Jak pomóc koleżance, chyba anoreksja - Netkobiety.pl

Najgorzej jest patrzeć jak ktoś bliski robi sobie krzywdę i nic nie da się zrobić, bo jak ją nakłonić do jakiś zmian? Ale mamy ze znajomymi ogromną determinację i będziemy ciągle próbować. A jak nie to już nie wiem. Mam nadzieję że się w końcu opamięta.

Hej, musisz odnaleźć w sobie siłę, bądź przy niej i naprawdę myslę że trzeba ją namówić na wizytę u lekarza

Dokładnie- lekarz najważniejszy!!! To jest choroba na tle psychicznym, więc lepiej jest działać szybko, zanim jeszcze bardziej się pogłębi i utrwali...

wiesz dziewczyne czy osobe ktora ma zaburzenia w jedzeniu nie jest latwo namowic do wizyty u specjalisty nawet jesli poszla by za namowa wasza to uwierz jezeli rzeczywiscie jest chora to jezeli sama nie chce wyjsc z choroby to nikt jej nie pomoze nawet specjalista i argumenty typu ''mozesz umrzec'' czy ;;jestes bardzo chuda'' za nic do niej nie trafia ...niestety to bardzo powazna choroba anoreksja jest przede wszystkim choroba psychiczna i nawet jak wyjdzie z tego i zacznie jesc normalnie to zawsze bd chciala liczyc kalorie i bd wydawali jej sie ze wszytsko tuczy a w lustrze mimo ze bd odbicie szkieletu to ona i tak bd widziec za ''gruba'' dziewczyne ... anorektyczka jest sie do konca zycia

wiesz nawet jak bd czula sie bardzo zle psychicznie to zacznie myslec ze to wszystko przez to ze j''jest za gruba'' np. powie sobie,wmowi ze jest nieakceptowana bo ''jest za  gruba'' ze wszystko jej sie nie uklada bo takie ma zycie i nie bd wolac o pomoc tylko jeszcze bardziej wchodzic w dolek...

moze jak ''cos'' lub ''ktos'' nia wstrzasnie na tyle ze sie ''obudzi'' to moze wtedy bd chciala wyjsc z tej choroby czesto ludzie ktorzy maja zaburzenia pokarmowe dopiero gdy bliscy sa smierci uswiadamiaja sobie ''ja chce zyc'' ale czsto jest juz za pozno...

dziewczyny sa coraz chudsze inne dziewczyny im zazdrosza im sie to podoba czuja sie lepiej gdy nie jedza bo jak zjedza to czuja sie takie ''ciezkie,pelne'' obwiiaja sie za to ze zjadly nie traktuja jedzenia jak przyjemnosc tylko jak ''kare''...

no zgadzam sie z Toba ale powiedz czy znasz ten swiat od srodka???sa przyczyny np ze chce zeby ktos sie nia zainteresowal ale w wiekszosci przypadkach dziewczyny tlumacza sobie niepowodzenia w zyciu tym ze sa za grube

impresja wiesz powiem tak bulimiczki jeszcze bardziej ukrywaja to przed otoczeniem jak jedza to staraja sie gdzies w ukryciu zeby nikt nie kontrolowal ani komentowal tego jakie ilosci pochlaniaja i bulimiczki nie zglaszaja sie czesciej dospecjalisty poniewaz  one chudna wielokrotnie wolniej niz anoorektyczki staja sie szczuple ale nie w  oczach chudna z czasem nie tak szybko jak anorektyczki

ale wiesz powiem Ci tak ze bulimiczka czy anorektyczka zostaje sie na cale zycie zosytae gdzies ten chory strach przed przytyciem i niepelna akceptacja siebie

nie musisz mi tego tlumaczyc bo ja rowniez to przezylam i nadal w tym jesten kazdy odczuwa co innego ja tylko mowie swoje zdanie :(:(:(:(:(:(:(:(:(:(:(:(:(:(ja nie wierze ze z tego wyjde chocaz bardzo chce...

wiesz bylam ale sposobem jest np szpital jakis miesiac pobytu w nim a przed sama soba przyznalam sie ze mam problem bo mam ogromny problem i zdaje sobie z tego sprawe

sueno6 a mam pyt bylas anorektyczka czy bulimiczka?

