NERWICA LEKOWA MNIE WYKONCZY:( - Netkobiety.pl

Proponuję pójść do innego lekarza (nie bierz i nie odstawiaj leków na własną rękę, to może Ci bardziej zaszkodzić). Wiele leków może na początku sprawiać, że będziesz czuła się gorzej, ale po kilku dniach/tygodniach te skutki uboczne najczęściej mijają. Lekarz powinien rozwiać Twoje wątpliwości i wytłumaczyć Ci zasadę działania każdego z leków, które bierzesz.

Według mnie niezbędna także jest wizyta u psychologa, który pomoże zgłębić przyczynę Twoich dolegliwości, a także może podsunąć Ci sposoby na radzenie sobie z atakami lęku.

Dziekuje Wam za odpowiedz na mojego posta dzis o 18 ide do wczesniejszej lekarki prywatnie.Moja glupota byla zmiana lekarza.Dzisiaj znowu dostalam ataku przy obieraniu ziemniaków na obiad.Zaczeło  mnie mulic za chwile zawroty glowy i słabo.Poszłam zmierzyc cisnienie juz mi podskoczyło puls tez sie zwiększył.Kurcze to normalnie masakra.Z wesołej dziewczyny staje sie jakims jednym wilkim dołem:(:(.Ciagle obsesyjnie mysle kiedy mnie to złapie,zaraz musze wziąść Afobam wtedy mnie puszcza , ale tez nie chce uzalezniac sie od leków.Chce wrocic do dawnego zycia , zajmowac sie moimi dziecmi , mężem który wykazuje mi wiele wyrozumiałości.Nie zycze taj choroby nawet najgorszemu wrogowi.Pozdrawiam

Hej Skomplikowana u mnie to nie takie proste.Mam Validol ale on na mnie nie dzialał:(Lekarka kazala odstawic mi Parogen i Spamilan wracam do Lerivonu,Afobam doraznie i dołozyła mi Propranolol na dusznosci i jest takze na nerwice.Jestem tak strasznie juz tym wszystkim zmeczona ze masakra:(.W piatek mam 2 wizyte u psychologa.Pozdrawiam

No i dzis znowu sie zaczęło, tylko wyszłam na dwór złapały mnie okropne dusznosci.Myślałam ze sie udusze.Szybko wróciłam do domu i zarzyła afobam.Próbuje sie uspokoic..Mam 100 mysli na minute.A moze to od czegoś innego?Tylko z tym ze nic mnie nie boli.Tarczyce mam unormowaną.Trójglicerydy w normie,wynik LH w normie,lekko podwyzszony cholesterol.Kurcze szukam przyczyny tych ataków.Nie wiem poszłam bym do ogólnego ale nie wiem jakie wyniki jeszce mogę zrobic,babka patrzy na mnie jak na wariata juz.No troszke sie wygadałam:)

Zuwazyłam brak apetytu,mąż dziś stwierdził ze robie sie blada i przestałam sie usmiechać.Jestem tym szystkim bardzo zmeczona:(.Duszności mam w sumie cały czas to znaczy ciezko mie sie oddycha ciagle o tym mysle.Analizuje wyniki ktore zrobilam a sa to w kierunku chorób miazdzycowych,watrobowych,ekg i wszystko jest w normie.Teraz po Afobamie duszność tak jakby mi minęła.Ale truje sama jestem zla na siebie.pozdraw.aha problemów ze snem nie mam w nocy jest w porzadku nie mam dusznosci ,ani zadnych ataków.

dziekuje bardzo za porady.Bardzo mi one pomagaja.Mi akurat serce nie wariuje tylko ciezko mi sie oddycha.Fakt przy ataku cisnienie skacze.Najgorsze jest to ze czuje ze wycofuje sie z zycia:(.Zyje tylko atakami a one zamiast sie zmniejszac trzymaja coraz dluzej.Dzisiaj np.od godz 12 ciagle mnie trzymaja dusznosci,wewnetrzne napiecie i niepokoj,mimo ze zazyłam rano poł propanolu 10ml(lekarka kazała całą ale bałam sie) i dwa razy po pół Afobamu. Na noc mam zarzyc Lerivon 30(brałam miesiac były tylko duszności ale z głupoty przerwałam go na 4 dni).A jak dlugo ty sie leczyłaś i czy tez miałaś taką jazde.Czasami zastanawiam sie czy to moze coś innego niez nerwica ale nie wiem ajkie badania zrobic jeszcze

Wszysto to o czym piszecie jest prawda,ale niestety wdrozyc to w zycie jest bardzo trudno:(.Dusznosci ktore sa na kazdym kroku,ida za toba jak cien,nie wisz kiedy ta zaraza bedzie mocniejsza kiedy slabsza.Straszne:(,ale dziekuje wszystkim za dobre rady,korzystam z nich:)mam nadzieje ze w koncu bedzie dzien jak obudze sie a swiat zanowu bedzie piekny dla mnie dla moich cudownych dzieci i wspaniałego meza:)

