Co teraz czytacie? - Netkobiety.pl

Autor książki nazywa się Jan Ali. Coś mi mówi, że warto zapamiętać to nazwisko :-) Książkę już zamówiłam i czekam na kuriera. A potem najprzyjemniejsze czyli czytanie :-)

Myślę, że to się dzieje teraz tylko jeszcze w nie dla wszystkich zauważalnym stopniu, niestety... Ale myślę też, że to kwestia świadomości tego co się dzieje wokół, młodzież mało się interesuje polityką, a szkoda, bo polityka mocno interesuje się nimi...

No właśnie dlatego warto przeczytac "Zamach". Z tej książki każdy powinien wyciągnąć jakieś wnioski - zwłaszcza politycy i duchowni. Bo jeśli nasza polityka będzie wyglądała tak jak teraz i to będzie dalej eskalować, to ja się nie zdziwię jak za kilka lat będziemy tu mieć podobny scenariusz jak w książce. Choć oby nigdy nie!

Ja teraz czytam "Obserwacje" J.Harris i najnowszy komiks "Sisters".

Kupiłam kilka zaległych Thorgali i najnowszy Kajko i Kokosz, a z powieści, to Księga wieszczb.

Za namową córki zaczęłam czytać HP.
Oprócz tego czytam Telefrenię Redlińskiego

A masz jakiś powód by się tak męczyć?
Ja po prostu zostawiam książkę,przez którą nie mogę przebrnąć.Czytanie traktuję jak przyjemność a nie mękę

Jeśli polubiłaś Eco-to obowiązkowo przeczytaj "Zapiski na pudełku od zapałek".Na 100% Ci się spodobają.

Ja mam jeden ulubiony gatunek fantasty I aktualnie czytam książkę "Blask Nocy" - A. Cremer, i e booka "Niebezpieczne złudzenie" - K. Garcia, M. Stohl. Oczywiście czytam też romanse i czasami kryminały Jak ktoś byłby chętny pogadać o wspólnym hobby, zapraszam

Narnia  - ale nie polecam
I "Pomniejsze bóstwa" Pratchetta - wprost genialna satyra na rózne religie, filozofie i wiarę w ogóle!

PS. Tak, czytam po kilka książek równocześnie

Warto byłoby zaznaczyć,że nie sa to Twoje słowa i podać źródło.Nieładnie kraść czyjeś teksty.

Mam ochote napisac cos o moich lekturach - ale z porzadnym uzasadnieniem. Warto czy nie warto.

Jacek Komuda "Hubal". Nie warto. Ksiazka niby drobiazgowo udokumentowana. Ale to pozor. To tylko literacka fikcja "przyklejona" do rzeczywistych ludzi i wydarzen. Autorskie widzimisie. A jaka byla prawda - tego juz sie nie dowiemy.
Rodziny wspomnianych ossob powinny wytoczyc proces autorowi. Chocby rodzina kaprala Glowacza "Lisa". Albo marginalna, ale prawdziwa rodzina Karczmarczykow.
Interesowalam sie tym tematem, znalam wiele z  Hubalczykow. I nie przypuszczalam ze ktos kiedys takiego gniota napisze. 
Ksiazke przeczytalam z mapami googla. Okolice znam. Tyle ze jezeli autor zmysla w tematach ze tak powiem ludzkich, psychologicznych czy obyczajowych to i rekonstrukcji ruchow Oddzialu nie uznaje za wiarygodna.
Autor kreuje sie na spadkobierce tradycji kawaleryjskiej a nie rozumie podstawowych rzeczy. Oddzial mial problem z uzyskaniem odpowiednich koni. Kon kawaleryjski nie sluzy do walki - wraz z udoskonaleniem broni palnej atak kawalerii stal sie anachroniczny. Sluza do szybkiego przerzucania wojska, i na kiepskich przedwojennych drogach sprawdzaly sie znakomicie.
Konie musza byc w odpowiednim wieku, odpowiedniego wzrostu, o bezblednej anatomii. A ze kon zjada pasze z 1  hektara - w biednych polskich wsiach to bylo zwierze luksusowe.
Za to byl nadmiar ochotnikow, zwlaszcza nieprzeszkolonych. Wiec informacja ze Hubal mial do swojej dyspozycji trzy czy cztery konie to wierutna bzdura. Do tego "cudowny" samoodradzajacy sie kon...

