Outsider - Netkobiety.pl

Masz rację, ale większość ludzi raczej nie czuje szybszego bicia serca siedząc w  zatłoczonym pociągu ani ciepła. Gdy idziesz do sklepu to
raczej też  nie czujesz się poddenerwowana,  chyba że wcześniej miałaś jakąś przykrą sytuację w domu lub pracy. Jakby bardzo często
czuję napięcie z którym nie potrafię sobie  tak do końca poradzić, a które ze mnie schodzi po jakimś czasie.  Myślę, że obecnie najbardziej czuję
napięcie będąc na  treningu, ale też bardzo rzadko jadę do centrum i galerii handlowych.

Tak, zatrudniłem się w nowej firmie, która nie okazała się tak do końca w porządku, a którą chciałbym jednak opuścić w najbliższym czasie.
Z kolegami  nie układa mi się wcale bo praktycznie z nimi nie gadam. Jedyną sytuacją gdy z kimś gadam z pracy to jest sytuacja kiedy muszę
koniecznie wyjaśnić jakieś zadanie lub coś doprecyzować, a zdarza mi się to  bardzo rzadko.

Jeżeli chodzi o trzecie pytanie to jedyne co mi przychodzi do głowy to pogrzeb kogoś z rodziny, ale to akurat wydarzyło się pół roku temu.

To jest silny i czesty powod tego rodzaju zmiany, ktora odczuwasz. Bedzie tylko gorzej.
Zmieniaj firme jak najszybciej na taka gdzie przede wszystkim ludzie beda Cie szanowali to jest szansa, ze objawy same z czasem przejda.

Wiesz, jeżeli Ci to przeszkadza, to terapeuta jest odpowiednim krokiem.

Szybsze bicie serca to może nie, ale jak mam zatłoczony sklep, to wolę iść w inne miejsce.

Jak ktoś przejawia symptomy fobii społecznej, które przeszkadzają mu w normalnym funkcjonowaniu i zaczynają stanowić problem, to nawet jednorazowa konsultacja z terapeutą wiele daje.
Jak złamie nogę to nie czekam aż mi się rozchodzi, tylko idę do lekarza. Jak czuję, że mam problem, to też idę.

Może jakbym jeszcze polecała kogoś konkretnego, to można by mnie oskarżyć o coś takiego, ale nie polecam, więc niezbyt widzę sens.

Jak on nie lubi być wśród ludzi, to zmiana pracy nie jest rozwiązaniem problemu, bo tylko będzie miał więcej stresu znajdując się w nowej grupie innych ludzi. A fobie nie znikają same, tylko trzeba nad nimi popracować. Samemu albo z terapeutą.

Miałam sąsiadkę, która się leczyła na fobię społeczną. Było raz lepiej, raz gorzej, a przyczyna, jak się okazało, była inna. Dlatego polecam autorowi zrobić najpierw podstawowe badania, jeśli tego nie zrobił, nie zaszkodzi.  A może konsultacja z psychologiem pomogłaby zmienić ogólne nastawienie? Kto wie? Jeśli nowa praca jest źródłem takich odczuć, też warto to rozważyć.

Ja z kolei uważam, że lepszy byłby psycholog, bo ja nie wiem czy rzeczywiście potrzebna terapia czy może tylko kilka konsultacji z dobrym psychologiem. Zresztą na podstawie tego, co autor napisał, wiadomo tylko, że cos musi z tym zrobić.

Nie, nie posiadam kliniki.
Nie, nie jestem terapeutą.

Tu nie chodzi nawet o jakąś wielkę terapię. Czasami jedno spotkanie z psychologiem dużo daje. On zmieni pracę i co? To nie zmieni tego, jak czuje się w sklepie czy na ruchliwej ulicy.

Ja ogólnie uważam, że jak ma się jakiś problem, to warto przegadać go ze specjalistą (po to oni są), choćby to było jednorazowe spotkanie albo jakieś doraźne. Czasami dopiero jak się o tym komuś mówi, to człowiek sam w głowie przerabia problem. A u psychologa rozmawia się inaczej niż z przyjaciółmi, można się bardziej otworzyć.

Spokojnie, jeżeli psycholog uzna, że potrzebujesz wsparcia psychiatry, to sam Cię do takiego wyśle:)

Złotej rady na uspokojenie nie umiem Ci dać, bo sama jeszcze jej nie znalazłam, ale jak znajdę, to podpowiem, może u Ciebie też da radę

Ale fakt, strach nakręca taką spiralę paranoi. Ale kontrolujesz się w tym, więc nie jest tak źle jak Ci się wydaje. Jesteś świadomy tego, co się dzieje, a to najważniejsze.

Ja ludzi nie lubię. Nie lubię tłumów. Mieszkam przy zalewie i o ile w kwietniu/maju chodzi się tam przyjemnie, to lato jest porażką. Ja szukam wtedy spokojniejszych miejsc.
Bardzo przyzwyczaiłam się w covidzje do tej pustki, a potem jak wszystko znowu wypełniło się ludźmi to zorientowałam się, że miejsca, ktore lubiłam przestały mi pasować właśnie przez tłum. I uważam to za całkowicie normalne też zawsze stoję/siedzę daleko od ludzi. Tak wolę. Nie mam fobii społecznej. Teraz jestem na L4, ale jak pracowałam, to miałam jeden dzień w biurze, a resztę zdalnie i też to było męczące. W 2018 normalnie codziennie jeździłam do biura, rozmawiałam z ludźmi przy kawy, ale przez pracę zdalną jakoś się odzwyczaiłam. I to też jest normalne.

Może słuchawki na uszach i muzyka pozwoliłyby Ci się trochę wyciszyć w takiej sytuacji stresowej, kiedy musisz iść do sklepu, albo jechać gdzies autobusem? Albo na przystanku książka?

Czytanie książek jest  bardzo dobrym rozwiązaniem bo kiedyś w ten sposób potrafiłem obniżyć poziom stresu jaki miałem. Serio czytanie potrafi pomagać, a przynajmniej mi pomogło zwalczyć stres, ale
w tym przypadku się nie sprawdza. Obecnie  Jedyne co sprawia, że jest mi choć odrobinę lepiej to szachy bo muszę  skoncentrować wszystkie swoje myśli na danej partii.

No właśnie od ponad roku nie robiłem żadnych badań, a myślę że warto i rzeczywiście może spróbuję się zapisać do internisty bo nic nie wiem o swoich niedoborach.
Pracuję zdalnie już prawie 2 lata i w biurze bywam bardzo rzadko w przeciągu całego roku.

Właściwie to pominąłem pewien fakt w swoim pierwszym poście, a mianowicie to że w domu czuję się dobrze, ale gdy zaczynam myśleć  o tym że mam problem z wychodzeniem na zewnątrz to moja wewnętrzna panika wzrasta i pojawia się stres oraz strach.