Kochane jestescie :*.Dziekuje za wsparcie:)

Kochana ,moze zaczniemy jakos korespondowac ,we dwie zawsze razniej , a ztego co piszesz to masz nerwice lekowa jak nic.Wiele razy wychodzilam z domu i musialam wracac po lek bo myslalam ze mi pomoze.Bralam wiele lekow ,zreszta biore do dzis dnia.Stany ktore opisujesz sa mi tak bardzo znane ze w pewnym momencie pomyslalm ze piszesz o mnie. U mnie najgorsze jest to ze ja chce pokazac wszystkim jaka jestem silna a tak naprawde w mojej glowie kolacza sie mysli ze juz mam dosc tej choroby ,w sumie od 7 lat jestem inwalidka ,wszystkiego sie boje.Bezpiecznie czuje sie tylko w domu i gdy mam pewnosc ze w zasiegu reki sa leki.  Wiele razy myslalam zeby to sie juz skonczylo i gdybym umarla to .... ,tylko moja corka... co z nia kiedy ja sie poddam? A od kilku dni doszla mi depresja , moja najlepsza przyjaciolka okazala sie wredna s.....Mam juz dosc i mojej choroby i zycia.... Mozemy sobie nawzajem pomoc,bo nikt kto nie jest na to scierw... chory ,tego nie zrozumie....Powodzenia kochana!

Co do Twoich zdan kochana to zastanawiam sie jaki zwiazek jest miedzy ta choroba a wspanialym zyciem rodzinnym(dziecmi,mezem) Ja przeciez tez mam wspaniala corke ,cudownego meza,tak jak Ty.Czasami mysle ze mam teraz za dobrze w porownaniu z tym co przezylam w dziecinstwie i moze to kara .... Chcialabym cofnac sie latami kiedy bylam zdrowa ,w sumie mozna powiedziec ze tesknie sama za soba....

Kaja ma rację.
Owszem to nie jest proste, ale chodzi tutaj o to, aby starac się coś zrobic z tymi lękami . Jeżeli będziemy myślec o tym na każdym kroku i oprócz tego doszukiwac się coraz to innych objawów w sobie samej to oczywiste ,że wszystkie utożsamione choroby będą nam pasowały. To tylko pogłębi ten beznadziejny stan.
Uważam podobnie jak Kaja ,iż rozsądnym wyjściem będzie tutaj terapia i praca nad sobą. Nikt nie powiedział,że będzie łatwo ,to trudne ,ale jeśli chcemy coś zmienic to starajmy się znalesc w sobie siłę, aby pokonac wszelkie przeciwności.

Dobrze napisalas ,mi pani doktor jeszcze dodala nauczyc sie w razie ataku "liczenia w kwadracie wraz z oddychaniem" tylko ze dostalam atak u niej w gabinecie i nawet ta metoda nie byla pomocna ,atak byl ja sie uspokoilam po jakims czasie a pani doktor stwierdzial ze ta metoda nie bedzie dla mnie , reasumujac -albo ma sie zaawansowana nerwice lekowa dodajac  albo lekka z ktora ja gdyby mozna bylo chcialabym dzis zyc...

bulineczka przeczytałam jakie masz objawy, ja natomiast Ci podpowiem że możesz być chora na tarczycę....zrób sobie badanie hormonów TSH ft3 i ft4 i najważniejsze USG tarczycy, bo wyniki możesz mieć dobre hormonów ale możesz mieć guzy na tarczycy.....takie objawy jak masz bardzo często świadczą o chorej tarczycy.....bardziej nadczynności, wg. mnie coś musisz mieć z tarczycą....a chudniesz lub tyjesz? bo przy niedoczynności się tyje a nadczynności chudnie, możesz mieć rozregulowaną całą gospodarkę hormonalną, dlatego możesz mieć te lęki, wystarczy jak będziesz brała hormony i wszystko przejdzie.....zrób usg tarczycy ale nie szyi a tarczycy....dziwne że psychiatra nie skierował Cie na badanie tarczycy, wiem że na Zachodzie przy takich objawach psychiatrzy najpierw wykluczają chorą tarczyce...i wierzę Ci że możesz się tak źle czuć, bo przy chorej tarczycy gdy się nie bierze odpowiedniej dawki hormonów co dziennie, można nawet kopnąć w kalendarz, idź zrób usg tarczycy...

