystkimi i robic tak jak ona chce. Psychopatka.
I nie powiedzialabym, ze ona zlego slowa nie powie do dzieci. Przeciez mowi, jak do tego malego gada glupoty w stylu, ze weekendy sa najgorsze w domysle przej ojca, to jemu to zryje beret, nie boj sie. Dzieci czuja i widza duzo wiecej niz sie doroslym wydaje.

Ona nawet nie jest najgorsza jaką znam, znajduje się w mniej więcej połowie znanych mi kobiet z odchyłami.

Gdyby była mądrzejsza, to pewnie tak, ale jest głupia i ma też takie same koleżaneczki.
Gdyby była bardziej przebiegła feno już by siedział w areszcie.

Robienie z siebie ofiary i przekonanie o swojej nieomylności wyniosła z domu. Jedynaczka z patologii (księżniczka).
Mikroagresje, zachowania pasywno-agresywne, karanie ciszą.
To nie psychopatka, brak jej umiejętności i finezji.

Dlatego napisałem, że szkoda dzieci, bo feno wcześniej, czy później odejdzie (w ten lub inny sposób), a dzieci będą się wychowywać z toksykiem i to im zniszczy życie.

Kiedyś z takimi toksykami stosującymi przemoc psychiczną postępowało się inaczej. I działało.

Nie potwierdzam i nie zalecam. Niebieska karta, nakaz opuszczenia lokalu, 3 miesiące w więzieniu itp.
W wielu przypadkach jednak tylko to działa, bo nie respektuje innych granic. (a w pewnej części nawet to nie daje żadnych efektów, ale wtedy mamy do czynienia z naprawdę dużymi zaburzeniami - totalna odklejka)
Dlatego gdy się widzi czerwoną flagę, to się jej nie ignoruje, tylko ucieka. Feno tego nie zrobił i teraz ma problem.

To trwa lata zanim takie osoby zrozumieją co zrobiły. I to naprawdę liczy się w latach.

Musiałbyś dużą część populacji zmusić do leczenia.

¯\(ツ)/¯

Więc tak. Po 2 tygodniach ponad milczenia zauważyłem że zaczyna wciągać w smsy, wyjechała do rodziców i w zasadzie cały czas pisała do mnie.. śmieszne to ale prawdziwe. Jak to ona jest źle traktowana prze mnie, nie przytulam jej, nie głaszcze po głowie, nie mówię że kocham, jest w ciąży a potrzebowała wsparcia, dotykania po brzuszku itp. w zasadzie olewałem to. Oprócz tego jeszcze że zdradzam i ona to widzi itp. czy ona ma się "rzeczywiście" wyprowadzić..
Ja jej pisałem tylko że wszystko jej wybór jest, rozwód czy cokolwiek jej wybór ja już nie zatrzymuje, bo sam osobiście mam dość tej huśtawki i męczy mnie za bardzo ta miłość. I nie zamierzam pisać i wdawać się w dyskusje, cały czas ją punktowałem. W zasadzie tak było nie chciałem tracić ani minuty na te smsy.
Wczoraj wróciłem do domu oczywiście bez zamiany jakiś zdań czegoś tylko "cześć" na wejściu.
No i zbliżył się wieczór. Ogarnąłem się do spania ostatni. Jeszcze pobawiłem małego oczywiście.

Położyłem się spać, śpię na kanapie. I przychodzi ona - już wiedziałem że zwrot akcji.
Daje mi buziaka i mówi że czemu taki jestem, czemu ją zdradzam i co się stało że nie kocham, dlaczego nie przytulę jak i tu uwaga "ona się nie odzywa". Nawet mi to powiedziała, czyli mam przytulić,przeprosić jak ona się nie odzywa. Oczywiście o zdradzie nie ma mowy.
Byłem twardo za tym co uważam i jak jest. Chociaż rozmowa z nią to tylko wmawianie mi że jej nie kocham itp. jak mówię że tu jest bardzo dużo innych czynników destrukcyjnych związek i wymieniłem swoje. Ale co z tego, odwróciła kota ogonem i uwaga co powiedziała:
"Gadajmy o tym co ja robię źle, i o moim złym zachowaniu, bo te jej złe zachowanie jest gorsze" - co to wgl ma znaczyć ?
No i w zasadzie powiedziałem że idę spać bo mam ciężki dzień jutro.. chciała keksu, akurat to czułem i wiedziałem.
Po za tym, odczułem pierwszy raz ten jeden mały sukces kiedy ona przyszła do mnie. Pierwszy raz.
I nie wiem czy się cieszyć czy płakać. Żyć teraz by odnosić sukcesy i porażki jak na jakimś froncie ?
Po za tym, nie ufam jej. Może być tak że teraz zmusza ją do tego sytuacja, ciąża brak mieszkania itp..

