Załamanie nerwowe .Brak pomocy niepełnosprawność. - Netkobiety.pl

Hej niski 1996
Porozmawiajmy.
Jakiej formy pomocy chciałbyś w życiu, a jakiej na forum?
Czego najbardziej Ci brakuje?

Z wcześniejszych wypowiedzi kojarzę, że mieszkasz na Śląsku. Ta aglomeracja jest dość dobrze skomunikowana więc powinieneś w pobliżu poszukać szkoły dla dorosłych. Dobrym rozwiązaniem może być Centrum Kształcenia Ustawicznego.

Centrum kształcenia ustawicznego (skrót CKU) − bezpłatna publiczna placówka (najczęściej zespół szkół) w polskim szkolnictwie, zwykle z wieloletnią tradycją, której zadaniem jest ustawiczne kształcenie osób dorosłych oraz umożliwienie im zdobycia zawodu.

Na Śląsku Centrum Kształcenia ustawicznego ma placówki w Katowicach, Gliwicach, Sosnowcu, Rudzie Sląskiej i zapewne w innych miastach jakaś forma bezpłatnej formy nauki dla dorosłych też jest.

W takiej szkole mógłbyś poznać innych ludzi, nawiązać znajomości a przede wszystkim zdobyć jakiś zawód.
W Urzędach Pracy też można uzyskać informację o organizowanych kursach pozwalających zdobyć jakieś uprawnienia, typu operator wózka widłowego. Czy byłeś tam kiedyś ? Masz jakieś doświadczenia odnośnie uzyskania skierowania na kurs?

Jeśli uważasz, że masz  poważne problemy z pracą z powodu swojej niepełnosprawności intelektualnej,  dobrze by było postarać się o orzeczenie o stopniu niepełnosprawności. W tym powinien pomóc Ci lekarz rodzinny i skierować do komisji, która może takie orzeczenie wydać.
Po uzyskaniu orzeczenia możesz się starać o zatrudnienie w zakładzie pracy chronionej albo na stanowisku, które jest zarezerwowane dla takich osób. Wtedy wymagania wobec pracownika są dopasowane do jego możliwości i dają mu  szansę  na zatrudnienie.
Potem przez Urząd Pracy możesz się starać o pracę na stanowisku pracy chronionej, oni z pewnością mają wykaz takich miejsc.
Zapytaj ich, czy mają jakieś kursy dla osób z orzeczoną niepełnosprawnością i postaraj się zrobić kurs, który da Ci kwalifikacje.

Rozumiem, że może być Ci trudno zmobilizować się do działania aby to wszystko zrobić, niemniej zachęcam Cię do stopniowego realizowania  planu, który sprawi, że dostaniesz pracę.  Wyjście z domu do pracy sprawi, że zaczniesz funkcjonować wśród ludzi, a widząc, że robisz postępy pomału zaczniesz budować pewność siebie i stawać się coraz bardziej samodzielny.

W jeden dzień na pewno wszystkiego nie dowiesz, więc bądź cierpliwy i działaj powoli a systematycznie.  Daj sobie czas aby na początek zgromadzić jak najwięcej informacji i wybrać dla siebie coś właściwego. Nie wstydź się pytać, bo mało kto dobrze orientuje się w tych przepisach. Gdybym  teraz miała komuś pomagać, to też bym o wszystko wypytywała w każdym miejscu. Dobrze by było, gdyby ktoś z rodziny albo znajomych/sąsiadów pomógł Ci to załatwiać.

Wierzę Ci, że trudno jest się utrzymać samodzielnie przy niewielkich dochodach. No cóż, sytuacja osób podobnych do Ciebie nie jest łatwa. Bardzo dobrze, że pracujesz. Jeśli praca nie spełnia Twoich oczekiwań szukaj innej nie rzucając dotychczasowej. Wszyscy szukają coraz lepszej pracy, więc w Twoim przypadku może być podobnie

Odniosę się jeszcze do tego fragmentu :

Ludzie patrzyli na mnie na dziwaka i debila .

