Zrzeszenie moli książkowych - Netkobiety.pl

Do mola książkowego mi daleko. Choć nie unikam czytania. Staram się jak mogę, jednak przy dwóch pracach i domowych zajęciach czasu jest niewiele. Mogę, na dzień dobry, z czystym sumieniem polecić wziętą przedwczoraj książkę S. C. Gwynne "Imperium Księżyca w pełni, wzlot i upadek Komanczów". Czyta się świetnie, o ile ktoś jest pasjonatem tematu.
Lubię historię Indian Ameryki Północnej. To jedna z pasji. Może po prostu u Ciebie w wątku będzie można polecić jakąś fajną książkę - oczywiście wg własnego uznania.
I oczywiście poza wszelką dyskusją, jeśli książka, to tylko papierowa. Zapach i szelest kartek, biją na łeb jakieś elektroniczne gnioty .

Czy oprócz tej pozycji możesz polecić coś jeszcze na temat historii Indian?

Dla mnie, poza wszelką dyskusją to jest.
Witam Państwa.

Ja sobie w ogóle nie wyobrażam życia bez książek!

Całe życie czytam - raz więcej, raz mniej, ale nigdy nie przestałam. Ostatnio książki nieco wyparł internet. Śmiało mogę nazwać się molem nie tylko książkowym, ale też internetowym. Obecna moja lektura "analogowa" to "Dziewczyny z Wołynia" Anny Herbich, zaś w internecie z pasją pochłaniam: www.witajslonce.pl - stronę pełną optymizmu, inspiracji i mądrych spostrzeżeń.
Książka o Wołyniu interesująca, sięgnęłam z ciekawości, ale objawieniem nie jest - to sprawy znane mi z wielu lektur. Nie szukałam jednak objawienia, bo i cóż fascynującego może być w okrucieństwie? Zawsze jednak chętnie sięgam po literaturę wspomnieniową, pamiętnikarską, pełną autentyzmu i zawiłych ludzkich losów.
Chętnie zabiorę tu głos od czasu do czasu, choć nie za często, by nie tracić chwil na lektury
Pozdrawiam wszystkich moli!

P.S. Czytał ktoś "Chustkę"?

Ludzie, już myślałam, że nie istnieją takie okazy jak ja. Czytacie książki!

Dziękuję za odzew wszystkim i każdemu z osobna.

W pracy czytam po kryjomu, w domu mam takie szczęście, że córki załapały bakcyla, wyssały z mlekiem, jak kto woli, i czytają z wielką przyjemnością. Wręcz szykują sobie wcześniej łóżka, żeby poczytać przed snem. Jak były mniejsze, czytałam im bardzo dużo (przy karmieniu Harry Potter był na tapecie), teraz moje 8 latki przypatrują się mojej biblioteczce i razem buszujemy po bibliotekach i księgarniach

rampampam mnie duma rozpiera podwójnie sama się zastanawiam skąd wzięła się moja pasja. W rodzinnym domu zawsze było dużo książek, ale nie pamiętam żeby rodzice z nich korzystali. Za to w miejskiej bibliotece same "ciocie" były tak często tam bywałam

Polecisz mi coś dobrego z fantastyki? Ostatnio kręcę się wokół psychothrillerów (aktualnie Fitzek). Chętnie przeskoczę w inny świat

Fitzek robi wrażenie.

Moja 13 latka do tej pory czyta.Nawet jeśli nie papierowe to czyta ksiązki w necie
No i sama też pisze

Też lubię realizm i fakty. Pociąga mnie wątek ludzkich postaw, moralnych wyborów itp. Do moich ukochanych powieści zaliczam "Krystynę córke Lavransa" Sigrid Undset, prawie wszystkie książki Ericha Marii Remarque'a (co zdanie to filozofia!), powieści Archibalda Joepha Cronina: "Cytadela", "Klucze królestwa", "Gwiazdy patrzą na nas", "Trzy miłości" - tylko do tych czterech udało mi się dotrzeć. Ciepło wspominam "Śmierć pięknych saren" Oty Pavla. Pozwolę sobie jeszcze wymienić "Martina Edena" Jacka Londona, wspaniałego "Jacka Londona - żeglarza na koniu" autorstwa Irvina Stone'a. Tego samego autora "Udrękę i ekstazę" o życiu Vincenta van Gogha. Z zainteresowaniem czytam też pamiętniki i wspomnienia z róznych wydarzeń i epok, np. "I boję się snów" Wandy Półtawskiej, "Pamiętnik z getta warszawskiego" Mary Berg, "Ucieczka z Sobiboru" Tojwiego Blatta. Stronię raczej od thrillerów, ale mrożącą krew w żyłach literaturę w rodzaju ostatnio wymienionej chłonęłam swego czasu jak gąbka. Dziś też sięgam, choć czasem sama siebie pytam, po co. Ale jakoś mnie interesuje.
Pociągają mnie rózne duchowe rozważania w stylu Anthony'ego de Mello czy niedawno upolowanego Anselma Gruena, podobały mi się felietony Marii Szyszkowskiej. Z przyjemnością obcuję z elegancją Romy Ligockiej, choć raz mi kobita podpadła krytyką nauczycielki z nadwagą
Lubię też poezję, choć tej nie dawkuję sobie hurtowo i raczej nie posiadam jednego uwielbianego "po całości" autora. Ot, trafiam na wiersz i albo przemówi do mnie, albo przepłynie bez śladu. Mogę tu wymienić Rabindranatha Tagore, cudownego Juliana Tuwima, mądrego Staffa, zwięzłego, a jakże trafnego Sztaudyngera.
Kurrrrczę, mogę tak nawijać do północy!

Ja w tym tygodniu czytam Dana Browna i Manuelę Gretkowską - ostatnie książki. Czasem tak lubię: dwie książki  równolegle, najlepiej znacznie się różniące.

"Moje córki krowy" - film też swietny!

A pewnie!!!
Tym bardziej, że filmy jednak najczęściej bywają rozczarowaniem. Moje największe to chyba ekranizacja rewelacyjnego thrillera D. Lehane'a "Gdzie jesteś, Amando?".

To i ja z radością się przyłącze. Niestety wnie bardzo mogę się rozpisać to tylko nadmienię u mnie półki uginają się pod ciężarem książek o tematyce psychologicznej (te wiodą prym), duchowej (zaraz po tych pierwszych), kryminały ( głównie Agatha Christie a w zasadzie może prawie wszystkie), uwielbiana Chmielewska, porażający Paulo Cohelo, Amoz Oz, mistrzostwo w żonglowaniu słowem, iluzją a i czasem aluzją czyli mistrz słowotworstwa Karpowicz i jego "ości" i w zasadzie tak dalej i tym podobne. Książki są moim i pożywieniem i powietrzem. Chętnie uszczknę coś z Waszych przeżyć i zakosztuję tej strawy.

Też bardzo lubię, niezmiennie mnie bawi

Aktualnie czytam czwartą z kolei książkę z Joanną Chyłką.  Przyjemne.  Podobno powstaje serial.

A czyje to książki?