Simmons Dan "Terror". Tak, ten Terror. Znowu fikcja literacka wykorzystujaca prawdziwe zdarzenia i prawdziwych ludzi. Co prawda nie doczytalam. Gdy strasznie straszny lodowy potwor wstal z lodu zaczelam sie smiac i skonczylam czytanie. W takim razie autor moze wskrzesic Franklina, lady Franklin ozenic z Che Guevara, a Erebusa zastapic Sokolem Millenium.. Siostra doczytala, przytomnie zauwazajac ze smierc z glodu, zimna i olowicy jest znacznie gorsza niz pozarcie przez strasznie straszne monstrum. Mozna bylo zrobic swietny psychologiczny thriller. Ale nie, musial byc cudowny, potworny potwor. Tak jak w poprzedniej ksiazce cudowny kon.

Jessie Burton "The Miniaturist". Wyjatkowo w wersji papierowej, bo siostra mi przyslala i pili strasznie zebym wyrazila opinie. Na razie czytam. Wyglada ciekawie, choc czytadlo. Napisze jak skoncze.

Christopher Hitchens "God is not great". Zaczelam od polskiej wersji, ale tlumaczenie fatalne, kazde zdanie czytalam po trzy razy i nie rozumialam. Wiec sciagnelam po angielsku, duzo lepiej sie czyta. Tez nie skonczylam, bo czytam Miniaturzystke. Ale lektura zapowiada sie swietnie. Tez napisze jak skoncze. Choc czytanie w szpitalu latwe nie jest.

Wybrana, Naomi Novik.
Niesamowicie klimatyczna, choć miejscami taki romans osnuty magią i baśnią. Niemniej ma w sobie pewną aurę, która cię wciąga podczas czytania. Bardzo przypadła mi do gustu, jestem prawie w połowie

Czytam "Dziewczynę z pociągu". Długo się do niej zabierałam, bo ciągle było "coś". Ale teraz nie mogę się od niej oderwać!

Zaczynam drugą książkę z serii Cut & Run od Abigail Roux. Szkoda, że nigdzie nie ma polskiego przekładu. Z pierwszej prawie wszystko zrozumiałam, ale lepiej jakby było tłumaczenie.
Te książki to romans (m/m) z elementami kryminału albo odwrotnie Jak na razie mi się podoba.

'Wszystkie lektury nadobowiązkowe' Szymborskiej.

U mnie idą dwie na raz "Umrzeć po raz drugi" Tess Gerritsen oraz Projekt "Rosie" - Graeme Simsion

Właśnie skończyłam "Przynętę" Somozy. Genialne
(kiedyś czytałam tego samego autora "Klarę i półmrok" i też była świetna, facet trzyma poziom:)

Dołączę się i ja zawzięty mol książkowy. U mnie aktualnie trzecia część cyklu o kuzynkach Kruszewskich z pod pióra Andrzeja Pilipiuka - Dziedziczki. Po 10 latach naskrobał czwartą część - Zaginiona. Hmm 10 lat to sporo. Czy się nie zawiodę? Do tej pory jestem zadowolona. Jedna część na dwa dni.

"Harry Potter i Przeklęte dziecko", koleżanka mi dała w prezencie, bardzo fajna książka napisana w formie krótkich dialogów.
Harry Potter nigdy nie miał łatwego życia, a tym bardziej teraz, gdy jest przepracowanym urzędnikiem Ministerstwa Magii, mężem oraz ojcem trójki dzieci w wieku szkolnym. Podczas gdy Harry zmaga się z natrętnie powracającymi widmami przeszłości, jego najmłodszy syn Albus musi zmierzyć się z rodzinnym dziedzictwem, które nigdy nie było jego własnym wyborem. Gdy przyszłość zaczyna złowróżbnie przypominać przeszłość, ojciec i syn muszą stawić czoło niewygodnej prawdzie: że ciemność nadchodzi czasem z zupełnie niespodziewanej strony.

