Niespełnienie - Netkobiety.pl

Obawiam się, że kolega miał nadzieję na coś więcej. Nie chciał nalegać, mając nadzieję, że coś się zmieni. I w porę się wycofał. Tłumacz sobie jak chcesz, ale w normalnej nomenklaturze to się nazywa "ciąża przenoszona".

Trudno cos poradzić skoro chcesz seksu a nie chcesz sie kochać. Jeśli masz dużo latek, to pewnie zdajesz sobie sprawę, że lepiej już nie będzie. WIek u kobiet robi swoje. Nie wspominająć już o bezczelnie wyuzdanej młodzierzy ktora szturmem kradnie uwagę mężczyzn.

Też tak myślę, ale z drugiej strony kategorycznie mu nie odmówiłam. Do końca byłam dość czuła, chciałam kontaktu fizycznego, chociażby czułego pogłaskania. On się odsunął. Nie do końca wiem co sobie myślał, nie chcąc się nawet przytulić bo "za chwilę wszystko może się zepsuć". Zresztą- temat rzeka ta relacja. Jestem w cholernej pułapce między "chcę by wrócił" a "nie chcę przez niego cierpieć". To nie jest też tak, że nie chcę seksu, ale chcę kogoś trochę poznać, a nie od razu wskakiwać mu do łóżka. Może żyję w wyidealizowanej wizji relacji damsko-męskich
I nie strasz mnie, błagam, tym starzeniem się. ;c Już teraz się stresuję, a nie mam jeszcze 25 lat. Nie chcę tylko chwytać się byle kogo z desperacji tylko na prawdę stworzyć szczęśliwy związek.

Ok, to postaram się rozjaśnić.
Nie ufałam mu do końca w sensie przyszłości. Z jednej strony gadał po dwóch miesiącach, że jestem mega wyjątkowa i mógłby ze mną spędzić życie- z drugiej nie miał dla mnie czasu, a moje emocje z tym związane bardzo go denerwowały. Sprzeczne sygnały. Chciałam poczuć się z nim bezpiecznie, pewnie, dopełnić to seksem, a nie na seksie oprzeć.
A co do zdania nr 2- jeszcze siedzi mi w głowie. Wiem, że jak to nie było udane to powinnam rzucić sprawę w kąt i iść dalej, ale jestem porąbana i ciągle o tym myślę (zwłaszcza, że był pierwszym do którego naprawdę coś poczułam). Najprościej w świecie- nie poznałam dotąd nikogo kto byłby dla mnie równie atrakcyjny jak on. I z nikim nie byłam tak blisko. Naturalnie więc, że gdy tylko nasunie mi się do głowy fantazja o głupim pocałunku to on tam jest.

Dzięki za słowa otuchy. Pocieszam się myślą (prawdziwą, czy też nie, ale przyjemną , że on naprawdę dużo stracił. Inna sprawa, że czarny kawałeczek mojej duszy skrycie marzy, żeby to do niego dotarło i poczuł żal w najczystszej postaci.
I serio, po twoich słowach wszelkie wątpliwości co do tego czy dobrze robiłam całkowicie zrywając kontakt rozwiały się. Mam nadzieję, że na jak najdłużej
Z głębi serducha pozdrawiam

No też jestem z "dobrego domu". Były miał dla mnie czas głównie późnymi wieczorami. Rodzice zwracali mi uwagę, że takie siedzenie do późnej nocy u chłopaka na tym etapie znajomości może być źle odbierane, zwłaszcza przez jego rodzinę. Nie za bardzo się tym przejmowałam- wiedziałam co robię i nie miałam sobie nic do zarzucenia. Ale denerwowało mnie, że nie może nigdy zorganizować dla mnie trochę czasu wcześniej. Zaczęły się spiny o to i o inne rzeczy więc spotkania się skończyły.
Zbliżenie z kochaną osobą to niesamowita sprawa i jestem pewna, że wobec odpowiedniej osoby nie będę mieć oporów. Teraz gdy myślę o byciu z mężczyzną to seks wydaje mi się bardzo istotną sprawą. To musi być naprawdę fantastyczne uczucie być przy kimś z kim można być tak blisko i mieć świadomość, że jest się pożądaną.
Póki co mogę tylko pomarzyć i czekać, aż na mojej drodze stanie ktoś wyjątkowy. Wszelkie znaki na niebie i ziemi wskazują, że byłemu nie zależało na mnie tak jak sądziłam. I trochę mi teraz głupio, że myślałam, że jest inaczej. No, ale bywa. Jeszcze będzie bolało, ale chyba w końcu przestanie.