Na pewno nie wszyscy ludzie Jakaś część osób może uważać Cię za dziwaka, za to inni, bardziej naturalni i wyrozumiali, z pewnością traktowali normalnie.
Czasem osoby niepełnosprawne są przeczulone na punkcie odbioru  przez innych.
Przyznam Ci się, że czasem sama mam problem jak się zachować wobec takich osób . Z  jednej strony nie chcę być posądzona, że się gapię jak na jakiegoś dziwaka,  a z drugiej obawiam się, że ktoś pomyśli, że nie chcę ich widzieć, odwracam się od nich. Nigdy nie wiemy jak nasze zachowanie zostanie zinterpretowane nawet gdy mamy najlepsze intencje. Staraj się myśleć pozytywnie, bo naprawdę większość ludzi jest życzliwa i chce być pomocna

Długo się zastanawiałam co mogłabym Ci napisać, abyś zmienił zdanie o ludziach w Twojego otoczenia

Pamiętam jak przyszedłeś na forum i rozpętała się lekka burza na temat Twojego wzrostu. Gdy napisałeś że jesteś niski a masz 177cm,  ludzie Ci pisali, że wprowadzasz ich w błąd, bo to wzrost wysoki. Można się o to sprzeczać do śmierci i każdy będzie się trzymał swojego zdania.
Dla mnie też 177 cm to wysoki wzrost, ale to dla Ciebie może nie mieć żadnego znaczenia i nadal będziesz czuł się niski.
Zmierzam do tego, że tego typu oceny opierają się na skali porównawczej. Dla każdego ta skala może być inna, dlatego nasze  oceny są subiektywne.

Jakimi cechami musiałaby się odznaczać osoba abyś uznał ją za życzliwą, wyrozumiałą albo naturalną?
Odpowiedź na to pytanie pokaże  Twoją skalę.

Z mojego doświadczenia wynika, że większość ludzi stara się być miła w kontaktach. Mam na myśli  ludzi w życiu realnym, bo w internecie ludzie zachowują się przedziwnie i tego nie trzeba traktować zbyt poważnie. Gdy zwrócić się  pomoc większość reaguje pozytywnie, nawet jeśli nie zawsze są w stanie nam pomóc. Często służą informacjami gdy ich o coś pytać, są wyrozumiali gdy przeprosimy za błąd itp.

Ja od ludzi życzliwych nie oczekuję zaangażowania w moje życie, bo większość po prostu nie ma na to ani czasu ani możliwości. Żyją swoim życiem, mają swoje obowiązki, problemy, zmartwienia i radości. Mają swoje rodziny i znajomych którymi się zajmują, opiekują, bawią się z nimi. Dbają o siebie nawzajem, są dla siebie dobrzy, życzliwi, wyrozumiali.

W pracy ludzie są skoncentrowani na swoich zadaniach i obowiązkach. Przyszli tutaj w określonym celu - zarobić pieniądze. Wobec innych  są nastawieni życzliwie a mimo to niekoniecznie nawiązują bliższe relacje.

Nie wiem co wpływa na Twoją ocenę ludzi, skąd Twoje wnioski, że nie spotkałeś żadnego życzliwego człowieka.
Moim zdaniem Twój stan załamania nerwowego może sprawiać, że widzisz wszytko w czarnych barwach. To jest o tyle niedobre dla Ciebie, że widzisz świat jako środowisko wrogie i z tego powodu  jeszcze bardziej zamykasz się w sobie, izolujesz od ludzi, skutkiem czego  złamujesz się  jeszcze bardziej.To zaklęty krąg.

Dla własnego dobra postaraj się widzieć jak najwięcej dobrych spraw w swoim życiu i otoczeniu. Dostrzegaj rzeczy, za które możesz być wdzięczny. Pielęgnowanie uczucia wdzięczności  do dobry sposób aby zmienić swoją  opinię o otaczającym świecie i ludziach,  zmienić perspektywę i  poczuć się lepiej.