teraz juz jnie jestem z facetem bo mnie bardzo zranil  wiec jestem sama ze wszystkimale zaczelam sie dogadywac z mama jest ok w szkole musze wszytko ponadrabiac mam nadzieje ze pokonal chorobe tak bardzo bym tego pragnela myslalm tez o szpitalu moze to jest wyjscie

Ajć...to bardzo nieciekawy okres:/
Mam nadzieję, że już jest DUŻO lepiej?
Kaju, a wizyta u psychologa nic nie dała?
Na Twoim miejscu walczyłabym do upadłego z tym "paskudztwem"!
Jeśli jest konieczny szpital...pomyśl o tym...
najważniejsze jest Twoje zdrowie - zarówno fizyczne jak i psychiczne!!!

jest moze lepiej bo troche odetchnelam ze mnie moj facet nie doluje ,nie mowi jaka jestem beznadziejna ale tesknie za nim czuje sie troche samotna wiesz psycholog powiedzial ze on sie na tym nie zna udalam sie do psychiatry ale oni proponuja szpital...narazie psychiczne nie jest najgorsze fizyczne rowniez tylko chiala bym znowu zyc normanie jesc normalnie i byc ta sama dziewczyna co wtedy..dziekuje za wsparcie to tez dla mnie wiele znaczy...

wlasnie moja miejscowosc nie jest duza jest tylko 2 psychologow ktorzy nie potrafili mi pomoc bo jedna dziewczyna byla mloda ktora dopiero zaczynala i powiedziala mi ze szczerze ona nie wie jak mi pomoc moze sprobuje gdzies dalej wiesz mam radosc w sobie jak to mowia o mnie ze nie zanaj drugiej takiej osoby zadowolonej ciagle sie smiejacej jak ja tylko najgorzej jest w nocy kiedy budze sie i naciska n amnie tlok mysli ze moze jednak cos ze mna rzeczywiscie jest nie tak skoro moj facet ciagle tak mowil...przesto mam problemy ze snem no ale coz trzeba podjac walke dziekuje Ci z calego serca za pomoc...mam nadzieje ze mi tez uda sie to skonczyc i  wygram jak Ty :*

dziekuje z calego serca bardzo wiele to dla mnie znaczy w sumie moja mama znalazla psychologa skupiajacego sie na wlasnie tylko takich problemach sprobuje jak najszybciej sie zapisac moze to pomoze

moze juz niedlugo bd mogla powiedziec ze jestem ''wolna'' ,mam nadzieje a jak bd miala chwile zwatpienia zawsze moge pogadac z wami kochane dziewczyny

Mam taki problem moja dziewczyna ma anoreksje bulimiczną jest tego świadoma wie czym może się to skończyć i mimo wszystko jest jej z tym dobrze bo chudnie. Z tego co wiem od zawsze miała problemy z jedzeniem albo jadła dużo albo w ogóle od jakiegoś czasu zaczęła chorować... Zagroziła mi że jeżeli powiem komukolwiek o tym to mnie zostawi a ja nie chce jej stracić... Nie robiąc nic najprawdopodobniej ją stracę kontaktując się z jej rodzicami ją stracę... Problem jest tez w tym iż jest to związek na odległość... Moje serce mówi mi że nie mogę bez niej żyć a rozum mówi mi że bez względu na wszystko powinienem porozmawiać z jej rodzicami i im o tym powiedzieć... Fakt że jej rodzice się dowiedzą nawet jeżeli będę chciał zrobić to po cichu będzie równoważny z przyznaniem się ze ja to zrobiłem. Bo oprócz mnie wie o tym ona pielęgniarka ze szkoły (która oszukała ze jej rodzice wiedzą o wszystkim) i chyba jedna jej koleżanka. Boję się też tego że jeżeli ją zdradzę mówiąc o tym jej rodzą może być jeszcze gorzej

PS. Przepraszam za trochę nie logiczną wypowiedz ale jestem w dołku prze tą sytuacje bo nie mam kompletnie koncepcji co mam robić

Na forum nie przeklinamy. Moderator Bożena