Z tego co widzę, tu będzie się kręcić wszystko wokół tych wszystkich pierdół(moich win) ale nie poważnych spraw i tak będzie ciągle. Ja się nie ugiąłem tym razem bo wiem jak będzie. Ciekawe jaki będzie miała dalej ruch. I tak różnica jest taka że ona nie musi mnie chociażby błagać o rozmowę.. hah czego ja wcześniej nie widziałem

ChAD - "Występuje skłonność do głośnego zachowania, wesołkowatość, nadpobudliwość, drażliwość oraz poczucie przyśpieszenia myśli, niekiedy z ich chaotycznością. Inna grupa objawów to skłonność do dominacji i narzucania otoczeniu swoich planów i zamiarów".

Ja u niej podejrzewam chorobę dwubiegunową, więc powinna leczyć się u psychiatry, tak czy tak, to powinieneś ją namówić do wizyty u tego specjalisty.
Objawy bywają o różnym nasileniu, więc nie można się sugerować wszystkimi, które wyczytamy w necie.
A skojarzyłam tę chorobę, bo oglądam hp w tv7, tam jeden z uczestników zachowuje jak psychopata, niczym Twoja żona, ponoć choruje na tę chorobę, więc o partnerce życiowej powinien zapomnieć.

zbiera dowody

manipulacja seksem

cieszyć się

próbuje wbić cię w poczucie winy

czytaj dalej o manipulacjach
teraz już rozpoznajesz i wiesz co zamierza zrobić jako kolejne

Ona wie, że feno łapie się na piękne słówka.
A powinien powiedzieć stop, zacisnąć zęby, zachować dystans i postawić swoje warunki.
Od zaraz psychiatra, żeby zaczęła się leczyć, odczekać dłuższy czas, żeby sprawdzić czy i jak długo jest w stanie zachowywać się normalnie, dopiero myśleć o zbliżeniu.

Ja podejrzewam ChAD, dlatego widzę potrzebę diagnozy psychiatry, ale co by nie było, ważne, żeby było wiadomo jakie ma zaburzenia, bo, że ma, nie mam wątpliwości.

Co do obecnej sytuacji.
Trochę tak niby tam się uspokoiła, chociaż moim zdaniem udaje i gra. Teraz jest nad wyraz milutka do wszystkich. Tylko we mnie się gotuje bo wiem co gadała na ludzi miesiąc temu i jaki stosunek miała a teraz jaka do rany przyłóż.
Wszyscy mi to gadają już że mam żonę manipulatorkę i widać z zewnątrz że to słabo wygląda, już nawet brat zauważył.
Generalnie też zobaczymy czy teza mojej matki się sprawdzi, ona twierdzi że znowu cisza przed burzą i dzieci to był tylko plan na mnie by mieć mnie w garści i jechać szantażami jak się chce. Tak samo plan na nią bo jest wrażliwą osobą a moja żona to wyczuła i chciała w ten sposób wykorzystać. I teraz to zrozumiałem, bo matka od początku postawiła granice, powiedziała że nie będzie dzieckiem szantażowana. A ja tego nie zrobiłem. I dlatego też matkę chciała wykurzyć, była realnie jej zagrożeniem bo znała zasady gry.
W zasadzie na ten moment wszystko się sprawdziło co matka gadała... Chociaż tez mi powiedziała że ma tyle lat a sama się dała tak prosto złapać a widziała znaki już wcześniej..

wieka, ja u niej też dużo widzę, bardziej zaburzenia narcystyczne i pasuje mi tu mega dużo elementów łącznie z dziećmi ale jej nie powiesz słowa. Jakbym ja usłyszał że jest coś nie tak ze mną, poszedł bym do psychiatry robił coś w tym kierunku.
Ona nie, ona nawet nie poczyta. Jest święcie przekonana że to ze mną jest coś nie tak... ona jest super.
Sam fakt że ja od dobrego pół roku zjadam zęby na psychologii i wiem tyle co przez 10 lat się nie nauczyłem. A ona nic. Czyste nic, rodzina się jej rozpadła prawie i nic. To o czymś też świadczy... Więc jakieś leczenie to odpada.
Ja jej leczyć i w psychiatrę się bawić juz nie będę, trudno.
Jak teraz narozrabia to powiedziałem sobie że odpuszczam to... takie życie, dużo dniami i nocami myślałem i wymyśliłem tylko to że muszę dbać o siebie. Oczywiście mam dzieci i jak będą przy mnie będę dbał o ich psychikę wszystko, jak nie będą przy mnie to będę dbał materialnie. No i jak uda im się wyjść z domu po latach to postaram się też dać im duchowe wsparcie.