JuliaUK33 napisał/a:

Agnes76 napisał/a:

Długo się zastanawiałam co mogłabym Ci napisać, abyś zmienił zdanie o ludziach w Twojego otoczenia

Pamiętam jak przyszedłeś na forum i rozpętała się lekka burza na temat Twojego wzrostu. Gdy napisałeś że jesteś niski a masz 177cm,  ludzie Ci pisali, że wprowadzasz ich w błąd, bo to wzrost wysoki. Można się o to sprzeczać do śmierci i każdy będzie się trzymał swojego zdania.
Dla mnie też 177 cm to wysoki wzrost, ale to dla Ciebie może nie mieć żadnego znaczenia i nadal będziesz czuł się niski.
Zmierzam do tego, że tego typu oceny opierają się na skali porównawczej. Dla każdego ta skala może być inna, dlatego nasze  oceny są subiektywne.

Jakimi cechami musiałaby się odznaczać osoba abyś uznał ją za życzliwą, wyrozumiałą albo naturalną?
Odpowiedź na to pytanie pokaże  Twoją skalę.

Z mojego doświadczenia wynika, że większość ludzi stara się być miła w kontaktach. Mam na myśli  ludzi w życiu realnym, bo w internecie ludzie zachowują się przedziwnie i tego nie trzeba traktować zbyt poważnie. Gdy zwrócić się  pomoc większość reaguje pozytywnie, nawet jeśli nie zawsze są w stanie nam pomóc. Często służą informacjami gdy ich o coś pytać, są wyrozumiali gdy przeprosimy za błąd itp.

Ja od ludzi życzliwych nie oczekuję zaangażowania w moje życie, bo większość po prostu nie ma na to ani czasu ani możliwości. Żyją swoim życiem, mają swoje obowiązki, problemy, zmartwienia i radości. Mają swoje rodziny i znajomych którymi się zajmują, opiekują, bawią się z nimi. Dbają o siebie nawzajem, są dla siebie dobrzy, życzliwi, wyrozumiali.

W pracy ludzie są skoncentrowani na swoich zadaniach i obowiązkach. Przyszli tutaj w określonym celu - zarobić pieniądze. Wobec innych  są nastawieni życzliwie a mimo to niekoniecznie nawiązują bliższe relacje.

Nie wiem co wpływa na Twoją ocenę ludzi, skąd Twoje wnioski, że nie spotkałeś żadnego życzliwego człowieka.
Moim zdaniem Twój stan załamania nerwowego może sprawiać, że widzisz wszytko w czarnych barwach. To jest o tyle niedobre dla Ciebie, że widzisz świat jako środowisko wrogie i z tego powodu  jeszcze bardziej zamykasz się w sobie, izolujesz od ludzi, skutkiem czego  złamujesz się  jeszcze bardziej.To zaklęty krąg.

Dla własnego dobra postaraj się widzieć jak najwięcej dobrych spraw w swoim życiu i otoczeniu. Dostrzegaj rzeczy, za które możesz być wdzięczny. Pielęgnowanie uczucia wdzięczności  do dobry sposób aby zmienić swoją  opinię o otaczającym świecie i ludziach,  zmienić perspektywę i  poczuć się lepiej.

Dokladnie jak ktos pisze "ze ma niski wzrost" to sobie wyobrazam, ze ma 150 w kapeluszu" 177 cm to nie jest niski wzrost ja bym.sie chetnie z nim zamienila i niech sobie zabiera moje nijakie 165 cm

 
Ludzie z mojego otoczenia mnie skreśli.Jestem na marginesie społecznym .Przecież nie nadaje się do społeczeństwa z powodu upośledzenia umysłowego oraz autyzmu.Nikt nie będzie chciał się zadawać z osobą która jest ułomna umysłowo .
Widzę że wcale nie rozumiesz problemu .

 
Ludzie z mojego otoczenia mnie skreśli.Jestem na marginesie społecznym .Przecież nie nadaje się do społeczeństwa z powodu upośledzenia umysłowego oraz autyzmu.Nikt nie będzie chciał się zadawać z osobą która jest ułomna umysłowo .
Widzę że wcale nie rozumiesz problemu .

niski1996 napisał/a:

 
Ludzie z mojego otoczenia mnie skreśli.Jestem na marginesie społecznym .Przecież nie nadaje się do społeczeństwa z powodu upośledzenia umysłowego oraz autyzmu.Nikt nie będzie chciał się zadawać z osobą która jest ułomna umysłowo .
Widzę że wcale nie rozumiesz problemu .