Jesteś tak bardzo skupiona na sobie, że nie jesteś w stanie nawet czytać ze zrozumieniem...Miałam nerwicę, miałam ataki, a jeden z nich spowodował utratę wzroku...Rozumiesz, czy dalej będziesz pieprzyć, że co wy tam wiecie, co wy tam przeżyłyście..ależ z Ciebie ignorantka.
Twoje cierpienie przesłoniło Ci wszystko...
Skoro piszesz, że chętnie wypróbowałabyś nasze rady- dlaczego tego nie robisz ?? Ok, może nie każda odniesie skutek, ale może spróbuj inną ?? Ale co ja tam wiem...
Nigdzie nie napisałam, żebyś zapomniała...kolejny dowód na to, że czytasz wybiórczo. A skoro Twój psycholog (tak w ogóle to psycholog nie prowadzi terapii, chyba, że tam gdzie mieszkasz jest inaczej, nie wiem) daje Ci rady tego typu i poleca spacer jako metodę leczenia terapii, no to wybacz, ale kiepski z niego lekarz...
Powtórzę raz jeszcze- moje WIELOLETNIE doświadczenie z tą chorobą upoważnia mnie do tego, by poradzić osobie chorej- farmakoterapia plus terapia.
Poczytaj też wątki dziewczyn, które wyzdrowiały i tak jak ktoś tu już napisał- nerwica jest do wyleczenia !

Ponosi mnie, gdy nie jestem słyszana, stąd moja reakcja.  Atak na Twoją osobę nie był moim zamiarem, jeśli Cię uraziłam przepraszam.

