Podróż pociągiem w sukni wieczorowej - Netkobiety.pl

Reklamujesz tę sukienkę ze słabym kamuflażem

Chyba żartujesz...Kiecka jak kiecka, ale reklama słaba

Ty tak serio??

Jak dobrze pójdzie to poniżej 10 godzin:)
Planuję założyć pod sukienkę dwie półhalki: jedną bawełnianą długość 70cm i drugą z poliesteru do ziemi od sukni ślubnej, więc może mnie nie przewieje
Ponad 100 lat temu wszystkie kobiety nosiły suknie do ziemi i dawały radę, to może nie będzie aż tak źle

A buty?
A zęby? Nie będziesz nic jeść przez te 10 godzin jazdy?
Ja bym nie dała rady wejść na bal i bawić się dobrze  taka nieświeża po 10 godzinnej podróży.
Poza tym jest ryzyko, że sukienka jednak ucierpi.

Dziewczyny, przecież to jest zwykły spam, a cały post powstał po to, żeby wrzucić link.
Mogła się jednak spamerka bardziej wysilić, bo nie wiem kto mógłby wpaść na to, żeby w długiej wieczorowej sukni na imprezę tłuc się pociągiem

Wiadomka zabiorę do torebki podstawowe rzeczy i zapasową bieliznę...

Dla mnie to bez sensu.
Po 10 godzinach podróży z ostatniego pociągu wysiądziesz w przepoconej, wymiętej w okolicach bioder sukience, przydeptanej na dole, którą na dodatek tym trenem pozamiatasz pociąg, perony i ulice.

Wiem, mam pewne obawy, inaczej bym przecież tutaj o tym nie pisała...
Zabieram tylko torebkę, więc będę miała wolne obydwie ręce, na nogach czółenka a nie szpilki, więc może jakoś to będzie...
Naprawdę nie mam innej opcji transportu i mam jakąś fobię na temat full przebierania się na miejscu w publicznej ubikacji...

No właśnie nie wiem nic na pewno, bo to ma być dla mnie niespodzianka ze strony zapraszających

A w ramach atrakcji przejażdżka furmanką .

I ten lok rozwiany...

Dobrze się bawisz?

No nie wszystko poszło tak jak myślałam... Pociągi były bardzo zatłoczone, no ale to było przecież do przewidzenia... Więc niestety stało się...

Do drugiej przesiadki, pomijając fakt zesikanej całej ubikacji w pociągu Regio, było w miarę ok...
W Rzeszowie jak wysiadałam jakiś typ przydeptał mi suknię z tyłu obydwoma buciorami. Na szczęście byłam na to przygotowana i jak tylko poczułam opór, to od razu zatrzymałam się i zwróciłam mu trochę za niegrzecznie uwagę. Tępy facet zamiast przeprosić stwierdził jedynie, że to moja wina, bo on nie musi patrzeć pod nogi... Na szczęście było sucho, więc ślady jego buciorów na trenie nie były jakoś bardzo widoczne.

Możecie mi wierzyć lub nie, smiać się i mieć mnie za naiwną albo głupia, ale podczas ostatniej przesiadki przydarzyła mi się mała katastrofa... Wysiadała cała masa ludzi. Nauczona wcześniejszym doświadczeniem złapałam jedną ręką za tren i uniosłam sukienkę do góry, ale tylko z dłuższą halką, bo mojej uwadze umknęła ta druga wewnętrzna półhalka (też dość długa bo ok. 70 cm). Na dodatek chyba sama sobie wcześniej przydeptałem tą halkę obcasem jak wstawałam z ławki i musiała mi się z tyłu nieco zsunąć i podczas wysiadania wysmyknęła mi się z ręki lub w ogóle jej nie złapałam... I jakaś kobieta przydeptała mi ją na ostatnim schodku... Prawie upadłam, w halce oczywiście pękła gumka, a ja odzyskałam równowagę na peronie pośrodku płytkiej kałuży w pozycji kucającej ze swoją białą halką poniżej kostek... Nie wiem skąd w ogóle te kałuże na zadaszonym peronie. Coś było rozlane lub dach przeciekał? To jakiś cud ze nie upadłam i nie zrobiłam sobie większej krzywdy. Kobieta poczuwała się do winy i pomagała mi jak mogła. Zaraz zebrał się mały tłum gapiów. Kobieta podniosła mi sukienkę do góry, a ja niezgrabnie próbowałam wyplątać halkę spomiędzy obcasów. Mam nadzieję ze nie uniosła jej zbyt wysoko... Bo jakiś gówniarz nagrywał wszystko telefonem i nie reagował na moje błagania żeby przestał Śmiał się tylko bezczelnie, że chce zobaczyć i nagrać kolor moich majtek. Słyszałam że "dyskutował na ten temat" ze swoimi koleżkami jeszcze w pociągu... Co z tego, że miałam na sobie klasyczne białe figi a nie jakieś tam... Czułam, że zaraz spalę się ze wstydu... W końcu ociekająca brudną wodą halka powędrowała w woreczku foliowym do torebki a ja mogłam uciec stamtąd.

