śniadanie w hotelu - Netkobiety.pl

Najlepiej zapytać. W normalnych hotelach jak jest szwedzki stół to można sobie np. kanapki na potem zrobić.

W niedużych hotelikach czy pensjonatach zwykle nikt nie robi problemu, kiedy ktoś chce wziąć jedzenie do pokoju - nieważne czy tylko po to, aby tam zjeść, czy aby mieć na później. Kiedy wyjeżdżamy gdzieś z mężem, to bardzo często on schodzi na dół, zabiera całe śniadanie (łącznie z kawą) na górę i jemy je tylko we dwoje .
Zresztą mniej więcej  trzy tygodnie temu nocowałam w niedużym hotelu i obsługa sama zaproponowała, że jeśli sobie życzymy, to śniadanie mogą nam przynieść do pokoju, a gdybyśmy mieli taras (nie mieliśmy), to można było wybrać i tę opcję.

Prawdę mówiąc nigdy nie spotkałam się, aby ktoś robił z tego problem, przy czym - jak już radził Martainn - dobrze jest po prostu wcześniej zapytać. Nie tylko po to, aby uniknąć niezręczności, ale też ze zwykłej grzeczności.

Komentarz w typie "widać, że nie jest pan obeznany" wydaje mi się co najmniej nie na miejscu, a na pewno jest nietaktowny i zbędny.

Cześć, Excop.
Jeżeli to była młoda dziewczyna to po prostu niewinna zaczepka jej nie wyszła, moim zdaniem.
Ja bym jednak pytał.
W niedużych hotelach spotkałem się kilkakrotnie z tym, że szwedzki stół nie był uzupełniany w trakcie śniadania, a kiedyś na promie pływającym po Bałtyku kolega miał poważne nieprzyjemności z tego powodu, że chciał wynieść niedojedzoną kanapkę poza teren restauracji.
Na ogół jednak obsługa stara się być miła i skłonna do współpracy.

Autorko a musisz jeść śniadanie w hotelu, w którym nocujesz?

Parę razy zdarzało mi się nocować w hotelu w Warszawie i na początku wykupowałam śniadania, ale po którymś razie stwierdziłam, że wolę zjeść kanapkę na mieście niż dawać 25 zł. za śniadanie, którego tylko poskubię.
W życiu nie ośmieliłabym się zabrać jakieś kanapki, rogalika po za restaurację hotelu.
Naprawdę 25 zł. za śniadanie to bardzo dużo, ale kurcze zachowujmy się jak cywilizowani ludzie i śniadania konsumujmy tylko i wyłącznie w restauracji hotelu.
Potem się dziwimy, że zagranicą o Polakach wykupujących wycieczki "all inclusive" mówi się, że niekulturalnie wynoszą jedzenie z restauracji i piją na "umór". Po prostu się śmieją z nas.

Rozumiem oczywiście, Olinko.
Ale nie ma przypadków. To dość specyficzny, ale wcale nie tak rzadki problem.
Ktoś, wychowany na podaniu porcji, nie rozumie "szwedzkiego stołu" i rytuałów z nim związanych.
W podkędzierzyńsko-koźlańskiej (dobrze zastosowałem?) wsi, w pięknym pałacyku zapytano mnie, czy chcę śniadanie do stolika, czy zadowoli mnie szwedzki stół?
Zapytanie z wyraźnym akcentem "ślunskim".
Do stolika - poprosiłem, ale i zapytałem, ile drożej to wyjdzie.
Odpowiedziała pani, że koszty są wliczone do ceny pokoju, niezależnie od wyboru.
Taki ze mnie "światowiec", niestety.
Ale pałac piękny. Większy, niż dworek Chopina, czy ten, z "Rancza", ale dużo mniejszy od Pałacu Pod Blachą.

A czemu? Skoro część restauracji uwzięło się podawać gargantuiczne porcje, to zabiorę choćbym miał wyrzucić zaraz potem do kosza. Czemu mają świnie skarmiac za moje pieniądze lub przyrządzać forszmak na weekendowe wesele :-)

Zależy od podejścia . Mnie zwykle dziwi, że kogoś stać na jadanie w restauracjach, a jednak żal mu zostawić to, co zostało na talerzu. A że sobie świnka podje? A niech jej idzie na zdrowie!

Nie, nie, na szczęście życiem na walizkach nazwać tego nie można. Są to co prawda wyjazdy służbowe, czasem wycieczki integracyjne, wyjazdy szkoleniowe czy udziały w jakichś sympozjach, ale nie jest to jednak na tyle częste, żeby miało być uciążliwe. Wręcz przeciwnie - firmy organizujące wyjazdy zwykle dbają i o poziom, i o to, żeby przy okazji można było coś zobaczyć.
Potem mąż wraca i opowiada, że nocował w takim a takim hotelu i że w domu o takich warunkach możemy sobie tylko pomarzyć . O, niedawno na przykład musiał myć się w marmurowej misce umieszczonej na szklanym blacie, a woda wpadała do niej z wylewki (oczywiście równie ekskluzywnej), ale chlapała tak niemiłosiernie odbijając się od okrągłych ścianek, że myślał, że go zaraz szlag trafi . Kiedy wrócił do domu, to docenił, że takich luksusów, to my jednak nie mamy .