Myślę o tym często. Jak z perspektywy czasu pewne rzeczy wydają mi się bzdurne. Nawet ta relacja, gdy staram się trzeźwo na nią spojrzeć wydaje mi się śmieszna. Tylko były też dobre momenty. Nigdy nikt nie spojrzał na mnie tak jak on wtedy pierwszy raz- no jakby skarb odkopał
Wiem, sentymentalne, babskie gadanie, ale nie będę nikogo oszukiwać- to było cudowne. Mam to do siebie, że jestem zbyt sentymentalna.
Z wątku na temat seksu zrobiło się łzawe wspominanie
Dziękuję za wsparcie, naprawdę jest mi lepiej gdy to czytam

Wymagam nieustannego przypominania sobie, że świat się nie kończy, a najbliższym nie chcę już bez końca truć

Ok, rozumiem punkt widzenia. Nigdy nie pomyślałam o tym, żeby wyłączyć negatywne myśli, a przecież to takie proste! Dzięki!
A tak serio to ocknęłam się nagle po latach, że seks jest ważny. Jak wcześniej tego nie zauważyłam? Bo byłam sama i nie miałam za bardzo jak się o tym dowiedzieć. Nie wiem, może to wychowanie jakie wyniosłam z domu- że seks tylko z osobą którą się kocha. Może też to, że nie będę się puszczać z przypadkowo poznanym facetem, nie wiedząc kto, używając tej pięknej metafory, siedział przy jego stole i w jakiej liczbie osób.
Nie wchodząc w szczegóły- masturbacja gdy się nawet nie ma własnego pokoju nie jest najlepszą opcją.
Poza tym będąc z tym jednym właśnie dowiedziałam się, o czym już wcześniej pisałam, że seks to dla mnie dopełnienie relacji, a nie jej zastąpienie. Z seksu chcę mieć też radość robienia przyjemności bliskiej osobie, widzenia pożądania, posiadania tego czegoś do czego nikt inny nie ma dostępu. Nie chciałabym przespać się z facetem, z którym bardzo krótko się spotykam, mając wątpliwości. Moje dziewictwo to nie skarb, którego będę strzec aż do ślubu, ale też nie brzemię, którego muszę się od razu pozbyć. Chcę podszytej uczuciem bliskości. Tyle.
Ostatecznie chyba moje nieszczęście musi wypływać ze względów światopoglądowych, a o nich chyba lepiej nie dyskutować.

Momencik- muszę to uporządkować. Jestem nieszczęśliwa z własnej winy bo nie miałam nigdy nikogo z kim uprawiałabym seks? Może wyjaśnię jedną kwestię- nie było seksu bo nie byłam wcześniej w związku. A być chciałam, ale z różnych względów wcześniej się nie udało. Za to też mnie pan szanowny nazwie ignorantką? Nazywanie tego co mnie spotyka rezultatami ignorancji trochę nie pasuje. Nawet nie dlatego, że mnie obraża, ale jedynym celem w życiu dziewczyny nie jest jak najszybsze rozdziewiczenie się. Choć dzisiaj różnie bywa.
Wydaje mi się całkiem logiczne, że póki nie poznałam bliskości z kimś to nie tęskniłam za nią, a nawet jeśli miałam związane z tym "dolegliwości" to nie mogłam być świadoma ich genezy.
O tym że jestem dziewicą było napisane w pierwszym poście. Tak samo o tym dlaczego nie ma żadnego pana X do poznania i dlaczego mnie to martwi. I nie mam 35 lat. Nie mam nawet 25.

Coś co wyciągnęłam z ostatniej relacji to nie dać się zwodzić, słuchać siebie i patrzeć na własne granice. Nabrałam trochę samoświadomości i pójdę z nią w świat. Dzięki za radę, już więcej nie dam się zdeptać.

Ale się zagożała dyskusja rozwinęła - ja tam z tym przygodnym seksem się tak nie rozpędzał bo jej się spodoba na tyle, że zmieni się jej punkt widzenia o 180st

Spokojnie, nie zrobię nigdy nic wbrew sobie

Obyś znalazła swojego jeźdźca na białym koniu, który straci dla Ciebie głowę i zrobi dla Ciebie wszystko w łóżku. I po wszystkim jeszcze pogłaska. Z całego serca życzę <3