Dobrze, że nie spóźniałem się na następny pociąg już do Poznania. Na ruchome schody wchodziłam mega ostrożnie, bo gdyby przy wchodzeniu lub przy opuszczaniu schodów wciągnęło mi suknię albo ktoś mnie wtedy przydeptał z tyłu, to już nigdy nie dotarłabym na imprezę... W pociągu zajęłam się suszeniem dolnej części sukienki i tej półhalki która na mnie jeszcze pozostała... Nie było to proste jak wszystkie miejsca siedzące były zajęte, a część ludzi przemieszczała się cały czas między ławkami. Próbowałam jakoś rozłożyć obok siebie dolną część sukni.Zdawało mi sie, że niektórzy wręcz specjalnie próbowali na niej stawać lub po niej deptać. Chyba że to ja byłam już za bardzo przewrażliwiona na jej punkcie. Aż wreszcie jakiś rozwydrzony bachor wlazł pod ławkę od drugiej strony i zaczął mnie pociągać za tył sukienki i halki i wiązać z niej jakieś supły dookoła nóg ławki. Jego matka udawała, że nic nie widzi. Oświadczyła mi tylko, że dziecko jest wychowywane bezstresowo... A ja nawet nie mogłam normalnie wstać, bo pewnie zakończyłoby się to w najlepszym razie naderwaniem trenu. Co oczywiste nie mogłam też pójść do ubikacji dopóki wreszcie nie znudziła mu się ta "zabawa" z moją sukienką. A jak wróciłam to moje miejsce było już zajęte... Szczerze to gdybym usłyszała od kogoś podobną historię to w życiu bym w nią nie uwierzyła...  Ze byłam zdenerwowana to malo powiedziane. Już nie czułam się tak kobieco jak na początku... Pewnie się domyślacie ze po takim suszeniu sukienka nie wyglądała najlepiej... O fryzurze i makijażu już lepiej nie będę w ogóle pisała... Wysiadałam ostatnia, bo pociąg kończył bieg w Poznaniu... Stresowałam się tylko, żeby jakiś nerwowy konduktor nie zamknął za wcześnie automatycznych drzwi i nie przytrzasnął mi kiecki.

Dopiero w taksówce troche moglam odetchnąć. Na imprezę dotarłam o czasie. Odbywala się w dawnym domu weselnym na peryferiach Poznania... Jak się domyślacie, nie bawiłam się na niej najlepiej... Poza mną tylko jeszcze jedna dziewczyna miała suknię z podpinanym trenem. Więc moja kreacja wogole nie była trafiona... Jedyny plus był taki, że na parkiecie tańczyłam na luzie bo nie przejmowałam się tak bardzo kolejnymi przydeptywaniami i zabrudzeniami sukienki. A pod krzesłami i stołami walały się różne resztki jedzenia, było rozlane piwo itd, ale ja z czasem po kilku drinkach na poprawę humoru przestałam już na to zwracać uwagę. Więc nad ranem dół mojej sukni był już w opłakanym stanie... Klejący, zbierający różne śmieci i coraz dłuższy od nadepnięć podczas tańców i przydeptywań nogami krzeseł i butami osób siedzących obok mnie. Po wyjściu na zewnątrz już nawet nie patrzyłam pod nogi. Chociaż padało, znajomi zaproponowali jeszcze spacer na wytrzeźwienie Zaliczyliśmy też poranną mszę w kościele. Bardzo możliwe że w powrotnej taksówce przytrzasnęłam sobie sukienkę drzwiami Bo kierowca patrzył co chwilę jakoś dziwnie w lusterko wsteczne po mojej stronie...
No ale ja nie stroiłam żadnych fochów, chociaż to właśnie ci znajomi zasugerowali mi suknię wieczorową z przedłużonym tyłem... Nie mam też zamiaru obrażać się na nich... Towarzystwo bawiące się na tej imprezie na plus:) Nie szydzili, no może kilka osób odnosiło się do mnie z lekkim politowaniem
Ciekawe czy teraz dalej beda na mnie na mnie ataki, że jestem spamerką i chcę sprzedać tą nieszczęsną, chociaż ładną sukienkę....
Już się w zasadzie odstresowałam. A piszę to wszystko jedynie ku przestrodze;) Może teraz wydam książkę na ten temat ;P I na tą chwilę zniechęciłam się totalnie do podróżowania pociągiem I do sukienek wieczorowych Udanego 2024

Ja napiszę już po sylwestrze, cała ta historia z podróżą to wielki cyrk - podróż jakby za karę.
Bez pomyślunku. Wynajęłabym pokój w hotelu - odpoczynek po podróży (3 przesiadki)
kąpiel - wystroić się po ludzku - wypoczęta nie śmierdząca na imprezę (bagaże też bezpieczne nie przy nodze)
Po imprezie też przytulne łóżko przydałoby się przed powrotną podróżą.
Ale ta opowieść to chyba była bajka dla .......????