A żeby nie robić off topu, to już stricte w temacie dodam, że w niektórych dużych, zwykle jednak tych drogich hotelach, nawet kiedy kończy się śniadanie, to pozostawione są jakieś drobne przekąski plus kawa, herbata bez ograniczeń. Niewielki głód w każdej chwili można tym zabić.

Prawdziwy cebulak z ciebie. A potem powstają polish joke
Przykład jak matka polska uczy swoje dziecko zakładać ubranie z przodu masz żółte a z tyłu brązowe.

Dlaczego polskie noworodki dostają dwa klapsy?
Pierwszy jak zwykle, drugi, żeby oddał zegarek ordynatora.

Kiedy w Polsce jest Boże Narodzenie?
Dwa dni po tym, jak w Niemczech jest rozdanie prezentów

Jak wygonić Polaka z wanny?
Wrzucić do niej mydło.

Naprawdę nie widze nic złego w zabieraniu części posiłku w restauracji. Tam przecież kupujemy porcje, które należą do nas i od nas zależy, co z nimi zrobimy. Zreszta często kelnerzy sami proponują zapakowanie. Wprawdzie sama nigdy jeszcze nic nie zabierałam, ale tylko dlatego, że ja pożeram wszystko, co przede mną się postawi Natomiast wydaje mi się, że taka prośba może być miła dla obsługi restauracji. Bo to sygnał, że gościowi smakowało (zakładam, że niewiele osób prosi o zapakowanie w takich intencjach jak Snake )

W hotelach wygląda to nieco inaczej. Ze szwedzkiego stołu absolutnie niczego nie należy wynosić. Takie panują zasady w całym cywilizowanym świecie Płacimy za śniadanie do syta, ale tylko za śniadanie - nie za dwa śniadania, ani za posiłki na resztę dnia.
Jeśli śniadanie jest serwowane do stolika, porcjowane - to mamy analogiczną sytację, co w restauracji. Teoretycznie porcja należy do nas i możemy ją sobie zabrać, jeśli nie zjemy. Z tym, że w dobrym tonie byłoby jednak zapytać obsługę.

Generalnie język to przydatne narzędzie. Ułatwia wiele rzeczy. Myślę, że obsługa bez problemu zgodziłaby się na zabranie do pokoju nawet śniadania ze szwedzkiego stołu.

A to znowu gdzieś trafiłem, gdzie mi zaproponowano mimo, że stół był szwedzki. Ale to może dlatego, że pokiełbaszono mi rezerwację hotelu o czym dowiedziałem się już na miejscu i musiałem się przemieścić do innego. Tak czy siak nie skorzystałem, bo na wyjazdach zawsze lubię próbować na mieście. W ogóle dla mnie wyjazdy to głównie miejscowe jedzenie:D... i trunki:D Na zwiedzanie to po zmroku:D

Ja też spotkałam się z propozycją zapakowania tego, co zostało z porcji, ale mimo wszystko kojarzy mi się to źle. Nie do końca nawet potrafię wyjaśnić dlaczego. Nie razi mnie i nie dziwi, kiedy ktoś zamawia jedną porcję więcej na wynos, ale zabieranie tego, co nie zostało zjedzone, to jak zjadanie resztek ze stołu - nieważne, że zapłacone i nieważne, że moje. To już lepiej zamówić coś mniej sytego lub poprosić o mniejszą porcję.

Bo to widzisz są chyba głównie kompleksy Ja zabieram głównie po dzieciach, bo notorycznie jeśli jemy na mieście tkną zaledwie. Wiem, że zjedzą później więc czemu mam zostawić dla świń? Sam zabrałem raz, wpadłem zjeść na szybko i zwyczajnie się pomyliłem, zamówiłem za dużo, resztę zabrałem, a że byłem w terenie, to się przydało na potem. Natomiast nie toleruje już zwyczajów przeróżnych swojskich, chłopskich itd. chat, gdzie porcja obiadowa dla jednej osoby jest po prostu wielka. Przecież nawet ja, lubiący zjeść i nie lubiący zostawiać na talerzu nie daję rady. Dlaczego mam płacić za coś czego z góry wiem, że nie dam rady zjeść? Niedawno byłem na kolacji w fajnej knajpce, gdzie posiłki były po to żeby fajnie zjeść, a nie się nażreć. Mimo przekąski, właściwej obiado-kolacji i deseru wyszedłem bez poczucia przeżarcia, a jeszcze dobrej wódki się napiłem I nic nie trzeba było ze sobą zabierać.