Kończę "Historię pszczół" Maji Lunde, niestety książka bardzo pesymistyczna, pokazuje, że nasz świat zmierza w kiepskim kierunku.

Kolejną książką za jaką zamierzam się zabrać jest "Tajemnica kryształowych czaszek" Chrisa Mortona i Ceri Louise Thomas.  Jestem ciekawa tej książki, w końcu historia tych czaszek pojawiła się nawet w jednej z części Indiany Jonesa.

Hahahaha to coś o dietach, czy medycynie?

Ja skończyłam "Ekspozycję" Mroza. NA szafce czeka Twardoch, ale na razie nie mam czasu .

Aszntiii mój Luby jest fanem IJ, ale nie wiedziałam, że ten wątek z czaszkami jest na podstawie jakiejś książki

Po raz kolejny sięgnąłem po "Sagę o jarlu Broniszu" Władysława Grabskiego.
Powieść napisana w okresie okupacji hitlerowskiej w Polsce. Jak mniemam, "ku pokrzepieniu serc", jak u Sienkiewicza.
Całość opiera się o przełom pierwszego i drugiego tysiąclecia naszej ery.
Opowiada o umacnianiu władztwa Piastów nad Bałtykiem poprzez koligacenie rodu z Normanami (wikingami) w Szwecji, Norwegii i Danii w okresie panowania Bolesława Chrobrego za pośrednictwem owego Bronisza, niezbędnego władcy w tym zakresie.
Część powieści jest interpretacją kronikarzy z basenu Morza Bałtyckiego, część zapisem faktów historycznych.
Reszta, to fantazja autora, solidnie osadzona w realiach.
Spina je wątek długo nieszczęśliwej miłości Bronisza i młodziutkiej Normanki, Helgi oraz Zjazd Gnieźnieński w roku tysięcznym, ze słynnym wręczeniem Bolesławowi Chrobremu włóczni św. Maurycego i nałożeniu na jego głowę diademu cesarskiego przez Ottona III, jako godnemu tytułu króla.
Czyta się znakomicie. Niektórych razić może spora ilość słów o wierze katolickiej ( ku oświeceniu pogan), ale w sumie, lepsze niż "Potop".

Monikaderc kryształowe czaszki naprawdę istnieją, jedną z nich można oglądać w Muzeum Brytyjskim legenda głosi, że było ich 13 i zostały stworzone przez Majów. Podobno w czaszkach zapisana jest przyszłość, trzeba tylko zebrać wszystkie aby ją poznać. Indiana Jones takiej czaszki właśnie szukał

Co do tematu jak nie umrzeć przedwcześnie, to chyba bym się bała, że po przeczytaniu takiej książki wpadnę w jakąś paranoje i będę na wszystko uważać. Lepiej się nie stresować .

"Dzierżyński. Miłość i rewolucja"
Historia tego człowieka wciąż budzi skrajne uczucia, szczególnie w Polsce. Czasy się zmieniły... jest trochę większy dostęp do prawdy historycznej. Warto z tego skorzystać, aby dowiedzieć się czegoś więcej ponad powszechnie znane stereotypy i "oficjalne" biografie. Nie należę do osób, które fascynują się życiorysami psychopatów. Nie pociąga mnie również i nie uwodzi zło samo w sobie. Jednak chętnie dowiem się jak polski szlachcic i niedoszły ksiądz stał się jednym z największych ludobójców w historii XX wieku.

Aldous Huxley "Filozofia wieczysta".   

Cymes. Już ją wpisałem na listę najważniejszych ksiąg mojego życia.