Mam znajomych z Aspergerem, także nie jest to prawda., że ludzie z zaburzeniami ze spektrum autyzmu są na marginesie społecznym.

Agnes76 napisał/a:

Długo się zastanawiałam co mogłabym Ci napisać, abyś zmienił zdanie o ludziach w Twojego otoczenia

Pamiętam jak przyszedłeś na forum i rozpętała się lekka burza na temat Twojego wzrostu. Gdy napisałeś że jesteś niski a masz 177cm,  ludzie Ci pisali, że wprowadzasz ich w błąd, bo to wzrost wysoki. Można się o to sprzeczać do śmierci i każdy będzie się trzymał swojego zdania.
Dla mnie też 177 cm to wysoki wzrost, ale to dla Ciebie może nie mieć żadnego znaczenia i nadal będziesz czuł się niski.
Zmierzam do tego, że tego typu oceny opierają się na skali porównawczej. Dla każdego ta skala może być inna, dlatego nasze  oceny są subiektywne.

Jakimi cechami musiałaby się odznaczać osoba abyś uznał ją za życzliwą, wyrozumiałą albo naturalną?
Odpowiedź na to pytanie pokaże  Twoją skalę.

Z mojego doświadczenia wynika, że większość ludzi stara się być miła w kontaktach. Mam na myśli  ludzi w życiu realnym, bo w internecie ludzie zachowują się przedziwnie i tego nie trzeba traktować zbyt poważnie. Gdy zwrócić się  pomoc większość reaguje pozytywnie, nawet jeśli nie zawsze są w stanie nam pomóc. Często służą informacjami gdy ich o coś pytać, są wyrozumiali gdy przeprosimy za błąd itp.

Ja od ludzi życzliwych nie oczekuję zaangażowania w moje życie, bo większość po prostu nie ma na to ani czasu ani możliwości. Żyją swoim życiem, mają swoje obowiązki, problemy, zmartwienia i radości. Mają swoje rodziny i znajomych którymi się zajmują, opiekują, bawią się z nimi. Dbają o siebie nawzajem, są dla siebie dobrzy, życzliwi, wyrozumiali.

W pracy ludzie są skoncentrowani na swoich zadaniach i obowiązkach. Przyszli tutaj w określonym celu - zarobić pieniądze. Wobec innych  są nastawieni życzliwie a mimo to niekoniecznie nawiązują bliższe relacje.

Nie wiem co wpływa na Twoją ocenę ludzi, skąd Twoje wnioski, że nie spotkałeś żadnego życzliwego człowieka.
Moim zdaniem Twój stan załamania nerwowego może sprawiać, że widzisz wszytko w czarnych barwach. To jest o tyle niedobre dla Ciebie, że widzisz świat jako środowisko wrogie i z tego powodu  jeszcze bardziej zamykasz się w sobie, izolujesz od ludzi, skutkiem czego  złamujesz się  jeszcze bardziej.To zaklęty krąg.

Dla własnego dobra postaraj się widzieć jak najwięcej dobrych spraw w swoim życiu i otoczeniu. Dostrzegaj rzeczy, za które możesz być wdzięczny. Pielęgnowanie uczucia wdzięczności  do dobry sposób aby zmienić swoją  opinię o otaczającym świecie i ludziach,  zmienić perspektywę i  poczuć się lepiej.

Ludzie z mojego otoczenia mnie skreśli.Jestem na marginesie społecznym .Przecież nie nadaje się do społeczeństwa z powodu upośledzenia umysłowego oraz autyzmu.Nikt nie będzie chciał się zadawać z osobą która jest ułomna umysłowo .
Widzę że wcale nie rozumiesz problemu .

Niesamowita jak ból zęba napisał/a:

To autystyk, on nie czyta między wierszami, nie odczytuje emocji, nie widzi życzliwości, która dla nas jest widoczna.

Nie widzi życzliwości, ale nieżyczliwość już tak? Naprawdę to tak działa? Poważnie pytam, nie ma w tym cienia złośliwości ani ironii.