Witam,
Przeczytałam większosc Waszych postów,by zobaczyc jak sobie radzicie kobiety z tą nerwicą LEKOWĄ"Ja również,się z nią borykam od kilku lat i mimo,ze byłam u wielu lekarzy,neurologa az 15 lat chodziłam,bo tez z powodu dyskopati kręgosłupa i napięcia mięsni,oprócz nastawiania kręgów czasami blokad,przepisywał mi leki rozluzniające mięsnie.Byłam tez w szpitalu z powodu choroby wrzodowej,to wezwali na konsultacje do mnie psychiatrę i pierwsze co mnie zapytal,to czy miesiączkuję i czy mam zdrową tarczycę.Mój neurolog zamknął gabinet 2 lata temu,a w mojej miejscowosci nie ma innego ,ktory by kręgi nastawiał,na leki przeciwzapalne mam uczulenie,więc mój lekarz rodzinny przepisuje mi leki te rozluzniające i jednoczesnie przeciwlękowe a takze pomagające w nadczynnosci tarczycy.Ja mam chorobę tarczycy HASHIMOTTO z autoagresji oraz nadczynnosc graves basedowa i czasami mój wynik z tarczycy jest zly,ale endokrynolog mi zadnych leków przez 13 lat nie przepisywał.Wogóle 2 lata temu zachorowałam na HIPOTERMIĘ mam 34 st.temp.ciała,ze nie mam nawet siły chodzic.Kiedy o tym powiedziałam endokrynologowi nic nie powiedział.Wiem,ze musze unikac wysiłku fiz.oraz pocenia się i odziezy z bawelny,która po spoceniu wychładza organizm.Byłam kiedys u psychiatry przepisał mi SEROXAT lek na depresję lękową,to mi tak spadlo zelazo we krwi,ze miałam transfuzję.Wogóle powiem,ze przy anemi jest człowiekowi duszno,moze miec lęki,kołatania seca,więc lepiej wykonac nie tylko morfologię,gdyz ja miałam dobrą w miarę ale przy normie zelaza 50 ja miałam tylko 15.Więc dziewczyny,które mają lęki,dusznosci,kołatanie serca niech zrobią badanie poziomu zelaza we krwi oraz hematokrytu to akurat w morfologi jest zaznaczone,jesli jest go ponizej normy to anemia murowana.Ja całe zycie mam problemy z przyswajaniem zelaza,anemią to wiem.Wogóle to choruję na astmę,na kammicę nerek,na serce mam niedomykalnosc zastawki z falą zwrotną,mam fibriomialgię,dyskopatię.Do tego zyję w okropnym stresie,mąz ze mną nie rozmawia,traktuje mnie jak powietrze,siostry 2 się mnie wyrzekły,gdyz podupadłam na zdrowiu i to po smierci matki 4 lata temu.Mimo,ze innym zawsze słuzyłam pomocą,mimo,chorób od 2 lat nikt nawet o mnie nie pamięta.Jak byłam fizycznie sprawna,to przychodzili po pomoc radę,a teraz nie utrzymują ze mną kontaktów.W tym roku szukałając cos o tej hipotermii 2 panie zaproponowały mi znajomosc emailową.Jedna mnie oszukała,najpierw wykorzystała moją wrazliwosc oczywiscie a potem po kilku tyg,przestała pisac.Wczoraj druga pani,napisala mi po 2 m-cach naszych kontaktów,ze nie szuka przyjaciółki a ze mną tylko pisała,bym jej dawała rady.Nie Ja lecz te panie mi proponowały znajomosc i ta wczoraj tak mnie potraktowała,pisała,ze nie chce obciązac przyjaciól problemami ze zdrowiem tylko mnie dobijała,chcąc bym szukała porad i jej doradzała.Nawet załozyła katalog,w którym moje rady zapisywała.Napisała mi,ze byłam jej potrzebna do udzielkania tylko rad a nie przyjazni.Az się popłakałam,gdyz uwazam,ze przyjazn,nie polega na tylko dawaniu rad!Wiem,ze choruję,ze mam problemy rodzinne,ze nie mam nikogo z kim mogłabym porozmawiac.Tylko listonosz do mnie zagląda no i mam pieska adoptowałam w tamtym roku,bo kocham zwierzęta,ludzi i im pomagac i zawsze mam zapłate za okazałe serce,Nie wiem czy to pech,czy ludzie są tacy nieczuli potrafią tylko wykorzystywac innych!Przykro tak zyc samotnie w jednym pokoju,gdzie tylko jest komputer i telewizor  a nie ma kogos by zamienic kilka slów.Mnie choroby tak ograniczyły,ze nie mogę dłuzej utrzymac się w pionizacji,więc zrzadko wychodzę a jesli juz tylko wkoło bloku.Niestety hipotermie mam latem większa 33 st.więc jak mam miec siły chodzic.Rodzina mnie uwaza za wariatkę,mąz tez bo woli rozmawiac w lesie z nieznajomymi a ja w sobie to wszystko gryzę i to mnie dobija a potem odczuwam ciągły niepokój.Serce mi kolocze na okrągło,ze bez leków przeciwlękowych nie potrafię funcjonowac.Jestem od nich uzalezniona,ale mam tyle chorób,ze same bóle powodują,ze wszystko mi szwankuje,nawet mam nietolerację glukozy.Nie wiem,jak mam dalej zyc,skoro nikogo nie obchodzi czy zyję,nawet męza,poprostu dla nikogo nie jestem wazna,a w zyciu przeszłam bardzo wiele dziecinstwo była przemoc psychiczna,byłam tez molestowana przez dziadka,potem męza alkocholika,pózniej przez siostry i matkę wykorzystywana i tylko słuzącą,teraz powietrzem jestem tylko dla męza.Chyba tylko mojemu pieskowi na mnie zalezy,gdyz za mną az piszczy,wszędzie chodzi nawet do toalety,wylizuje mi dlonie!Przykre jest to moje zycie i nie wiem ile jeszcze wytrzymam tak samotnie w 4 scianach zyc,poprostu niewiem!Miałam terapie z psycholog,to usłyszałam tylko,ze jestem silna psychicznie ale nie fizycznie,i powinnam się rozejsc z męzem.Niestety nie miałabym za co zyc,bo renty na same opłaty by mi brakło.Więc pozostaje mi poprostu cierpienie i samotnosc!Własnie przez tą samotnosc odrzucenie przez ludzi,wykorzystanie mnie przez innych i zostawienie samej bez wsparcia  popadłam w tę nerwicę lękowa i nie wiem co robic dalej,ja zyc na tyle by móc choc spacerowac i zobaczyc trochę swiata!A walidol kiedys mi pomagał ale mam uczulenie na miętę,więc nie mogę go zazywac tak jak uzywac niczego co ma mentol.Nawet pasty do zębów kupuję owocowe i czesto dla dzieci,bo na zioła trawy i chwasty tez mam uczulenie!Wogóle laryngolog dziwił,się ze jeszcze zyje i oddycham po testach alergicznych!pozdrawiam wszystkich nerwusów i zyczę zdrowia;)

ja też choruje na nerwicę lękową.chodziłam po wielu lekarzach, każdy wymyślał coś innego. aż w końcu lekarz ogólny przepisał mi Pramolan 50mg i teraz czuje się jak nowo narodzona. biore go od roku. duszności, zawroty głowy, wymioty, niczym nie uzasadnione kołatanie serca i ten ciągły strach przed śmiercią ustały. wiadomo, że czasem coś się dzieje,ale to słabe ataki lęków. powodzenia

Terapia też nie zawsze zlikwiduje przyczyny. Obecnie panuje chyba moda na psychoterapię i chyba zbyt pochlebna teoria na jej temat jest rozpowszechniana. Niestety, nie jest to panaceum na wszelkie bolączki i to nie tylko moje zdanie.

Może i nie zawsze terapia pomoże, ale wg mnie warto próbować i warto walczyć o siebie.