Został tylko ten element ciszy przed burzą, ale powiedziałem sobie, że jak faktycznie to się stanie to ja wychodzę już, kulę ogon i spierdzielam jak tchórz. Takie mam postanowienie i się tego trzymam, dłużej nie dam sobie orać bani i całej rodziny. W zasadzie też nie mam już zaufania do żony, teraz widzę że od początku tego związku był faktycznie PLAN a z miłością to nie ma prawdopodobnie dużo wspólnego.

Więc wygląda to tak że na ten moment koło toczy się dalej, jest cisza, jest milutka, oczywiście o rozmowie z wydarzeń z przeszłości nie ma miejsca i nie będzie. W sumie ona nigdy się nie tłumaczyła z niczego co by źle zrobiła. Co będzie zobaczymy, ale nie będzie raczej dobrze i na to jestem nastawiony.

Dokładnie.
Ogólnie na ten moment do rany przyłóż. Ja znowu nie mogę się otworzyć, mam blokady. Ale też nie jestem jakimś nie wiem gburem..
No ale niestety doszło do mnie dużo rzeczy... może właśnie łącznie to że jestem z niewłaściwą osobą i dalej koło się kręci.
Wszystko wskazuje na to że właśnie drugim dzieckiem chciała sobie małżeństwo zaklepać. Bo widze jaka jest szczęśliwa itp.. Ja taki wcale nie jestem, wręcz wewnętrznie jestem przybity do ściany po prostu. Modle się tylko by zdrowe dziecko było nic więcej.
Zobaczymy kiedy się otworzy i co to będzie. Nawiązała też nagle super kontakt z moją matką, co jest totalnie niezrozumiałe. Super kontakt z babcią. Na bank jest to udawane, teraz dopiero widzę jak potrafi.  Akurat wiem też że moi rodzice zaufania nie mają już za grosz do żony i ciągle powtarzają że ma plan.
Sytuacja patowa.

No tak to wygląda jak jakieś zaburzenie. Pewnie jakąś niezdiagnozowana borderka albo chad.
Ludzie z chad mają chyba takie skrajne stany.

Feno, masz przejebane ale jakby się zdiagnozowała, to byłoby ci łatwiej opiekę nad dziećmi ogarnąć korzystniej dla siebie.

Wieka, to co proponujesz jest NIEWYKONALNE. W wątku Fena obserwujemy klasyczne siłowanie się o wpływy w rodzinie; masz dwie strony, z których każda w najgorszym razie uważa że stoi na równej pozycji (siłowo) z tym drugim. Zgodzenie się na diagnozę psychiatryczną to w tym wypadku nie dość że praktycznie pełna kapitulacja jednej ze stron, ale i wręczenie (nawet jeśli diagnoza nic nie wykaże albo raczej będzie niejednoznaczna, bo psychiatria to taka dziedzina, która bardzo unika precyzyjnych sformułowań i zawsze zostawia sobie furtki do zmiany frontu) drugiej stronie do ręki kwitu in blanco na rozwód czy nawet unieważnienie, do realizacji w dowolnym momencie kiedy ta druga strona będzie miała kaprys zrealizować ów kwit. Aby zgodzić się na to, to owa strona godząca się na diagnozę musiałaby być totalnie pod ścianą.

Nie zawsze da się wcześniej wyczuć.

narcyza nie wyleczysz

bo ma to głęboko w .... . Według niej to ty masz usługiwać, płaszczyć się, ulegać jej zachciankom i żądaniom.

nie jesteś w tym zakresie kompetentny

powiedź to jej, nie sobie

Każda kobieta ma plan, bo mało kto wchodzi w związek bez planu. Jej plan nie nie uwzględniał jednak twojego dobra, tylko jej.
Możesz mieć rację, że tam nie było miłości, tylko czysta kalkulacja.

Nie bądź nastawiony, tylko przygotowany.

Tam nie ma my. Tam jest ona. Gdzieś po drodze rodzice, dziecko/-i i koleżaneczki. Mąż to chyba na samym końcu.

No więc tak postanowiłem coś napisać w trakcie weekendu, długo się bardzo na to zbierałem.