Teraz czytam książkę: "Simona. Opowieść o niezwyczajnym życiu Simony Kossak" Anna Kamińska

Mówili o niej „Czarownica” — bo gadała ze zwierzętami oraz miała kruka terrorystę, który kradł złoto i atakował rowerzystów. Ponad trzydzieści lat żyła w drewnianej leśniczówce pośrodku Puszczy Białowieskiej, bez wody i prądu. Spała w łóżku z rysiem i mieszkała pod jednym dachem z oswojonym dzikiem. Była naukowcem, ekologiem, autorką nagradzanych filmów i słuchowisk radiowych. Aktywnie działała na rzecz najstarszego lasu w Europie. Uważała, że należy żyć prosto i blisko przyrody. Wśród zwierząt znalazła to, czego nigdy nie doświadczyła od ludzi.

Ostatnia Kossakówna. Córka Jerzego, wnuczka Wojciecha, prawnuczka Juliusza — trzech malarzy rozmiłowanych w polskim krajobrazie i historii. Bratanica Marii Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej i Magdaleny Samozwaniec. Miała być synem i czwartym Kossakiem. Tak jak przodkowie, dźwigać sztalugi i znane nazwisko. Wybrała własną drogę…

Co takiego spotkało ją w Krakowie, że zdecydowała się na ucieczkę? Dlaczego została wydziedziczona? Wreszcie — czy w „dziczy” odnalazła szczęście?

Hipiska z Białowieży autorstwa Anny Kamińskiej to fascynujący portret buntowniczej pasjonatki i silnej, nietuzinkowej kobiety. Opowieść o bezkompromisowym szukaniu swojego miejsca w świecie i o zrzucaniu ciężaru wielkiego nazwiska. Historia upadku starej, artystycznej rodziny oraz tego, jak szara rzeczywistość PRL-u wymazywała barwny świat krakowskiej arystokracji.

Ja właśnie skończyłam czytać część drugą książki pod tytułem:  ,,Dziennik o-błędnik" Anity Sumi.
Seria składa się z dwóch części opowiadających o dziewczynie, która po śmierci matki i zakończeniu nieudanego związku postanawia rozpocząć nowe życie. Bardzo dobrze się czyta, lekkie pióro autorki, świetny humor i bardzo trafne obserwacje życiowe.
Polecam można tu znaleźć wszystko i do śmiechu i do łez, nadmienię tylko, że w życiu tak szybko nie przeczytałam książki, która ma ponad 300 stron.
Pozdrawiam ciepło

'Druga płeć' Simone de Beauvoir. Bardzo polecam.

Kilka cytatów na zachętę:

Kobiety nie umieją logicznie rozumować nie wskutek rzekomej wady mózgu, lecz dlatego, że nie zmusiła ich do rozumowania praktyka życia. Myśl jest dla nich raczej zabawą niż narzędziem. Nawet inteligentne, wrażliwe i szczere nie potrafią – z braku wprawy intelektualnej – bronić swoich poglądów i wyciągać wniosków. I dlatego mąż, nawet znacznie przeciętniejszy od żony, z łatwością uzyska przewagę; potrafi udowodnić, że ma rację, nawet jeśli jej nie ma.

Ludzkość nie jest zwyczajnym gatunkiem biologicznym; nie dąży ona jedynie do gatunkowego trwania; jej projektem nie jest stagnacja; pragnie sama siebie przekroczyć.

Sama zasada małżeństwa jest sprośna, gdyż przeobraża ona w prawa i obowiązki tę wymianę, która powinna być oparta na spontanicznym odruchu; skazuje ludzi na to, by ujmowali swe ciała w ogólności, nadaje im charakter narzędzi, wysoce poniżający.

Aktualnie czytam "How to Raise Your Own Salary" autorstwa Napoleona Hilla.

Następne w kolejce to "The Devil's Notebook", popełnione przez Antona Szandora La Vey.

Trylogię Kena Folletta i wracam do podczytywania tego forum

Własnie skończyłam "Naznaczonych śmiercią" Veroniki Roth i muszę przyznać, że bardziej mi się podobała niż trylogia "Niezgodna". Świat przedstawiony jest trochę bardziej rozbudowany i dodała element nieco magiczne jak przepowiadanie przyszłości czy niezwykłe zdolności bohaterów. Szkoda tylko, że nie wiadomo, kiedy wyjdą następne części...