Żona milutka, strasznie.
Jakie tematy z babcią, rozgadana itp. zrobiliśmy grilla zaprosiliśmy mojego brata.
Ogarnelismy grilla było super, w zasadzie ja wiem co się kroi pod wesołą minka mojej żony miejscami nie mogę tego znieść ale kit.
Moje nastawienie jest neutralne, ciężko mi być takim tulącym się barankiem.
Ona to widzi wiem to.
Już pod wieczór mi dwa razy dowalila pierwsze to był wybuch że nie mam się bawić z dzieckiem o 23 godzinie... i co ja robię itp.. Chociaż no dzieciak tak bardzo tego chciał.
Nagle wyszła na taras i spruta, " że ja to wgl już z nią nie gadam, że może ma się faktycznie wynieść ? Widziałeś że siedzę w salonie sama ".
No i odbiłem tylko piłkę "widziałaś że siedziałem na tarasie, sam.."
Poszła. Teraz ją gaszę szybko.
Ale widzę w jej oczach jaka jest nafaszerowana, chociaż niby miła itp. a jest nabuzowana, po prostu i wystrzeli tak czy siak.

Do tego przestałem hmm chcieć miłości? Nie wiem, nie tule się czy coś, nie potrzebuje tego... Taki może kryzys też, mój osobisty w zasadzie.
Oczywiście ona to widzi jak nie wiem co, na każdym kroku jest docinka że jej nie kocham, nie szanuje itp. no i może ma rację tym razem.
Nie jestem jakiś wulgarny czy coś ale po prostu nie mam też ochoty gadać z nią szczególnie o piedołach.
A tak poza tym fajny weekend i czas spędzony, jakaś tam wycieczka, jakieś grille itp.
Pytanie jak długo to będzie trwało i kiedy bańka pryśnie, stąd też chyba moja neutralność po części.

Chyba czas na to abym coś wpisał bo robi się dużo tego. Mam też postanowienie że będę pisał częściej ,też w formie odcięcia się psychicznie od myśli nad tym wszystkim.

Więc tak. Jak mówiłeś tak było. Już żonka nie milutka, jest ciągły foszek od dobrych 4 dni.
Nie odzywa się, albo jakieś głupie zaczepki, normalnie nie rozmawia itp. wypomniała mi oczywiście tylko to że jak to ona się nie starała w majówkę a ja taki zły więc ona już się nie stara.

Ja w sumie jestem bez zmian, ale nie ustępuje. Jak przychodzę do domu mówię kilka pierwszych zdań jak widzę że kontaktu nie chce nawiązać to nie mecze się z kontynuowaniem, robię swoje rzeczy.
Oczywiście gdzie coś źle zrobię to mnie punktuje i to widać mocno.
Dzisiaj jej przelałem kasę za wyprawkę dla nowego dziecka, które kupiła, to mnie wypunktowała że nawet nie mam do niej szacunku bo to ona chciała kupić za swoje a nie że ja jej 2 tys przelewam więcej. Co mogę interpretować dwojako..najlepsze jest to że zamiast rozmawiać to pisze do mnie smsy jak siedzę w pracy...
Ostatnio pisała jak o"h ja jej nie kocham nie szanuje itp i czy ona ma rzeczywiście się wyprowadzić?" Ciągle sieje ziarno jak dla mnie, z tym że teraz faktycznie nie mam do niej zaufania przez to.
Czepia się wszystkiego dosłownie wszystkiego. Oczywiście wszystko kręci się wokół tego że jej nie kocham, nie szanuje, no i teraz że to ja z nią nie rozmawiam, przy obcych ludziach nie zwracam uwagi nie patrzę w oczy, nie przytulam, nie pytam o dziecko itp.
No i w sumie to jest teraz po części prawda, bo już mi się nie chce po prostu.

Ale aż mnie samego już zadziwia schemat tej huśtawki.

Czytaj więcej o zachowaniu osób zaburzonych i toksycznych.

Ona wierzy, że "starać" się trzeba tylko trochę, a nie cały czas.
Nie widzi w swoim zachowaniu i całej sytuacji swojej winy.
Komunikacja przez SMS to dalsze zbieranie dowodów. Liczy, że ciebie sprowokuje i będzie mieć twarde dowody. Dlatego NIE WOLNO dać się sprowokować.

Ona próbuje manipulować tobą, ale jej sprawdzone metody tresury nie działają i stąd frustracja i foszki.

Niestety masz w domu toksyka. Albo ją złamiesz, albo ona ciebie złamie.